Author’s Note: Pasinsya na sa lahat ng nag-aabang ng UPDATE. Natagalan kasi, busy-busyhan yung peg ako, at tinatamad din akong mag-update. Sorry talaga, kahit na naputol yung birthday ni Megan, okay lang naman total hate nyo naman si Megan diba?.. heheheheh :D Ito na yung pagpapatuloy sa birthday ni Megan.. tantadadan!
ENJOY READING :D
=======================
CHAPTER TWENTY ONE - 1
*MEGAN'S POV
Drat!! Birthday ko pero si Maddy ang umiiksina... Duh! super duper O.A nya talaga may palunod-lunod effect pa, sana na tuluyan nalang sya..
Ako ang nagtanggal ng kwentas nya. Sinadya ko yun, para ma wala na ang lecheng kwentas na bigay ni Charles. Nang nagkaroon ako ng chance para tanggalin ito ay agad ko itong tinanggal. She is so dull din kasi, di nya namalayan na tinanggal ko ito. How poor!
Nakita ko naman na bumalik sya sa dagat kaya pinabayaan ko na, alam kong she'll look for that necklace. Sana hindi ko nalang sinabi na bumalik sya sa dagat, eh di sana deads na sya ngayon. At sana happy na ang birthday ko. Umepal pa kasi ang konsenya ko na sabi ko tuloy na bumalik sya sa dagat.
Nasa table na kami to continue our lunch na pinutol ni Maddy.. See, super papansin talaga sya. >.< I hate her.
"Maddy are you okay now?" Tanong ni Vince slash Paolo. Minsan nalilito ako sa name nya. Charles and Maddy call him Paolo but Celeine call hin Vince. Pero sabi nya sa akin I'll call him Vince daw.
"Oo, okay na ako. Salamat." sagot ni Maddy.
"Give me the necklace" sabi ni Charles while showing his right palm. Ibinigay naman ni Maddy yung necklace. "I am happy to know that you really value this gift. Thanks" sabi ulit ni Charles while putting the necklace into Maddy's neck.. >.< "But, please don't risk your life just for this" mga peste sa harapan ko pa talaga.. eerr
"Sorry" sabi ni Maddy... aiya!.. PAAWA EFFECT .. di pa tuloy kami nakakapag lunch..
"Sshh.. I don't know what will I do to myself if something bad happen to you." and then he kisses Maddy's forehead. Awwh.. parang matanda sa forehead.. eeww. If I'll be Charles girlfriend talagang sa lips ko sya hahalikan.
"Sorry Maddy hindi kita nabantayan" sabi ni Celeine.. drat! kailan ba kami kakain ha? Mag chi-chikahan nalang ba kami..? Puro kayo sorry, di nga ako nag sorry na ako ang nag tanggal ng kwentas eh... tsk
"Okay lang, wala ka namang kasalanan. No need to be sorry" aarrggh! let's stop this syet please.
"Ahmmp. Guys, I guess we should eat our lunch na. Baka lumamig pa kasi 'to." I tried my very best to sound calm and to look cool.
Masyado talagang papansin itong si Maddy. Lahat nalang ng attention nasa kanya na. Damn, what should I do ba para mapansin din nila ako? Birthday ko today at dapat lang na nasa akin ang attention nila. hhmmp.
***
It's 6 p.m at nakahanda na ang lahat-lahat; foods, drinks, bonfire, music, at especially AKO. :)
Sa labas ng Villa nagpahanda ako ng isang table kung saan pwede ilagay lahat ng foods and drinks. At sa di kalayuan ay may bonfire naman, while naka play ang bagong single ni PSY na Gentleman.
(Listen to the music beside para feel ang moment. >>>>>>>)
Naka-upo lang kami sa buhangin in a cirlcular form habang kumakain. Bali ganito ang pwesto namin; ako, si Charles, Maddy, Vince and Celeine. Para kaming nag pi-picnic.
"Maddy, may dumi ka sa bibig mo." sabi ni Charles at napatigil sa pagkain ng fried chicken. Pinasadya ko talaga na marami ang fried chicken napag-alaman ko kasi na paborito ito ni Charles.
"Oh ayan wala na ba?" sabi naman ni Maddy. Aiya!.. sa mga drama ko lang napapanood yung ganitong eksina...
"HAHAHA.. hali ka nga" at pinunasan ni Charles ang bibig ni Maddy. Kung makakain kasi ang lakas ayan tuloy... >.<
Syeeet lang ha.. hanggang sa pagkain ba kailangan talagang maglampungan nitong si Charles at Maddy.. May pa pahid-pahid effect pa itong nalalaman si Charles. Nagseselos ako! punyeta!!
"ahu ahu ahu..." whatever is the sound effect of coughing yan na yung akin. Walang makiki-alam basta sound effect yan ng coughing, okay?
Napatingin ako sa kanila kung ano reaction nila kong uubo ako. Si Celeine busing-busy kakatitig kay Vince habang kumakain. Si Charles kumakain lang ng fried chicken. Si Maddy lang yung tumingin sa akin..
"ahu ahu" syeet di nyo ba talaga ako papansinin.
"Megan, tubig oh" sabi ni Maddy at binigyan ako ng isang basong tubig. Ano ba, si Charles ang gusto kong pumansin sa akin hindi ikaw, bruha!
"ahu ahu.."
"Ano ka ba, wag ka ngang umubo sa hapagkainan. May balak ka bang e spread yang virus mo ha?" sabi ni Charles sabay lipat ng pwesto in between Maddy and Vince.
"Charles, kita mo nang na uubo yung tao eh." concern na sabi ni Maddy at hinimas-himas pa ang likuran ko.. ggrrr. naman eh!! wa epek...napaka epic fail naman nito.
Aiya!! ang bad talaga ni Charles 'bat ganyan sya sa akin? ni hindi pa nga nya ako nababti ng Happy Birthday.
"Charles pa abot naman ng fried chicken" sabi ko in a very cute way. Malapit kasi sa kanya yung fried chicken.
"Wala ka bang mga kamay? Bakit di mo kunin, iniistorbo mo pa ako sa pagkain eh." >.< huhuhu!
"Oh ito Megan, pagpasinsyahan mo na yang si Charles PMS yan" pabulong na sabi ni Maddy sa akin sabay bigay ng fried chicken.. Pilit ko syang nginitian kahit sobrang labag sa kalooban ko.
"Hey wait, bakit walang picture taking?" biglang sabi ni Celeine kaya napatingin kaming lahat sa kanya.
"Anong picture taking?" nagtatakang tanong ni Vince sa kanya.
"Diba nga birthday ni Megan? Eh di dapat mag picture picture tayo pampost sa FB, ano ba kayo. Wait lang ha, kukunin ko lang ang digi cam ko." sabi ni Celeine sabay tayo at pumasok sa loob ng villa.
"Oo nga, ang galing talaga ni Celeine at naalala nya yun. Ahmp yung cake e handa na natin." sabi ni Maddy at kinuha yung vanilla cake.
"Saan ka pupunta?" tanong ko kay Charles kasi bigla syang tumayo.
"Jijingle lang, bakit sasama ka?" sagot ni Charles at agad na umalis.. Aiya :( bakit ba ang init ng dugo nya sa akin?
*CELEINE'S POV
Kinuha ko yung digi cam ko sa kwawrto, di pwede na mawala ang picture noh! Yan na nga lang ang pwedeng magpabalik sa mga ala-ala natin. Pagkalabas ko ay nakasalubong ko si Charles.
"Charles!" sabi ko at ngintian sya, nag nod lang sya sa akin. Ewan ko kung saan sya galing, pero sabay na kaming lumabas ng villa para bumalik sa pwesto namin kanina.
Napahinto kami ng makita namin pareho kung gaano ka saya na nag-uusap sina Vince at Maddy. Kawawa tuloy tingnan si Megan parang na out of place.
"Charles" napalingon naman si Charles ng tawagin ko ang pangalan nya. "A guy's biggest mistake is giving another guy the opportunity to make his girl smile. Kung may gusto ka kay Maddy ipakita at idama mo. Hindi yung babagal-bagal ka." napakunot-nuo lang si Charles sa mga sinabi ko. Alam kong na intindihan nya yun, sana nga lang ibaon nya yun sa kokoti nya.
"Eh ikaw, bakit mo hinahayaan na mapasaya si Paolo ng ibang babae?" tanong nito sa akin.
"Whatever I do to make him mine wa epek naman eh. So better not to do anything. Pinapaubaya ko na lang ito sa Dyos. Ibang kwento yung sa amin, Charles. Iba din yung sa inyo ni Maddy. I can see she likes you, don't waste what you have." napatingin lang si Charles sa akin..
Hindi kami close pero ang lakas ng loob ko para sabihin yun. Hindi sa nagseselos ako kay Maddy and Vince, ang akin lang ilayo si Vince sa gulo.
"You must learn how to APPRECIATE what you have. Because what you have NOW is one of the many things you once prayed for." sabi ko ulit sa kanya at nagpatuloy na sa paglalakad, leaving him thinking what he must do.
"picture picture" sabi ko at naputol yung kwentohan nila Maddy at Vince.
Kahit na may gusto si Vince kay Maddy eh hindi naman ako galit kay Maddy. Hindi naman kasi nya kasalanan na nagkagusto si Vince sa kanya.
Nang makabalik na din si Charles ay kinanatahan na namin ng Happy Birthday si Megan.
"Happy Birthday to YOU,
Happy Birthday to YOU,
Happy Birthday,
Happy Birthday,
Happy Birthday to YOU"
Si Charles lang yung hindi kumanata sa amin. Mabuti pa itong si Maddy ang hyper kung maka kanta.
"Megan wish ka muna, bago mo ihipan" masiglang sabi ni Maddy.
"Teka lang, picture muna" sabi ko naman and took a picture..
Nag wish muna si Megan at inihipan na yung candila.
After ay kinain na namin yung cake. ANG SARAP! Si Maddy yung pinaka malakas kumain ng cake sa aming lima. Di ko rin masisisi si Vince kung bakit sya nagkagusto kay Maddy. Bukod sa cute at mabait ito napaka masiyahin pa.
*CHARLES POV
Naka-ipo pa rin kami sa buhangin in a circular form, magbibigayan na daw ng regalo kay Megan. Damn! wala akong panregalo. I don't give gift to those people who doesn’t mean anything to me.
Na una na si Celeine sa pagbigay ng regalo.
"Megan, I find you so kikay, so I decided to give you this." sabi ni Celeine sabay bigay ng isang maliit na pink box.
Binuksan ito ni Megan at isa itong pink diamond butterfly hair clip. sosyal!
"Wow, super duper nice. Thank you Celeine. I really really like it. Super!" masayang sabi ni Megan.
After Celeine ay si Paolo naman yung sumunod.
"I don't know what to give. I'm not use of giving gifts to girls’ kasi. I hope you like it" sabi ni Pao at ibinigay yung isang paper bag na kulay green.
Agad naman itong binuksan ni Megan. "Book?" gulat na tanong nito.
"Yeah, girls love it. Fifty Shades of Grey trilogy. " sabi naman ni Pao.
"Kun sa bagay, super sikat na ang book na 'to but never ko pang nababasa. I'll read it anyways, they said it's super nice and you know na so erotic"
Si Paolo talaga oh, magbibigay na nga lang ng libro yun pa talagang erotic novel. Pwede namang dictionary nalang ang binigay nya kay Megan.
Si Maddy na ang mag bibigay ng gift, ano kaya gift nya kay Megan.
"Megan, hindi ko rin alam kung ano ang ibibigay ko. Sana magustohan mo 'to" at ibinigay ni Maddy ang kulay 'yellow' na box.
"Bracelet, thank you Maddy" nakangiting sabi ni Megan.
“Actually, meron din akong ganyan” sabi ni Maddy at ipinakita yung suot nyang bracelet sa right hand nya. “Friendship bracelet yan, kaya may dalawang babae na nakasabit. Ako yung isa, tapos ikaw naman yung isa” nakangiting sabi ni Maddy.
“Thank you Maddy” at niyakap ni Megan si Maddy. Ang drama!
"teka, bakit kayo nakatingin sa akin?" sabi ko kasi silang apat nakatingin sa akin.
"Ikaw na" sabi ni Maddy.
"Anong ako na?"
"Ikaw na ang magbibigay ng gift" sabi ulit ni Maddy..
"Ahh ganon ba.. eh wala akong gift." sabi ko at nakita kong nag sad face itong si Megan. "My presence is enough, isn't?"
Naka sad face lang itong si Megan at hindi na umimik. Habang ako naman kanina ko pa nararamdaman ang matatalim na kuko ni Maddy, kinukurot nya kasi ako.
“Ahmp, excuse me lang.. I need to go to the cr.” Sabi ni Megan, pero tila nahihirapan sya sa paghinga.. Acting or for real?
“Charles naman eh..” sabi ni Maddy at kinurot ulit ako.
“Array! Ano ba, ang sakit na ha”
“Bakit hindi ka nagbigay ng gift?” tanong ni Maddy.
“Eh, sa wala akong ma ibigay eh.”
“Tingnan mo tuloy na lungkot na si Megan sa birthday nya, mag sorry ka.”
“Ayaw ko nga, bakit naman ako magso-sorry?”
“ahh basta mag so-sorry ka sa kanya. Hali ka” sabi ni Maddy at hinila ako papasok sa loob ng villa. Eerr.. ka inis ang kulit talaga ng babaeng ‘to.
“Maddy, naman eh..”
“Charles, wag ka namang ganyan. Please. Tayo nga lang ang bisita nya tapos ganyan ka pa. Sige na please.” Pagmamaka-awa ni Maddy. Kundi lang talaga malakas itong si Maddy sa akin, hindi talaga ako papayag.
“Sige na nga. So ano papasokin ko sya sa cr?”
“baka nasa kwarto lang yun, at excuse nya lang ang pumunta ng cr.”
Kinatok ko na yung pintuan ng kwarto ni Megan. “Wala naman atang tao.” Sabi ko.
“Katokin mo ulit” sabi ni Maddy at nagtago sa likod ng isang malaking vase para hindi makita. Loka loka din talaga ang babaeng ‘to. Bat sya nagtatago?
“hmmp, Megan si Charles ‘to” pagkasabi ko non ay agad na binuksan ni Megan ang pintuan ng kwarto nya.
“Bakit?” nakayukong sabi ni Megan
“Sorry” syempre labag sa kalooban ko yan.. >.<
“Okay lang..” mahinang sabi nito at habol-habol ang hininga.
“Ano bang gift ang gusto mo?” napatingin naman si Megan sa akin ng sabihin ko iyon.
“Kahit ano pwede ba?” tanong nya sa akin.
“Oo, sige na sabihin mo na. Inaantok na ako eh.”
“Pwede mo ba akong e hug, kahit sandali lang?” what? HUG? O sige pagbigyan na.
Niyakap ko si Megan. syeet! Nandidiri ako.. Maddy naman kasi =____=
“Tama na, nag eenjoy ka na masyado.” Sabi ko at kumawala sa pagkaka-akap kay Megan.
“Thank you Charles. Best birthday gift ko yun” sabi nya at ngumiti.
“Matulog ka na.” sabi ko naman at saka tumalikod kay Megan.
Pinuntahan ko si Maddy sa may vase kun saan sya nagtatago.
“nakita mo ba?” tanong ko kay Maddy pagkalapit ko sa kanya.
“Hindi. Hindi ko kasi tiningnan” sabi ni Maddy at niyakap ko sya.
Mas masarap pa rin ang pakiramdam kapag gusto mo ang taong niyayakap mo, kaysa don sa kayakap mo yung taong hindi mo naman gusto.
Hanggang ngayon tumatakbo pa rin sa isipan ko ang mga pingsasabi sa akin ni Celeine kanina. Ang lakas din ng tama sa akin ngg mga sinabi nya.
Sana dumating din ang araw na masasabi ko kay Maddy na gusto ko sya. Sa ngayon kasi, nahihirapan pa ako, baka isipin nya pa na panakip butas lang sya kay Ayesha. Ang bilis ng mga pangyayari eh, kailangan munang mag hilom ang sugat dito sa puso ko bago ko mahalin si Maddy ang buong buo.
“Hoy, mamaya na yang yakapan dyan. Maglaro muna tayo.” Biglang singit nitong si Celeine.. Ang epal din nga isang ‘to, nilalasap ko pa ang moment namin ni Maddy eh. Ang bango pa naman ng buhok nya, ang sarap amoy-amoyin.
“Ano naman lalaruin natin?” tanong ni Maddy at hindi na kami magkayakap =___=”
“Unggoy-unggoyan” sagot ni Celeine.
“Kayo nalang ang maglaro hindi naman ako unggoy kaya hindi ako pwedeng sumali dyan. Matutulog na kami ni Maddy.” Sabi ko at akmang papasok na sa kwarto namin.
“Anong matutulog ang aga-aga pa oh. Hello 8:33 p.m pa, minsan lang ‘to kaya enjoyin muna natin.” Isa pa itong babaeng ‘to. Hindi lang epal, makulit din. Bakit uso sa mga babae ang pagiging makulit?
“Oo nga naman Charles, huwag kang kill joy.” Sabi ni Maddy.
“O sige na, papayag na. Sa gwapo kong ‘to maglalaro ako ng unggoy-unggoyan. Tsk tsk!”
“Sige, punta na kayo don sa may bonfire tatawagin ko lang si Megan” sabi ni Celeine.
Lumabas na kami ni Maddy sa villa at nagpunta sa ‘may bonfire’ kung tawagin ni Celeine. Si Paolo lang mag isa don at nakatitig sa bonfire.
Na upon a kami sa buhangin, kaming tatalo lang ang awkward tuloy ng feeling. Ang hirap na kasama mo sa iisang lugar yung taong karibal mo, ang mas mahirap pa don sya yung taong pinakamalapit sa’yo.
Maya maya ay dumating na din si Celeine at Megan dala-dala ang isang box ng cards, at na upon a rin sila. Yung pwesto namin kagaya pa rin ng kanina; Megan, ako, Maddy, Paolo at Celeine.
“Sa mga hindi alam yung game kagaya ni Charles ganito yung rules. Ipapares-pares mo ang mga cards according to its number. Tapos kapag wala ng pares dyan na tayo magbubunot-bunotan. At kung sino man yung matalo sya yung may consequence na gagawin. Oh ano, gets nyo ba?”
Ibinigay na isa-isa ni Celeine yung cards at may tinago syang isa. Kung sino man daw ang may hawak ng kapres ng tinagong card ni Celeine ay sya yung unggoy.
After namin na ipares yung mga cards ay nagbunotan na kami. Si Megan bubunot sa akin. Ako naman bubunot kay Maddy. Si Maddy naman bubunot kay Paolo. Si Paolo ay bubunot kay Celeine at si Celeine bubunot kay Megan.
Unang natapos si Celeine. Aba, expert ata ‘to ah. Sumunod naman si Maddy at Megan. So, kami nalang ni Paolo yung naglalaro. In the end TALO AKO! Peste! Palagi nalang ba akong talo kay Paolo?
I remembered the last time we play car racing natalo din ako (chapter 4.1 sa mga hindi nakaalala), tapos ngayon talo din? Sh!t naman. >.<
“HAHAHA :D ikaw yung unggoy” natatawang sabi ni Maddy sa akin.. pssh >//<”
“Ang gwapo naman ng unggoy mo!” nakaka-inis.
“Ito yung consequence mo.” Natatawang sabi ni Celeine, sige pagtulongan nyo ako. “Kailangan mong sumayaw ng harlem shake”
“Ayaw ko nga. Pakantahin nyo nalang ako, wag na sayaw.” Hindi sa ang panget kong sumayaw ayaw ko lang talaga. Para akong tanga kong sasayaw ako mag isa, tapos harlem shake pa.
“Eh sayaw yung consequence eh!” sabi ni Celeine at pilit na itinatago ang tawa.
“Sasayaw na yan.. Sayaw ka na kasi.. sige na” pamimilit ni Maddy.. Bahala kayo!
===================
Sasayaw kaya si Charles? Ano sa tingin nyo, comment na! ^__^
VOMMENTS PO! ^____^
THANKS FOR READIN :D