Park Chanyeol.
"Baek? Bakit nakabusangot na naman iyang mukha mo?" Nandito pa rin kami sa hospital ngayon kasi baka bukas pa ako madi-discharge dahil kaylangan ko pang bawiin iyong lakas ko. At pagkagising na pagkagising ko isang nakabusangot na Baekhyun ang tumambad sa akin.
Pinaglalaruan niya lang iyong kamay ko na walang swero habang nakayuko. "Nagiging disaster na ba talaga ako sa buhay mo?"
"What? Of course, no! Iyan ba ang sinabi ni Yoora noona sayo?"
"Hindi ah! Naisip ko lang kasi na puro sakit na lang ng ulo iyong naidudulot ko sayo," kahit na nahihirapan pa akong kumilos at nanlalambot ako, pilit kong hinawakan iyong magkabilang pisngi niya at nagsimulang haplusin ang buong mukha niya gamit ang isa kong daliri. Isa sa mga ayaw ko sa ugali niya ay ang pagiging pessimistic. Nakakainis sobra.
"Hinding-hindi ka magiging sakit ng ulo sa akin, Baek. Oo, pasaway at pabebe ka pero kaya ko namang i-tolerate iyon, eh. Trust me, kahit na minsan ay nakakainis ka na, hinding-hindi ako magsasawa sayo. Everything you do makes me fall in love with you even more."
"Edi inamin mo rin na nakakainis ako! Pero thank you, Yeol. Ang swerte ko sayo."
"Sabi ko minsan diba? Anong mahirap intindihin doon? At saka I should be the one thanking you for making my life colorful, eventful, and challenging. My life was too dull and plain before you came. Thank you for giving me more reasons to keep going. And nope, I'm the lucky one here for having you beside me."
"Bakit naman? Hindi ka talaga nauubusan ng sweet words ano? May factory ka siguro niyan sa bibig mo."
"At hindi ka rin kumukupas sa pagiging panira ng moment, Baek. Try mo ring kiligin kahit minsan," akmang papaluin niya ako nang bigla kong hinarang iyong kamay ko na may swero. Grabe talaga siya, oh. Walang pinipiling lugar ang pagiging sadista. Kita ng may nararamdaman ako sasaktan pa ako ng pisikal. Haynako, Baekhyun.
"K-kinikilig ako! Hindi lang obvious!" Naparoll-eyes na lang ako dahil alam ko namang kinikilig talaga siya, nakakatuwa lang siyang asarin.
"Anyways, back to your question, I'm lucky to have you kasi sa dami ng nagpapatansiya at nagnanais na maging kaibigan mo, isa ako sa mga napili mong tanggapin sa buhay mo at sobrang swerte ko pa kasi pinayagan mo akong manligaw sayo. I mean, befriending the Untouchable B is too much but making him fall in love with me feels like I won the MVP award for a Basketball tournament," napangiti na lang siya sa sinabi ko at tahimik na kinilig, obvious na obvious kasi dahil sa sobrang nangangamatis iyong mukha niya kapag kinikilig siya.
-
-
Buong araw lang kaming nag-usap. Kahit inaantok ako at gusto kong magpahinga hindi ako natutulog kasi natatakot si Baekhyun mag-isa dito sa hospital. Bumalik na rin kasi kaagad si Yoora noona sa Maynilanoong nung siguradong ligtas na ako dahil tumakas lang daw siya sa opisina. Samantalang si Mama naman ay umuwi muna para kumukha ng gamit namin ni Baekhyun at magluto na rin ng makakain namin.
-
-
Mabilis namang lumipas ang araw at umayos na rin ang pakiramdam ko. Malapit ng matapos ang semester. Malapit na kaming bumalik ng Maynila. Kaya eto ako ngayon, abala sa pag-aayos ng plano namin ni Jimin. Yes, I'll make him mine today. Hindi naman dahil sa bilin sa akin ni Yoora noona, pero sapat na naman siguro iyong mga nagawa ko para mapa-oo ko si Baekhyun diba? Nauna akong pumasok kay Baekhyun ngayon. Monday kasi at may flag raising ceremony at katulong ko iyong principal dahil lagot siya sa may-ari ng school na ito kapag hindi niya ako pinayagan sa balak kong gawin.
Lumakas ang kabog ng dibdib ko nang makita kong pumasok na si Baekhyun sa entrance ng school. Nakasimangot siya pero nawala rin iyon noong biglang may nagsilapitan sa kanya at binigyan siya ng bulaklak at iginiya papunta sa quadrangle ng school. Alam ng lahat ng estudyante ang eksenang gagawin ko ngayon kaya walang first class lahat. Kasi miski mga professors ay nag-aabang sa dito.
"Chanyeol? Bakit ang daming bulaklak?" Pero imbis na sagutin ay nginitian ko na lang siya at nagsimula ng tumugtog iyong mga kasama ko dito sa quadrangle. Sabi ko I want to make everything memorable the moment I will ask him to be mine diba? Kaya eto, lantaran sa buong school. Miski mga guards at vendor sa paligid ay nanonood. Alam kong gasgas na iyong pagbibigay ng rosas pero who cares? Kaniya-kaniyang paraan lang iyan. Hindi naman magarbo itong paghahanda ko katulad ng binalak kong gawin sa Maynila dahil nga biglang nagkaroon ng detour ang mga plano ko. Akala ko kasi sa Maynila magiging kami, hindi ko inaasahang dito pa sa Albay. Gate-crasher na nga kaming dalawa tapos eeksena pa kami.
Boy, ama neonsumgigoisseulkkeoya (Boy, perhaps you are trying to hide)
Nijageuneokkaedwi nalgae tto sumanheun nae gomaleuneun maelyeogdeul (Your wings and many charms that I don't know of behind your small shoulders)
Boy, I don't know eonjebuteonga tto (Boy, I don't know since when)
Nan nadomoleuge useumman neuleoga (I keep smiling more without knowing)
Nae meolien ontong ne saenggaagdeulman deuleo (And thoughts of you fill my mind)
Hangsang nuneultteumyeon achimbabboda meonjeo (When I open my eyes everyday rather than thinking of breakfast)
Ne eolgulitteoolla ibgaen misoga beonjyeo (I think of your face and the smile spreads across my face)
Tto halujongil banbogdoeneun donbeoli do (I spend all day working hard daily to make money again)
Mwoili jigyeobjianhgo jeulgeobgimanhae (Why don't I feel sick of it, I'm only enjoying it)
Cham singhae eojjeoda neolanyeojaga nae (It's fascinating how a boy like you)
Mame kog deuleoanjaseo nagal saenggageul anhae (Entered my heart and refused to leave)
Jjug yeoleonohgo sipeo simjange mungoli (I want to keep the door to my heart wide open)
Inolaen ni saenggaghada mandeuleosseuni deuleobwa (I made this song when I thought of you, so listen)
Maeilgati nan tto kos nolaeleul lallalallala (I hum lalalalala everyday)
Hanadulssig ssahyeoganeun naui aelbeomsog yeppeum ni sajin baby (Your pretty pictures keep falling up my album one by one, baby)
Nuneultteodo gamado eonijena neomansaenggag hae e babe (When I open or close my eyes I always think of you, babe)
Geueodilgabwado neomakeum deo aleumdaungeon eobsdago (There's nothing as beautiful as you anywhere)
You are (geunyang malhagosipeo oneuleuin) [You are (I just want you to tell today)]
You are (nisouneul jabgosipeo uh) [You are (I want to hold your hand uh)]
You are (anincheog haebwado na sasileun) [You are (Even when I pretend that is not)]
Ojig neoman saenggaghae (Actually I only think of you)
You are (geunyang malhagosipeo oneuleuin) [You are (I just want you to tell today)]
You are (apeseo geodgosipeo with you) [You are (I want to walk in front of you)]
You are (anincheog haebwado na) [You are (Even if I try to pretend)]
Ojig neoman saenggaghae you are (Actually I only think of you, You are)
Natapos ang pagkanta ko nang nakatulala lang sa akin si Baekhyun. Ni hindi siya kumikilos. Miski lahat ng tao dito ay pigil ang hininga dahil sa reaksiyon niya. Siguro kung ako sila, ganyan din ang magiging reaksyon ko. Kakabahan na baka mabasted ako sa harap ng maraming tao pero hindi. Kilalang-kilala ko na si Baekhyun kaya alam kong nabibigla lang siya sa mga pangyayari. Naglakad ako palapit sa kaniya at niyakap siya panandalian. Hindi pa kasi dito iyon natatapos. Naghanda pa ako ng speech para sa kanya. When I want something to be memorable, pinagbubuhusan ko talaga ng effort.
Hawak-hawak ko lang ang kamay niya at mataman siyang tinitignan. "Baek, una sa lahat, hindi pa doon natatapos ang surpresa ko sayo, kung iyan ang inaakala mo. Pangalawa, sa loob ng dalawang taon na pagmamasid at pagsunod ko sayo kasama si Jongin, hindi ko inaasahan na aabot tayo sa ganito. Pangatlo, salamat. Salamat sa pagiging inspiration ko. Hindi mo alam pero may isang taong nabubuo ang araw kapag nakikita kang nakangiti, at ako iyon, si Park Chanyeol na dalawang taong lihim na nagmamahal sayo."
"Pang-apat, Baek, alam kong hindi pa gano'n katagal ang panliligaw ko sayo, pero 'wag kang mag-alala, babawi ako sa itatagal ng relasyon natin. Alam kong mahirap magsalita ng tapos dahil hindi ko alam ang pwedeng mangyari sa future pero ikaw lang ang sigurado sa buhay ko, kaya ipinapangako ko na ikaw na ang una at huli kong mamahalin. Wala ng iba pang susunod. Panglima. Baek, hindi ako magsasawang sabihin sayo na mahal na mahal kita. Na ikaw ang pinakamagandang tao na nakilala ko. Na ikaw lang ang nagpapasaya sa buhay ko. Hindi rin ako magsasawang patahanin ka kapag umiiyak ka, amuhin ka kapag nagtatampo ka, iparamdam sayo na ikaw lang talaga kapag nagseselos ka. Sayo lang titingin ang mga mata ko. Wala ng iba."
"Pang-anim, iyong kinanta ko ay self-composed. Lahat ng mga gusto kong sabihin sayo ay nilagay ko roon pero hindi ko na natapos dahil hindi na ako makapaghintay na maging akin ka at maging sayo ako. Kaya ngayong araw na ito, sumusumpa ako sa harapan ng buong faculty, mga estudyante, at kung sino pa mang nakakarinig nitong speech ko na hinding-hindi kita lolokohin at papaiyakin. Hinding-hindi ako gagawa ng bagay na hindi mo magugustuhan. 'Wag na 'wag mo lang ako itutulak dahil hindi ako lalayo sayo. Nasayo iyong kalahati ng puso ko at wala kaong balak bawiin iyan sayo. Sayong-sayo lang iyan," korni man, pero lumuhod ako at kinuha iyong singsing na matagal ko ng gustong ibigay sa kanya at isinuot sa palasinsingan niya iyon. Walang humpay na rin ang pagtulo ng luha sa mga mata ni Baekhyun at halos pagsigaw lang ng mga tao ang naririnig namin ngayon.
"Baek, gusto ko sanang maging akin ka na. Pwede ba?" Pero imbis na sagutin niya ako ay binigla niya ako noong hinila niya ako at mabilis na hinalikan sa labi. Wow! Oo naman siguro ang sagot niya diba? Ngayong araw na ito ang official day namin at ngayong araw din niya ninakaw ang first kiss ko.
"N-nakakainis ka! Pwede mo naman akong tanungin sa simpleng paaran. Oo parin ang sagot ko kahit tayong dalawa lang ang makakita."
"Pero Baek, gusto kong ipagsigawan sa mundo kung gaano kita kamahal."
"Ewan ko sayo, Park Chanyeol!"
"I love you too, Byun Baekhyun!" Sa wakas, we're officially together, as a couple. Mas gaganahan na akong alagaan siya dahil alam kong pagmamay-ari ko na siya. "Sisiguraduhin kong hindi mo pagsisisihan itong araw na ito, Baek! Salamat! Ako na yata ang pinakamasayang lalaki ngayon! Whoo!!" Patuloy lang ako sa pagsigaw nang biglang may mga kamay na pumigil sa akin at paglingon ko nakita ko sina Minseok hyung, Luhan hyung, Kris hyung, Suho hyung, Lay hyung, Chen, Kyungsoo, Tao, Jongin, at Sehun.
"Congrats, Chanyeol! Hindi na kita ipapatapon sa China!" Natawa na lang kaming lahat sa sinabi ni Suho hyung. Panira kasi ng moment eh.
"Baekhyun hyung! Promithe mo tha akin na ako pa rin ang favorite mo kahit may boyfriend ka na, ha!" Napangiti na lang ako kay Sehun, hindi pa rin kasi nawawala iyong sawit niya.
"Alagaan mo si Baekhyun, ha? 'Wag mo na ulit papaiyakin iyan," tumango na lang ako sa sinabi ni Minseok hyung.
"At saka pwede bang bumalik na kayo hyung sa Maynila? Miss na namin kayo sobra eh!"
"Malapit na Jongin, malapit na."