Saturday came… the day for Andrew to meet Eric, Madeline’s cousin from Canada…
They will be having their dinner at a place in Serendra…
“Maddie, anak.. may aasikasuhin kami ng Papa mo sa Bulacan mamaya…baka bukas or Sunday afternoon na kami makauwi..”, sabi ni Mama Bela sa bunsong anak
“we will be meeting your lolo’s lawyer.. he said we have to settle some things, it’s urgent, so we have to be there immediately.. we might as well spend the weekend there.. alam mo naman ang lolo mo, medyo matampuhin na, ang tagal na raw naming hindi bumibisita doon…pati kayong mga bata, pinapasama niya, pero dahil nga you kids are busy with your own stuffs, plus you will be meeting with your Tita beth’s family later with Andrew, ang sabi ko na lang, you can’t come with us.. pero alam mo, anak, pakiramdam ko, excuse lang ng lolo mo yung ipapakausap kami sa lawyer nya eh.. gusto lang kaming papuntahin dun… hahahah…”, tuloy-tuloy na kwento ni Papa Ric
“ah ganun po? heheheh.. si Lolo talaga… ah, sige Pa’, paki kamusta na lang po kami kina Lolo.. I have to prepare now for the dinner..”, sagot naman ni Madeline sa ama
“ah.. okay… susunduin ka ba ni Andrew dito?”, tanong naman ng Papa niya na halatang na-excite sa isasagot ng anak
“ahm.. oo Pa’.. mga before 6pm he’ll be here… baka daw kasi ma-traffic papunta sa Serendra eh.. pa-gabi na pati… rush hour na…”, pilit na ginagawang casual ni Maddie ang sagot sa nahihimigang pang aasar ng Papa niya.. dahil kahit siya’y may hindi mawariang excitement na nararamdaman sa pagsundo sa kanya ng dating nobyo.. pero pilit niyang dinidismiss ang thought na magkakasarilinan sila ni Andrew mamaya on their way to Serendra..
“ah.. that’s great.. okay then, mga within 30 minutes, aalis na kami ng Mama mo… mata-traffic na rin kami eh… “, sagot naman ng Papa niya at binibigyan siya ng mapang asar na ngiti…
“goodluck for later, anak…”, ginatungan pa ng mas nakakalokong ngiti ng kanyang mama Bela.
Hindi naman mapigilan ni Madeline na mapangiti na lang sa inaasal ng magulang niya, dahil feeling nga niya mas excited pa ang mga ito sa dinner kaysa sa kanya kahit hindi naman sila sasama… “sige Ma’, Pa’.. ingat po… call me pag nandun na kayo sa bahay ni Lolo…”, parang nanay na nagbilin si Maddie sa mga magulang niya..
“Yes, Mommy…”, sabay namang sagot ni Isabela at Ricardo sa anak…halatang halatang nang-aasar ang mag asawa na nakapagpabunghalit ng tawa sa bunso nilang si Madeline
Alam ni Madeline na kanina pa umalis ang mga kapatid niya, dahil may trabaho pa ang mga ito…si Iza sa boutique, at si Richard naman ay may tatapusing trabaho sa opisina nila, pagkatapos ay dadaanan si Iza sa boutique nito..
kaya si Madeline lang ang sasama kay Andrew sa dinner with her Tita Beth’s family..
Pagkatapos maligo ay agad nang naggayak si Maddie para sa dinner, isang simple pero eleganteng dress na baby pink na three inches above the knee ang kanyang isinuot… na tinernohan ng Celine metz peep toe pumps na color pink. simpleng make up lang ang nilagay ni Madeline sa kanyang mukha at inilugay ang buhok na medyo kinulot ang bandang dulo.. tsaka binitbit ang isang eleganteng silver purse..
Matapos ang pag aayos ay tinignan niya ang sarili sa salamin sa kanyang kwarto at ngumiti..as if trying to lessen her nervousness… just the thought of being with Andrew alone in his car makes her knees wobble and her hands sweat.. just like how she felt whenever Lance would pick her up for their date way back their first two years of relationship.. eh bakit nga ba ganoon? hanggang ngayon ay litong lito pa rin si Maddie sa nararamdaman whenever Andrew is around.. paulit-ulit niyang sinasabi sa sarili na mahal niya si Lance… mahal niya ang fiancé…kaya nga siya magpapakasal dito di ba? dahil mahal niya ito… ?,.. kasabay ng pangungumbinsi sa sarili ay tsaka naman sumingit sa isipan ang pagtatakang naramdaman niya noong huli niyang makausap ang nobyo three days ago.. oh diba? three days ago pa sila huling nag usap over the phone! dahil nitong huling dalawang araw ay tanging e-mails lang ang pinapadala sa kanya ni Lance… and take note, short e-mails… mas lalo tuloy gusting magduda at magtampo ni Madeline.. but then again, nakikipagdebate pa rin siya nang paulit-ulit sa sarili niya…
Ilang saglit pa ay may narinig na siyang tunog ng doorbell…
alam niyang dumating na ang hinihintay na susundo sa kanya, kaya’t pagkatapos magwash room ay agad na rin siyang bumaba..
Nadatnan niyang nakaupo sa sala ang gwapong binatang parang hindi naman masyadong umeffort sa pagpapagwapo.. nakasuot lang naman ito ng black Italian leather shoes, black slacks, at maroon na polo na itinupi ang sleeves hanggang siko. Napansin din ni Maddie na suot ng binata sa kanang wrist nito ang relong niregalo ng dalaga noong 20th birthday nito, noong araw na sagutin ito ni Maddie…
He still uses that watch…. nasa isip ni Maddie habang humahakbang palapit sa binatang parang na-engkanto sa harap niya..
God, she’s stunning… breathtakingly beautiful… he stares at her as if he’s under a spell..
Nang nasa harap na ni Andrew si Madeline, kumaway-kaway ang dalaga sa harapan nito…calling his attention…
“Huy… Drew! ano? na-engkanto lang?? hahah…”, pagtawag ni Maddie sa atensyon ng binatang hanggang ngayon ay hindi pa rin makapagsalita..at nakatitig lang sa kanya.. gusto niyang matunaw right there and there… kaya iniwas ng dalaga ang tingin sa binata
“ah…ahm…ahh.. hahah.. s..sorry… Mads..ahm..y…you look… amazing! wow.. hahah…”, he scratched his head in embarrassment for being lost in her enchanting beauty…
“hahah.. nakakatawa ka… anong amazing dito? Hmp! bolero! pero sige na, thank you… hahah…”, again, she’s trying to be casual in front of him, trying to hide that she feels flattered in his compliment.. kahit na hindi naman talaga bongga kung bongga ang ayos niya, but for Andrew, she’s the most beautiful woman in his eyes..
“ahm… heheh… kalian ba kita binola, Madeline Torres? hahah.. all I say to you is true… ahm, so.. shall we?...we don’t want to be late, do we?... “, pagyaya ni Andrew sa dalaga..
He feels so thrilled to have her hand holding his left arm as he guides her on their way out of the house, at masuyong inalalayan ni Andrew ang dalaga pasakay sa kanyang black Lexus car…
Habang nasa loob sila ng sasakyan patungo sa kung saan sila magdidinner, parang may mga malilikot na bubwit sa dibdib ni Madeline… ganun din si Andrew… kaya’t siya na ang bumasag ng katahimikan…
“Ahm… so.. kalian pa dumating yung pinsan mo?”, he tried to open up the conversation
“ahm, nitong week lang din… naku.. puro nga gala agad ang inatupag, iilang araw pa lang siya dito.. ahm.. you know what, feeling ko, magkakasundo kayo ni Eric…”, sagot naman ng dalaga
“oh… you think so? heheh… “, saglit na tumingin si Andrew sa katabing dalaga, at agad ding ibinalik ang tingin sa kalsada
“oo naman.. mahilig din magbasketball yun.. tsaka he loves photography as well… you have some common interests… ilang taon na rin siyang hindi umuuwi ditto.. siguro lagpas 10 years na rin, kasi the last time na umuwi dito sina Tita beth, hindi siya sumama dahil nag aaral siya… kaya usually, when we have free time, we often send e-mails, or pag nag aabot kami, sa facebook, or yahoo.. and ngayon buti na lang may Skype na… we send packages to each other as well…”, mahabang kwento ni Madeline
“ang daldal mo pa rin talaga noh Madeline?... hahahah…”, pang aasar ni Andrew na nakikinig sa kwento ng dalaga
“hmp! oo na… hahah.. “, aminado naman si maddie sa sinabi ng binata
“so..I guess you missed each other so much… but I never met him..ever since we’re younger…”, diretso pa rin ang tingin ni Andrew sa daan
“ahh.. Oo.. you guys have never met… pero diba, nakukwento ko naman siya sa’yo dati? naaalala mo pa ba?”, napahawak si Madeline sa bibig niya matapos marealize na talagang siya pa ang nagpapaalala ng nakaraan…
“ah, yup.. I can still remember… How I miss the old days…”, makahulugang sabi ni Andrew na saglit na lumingon sa magandang dalaga…
natahimik naman si Madeline sa sinabi ni Andrew… at wala sa sariling naitanong sa binata… “you do?..”
“yup.. I do..”, sabay paghinto ng sasakyan dahil sa stop light, at binalingan ng tingin ni Andrew si Maddie
Their gaze met.. ilang segundo din silang nagtitigan, pero si Madeline na ang naunang magbaba ng tingin… “ahm, D…Drew… Go na…”
tsaka naman ibinalik ni Andrew ang tingin sa daan at pinaandar na ang sasakyan…
Ramdam ni Madeline ang bilis ng tibok ng puso niya…
At Si Andrew naman ay nanlalamig ang mga kamay habang nagmamaneho..
Awkward silence….
“Ahm.. Drew.. have you heard from Lance? three days na kasi siyang hindi tumatawag eh… nag e-email siya sa’kin, pero maiikli lang… nangangamusta lang, pero wala namang kwento… hindi ko na tuloy alam kung ano nang nangyayari sa kanya doon…”, binasag ni Madeline ang awkwardness…
“ahm.. hindi rin siya tumatawag sa’kin… he called once… four days ago… pero sandal lang kami nakapag usap… baka naman busy.. alam mo naman yun… talaga yatang may pagka-workaholic… for your future din naman siguro…”, pakiramdam ni Andrew ay sinasaksak niya ang sarili sa mga sinasabi niya…napahigpit tuloy ang kapit niya sa manibela…
”ah ganun ba?.. ahm.. eh..para kasing… para kasing may kakaiba sa kanya the last time I called him.. p..pero.. b..baka naman napa-praning lang ako…”, Maddie trying to dismiss the hunch…
“you think so, too?...”, tanong ni Andrew
“oo.. bakit, ikaw din ba? did you feel weird the last time you talked?”, na-curious naman si Madeline sa ibig-sabihin ni Andrew
“ahm…ahh… n…nope… ahh.. hi..hindi naman… baka nga marami lang talaga siyang ginagawa… and…y…you know.. halos wala na rin siguro siyang enough time to…to rest… a..alam mo na.. baka… baka nagmamadaling tapusin ang mga trabaho niya so he can go back here as soon as possible…”, kahit nasasaktan ay pilit pa ring pinagtakpan o binigyang katwiran ni Andrew ang kapatid… dahil kahit siya ay may weird na nararamdaman, pero ayaw pa rin niyang pag isipan ng kung ano-ano ang kapatid.. pero lalo siyang na-bother now that he knows that Madeline also felt the same.. kung ganoon, hindi lang pala siya ang binabangunan ng hinala…
“hmm… baka nga… siguro… sana nga, ganoon…”, kahit papano’y parang medyo napanatag ang loob ni Madeline sa sinabi ni Andrew.. gusto niyang paniwalaan ang katwiran nito para mamatay na nang tuluyan ang mga hinala niyang ilang araw nang tumotorture sa kanya..
Napansin naman ni Maddie ang pahampas at mahigpit na paghawak ni Andrew sa manibela, at ang pagkunot ng noo nito.. “Drew… o…Okay ka lang ba?...may…may problema ba?...”
“ahm… ahh… w..wala… wala, Mads..i…I’m fine… “, ikinagulat ni Andrew na napansin pala siya ni Madeline.. lalo kasing tumitindi ang kanyang mga hinala tungkol sa kapatid.. and what’s worse is, ayaw niyang nakikitang nasasaktan at nahihirapan si Madeline, kaya kinailangan niyang papayapain ang mga worries ng dalaga…
nang huminto ulit ang sasakyan dahil sa red light, ay napabitiw ang isang kamay ni Andrew sa manibela, napatingin siya kay Madeline at nabanaagan niyang may malalim na iniisip ito…
He held her hand…”Mads.. don’t worry about Lance.. I’ll talk to him as soon as possible.. okay?.. just… relax for now, you’ll be seeing your cousin… he might get worried kapag nahalata niyang may inaalala ka… come on, smile na…”
napangiti naman agad si Maddie sa ginawa at sa sinabi ng binata… she looked at him and smiled even wider.. “hahahah… Oo nga naman… thanks Drew…”
Andrew smiled too as Maddie smiled, “you’ll be fine… you’ll see…”, and with that, he kissed her hand and continued to drive…
Parang natulaley si Maddie sa ginawa ni Andrew at bahagyang napa nganga… gusto niyang ngumiti pero pinipigilan ang sarili… ang hirap naman nun…
“tsk.. medyo traffic na ahh…”, sabi ni Andrew na cool pa rin ang mood…
Hindi mawarian ng dalawa kung matutuwa ba sila o maiinis dahil ang ibig sabihin lang noon, ay mas matagal pa silang magkakasama sa kotse… haaaaaayyy….
hindi pa rin maka get over si Maddie sa paghalik ni Andrew sa kamay niya… may naramdaman siyang kuryenteng dumaloy sa buong katawan niya.. that is one gesture of him na talagang na-miss niya ng bongga, mula noong umalis siya papuntang New York… she had a very hard time moving on and getting over him… he was her first love…and her great love as well… kaya naman laking pasasalamat niya when Lance came her way and helped her mend her broken heart without him knowing that the man who broke her heart is his half-brother.
Naalala ni Maddie noong one month pa lang siya sa NYC, one month pa lang silang break ni Andrew, at hindi pa niya noon nakikilala si Lance…
***FLASHBACK***
Madeline received a call from her elder sister, Iza..
“Hello, Maddie… Sis, kamusta?...”, bungad ng Ate Iza niya
“Hi Ate.. I miss you… all of you.. heto.. medyo naho-homesick na agad.. pero, I have to endure this… I have to endure everything….”, bakas na bakas sa boses ni Madeline ang lungkot at labis na panghihina physically, and emotionally… puspusan kasi ang paghahanda ni Madeline sa mga auditions niya, at sa mga lessons na kailangan pa niyang ma-practice from the workshops and classes… kaya kadalasan ay hatinggabi na siya nakakauwi sa apartment na tinutuluyan…
“we miss you, too… ikaw naman.. kaya mo yan… ikaw pa? eh you’re one of the strongest persons I’ve known… sa simula, syempre, mahirap… pero as the days go by… you can carry on, you’ll get used to it… and before you know it, you’re already on top of all that burden of yours…”, those were her sister’s comforting words..that somehow eased her longingness…
Kinamusta rin ni Maddie ang kanyang mga magulang, at ang kuya niyang si Richard, ang best friend na si Charlie na bihira niya na ring makausap dahil sa sobrang hectic ng schedule niya…
Pero may isang taong hindi nakalimutang kamustahin ni Maddie….
“Si Andrew?... hmm,.. ayun.. he’s still undergoing some therapies for his leg, and some other treatments for his full recovery… he’s getting better and better…”, kwento naman ni Iza, being careful with her words, not to hurt her sister…
“ahm…s…si Kathy… m..may balita ka ba sa kanila?”, alam ni Madeline na masakit, pero she has to know…
“Mads.. talaga bang gusto mong sagutin ko yan?...”, nag aalala si Iza nab aka masaktan ang kapatid niya sa isasagot niya sa tanong nito
“O…Of course… I want to know… even if it hurts…”, halos pabulong na sagot ni Madeline sa Ate niya
“hmm… okay… ahm.. ayun, she’s… she’s getting better as well… that’s what I’ve heard.. and… she and her friends visit Andrew at least every week, sabi ni Tita Elena kay Mama… “, kwento naman ni Iza
As expected, nasaktan lalo si Madeline sa nalaman, dahil somehow, in the back of her mind, inaasahan niyang puputulin ni Andrew ang communication niya kay Kathy.. pero on the other hand, bakit nga naman ba gagawin ni Andrew ‘yon?.. lalo na if she means something to him, diba? Pero kahit masakit, mas gusto ni Maddie na malaman pa rin.
Dahil sa busy sched, nagpapasalamat na rin si Madeline dahil hindi siya nagmumukmok sa kaiisip kay Andrew.. pero hindi pa rin naging madali kay Madeline ang makalimot sa sakit ng nararamdaman… sobrang sakit sa kanya na hindi man lang siya pinigilan ni Andrew na umalis, ni hindi man lang ito nagpaliwanag nang maayos…. she didn’t hear the words she wanted him to say.. and he let her go…just like that…
“Mads?… are you still there??...Sis…?”
“ahm..y..yes, Ate… ahm..s..sige, I…I have to rest now, still have to get up early tomorrow… tell mama and Papa, I love them..and also to Kuya… and also to Charlie for me… Thanks, Ate! I love you!...”. with that, nagpaalam si Maddie sa Ate niya
She lied down to bed, and cried herself to sleep…. she wondered if he thinks of her even once in a while…
***END OF FLASHBACK***
Madeline found herself staring at the window… how that simple gesture of his can remind her of things in the past… just like that…. how she missed it…how she missed him.. What was she thinking?...she can’t go on this way… eh paanong gagawin niya? they’;; be doing a project together.. buti na lang kasama nila si Eric on that project… there’s no backing out now…
“Mads… hey… we’re here already…”, pagtawag ni Andrew sa kanyang attention
“Oh, ahm..O…Okay…”, she removed her seatbelt, and about to open the door to go out of the car, but Andrew stopped her…
He hurried to get out of the car to open the door for Madeline… inalalayan niya si Maddie sa pagbaba ng sasakyan… with his gentle gestures, people who can see them would think that they are a sweet and lovely couple…
As the two walk hand in hand inside the fancy restaurant in Serendra, guests turn their heads to see the guy as handsome as a Greek god enter with a gorgeous ‘goddess’ heading to their reserved table with a couple who are in their late 50’s and a dashing young man beside them.
“naks… head-turners talaga ah…”, masiglang bati ni Eric sa pinsang si Madeline … “Hi, you must be Andrew… I’m Eric, pare..”, pakilala naman ni Eric sa sarili sa kasama ng kanyang pinsan.
“Hi, yup, I’m Andrew… it’s nice to finally meet you, pare…”, Andrew shook hands with Eric
“Hi Eric!!! ang gwapo gwapo mo sa personal ahhh… hahahah… “, bati ni Maddie sa pinsan
“bakit? sa Skype ba, hindi?? hahahah…. Hi Mads!...”, niyakap naman ni Eric ang pinsan
“Tita, Tito, This is Engr. Andrew Ferrer… anak po siya ng kaibigan ni Mama, Papa used to work in his father’s company, and we’re good friends since childhood…”, pakilala ni Madeline kay Andrew sa kanyang Tita Beth at sa asawa nito.
“Drew, this is our beloved Tita Beth, Ate ni Mama…and her husband, Tito Fred..”, sabi naman ni Maddie sa kasamang gwapong binata..
“Oh… Hi Andrew! nice to meet you, hijo… “, bait naman ni Tita Beth sa binata at bumeso dito… “Hmm… Madeline, Dear.. it seems like your Kuya Richard is right… ‘handsome’ is an understatement for this dashing debonair you’re with… hahah..”, compliment naman ni Tita Beth, referring to Andrew…
“That’s true! you two look good together, actually…”, dagdag pa ni Tito Fred at nakipagkamay sa binatang kasama ng pamangkin ng kanyang asawa
Nagblush naman si Madeline at namula ang tainga ni Andrew sa sinabi ng dalawang matanda…
“Kayo naman po… heheheh… I’ll be marrying his brother in a few months po…”, sabi ni Maddie sa mag-asawa..
Daig pa ni Andrew ang pinagtataga ng saksak sa naramdamang sakit dulot ng sinabi ni Madeline, hindi naman nakaligtas kay Eric ang gumuhit na sakit sa mukha ng ex-boyfriend ng kanyang pinsan.
Ngayon pa lang nagkita sina Eric at Andrew in person, but Eric have seen his pictures from Madeline..
At sa nabanaagang reaksyon mula sa binata ay agad nang nahalata ni Eric na may feelings pa ito sa kanyang pinsang si Madeline… kaya naman lihim na napangiti si Eric para sa pinsan.
“Oh… so, hijo, kapatid mo pala ang mapapangasawa nitong si Madeline namin?.. Wow! hahah.. eh ‘di ba—“, may sasabihin pa dapat si Tito Fred, pero sinipa siya nang bahagya ni Tita Beth sa binti… “Oh, ahh… okay… ehm… so? let’s order, shall we?.... “, agad namang lumapit ang isang waiter to take their orders…
Sa table…
--- Fred ---
Beth I I Eric
Madeline I I Andrew
---- ----
After not more than 15 minutes ay dumating na ang lahat ng orders nila…
While eating, patuloy pang nagkamustahan ang lima..
Beth and Fred are interested to know about Andrew’s Real Estate Company… on how he can manage such a huge company at a young age of 27… he said he has a lot of people helping him in the company, and the supervisors have nurtured him through the years of training and working in the company…
Bilib naman ang mag-asawa sa husay ni Andrew dahil nananatili siyang matatag sa kabila ng pagkamatay ng kanyang Daddy at sa struggles na na-eencounter sa company.
Pinag usapan din nila ang location kung saan itatayo ang bahay na noon pa pinangarap na ipundar ng mag asawa.. sa Antipolo nila balak ipatayo ang kanilang dream house.. at inischedule na ang ocular visit at ang plano para sa ipapatayong bahay… Andrew’s team will be coordinating with the family and Eric’s team…
“So, everything’s settled then… Thank you, hijo! hindi na pala kami mahihirapan, you made it less stressful for us, Thanks a lot, son!”, compliment ng mag asawa kay Andrew.
“you’re always welcome, Ma’am..Sir…”,sagot naman ni Andrew
“Oh, don’t be so formal, hijo.. you’re Maddie’s good friend, so might as well, feel welcome… “, sabi ni Tita Beth
“yes… you can call us, Tito and Tita.. you’re a family now…”, nakangiting dagdag ni Tito Fred
“ahm.. wow.. ahh.. Thank you po, Tito…Tita…”, and he smiled so charmingly..
“So… Andrew, our Dear Maddie here is getting married, how about you? do you have any plans of settling down as well?”, tanong no Tita Beth
“Oo nga, pare..”, sabi ni Eric, finishing his dessert…
“ahm… nope.. wala pa po.. heheh…”, nahihiyang sagot ni Andrew
“Oh? a guy as good-looking and as intelligent as you?? don’t tell me wala kang girlfriend, hijo?”, taking-taka naman si Tita Beth
“ahh….heheh… ahm…”, napapakamot sa ulo si Andrew and smiling shyly… “wala po eh... ahm.. I don’t think I’ll be settling down…”, makahulugang sagot ni Andrew
“Ha?? What do you mean, hijo? don’t you think that marriage is not for you?? aawww…”, nalungkot naman si Tita Beth sa sinagot ng binata
“haven’t you found the right one yet?”, usisa naman ni Tito Fred
“ahm.. actually, I already found her…”, isa nanamang makahulugang sagot ng binata
“oh.. yun naman pala eh… what’s the matter now, hijo?”, lalo pang na-curious si Tita Beth
“I let her slip away… that’s the biggest mistake I’ve ever made in my entire life…”, heartfelt na sagot ni Andrew habang napako ang tingin sa dalagang kaharap na si Madeline
“aaawww… that’s so sad!... ahm.. won’t she give you a second chance?”, Tita beth asked, oblivious to what this gentleman means, but her son, Eric already has a clue kung sino ang tinutukoy ni Andrew
“ahm.. I…I don’t think I deserve a second chance po.. I screwed up.. big time! I was too dumb to realize that I had an angel who loved me so much, but I let her flew away…”, malapit nang maging teary-eyed si Andrew
“oh..no hijo.. everyone deserves a second chance, right Papa?”, sagot ni Beth at bumaling sa asawa niya na parang humihingi ng second-the-motion
“yes, of course!.. did you try to win her back, hijo?”, tanong naman ni Tito Fred, na ngayon ay parang nagkaka-clue na sa taong pinatutungkulan ng usapan..
“Oo nga, Andrew.. bakit ‘di mo subukan? …before it’s too late…”, sabad naman ni Eric, at tinapunan ng nakakalokong tingin at ngiti ang pinsang si Madeline.
Tahimik lang na nakikinig si Maddie sa pag uusap ng mga kasama.. nakikiramdam… nag oobserba.. at kinakabahan… lalo siyang namula at nanlamig nang tignan siya at ngitian ng pinsang si Eric na para bang may ipinapakahulugan ito..
“ahm.. ehm.”, Andrew cleared his throat… “as much as I want to.. I can’t.. “
“WHY???!?!?”, unison na tanong ng mag asawa, habang ang anak nilang si Eric ay nakangiti lamang..
“because she’s….she’s….ahm…”, huminga nang malalim si Andrew, na para bang naghahalukay ng sasabihin… “she’s… taken…”, that’s it… yun na lang ang naisip niyang isagot para safe… piping dasal niya na sana’y hindi na mag usisa pa ang mag asawa..
“Oh.. I see… that’s unfortunate… ahm… sorry hijo if we’re being too personal ahh… we just want to know you better, and make you feel that you’re now a family to us…”, nakangiting sabi naman ni Tita Beth
“yes, that’s right , hijo… ah..teka nga, sure ka ba na wala nang feelings for you itong babaeng tinutukoy mo?...”, kinabahan lalo si Maddie sa narinig niyang tanong ng kanyang Tito Fred kay Andrew, pero siya nga ba ang babaeng tinutukoy ni Andrew?? ayaw naman niyang mag assume…
“That.. I have to find out, Tito…”, Andrew answered, and throw a melting stare and smile to the beautiful lady in front of him.
kasalukuyan namang nilalaro-laro ni Madeline ang hawak na kutsarita na ginamit niya sa pagkain ng dessert…. at sa isinagot ni Andrew, at sa ginawa nitong pagtitig at pagngiti sa kanya nang nakakaloko, nabigla siya at nabitawan ang pinaglalaruang kutsarita
Nagulat naman ang mag-asawang Beth at Fred, pati na an gang anak nilang si Eric..
“Oh, hija… Maddie, are you okay?”, concerned at sweet na tanong ni Tita Beth
“everything alright, hija?”, concerned din na nagtanong ang kanyang Tito Fred
“Oh, Mads? anong nangyari sa’yo? hahah… inaantok ka na ba??”, tanong kunwari ni Eric sa pinsan, pero ang totoo, may idea na siya kung bakit nagulat si Madeline.. kaya’t hindi naman naiwasan ni Eric na matawa… “Hahahahah… hahahahah…. hahah… Andrew, mukhang inaantok na yata si Maddie ah… paki gising nga… hahahah…”, biro naman nito sa ex-boyfriend ng kanyang pinsan
“Paano?? hahah… ang batang ito talaga…”, natatawa naman si Tita Beth sa sinabi ng kanyang anak..
“Oo nga… Andrew, paano mo nga pala ginigising si Madeline kapag inaantok siya?? hahahah…”, nakakalokong tanong at gatong naman nitong si Tito Fred na para bang he’s trying to bring some memories in the past
“ah… eh.. Tito naman eeh… hindi naman po ako inaantok eeh… “, hindi naman mapakali si Maddie dahil sa itsura ni Andrew ay mukhang gagawin nga nito ang dati niyang ginagawa sa kanya para magising siya kapag siya’y inaantok-antok..
“hindiii… sige na hijo… it looks like our dear Maddie needs to be awaken…”, makahulugang sinabi ni Tito Fred sa binata
“oooohhKay.. ..hahah…”, agad namang tumayo si Andrew sa kinauupuan, at lumapit sa namumulang dalaga…
“ah..Huy… an…anong gagawin moooo??....”, napausog si Maddie sa tabi ni Tita Beth niya
Natatawa lang naman si Beth sa ginawang pagdikit sa kanya ng pamangkin…
Lumuhod si Andrew sa tabi ni Madeline at kinurot ang ilong ng dalaga, pagkatapos ay pinisil ni Andrew ang magkabilang pisngi ni Maddie na ngayon ay namumula na lalo, at habang pinipisil ang cheeks ng dalaga ay hinalikan ni Andrew ang ilong nito..
Nagtawanan ng malakas ang mag asawa at si Eric sa ginawa ni Andrew at sa itsura ni Madeline… Namilog ang mga mata ni Maddie at napaawang ang bibig, kaya’t nang pabalik na si Andrew sa kanyang upuan ay napatakip si Maddie sa bibig niya…
“That’s sooo cute!!! hahahah… Madeline, dear look at you… hahahah….”, aliw na aliw naman si Tita Beth sa ginawa ng gwapong Engineer sa kanyang pamangkin
“hahahah… grabe… nangangamatis ka na, Maddie! hahahahah…. hahahahah….”, tuwang tuwa naman si Eric, habang si Fred naman ay tawa rin nang tawa, at nakipag high-five pa kay Andrew na parang magka-edad lang sila…
Matapos ang ilang asaran at biruan ay napag usapan naman si Lance, ang fiancé ni Maddie…and this time, syempre, si Madeline ang bumangka sa pagkukwento… habang si Andrew naman ay parang pinapaulanan ng punyal ang puso sa mga naririnig na ikinukwento ng dalagang minamahal..
habang si Eric ay tahimik na inoobserbahan ang pinsang nagkukwento tungkol sa lalaking pakakasalan nito, at si Andrew na batid niyang may pagtingin pa rin kay Madeline..
Nang matapos ang kanilang masayang dinner ay magalang na nagpaalam sina Andrew at Madeline sa mag-anak… at ipinaalala ang kanilang ocular visit together with their teams sa Antipolo sa Tuesday…
Thank you so much, guys for reading Chapter 14!
Did you like it? let me hear what you feel about this chapter… leave your comments, suggestions, criticisms, and kindly vote for this chapter… =))
You can follow me on Twitter: @Karina_lovesU
Ano kaya ang magaganap on their way home?
At ang ocular visit sa Antipolo sa Tuesday??....hmm….
Ang busy ni Maddie noh? aside from wedding preparations, heto at mag aassist pa siya sa pagtatayo ng Dream house ng kanyang beloved Tita and tito…
Eh si Lance kaya? busy saan?? Hmm… alam nyo na yon, guys…
God bless
KarinaFuentes