Naglalakad naman kami patungo sa coffee shop na pinag tatrabahuhan ko kailangan niya daw kasi dumaan doon at may kukunin daw siya. Ang bilis niya nga maglakad eh nauuna na siya sa akin. Hanggang ngayon ay nagtataka pa din ako sa sinabi niya na pangalan niya daw yong love. Kelan pa siya nagkapangalan na ganon?
So pwede na tawagin ko din siyang love? Sabi niya pangalan niya eh
"Love" Tawag ko dito practice lang malay mo totoo nga na pangalan niya. Bigla naman itong tumigil at lumingon sa akin.
"What did you just call me?" Tanong nito ng may bakas na pagkagulat sa kanyang mukha.
Pero ngumiti lang ako dito at tumawa, kakatawa kase ang ekspresyon niya para siyang gulat na gulat eh.
"Hey! repeat what you call me" Pangungulit nito sa akin, palapit na siya ngunit nilagpasan ko lang ito habang natatawa tawa. Binuksan ko naman ang pinto at nagulat dahil may nagbukas din pala ng pinto sa loob ng shop kaya naman biglang nahulog yong hawak niyang kape. Ano bang meron sa kape at lagi na lang ako nakakabunggo ng mga may hawak nito.
Tumingin naman ako sa lapag at nakita doon na kalat kalat na ang kape sa lapag, buti na lang at hindi siya natapunan. Papaltan ko na lang ang kape niya, ako pa mismo gagawa para sa kanya.
Tumingin naman ako sa lalaki na nasa harap ko, medyo matipuno din ang katawan at may katangkaran pero mukhang mas matangkad sa kanya si Ma'am.
"Nako sorry po papaltan ko na l-" Tumigil naman ako sa pagimik ng nagsalita ito
"No I want you to pick it up and clean it" Sabi nito ng seryoso sa akin kaya no choice kukunin ko na sana ng biglang may humigit sa akin patayo.
"Why don't you do it yourself?" Sabi ng kasama ko dito, kinilabutan naman ako dahil bigla talaga nag iba ang awra nito.
"Wha-" Iimik na sana ang lalaki ngunit biglang may tumigil na staff sa gilid niya, si Ella pala.
"Glad you're here, I would like you to kick them out as they are ruining my day" Sabi nito habang nakangisi na nakatingin sa amin, hindi naman nag patinag ang nasa harap ko ngayon sa pakikipag tagisan ng tingin pero humawak lang ako dito sa braso baka mamaya sapukin niya tong lalaki sa inis eh.
"Sir I'm sorry but I cant do t-" Pinatigil naman nito sa pagimik si Ella
"Well then call the manager, come on chop chop" Sabi ng lalaki na tila ba naiinis na sa mga nangyayari. Agad naman umalis si Ella at sinunod ang bilin ng customer.
"Why can't you just pick it up and admit that you're wrong" Baling ng lalaki sa amin na nakakunot ang noo
"Sabi ko naman po sa inyo na papalitan ko ang kap-" Napatigil naman ako sa pag imik dahil umimik din ang katabi ko, na hanggang ngayon ay hindi pa din matatawaran ang itsura dahil sa inis nito sa lalaki
"You're perfectly capable of doing it yourself; there's no need to burden her with that." Sabay tingin ni ma'am sa baso at sa kape na nakakalat sa lapag namin "She's not someone you can simply ask to do things for you." dagdag nito.
"What is happening here?" Tanong ni Aaliyah, andito pala siya kala ko naattend siya sa event.
"Are you the manager?" Tanong ng lalaki dito pero umiling lang si Aaliyah
"Then why the hell are you here? I'm asking for the manager come on" Sabay sabi ng lalaki na parang gigil na gigil na.
"Staff here are so dumb" Dagdag pa ng lalaki, nakita ko naman tumaas ang kilay ni Aaliyah kahit ako ay nainis na sa asta nitong lalaki na to.
"You don't have to shout, sir, and you certainly have no right to name-call our staff here" Sabi ni Aaliyah dito.
"Just kicked these two out, I don't want to see any of their faces here while I dine here" Tumingin naman sa amin si Aaliyah at naiilang na ngumiti.
"I'm sorry we-" Sabi ni Aaliyah na naputol dahil ng lalaking ito
"You've got to be kidding me!" Iling na saad ng lalaki at tumingin ito kay Aaliyah ng masama
"If you can't do it then I'll do it myself" Sabi ng lalaki sabay higit sa akin papunta sa pintuan ngunit napigilan naman ito ni Ma'am at hinawakan din ito sa wrist para matanggal ang kamay ko. Ngunit mahigpit talaga ang kapit niya at masakit.
"Keep your hands away from her!" Galit na saad ni ma'am, ngunit hindi pa din talaga magpatinag ang lalaki at mas lalo nitong hinigpitan ang kapit sa wrist ko.
Pinagtitinginan na kami ng mga tao dito kahit ang mga staff ay hindi makaibo sa kinatatayuan nila.
"Aaliyah call the police" Seryosong utos ni Ma'am kay Aaliyah at agad namang sumunod ito kay ma'am
"How come you instantly followed her!" Galit na saad ng lalaking may hawak sa akin.
Kwinelyuhan naman ni Ma'am ang lalaki at sa gulat eh nabitawan naman ng lalaki ang kamay ko, buti naman, ang sakit na kase.
Tinulak lang nito ang lalaki at hinila ako papalapit sa kanya. Tiningnan naman niya ang wrist ko na ngayon ay namumula na dahil sa higpit ng hawak sa akin.
"Now I'll sue you for doing this to her, look at this!" Sabi ni ma'am na walang wala na talaga sa mood niya.
"I don't care!" Sabi ng lalaki habang nakangisi.
"Well now you will" Sabi ni ma'am at tumingin sa police na paparating sa shop. Tumingin din naman ang lalaki at ngumisi kay ma'am na tila ba ay walang takot sa kung ano man ang maganap.
Tumawa naman ang lalaki at nag salita. "Do you think you can just sue me just like that?" Sabi ng lalaki dito ng nakangisi, ngunit mas ngumisi naman si ma'am dito. Hayy bahala sila dyan di ko kinakaya ang katigasan ng mga ulo nila.
Pumasok naman ang mga police at tinanong kung anong nangyayari.
Agad agad namang sumagot ang lalaki dito "Well officer this two lady right here is-"
"Get this guy out of my property" Sabi ni Ma'am na ikinabigla ko. Property??
"Wha-" Hindi na natuloy ang sasabihin ng lalaki ng umimik ulit si ma'am
"This individual is harassing both customers and staff, creating a scene within MY property." Sabi niya ng may pag eemphasize sa "My". No way! siya may ari ng shop na pinagtatrabahuhan ko??
Ngayon lang nag sink in ang lahat sa akin, the moment ng unang kita ko sa kanya sa coffee shop. Kaya pala lagi siyang andito at grabe na lang yong pag una sa kanya ng mga employee sa pag tend ng order niya kase siya ang may ari nito. Akala ko talaga kase ay dahil suki siya sa shop na to which is hindi naman talaga valid reason para magkaroon ng exemption sa pila. I still can't believe this.
Kahit ang mga customer eh nabigla din sa anunsyo niya, pero ang mga empleyado eh tila alam na ito ang may ari ng pinagtatrabahuhan nila. So ako lang pala ang di aware? Tumingin naman ako sa best friend ko na ngayon ay nakangiti, pero nong nakita niya ako na nakatingin sa kanya eh bigla siyang tumingin sa akin ng parang nagtatanong kung bakit ganon ang reaksyon ko.
Ay malamang malay ko ba na siya yong may ari, sinong hindi magugulat don.
Bigla nag init ang mukha ko ng maalala ko ang pangalan na nakalagay sa letter na ibinigay sa akin ng owner ng shop na to?
Labyrinth A.
Ibig sabihin siya din ang nagdesisyon na papasukin ako sa school na pinapasukan ko ngayon? Pero bakit? bakit ako ang napili niya?
Muli namang ngumisi ang lalaki na para bang wala siyang pakialam kahit narinig niya ang mga sinabi ni ma'am.
"Fine, I'll leave, but mark my words, this coffee shop will be closed down by tomorrow." Sabi nito ng may pagbabanta. Medyo kinabahan naman ako kase feel ko kaya niya talaga siguro mag pasara ng kompanya. Naguguilty naman ako kase ako ang pinaka puno't dulo ng lahat ng to.
Paalis na sana ang lalaki ng bigla nanaman umimik si ma'am, hindi talaga matapos tapos tong away na to.
"Well Mister..." Biglang tumingin ito sa suot na ID ng lalaki at biglang ngumisi sa nabasa. "...Wilbert Martinez. I've always wondered where you get your confidence from, but now it all makes sense. Working at Arc Industry, one of the most renowned companies in the world, must certainly boost your ego, doesn't it?"
"Ah, yes, Arc Industry, the big shot in town. Must be intimidating for a small business owner like you, huh? The thought of me, from such a powerhouse company, shutting down your little coffee shop... must keep you up at night, doesn't it?" Saad nito ng nakangisi at tila proud na proud pa.
Bigla namang lumapit si ma'am dito sa lalaki na ikinalunok nito, alangan, sobrang intimidating kaya ni ma'am baka mamaya maihi na to sa takot eh.
"Is that all you've got? Your lofty position in that company?"Ngumisi lang si ma'am habang papalapit ng papalapit dito pero umatras lang naman ang lalaki.
"Let me get this straight, Mister. I understand that being part of that company can really inflate your ego, but..." Naputol naman ang pagsasalita ni ma'am ng biglang tumunog ang phone nito.
"Well speaking off, let me get this call first" saad nito habang sagot sa telepono, nagulat naman ako kase niloud speaker niya pa talaga. Nagtataka na tumingin lang ang lalaki kay ma'am kahit ako ay nagtataka na din.
"Hello hija, why are you taking so long?" Rinig kong tanong ng lalaki na malalim ang boses sa telepono ni ma'am.
"Dad someone is causing a scene here in my coffee shop, I can't just leave my employees to deal with this disruptive person on their own." Pagsusumbong ni ma'am sa kanyang ama. Naalala ko nga pala may kukunin lang pala siya dapat dito sa shop, Medyo nagtataka nga din ako sa part na yon akala ko naman may naiwan siya dito pero kanya pala tong shop na to.
"And guess what? He's actually threatening to shut down my shop." Sabi nito muli.
"He what?" Di makapaniwalang tanong ng kanyang ama.
Bigla namang kinuha ng lalaki ang cellphone ni ma'am at umimik ito.
"Listen here, old man, I don't have time for your chit-chat. My decision is final, and you can't change my mind. I will shut down this shop, and I'll use every ounce of influence I have at Arc Industry. Or do I need to spell out the power that comes with working for such company?" Sabi nito at sabay ibinaba ang tawag
"Wow" Gulat na natatawang bigkas ni Ma'am, kahit ako ay hindi makapaniwala sa nabanggit nito, Grabe siya na ata ng nakilala ko na may ubod ng yabang sa katawan. Kahit ang mga pulis na nanonood kanina pa ay hindi mapigilan ang tawa.
Tumunog ulit ang cellphone ni ma'am, at agad naman niya itong sinagot at inon ang speaker.
"I'm utterly baffled as to how that individual managed to secure a position in my company. Such behavior is utterly unacceptable. I've never experienced such disrespect in all my life." Saad ng tatay niya.
WHAT??? COMPANY NILA YONG ARC INDUSTRY??
"This is completely unacceptable. As a result, I will ban him from all our company properties and ensure he never works again." Seryosong saad ng tatay niya. Napatingin naman ako sa lalaki na ngayon ay makikita dito ang takot sa kanyang mga mata. Serves him right, yabang niya kase eh. Si ma'am pa talaga ang binangga niya.
"Okay dad, gotta go. I'll see you soon." Paalam ni ma'am sa ama niya. At agad naman itong tumingin sa lalaki ng nakangisi.
"So where did your tongue go?" Tanong ni ma'am sa lalaki na ngayon eh medyo maluha luha na at di na alam ang gagawin.
"Next time, do your research and familiarize yourself with the history of the company you choose to work for. That way, you won't be caught off guard like this again." Sabi nito sa lalaki.
"Oh, right. I forgot to mention that you won't be able to find work anywhere else either. Once word gets out that you tried to threaten the daughter of the most renowned business owner in the world, you'll be blacklisted from every company." Dagdag nito sa lalaking ngayon ay nakayuko na tila ba nawala ang yabang nito sa katawan.
"Officer, please escort this individual out of my coffee shop immediately, and ensure that he is banned from entering again." Sabi nito ng malumanay sa mga pulis, hindi na makaibo ang lalaki dahil hanggang ngayon siguro ay iniisip niya lahat ng mga salita na lumabas sa bibig niya.
"Come on hurry up before I sue you" Sabi nito ng makita na hindi pa din umiibo ang lalaki.
Nakaalis naman na ang mga pulis pati ang lalaki na nag eskandalo dito sa loob.
"I apologize deeply for the disturbance caused by that individual. As a gesture of apology, everything you order today is on the house." Banggit ni ma'am na naging hudyat ng pag hiyawan ng mga tao. Pati ako ay napangiti dito.
"Aaliyah, did you happen to see the papers I mentioned earlier?" Tanong ni ma'am kay Aaliyah na ngayon ay lutang na lutang pa din
"Ahh yes ma'am wait kunin ko lang po" Sabi nito at sabay alis sa harap namin.
"I'm sorry that you had to witness all of that." Sabi nito sa akin sabay tingin, makikita dito sa mata niya ang pag aalala "Are you okay, though? Is your wrist alright?" Tanong nito sa akin, napatingin naman ako sa wrist ko na medyo mapula pa.
"Ma'am I'm okay thank you so much po for standing up for me" Sabi ko dito ng may ngiti sa labi, sumimangot naman ito sa akin.
"Earlier, you were calling me 'love,' and now you're still using that term?" Sabi nito habang nakanguso, ibang iba talaga siya pag ako ang kausap niya hindi ko talaga matukoy kung bakit? Ma'am ano ba ako sa inyo at bakit parang iba ata ang turing niya sa akin. Oh ako lang talaga ang nag bibigay sa kanya ng malisya?
Naalala ko bigla yong mga ginawa kong eksena kanina sa school dahil lang na ang tawag sa kanya ng lalaki na yon ay "Lab", malay ko ba naman kasi hays.
"Ehem excuse me po Ma'am Arquilla, eto na po ang hinihingi niyo" Sabi ni Aaliyah na nasa tabi na pala namin, tiningnan ko naman ito ng masama dahil sa mukha niyang may pangaasar. Inabot naman niya ang hawak niyang folder kay ma'am na agad namang tinanggap ng isa.
"Thank you, Aaliyah. Please keep an eye on the shop while I'm away, alright? Just give me a call if anything urgent comes up." Sabi ni ma'am kay Aaliyah na ikinatungo naman nito.
Nagulat naman ako sa humawak sa kamay ko.
"Let's go." Sabi ni ma'am habang hawak hawak ang kamay ko. Hindi ko maiwasan na mapatingin sa kamay naming magkahawak. Napangiti naman ako sa nakita ko sa di malamang dahilan.
"Why are you smiling like an idiot?" Tanong sa akin nito ngunit umiwas lang ako dito ng tingin
"W-wala ma'am" Sabi ko dito na ng medyo nahihiya.
"Why are you keep calling me thaaat" Sabi ni ma'am na medyo nauubusan na ata ng pasensya. Nasanay lang naman kasi ako tsaka teacher ko siya eh nakakahiya naman na tawagin siya ng walang ma'am
"If you keep calling me ma'am in public, I'll instantly fail you on all my classes" Sabi nito ng seryoso sa akin na ikinagulat ko, seryoso ba siya???
"Hala sorry na, di lang po kasi ako sanay" Sabi ko dito
"Then get used to it. No more excuses!" Sabi nito at tinakpan pa ang tenga. Natatawa naman ako parang isip bata talaga minsan to
Pinagbuksan naman niya ako ng pinto ng kotse at inintay na makasakay ako bago ako pagsarhan nito.
Umikot naman ito sa harap ng kotse at saka sumakay, pinaandar niya naman ito at nag simula ng magmaneho.
Palinga linga lang ako sa dinadaanan namin at nakikita dito na papalubog na ang araw.
"Did you know that sunset reminds me of someone?" Taka akong napatingin dito, nakakagulat kase bigla bigla magsasalita.
Ngumiti lang ito sa akin habang umimik na
"Sunset always reminds me of someone. Someone so dear to me," Pagdagdag niya. Medyo nalungkot naman ako kase halata sa boses niya kung gaano kaimportante sa kanya yong tinutukoy niya ngayon.
"You know, sunset symbolizes the ending of old memories, while sunrise signifies the start of something new. That person meant the world to me; they brought me so much joy. But circumstances beyond my control forced me to let them go, like the setting sun bidding farewell to the day. " habang nag mamaneho siya ay tumitingin tingin ito sa akin. Maya maya pa ay itinigil niya na muna ang kotse sa may tabi ng kalsada.
Mababakas talaga sa mata niya ang lungkot, gantong ganto din yong emosyon na nakita ko noon sa mga mata niya nong nag perform ako sa coffee shop.
Ngumiti naman ito sa akin bago ulit umimik
"...yet, despite the darkness that followed, I can't help but feel that maybe, just maybe, the sun is starting to rise again after a long, cold night." Sabi nito sa akin sabay ng paghawak ng kamay niya sa aking pisngi. Di ko na namalayan na may tumulo na palang luha sa mata ko. Sobra kase akong natouch sa sinabi ni ma'am ramdam ko talaga yong bigat na nararamdman niya ngayon.
Parang gusto ko siya icomfort kaso hindi ko alam kung paano. Di naman kase ako showy type
"R-Riah" Tawag ko dito
"Hmm" Tanong niya pero agad agad ko naman itong niyakap
"I-I'm sorry" Sabi ko dito at hindi ko mapigilan ang lungkot sa boses ko.
"Why are you sorry?" Bulong niya sa akin
"I'm sorry because I could only hug you right now" Sabi ko dito ngunit tumawa lang ito ng mahina.
"Actually, your hug means a lot, I appreciate it" Saad niya at humiwalay na ng yakap sa akin
Tiningnan lang naman ako nito at ngumiti ng matamis ngunit may bahid pa din ng lungkot sa kanyang labi
Bigla naman itong lumapit sa akin na ikinabigla ko lalo na ang paglapat ng labi niya sa aking noo. Ngumiti naman itong tumingin sa akin at niyakap akong muli. Muli siyang bumulong na sa di malamang dahilan ay nakapagbigay ito ng ginhawa sa aking puso.
"For the first time in years, I feel like I can finally grasp the sun that I've been waiting to rise again."