Medya: Çiftimiz temsili.
Bölüm erkenden geldi !!!
-
Bu his, bu duygu, titreyen bedeni... Neydi böyle?
Resmen adamın kollarının arasında titriyordu. Demirin dediklerini hafızasının en derin köşelerini kazıdı. İleride işine yarardı belki. Kendini zorlayıp konuşmaya başladı. "Senden sadece iki... İki istekte bulunacağım. Birincisi çocuğumu sakın ağlatma, onu geri planda bırakma. Ona iyi bir baba ol. İkincisi hamile olduğumu öğrendikten sonra bana asla dokunmaya kalkışma" Hem adama, hem de kendine işkence etmemeliydi. Birbirlerine dokunmaz hatta belki görmezlerdi bile. Boşandıktan sonra vücudu Demir'i arzularsa ne olacaktı? Olmazdı öyle bir şey ya! Hira kendini kontrol edebilirdi.
"Peki" deyip dediklerini onayladı genç adam. "İyi bir baba olacağım" İyi bir baba olacağını ve bu sorumluluğun altından kalkacağına emindi.
"Canımı da acıtma" dedi yalvarırcasına. Belki olanların hıncını bu gece alır ve Hiranın canını yakardı. Tüm hıncını, tüm kızgınlığını!
"Acıtmam" dedi Demir ve Hiranın anlamadığı bir anda onu sertçe duvara yapıştırdı. Boynuna öpücükler bırakırken Hira düşmemek için bacaklarını Demirin beline sardı. Demir bıraktığı öpücüklerden sonra alnını Hiranın alnına dayayıp "Bunu daha önceden yapmalıydık" dedi ve dudaklarını arsızca sömürmeye başladı. Öpüşürken Demir kucağındaki Hirayı yatağa yatırdı. Doğrulup mürdüm rengi sütyenini çıkardı üzerinden. Ah daha önce bir kadına böyle dokunmayalı çok olmuştu. Bu hırs, bu arzu, bu istek, bu zevk... Neydi böyle? Kendini liseli erkekler gibi hissetti bir anlığına.
Hira üzerinden çıkan sütyenle refleks olarak elleriyle göğüslerini kapamaya çalıştı ama Demir buna izin vermedi. Demirin gözleri göğüslerinde, omuzlarında, karnında gezinince utançtan yerin dibine girmek üzereydi. Demir üzerindeki gömleği çıkarırken çoktan Hirayı altına almıştı. Boynundan başlayarak karnına kadar öpülmedik yer bırakmadı. Özelllikle göğüslerinde çok oyalanıp Hirayı kendinden geçirmişti. Demir Hiranın üstünde kalan son iç çamaşırını çıkarırken Hira inlemeye devam ediyordu. Sonra kendi üzerindekileri çıkarıp çıplak kaldı genç adam. Bacaklarından yukarıya doğru öpmeye başlayınca Hira "Hayır o dilini malum bölgemden uzak tut" diye bağırdı. En iğrendiği şeydi ve Demirin bunu yapmasını istemiyordu.
Oysaki Demir onu duymamıştı bile. Diliyle malum bölgeyi keşfederken Hira kendinden geçmişti.
"Demir..." Zoraki kocasının ismini sayıklıyordu üstelik inleyerek. İğrendiği şeyden şu an deli gibi zevk alıyordu! Ah bu adam dengesini bozmuştu.
Hira dayanamayacak raddeye gelince "Yeter... Hadi" diye yalvarmaya başladı ateş dolu sesiyle. Artık cidden dayanabileceğini sanmıyordu.
Demir kafasını kaldırıp Hiranın bedenine baktı. "Çok güzelsin be hatun" dedi çapkın gülümsemesiyle.
Hira gülümseyip kendini kıvırdı ve bacaklarını iyiden açıp Demiri uygun pozisyona gelmesi için davet etti. Artık beklemek istemiyordu.
Demir "Umarım kızımız olur" deyip kendi bedenini Hiranınkiyle birleştirdi. Kızı olsun istiyordu. Bar bölümünde içerken hayalinde mavi gözlü bir kız çocuğu canlanmıştı. Hiranın canının acımaması için her şeyi yaptı ama Hira yinede duyduğu acıdan dolu yüksek sesle inledi.
"Canın mı acıdı?"
"Hayır devam et" Devam etmesini deli gibi istiyordu. Onu içine daha da çok almak istiyordu. Demir devam etti. Bu sefer kendini ileri daha da atarak Hirayı çıldırttı.
Odada inleme sesleri yankılanırken en sonunda Hira da Demirde huzura kavuştu. Üzerine yığılan bedenden hiç rahatsız değildi Hira. Nefesini düzenlemeye çalışırken genç adamın kulağına "Bundan sonra ne benden ne de olacak çocuğumuzdan kolay kolay kurtulamazsın" diye fısıldadı.
Demir başını kaldırıp Hiranın boynuna gömdü yüzünü. Boynunu yine öpüp vücudunu keşfe çıktı. Demir göğüsleriyle oyalanırken Hira duyduğu cümleyle yeniden zevkle inledi.
"Kurtulmak isteyen de yok zaten!"
İlk kez bölüm bu kadar erken geldi. Bilerek ve isteyerek erken tuttum. Özel bir bölüm olması için. Bölümün bu kadar kısa bir sürede geleceğini ben bile düşünmüyorum ama birden ilham geldi ve yazdım. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.
Birlikte oldular diye aralarındaki buzlar eridi zannetmeyin!
20.12.2015
Hopeklausm.