Chapter Two
"The story Behind Lucifer"
Bago ako magpunta sa school ay nagsimba muna ako sapagkat seven pa naman start ng first class namin. Dadaan lang ako saglit.
Nagdasal lang ako saglit ng mapansin ko ang kakaibang ganda at pamilyar na detalye ng simbahan. Siguro lagi ko ito pinupuntahan... Ang ganda at pamilyar sa aking paningin eh....Nang matapos ako ay nilibot ko muna yung simbahan saglit hanggang sa nakarating ako sa isang tagong parte. Hala nasaan na ako? Mukhang Hindi yata pwede akong maparito. May napansin akong pintuan nun na agad ko rin namang nilapitan sa pag-aakalang labasan iyon ngunit hindi pala.
Isa iyong kwarto na napupuno ng mga istatwa ng mga anghel.... Nakakakilabot ang itsura ng mga istatwa, hindi dahil sa nakakatakot ito kung hindi ay sa sobrang gaganda nito na aakalain mong totoo. Their different kind of beauty sent shivers down my spine. I can feel my breathe fastening. Even tho I'm firghtened and scared all over ewan ko ba kung saan ko nakuha itong lakas na ito para lumapit sa mga ito. Its like slowly pulling me as I stand here mesmerized. Hanggang sa ayun nga nalapitan ko na.
Pinagmamasdan ko ang mga pigura na ito at nakitang may mga pangalan sa paanan nito.
Gabriel......
Michael.....
Uriel...... Japhiel......
Miguel.... Jissiel....
Ezekiel...... Raphael....
Khaziel..... Seraphiel........
Leuriel.... Samuel...
Kakaibang mga pangalan ang iba. Inikot ikot ko ang paligid na mayroong pigura ng mapansin kong may kakaiba.... Sylvienne....? Bakit hindi nagtatapos sa "el" ang pangalan niya? Pati kung pagmamasdan ang paligid lahat ng anghel dito ay nakatayo ng tuwid pero siya ang kanang kamay niya ay nakaporma ng kamao habang nakapatong sa kaliwang dibdib niya habang ang isang kamay naman ay may hawak na espada habang ang buhok niyang iba ay natatakpan ang mukha niya at para bang sumasayaw sa hangin.... Kakaiba ang ganda niya.... Hindi ko maipaliwanag.... Kulang pa ang maganda para maipaliwanag ang istura niya.
*blag*
May parang narinig akong gumalaw sa dulo ng kwarto.... "May tao ba diyan?" Dahan-dahan kong nilapitan iyong pinanggalingan ng tunog ng mapansin kong may isa pang kwarto duon. Hindi naman sa nangingielam ako pero hindi ko mapigilan and so I went inside.
Madilim ang kwartong iyon pero may napansin akong istatwa na tanging nasisinagab ngaraw sa kwartong iyon. Once again I gad the creeps. I don't know what to do next and yet I still walk towards the statue...
Nakakatakot ang inilalabas na aura nito pero hindi ko maitatanggi.... Ang gwapo ng anghel na ito... Kulang pa ang gwapo.... Maganda... Magandang Anghel ang kaharap ko. Napansin kong may espada siyang hawak din
Pero kakaiba.... Parang totoo.... Hindi ko napigilan ang sarili ko na hawakan iyon ng--
"Ouch!" I saw blood coming out of my wound. Wow that sword is real... Was that the reason why they hid this statue? Because they were proctetin this dangerous sword? Malaki laki ang sugat ko na dahilan kung bakit naramdaman kong humapdi. Hsss aray. Nakita kong natuluan ng dugo ko yung kamay ng istatwa kaya naman natakot ako dahil baka mapagalitan ako sa pagdudumi rito. Panyo! Hinahilap ko ang panyo ko. And just before I was about to wipe the blood off when someone called me
"Ineng anong ginagawa mo dito?!" Hala! Patay! Sabi ko na nga ba't bawal ako dito eh
"A-ay f-father paumanhin po" sabi ko ng nakayuko
"Haay, wag kang manghingi ng paumanhin, okay lang naman. Gusto ko lang malaman kung paano ka nakapasok dito sa kwartong to?"
"May kung ano pong tumunog po kanina eh kaya nakita ko po itong pinto. Binuksan ko naman po" pagkasabi ko nun nakita kong medyo nagulat si father. "Bakit po?"
"A-ah w-wala. O siya, ayos ka lang ba? Hindi ka ba nawala o nasaktan?"
"Hindi naman po. Pwede po bang magtanong?" Tumingin ako sa mata ni father
"Ah sige anak. Ano ba iyon?"
"Bakit po hindi po siya kasama ng ibang rebulto dun sa labas? Bakit po siya nandito? At sino po siya?" Napadami yata tanong ko kasi napatapak patalikod si father eh
"Gusto mo bang kwentuhan kita? Kung okay lang naman sa iyo anak" story? Of course!! I love stories
"Talaga po father? O sige po. Mahilig po ako sa mga istorya" sabi ko habang pumapalapalakpak at medyo nagpapatalon
"O sige"
Noong unang panahon pagkatapos ng ika-pitong araw ng pag-gawa Niya ng mundo ay may walong arkanghel na kanyang pinagkatiwalaan sa mundo. Namumuhay sila kasama ang lahat ng mga anghel sa piling Niya ng kuntentado at masaya habang pinanonood ang mga taong nandito sa baba.
Dahil sa mga temptation, nagustuhan ng ibang mga anghel na mas maging higit pa sa Kanya, pati na rin ang ibang mga anghel ay napaibig sa tao. Kumampi sa kadiliman dahil sa inaasam na kalayaan. Ang iba ay nangtraydor at pumunta sa lupa at nakipag-isa sa mga tao at ng magbunga iyon ay nabuo ang mga nephilim. Mga kalahating anghel at kalahating tao. May iba naman na mga anghel na pumunta ng lupa dahil ayaw ng maging anghel sa kagustuhan na magin malaya. Meron ding ibang mga anghel na namuhayan na tao, iyon ang mga anghel na nag-iibigan sa kagustuhan na magka-anak. Ng magbunga iyon ay nagkaroon ng tinatawag na nawoj. Nakipaglaban ang mga anghel na tumiwalik sa mga anghel na mabubuti. Duon nagumpisa ang labanan ng kadiliman at kabutihan.
Sataniel.... Kilala siya sa mundong ito bilang si lucifer. Isa siysa sa namuno sa nagin digmaan ng kabutihan at kasamaan. Siya ang kanang kamay Niya nuon. Isa siya sa mga arkanghel. Siya ang pinakamalakas at pinakamabuti. Ang gusto niya ay maging malaya kaya siya naki-isa sa kasamaan. Ng matali ng kabutihan ang kasamaan ay agad na nawala ang mga Grigori, ang mga anghel na tumiwalag at ang mga nephilim naman ay hindi na nagpakita. Si sataniel dahil sa siya ang pinaka malakas ay pinarusahan lang siya ng panginoon dahil nga sa mahal niya ito at alam niyang temptation lang ang naging dahilan kung bakit naging ganito ito. Alam nilang may kabutihan pa ito sa kaniyang puso kaya naman ay kinulong lang siya sa lugar na Siya lang ang nakaka-alam at hinihintay siya na muling magbalik. Kaya Ngayon naging pito nalang ang arkanghel dahil sa tumiwalag si sataniel.
Si lucifer..... Ay si sataniel.... Isang anghel na muling magbabalik loob sa Kanya dahil isa itong mabuting anghel na nagkaroon lang ng isang pagkakamali na matagal na niyang pinatawad.
"Tapos ayun. Ang pigurang nasa harap mo ay si Sataniel, kinikilala ngayon ng iba na si lucifer" nga-nga yan ako ngayon. Aarrgghh kumirot na naman ang aking ulo kaya naman ay binaliwala ko nalang ang sakit kahit gusto ko ng sumigaw
"Kawawa naman po pala si Sataniel noh father? Nasaan na kaya siya... Dahil sa nalalaman ko ngayon naniniwala akong mabuti siya at muli siya magbabalik loob sa Kaniya" ngumiti naman ako at sinuklian din iyon ni father ng isang ngiti
"Tama ka anak. Matagal ko na siyang inaantay. Mabuting tao siya, alam ko yun" haay sataniel, siguro ang sarap mong maging kaibigan. Yung alam mong gagawin ang lahat para sa iyo at loyal pa lalo na sa Kanya. Ilang taon at oras pa kaya bago ka bumalik sa Kanya..
"Saglit lang po Father, ano pong ibig sabihin niyo po na kinikilalang lucifer po siya sa mundong ito?" Lucifer...? Sataniel...? Mukha namang nakuha ni father ang pinaka idea ng tanong ko kaya nginitian niya ako at tsaka nagsalita.
"Lucifer ang naging pangalan niya nung itinanghal siya na prinsipe ng impyerno. Ginawa siyang prinsipe ni Satanas dahil sa ipinapakita niya sa Kanya na nakuha niya ang pinakapinagtitiwalaan at pinakamalakas na mahal Niyang alaga pati dahil na rin siya ang pinakamalakas na naging sugo niya"
"Sinasabi niyo po bang hindi po talaga masama si lucifer? At talagang hindi lang po nila siya mas kinilala pa kaya po akala nila masama siya?"
"Oo yun nga, tama ka" napabuntong hininga si father.
Siguro maraming anghel ang naniniwala sa oras ng pagbabalik mo pati marami kang mga kaibigang iniwan tsk tsk. Oras.... Wait.... Oras?!?! Agad kong tinignan orasan ko at napansing mag se-seven na. Patay!
"Naku father pasensya na po pero huwaaaa late na po ako sa school. Salamat po sa pagkekwento niyo po sa akin. Kwentuhan po ulit tayo sa sunod ko pong pagbabalik ha!" Pagkatapos nun ay tumakbo na ako at kumaway kay father. Nakita ko naman siyang umiling habang nakangiti at kumakaway
"Ahhshdifnksooe....." May sinasabi pa siya pero di ko na narinig sa sobrang pagmamadali.