Chapter 13
SPG
FEELING HURT: IYAN ang status ko ngayon. Iyong caption ko ay pinag-iisipan ko pa. Baka kasi mag-react na naman si Chie-chie. Madalas pa namang nagiging chatbox iyong comments namin sa isa't isa. Mga tipong 50 comments pero 'wag ka, 2 likes lang! Dyahe 'di ba? Sana nagtext na lang kami.
Hay, hindi ko maintindihan ang sarili ko. Ganito ba kapag in love? Nagiging bulag sa katotohanan? Obvious naman na parang nagbago si Lord K sa akin, pero nagtatanga-tangahan pa rin ako. Iniisip ko pa rin na baka naman may problema lang sya kaya sya ganoon. Pero ano nga ba talaga ang problema?
So I decided na puntahan si Lord K sa mansyon nya. Ngunit palabas pa lang ako nang may matanaw akong mga sasakayan at grupo ng kalalakihan sa labas ng bakuran namin. Kinabahan tuloy ako. Naalala ko ang sinabi sa akin ni Rom tungkol sa pagkakautang ni Amang sa sugal. Pihadong ang mga ito ay iyong Salvador-gangster na nanakit sa tatay ko.
Kahit kinakabahan ay naglakas-loob pa rin akong tanawin ang mga ito. Isang pamilyar na mukha ang nasalo ng aking paningin.
Si Ariel!
Anong ginagawa nya rito kasama ang mga lalaking ito? At saka sino kaya iyong isang malaking lalaki na nakaakbay sa kanya? Kakakamot-kamot si Ariel habang nakatingin sa akin. Sa wari ko'y under sya nitong lalaking nakasalampay sa kanya.
Nilapitan ko sya. "A-Ariel..."
"R-Ruby..." mukha syang maamong tupa. "K-kumusta na? Nagtataka ka siguro kung bakit napadaan ako." sabay baling nya sa lalaking nakaakbay sa kanya. "'Nga pala... Siya iyong kuya ko, si Breeze."
Sabi na nga ba older brother nya ito, eh. Binati naman ako ni kuya Breeze na mukhang goons sa pelikula. "Nariyan ba ang tatay mo?" Pagkuwa'y tanong nito sa malagom na boses.
Namutla ako sa tanong nya. Bakit nila hinahanap si Amang?
Lumapit sa akin si Ariel at hinila nya ako sa isang sulok. "R-Ruby, makinig ka..." lumikot ang kanyang mga mata. "May atraso ang Amang mo sa kuya ko... malaki..."
Natutop ko ang aking bibig. "Tungkol ba ito sa utang ni Amang?"
Nangunot ang kanyang noo. "Paano mo nalaman?"
Napayuko ako. "A-Ariel, hindi mo ba mapapakiusapan ang kuya mo?" Sa halip ay tanong ko.
"Mapapakiusapan ko si kuya. Pero ang amo nya, hindi."
"Amo?"
He nodded. "Si Don Salvador."
Confirmed. Sila nga iyong tinutukoy ni Rom na Salvador gangster. Nagtubig ang aking mga mata sa sinabi nya. "N-nasa panganib ba ang tatay ko?"
Napabuntong-hininga si Ariel. "Hindi lang ang Amang mo, Ruby. Kundi pati ang buong pamilya nyo. Kung bakit ba naman kasi hinayaan ng tatay mo na malubog siya sa utang sa sabungan! Tsk! Pero di naman kita kayang tiisin kasi mahal pa rin kita kaya nga nang malaman ko ang bagay na ito ay nagpumilit akong sumama rito. Ayaw kong mamatay ka na di man lang nakakaranas lumigaya sa alam mo na. Iyon nga, papatayin kayo ni Don Salvador."
Para akong pinagbaksakan ng langit at lupa mula sa aking nalaman. Hindi pa nga ako nakakaraos kay Ybara, tapos may panibago na namang panganib. Hindi na ako nakapagsalita at napatulala na lang.
"Makinig ka, Ruby..." hinawakan ako ni Ariel sa aking magkabilang balikat. "Sumama ako kay kuya rito para kausapin ka. Nalaman nya kasing ex kita..." may hinanakit sa kanyang tinig. "May paraan pa para mabayaran mo si Don Salvador..."
Nagliwanag ang aking mukha. "A-anong paraan?"
Nilingon nya ang kanyang kapatid na si Breeze. Ilang sandali pa'y nagtungo ito sa isang sasakyan at pagbalik nito, may bitbit na itong bag na itim. Inilapag nito iyon sa tabi ko. "Ibenta mo iyan..." ani Ariel. "Alam kong may background ka na diyan kaya di ka mahihirapan."
"A-anong laman nyan?"
"Buksan mo?"
Umupo ako upang buksan ang zipper nito. Namilog ang mga mata na para bang nasilaw ako sa laman nito. "D-drugs?"
Humawak sa mga kamay ko si Ariel. "Magagawa mo, 'di ba? Iyan na lang talaga ang maitutulong ko, Ruby."
Kaya kong magbenta nito kung gugustuhin ko. Mako-contact ko pa siguro ang mga dating customers ng ex kong si Jayson. Pero matagal na akong tumigil sa ganitong gawain. Nagawa ko lang naman ito dati dahil sa nagipit na ako, pero buong pusong pinagsisihan ko na iyon ngayon. Ayaw ko na. Gusto ko nang kalimutan ang mga maling desisyon ko noon.
"Kapag napaubos mo ang isang bag na ito, sampung porsyento sa pagkakautang ng tatay mo ang mababayaran." Paliwanag ni Ariel. "Ipinakiusap ko pa talaga kay kuya na ikaw ang gawing dealer at seller niyan para naman kahit papaano ay may maitulong ako sa'yo, baka kasi in the end ay tayo pa rin kapag na-realize mo ng hindi mo pala kayang mawala ako sa buhay mo."
Napatanga ako. Di ko pansin ang huling banat niya. Natuon ang atensyon ko sa mga drugs. Sumatotal, sampung bag ang kailangan kong maibenta para makabayad ng buo. But it takes a lot of time. Hindi naman big timer ang mga dating customer ko na bumibili ng ganito kaya matatagalan bago ko mapaubos ito.
"Ito na lang ang paraan para maisalba mo ang buhay ng pamilya mo. Mapanganib na tao si Don Salvador. Importante sa kanya ang bawat sentimo, kaya hindi nya papaligtasin ang tatay mo dahil may kalakihan ang pagkakautang nito."
Tumitig ako sa mga mata ni Ariel. Pagkuwan ay humugot ako sa aking shoulder bag at inabutan ko sya ng tissue.
Kinuha nya iyon. "A-ano ito?"
"Tissue. Magpunas ka ng laway mo."
...
NANG MAKALAPIT AKO sa bakal na gate ng mansyon ni Lord K agad kong pinindot ang doorbell. Makapag-unwind muna kasama ang mahal ko. Saka ko na iisipin ang mga problema, saka umaasa pa rin kasi ako na may mangyayaring milagro.
At walang makakasira ng araw ko ngayon. Dahil ang araw na ito ay napakahalaga sa akin. Sa amin ng mahal ko. Inayos ko pa ang sarili ko bago ko muling pinindot ang doorbell.
Feeling excited: iyan ang status ko. Kanina pa kaya ako gising para paghandaan ang araw na ito. Pero bakit ganito? Ayaw tumunog nitong buton. Isa pa nga. Pinindot ko muli. Ngunit ayaw pa ring tumunog nito.
"Anong kailangan mo?"
Kamuntik na akong mapatalon nang magsalita ito. Akala ko doorbell itong pinipindot ko, ilong pala. Mantakin ba naman kasing sinalapad ng buton itong nose ni Aling Sita.
Ngumiwi ako. "Magandang araw po, Manang Sita. Nandyan po ba si Lord K?"
Sumimangot siya. "Pasok." Walang emosyon nyang utos sa akin.
Hindi na ako kumibo at tumalima na lang sa kanya. Pagpasok namin sa malaking pinto ay dumerecho kami sa sala.
Pagharap namin sa magarang hagdanan ay inginuso nya ang daan patungo roon. "Umakyat ka na lang." pulado ang kanyang ilong.
"Salamat, ho." Pagkasabi ay naglakad na ako pataas.
Mula sa malalaking bintana ay natanaw ko na ang isang lalaking nakatalikod. Nakapamulsa sya na parang walang ibang ingay na naririnig sa paligid kundi ang sariling paghinga. Halata sa tindig nya na wala syang pakialam sa kahit saan na tila ba nabubuhay na para sa sarili lamang. Nang ilang hakbang na lang ang layo ko sa kanya ay tumikhim ako.
Gumalaw lang ang kanyang panga mula sa likuran nang maramdaman nya ang presensya ko. Hindi nya ako nilingon.
Kumabog ang dibdib ko. Bakit ba sa tuwi na lang nagkikita kami ay nararamdaman ko ito na para bang taon kaming hindi nagkita? Naroon palagi sa akin ang pananabik. Sinikap kong huminga nang maayos. "K-kumusta ka, Pabebe ko?"
Ilang huni ng ibon ang aking narinig bago ang kanyang tinig. "I'm not wearing my masquerade."
Pansin ko nga. Wala syang suot na maskara ngunit nakatalikod naman sya sa akin. Kung hindi kasi masquerade ang suot nya ay malaking black shades naman. Isang buwan na kaming magkarelasyon pero hindi ko pa rin nakikita nang buo ang kanyang mukha.
"So, why are you here?" Malamig na tanong niya na para bang galing sa ikailaliman ng lupa ang boses niya.
Bakit? Hindi ba pwedeng dalawin ng GF ang BF nya? Napipikon na talaga ako sa inaasal nya pero dahil importante ang araw na ito ay papalampasin ko ang pagsusungit niya.
Binuhat ko ang bitbit kong malaking paper bag at mula rito ay inilapag ko sa mesang kaharap ko ang mga pagkaing laman nito. Isa-isa kong binuksan ang mga putaheng pinagpuyatan kong lutuin kaninang madaling araw. "'Tada!"
"What's that?" tanong niyang hindi pa rin ako nililingon.
"Ah... nakalimutan mo na ba? Monthsary natin ngayon..." pumiyok na ako. Ano ba naman? Bakit ganito siya?
Akala ko pa naman ay lilipas din ang mood nyang ganito, pero ganito pa rin sya hanggang ngayon. Ano ba talaga ang problema nya? May nagawa kaya ako na hindi nya nagustuhan?
Nanatili sya sa kanyang pwesto at hindi nag-aabalang lingunin ako. "What's... monthsary?"
Seriously? Eh, anong sabi ng picture nyo ni Erika kung hindi mo alam ang monthsary? Pinapaangat nya ang isang kilay ko!
Well, ipapaliwanag ko pa rin. Kasi nga, pabebe ako. "Pagdiriwang iyon ng dalawang magkasintahan tuwing ika- isang buwan ng kanilang relasyon. Since one month na tayo mula nang maging official. Na. Maging. TAYO..." may diin na sa aking tinig. Napipikon na kasi ako. "...monthsary. Natin. Ngayon."
Tinanggal nya ang kanyang kamay sa kanyang bulsa at inayos ang kanyang kurbata. "Close your eyes." Utos nya.
"Ha?"
"Close your eyes... and don't open it until I told you to."
I sighed bago ko nga ipinikit ang aking mga mata. Ginamit ko ang aking pang-amoy upang matukoy kung nasaan na sya.
Heto na sya malapit sa akin. I could smell his skin. I could hear his breath and it made the peck of my mounds hard. Parang bigla ring pumalya ang tibok ng puso ko nang matiyak kong halos kaharap ko na lang siya.
Ilang sandali pa ay may ipiniring sya sa aking mga mata. "You are not supposed to see my face, you know that..."
"B-bakit? Bakit hindi ko pwedeng makita ang mukha mo? Syota naman kita, 'di ba? GF mo ako."
"Yes, you are." Ibinuhol nya ang tela sa aking ulo.
"Then, why? Bakit?" Narinig ko ang tila tunog ng pagbaba ng zipper.
Pagkuwan ay pinaluhod nya ako. "Because I am no one." At saka ilang saglit lang ay may ipinahawak sya sa aking kung anong matigas.
Teka! Ano ba ito? Pinisil-pisil ko iyon at narinig ko ang malalim na pagsinghap ni Lord K. Muli kong pinisil-pisil ang pinahawak niya sa akin. Mainit ito at gumagalaw? Parang alam ko na!
"Suck it." Mariing utos niya na para bang nauubusan na siya ng pasensiya.
He cupped my face to make my mouth opened. Pagkatapos ay isinubo nya sa akin ang iyon na natitiyak ko na kung ano. Halos mabulunan ako sa marahas at pabiglang pagsalaksak ng mainit at tumitibok na bagay na iyon sa bibig ko. Gusto ko na sanang isigaw na itigil niya na ang kanyang ginagawa but my body was too vulnerable. Wala na akong kontrol sa sarili ko.
His moans silenced me. He was husky and it's too good to avoid.
Halos magkasuka-suka ako sa ginagawa nya. He slammed. And pulled out. And slammed and pulled out again. Kung isa lamang syang wolf ay baka umalulong na sya. Para kasi syang nagbabagong anyo at nagiging halimaw. Beast mode na, eh.
As the clock ticking, his length went deeply and it almost hit my throat. No. It hit my throat, really. I could sense from him that anytime soon he will burst out. Ang kanyang mga kamay na nakasabunot sa aking buhok ang nagsasabi. He's going to explode!
"Ah..." he groaned like he's in pain.
Hiningal ako matapos ang lahat.
Naramdaman kong umupo sya sa aking tabi na habol din ang sariling paghinga.
He lifted up my chin and I guessed he's staring at my lips, "H-happy... monthsary..." he said, panting.
Pinatibok nya nang mabilis ang puso ko sa sinabi nyang iyon. Ngunit panadalian lang dahil piniga nya rin ang puso ko nang dugtungan niya ang kanyang sinabi...
"...Erika..."
JAMILLEFUMAH
@JFstories