Chapter 32
Interview
Napangiti ako ng pinagmasdan ang paligid ng Manila. Hindi pa din nagbabago maingay pa din ang kalsada.
"Tita, it's beautiful. Can I see Daddy here? I want to meet my daddy Tita." I looked at the child and he held my hand.
I looked at Zoey.
She was shocked by what her son said. The child is also missing his father he wants to see, I don't know why this woman is angry with my friend. The man has no idea that they have a child.
"Trey, your daddy is-" hindi makapagsalita si Zoey hindi niya alam ang sasabihin niya.
Bumuntong hininga na lamang ako. "Let's go na." Saad ko sa dalawa.
Nagpabuhat sakin ang anak ni Zoey kaya binuhat ko ito ang aking bagahe ay binigay ko kay Manong pumasok kami sa kotse.
Habang tahimik lang akong nakatingin sa may bintana ay may narinig akong pamilyar na boses. Boses ng lalakeng minahal ko noon ngunit sinaktan din ako.
Sikat na nga talaga siya, sa ilang taon nakalipas isa na siyang sikat. Napailing na lang ako at nagsalita. "Manong, pwede mo bang ilipat ang kanta?"
Hindi nagsalita si Manong at sinunod na lang ang aking utos. Pinikit ko ang aking mga mata.
Alam ni Duke na uuwi kami dito sa pilipinas kaya naman inutusan niya si Manong na hintayin kami dito sa airport. Masayang-masaya si Manong ng makita ako, nagt-trabaho pa din si Manong kahit wala na sila Mommy. Si Duke naman daw ang nagbabayad sa kanila. sila na din ang natira sa mansyon dahil sayang naman kung walang titira minsan napunta ang anak ni Manong sa mansyon, minsan doon natutulog alam ko iyon dahil minsan nakakausap ko si Manong sinasabi niya sa'kin ang lahat. What's happening in the mansion.
I miss the Philippines a few years ago. The smell of Manila hasn't changed, it's still tropical on the flight.
Bukas na ang reunion kaya makakapagpahinga pa ako. Pero kailangan ko pa makipagkita kay Izza sa susunod na araw na lamang balak ko na ilang weeks lamang ako dito may fashion show pang magaganap sa July. Minsan nagt-trabaho si Zoey sa'kin.
Binuksan ko ang aking phone at chinat si Izza sa Instagram.
@yimniagrearta: hey Izza, let's meet in Saturday are you free? May ibibigay lang ako sa'yo.
Online si Izza kaya nakita ko na nagt-type na siya.
@_izdelacruz: Yes I'm free ate, what nakauwi kana sa pilipinas? Excited na akong mameet ka I miss you ate.
@yimniagrearta: I miss you too babe, Saturday 10:00 in the morning.
Pinatay ko na ang data ng aking phone at nagpatugtog na lamang ako nilagay ko ang dalawang earpods ko sa dalawang tenga, ito pa din ang phone ko hindi pa din nasisira, nagbago ako ng sim dahil alam ko na tatawagan ako ng lalakeng iyon may mga contact pa din naman ako nila Isa and madami pang iba.
Walang Iba, the first one that appeared in my song no one else, He said I'm the only one, but why is there Angela? I thought he would choose me but why did he choose Angela? I'm his girlfriend. but he chose Angela.
Because of my thoughts, I didn't realize that I fell asleep. I just woke up because of the boy's voice. I opened my eyes and saw Zoey's handsome son, Trey. "Aunt! Aunt! Wake up, we're here. Aunt Ganda! Wake up!"
I rubbed my eyes and ruffled Trey's hair. "Yes baby, your aunt is awake. Where's your mom?"
"It's already Tita, my mommy said I'll wake you up, let's go. Aunt, can you carry me?" The child asked softly.
That man is not this tender, nor does he know how to be tender and is just serious. I don't know why my cousin tamed that introvert.
Hindi na ako umimik tumango na lamang ako sa bata. Lumabas muna ako at binuhat ang bata. Naglakad na ako papasok sa mansyon. "Welcome back, Yimnia!" Sigaw nilang lahat.
Masaya ako dahil nakabalik ako dito pero may kulang eh, wala sila Mommy at Manang. Nakita ko na nakangisi si Duke at lumapit sa'kin niyakap niya ako at hinalikan sa noo. "I miss you cous."
"Tito Duke, naiipit ako." Reklamo ng bata.
Humiwalay sa'kin si Duke at ginulo ang buhok ng bata nagpabuhat naman si Trey sa Tito niya. Namiss ata ng batang ito tito niya kaya ganoon.
Lalong nagmatured si Duke. Tumangkad siya lalo mas matangkad siya sa'kin as always. Lahi na'min matatangkad. Baka magiging anak ni Duke na lalake mabilis din tatangkad. Ang isa sa anak ni Duke ang susunod na magmamana sa kompanya. Iyon iyong alam ko.
Narinig ko na inaasar na naman ni Zoey si Duke sa babae nito. Basta pagnagkikita ang dalawa laging inaasar ni Zoey kakambal nito. Nakahanda na mga pagkain pero wala pa akong ganang kumain. Ako na nagdala ng bagahe ko aakyat na sana ako ng tawagin ako ni Tita (Ina ng kambal)
"Yim hija! Let's eat na."
"I'm not hungry Tita kayo na lang po, I need to sleep na napagod sa byahe." Pagod na sabi ko kay Tita.
"Ganoon ba, fine matulog ka at alam kong pagod if nagugutom ka may matitira pa namang pagkain dito." Tita said.
Tumango na lamang ako at umakyat na sa taas, una kong binuksan ang kwarto nila Mommy ganoon pa din hindi nagbabago. Lumabas na ako sa kwarto nila Mommy.
And entered my room, my room is still clean, the design is still the same. Napatingin ako sa aking gitara naalala ko noong tinuruan niya ako kung paano maggitara siya ang dahilan kung bakit kayo natuto maggitara, nandito pa din pagmamahal ko sa kanya pero tama na, may iba na siya ayaw ko na. Hindi ako pinili niya ayaw ko ng umasa dahil masasaktan lang ako.
Nilapag ko bagahe ko sa kama at kinuha ang aking gitara, napatingin ako sa study table ko nandoon pa din mga gamit ko. I found a notebook and I know it's where I wrote the song for Aiden.
I even know how to sing it.
Palakas ng palakas tibok ng puso ko habang binubuklat iyon. Naaalala ko kin-kwentu sa'kin ni Zoey noong lasing ako. Napangiti na lamang ako, sayang, sayang iyong mga ala-ala na binuo namin. Ala-ala naming dalawa na hanggang ngayon ang hirap kalimutan.
Kinanta ko ginawa kong kanta, habang kinakanta ko iyon naalala ko kung saan nagsimula ang lahat, kung paano ko siya sinungitan. Kung paano siya bumanat na ang korni naman. Kung paano siya maghabol sa'kin, kung paano naging kami lahat iyon naaalala ko. Ang hirap kalimutan ang isang taong minahal mo ng sobra, kahit hindi Ikaw ang pinili niya patuloy pa din ang pagmamahal mo sa kanya. Kahit gusto mo magmove-on hindi kaya dahil nandiyan padin siya. Minahal ko siya ng sobra pero, ayaw ko na. I don't want to be hurt anymore because of him, the memories of the two of us are enough for me.
It's up to both of us, I don't know if I'm ready to see him. Yes, I hate him but, even so, I love him. I'm scared, I'm scared because maybe in the end he won't choose me. Sikat na siya at alam kung madami na siyang fans. Ayaw ko pumasok sa buhay niya, ayaw ko na.
Tumulo ang luha ko. Tinigil ko ang pagstrum ng gitara at yumuko na lamang narinig ko na bumukas ang pintuan alam kong si Zoey iyon dahil alam pabango niya.
Niyakap niya ako.
"Mahal ko pa din siya, pero tama na galit ako sa kanya. Akala ko ako pipiliin niya pero bakit si Angela? Dahil ba buntis siya? Akala ko ako lang? Ayaw ko na pati pumasok sa buhay niya, ayaw ko na. Mahal ko siya pero ayaw ko na, nasasaktan pa din ako sa kanya akala ko ayos na sa'kin na bumalik dito akala ko nakalimutan ko na lahat pero-" Humagulgol ako ng iyak at niyakap si Zoey.
"Pero mali ka? Akala mo okay na, pero nandito pa din ang sakit nasa puso pa din. You think you've forgotten but you're wrong because I know I can see that you haven't forgotten everything cous, why don't you talk to him? Why don't you ask him? Let him explain to you, you're having a hard time because of that." Zoey said.
I shook my head. "I don't want to know everything about why he chose Angela instead of me. I don't know what will happen tomorrow, I don't know if I will hug him or be angry with him."
Naalimpungatan ako ng gising, kumukulo ang akin tiyan dahil sa gutom kaya nag iinat muna ako at tumayo na para kumain. Pagbaba ko bukas pa ang ilaw, sanay na kaming nakabukas ang ilaw. Pumunta ako sa kusina at naghanap ng makakain doon. Buti na lang may itinira si Tita.
Naalala ko noong tinuruan ako magluto ni Manang panahon na dinadalhan ko pa ng lunchbox si Aiden.
Tahimik lamang akong nakain ng matapos na hindi na ako nakaramdam ng antok kaya nanood na lamang ako ng television. Pagbukas ko ng television bumungad agad sa'kin ang mukha ni Angela.
"Isang sikat na modelo na si Angela at ang isa sa member na sikat na banda Line of Direction na si Aiden Montero. Madaming nagsasabi na may anak silang babae, madaming nagsasabi na wala ano ba talaga? Lahat ng mga katanungan niyo ay malalaman niyo ngayong araw, please welcome, Miss Angela Mendes."
Nakangiting naglakad si Angela, inaamin ko na mas lalo siyang gumanda. Humubog ang katawan niya. Itong palabas na ito ay mukhang replay lang.
"Hi Ms. Mendes madaming sumusupporta sa inyong dalawa ng vocalista ng bandang line of direction na si Felix. Maganda daw iyong chemistry niyong dalawa. Kaya madaming nagtatanong na fans kung si Felix ba ang ama ng anak mo? May anak kaba Ms. Mendes iyon ang balita at si Felix ba ang ama ng anak mo?"
Kinuha ni Angela ang mike. "Yes po, inaamin ko po na may anak na akong babae. Siya ang inspiration ko kung bakit ako nandidito sa intablado. At tungkol sa'ming dalawa ni Aiden, ma-" hindi ko pinatapos sasabihin ni Angela dahil mabilis ko itong pinatay sobrang inis.
Bakit ba hindi ko pa pinatay ang television kanina.
Katangahan, Yimnia!
Tsaka ano bang pakialam mo sa kanila? Gusto mo malaman ang katotohanan? Tama na, dahil alam mo sa sarili mo na si Aiden ang ama ng bata. Umiling na lamang ako at pinigilang isipin iyon. Dahil ayaw ko ng manood balak kong bumalik kwarto ko at mags-sketch na lang ako.
Napapangitan ako sa drawing ko kaya paulit-ulit ko itong tinatapon dami ko ng natatapon pero wala pa din akong nagagandahan sa gawa ko.
I need to focus pero imbes na ito isipin ko iba pumapasok sa utak ko.