Mijn ogen vlogen open en voor het eerst zag ik een stukje verdriet door zijn ogen flitsen.
Ik deed een stap naar voren en tikte op zijn voorhoofd.
Sill leek er van bewust te zijn wat hij deed en greep mijn hand.
'Luister, ik maak geen grapje.. dit is heel erg belangrijk. Weet je nog dat ik je vertelde dat niet alles is zoals het lijkt?'
Ik knikte maar ik had geen idee waar dit heen ging. Kreeg ik nu een verklaring?
'Ik ben op dit moment bezig om iets te regelen voor jou, namelijk een eerlijke wedstrijd dat ook jij kans hebt om te winnen.'
Even was ik sprakeloos. Zei hij nou dat ik slecht was?
'De danswereld is hard. Heel hard en ze doen hier veel te veel aan vriendjespolitiek. Ik heb samen met een vriend gezorgd dat het nu een echte wedstrijd wordt.'
'Hoe?'
'Door ze te betalen voor een eerlijke wedstrijd.'