Mr. COLD (the heartbreaker)

By MarsBC

6.2M 34.3K 3.2K

Paul Kurt Mendoza, first year college, engineering student. he has no mercy when it comes to girls! well, he... More

prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 12

Chapter 4

150K 1.3K 72
By MarsBC

CHAPTER 4

Pagkatapos ng huling klase ay nagpaalam na ko at humiwalay. I have to start my plan today. Susundan ko sya at aalamin kung anong ginagawa at kung nasaan sya pagkatapos ng kanyang mga klase. Kapag alam ko na ang kanyang mga pinagkakaabalahan at ang mga bagay na interesante para sakanya ay paniguradong makakaisip na ako ng dahilan para malapitan sya at makausap.

I've researched his schedule and we almost have the same schedule except Thursday. Magkaroon man ng diperensya ay pinakamatagal na ang tatlumpung minuto. Kaya ko na iyon tyagain at maghintay hanggang sa matapos ang kanyang klase. Sa mga araw naman na sya ang mauunang matatapos sa mga klase ay magbabaka sakali na lamang ako na sya ay nagbabasketball practice.

Napahinto ako sa paglalakad nang makita ko syang kasama ang kanyang mga kaibigan. Nagtago ako at pinanood ang pag uusap usap nila. Nagtatawanan ang kanyang mga kasama at sya naman ay nakangiti. Hindi ko maiwasang titigan ang kanyang mukha habang nakangiti at parang walang winasak na puso kung titignan mo lang mula sa malayo. Ang gwapo nyang tignan. Pinilig ko ang akong ulo upang mahinto ang kung anumang nakakapangilabot na pumapasok sa isip ko. Dahan dahan akong sumunod sa kanilang paglalakad.

Sumakay sila ay agad akong pumara ng taxi at pinsundan sila. Himinto sila sa 54th Street, isang kilalang restobar. Boys.

Pagpasok ko ay nakaupo na sila at malakas na nagtatawanan. Pumwesto ako malapit sakanila para maayos na marinig ang kanilang pinag uusapan.

"Halos makita ko na ang ugat sa ulo ni Sir!" Tawang tawa ang isa sakanila sa sariling sinabi.

Halos mapatalon ako nang biglang nag ring ang aking cellphone.

Kahit alam kong walang makakapansin sa pagtunog ng cellphone ko sa ingay nila ay pakiramdam ko maririnig nila dahil sa guilt mula sa pakikinig sa kanilang usapan.

Si Maj. "What?" pabulong kong singhal nang sagutin ko ang tawag nya.

Tumawa sya. "Rude! Where are you?" Naririnig ko pang bumubulonng si Liz sa kabilang linya.

"Library. Why?" sa panic ay sinabi ko kung anong unang pumasok sa isip ko. Napapikit ako sa nasagot ko sakanya.

Halos makita ko na ang pagtaas ng kanyang kilay sa aking nakakatangang sagot.

"Pakisabi kung saang library yan Lei at hinding hindi ako pupunta dyan para magbasa at mag aral," masungit nyang sagot. "Let's hang out. Tara chill tayo."

"I'm busy. Next time, Maj." Kahit kausap si Maj ay nanatili ang aking titig kay Kurt. Paminsan minsan ay ngumingiti sya sa biruan ng mga kasama.

Umingay sa kabilang linya. "Why are you so obsessed about Kurt? Come here!" nakakiritang boses ni Liz.

"I'm not obsessed!" Sa pagkakairita ay hindi ko napigilan ang paglakas ng boses.

Matik ang paglingon ko sa kabilang table at halos mag apoy ang aking pisngi sa init dahil sa pagkapahiya. Ilan sakanila ay napatingin sa akin. Isang sulyap at agad nag iwas ng tingin ang walang pakialam na si Kurt.

"I'm hanging up!" singhal ko at agad nang ibinaba.

Nagmamadali akong tumayo at nagpunta sa washroom. Nakakahiya. Tinitigan ko ang mukha kong hanggang ngayon ay namumula pa sa kahihiyan. Ilang minuto pa akong nag stay at ng mahimasmasan ay malalim akong huminga bago tuloy tuloy na lumabas.

Malayo pa lang ay napansin kong wala si Kurt sa kanyang inuupuan. Hinanap ko sya sa buong area at hindi ko sya nakita. Kapag minamalas ka nga naman. Mukhang umuwi na sya habang nagpapalipas ako ng pagkapahiya.

Nakakagigil talaga ang Liz na yon! Kung hindi dahil sa kapampaman nya ay sana nabantayan ko si Kurt.

Naglakad na ko palabas at nanlaki ang mga maya ko nang makitang papasok naman sya. Diretso ang tingin nya papasok sa loob hanggang sa nalagpasan ako.

Sinundan ko sya pabalik na mukhang nahalata nya kaya napalingon sya sakin.

Nagtaas ng kilay at inirapan ako.

I cannot believe he just rolled his eyes at me. I was offended! Ang kapal ng pagmumukha ng walangya!

Hindi ko namalayang huminto sya kaya naman ay nabunggo ako saknya. "Ouch." Hinimas ko pa ang noo kong tumama sa likuran nya.

Mukhang kinakausap nya ang waiter at naghahanap ng lighter. Hinarap nya ako. His face crumpled, annoyed with me. He probably thinks I'm stupid! Wala na bang katapusan ang kahihiyan ko ngayong araw na ito?

"Are you blind? Or just plain stupid?" sabi nya nanakapagpainit ng ulo ko. Kahit napangunahan na ng utak ko ang maaaring sasabihin nya ay iba pa din kapag sinabi na sakin ng diretso.

"You're blocking my way." Tinaasan ko sya ng kilay. Hindi nawala at lalo pang sumama ang tingin nya sa pagsagot ko.

"Kurt!" napalingon ako sa tumawag sakanya. "Ano yan?" Nilingon ko ulit sya at mukhang hindi man lang nya sinulyapan ang tumawag sakanya.

"Just one of my stalker," he answered but I'm pretty sure I was the only one who heard him. He's pissing me off!

"Kurt!" sigaw ng isa pa sa mga kasama nya.

"Stalker?!" nanggagalaiti ako habang nakatingin sa pagmumukha nyang walang ka reareaksyon sa harap ko. Sarap hambalusin!

"I hate your face." At saka ako tinalikuran! Sa gulat ay hindi ako nakapagsalita. Ngayon lang may nang insulto sa itsura ko! So pangit ako? ha?! pangit ako?!

Sa bwisit ko ay inabot ko ang isang pares ng aking sapatos at ibinato sakanya. "Mas ayoko sa pagmumukha mo!"

Hindi ko na sya hinintay na sumagot at tinalikuran na sya at tuloy na lumabas na ng bar. Bwisit! Walang modo talaga ang lalaking yon! Masyadong... mayabang!

"Miss?" Tumingin ako sa tumawag. "What? I'm not interested!" mataray na supalpal ko kaagad. I'm nit in the mood to entertain suitors right now. Masyado akong napikon sa Kurt na yon! I lost my cool just because of that... that bastard!

Tumawa sya. "Hindi ako manliligaw. Nakita ko lang na kausap mo si Kurt kanina bago ka lumabas. Magkakilala kayo?"

Hindi ko makakalimutan ang sinabi nyang hate nya ang pagmumukha ko!

"No! Just knowing that jerk would embarass me! Napaka walang modo!"

Tumawa sya ng malakas sa sinabi ko. "Harsh. What did he do?"

"Wala. Just being his normal self! Siguro ay tumayo lang sya dyan ay iinit na ang ulo ko!"

Wala akong ginawa kundi mag rant at wala akong pakialam sa kung anong iisipin ng kung sinuman itong nasa harapan ko. I don't care. All I know is I'm going to make that Kurt pay for whatever he said! Kumukulo ang dugo ko maisip pa lang ang kanyang pangalan.

"Sorry kung anuman ang ginawa nya. I'm actually one of his friends." Halos pabulong na sabi nya. Kahit ang kanyang kaibigan ay ikinakahiya sya!

"Why are you saying sorry? Ikaw ba sya!? At kahit lumuhod at lumuha pa sya ng dugo sa harap ko ay hinding hindi ko tatanggapin ang sorry nya! Isaksak nya sa baga nya!

Kung anu ano pa ang sinabi ko hanggang sa medyo kumalma ako sa lantarang pambabash ko sakanya sa harap mismo ng kaibigan nya.

Pagkatapos kong dumada at nang mawala ng konti ang pagkabanas ay saka lang nag sink in na itong kaharap ko ay kaibigan nya!

I can use him.

Tinignan ko sya at mukha pa syang aliw na aliw sa pagkakabwisit ko sa kaibigan nya.

"I'm L.A." pagpapakilala ko.

Lalo pa yata syang naaliw sa bilis ng pagbabago ng aking mood.

"Parang hindi ka nag rant kani kanina lang ah." Natatawang sabi nya pa. "Yuan."

Tumango tango ako. Hindi ako makaisip ng pwedeng idahilan sa hihingin kong pabor! Nandito sya habang walang preno kong tinatrash talk si Kurt.

"Can I ask you a favor?" pikit matang sabi ko. My gosh. Ang kapal ng mukha ko. Nakakahawa talaga ang kakapalan ng mukha ng Kurt na yan.

Naaliw nya akong tinitigan. "Agad? Kakasabi ko pa lang ng pangalan ko favor agad?"

I know! Nakakahiya pero kahit na! "Can I ask you about Kurt? Anytime? Kahit random lang?" Lulubus lubusin ko na. Nasimulan ko na e.

Mukhang nagulat sya sa favor na hiningi ko at hindi agad nakapagsalita.

Tinitigan nya ako ng matagal at gusto ko na lang lamunin ng lupa nang marealize kung anong ginawa ko.

Mabuti na lang at tumunog ang cellphone ko sa panibagong message na pumasok.

Alanganin akong ngumiti. "Mukhang hinahanap na 'ko!" Ipinakita ko pa ang aking cellphone to make a point at umamba na ng pagtalikod sakanya.

"Wait," diretso nyang hinablot sa kamay ko ang cellphone at may tinype na kung ano. Hindi nagtagal ay nakarinig ako ng cellphone na nagriring. Mukhang idinial nya ang kayang numero sa aking cellphone.

Binalik nya ang cellphone ko. "You owe me." Kumindat pa sya at tuluyan ng pumasok sa loob ng 54th Street.

Continue Reading

You'll Also Like

85.2K 2.3K 30
| This story is dedicated to those who have been bullied and have broken confidence. | Juliana Pamintuan is just an ordinary girl who's studying at N...
55M 775K 57
She likes being alone while he loves being the center of attention. She'd rather stay at home, reading books while he'd be in the crowd, playing for...
4.2K 71 40
"Everyday is a second chance." Book 2 of MFWH -- Genre: Romance, New Adult Language: Taglish Status: Completed Year Completed: 2014
325M 6.7M 94
[BAD BOY 1] Gusto ko lang naman ng simpleng buhay; tahimik at malayo sa gulo. Kaso isang araw... nagbago ang lahat. Inspired by Boys Over Flowers.