Eunice's POV
Where here na sa EK. Grabe I miss this place. This is my Childhood.
"Mga anak, have fun lang kayo dito ah. Manood lang kami ni kumare." Paalam ni Mama.
"Ok."
nilibot ko ng tingin ang buong lugar. Everything seems fun, everyone is laughing takiing pictures and enjoying the moment.
"So anong gusto ming unahin?"
"Ahm. Ekstr--"
*kringg *kringg
May tumatawag kay Ace kaya naman sinagot niya ito agad nang makita kung sino ang tumatawag.
"Hello? karly? Why...I know.. Well I miss you too... ofcourse...ahmm..." napatingin sakin si Ace.
"Uuwi narin ako mamayang gabi o di kay tomorrow morning?... as soon as I arrived I will have the press conference... okay bye.. i love you too." Tas inend na nya yung tawag.
"Si Karly ba yun?" Well damn Captai Obvious sino pa nga ba.
"Oo iaanounce ko kasi sa public na nagdadate na kami pagkaalis ko dito para wala ng problema at wala ng nagsstalk samin ni Karly." Paliwanag nya.
Yun nga lang ba? My heart suddently shrinked.
" Ah ano pila ka na muna sa Ekstreme. Mag ccr lang ako."
"Wag na, hindi ka makakasingit. Tara na."
Tapos hinila na nya ako papunta dun at pumila na. Nang makasakay na kami at paakyat na.
Naramdaman kong hinawakan niya yung kamay ko kaya napatingin ako sakanya.
"Ahm. Natatakot ako e.."
Tinanggal ko yung pagkakahawak niya.
"Kaya nga may proteksyon para di ka mahulog. Kala ko ako lang yung bobo pati pala ikaw. Di ako nainfor----- kkkkyyyyyyaaahhhh!!!!!"
Napahawak ako ng mahigpit sa hawakan. Sorry di ko alam tawag dun pero parang malambot ea!
Yung feeling na hindi pa ako tapos magsalita bigla nalang syang.... nafall.
Parang ako... nafall ng di ko alam.
"Hahahahaha!!" I can hear Ace laughing.
"Ha-hah-ha! Grabe ka makatawa! Baka mamatay ka na kuya!" Please insert Sarcastic tone here.
"Epic mo kasi... tara na!" Bigla syang tumakbo.
"Wag mong subukang kunin ang pictures kundi patay ka sakin!!! Kyaah!! Ace!!" Sabay habol ko sakanya at agad na syang pumasok sa loob ng store at tiningnan ang mukha namin.
Yung isa naman yung pinaka epic sya pala yung nahawakan ko tapos nakanganga kami nakakahiya naman pero nakita ko din na may epic din sya.
"hahahahahahah!! Ang panget mo!" Sabay naming sabi.
Napatingin kami at tumawa ulit. Kung nagtataka kayo na baka makilala kami ng mga tao. Hmm. may mga nakakakilala samin pero naka suot kami ng cap ea.
"Tara sa iba naman tayo."
*
Mag gagabi na at isa nalang ang hindi pa namin nasasakyan at ayun ang ferris wheel.
"Eunice. Lets go, last ride and were off." Sabi ni Ace at tsaka inalalayan paasakay ng ferris wheel.
Magkatabi kami ngayon at nakatingin ako sa baba. PArang tinadhana nga naman ay saktong tumugtog ang kanta ni Yeng...
Meron siyang di nalalaman sa akin
Takot man ako sa heights
walang magagawa dahil nandito na
---
Napangiti ako ng mapait marami ata syang di nalalaman sakin sa sobrang dami nakakatakot ipaalam sakanya.
----
Magkahalong kaba at pananabik
ang tuntungang bumuhat sa'min
Kailan man ay di niya alam,
'Di pa umaangat loob ko'y nahulog na
---------
Habang pataas ay bigla itong tumigil. Napahawak ako kay Ace.
---------
Sa piling mo ay nalulula
Unti-unti ring nasasanay
Sa piling mo ay nalulula
Ngunit parang ayoko na yatang bumaba
Bumaba, bumaba, bumaba
----------
Napatingin ako sa mga mata nya yung mga matang di mo maiwasang tingnan.
"Ayos kalang?" Agad nyang tanong.
"Ah. Oo sorry.." Napaiwas ako nang tingin at tinanaw ang mga ulap.
----------
Hanging kay lamig ay may binubulong sayo
Sigaw ng damdamin ay mas tahimik pa sa hatinggabi
Ang mundo ay ating minasdan
habang oras ay bumabagal
Parang ang lahat ay guminto
Larawang dinadala nitong isip ko
Sa piling mo ay nalulula
Unti-unti ring nasasanay
Sa piling mo ay nalulula
Ngunit parang ayoko na yatang bumaba
---------
Napatahimik ako. Grabe ang lakas ng simoy ng hangin at aking dinama ito.
"Eunice, ano man ang mangyari, tandaan mo ginagawa ko yun para sayo, para satin. Okay? kaya kung may galit ka sakin sabihin mo, ako parin naman si Angelo na bestfriend mo. Naging iba man ang feelings mo let me know cause I cant afford losing you."
----------
Sa piling mo ay nalulula
Unti-unti ring nasasanay
Sa piling mo ay nalulula
Ngunit parang ayoko na yatang
----------
Ngumiti ako. Kinakabahan ako Ace, kinakabahan ako baka paggising ko iba na ang tinakda ni tadhana para sayo.
"Alam ko namang mahal mo si Karly walang duda yun ea. Kita naman sa mga mata mo hindi mo naman ako responsibilidad Angelo, dapat inuuna mo si Karly kasi diba iaanounce mo na sa Public kung ano man ang meron kayo." I swallowed a hard lumped in my throat
Tumingin ako sa malayo. I hate saying this and taking myself away from him.
----------
Sa piling mo ay nalulula
Unti-unti ring nasasanay
Sa piling mo ay nalulula
Ngunit parang ayoko na yatang bumaba
Bumaba, bumaba, bumaba
----------
"Alam kong mas mahalaga sya kaysa sakin. Asawa mo lang ako sa papel at mahal mo sya ng buong buo. Hindi ba?" Tumingin ako sakanya.
Pigilan mo Eunice. Pigilan mong umiyak.
"Pero sana maintindihan mo rin Eunice. Para sayo to." Pamimilit nya.
Napatawa ako. Mapait na tawa.
"Para nga ba sakin? Tanga nalang maniniwala sa paliwanag mo wag kang mag-alala Ace di naman ako maingay diba? Wala naman nakakaalam ng tungkol satin kahit suot suot ko ang wedding ring natin. Walang nag aakala na may asawa ako. Okay lang sakin na mahal mo siya, mas higit sya sakin. There's no problem being a second choice Ace. There's Always your first priority and its not me. Okay, I understand."
Niyakap niya ako pero di ko sya niyakap pabalik. Hindi ko kaya.
"Mam, sir pwede na po kayong bumaba." Napatingin ako dun sa lalaking nag salita.
Nauna na ako bumaba at tsaka tumakbo papunta sa kotse. Naiiyak ako. Ang hina hina ko.
Bat ba ang swerte ni Karly. Bakit?! Bakit kasi siya pa yung minahal ko simula pa noon. At hanggang ngayon di parin nagbabago ang nararamdaman ko para sayo Ace, my Angelo...
Ace's POV
Nauna na syang bumaba hindi ko na nahabol dahil bigla syang tumakbo.
"Sir, bat po umiiyak si Mam? Ayy sorry po sa pakikialam ko sir." Sabi nung kuya.
Hindi ko alam pero napatakbo ako. Malapit na ako sa kotse ng napatigil ako. Pumunta ako sa isang store. Pagkatapos kong bilhin yun ay dumeretso na ako sa kotse.
Pero pagbukas ko ng passenger seat ay naka headset na sya at nakatulog na akap akap ang stuff toy na marshmallow. Pumasok na ako at kasunod sila mommy.
"Oh? Ace tulog na pala si Eunice napagod siguro. So lets go home okay." Sabi ni mommy.
"Yeah.." i respond.
Pinwesto ko si Eunice para makasandal sa balikat ko nung nalagay ko na yung ulo nya sa balikat ko may binulong sya na sana di ko nalang narinig. Dahil nagsimula na kong kwestyunin ang sarili ko dahil sa mga sinabi nya.
"ace..mahal..na...mahal...kita...."
Eunice's POV
Bigla akong nagising sa alarm clock ko at dahil dun napatayo agad ako juskooo malalate ako. Naligo na ako at tsaka nagbihis ng skater skirt at sweater lang ang sinuot ko at tsaka sapatos.
Bumaba na ako at tsaka dumeretso ng kusina at nakita kong wala si Ace at sila mama.
"Asan na sila mama? Manang?" tanong ko.
"Hinatid na sila ni Ace, tulog ka pa kasi kaya sabi ni mam Rosette wag ka ng gisingin tsaka dumeretso ka na ng school paniguradong papunta si Ace dun sa school. Hala sige na pumasok ka na at baka malate ka pa."
Kinuha ko nalang yung isang penny board sa garage at tsaka umalis na so yung penny board na ito naman ay binigay nila iniwan nila Mom its blue and floral.
Pagkadating ko sa school ay agad akong sinalubong ni Khate.
"Eunice Im sorry really sorry." Sabi niya at niyakap nya ako.
"Bat ka nag sosorry? Wala ka naman ginagawa ahh?"
Andun na rin pala si Ace na kinakantahan si Karly. Mamaya na ng press conference nila.
"Okay... ganito kasi...."
---flashback---
Khate's POV
Nang nakasakay na ako sa kotse ni Marvin bigla akong kinabahan. Tahimik lang kaming dalawa ng di ko na matiis yung katahimikan niya.
"I can explain!"
"Please do explain."
Nagkatinginan kami at sabay na nag salita.
"We need a place. Stop over tayo sa playground na lagi naming pinupuntahan."
Nakinig naman sya habang tinuturo ko ang daan. Umupo sya sa isang bench na malapit sa swing kung saan ko napiling umupo.
"Before I explain it all, promise me first that whatever you hear please don't tell this to anyone. Please, ayaw ko na ako mismo ang maging punot dulo ng lahat."
Um-oo naman sya at nagsimula na kong mag explain.
"The day na natulunggan mo si Eunice the next day we flew to korea. Para sa kasal nilang dalawa dahil void ang kasal dito sa pilipinas. And your dad and Tito Chard are bestfriends not just Business Partner kanina ko lang din sya naalala so he is the one who witnessed the wedding. Actually isang civil wedding lang yun. Eunice and Ace are bestfriend pati na ako pero nung nalaman nila yun nanibago ang pakikitungo nilang dalawa so kasama na ako dun. Alam mo nagpagsalamat ako sayo." Dere deretsong pagkukwento ko.
"Bakit? " Tanong nya.
"Kasi dahil sa pagtulong mo kay Eunice noon napagalitan si Ace na ang pabaya nya dahil di man lang nya kayang protektahan si Eunice. Alam mo ba noong magkakatabi kami sa loob ng eroplano sinisigurado ni Ace na makakatulog ng maayos si Eunice. He never left Eunice kasi narealize nya na kung magiging siya ang papakasalan ni Ace kailangan nya itong protektahan. Kaso hindi rin yun nagtagal..."
"Bakit? Anong nangyari?"- sya.
"Umuwi na kami dito noon sa pilipinas noong nag first high kami. Sabay sabay pa kami nagulat ako pati narin sila tita at mama noon dahil ng makauwi kami lagi nalang silang nagaaway ni Ace at minsan laging umiiyak si Eunice. Hayy ewan ko kung anong nangyari sakanila noon. Pagtutung namin ng 3rd high sumabak si Ace sa pagaartista at doon nya nakita si Karly. You know what? Noong sinabi ni Ace si Karly kayla Tita Rosette nung umuwi sila dito. Nasaktan si Eunice kasi habang pinapanuod namin sila na nagkakatuwaan dun din nakita namin ang saya ni Ace na kahit minsan di namin nakikita."
I started to reminisce all the memories that happened.
"Teka bat kayo nagtatago?"
"Kase sabi yun ni Ace dahil nakatira silang dalawa sa iisang bahay dahil nasa isang bahay hanggang ngayon. Alam mo ba nung gabing yun nakita ko na nasaktan ang bestfriend ko. Dun nalaman kong mahal na niya pala si Ace. Ewan ko kung hanggang ngayon ganon pa din."
"Di pa ako nagsisimula talo na pala ako."
"Huh? Bakit?"
"Mahal ko si Eunice. It was love at first sight but I think I lost without doing anything."
Natahimik ako. Ouch! Sakit huh! Tagoss grabee ramdam na ramdam ko na ang mga iniinda kong sakit kanina.
"Alam mo Marvin, hindi lang si Eunice ang babae para sayo. Minsan kasi lumingon lingon ka baka andyan lang sila sa tabi tabi" .
----end of flashback----
Eunice's POV
"Dapat inamin mo na din na mahal mo sya. Humugot hugot ka pa." Sabi ko sakanya at napatawa.
"Hindi ka lang ba magagalit? Kasi sinabi ko sakanya?"
Napakunot ako at umiling.
"Hindi ah! Ayus lang yun basta di nya ipagkakalat."
"Ang kaso kasi, ang sakit Best nakakasakit."
"Bakit?"
"Mahal ka daw nya. Ikaw daw ang first love nya." Napatawa ako sa naging reaksyon niya
"You shouldn't be worried about that, alam naman natin kung sino ang mahal ko."
Pagkatapos ay napasabay kami nang tingin sa gawi nila Ace. What's more worst than not being able to express your love and pain? That is seeing that person who caused you love and pain hugging the person who he loves.
--------
|vote|comment|follow|
Edited.