Gefrustreerd barste ik in tranen uit.
Wat was er toch allemaal aan de hand?
Nog nooit had ik me zo gevoeld.
Waarom leek het toch verdacht veel op een gebroken hart?
Ik plofte op mijn bed en verstopte mijn gezicht in het kussen.
Ik was al even in slaap gesukkeld tot ik een vaag piepje hoorde.
Sill Wiegeman: Morgen, 10u in de oefenruimte.