Oy ve yorum yapmayı unutmayın küçük patateslerim ❤🌹
"Bak Asaf biz yanlış birşey yaptık..." utançtan kafamı elimin arasına almıştım.
"Hayır biz olması gerekeni yaptık , çünkü sen eninde sonunda benim yatagıma girecektin." kafamı iki yana salladım , bu adamdaki özgüven nereden geliyordu böyle , Fazla mı yüzsüzdü yoksa ?
"Ben karşılıksız ilişkilere karşıyım Asaf ve daha fazla igrençleşme" niyetimi fazlasıyla belli ettiğimde gülmüştü.
"Söyleyince iğrenç oluyor yaparken peki ?" Söyledikleri kelimeler altında resmen can çekişiyor o an ölmek istiyordum.
"Pişmanım Asaf , Pişman!" Utancım kat ve kat artarken odamın kapısınından İlayda girmişti.
Sessizce yanıma yaklaşıp konuştuklarımızı dinliyordu. Pis köstebek gidip Devrime yetiştirirdi kesin!
"Buna pişmanlık demiyoruz canımıniçi biz buna doyamadım sana ama çaktırma diyoruz." Ahhh! pislik ,Küstah adam ondan nefret ediyordum ama saçma bir şekilde kendi içimde de bir çelişki yaşıyordum , Asaf tamamen aklımı allak bullak ediyordu.
"Hiçte bile yok öyle birşey , ne Sen birdaha bu konuyu aç ne de ben tamam mı?"
"Sen artık benimsin kızım kendine gel , kiminle beraber oldun zannediyorsun sen!" Kabadayı gibi konuşurken bir an mutluluk da olsa bedenim buna inanmayacak kadar akıllı olduğuma inanıyordum.
"Asaf saçmalamayı bırak" dedim ve telefonu kapattıgımda İlayda'ya dönmüştüm.
-Bu pezevengin kızı da iyi kaf dinlemişti-
"Ne diyor ?" dediğinde kafamı iki yana sallayıp kendimi yatagımın yumuşak yüzüne bırakmıştım.
- Bu da iki de bir kafasını sallayıp duruyor hala sapa sağlam kız maşallah-
"Aleyna ne diyor"
Sırt üstü yatarken İlayda'ya dönmüştüm.
Çok soru sormaya başlamıştı bu da!
"Artık kafam hiçbir şey almıyor ,
Pişmanım dedim ve gerçekten de pişmanım" sitem ederken ayağa kalkmıştım.
"Eh sende bir zahmet pişman ol Aleyna birde üstüne adama teşekkür mü edeceksin o gece için!" dudaklarımı tekrardan büzmüştüm.
"Bilmiyorum her şey çok güzeldi aslında"
- Aleyna bu kaçıncı seviye yüzsüzlük kızım kendine gel!-
gözüm tekrardan çalan telefonuma kaydığunda Asaf'ın tekrardan aradığını görmüştüm
Yatağın üzerinden hızla telefonu alarak sinirle açmıştım.
"Efendim Asaf! "
"Aleyna o telefon bir daha benim yüzüme kapanmayacak" duyduklarım ile gözlerimi devirmiştim.
"Bundan emin misin ?" Dedikten hemen sonra telefonu yüzüne kapatarak yatagıma fırlatıp ellerimi saçlarıma götürmüştüm.
"İlayda , müsade edersen ben biraz uyuyacagım" kısaca artık odamdan çık demiştim. Kimse kusura bakmasın ama hiç kimse benim uykumdan daha önemli değildir.
-bunlarında evi yok mu sürekli burdalar ya Rusya'dan gelmişsin git evinde dinlen-
"Bizde birazdan gideriz" dediğinde kafamı sallamıştım.
-aaa evleri olduğu aklına gelmiş kızın-
O benim yatagımdan kalkarken ben yatagıma yatmıştım.
Kapının oraya kadar giden İlayda gülümseyerek bana baktığında olayı anlamıştım.
"Işığı kapatayım mı Aleyna ?"
Mutluluk dolan gözlerimle onaylandığımda anırmaya başlamıştı.
"Kapatmam ki" sinirle yastığımı ona fırlatmıştım. Fakat yolun yarısında yere düşen yastığım ile o da odadan çıkmıştı.
-vay aq kızı ne kadar komiksin sende varya-
Of layarak yatağından kalkıp gidip Işığı kapatıp tekrardan yatagıma girmiştim.
"Tatlı Rüyalar Aleyna" kendime iyi uykular dileğimi de diledikten sonra gözlerimi yummuştum.
Belki rüyamda Asaf'ı görürdüm
. . .
Sabah gözlerimi açtıgımda kendimi huzurlu hissediyordum. Nedendir bilmem ama mutluydum.
"Aleyna! Kalk işe geç kalıyorsun" diye bağıran anneme gülmüştüm.
"Tamam anne!"
Dün yaşadıklarım , Rüyadan ibaret olmasını isterdim , Ama değildi! O an hissettiklerim ve ardından hissettiklerim. Gerçekten iğrenç bir gündü , Hayır hayır aslında çok güzeldi... ne kadar da içimde çelişkeler yaşasamda ben bunu inkar edemezdim.
Yatağımdan kalkarken gerilmeyi de ihmal etmemiştim. Heyecanla dolabımın kapağını açmıştım.
Kendimi çok güzel olmalıymışım gibi hissediyordum , Saçlarımın rengine gidebilecek bir kaç elbiseyi yatagımın üstüne çıkardığımda üzerimde denemeden süzmeye başlamıştım kıyafetlerimi ,en son da bir tane elbiseyi üstüme geçirip aynada kendime bakmaya başlamıştım.
"Çok güzelim"
Boy Aynamda dönerek birde öbür türlü kendime bakmıştım.
"Bir o kadar da sexsi" ellerimi Asafın dudaklarını gezdirdigi yerlerin üstüne götürmüştüm. Dokundukça sanki tekrardan alev alacak gibi hissetmem ne kadar normaldi ?
"Ve bir o kadar da Aptal!" ellerimi bedenimden apar topar çekmiştim.
"kendime artık bir çeki düzen vermek zorundayım" kulağıma dolan alkışlama sesi ile Kafamı kapıya çevirmiştim.
"Afferin benim güzel kızıma sonun da bir şeylerin farkına vardın , Kendine bir çeki düzen vermen konusunda hem fikiriz fakat o sexsilik ve güzellikten pek emin değilim"
kaşlarımı çatarken o kahkaha atmaya başlamıştı. Sizinde anneniz böyle mi ? Övmesi gerekirken gömmek ne demekti be kadın!
"Teşekkür ederim anneciğim çok güzel motive oldum ya valla çok teşekkürler" anneme karşı triplenerek sanki o odada yokmuş gibi aynanın karşısında tekrardan kendime bakmıştım.
"Şu tatlılığıma bak be kendisi babam almasaymış evde kalacakmış zaten"
Annemin bozulduğuna yemin edebilirdim ama kanıtlayamazdım.
Anneme bakmadan aynamın karşısından çekilip kapının yanından yani annemin yanından geçerek mutfağa geçmiştim.
Heyecanla yerime oturup hemen Allah ne verdiyse yemeye başlamıştım. Agzım doluyken içeri abim girmişti.
Beni o an görmesi ile evin içinde bağırmaya başlamıştı.
"Az zıkkımlan lan bize de kalsın" agzımdaki lokmalar konuşmamı engellediği için konuşamamıştım bu yüzden sadece göz devirmek ile yetinmiştim , Agzımdakileri bitirdiğimde babam da gelip masaya oturmuştu.
Eline aldığı gazeteleri incelerken abime gözlerimi kısarak bakmaya başlamıştı.
"Günaydın babacıgım , Ben abime babamı bekle dedim ama hiç dinlemedi bile yedi" sanki dört beş yaşlarında ki bir çocukmuşum gibi kendi yaptığım şeyi abimin üstüne atıyordum.
"Biz bu çocuğa daha terbiye ne ögretemedik ya en çok buna üzülüyorum" babam gazetenin ardından abime gönderme yaptığında ben gülmeye başlamıştım , Abim tam konuşacakken ben hiç onun konuşmasına izin verir miyim tabiki de vermem!
"Birde utanmadan konuşuyorsun abi. Bence sana ceza vermeli babam" babama dönmüştüm , Beni onaylayan bir biçimde kafasını sallamış gazeteyi kenara bırakmıştı.
" hımm... Mesela biz kahvaltımızı edene kadar bizi izle ne olsa sen yedin abicigim" babam beni onaylamıştı.
"Aleyna ne diyorsa o Emre" abim deli olmuş gibi etrafa bakarken gözleri ile annemi arıyordu çünkü kurtarsa kurtarsa annem kurtarırdı onu bu durumdan.
Abim bana bakarken ben sucuklu yumartamdan nispet yaparcasına biraz daha alarak agzıma atmış ardından çayımdan da bir yudum alarak gülerek ayağa kalkmıştım.
"Ben işe kaçar" elime aldığım ekmeğe bal sürerek abime uzatmıştım.
"Kıyamadım bak sana , yine kardeş yüreği işte dayanmaz!" Almadığı ekmeği hırsla ağzına tıkıştırarak acele ile kot ceketimi giyerek evden çıkmıştım.
Kapıya indiğimde Asafın arabası hemen önümdeydi , beni gördüğünde eli ile 'gel gel' yapmıştı. kapıyı açıp arabaya bindiğinde Asaf kapıyı kilitlemiş sürmeye başlamıştı.
Gözlerim yolu takip ederken birden bire kafama denk eden şey ile bir hışımla kafamı camdan çekmiştim.
"Asaf! Şirkete gitmiyor muyuz ?" gülümsemişti.
"Hayır." O gülümsemeden çıkan ley sadece küçük minik minnacık bir hayır mıydı peki ?
Israrla ona bakmaya devam ettiğimde kaşlarını çatarak bana dönmüştü.
"Süpriz" kafamı iki yana sallamıştım istemiyordum Sürpriz felan ben hem sürprizin olacağını bildikten sonra sürprizin ne anlamı kalıyordu peki ?
"Ben süprizlerden nefret ederim Asaf , nereye gidiyoruz?"
"süpriz" yumruk yaptığım elim ile omzuna vurduğumda gülücükleri kulağıma dolmuştu.
"İnşallah bu işten bir bokluk çıkmaz diye fısıldayarak elime telefonumu almıştım.
SİZCE BÖLÜM NASILDI ?
SİZCE SÜRPRİZ NEDİR ?
ALEYNA SİZCE NE YAPMAYA ÇALIŞIYOR ?
BU BÖLÜMÜN ARDINDAN OLANLARI DAHA DA NET ANLAMAK İÇİN SİZCE DE ASAF'IN AĞZINDAN KISA BİR BÖLÜM YAZMALI MIYIM ?
Oy ve yorum yapmayı unutmayın benim minik patateslerim ❤🌹