Hollanda'da sıradan yaşantım birgün kapının sertçe çalınmasıyla bozuldu.Kalkıp söylenerek kapıyı açtığımda karşımda Ateş vardı.Ben kapıyı açar açmaz boğazıma yapıştı ve beni boğmaya başladı,bunu yaparken de "SAKIN İNKAR ETME YERİMİZİ SENİN SÖYLEDİĞİNİ BİLİYORUM!" diye bağırıyordu.Çaresiz gözlerle ona bakarken öleceğimi düşündüm fakat tam tersi oldu,boğazımı sinirle bıraktı ve duvarları yumruklamaya başladı.Bana tekrar baktı ve "BENİM ANLAŞMALARIMI BOZMANIN CEZASI ÖLÜMDÜR !" diye de ekledi. Kalakalmıştım ne söyleyeceğimi bilmiyordum sadece ona bakıyordum.Daha sonra cebinden bir bıçak çıkardı ve boynuma bıçağı dayadı.Resmen kalbim bir anlığına durmuştu sadece ona bakıyor ve ölmemek için ona gözlerimle yalvarıyordum.
Tam bu sırada dışarıdan polis sesleri yankılandı,ve Ateş elindeki bıçağı yere atıp kaçmaya başladı.Polisler bu sefer de onu yakalayamamışlardı,bu yaşadığıma çok sevinmemem gerektiğini gösteriyordu
Kuzucuk sadece korkuyordu hem yaşadığına hem de yaşayamacağına.