"စူးစူးက မိန်းကလေးမဟုတ်ဘူးလား"
"ကိုယ်က နတ်မြေခွေးမျိုးနွယ်စု ခေါင်းဆောင်ဆိုတာ မေ့သွားပြီလား သာမန် မိန်းမတွေနဲ့ ဘယ်တူပါ့မလဲကွာ။ ပြီးတော့ မကြာခင် အတိအကျဆို ဒီနေ့က လပြည့်မှာ။ ယန်အာ~~ ကိုယ့်ကိုခွင့်ပြုပါလား။ကိုယ်အရမ်းလိုချင်နေပြီ။ ပုံမှန်ဆို ကိုယ်အခန်းထဲမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ချုပ်လှောင်ထားတတ်တာ အခုတော့ ယန်အာ~~ ရှိပြီမို့ ကိုယ် မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘူး။ ခွင့်ပြုမယ်မလား ကိုယ်အရမ်းနေရခက်လာပြီ။"
သူမနဲနဲတော့လန့်ပေမယ့် ခေါင်းညိတ်လိုက်မိတော့တယ်။
သူမရဲ့ ခွင့်ပြုတာကို လက်ခံရပြီးနောက်မှာ လက်တစ်ချက်အား ဝှေ့ရမ်းလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သူမတို့ အနီရောင်အဆင်တန်ဆာတို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်ထားသော ကုတင်ကြီးတစ်ခုပေါ်သို့
"စူးစူး ဒီနေရာက ကိုယ့်နန်းတော်က ကိုယ်တို့အိပ်ခန်းလေ ကြိုက်ရဲ့လား။ မကြာခင် ယန်အာ~~ က ကိုယ့်ရဲ့ တရား၀င်ဇနီးဖြစ်လာတော့မှာ။"
"ဟမ် ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ..."
"ဘာလဲ ယန်အာက ကိုယ့်ကို လက်မထက်ချင်ဘူးလား"
ပြောရင်းဆိုရင်း နီရဲလာသော စူးစူးရဲ့ မျက်၀န်းတစ်စုံ ပြီးနောက် သူမအားစိုက်ကြည့်ရင်း "ယန်အာက ကိုယ့်အပိုင် ယန်အာက ကိုယ့်အပိုင်"
ပြောရင်း ပြောရင်း သူမ၏ နှုတ်ခမ်းတို့အားဆာလောင်စွာ ကိုက်ဆွဲ နမ်းရှုံ့လာပြီး လက်များမှာလည်း သူမအ၀တ်တို့အား ဆုတ်ဖြဲလာကာ ပွတ်သက် လာတော့တယ်။
သူ့ရဲ့ ကြမ်းတမ်းစွာ သူမအား လုပ်ဆောင်လာသောအပြုအမူအောက် သူမရဲ့တိုးညှင်းသော ညည်းသံလေးများထွက်ပေါ်လာတော့သည်။
ဆာလောင်မွတ်သိပ်စွာဖြင့် သူမရဲ့အတွင်းသို့တိုး၀င် ဆောင့်၀င်လာသဖြင့် သာယာမှုနဲ့ နာကြင်မှုတို့ ရောစွက်မှုဖြင့် သူ၏ နောက်ကျော၌ ကုတ်ခြစ်မိသဖြင့် နောက်ကျော၌ လက်သည်းရာများပြည့်နှက်နေတော့တယ်။
ထိုနည်းတူ သူမရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး၌ ချစ်ချင်းငက်ေတ အမှတ်ရာတို့ပြည့်နှက်နေတော့သည်။
ကောင်းကင်၌ စန္ဒာလမင်းကြီးဟာ ထွန်းလင်းတောက်ပလျက် အိပ်ခန်းထဲ၌ အချစ်သက်သေထူနေကျသော ချစ်သူ နှစ်ယောက်ပေါ်သို့ဖြာကျလျက်ရှိနေသည်။
လမင်း၏ အလင်းရောင် ပိုမိုထွန်းလင်းလာစဉ် အပေါ်မှ တစ်ယောက်မှာ အောက်ဘက်က တစ်ယောက်၏ လည်ပင်းအား ချွန်ထက်နေသော သွားစွယ်များဖြင့် ထိုးသွင်းနေကာ အမှတ်အသားတစ်စုံကိုပြုလုပ်နေပေသော်လည်း သူ၏အောက်ဘက်၌ထိုးသွင်းမှုမှာလည်း ရပ်တန့်သွားချင်းမရှိပေ။
အောက်၌ သာယာမှုခံစားနေရင်း လည်ပင်း၌ စူးရှသော နာကျင်မှုကြောင့် သူမရုန်းကန်လာကာ နာကျင်စွာအော်ဟစ်လာတော့တယ်။ သို့သော် ထိုသူမှာ သူမအား မလွတ်တမ်း ကိုက်ထားကာ လမင်းကြီး သွေးရောင်ပြောင်းသွားသောအခါ၌ လွှတ်လိုက်တော့တယ်။
ထိုအခါမှ ကောင်းကင်ထက်၌ ထူးဆန်းစွာဖြင့် သွေးနီရောင်လမင်းဘေး၌ နောက်ထပ်လမင်းကြီး တစ်စင်းထွန်းလင်းလာတော့သည်။
ထိုသို့ ထွန်းလင်းလာမှုကြောင့် မြေခွေးမျိုးနွယ်စုရှိ မျိုးနွယ်၀င်များ လမင်းနှစ်စင်းထွန်းလင်းမှုကြောင့် အရိုအသေပေးကာ သံပြိုင် အော်ညည်းလာကြသည်မှာ "ဧကရီပေါ်ထွက်လာပြီ။ ဧကရီ သက်တော်ရှည်ပါစေ"
"ဧကရီသက်တော်ရှည်ပါစေ"
သံပြိုင်အော်ဟစ်သံများမှာ ကောင်းကင်ထိတိုင် ဟိန်းထွက်သွားတော့တယ်။ထိုသို့ အသံများဆူညံနေသော်လည်း အိပ်ခန်းထဲမှ ချစ်သူနှစ်ဦးမှာ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး လွတ်မထွက်အောင် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်တွာ်ကပ်ကာ ချစ်ချင်းသက်သေထူနေကျသည်မှာ ကုတင်ကြီး တစ်ခုလုံးလှုပ်ယမ်းနေတော့တယ်။
သူမနှုတ်ခမ်းလေးအား နမ်းလိုက်ကာ ချော့မြူရင်း သူမခန္ဓာကိုယ်အားသူ့ပေါ်၌ထိုင်စေကာ အောက်မှ ပင့်ထိုး၍ "ကြိုက်ရဲ့လား ကိုယ့်ဇနီးလေး ခုနက တအားနာသွားလား နှစ်ရက်လောက်နေရင် အဲ့မှာ ကိုယ့်ပိုင်ဆိုင်မှုအမှတ်လေးပေါ်လာလိမ့်မယ်။ ယန်အာက ဘ၀ဆက်တိုင်း ကိုယ့်အပိုင် စူးစူးဆိုတဲ့ တို့အပိုင်ဘဲ"
ထိုသို့ဖြင့် သူတို့ နှစ်ယောက်ဟာ နှစ်ရက်နှစ်ည တိုင်သည်အထိ ပေါင်းဖက်ခဲ့ကြတော့တယ်။