Zoals verwacht had Maaike liggen klagen over het feit dat ik mijn namiddernacht pauze bij de directeur door bracht, wist zij gelukkig niet wat Nicolas en is zoal bespraken tijdens dat kwartiertje dat ik even kon vluchten van mijn leeftijdsgenoten.
Maar wat ik niet had verwacht op weg naar mijn les kunstgeschiedenis was dat Maartje me op stond te wachten in de gang waar mijn lokaal was. Ik probeerde haar gewoon voorbij te lopen om zo bij mijn lokaal te geraken. Ik had alleen niet verwacht dat ze mijn arm vast greep zodat ik tot stilstand werd gebracht.
Ze keek me doordringend aan 'Susan als je nog eens tegen anderen zegt dat ik iets verzin zorg ik er voor dat jij de komende dagen niet op twee oren zal kunnen slapen,' zei ze dreigend. Ik keek haar droog aan en trok een wenkbrauw op 'is dat een dreigement?' vroeg ik sarcastisch. Ik kon er niets aan doen, ik voelde me echt niet bedreigd door deze blondine. En ik had sowieso de laatste tijd last van sarcastische buien.
Maartje kneep haar ogen samen en ik kon nog net zien dat haar ogen geheel zwart werden, wat er duidelijk op wees dat ze zich kwaad aan het maken was. 'Ik waarschuw je Susan, iets zegt me dat jij iets met die open staande deur te maken hebt. En ik ben er op gebrand om er achter te komen wat jij zo geheid achter probeert te houden.'
'Nou succes er dan maar mee,' lachte ik droog en trok mijn arm uit haar hand, haar scherpe vingers deden niet goed aan mijn huid en ik kon nu niet meer ontkennen dat er een rilling over mijn rug heen ging. Wat wist die meid allemaal nog meer? Ik beende van haar weg en liep het lokaal binnen. Wat een kreng.
Ik ging stilletjes naast Maaike zitten, ze keek me fronsend aan 'waar bleef je nu?' fluisterde ze. Ik keek haar aan 'heb jij tegen Maartje gezegd dat ik had gezegd dat ze uit haar nek lult?' was mijn wedervraag. Maaike staarde me geschrokken aan. 'Ze hield me namelijk tegen op de gang om me te bedreigen,' vervolgde ik stilletjes. Maaike bleef me verbaasd aan staren.
Ik zuchtte diep en richtte me richting de docent. Ze mocht dan wel mijn vriendin zijn, ze wist niet wanneer ze haar mond moest houden. De les begon en ik negeerde voor de rest van de les Maaike gewoon, ze zou zo dadelijk toch wel een hele reeks uitspraken maken en excuses voor hoe het tot Maartje was te oren gekomen.
.
'Susan, geloof me nu! Het komt deze keer echt niet van mij uit!' riep Maaike uit nadat de lessen gedaan waren. School was voor vandaag over en het enige wat ik nu nog wilde was lekker in de bank gaan hangen en met mijn zusje tv gaan kijken.
Ik keek haar vermoeid aan 'Maaike, het interesseert me geen reet. Ik heb het de laatste tijd moeilijk en complicaties zoals dreigementen van andere leerlingen hoef ik echt niet bij de miserie die ik nu al heb. Hoe het ook bij haar terecht is gekomen, ik wil het gewoon niet meer. Neem me niet kwalijk, maar ik wil nu echt even weg van deze snert school.' Ik stond daarbij op en wilde het lokaal uit lopen toen Maaike me verraste door naast me op te doemen.
'Susan, ik heb heus wel door dat je niet goed in je vel zit, je weet toch dat je me alles kan vertellen?' zei ze bezorgd. Ik stopte direct en keek haar recht aan 'als ik het al aan iemand wil delen zal het vrees ik niet jou zijn, je ziet nu toch wat de gevolgen zijn van wat ik je daarnet heb verteld,' zei ik hard. Maaike keek me gekwetst aan, misschien was ik toch iets te hard voor haar.
'Sorry Maaike, zo bedoelde ik het niet. Maar wat er nu speelt is te belangrijk en te gevaarlijk om ook maar te vertellen, je zou het toch niet begrijpen. Misschien.... Misschien dat ik het je ooit vertel, als alles voorbij is en we wat ouder zijn. Je moet me daarin vertrouwen,' zei ik zachtjes. Maaike keek me bezorgd aan 'Susan, het is wel goed. Ik vertrouw je er in, en misschien heb je wel gelijk. Ik ben een flapuit, als het echt zo belangrijk is moet ik je daarin vertrouwen.'
Ik glimlachte kort naar haar en gaf haar een korte knuffel 'bedankt voor je vertrouwen Maaike.' Maaike keek me aan 'het komt wel goed Susan,' zei ze. Het was duidelijk dat ze me wou geruststellen. Ik zuchtte diep 'het is te hopen.' Ik draaide me van haar weg en slenterde vermoeid richting het woongedeelte.
'Susan! Kom mee kijken! Scooby-Doo is op tv!' gilde Livian zodra ze me door de deur heen zag komen. Ik moest even lachen, ze zat er blijkbaar op te wachten dat we allebei cartoons zouden kijken. Het was wel leuk dat zij net als ik van de oude cartoons hield dus was het zelden vechten om de afstandsbediening. Ik was dan wel op leeftijd dat ik ook naar gewone televisie keek, toch kon ik het niet altijd weerstaan om met mijn zusje naar de theatrale en hoog sprekende poppetjes te kijken. Het was een soort van band die ik met mijn zuster voelde.
Ik hoorde Nicolas in de keuken bezig dus ik had zo'n vermoeden dat hij bezig was met het eten, even later zag ik hem even om de hoek heen piepen en toen ik hem aankeek glimlachte hij kort. 'Ik roep jullie zodra het eten klaar is,' zei hij en verdween weer de keuken in.
Nog geen half uur later zaten we aan tafel en schepte Liv haar bord vol met shoarma. 'Ook wel sla er bij nemen hoor Livian,' zei Nicolas streng. Liv keek hem droog aan en nam met tegen zin een handje met sla dat ze mee in het vlees roerde. Ik moest er wel om grinniken, dit soort situaties gaven me het gevoel van thuis. Ik begon ook rustig aan mijn eten en genoot van het vullende gevoel dat er bij hoorde.
Na het eten werd Livian aan haar huiswerk gezet door Nicolas en hielp ik hem met de afwas. 'Nicolas, er is een schoolgenootje dat zich verdacht gedraagt,' zei ik direct toen ik zeker wist dat Liv ons niet meer hoorde. Nicolas keek me verbaasd aan 'wat bedoel je Susan?'
'Nou, ze sprak me deze namidnacht aan en bedreigde me eerst nadat ik blijkbaar iets verkeerd had gezegd tegen iemand anders, vervolgens zei ze dat ze wist dat ik iets met de openstaande deur te maken had nadat we terug kwamen van de kermis. Ze heeft gezien dat die deur open stond en dat er mensen zijn binnen gekomen, maar volgens mij heeft ze ons niet herkend,' gaf ik toe. Nicolas staarde me verschrikt aan 'Susan, dat is echt belangrijk nieuws, wie is dit meisje, anders moet ik haar in de gaten gaan houden dat ze jullie ware indentiteit niet achterhaald.'
'Het is die blonde, Maartje, degene die vaker zichzelf in de belangstelling zet met belachelijke verhalen. Misschien.... misschien kunnen we er voor zorgen dat het weer lijkt dat ze een verhaal verzonnen heeft?' opperde ik. Nicolas keek me bedenkelijk aan 'dat lost nog niet op dat zij misschien de ware toedracht kent Suus, die moeten we ook echt zien te voorkomen anders word jullie veiligheid echt op de proef gesteld.'
Ik zuchtte diep, hij had zoals altijd weer gelijk. Ik droogde nog de laatste twee borden af en zette deze terug in de kast. 'Ik wil er niet teveel over ja denken Nicolas, ik ga mijn huiswerk maken,' zei ik maar en liep naar mijn kamer om me daar op te sluiten.
.
Ik zat buiten op een bankje en keek naar de open lucht, het was een heldere nacht waardoor de sterren duidelijk te zien waren. Het was midnachtpauze en ik was al snel klaar met mijn midnachtmaal, ik had even behoefte aan frisse lucht en dat vond Nicolas dan weer niet zo erg.
'Wil je er eentje? Volgens mij kan je er wel eentje gebruiken als ik jou gezicht zo zie.' Ik draaide mijn gezicht snel om. Het was een knul die ik herkende van een jaar ouder, volgens mij heette hij Nathan als ik het me goed herinnerde. Hij reikte me een pakje sigaretten aan en knikte naar me.
Ik keek even naar het pakje en nam een besluit 'bedankt,' mompelde ik en nam er eentje uit. 'Susan is het toch?' vroeg de knul. Ik knikte even en stak de sigaret in mijn mond, de knul gaf me zijn aansteker aan en ik stak het stinkstokje op. Als dit hielp tegen mijn stress dan maakte het me niet uit of ik er een verslaving aan over hield, daarbij als ik de verandering had volbracht kon het mijn longen niet echt meer beschadigen aangezien de teer toch geen vat meer zou hebben op mijn ingewanden.
Ik nam voorzichtig een trek en moest dus ook direct hoesten. 'Eerste keer?' vroeg de knul waarvan ik dacht dat hij Nathan heette. Ik keek hem droog aan 'denk je?' zei ik sarcastisch. Hij lachte toen ik zo reageerde en ging naast me zitten 'ik mag jou wel, je hebt humor,' lachte hij. Ik trok een gezicht en richtte me weer op het stinkstokje.
De bel ging al snel en keerde ik weer terug naar de les. De knul had zich inderdaad voorgesteld als Nathan, ik had hem nog bedank voor de sigaret en ik moest toegeven dat het wel wat geholpen had tegen mijn stresslevel voor een poosje. Nu ik weer me in de klas bevond was dat totaal omgeslagen.
De docent begon met zijn les en ik keek zuchtend uit het raam, wat wou ik graag naar buiten toe. Niet mijn tijd verspelen wat me restte hier in dit stoffig lokaal.
Na een tergend langzame les liep ik richting Nicolas zijn bureau en klopte kort voordat ik naar binnen liep. Nicolas keek op van zijn papieren en glimlachte kort 'aah je bent er Susan, kom er bij zitten. Zal ik iets te drinken voor je halen?' vroeg hij aan me. Ik glimlachte kort en schoof de stoel weer naast hem.
'Is niet nodig Nicolas, maar bedankt voor het aanbod.' Ik ging naast hem zitten. Ik hoorde hem opeens snuffelen en ik keek hem vreemd aan. 'Je stinkt naar sigaretten Susan,' zei hij streng. Hij trok een wenkbrauw naar me op en bleef me doordringend aan kijken. Ik trok een gezicht en draaide mijn gezicht weg van zijn priemende blik 'ja, nou en?' vroeg ik uitdagend.
Nicolas zuchtte diep 'je weet dat ik het ten sterkste afraad om aan zo iets te beginnen Susan.' Ik keek hem weer aan 'het hielp tegen de stress,' zei ik kort en verzette me even 'laten we alsjeblieft beginnen met je inlichtingen,' veranderde ik het onderwerp.
Nicolas schudde kort zijn hoofd 'Susan, je veranderd van onderwerp. Ik wil je wel zeggen dat je een voorbeeld bent voor je zusje, wil je dat ze denkt dat jij je overgeeft aan grillen waar je niets omgeeft? Weet je dat het iets typisch voor Francus is, zich overgeven aan kleinoden?' Ik keek hem plots geschrokken aan. Nicolas keek me doordringend aan 'laat je niet beïnvloeden door invloeden van buitenaf, dat heb je nooit gedaan, doe dat nu ook niet als jij jezelf wilt blijven Suus.'
Dat waren zijn laatste woorden voor het onderwerp en begonnen we aan zijn lessen voorbereiding. Na het kwartiertje overleg ging ik weer met grote haast naar de klas, ik moest rennen om nog op tijd te komen en botste dan ook bijna tegen iemand aan.
'Let een beetje op waar je heen rent jongedame Susan,' zei de docent waar ik nog nooit les van gehad plots tegen me. Ik gaapte haar geschrokken aan, voor het eerst besefte ik dat ik oog in oog stond met de enige docent die mijn ware indentiteit kende. Ik slikte even 'sorry mevrouw, ik was een beetje afgeleid,' gaf ik toe.
Mevrouw Stevens glimlachte even 'het is al goed Susan, ga maar snel naar je les.' Ik bedankte haar snel en draafde toen snel naar mijn lokaal toe. Ik was net op tijd binnen want de deur werd bijna voor mijn neus gesloten. Ik schoof snel naast Maaike en ze keek me fronsend aan 'ik zeg het je nog eens Susan, het is niet eerlijk dat de directeur zoveel tijd van mijn beste vriendin op eist, als dat zo door gaat gaan wij nog vervreemden van elkaar.'
Ik grinnikte even om haar theatrale woorden en gaf een klopje op haar hand. 'Maak je daar niet te druk over Maaike, zo iets gebeurd niet op een week tijd,' fluisterde ik en richtte me toen op de les want de docent was begonnen met de notities voor in het agenda.
-----
Ik had nog eens zin om nu al iets te plaatsen, ik vond dat het ook wel mocht aangezien het vandaag oudejaar is. Morgen plaats ik nog een stukje omdat het dan nieuwjaar is(en vrijdag)! Ik heb de laatste dagen zo hard aan dit verhaal gewerkt dat ik genoeg hoofdstukken op voorraad heb om de komende maanden zelfs toe te komen. Ik ben zelfs zover geraakt dat ik nu aan het laatste kwartaal hoofdstukken ben begonnen O.o als je weet dat ik drie dagen geleden nog maar 2 hoofdstukken op voorhand had klaar staan en nu bijna aan mijn einde toe loop begrijp je dat het er meer dan 10 zijn die ik geschreven heb ;) geloof me, en het zijn serieuze stukken met een gemiddelde van ongeveer 2200 woorden per hoofdstuk ;)
En ik kan je zeggen, er gaan nog hele leuke en spannende stukken aan komen.
Nou, tot morgen. En als je het leuk vond en je wilt meer weten...
Stem, reageer, volg me, of deel het zelfs ;)
Tot morgen, groetjes Jessie.