[7C]
HOPE'S POV
"Uy aaah. Fan mo kaya ako! Ikaw bias ko sa Tres Gwapitos, alam mo yan!"
"Really?"
"Oo ano! Hello! Puro kaya picture mo ang nakadisplay sa kwarto---"
O/////O Napahawak ako bigla sa bibig ko! AYAN NA NGA BA! Nadulas na ako! Minsan talaga pati ako naniniwala na sa iba na engot ako.
"You have my picture in your bedroom?"
"HUH! MAY SINABI BA AKO! Wala kaya! Ikaw! Porket gwapo ka bingi ka. Ay ano daw? Hay naku!"
Naglakad ako pauna. Pulang pula ako! Ansabeh ni Elmo sa kulay ko! >///<
Pauwi na sana ako ng napansin kong..
-___-" Ba't kasunod ko pa rin si Enzo? Pagtingin ko sakanya bigla na naman siyang ngumiti!
ANO BANG BALAK NIYA? Yung tipong himatayin ako sa kilig at atakihin sa puso sa bilis ng tibok nito?!
Aynako! Mahirap din pala yung ganito! Nakakatense! Naiihi na nga ako!
"Oy, Enzo."
"Yup?"
"Saan ka ba uuwi!"
"U.N remember?"
"Huh?"
"LRT? Aren't you living in U.N? Coz before you--"
AY OMAYGHAD! Yung sa LRT dati! Naliligaw kasi ako noon!!! Paano ko sasabihin!
"Ah! Ano, sa Quirino lang ako! Nakalampas ako noon eh! Kasi.. Inaantok ako noon. Hehehe."
"Really? Well then.. Sabay na ikaw sa akin uwi."
"Nako, mas nosebleed pa ang tagalog mo kesa sa English mo eh. Pero.. Akala ko may sundo ka?"
"I told him to not to go to school anymore because I want to commute."
"Aah! Nakasakay ka na sa Jeep?"
"Nope! Can we ride that.. Ugh.. Jeep?"
"OO NAMAN!! Tara!"
Tapos naglakad kami papunta doon sa pila ng jeep! Kwentuhan lang kami.. Kung paano sila naging magbebestfriend ganun.
"Oh yun na yung sakayan. Bale.. Mauuna lang ako ng onting bumaba sayo okay?"
"Oka--OH SHT."
"BAKIT?!"
"THAT MAN STOLE MY WALLET!!"
"Huh--OMYGHAAAD!!! YUNG BAG KO DIN PALA!"
"You didn't feel that?!"
PAANO KO MARARAMDAMAN NAKAFOCUS AKO SAYO!!! Kanina pa! Kahit nga ata kagatin ako ng aso di ko mapapansin kasi sayo lang ang atensyon ko.
"HOPE!"
Ay sorry! Tulala!
"OMYGASH!! Tara habulin natin! HOY MAGNANAKAW!!!! TIGIL!! Hoy!!"
Tapos hinabol namin siya. Andaming taong nakatingin sa amin, yung iba nakihabol na din doon sa lalaki. Pero wala eh!! Lumusot sa eskinita.
"*pant pant*"
"Are. You. Okay?"
"Oo naman. Pagod lang! Eh ikaw?"
"I'm fine. What's inside your bag? Is there something important there?"
"Hmm.. Notebook lang. Yung book ko nasa locker."
"You don't bring your books home?"
"Di ko naman binabasa eh. :P Ano pa ba? Wala naman akong wallet."
"Huh?"
"Yung pera ko nasa bulsa! :P"
"What else? Phone?"
"Bulsa din."
"So basically, what's inside your bag is just a notebook?"
"Hoy hindi naman.. Pencil case, payong, yung notebook ko at yung plan---OHMYGULAAAAY!!"
"Why?!"
"YUNG PLANNER MO--KO!!"
"Huh?"
"YUNG PLANNER KO NANDOON!!!!"
"Is that important?"
"SOBRA! :( Hindi ko na alam kung anong gagawin ko at kung saan ko makikita yung--Basta! Hirap iexplain pero mahalaga yun! Andoon yung 100 steps ko eh."
"100 Steps?"
"Oo eh. Basta!"
"You know what.. I also have100 steps."
Siyempre alam ko yung 100 steps mo! 100 steps ko yun eh! Kung sayo para matupad yung kay Ms. Bisbal.. Yung akin para maging close sayo!!
"Sht naman na planner yan. :("
"Don't worry, I'll buy you a new one na lang."
Eh kung pahiramin mo na lang yung planner mo sakin para ipaphotocopy ko ulit? Yun mas okay pa.
"Hindi na. Wala na eh."
"Are you gonna stop just because it's gone?"
"Huh?"
"Well.. I just.. Nothing's permanent, Hope. Things will always change. Nothing stays for good."
"Ito naman. Friendship. O kaya.. Pamilya. O kaya Love."
"Even Love fades."
"Hay naku. Nega mo! Okay na nga yung planner na yun.. Basta.. Oy Enzo."
"Mm?"
"Friends na tayo ah?"
Tapos tumawa na naman siya. Ugggh. -_-"
"Of course! We are friends, Hope." sabay ngiti ng matamis.
WOW LANG AH! Kurot kurot din-- Aray! Shet. Ibig sabihin totoo ito! EMEGED!!
"So.. How are we going home?"
"Nakuha din ba niya phone mo?"
"Apparently.. Yeah."
"Hmmm.. AY ALAM KO NA!"
":)"
":)"
Sige magngitian na lang tayo Enzo. Total diyan ka naman magaling eh! Kaloka! So yun nga sinabi ko ang plano ko at..
"Ano sa tingin mo?"
"What if we get caught?"
"Basta wag kang obvious! Kasi mahuhuli talaga tayo!"
"Isn't that a crime?"
"Ammm.. Hayaan mo na! Eh walang wala na tayo eh."
"Well.. We have no choice."
"Tara!"
OPS! Di kami manghoholdap, magnanakaw at lalong hinding hindi ko papayagan na mangrape si Enzo (maliban na lang kung ako yon).
Kami ay..
"1.. 2.. 3.. *talon*"
"Ouch!"
"Hoy Enzo!!"
"What?"
"Bat ka tumalon!!"
"Diba you said talon?"
"Hindi naman talon na talon! Expression lang yun. Talon as in fly."
"Huh? Talon? Fly?"
"Hindi! Talon.. Parang exit ganon! Ay basta! Ikaw naman tumalon ka talaga tapos umaandar pa yung jeep. Naghahanap ka ng ikakamatay mo ah. Masakit ba?"
"Slight."
"Hay naku. Pasaway ka! Kaya mo ba?"
"Yep. I'm okay."
"Sabi mo ah. Oh kaya mo na umuwi?"
"Yep. I'll just walk na lang."
"Oh siya, ingat ah! Dahan dahan lang."
"How about you?"
"E di lalakad na din lang."
"Pero Quirino ka pa, right?"
"Ah... Kaya na yun! Hehe. Sige na--"
"Why don't you come home with me and then ipapahatid kita."
O/////O Come home.. Live in. :">
*Pak* ANO BA HOPE! Come home lang, live in agad?! Utak mo nga!
"Hope?"
"Hindi na! Hassle pa sayo."
"No, I insist. Let's go."
"Eh--"
"And besides, I'm really having a great time when I'm with you."
O/////O
Translating...
"Isa pa, masaya ako ako kapag kasama kita."
EMEEEEEEGEEEEED!!! Parang biglang nagplay sa paligid yung Fireworks ni Katy Perry. Tapos nagkafireworks talaga. Tapos tumigil ang lahat. Tapos biglang naging gown ang damit ko tapos naka tuxedo siya tapos lalapit siya at..
At.. At..
*snap snap*
"Hope? Let's go."
"Ay. Oo sige."
=___=+ Nagiimagine pa ako eh. SHET NA MALAGKIT NAMAN OH! Bakit ang swerte ko ngayong araw?!
Lord.. Bitay ko na ba bukas? Yung totoo po. If oo.. Pakiextend naman ng araw na 'to hanggang.. FOREVER!!!
:"> Hope + Enzo = Henzo (Parang And so lang). Pezo (Philippine Currency ang peg?!). Zope (Parang sabon lang) EnPe (Ay parang Now Playing lang)
SAKIT SA ULO!! Hirap magisip ng couple name.
*batok sa sarili*
Hoy Hope, ilang oras lang magkasama couple name agad?! Ilusyunada!
"Hope?"
"Ay oh?"
"We're here"
O___O Nagugulat pa rin ako sa kung gaano kalaki ang bahay niya. Parang may factory lang ng sabon sa loob!
Pumasok kami.. Tinanong niya kung gusto ko ng juice, di ko lang masabi na ikaw ang gusto ko. YUN LANG. Landi!
Habang umiinom ako ng juice at kumakain ng sandwich na may kung anong design.. Basta andaming kung ano ano, eh tinawag niya ang driver. Pagkarating ni kuya sinabihan niya na ihatid ako sa bahay at ako na daw ang bahala magturo kay kuya ng way.
"Oy salamat Enzo ah?"
"No.. Thank you."
"Sus. Para saan? Sa kwek kwek? Eh ikaw naman nagbayad. Kay Carlos Miguel? Eh parehas naman tayong tumulong. Sa pagkanakaw ng wallet at phone? Sira lang ang magpapasalamat doon. Sa pag 1123? Nasaktan ka pa nga eh! Kaya.. Wala kang dapat ipagpasalamat."
"No. I'm really really thankful."
"Sige nga para saan?"
"For the memories."
"Memories talaga?!"
"And for having you as my company.."
"Com--"
"I really had a great time."
OKAY PUPUTOK NA AKO. TAMA NA!!! :"> MYGHAD LORD. YUNG PUSO KO NAGPAPALPITATE NA!!
Hirap magmukhang kalmado sa harapan niya ah, pero sa loob ko nagpaparty party na!
Nagsmile na lang ako at sumakay na sa sasakyan..
Bago ko isara..
Sabi niya..
"Sana maulit ulit ito. :)"
Una. Nagsmile siya.
Pangalawa. Nagtagalog siya.
Pangatlo. Yun din yung hiling ko.
Wala na. In love na talaga ako kay Enzo Miguel Gutierrez. Bow.
At nawawala na ang nag-iisang paraan para maabot ko yung 100 steps to his heart. PAANO NA 'TO?!