Chapter (50) Arc 4
ပန်းနီမိန်းကလေး
လုရွှမ် သူ့လက်ဖဝါးကို မြှောက်လျက် ထိုသခင်လေးရဲ့ မျက်နှာကို ရိုက်ထည့်လိုက်ပြီးမှ လွှတ်ပေးလိုက်၏။
"သခင်မစွင်းလင်ကြောင့် မင်းရဲ့ခေါင်း မင်းလည်ပင်းမှာ ရှိနေသေးတယ်လို့ မှတ်လိုက်!! ထွက်သွား!"
လူငယ်သည် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့် မြေပြင်မှထကာ ကျိန်ဆဲရန် ပါးစပ်ကို ဖွင့်ဟလိုက်သည်။
သို့သော် အနီရောင် ပန်းတစ်ပွင့်က အေးအေးလူလူ လွင့်ပျံလာကာ သူ့နှာသီးဖျားတွင် ဆင်းသက်လာ၍ အမွှေးရနံ့များ တဖျပ်ဖျပ် လှုပ်ယမ်းနေတာကို မြင်လိုက်ရသည်။ လူငယ်လေးရဲ့ မျက်နှာက ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲသွားပြီး
“မလုပ်ပါနဲ့”
အထိတ်တလန့်နဲ့ အော်ဟစ်ကာ လှည့်ထွက် ပြေးချင်သော်လည်း ရုတ်တရက် ရပ်သွားလေ၏။ သူ့အမူအရာမှာ မျက်လုံးများ ဝိုင်းစက် ပြုံးရွှင်စွာဖြင့် ထိုအနီရောင် ပန်းပွင့်ကို စွဲလမ်းစွာ ကြည့်နေလေသည်။
စွင်းလင်၏ အမူအရာက လှုပ်ရှားသွားသော်လည်း စကားမပြောဘဲ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ မျက်လုံးထောင့်တွင် သည်းမခံနိုင်သော အရိပ်အယောင်များ ထွက်ပေါ်လာနေတဲ့ လူတစ်ယောက်ဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
နှင်းဆီအညှာသည် ချွန်ထက်သော ဓားတစ်လက်ကဲ့သို့ ထက်ရှစွာဖြင့် လူငယ်၏ နှာခေါင်းရိုးတွင် အမြစ်တွယ်နေ၏။ သွေးထွက်နေသော်လည်း လူငယ်က သတိမထားမိပုံရပြီး တောင့်တသော မျက်လုံးများဖြင့်သာ စိုက်ကြည့်နေသည်။
သူ့ခန္ဓာကိုယ်ရှိ သွေးကြောများ ဖောင်းကြွလာပြီး သွေးကြောများသည် အပင်၏ အမြစ်များကဲ့သို့ပင် ပြင်းထန်စွာ လှုပ်ခတ်သွားပြီး အရေပြားများ တွန့်လိမ်လာကာ နှာတံဖျားတွင် အနီရောင် ပန်းတစ်ပွင့်ကို ဖန်တီးပေးလာလေသည်။
ခဏလောက် ကြာတော့ လူငယ်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က သွေးတွေ ထွက်မလာတော့ပေ။ သူ့အသက် ရှူသံတွေ ရပ်တန့်သွားပေမယ့် ပါးပြင်ပေါ်မှာတော့ ထိတ်လန့်တကြား ရုပ်ကြွင်းတစ်ခုလို သို့မဟုတ် တစ်စုံတစ်ခုကို တိတ်တဆိတ် တောင့်တနေတဲ့ အရိပ်အယောင်တွေက ရှိနေသေး၏။
နှင်းဆီပန်းသည် လေထဲတွင် လွင့်ပျံလာရင်း သွေးစိမ်းများ စီးကျနေသောကြောင့် ပိုပို၍ နီရဲ လှပလာသည်။ ပန်းနီမိန်းကလေးက နှင်းဆီပန်းကို သူ့လက်သို့ ပြန်၍ ပျံသန်းလာစေပြီး နှာသီးဖျားပေါ် တင်ကာ ညင်သာစွာ နမ်းလိုက်သည်။
ကျက်သရေရှိပြီး ဖော်မပြနိုင်လောက်အောင် စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော အရာတစ်ခုကို ရရှိလိုက်သလိုပင်။
"မမစွင်း... သူကမမသူ့အတွက် အမှိုက်တစ်စလိုပဲလေ... ဘာလို့ ချန်ထားနေမှာလဲ? ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား? ကိုကိုလုရွှမ်....ခစ်ခစ်"
ပန်းနီမိန်းကလေးက သူ့ရဲ့ဝတ်ရုံလက်ရှည်ကို ဝေ့ယမ်းလိုက်ရင်း
"အိပ်ချင်နေပြီ... ပြန်သွားပြီး အနားယူလိုက်ရအောင်"
ဝေါယာဥ် အောက်ရှိ အမျိုးသမီး လေးယောက်သည် ပန်းနီမိန်းကလေးကို လေထဲတွင်သို့ မြင့်တင်ကာ ခေါ်ဆောင်သွားလေ၏။
စွင်းလင်က လမ်းလျှောက်လာရင်း လုရွှမ်ကို လေးလေးနက်နက် ကြည့်ကာ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။
"သခင်လေးလုရွှမ်... ရှင်ဒီကနေ အမြန်ဆုံး ထွက်သွားသင့်တယ်"
သူမဟာ ဆေးဥယျာဉ်ပိုင်ရှင်မို့ ပန်းနီသခင်မလေး ပြောချင်တဲ့ စကားရဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကို သဘာဝကျကျ သိလေသည်။ သူ့မျက်လုံးတွေက သခင်လေးထျန်းကျောင်းလို့ ခေါ်တဲ့ လူငယ်အပေါ် ကြည့်ခဲ့သလို လုရွှမ် အပေါ်လည်း ကြည့်သွားခဲ့သည်။
ယင်းမရှင်သန်နိုင်ရင် ယန်ကလည်း မကြီးထွားနိုင်ဘူး။ ယင်းယန်စွမ်းအင်နဲ့ မွေးဖွားလာသူတွေဟာ ယင်းယန်ရဲ့ ဟန်ချက်ညီမှုကို ထိန်းသိမ်းထားရမှာ ဖြစ်ပြီး သူတို့က လူ့အသက်စွမ်းအင်ကို စုပ်ယူနိုင်သည်။ ဒါက သူတို့ရဲ့ သဘာဝဗီဇဖြစ်ပြီး သူတို့ရွေးချယ်တဲ့ သူတွေရဲ့ ကံကြမ္မာကလည်း အတူတူပင်။
လုရွှမ်က ဘာမှမထူးခြားသလို ပြုံးလိုက်ပြီး
"သူမနဲ့ သခင်မစွင်းက မိတ်ဆွေတွေ မဟုတ်ဘူးလား?"
"မဟုတ်ဘူး"
စွင်းလင်သည် လုရွှမ် စကားကြောင့် အနည်းငယ် အံ့သြသွားပြီး သူမရဲ့ အဖြေစကားအတွက်လည်း အနည်းငယ် မသေချာသလို ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
"ကောင်းပါတယ်...ဒါဆို ငါ သူ့ကို သတ်လိုက်တဲ့အခါ မင်းအတွက် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဖိအားတွေ ရှိလာမှာ မဟုတ်ဘူး"
အနည်းငယ် စိတ်ရှုပ်သွားတဲ့ စွင်းလင်ကို ကြည့်ပြီး လုရွှမ်က ပြောလိုက်လေသည်။
"ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ် ဥယျာဥ်သခင်မစွင်း... အကူအညီအတွက် လိုအပ်ရင် ပြောနိုင်ပါတယ် ကျုပ်လုပ်နိုင်သရွေ့တော့ ဘယ်တော့မှ ငြင်းမှာ မဟုတ်ဘူး"
သူက စကားပြောနေစဉ်တွင် စိတ်ဝိညာဉ်ဆေး (၃) လုံးကို ထုတ်ပေးလိုက်သည်။
"ဒါက သေးငယ်တဲ့ ပစ္စည်းလေး ဆိုပေမယ့် ကျုပ်ရဲ့စိတ်ရင်းကို ဖော်ပြဖို့ပါ"
စွင်းလင်၏ မျက်လုံးများ တခဏချင်း တောက်ပလာပြီး
"သခင်လေးလုရွှမ်က အရမ်းစိတ်အား ထက်သန်ပြီး ရက်ရောလွန်းတာပဲ... ဟိုညီအစ်မလေးတွေ မင်းကို စွဲလန်းနေတာ အံ့သြစရာ မဟုတ်တော့ပါဘူး.... ဒါဆို အစ်မလည်း အားမနာတော့ပါဘူးနော်"
စွင်းလင် ဆေးလုံးကို လက်ခံလိုက်သည်။
လုရွှမ်ဟာ အဂ္ဂိရတ်ပညာ၊ လက်နက် သန့်စင်မှု၊ သားရဲထိန်းချုပ်မှု၊ အခင်းအကျင်း ပညာရပ် ကျွမ်းကျင်မှုနှင့် အတိတ်နှင့် ပစ္စုပ္ပန်မှာပါ သာလွန်ပါ အရည်အချင်းရှိသူ ဖြစ်ကြောင်း ကောလာဟလများ ရှိခဲ့သော်လည်း ထိုအရာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး စွင်းလင် အနည်းငယ် သံသယ ဖြစ်မိပါသေးသည်။
သို့သော် စိတ်ဝိညာဉ်အားဖြည့် ဆေးကို ဒီအတိုင်းလေး တိတ်တဆိတ် ပေးခဲ့ပြီး တည်ငြိမ်အေးဆေးတဲ့ အသွင်အပြင်က လေးနက်တဲ့ အခြေခံအုတ်မြစ် တစ်ခုဖြစ်ကြောင်း သိသာထင်ရှားလှသည်။
အဂ္ဂိရတ်ပညာရှင် အဖွဲ့က အမြဲတမ်း ဒီကောင်လေးအသက်ကို လိုချင်နေတာ အံ့သြစရာ မဟုတ်တော့ပေ။ ဒီလူငယ်က တကယ့်ကို ကြီးမားတဲ့ ခြိမ်းခြောက်မှု တစ်ခု ဖြစ်နေတာပဲလေ။
ကံကောင်းထောက်မစွာပဲ သူမမှာ သူနဲ့ အကျိုးစီးပွား ပဋိပက္ခတွေ မရှိခဲ့ပေ။ ပြီးတော့ အခုဆို အနာဂတ်မှာ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ဖို့ အခွင့်အလမ်းတွေ ပြတ်တောက်သွားတော့မှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ထင်မိသည်။
စွင်းလင်သည် အရာအားလုံးကို တခဏချင်း တွေးပြီး ဥယျာဉ်ပိုင်ရှင်အဖြစ် သူမ၏ ဟန်ဆောင်ထားသော အဆင့်အတန်းကို ချက်ချင်း စွန့်လွှတ်၍ ဟိုညီမများနှင့် ချစ်ခင်စွာ ဆက်ဆံကာ တမင်ရင်းနှီးမှု ရယူဖို့ စဥ်းစားမိလာခဲ့သည်။
လုရွှမ်လည်း ပြုံး၍ ဆေးဥယျာဉ်ထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်နှင့် ပေရွှီး တော်ဝင်အင်ပါယာရှိ ဆေးဥယျာဉ်၏ အတိုင်းအတာထက် အဆပေါင်းများစွာ ကြွယ်ဝသော သဘာဝစွမ်းအင်၏ ကြွယ်ဝမှုကို ခံစားလိုက်ရသည်။
ပေရွှီး တော်ဝင်အင်ပါယာ ဆေးဥယျာဉ်ရှိ နှလုံးစပျစ်နွယ်ပင်သည် ပျက်စီးသွားခဲ့ပြီး ဝိညာဉ်စွမ်းအင် မလုံလောက်သော်လည်း ကြွယ်ဝသော ဝိညာဉ်စွမ်းအင်နှင့် သဘာဝစွမ်းအင်တို့သည် အလွန် ကွာခြားကြသည်။
သဘာဝစွမ်းအင်သည် မည်သည့် ဝိညာဉ်စွမ်းအင် ပမာဏနှင့်မျှ ပေါင်းစည်း၍ မရနိုင်သော သဘာဝနည်းလမ်း နိယာမ၏ သဲလွန်စတစ်ခု ရှိနှင့်ပြီးသား ဖြစ်သည်။
ဒီနေရာက ဧကရာဇ်အင်ပါယာက ဆေးဥယျာဥ် မဟုတ်လို့ သဘာဝလေထု အနည်းငယ်သာ ရှိပြီး တခြားနေရာနဲ့ ယှဥ်ရင် လုံးဝထူးခြားပါသည်။
သဘာဝစွမ်းအင်၏ ထောက်ပံ့ပေးမှု အောက်တွင် နှလုံးစပျစ်နွယ်ပင်၏ ကြီးထွားမှုနှုန်းသည် အနည်းဆုံး ၃၀% တိုးလာနိုင်ပြီး ဝိညာဉ်စွမ်းအင် အဆင့်မှာလည်း ပိုမိုမြင့်မားလေသည်။ ၎င်းသည် ဝိညာဥ်ဆေးအင် ကြီးထွားမှုနှုန်းကို အလွန်မြှင့်တင်ပေးနိုင်ပြီး ထောက်ပံ့ပေးနိုင်သည်။
လုရွှမ်သည် သူ့စိတ်ထဲတွင် အကြံတစ်ခု ရှိနေပြီးဖြစ်သည်။ သူသည် သူ၏ ကျင့်ကြံမှု တိုးလာစေရန် ဤဆေးဥယျာဉ်မှ ဝိညာဥ်ဆေးပင်များကို ရနိုင်ပေလိမ့်မည်။
"အစ်မလင်ရဲ့ ဒီနေရာက ထူးထူးခြားခြားပါပဲ!"
လုရွှမ်က တစ်စုံတစ်ခုကို ရည်ညွှန်းပြီး ပြုံးပြလိုက်သည်။
စွင်းလင်၏ မျက်နှာတွင် ကျေနပ်မှု အရိပ်အယောင် ပေါ်လာသော်လည်း သူမသည် သက်ပြင်းကို တိုးတိုးလေး ချလိုက်သည်။
"ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးက ကံကြမ္မာပေါ် မူတည်သလို ကံကြမ္မာကလည်း ဆိုးကျိုးတွေကို သယ်ဆောင်လာတတ်ပါတယ်"
သူမမျက်လုံးတွေက လုရွှမ်ကို အနည်းငယ် စိုက်ကြည့်ရယပြီးနောက် လူသတ်ချင်နေတဲ့ အရိပ်အယောင်တွေကို ဖုံးဖိဖို့ မျက်လုံး မှိတ်ထားလိုက်သည်။
လုရွှမ်လည်း စွင်းလင်၏ ဆိုလိုရင်းကို သဘာဝကျကျ နားလည်သဘောပေါက်ပါသည်။ သူမသည် ပန်းနီမိန်းကလေးကို ရည်ညွှန်းနေမှန်း သိသာ ထင်ရှားလှသည်။
သူမ မျက်လုံးထဲက လူသတ်ချင်နေတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က ပန်းနီမိန်းကလေးကို မိမိလက်ဖြင့် သတ်ပစ်ဖို့ မျှော်လင့်နေခြင်းလား။
ဆေးဥယျာဉ်ရဲ့ ရှေးဟောင်း စာအုပ်တွေကို မကြည့်ဘဲ အပြင်လောကရဲ့ အနေအထားကိုပဲ ကြည့်မယ်ဆိုရင် ယင်ယန်းစွမ်းအင်နဲ့ မွေးလာတဲ့ သူတွေက အဆင့်အတန်း မြင့်ပေမယ့် တကယ်ကြိုက်တဲ့လူတော့ မရှိပေ။
သူတို့က မရိုးသားတဲ့ လှည့်ကွက်တွေနဲ့ အသက်ရှင်ကြပြီး သူတို့ကို စိတ်ရင်းနဲ့ ကိုးကွယ်မိရင် ဒုက္ခကို ဘိုးဘေးတော်ထားသလိုသာ ဖြစ်သွားလိမ့်မည်။
လုရွှမ်သည် ဆေးဥယျာဉ်တွင် လူသိနည်းသော လျှို့ဝှက်အမိန့် တစ်ခု ရှိတာကို ကောင်းကောင်းသိထားပြီး ထိုအရာက ယင်းယန်စွမ်းအင်နဲ့ မွေးဖွားလာသူတိုင်းကို သတ်ပစ်သင့်တယ် ဆိုတဲ့ အချက်ပင်။
ထိုသို့သော လူတွေက ဘေးဥပဒ်တွေကို သယ်ဆောင်လာပြီး ဆေးဥယျာဉ်ကို ဘေးဥပဒ် ဆိုးကျိုးများ ဖြစ်စေမည်ကို စိုးရိမ်သောကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။
ဆေးဥယျာဉ်က လူတွေက မလုပ်နိုင်ပေမယ့် တခြားသူတွေဆီကို ငွေကြေးပေး၍ ချေးလို့ရပေမယ့် ဒါက ထိပ်တန်း လျှို့ဝှက်ချက် တစ်ခု ဖြစ်လို့နေ၏။ စွင်းလင်က တော်ဝင်အင်ပါယာ ဆေးဥယျာဥိ ဌာနခွဲတစ်ခုရဲ့ အကြီးအကဲ တစ်ယောက်သာ ဖြစ်လို့ ဒီလျှို့ဝှက်ချက်ကို သူမ မသိနိုင်ပေ။
ထိုပန်းနီမိန်းကလေးက ထူးထူးခြားခြား အဆင့်အတန်း ရှိပုံရ၏။
လုရွှမ် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြုံးကာ ခေါင်းညိတ်ရင်း အနည်းငယ် နားလည်ကြောင်း ထုတ်ဖော် ပြောဆိုလိုက်သည်။ ပန်းနီမိန်းကလေးက သူ့ကို နောက်ပစ်မှတ်အဖြစ် သတ်မှတ်ထားပြီးပြီ။
သူမသည် မသေမရှင် ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ဖြစ်နေပြီ။ ဆေးဥယျာဉ်က အင်အား လုံလောက်သရွေ့ သူမကို သုတ်သင်ပစ်လိမ့်မည်။
ထိုအခိုက် တိုးညှင်းသော ညည်းသံလေး ထွက်ပေါ်လာ၏။ ဟန်ရွှယ်က နှုတ်ခမ်းဆူလျက် သူတို့ နှစ်ယောက်ကြားထဲကို တိုးဝင်လာ၏။ သူက လုရွှမ် နဲ့ စွင်းလင်တို့ အချင်းချင်း ပရောပရည် လုပ်နေတာကို ကြည့်ရင်း မနာလိုဖြစ်မိလာသည်။
"မမလင်... မမရဲ့ အကူအညီအတွက် ထပ်ပြီး ကျေးဇူးတင်ပါတယ်... လုရွှမ်က အလုပ်ကြိုးစားတာ.... မမလည်း တစ်နေ့လုံး ပင်ပန်းထားတာ ဆိုတော့ ညီမတို့ မနှောင့်ယှက်တော့ဘူးနော်"
မင်းသမီးလော့ရုံ နှင့် လင်ရှောင်းရှောင်း တို့သည် နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်ကြပြီး စွင်းလင်အား ကျေးဇူးတင်စကား ဆိုကာ လုရွှမ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ကြသည်။ မော့ချုံ နှင့် ချန်စစ်ယန်တို့ကလည်း တင်းမာသော မျက်နှာထားများဖြင့် စွင်းလင်အား နှုတ်ဆက်ကာ လိုက်သွားကြသည်။
လုရွှမ် သူပြောချင်တာကို တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ပဲ မျိုသိပ်ထားလိုက်ရ၏။ သူဆက်နေမယ်ဆိုရင် ဒီလူတွေတောင် ဒေါသထွက်လာ နိုင်တယ်ဆိုတာ သူမြင်နေရတယ်လေ။
ဟန်ရွှယ် တစ်ယောက်တည်း နှုတ်ခမ်းစူလိုက်ပြီး
"တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ မျက်လုံးတွေတော့ ကျွတ်ထွက်တော့မယ်လို့ မြင်နေရတယ်နော်... ဟမ့် ငါတို့က သူ့ထက် ဘယ်နေရာကများ ပိုမလှလို့လဲ?"
သူမသည် သူမရင်ဘတ်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် တည့်မတ်ထားပြီး လုရွှမ် လက်မောင်းကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။
Chapter (50) Arc 4
ပန္းနီမိန္းကေလး
လု႐ႊမ္ သူ႕လက္ဖဝါးကို ျမႇောက္လ်က္ ထိုသခင္ေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ရိုက္ထည့္လိုက္ၿပီးမွ လႊတ္ေပးလိုက္၏။
"သခင္မစြင္းလင္ေၾကာင့္ မင္းရဲ႕ေခါင္း မင္းလည္ပင္းမွာ ရွိေနေသးတယ္လို႔ မွတ္လိုက္!! ထြက္သြား!"
လူငယ္သည္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ ေျမျပင္မွထကာ က်ိန္ဆဲရန္ ပါးစပ္ကို ဖြင့္ဟလိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ အနီေရာင္ ပန္းတစ္ပြင့္က ေအးေအးလူလူ လြင့္ပ်ံလာကာ သူ႕ႏွာသီးဖ်ားတြင္ ဆင္းသက္လာ၍ အေမႊးရနံ႕မ်ား တဖ်ပ္ဖ်ပ္ လႈပ္ယမ္းေနတာကို ျမင္လိုက္ရသည္။ လူငယ္ေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာက ႐ုတ္တရက္ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး
မလုပ္ပါနဲ႕
အထိတ္တလန့္နဲ႕ ေအာ္ဟစ္ကာ လွည့္ထြက္ ေျပးခ်င္ေသာ္လည္း ႐ုတ္တရက္ ရပ္သြားေလ၏။ သူ႕အမူအရာမွာ မ်က္လုံးမ်ား ဝိုင္းစက္ ၿပဳံး႐ႊင္စြာျဖင့္ ထိုအနီေရာင္ ပန္းပြင့္ကို စြဲလမ္းစြာ ၾကည့္ေနေလသည္။
စြင္းလင္၏ အမူအရာက လႈပ္ရွားသြားေသာ္လည္း စကားမေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ မ်က္လုံးေထာင့္တြင္ သည္းမခံနိုင္ေသာ အရိပ္အေယာင္မ်ား ထြက္ေပၚလာေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
ႏွင္းဆီအညွာသည္ ခြၽန္ထက္ေသာ ဓားတစ္လက္ကဲ့သို႔ ထက္ရွစြာျဖင့္ လူငယ္၏ ႏွာေခါင္းရိုးတြင္ အျမစ္တြယ္ေန၏။ ေသြးထြက္ေနေသာ္လည္း လူငယ္က သတိမထားမိပုံရၿပီး ေတာင့္တေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္သာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
သူ႕ခႏၶာကိုယ္ရွိ ေသြးေၾကာမ်ား ေဖာင္းႂကြလာၿပီး ေသြးေၾကာမ်ားသည္ အပင္၏ အျမစ္မ်ားကဲ့သို႔ပင္ ျပင္းထန္စြာ လႈပ္ခတ္သြားၿပီး အေရျပားမ်ား တြန့္လိမ္လာကာ ႏွာတံဖ်ားတြင္ အနီေရာင္ ပန္းတစ္ပြင့္ကို ဖန္တီးေပးလာေလသည္။
ခဏေလာက္ ၾကာေတာ့ လူငယ္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က ေသြးေတြ ထြက္မလာေတာ့ေပ။ သူ႕အသက္ ရႉသံေတြ ရပ္တန႔္သြားေပမယ့္ ပါးျပင္ေပၚမွာေတာ့ ထိတ္လန႔္တၾကား ႐ုပ္ႂကြင္းတစ္ခုလို သို႔မဟုတ္ တစ္စုံတစ္ခုကို တိတ္တဆိတ္ ေတာင့္တေနတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြက ရွိေနေသး၏။
ႏွင္းဆီပန္းသည္ ေလထဲတြင္ လြင့္ပ်ံလာရင္း ေသြးစိမ္းမ်ား စီးက်ေနေသာေၾကာင့္ ပိုပို၍ နီရဲ လွပလာသည္။ ပန္းနီမိန္းကေလးက ႏွင္းဆီပန္းကို သူ႕လက္သို႔ ျပန္၍ ပ်ံသန္းလာေစၿပီး ႏွာသီးဖ်ားေပၚ တင္ကာ ညင္သာစြာ နမ္းလိုက္သည္။
က်က္သေရရွိၿပီး ေဖာ္မျပနိုင္ေလာက္ေအာင္ စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အရာတစ္ခုကို ရရွိလိုက္သလိုပင္။
"မမစြင္း... သူကမမသူ႕အတြက္ အမွိုက္တစ္စလိုပဲေလ... ဘာလို႔ ခ်န္ထားေနမွာလဲ? ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား? ကိုကိုလု႐ႊမ္....ခစ္ခစ္"
ပန္းနီမိန္းကေလးက သူ႕ရဲ႕ဝတ္႐ုံလက္ရွည္ကို ေဝ့ယမ္းလိုက္ရင္း
"အိပ္ခ်င္ေနၿပီ... ျပန္သြားၿပီး အနားယူလိုက္ရေအာင္"
ေဝါယာဥ္ ေအာက္ရွိ အမ်ိဳးသမီး ေလးေယာက္သည္ ပန္းနီမိန္းကေလးကို ေလထဲတြင္သို႔ ျမင့္တင္ကာ ေခၚေဆာင္သြားေလ၏။
စြင္းလင္က လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း လု႐ႊမ္ကို ေလးေလးနက္နက္ ၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်လိဳက္သည္။
"သခင္ေလးလု႐ႊမ္... ရွင္ဒီကေန အျမန္ဆုံး ထြက္သြားသင့္တယ္"
သူမဟာ ေဆးဥယ်ာဥ္ပိုင္ရွင္မို႔ ပန္းနီသခင္မေလး ေျပာခ်င္တဲ့ စကားရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို သဘာဝက်က် သိေလသည္။ သူ႕မ်က္လုံးေတြက သခင္ေလးထ်န္းေက်ာင္းလို႔ ေခၚတဲ့ လူငယ္အေပၚ ၾကည့္ခဲ့သလို လု႐ႊမ္ အေပၚလည္း ၾကည့္သြားခဲ့သည္။
ယင္းမရွင္သန္နိုင္ရင္ ယန္ကလည္း မႀကီးထြားနိုင္ဘူး။ ယင္းယန္စြမ္းအင္နဲ႕ ေမြးဖြားလာသူေတြဟာ ယင္းယန္ရဲ႕ ဟန္ခ်က္ညီမႈကို ထိန္းသိမ္းထားရမွာ ျဖစ္ၿပီး သူတို႔က လူ႕အသက္စြမ္းအင္ကို စုပ္ယူနိုင္သည္။ ဒါက သူတို႔ရဲ႕ သဘာဝဗီဇျဖစ္ၿပီး သူတို႔ေ႐ြးခ်ယ္တဲ့ သူေတြရဲ႕ ကံၾကမၼာကလည္း အတူတူပင္။
လု႐ႊမ္က ဘာမွမထူးျခားသလို ၿပဳံးလိုက္ၿပီး
"သူမနဲ႕ သခင္မစြင္းက မိတ္ေဆြေတြ မဟုတ္ဘူးလား?"
"မဟုတ္ဘူး"
စြင္းလင္သည္ လု႐ႊမ္ စကားေၾကာင့္ အနည္းငယ္ အံ့ၾသသြားၿပီး သူမရဲ႕ အေျဖစကားအတြက္လည္း အနည္းငယ္ မေသခ်ာသလို ျဖစ္သြားခဲ့သည္။
"ေကာင္းပါတယ္...ဒါဆို ငါ သူ႕ကို သတ္လိုက္တဲ့အခါ မင္းအတြက္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖိအားေတြ ရွိလာမွာ မဟုတ္ဘူး"
အနည္းငယ္ စိတ္ရႈပ္သြားတဲ့ စြင္းလင္ကို ၾကည့္ၿပီး လု႐ႊမ္က ေျပာလိုက္ေလသည္။
"ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္ ဥယ်ာဥ္သခင္မစြင္း... အကူအညီအတြက္ လိုအပ္ရင္ ေျပာနိုင္ပါတယ္ က်ဳပ္လုပ္နိုင္သေ႐ြ႕ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ျငင္းမွာ မဟုတ္ဘူး"
သူက စကားေျပာေနစဥ္တြင္ စိတ္ဝိညာဥ္ေဆး (၃) လုံးကို ထုတ္ေပးလိုက္သည္။
"ဒါက ေသးငယ္တဲ့ ပစၥည္းေလး ဆိုေပမယ့္ က်ဳပ္ရဲ႕စိတ္ရင္းကို ေဖာ္ျပဖို႔ပါ"
စြင္းလင္၏ မ်က္လုံးမ်ား တခဏခ်င္း ေတာက္ပလာၿပီး
"သခင္ေလးလု႐ႊမ္က အရမ္းစိတ္အား ထက္သန္ၿပီး ရက္ေရာလြန္းတာပဲ... ဟိုညီအစ္မေလးေတြ မင္းကို စြဲလန္းေနတာ အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး.... ဒါဆို အစ္မလည္း အားမနာေတာ့ပါဘူးေနာ္"
စြင္းလင္ ေဆးလုံးကို လက္ခံလိုက္သည္။
လု႐ႊမ္ဟာ အဂၢိရတ္ပညာ၊ လက္နက္ သန႔္စင္မႈ၊ သားရဲထိန္းခ်ဳပ္မႈ၊ အခင္းအက်င္း ပညာရပ္ ကြၽမ္းက်င္မႈႏွင့္ အတိတ္ႏွင့္ ပစၥဳပၸန္မွာပါ သာလြန္ပါ အရည္အခ်င္းရွိသူ ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာလာဟလမ်ား ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ထိုအရာနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး စြင္းလင္ အနည္းငယ္ သံသယ ျဖစ္မိပါေသးသည္။
သို႔ေသာ္ စိတ္ဝိညာဥ္အားျဖည့္ ေဆးကို ဒီအတိုင္းေလး တိတ္တဆိတ္ ေပးခဲ့ၿပီး တည္ၿငိမ္ေအးေဆးတဲ့ အသြင္အျပင္က ေလးနက္တဲ့ အေျခခံအုတ္ျမစ္ တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း သိသာထင္ရွားလွသည္။
အဂၢိရတ္ပညာရွင္ အဖြဲ႕က အၿမဲတမ္း ဒီေကာင္ေလးအသက္ကို လိုခ်င္ေနတာ အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ဒီလူငယ္က တကယ့္ကို ႀကီးမားတဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ တစ္ခု ျဖစ္ေနတာပဲေလ။
ကံေကာင္းေထာက္မစြာပဲ သူမမွာ သူနဲ႕ အက်ိဳးစီးပြား ပဋိပကၡေတြ မရွိခဲ့ေပ။ ၿပီးေတာ့ အခုဆို အနာဂတ္မွာ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းေတြ ျပတ္ေတာက္သြားေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္မိသည္။
စြင္းလင္သည္ အရာအားလုံးကို တခဏခ်င္း ေတြးၿပီး ဥယ်ာဥ္ပိုင္ရွင္အျဖစ္ သူမ၏ ဟန္ေဆာင္ထားေသာ အဆင့္အတန္းကို ခ်က္ခ်င္း စြန႔္လႊတ္၍ ဟိုညီမမ်ားႏွင့္ ခ်စ္ခင္စြာ ဆက္ဆံကာ တမင္ရင္းႏွီးမႈ ရယူဖို႔ စဥ္းစားမိလာခဲ့သည္။
လု႐ႊမ္လည္း ၿပဳံး၍ ေဆးဥယ်ာဥ္ထဲသို႔ ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ ေပ႐ႊီး ေတာ္ဝင္အင္ပါယာရွိ ေဆးဥယ်ာဥ္၏ အတိုင္းအတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ႂကြယ္ဝေသာ သဘာဝစြမ္းအင္၏ ႂကြယ္ဝမႈကို ခံစားလိုက္ရသည္။
ေပ႐ႊီး ေတာ္ဝင္အင္ပါယာ ေဆးဥယ်ာဥ္ရွိ ႏွလုံးစပ်စ္ႏြယ္ပင္သည္ ပ်က္စီးသြားခဲ့ၿပီး ဝိညာဥ္စြမ္းအင္ မလုံေလာက္ေသာ္လည္း ႂကြယ္ဝေသာ ဝိညာဥ္စြမ္းအင္ႏွင့္ သဘာဝစြမ္းအင္တို႔သည္ အလြန္ ကြာျခားၾကသည္။
သဘာဝစြမ္းအင္သည္ မည္သည့္ ဝိညာဥ္စြမ္းအင္ ပမာဏႏွင့္မွ် ေပါင္းစည္း၍ မရနိုင္ေသာ သဘာဝနည္းလမ္း နိယာမ၏ သဲလြန္စတစ္ခု ရွိႏွင့္ၿပီးသား ျဖစ္သည္။
ဒီေနရာက ဧကရာဇ္အင္ပါယာက ေဆးဥယ်ာဥ္ မဟုတ္လို႔ သဘာဝေလထု အနည္းငယ္သာ ရွိၿပီး တျခားေနရာနဲ႕ ယွဥ္ရင္ လုံးဝထူးျခားပါသည္။
သဘာဝစြမ္းအင္၏ ေထာက္ပံ့ေပးမႈ ေအာက္တြင္ ႏွလုံးစပ်စ္ႏြယ္ပင္၏ ႀကီးထြားမႈႏႈန္းသည္ အနည္းဆုံး ၃၀% တိုးလာနိုင္ၿပီး ဝိညာဥ္စြမ္းအင္ အဆင့္မွာလည္း ပိုမိုျမင့္မားေလသည္။ ၎သည္ ဝိညာဥ္ေဆးအင္ ႀကီးထြားမႈႏႈန္းကို အလြန္ျမႇင့္တင္ေပးနိုင္ၿပီး ေထာက္ပံ့ေပးနိုင္သည္။
လု႐ႊမ္သည္ သူ႕စိတ္ထဲတြင္ အႀကံတစ္ခု ရွိေနၿပီးျဖစ္သည္။ သူသည္ သူ၏ က်င့္ႀကံမႈ တိုးလာေစရန္ ဤေဆးဥယ်ာဥ္မွ ဝိညာဥ္ေဆးပင္မ်ားကို ရနိုင္ေပလိမ့္မည္။
"အစ္မလင္ရဲ႕ ဒီေနရာက ထူးထူးျခားျခားပါပဲ!"
လု႐ႊမ္က တစ္စုံတစ္ခုကို ရည္ၫႊန္းၿပီး ၿပဳံးျပလိုက္သည္။
စြင္းလင္၏ မ်က္ႏွာတြင္ ေက်နပ္မႈ အရိပ္အေယာင္ ေပၚလာေသာ္လည္း သူမသည္ သက္ျပင္းကို တိုးတိုးေလး ခ်လိဳက္သည္။
"ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးက ကံၾကမၼာေပၚ မူတည္သလို ကံၾကမၼာကလည္း ဆိုးက်ိဳးေတြကို သယ္ေဆာင္လာတတ္ပါတယ္"
သူမမ်က္လုံးေတြက လု႐ႊမ္ကို အနည္းငယ္ စိုက္ၾကည့္ရယၿပီးေနာက္ လူသတ္ခ်င္ေနတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြကို ဖုံးဖိဖို႔ မ်က္လုံး မွိတ္ထားလိုက္သည္။
လု႐ႊမ္လည္း စြင္းလင္၏ ဆိုလိုရင္းကို သဘာဝက်က် နားလည္သေဘာေပါက္ပါသည္။ သူမသည္ ပန္းနီမိန္းကေလးကို ရည္ၫႊန္းေနမွန္း သိသာ ထင္ရွားလွသည္။
သူမ မ်က္လုံးထဲက လူသတ္ခ်င္ေနတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္က ပန္းနီမိန္းကေလးကို မိမိလက္ျဖင့္ သတ္ပစ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနျခင္းလား။
ေဆးဥယ်ာဥ္ရဲ႕ ေရွးေဟာင္း စာအုပ္ေတြကို မၾကည့္ဘဲ အျပင္ေလာကရဲ႕ အေနအထားကိုပဲ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ယင္ယန္းစြမ္းအင္နဲ႕ ေမြးလာတဲ့ သူေတြက အဆင့္အတန္း ျမင့္ေပမယ့္ တကယ္ႀကိဳက္တဲ့လူေတာ့ မရွိေပ။
သူတို႔က မရိုးသားတဲ့ လွည့္ကြက္ေတြနဲ႕ အသက္ရွင္ၾကၿပီး သူတို႔ကို စိတ္ရင္းနဲ႕ ကိုးကြယ္မိရင္ ဒုကၡကို ဘိုးေဘးေတာ္ထားသလိုသာ ျဖစ္သြားလိမ့္မည္။
လု႐ႊမ္သည္ ေဆးဥယ်ာဥ္တြင္ လူသိနည္းေသာ လွ်ို႔ဝွက္အမိန႔္ တစ္ခု ရွိတာကို ေကာင္းေကာင္းသိထားၿပီး ထိုအရာက ယင္းယန္စြမ္းအင္နဲ႕ ေမြးဖြားလာသူတိုင္းကို သတ္ပစ္သင့္တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ပင္။
ထိုသို႔ေသာ လူေတြက ေဘးဥပဒ္ေတြကို သယ္ေဆာင္လာၿပီး ေဆးဥယ်ာဥ္ကို ေဘးဥပဒ္ ဆိုးက်ိဳးမ်ား ျဖစ္ေစမည္ကို စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္။
ေဆးဥယ်ာဥ္က လူေတြက မလုပ္နိုင္ေပမယ့္ တျခားသူေတြဆီကို ေငြေၾကးေပး၍ ေခ်းလို႔ရေပမယ့္ ဒါက ထိပ္တန္း လွ်ို႔ဝွက္ခ်က္ တစ္ခု ျဖစ္လို႔ေန၏။ စြင္းလင္က ေတာ္ဝင္အင္ပါယာ ေဆးဥယ်ာဥိ ဌာနခြဲတစ္ခုရဲ႕ အႀကီးအကဲ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္လို႔ ဒီလွ်ို႔ဝွက္ခ်က္ကို သူမ မသိနိုင္ေပ။
ထိုပန္းနီမိန္းကေလးက ထူးထူးျခားျခား အဆင့္အတန္း ရွိပုံရ၏။
လု႐ႊမ္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ၿပဳံးကာ ေခါင္းညိတ္ရင္း အနည္းငယ္ နားလည္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုလိုက္သည္။ ပန္းနီမိန္းကေလးက သူ႕ကို ေနာက္ပစ္မွတ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၿပီးၿပီ။
သူမသည္ မေသမရွင္ ခႏၶာကိုယ္နဲ႕ ျဖစ္ေနၿပီ။ ေဆးဥယ်ာဥ္က အင္အား လုံေလာက္သေ႐ြ႕ သူမကို သုတ္သင္ပစ္လိမ့္မည္။
ထိုအခိုက္ တိုးညွင္းေသာ ညည္းသံေလး ထြက္ေပၚလာ၏။ ဟန္႐ႊယ္က ႏႈတ္ခမ္းဆူလ်က္ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲကို တိုးဝင္လာ၏။ သူက လု႐ႊမ္ နဲ႕ စြင္းလင္တို႔ အခ်င္းခ်င္း ပေရာပရည္ လုပ္ေနတာကို ၾကည့္ရင္း မနာလိုျဖစ္မိလာသည္။
"မမလင္... မမရဲ႕ အကူအညီအတြက္ ထပ္ၿပီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... လု႐ႊမ္က အလုပ္ႀကိဳးစားတာ.... မမလည္း တစ္ေန႕လုံး ပင္ပန္းထားတာ ဆိုေတာ့ ညီမတို႔ မႏွောင့္ယွက္ေတာ့ဘူးေနာ္"
မင္းသမီးေလာ့႐ုံ ႏွင့္ လင္ေရွာင္းေရွာင္း တို႔သည္ ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္လိုက္ၾကၿပီး စြင္းလင္အား ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုကာ လု႐ႊမ္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၾကသည္။ ေမာ့ခ်ဳံ ႏွင့္ ခ်န္စစ္ယန္တို႔ကလည္း တင္းမာေသာ မ်က္ႏွာထားမ်ားျဖင့္ စြင္းလင္အား ႏႈတ္ဆက္ကာ လိုက္သြားၾကသည္။
လု႐ႊမ္ သူေျပာခ်င္တာကို တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပဲ မ်ိဳသိပ္ထားလိုက္ရ၏။ သူဆက္ေနမယ္ဆိုရင္ ဒီလူေတြေတာင္ ေဒါသထြက္လာ နိုင္တယ္ဆိုတာ သူျမင္ေနရတယ္ေလ။
ဟန္႐ႊယ္ တစ္ေယာက္တည္း ႏႈတ္ခမ္းစူလိုက္ၿပီး
"တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြေတာ့ ကြၽတ္ထြက္ေတာ့မယ္လို႔ ျမင္ေနရတယ္ေနာ္... ဟမ့္ ငါတို႔က သူ႕ထက္ ဘယ္ေနရာကမ်ား ပိုမလွလို႔လဲ?"
သူမသည္ သူမရင္ဘတ္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တည့္မတ္ထားၿပီး လု႐ႊမ္ လက္ေမာင္းကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။