Chapter 5
SCARLET’S POV
Nahanap na namin yung pinsan ni Cade. Alam niyo kung saan?
Sa ICE CREAM SHOP lang naman.
“Shenkyu shwa ayshw kwim ashe!” sabi nung pinsan niyang si Krisha na kasalukuyang kumakain ng ice cream kaya ganyan magsalita. She’s very pretty. ‘Wag lang sanang maturn-off yung mga lalake sa sobrang katakawan niya sa ice cream. Tsk. Tsk.
“Oo nga Miss Shuwnget! Shawamat beshpren! Wabyu!” sabi naman ni Cade na kumakain din ng ice cream. Gwapo sana, weirdo naman. Tsk. Saka ano daw? Bestfriend? Weirdo talaga.
Nakakastress silang dalawa. Dyusme. Nakasampung cones na ata sila ng ice cream. Langyang magpinsan ‘to. Kami nga ni Julia, isa lang, okay na. Eh sila? Kaya pa atang umubos ng isa pang gallon lalo na si Cade. Grabe lang.
Pwede ko nang tawaging PG KING si Cade—ay este ICE CREAM KING nalang pala. Hindi ko pa naman alam kung patay gutom nga talaga siya. Yung pinsan niyang si Krisha, Ice Cream Princess naman. Magpinsang matakaw sa ice cream. Susko. Mauubos pera ko kakabili ng ice cream. Dejoke lang.
At yung isa namang katabi ko dito, malapit ko nang mabatukan.
Sino pa nga ba? Si Bes! Si JULS!
Kulang nalang matunaw na si Cade sa titig niya. Tsk. Tinamaan na nga talaga. Kaso napapansin ko, yung lalaking kinababaliwan niya, sakin naman yata nakatingin. Naku po. Hindi pwede ito. Assuming lang siguro ako. Oo tama tama. Hindi sakin nakatingin si Cade. Wala siyang gusto sakin. Hindi pwede.
“Hoy Juls! Yung mata mo, malapit ko nang dukutin. Crush mo si Cade ‘no?” bulong ko kay Juliababes na halatang nagulat tapos tumingin sa akin na parang natataranta na ewan.
“H-Hoy Bes! H-Hindi kaya. Sungit sungit niyan eh. Che!” nauutal niyang sabi.
“Sus! Indenial queen. Kilala kita Bes. Hindi ka makakapagsinungaling sakin.” Sabi ko naman sa kanya.
“Aish. Oo na. I’m inLIKE with him. Okay na? Like palang ha? Hindi love. Psh.” sungit talaga ng babaeng ‘to pero labs na labs ko yan kahit ga’no pa siya kasungit at kahit gaano man kataray.
“Edi inamin mo rin. Deny deny pang nalalaman eh.” sabi ko sa kanya.
“Whatever.” sabi naman niya sabay roll eyes. Tsk.
At yun nga, umamin din ang bruha. Pabulong lang kaming nag-uusap kaya hindi narinig ni Cade at ng pinsan niyang si Krisha yung usapan naming dalawa, kasalukuyang kumakain pa rin sila ng ice cream pero patapos na ata.. ata lang ah.
May gusto nga talaga kay Cade na matakaw ang bespren kong si Juls. Confirmed! Pero wag kayo, gwapo naman talaga siya. Sobra. Bagay na bagay silang dalawa.
Pero hindi ko inaasahan ang susunod na maririnig ko..
“Miss Sunget! Asan na si Kuyang Masungit na boypren mo?”
VAUGHN LESTER’S POV
“Ikaw nanaman?!” sigaw niya sabay turo sakin. Halatang galit na galit. Hindi ko naman sinasadyang mabangga siya. Pagtalikod niya kasi e saktong nandun ako. Nabasa pa ako tapos natumba din.
Agad-agad akong tumayo.
“A-Ah.. Ehh..” nauutal kong sabi, hindi ko kasi alam sasabihin ko. Ang bilis talaga ng tibok ng puso ko pagdating sa kanya. First time ata akong nagkaganito. Ano ba yan!
Linahad ko nalang yung kamay ko para tulungan siyang makatayo.
“Tch. Hindi ko kailangan ng tulong mo! Bwiset!” sigaw niya sa pagmumukha ko, tinapik niya pa palayo yung kamay ko. Tumayo nalang siya bigla tapos padabog at dali-daling tumalikod at naglakad palayo.
“T-Teka Miss!” sigaw ko.. pero hindi niya na narinig.
Yung skateboard mo, naiwan mo..
Yun sana yung sasabihin ko, pero tuloy-tuloy lang siyang naglalakad at hindi na lumingon ulit. Malakas naman yung sigaw ko.. pero siguro, sadyang ayaw niya lang akong pansinin. Ayaw niya akong lingunin. At malamang-lamang dahil ayaw niya sakin.
Ang malas ko talaga kahit kailan.
Yumuko ako at pinulot yung skateboard na nahulog niya nung nagkabanggaan kami.
Tinitigan ko lang yun. Nakita ko sa isipan ko yung maamo at maganda niyang mukha. Malungkot akong napangiti.
Bakit ba ang malas malas ko?
Lagi nalang bang ganito?
Lagi nalang akong linalayuan ng mga babaeng nagugustuhan ko.
Ano bang mali sakin?
May tanong ako..
Yung totoo?
Pangit ba ako?
*PAAAAAAAAAK!*
“ARAAAAY!”
Bigla akong hinampas nung tatlong itlog—este ugok. Si Ethan, Kenjiro at JC. Take note, sabay-sabay sila. Triple yung sakit. Shet.
“GUTOM NA KAMI!” sabay-sabay nilang sabi. Si Ethan Seth, Kenjiro Katsumi, Jasper Chase at ang mga girlfriend nilang si Anikka Mikaela, Jillian Dhey at Paula Chrizelle. Kasama rin yung kapatid ni Kenjiro, si Patricia Mae. At saka yung kapatid ko, si Chara.
Mga walanghiya, nakalimutan ko, kasama ko nga pala sila.
Pasensya naman daw sa pagdadrama.
Pero totoo.. may pagtingin nga ata talaga ako sa kanya. Hindi naman siguro normal na tuwing makikita ko siya eh, tugs tugs tugs my heart?
Ano kayang problema ni Miss Skateboard Princess at ang init ng ulo niya sa’kin?
Sorry ha, hindi ko pa kasi alam pangalan niya kaya yun muna tawag ko sa kanya.
Ano kayang pangalan niya?
Pero.. hindi naman dapat dun nakapokus yung atensyon ko eh. Ang pangunahin kong misyon ay ang hanapin si Chandria.
Tadhana bang inilalapit ako sa kanya?
May kinalaman ba siya kay Chandria?
JALE’S POV
Bwiset! Bwiset! Bwiset! P-TA! Nakakainis!
Ang ganda ganda ng mood ko tapos panira siya! Ugh! Damn.
Naglakad na ako palabas ng cafeteria, narinig ko pang tinawag niya ko pero wala kong paki sa kahit na anong gusto niyang sabihin. Feeling gentleman pa kanina. Sus!
Dire-diretso lang akong naglalakad. Cool lang sa panlabas. Pero sa isip ko, kanina pa siya namatay.
Nasan ba kasi yung pinsan kong si bitch na Chandr—este Cara?! Kailangan ko ng paglalabasan ng kasamaan ko. Tch.
Ay hindi hindi. Baka mahampas ko pa siya, sa ospital pa ang bagsak. Hindi pwede.
Ah alam ko na! Sa puno!
Ay hindi!
Yun!
Sakto!
Nakita kong hinahabol pa rin sina Kuya Xav at Kuya Sam ng mga babaeng haliparot.
Mahahaha.
Bigla akong tumakbo.
Hinila ko yung buhok nung isa sa mga humahabol kina kuya nung maabutan ko. What the hell?
--SLAAAAAP!
“Ouch! How dare ya!” maarteng sigaw sakin ng babaeng clown na mula ulo hanggang paa, kita buong kaluluwa. Bakit kaya hindi nalang siya naging pokpok diba?
Napahinto yung ibang mga babae. Boss ata nila ‘tong sinampal ko? Pfft.
Sasampalin na din sana niya ako pero..
Sakto namang biglang dumating sina Ate Santhee-no at Ate FATima na ang sama ng tingin dun sa mga echoserang frogs. Agad nilang hinila yung mga asawa—este boyfriend nila palayo dun sa mga babaeng clowns na mga mukhang palaka. Binatukan pa ni Ate Xanthe si Kuya Xavier na napaaray pa tapos saka siya tumingin sa mga malalanding nilalang.
Ayan na! Masaya panoorin ‘to! Hindi na ako masyadong BV. Biglang nagdisappear. HAHAHA. Maganda ‘to! Ayos.
“Kung sino man sa inyo ang may balak na umagaw sa walang silbing alalay kong ‘to.. magtago na kayo! Ihanda niyo na yung mga bodyguards niyo kung ayaw niyong matagpuan yung pira-pirasong parte ng katawan niyo kung saan. Naiintindihan niyo ba.. ladies?” sabi ni Ate Xanthe na nakasmirk tapos iniisa-isa ng tingin yung mga babaeng halatang natatakot na. Napapalunok-lunok na pa, yung iba pinagpapawisan na. Pano ba naman kasi? Nakangiti kaya siya habang sinasabi yun tapos dahan-dahan pa, creepy. Para siyang psycho killer magsalita. Brutal talaga. Pero nagjojoke lang yan kahit hindi halata, tinatakot lang sila. Pfft. Yata.
“Whoever touches this handsome boss of mine.. get ready to face hell! Nakahanda na yung.. sniper ko.. yung machine gun ko.. yung caliber ko.. yung shotgun ko.. at yung iba’t-ibang klase ng mga patalim ko. Gusto ko na ngang itesting yung mga yun eh. Sa inyo girls.. pwede ba?” sabi naman ni Ate Fatima sabay smirk din habang tinitignan sila. Pareho sila ni Ate Xanthe ng aura.. nakakatakot.
Eh basta. Ang cool! Ang saya panoorin. Nakakatawa pagmumukha nung mga babae, parang natatae. Pinipigilan ko lang yung tawa ko dito. Pero—Pfft. HAHAHAHA.
Lumakad ako tapos tumabi kay Kuya Penpen ko, kay Kuya Xav. Nakita kong natatawa din siya. Nakatalikod kasi siya eh, para siguro hindi halata kunwari. Baka batukan nanaman kasi ni Ate Xanthe.
Parehong lumakad papalapit si Ate Xanthe at Ate Fatima dun sa mga babae. Dahan-dahan namang napaatras yung mga huklubang witches! Tapos..
“HAHAHAHAHAHA!”
Wala na. Hindi ko na napigilan. Natawa na talaga ako. Eh kasi.. Eh kasi..
HAHAHAHAHA.
Lahat sila kumaripas ng takbo. HAHAHAHA.
Tapos lahat sila pumasok dun sa building ng Arts Department. Mga Arts students pala. Tsk. Imbis na practice inaatupag, landi ang alam!
Napahagalpak na rin sa tawa sina Ate Xanthe at Ate Fatima. Isama mo na rin sina Kuya Xavier at Kuya Merck. Walangya! Pamilya ata kami ng masasama at mga baliw. Pfft.
Sabay-sabay kaming napatingin sa iisang direksyon.
May huminto kasing sasakyan at kilalang-kilala naming kung kanino yun. Biglang bumaba si..
BITCH!
Ay este Chand---CARA!
May kasunod siyang dalawang babae. Si Julia yata yung isa, yung bestfriend niya noon pa, kwento niya sakin. Yung isang girl, hindi ko kilala. Tapos may isa pang lalaki..
Oh my god. Ang gwapo niya kahit nakaglasses siya.
Hindi ko namalayang medyo napanganga ako.
S-Sino kaya siya?
ZANDER DRAKE’S POV
Naihatid ko na si liit kay lola.
Nandito na ako ngayon sa academy. Hindi ko ginamit yung kotse ko para hindi mapansin ng mga estudyante. Wala ako sa mood. Lagi naman. Tss.
I was whistling while walking in the corridor.
Napatigil ako bigla..
May narinig akong tumutugtog ng piano sa music room, kumakanta rin ata. Boses babae.
Lumapit pa ako hanggang sa narating ko yung pintuan. Linapit ko yung tenga ko sa pinto.
Nagulat ako.
“Tell me a story that consists of more than once upon a time the end..
Staring that same familiar friend..
Sing me a song that I can hum upstairs and back,
That can live in my mind, maybe for all time..”
Kaboses niya si Cha—Aish. Nevermind.
Maybe.. I’m hallucinating?
“I don't need a wall or face,
I just need a place,
I can call and name my own.
My anywhere place,
My anywhere place..”
No. Meron talagang kumakanta.
I-It can’t be. C-Chandria?
Impossible.
But her voice.. that voice. It’s the same as Chandria’s. I know her voice. Naaalala ko pa nung kinantahan niya ko nung nagkasakit ako. And the time when she sang in my room..
She was very happy that time. We were happy..
“Walk with me somewhere where I can run until no end.
Hands held tight and no one is looking for me this night.
Look with me someplace where the sky is as endless as the rhythm of the sea,
It rhymes in ecstasy..”
I continued listening to her.. trying to hold back my tears. I can’t cry. I must not cry. I am Zander Drake.. not that old weakling Daniel.
Napanatili kong walang kaemo-emosyon pa rin yung pagmumukha ko. Walang masyadong dumadaan dito sa music room. Kalat kasi na may nagmumulto daw. Kung alam lang nila..
Hindi ko na napigilan sarili ko. Pinihit ko yung knob at biglang binuksan yung pinto.
Nagulat yung babae at biglang napatigil sa pagkanta at pagpiano. Dali-dali siyang tumayo at biglang tumakbo. Nakayuko lang. Binangga niya pa ako.
“Wait.” I said. Pero tuloy tuloy lang siyang sa pagtakbo. Ang bilis niya. Hindi ko siya napigilan agad.
Shit.
Chandria..
Ikaw ba yun?