U••
[ရှင်ဘုရင်၏နဂါးလက်နက်]
အတန်ကြာဆော့ကစားပြီးနောက် ရှင်းချန်၏ကိုယ်လုံးလေးအား ဘုရင့်အိပ်ဆောင်တော်သို့ပွေ့ချီလာခြင်းခံခဲ့ရသည်။ ၄င်း၏အစေခံများက ရှင်းချန်အတွက်ဝတ်ရုံများသယ်ဆောင်လာပေးကြသော်လည်း လမ်းတစ်ဝက်မှာတင် အစောင့်များ၏တားဆီးခြင်းကိုခံလိုက်ရ၏။
ကြင်ယာတော်နှင့်ရှင်ဘုရင်ကအိပ်ဆောင်ဝင်သွားပြီဖြစ်သဖြင့် အဝတ်စားမလိုတော့ကြောင်း ပြောကာ ပို့ဆောင်လာသည့်ဝတ်ရုံများကိုလည်း မနက်ကျမှပေးဖို့လန်ဟွားကပဲသိမ်းဆည်းထားလိုက်လေသည်။
ထို့ကြောင့်လည်း ရှင်းချန်၏အစေခံများက တီးတိုးတီးတိုးဖြင့် မှတ်ချက်ပြုလာကြ၏။
ညနေကပဲရေချိုးဆောင်ထဲမှာ အကြာကြီးဆော့ပြီးကြပြီလေ အခုအဝတ်စားတောင်မလိုတော့ဘူးလား?
ရှင်ဘုရင်က ကဲကိုကဲလွန်းပါတယ်လေ...။
ဘုရင့်အိပ်ဆောင်အတွင်း၌ °°
"အဝတ်စားတွေလာမပို့သေးဘူးလား ကျုပ်အအေးပတ်တော့မယ်"
ရှင်းချန်၏နှာတံလုံးလုံးလေးက ရဲတွတ်နေပြီး စောင်ပုံကြားမှ ခေါင်းတိုးထွက်ကာ အမေးရှိလာသည်။ ဖတ်နေသောနောက်ဆုံးစာလိပ်ကိုချလိုက်သည့်ရှင်ဘုရင်ကလည်း အိပ်ယာပေါ်သို့ဘေးတစောင်းထိုင်ကာ ၄င်း၏နဖူးလေးကိုစမ်းကြည့်လိုက်၏။
"သမားတော်ကြီးကိုခေါ်ပေးရမလား"
ရှင်းချန်က မျက်နှာကိုရှုံ့မဲ့ကာ ခေါင်းခါသည်။
"သမားတော်ကြီးနဲ့ရန်ဖြစ်ထားတယ်"
ပိုင်လီထျန်းသဘောကျစွာရယ်လိုက်ပြီး အမေးရှိလာ၏။
"မင်းဘက်ကပဲ ရန်ဖြစ်တာမဟုတ်ဘူးလား"
ရှင်းချန်က ဆက်မဖြေတော့ပဲ သူ့ခေါင်းလေးကို စောင်ပုံထဲတိုးဝင်သွားသည်မှာ ကျားပေါက်လေးတစ်ကောင် သူ၏ဂူထဲဝင်ပုန်းနေသည့်အလားပင်။ ထိုကဲ့သို့သော အခိုက်တန့်လေးများက ရှင်းချန်ကဲ့သို့လူမျိုးတွင် ရှိနေသည်အားတွေးရင်း ပိုင်လီထျန်းမပြုံးပဲမနေနိုင်။
"ခင်ဗျားတကယ်ကြီးရှန်ယွင်နဲ့အိပ်ခဲ့တာလား"
စောင်ပုံလေးထဲမှထွက်ကာ အမေးတော်ရှိလာသည့် ရှင်းချန်ကြောင့် ပိုင်လီထျန်းကပြုံးရုံသာပြုံးနေသည်။
တိတ်ဆိတ်ခြင်းသည် ဝန်ခံခြင်းပေပဲမို့ ရှင်းချန်နှာခေါင်းကိုရှုံ့၏။
"ဘာလဲ သဝန်တိုလို့လား"
ရှင်းချန် မျက်ဆံလှန်ပြလိုက်သည်။
"ဘယ်သူကသဝန်တိုနေလို့လဲ ခင်ဗျားကဘုရင်ပဲ အိပ်ချင်တဲ့လူနဲ့အိပ်ပေါ့"
ထိုမျက်ဆံလှန်သောအမူအရာလေးများအား ပိုင်လီထျန်းအသည်းယားလွန်းပါသဖြင့် လိမ္မော်သီးလေး၏နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်မိသည်အထိပင်။
ရှန်ယွင့်အပေါ်သဘောထားသည့် ရှင်းချန်၏စိတ်က မုန်းတီးနေသည်မျိုးမဟုတ်ပဲ ဒီတိုင်းကြည့်မရရုံသာဖြစ်ကြောင်း မူလဝတ္တုထဲဖော်ပြပြီးသားဖြစ်သည်။ ရှန်ယွင် ကျုန်းလိတိုင်းပြည်ကိုစရောက်သည့်အခိုက် သူ့အားနန်းတော်ထဲထိလိုက်ပါပို့ဆောင်ပေးရသူက ရှင်းချန်၏ဒုတိယအစ်ကိုတော် ယွီကျင်းဖန် ပင်။
၄င်းက ယွီအိမ်တော်ကိုပြန်လာပြီးသည့်နောက်ပိုင်း ရှန်ယွင်၏အလှတရားအား နေ့ညမပျက်ချီးကျူးလို့နေတတ်ပြီး ရှင်းချန်နှင့်လည်း ခဏခဏနှိုင်းယှဉ်ကာ စနောက်တတ်သည်မို့ ရှင်းချန်ရင်ထဲအကြိတ်အခဲရှိနေခြင်းတစ်ခုသာရှိ၏။
"လာပါဦး..."
ပိုင်လီထျန်း ရင်ခွင်ကိုဖွင့်ပေးလိုက်တော့ ရှင်းချန်ကငြင်းဆိုသည်။
"မလာဘူး ဝေးဝေးနေ"
ပိုင်လီထျန်းအော်ရယ်လိုက်မိပြန်သည်။ ဒီဟာလေးကဘယ်လိုတောင် ဂျစ်တူးနေရတာလဲ?
သည်းမခံနိုင်တော့သည့်အဆုံး စောင်ပုံကြားမှ လိမ္မော်သီးလေး၏ပါးလေးနှစ်ဖက်ကိုသူ့လက်ဖဝါးတွေကြားဖိညှစ်ကာ နှုတ်ခမ်းသားရဲရဲလေးအား အသက်ရှုကြပ်သည်အထိနမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်တော့သည်။
သူလွှတ်ပေးသည့်အချိန် ရှင်းချန်ခမျာ ငါးလေးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ အသက်လုရှုနေရပြီး ၄င်း၏ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်က ဖိညှစ်မှုကြောင့် ရဲတွတ်နေ၏။
သိပ်မကြာလိုက်ခင်မှာပဲ အခန်းတွင်းရှိအသက်ရှုသံများက ပြင်းထန်လို့လာသည်။ ရှင်းချန် ကိုယ်ပေါ်ကစောင်သည်လဲ ပိုင်လီထျန်းကြောင့် အောက်သို့လွှင့်ပစ်ခံလိုက်ရပြီး အဝတ်ဗလာကိုယ်လုံးလေးက သူ့အောက်တွင်ဖိခံထားရ၏။
နှစ်ဦးသား၏အသက်ရှုသံများက ကြမ်းတမ်းနေပြီး ရှင်းချန်၏ကိုယ်လုံးလေးကိုပွတ်သပ်ထိတွေ့လိုက်တိုင်း သူ့၏နူးညံ့သည့်အသားရည်လေးကြောင့် မိုချီတုံးလေးကိုကိုင်တွယ်နေရသလိုပင် ပိုပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားလာရသည်။ ကျုန်းလိပြည်၏အလှဆုံးသော ယောက်ျားပျိုဟုဆိုကြသည်မှာလည်းမမှားပေ။ ရှင်းချန်၏ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးနှင့် အင်မတန်လှပသောခန္ဓာကိုယ်လေး၏ ကောက်ကြောင်းအလှမှာ မြင်သူပုရိသတိုင်းကို ရူးသွပ်သွားစေနိုင်လောက်သည်။
ခပ်ရဲရဲပါးပြင်လေးနှင့် နူးညံ့ဝင်းမွတ်လှသည့်အသားရည်လေးကြား အိပ်ယာပေါ်လဲလျောင်းနေသည့်ထိုကောင်လေး၏အလှကပေါ်လွင်နေပေသည်။ ပိုင်လီထျန်းအောက်ပိုင်းမှ ပူနွေးမာတင်းလှသောပစ္စည်းမှာ ပြင်းထန်လှသည့်စိတ်ခံစားမှုများကြောင့် ပေါက်ထွက်မတတ်ခံစားနေရပေ၏။ တောင့်တင်း၍မာလွန်းသဖြင့် သံချောင်းကဲ့သို့ ထိုပစ္စည်းမှာ ရှင်းချန်၏ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးကိုသွားထောက်နေပြီး ၄င်း၏အရွယ်အစားက အရင်ဘဝကဟာထက်ပင်ပို၍ကြီးမား၏။
ပိုင်လီထျန်းသည်ကား သက်သက်လွတ်စားသောကျားမဟုတ်သလို ရှင်းချန်၏အလှတရားတွင်မနစ်မြောနိုင်သည်အထိ ရူးမိုက်လှသောဘုန်းကြီးအိုလည်းမဟုတ်ရပါချေ။ မိမိ၏ပြင်းထန်လှသောစိတ်ဆန္ဒအစုံက ထိုကျစ်လျစ်သွယ်လျလွန်းသောကိုယ်လုံးလေးတွင်သာရှိနေပြီး ၄င်းကပေါက်ထွက်တော့မည့်ဗုံးတစ်ခုနှင့်ပင်အလားသဏ္ဍာန်တူလှပေသည်။
ရှင်းချန်၏ပေါင်တံလေးနှစ်ဖက်ကိုဟလိုက်သည့်အခိုက် အတွင်းထဲမှလျို့ဝှက်လှသောနေရာလေးထွက်ပေါ်လို့လာသည်။ ပန်းနုရောင်သန်းနေသည့်တွင်းဝလေးမှာ အင်မတန်လှပပေ၏။ သူ့ပစ္စည်းနှင့်ယှဉ်လျှင်တော့ ထိုတွင်းဝလေးမှာ သေးငယ်လွန်းလှသည်။
"..အင့်.."
ပိုင်လီထျန်းတိုးဝင်လိုက်သည့်အချိန်တွင် ရှင်းချန်ကိုယ်လုံးလေးက တစ်ချက်မျှတုန်ယင်သွားပြီး ညည်းညူသံတိုးလျလျလေးထွက်လာ၏။ ထိုနုနယ်လှသောနေရာလေးက မိမိပစ္စည်းကြီးကိုလက်မခံနိုင်ဖြစ်သည်မှာသဘာဝကျလှပြီး အတွင်းကြွက်သားများကပိုင်လီထျန်းကိုဆွဲညှစ်လို့ထားသည်။ ပူနွေးနွေးအသားချောင်းကြီးမှာ ကြီးမားရှည်လျားလွန်းသဖြင့် တွင်းဝလေးခမျာ မချိမဆန့်သွတ်သွင်းသည့်ဒဏ်ကို သည်းခံနေရ၏။
"အ့ ..ပိုင်... ပိုင်လီထျန်း .. .."
ရှင်းချန်၏ပေါင်တံလေးနှစ်ဖက်မှာ အဝေးဆုံးထိကားထားရပြီး တင်းမာလှသည့်အသားစိုင်ကြီးတစ်ချောင်းက ထိုလျှို့ဝှက်သည့်နေရာလေးမှတစ်ဆင့် သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုဆွဲဖြဲနေသယောင်ခံစားရပေသည်။ ဘုရင်မင်းမြတ်က အောက်သို့ငုံ့ချ၍ သူ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးအား နမ်းရှိုက်နေ၍သာ အနည်းငယ်သက်သာသည်ဟုဆိုရပေမည်။
ပိုင်လီထျန်းသည်ကား သူ့ကြင်ယာတော်လေး၏ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသောအလှတရားအောက်၌ အရူးအမူးကျရှုံးနေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ အောက်တွင်ရှိနေသည့် အဝတ်ဗလာနှင့်နတ်သားလေးက မိမိပိုင်ဆိုင်သောကြင်ယာတော်လေးပင်ဖြစ်သည်ဟူသောအသိမှာ ပိုင်လီထျန်းအားပို၍ပင်စိတ်ကျေနပ်စေလေသည်။
သူသည်ရှင်းချန်၏မျက်နှာလေးကိုအုပ်မိုးကိုင်ရင်း မြတ်နိုးခြင်းကြီးစွာဖြင့် နမ်းရှိုက်နေမိတော့သည်။ ဤလူငယ်လေးကသူ့ကွေ့ဖေးဖြစ်နေသည်မှာ မည်မျှပင်ကံကောင်းလိုက်သနည်း။
အဆုံးထိတိုးဝင်လိုက်သည့်အချိန်တွင် ရှင်းချန်၏နှုတ်ခမ်းသားလေးများက တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်လျက်ရှိပြီး လက်ချောင်းလေးများက အိပ်ယာခင်းစကိုကျစ်ကျစ်ဆွဲဆုပ်ထား၏။
ရှင်းချန်၏ခန္ဓာကိုယ်လေးသည်ကား သူ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် အကြိမ်ကြိမ်ဆက်ယှက်ခဲ့ဖူးပါသော်ငြား ပူနွေးတင်းကြပ်နေဆဲဖြစ်ပြီး ပိုင်လီထျန်းကိုရူးမတတ်ခံစားမှုများပေးစွမ်းနိုင်ပေသည်။
သူသည်အားမရနိုင်စွာဖြင့် လူငယ်လေး၏ခါးသွယ်သွယ်လေးမှတဆင့် ခပ်တင်းတင်းဖက်တွယ်ကာ လှုပ်ရှားမှုပြုတော့သည်။ ထိုသန်မာတောင့်တင်းလှသောဘုရင်ကြီး၏ ခွန်အားများက အောက်တွင်လဲလျောင်းနေသော ကြင်ယာတော်လေးအား ပင့်သက်ရှိုက်မိစေ၏။ ပိုင်လီထျန်း၏ပစ္စည်းမှာ အလျားရှည်ပြီးလုံးပတ်ကလည်းကြီးမားလွန်းသည့်အတွက် တစ်ချက်ထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း ရှင်းချန်၏ပူနွေးလှသောအတွင်းသားနံရံများကိုပွတ်တိုက်သွားကာ ၄င်းကသူ့ပစ္စည်းကိုပိုပိုပြီးမာန်ဖီလာစေသည်။
ရှင်းချန်၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ ပိုင်လီထျန်းနှင့်ဆက်ယှက်နေရမှုကြောင့် တုန်ယင်လျက်ရှိပြီး အားနှင့်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည့်အခါတိုင်း ခါးလေးပင်ကော့တတ်သွားရကာ နီရဲနေသောမျက်နှာလေးနှင့် ညည်းညူသံသဲ့သဲ့လေးကပင် သူ့ကိုဆွဲဆောင်လျက်ရှိ၏။
ရှင်းချန်၏လည်တိုင်လေးကိုခပ်ဖွဖွငုံခဲရင်း ပိုင်လီထျန်းလက်များက ကောင်လေး၏တစ်ကိုယ်လုံးကိုပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်လျက်ရှိပေသည်။ ထိုယောက်ျားပျိုသည်ကား ပြင်းထန်လှသောရမ္မက်၏ဒဏ်ကိုအလူးအလဲခံစားနေရပြီးနောက် ခပ်တိုးတိုးဆူပူလာ၏။
"ပိုင်..လီထျန်း. ကျုပ် ခင်ဗျားကို..သင်းကွပ်ပစ်မှာ အ့ အာ့.."
အမှန်ပင်အသက်ရှု၍မရတော့ပေ။ သရဲသဘက်ဝင်စီးနေသလားအောက်မေ့ရသည့်ရှင်ဘုရင်၏ ဆောင့်သွင်းချက်များကြောင့် ကြင်ယာတော်လေးမှာ မကူနိုင်မကယ်နိုင်ဖြင့်။ မျက်ဝန်းလေးတွေမျက်ရည်စလေးများဆို့နေပြီး အောက်တွင်လှဲနေရင်း ပိုင်လီထျန်းကို ကျိန်ဆဲဖို့သာတတ်နိုင်ပေသည်။
ရှင်ဘုရင်၏ပစ္စည်းမှာ လုံးပတ်ကြီးလွန်းသည်သာမက အလွန်ရှည်၏။ ထိုစံချိန်မှီသည်ထက်ပိုသော အသားချောင်းကြီးနှင့်ဆက်ဆံနေသည်ကိုပင်မထောက်၊ ၎င်းကသူ့ကိုယ်ထဲသို့ အကြမ်းပတမ်းထိုးသွင်းလျက်ရှိသေးသည်။ သူစိတ်ပေါက်ပေါက်ဖြင့် ထိုသူ၏ရင်ဘတ်ကိုကန်လိုက်မိလေတော့ တစ်ဖက်လူကစိတ်မဆိုးသည့်အပြင်ခပ်ဟဟသာရယ်လေ၏။
"ကိုယ်တော့်ရဲ့ကွေ့ဖေးကအရမ်းလှလွန်းတယ်... အလှဆုံးပဲ"
ရှင်းချန်၏ခြေကျင်းဝတ်လေးအား ပိုင်လီထျန်းကသူ၏ကြီးမားသောလက်ကြီးများဖြင့် ထိန်းချုပ်လိုက်ကာကောင်လေး၏ခြေသလုံးသွယ်သွယ်လေးအားနှုတ်ခမ်းဖြင့်ဖိကပ်ရင်းဆိုလေရာ ကြင်ယာတော်လေး၏မျက်နှာလေးတစ်ခုလုံး နီရဲသွားတော့သည်။
"ခင်..ခင်ဗျား ပေါက်ကရတွေမပြောပဲ လုပ်စမ်းပါ"
သူသည်ကျုန်းလိတစ်ပြည်လုံး၏အလှဆုံးရတနာတစ်ပါးဖြစ်ကြောင်းယွီရှင်းချန်သေချာပေါက်သိပြီးသားပင်။ သို့သော် သူမြတ်နိုးသည့်ခင်ပွန်းသည်ကထိုသို့ရူးရူးရူးမူးမူးစွဲလန်းနေသောအကြည့်ဖြင့် ပွင့်လင်းစွာချီးကျူးလာသည့်အခါတွင်တော့မိမိမှာ မျက်နှာကိုမည်သည့်နေရာ၌ဖွက်ထားရမည်မှန်းမသိတော့ချေ။
ကြင်ယာတော်လေးသည်ကား မျက်နှာနီနီလေးဖြင့် မျက်လုံးမှိတ်ထားကာ စိတ်ကောက်သည့်ဟန်ဖြင့် ပိုင်လီထျန်းကိုထပ်မကြည့်တော့ပေ။
သို့သော် အချိန်သိပ်မကြာခင်၌ ပိုင်လီထျန်း၏မွှေနှောက်ရှာဖွေမှုအဆုံး ထိထိမိမိရှိလှသည့်နေရာလေးတစ်ခုသို့ ရောက်သွားချိန်၌ ရှင်းချန်၏နှုတ်ခမ်းသားလေးများပင် ပွင့်ဟသွားရသည်။ တင်းကြပ်ပြည့်နှက်နေသော ထိုအောက်ပိုင်းမှ အပူဒဏ်တစ်မျိူးကိုသူခံစားရ၍ ရှိုက်သံများကြားက ညည်းညူမိသည်အထိပင်။
ပိုင်လီထျန်းသည်ကားပိုလို့ပင် ရမ္မက်ကြွလာရပြီး ရှင်းချန်၏ ကိုယ်ထဲသို့ခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်သွင်းတော့သည်။ သူ၏လှုပ်ရှားချက်တိုင်းကို ကောင်လေး၏ကိုယ်လုံးလေးက ပြန်ပြန်ပင့်ဆောင့်နေသည်မို့ ပိုပြီးထိထိမိမိရှိလှကာ ပိုင်လီထျန်းဘယ်လိုမှမရပ်တန့်နိုင်တော့ပါချေ။
ပိုင်လီထျန်းမိမိအောက်မှကောင်လေး၏ ပေါင်တံနှင့်တင်ပါးလေးအား ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်း အတွင်းထဲသို့ပိုမိုနစ်ဝင်သွားစေပါရန်အားစိုက်ထုတ်နေမိ၏။ လက်ခံသူယောက်ျားပျိုလေးသည်ကား ပေါင်တံနှစ်ဖက်ကိုအဝေးဆုံးထိဆွဲကားခံထားရပြီး ဘုရင်ကြီးရဲ့ကြမ်းတမ်းလှသောဆောင့်သွင်းချက်များကြောင့် မျက်ဝန်းထောင့်တွင်မျက်ရည်စလေးများပင်ဆို့နေတော့သည်။
ပိုင်လီထျန်း၏လှုပ်ရှားမှုများအပြီးတွင်တော့ မိမိ၏ပူနွေးတင်းမာလှသောအသားချောင်းကြီးက ရှင်းချန်၏ကိုယ်ထဲတွင်တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်လာပြီးနောက် မြောက်များစွာသောချွဲပျစ်ပျစ်အရည်များအားထုတ်လွှတ်လိုက်တော့သည်။ သူသည်ရှင်းချန်၏ခန္ဓာကိုယ်လေးအားတင်းကြပ်စွာထွေးပွေ့ထားရင်း ထိုပစ္စည်းကိုအတွင်းထဲနက်နက်လေးထိုးနှစ်ထားရင်း တစ်စက်ပင်မကျန်အောင်ထည့်သွင်းနိုင်ဖို့မျှော်လင့်နေလေ၏။
ပြီးမြောက်မှုအဆုံး၌ အမောဖြေရင်း လည်တိုင်ကြော့ကြော့လေးကို အနမ်းဖွဖွပေးတော့ ရှင်းချန်၏မျက်လုံးလေးများကမှေးစင်းကာ အင့်ခနဲအသံပြု၏။ နှစ်ဦးသားယှက်နွယ်ထားသည့်နေရာတွင်လည်း အချစ်ရည်အချို့ ရှင်းချန်ကိုယ်ထဲကနေပြန်စီးကျလို့နေသည်။ ပိုင်လီထျန်းကောင်လေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆက်ဆံခဲ့မိသည်ဖြစ်တာကြောင့် ချော့မြူသည့်အနေဖြင့် ပါးပြင်လေးအားခပ်ဖွဖွနမ်းနေ၏။
မောဟိုက်နေသည့်ကောင်လေးကတော့ ဘာမှတုန့်ပြန်ခြင်းမရှိပဲ မျက်ဝန်းလေးကိုသာမှိတ်ထားဆဲ။ တစ်ချီတည်းနှင့်ပင် ဤမျှလောက်ပင်ပန်းသွားမည်ဟု သူမတွေးထားခဲ့သောကြောင့်ပင်။
ရှင်းချန်၏ကိုယ်လုံးလေးက လှသည်ထက်ပင်ပိုပြီး အသူရာနတ်သားတစ်ပါးကတောင်ယှဉ်လို့မရနိုင်လောက်ပေ။ ပိုင်လီထျန်းတစ်ချက်ထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း တုန်ယင်သွားသည့်နှုတ်ခမ်းပါးလေး၊ ညည်းညူသံသဲ့သဲ့လေးနှင့် အကြိမ်ပေါင်းများစွာအထုတ်အသွင်းပြုနေသည့်တိုင် ပြည့်သိပ်နေသောအဝင်ဝလေးတို့က သူ့အားမွတ်သိပ်လှသောတဏှာရမ္မက်များထကြွစေပေ၏။ ထို့ကြောင့်လည်း ပိုင်လီထျန်းစိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ဆက်ဆံပစ်သည်အထိပင်။
ပိုင်လီထျန်း၏တရွှတ်ရွှတ်နမ်းရှိုက်၍ချော့မြူနေပုံကြောင့် ရှင်းချန်က သူ့အားအသာတွန်းထုတ်ရင်း မျက်ဆံလှန်ပြသည်။ အခုမှလာမထိနဲ့ ဟူသည့်ပုံစံမျိုးအပြည့်ပါ၏။
"ကိုယ်အရမ်းလွန်သွားလို့လား?"
သိချင်ရင်သူကိုယ်တိုင်ခံစားဖို့ နေရာလဲပေးနိုင်ကြောင်း ရှင်းချန်ဆူပူပစ်လိုက်ချင်မိသည်။ သို့သော်လည်း သေချာသည်က သူ့ထံတွင်ထိုသို့အော်ဟစ်ဖို့အင်အားမရှိသလို ဤရှင်ဘုရင်ကြီးဘယ်သောအခါမှနားလည်နိုင်မည့်အရာတစ်ခုမဟုတ်သောကြောင့်ပင်။ ခေတ္တအနားပေးရင်း ရှင်းချန်၏ပါးပြင်လေးကိုတရွှတ်ရွှတ်နမ်းရှိုက်နေသည့် ဘုရင်မင်းမြတ်အား ကြင်ယာတော်လေးလက်လျော့ထားပေ၏။
"ကိုယ်တော်ကမင်းကိုအရမ်းမြတ်နိုးတာကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားသွားတာပါ ဒီဆိုးသွမ်းတဲ့ဘုရင်ကို အားချန်လေးကပဲခွင့်လွှတ်ပေးနော်"
အမောဖြေနေသည့် ထိုကောင်လေး၏ခါးလေးကိုလက်ဖြင့်ဆွဲမကာသူနှင့်နီးကပ်စေပြီး နှုတ်ခမ်းသားလေးကိုတပ်တပ်မက်မက်နမ်းရှိုက်လိုက်မိသည်။
သူရှင်းချန်အပေါ်ကျရှုံးသွားခဲ့ပြီဖြစ်ကြောင်း ပိုင်လီထျန်းဝန်ခံပါသည်။ ဤကောင်လေး၏ဆူဆူပူပူစကားလေးများမှအစ အကြည့်စူးစူးလေးများအထိ သူ့ရင်ထဲဝင်ရောက်နေခဲ့ချေပြီ။ ပိုင်လီထျန်းအတိတ်၌ စိတ်ကူးယဥ်ထားသော type မျိုးနှင့်ရှင်းချန်သည်လုံးလုံးလျားလျားကွာခြားသော်ငြား အမှန်ပင်ဒီလူငယ်လေးကိုတော့မြတ်နိုးမိလေသည်တဲ့။
သူသည် ကြင်ယာတော်လေးအား သက်ဆုံးတိုင်အနားတွင်ထားရှိစေပြီး အချိန်များစွာအား လူငယ်လေးနှင့်ဖြတ်သန်းလိုသောဆန္ဒသာရှိတော့သည်...။
ဤသို့အတွေးများစွာဖြင့် ချော့နေရင်းဖြင့်ပင် ကြင်ယာတော်လေး၏ကိုယ်သင်းနံ့လေးကိုရှူရှိုက်မိပြီးနောက် မိမိ၏ထုထည်ကြီးမားလှသောအရာကြီးက တင်းမာကာရှင်းချန်၏အဝင်ဝလေးကိုပွတ်တိုက်မိနေသည်မို့ ၄င်းကပိုပိုပြီးကြီးလာတော့သည်။
သူ့ခင်ပွန်းကဘယ်သောအခါမှ တစ်ခေါက်ထဲဖြင့်မပြီးပေ။ ၎င်းကိုသိသည့်ရှင်းချန်က နှာမှုတ်သံလေးပြုလေတော့ ဘုရင်မင်းမြတ်ကအရှက်မဲ့စွာပင် ရယ်ပြလိုက်၏။
ပိုင်လီထျန်းရင်ခွင်ထဲမှကောင်လေးကို တစ်ဖက်သို့ဆွဲလှည့်ကာပုံစံပြောင်းစေတော့ လေးဖက်ထောက်လျက်သားအနေအထားနှင့်ရှင်းချန်၏ကိုယ်လုံးလေးကသူ့မျက်ခုံးများကိုပင် ပင့်တက်သွားစေတော့သည်။ ရှင်းချန်၏တင်ပါးလုံးလုံးလေးမှာ သူ၏ဖိညှစ်ပွတ်သပ်မှုများကြောင့် အနည်းငယ်နီမြန်းလျက်ရှိပြီး ထိုအတွင်းကြားမှ အပေါက်လေးသည်ကား သူ့အရာဖြင့်မချိမဆန့်ချဲ့ကားခြင်းခံထားရသည်ကြောင့် နီရဲကာ အတွင်းထဲမှပိုင်လီထျန်းလွှတ်ခဲ့သည့် ချွဲပျစ်ပျစ်အရည်များဖြင့်စီးကျလျက်ရှိပေတော့သည်။
ပိုင်လီထျန်း၏ပစ္စည်းသည်ကားထိုမြင်ကွင်းကြောင့်ပို၍ပင် ထောင်မတ်လာပြီး အတွင်းထဲသို့ခိုအောင်းရန်အသင့်ဖြစ်နေသည့်အလား။ သူလည်းအချိန်မဆွဲတော့ပဲ ရှင်းချန်၏တင်ပါးလေးနှစ်တုံးကိုဆွဲဖြဲကာ ပေါ်ထွက်လာသည့်အဝလေးထဲသို့ မိမိ၏ကြီးမားလှသောအသားချောင်းကြီးအား အဆုံးထိထိုးသွင်းပစ်လိုက်တော့သည်။
အနေအထားကပိုကောင်းတာကြောင့် ပိုင်လီထျန်း၏အသားချောင်းကြီးတိုးဝင်သွားမှုကရှင်းချန်ကိုအရှေ့သို့ပင်ယိုင်သွားစေပြီး တိုးလျလျညည်းညူစေသည်။ ပိုင်လီထျန်းက ထိုကိုယ်လုံးလေးကိုအလွတ်မပေးစေပဲ ခါးလေးကိုကိုင်ဆွဲ၍ ပြင်းထန်စွာဆောင့်သွင်းတော့၏။
နှစ်ဦးသား၏အချစ်ရည်များကြောင့် ဆက်နွယ်ထားသည့်နေရာတွင် တပြွတ်ပြွတ်အသံများပင်မြည်လို့နေပြီး ပိုင်လီထျန်းကရပ်နားခြင်းမရှိပဲ ရှင်းချန်၏တင်ပါးလေးများအားဆွဲညှစ်ရင်း စိတ်ကျေနပ်သည်အထိဆုပ်နယ်လျက်။
ပြင်းထန်လှသည်အရှိန်ကြောင့် ရမ္မက်ပြည့်သောအော်ညည်းသံများပင် အိပ်ဆောင်အတွင်းပျံ့လွင့်လျက်ရှိ၍ ကြင်ယာတော်လေးမှာ မခံမရပ်နိုင်စွာဖြင့် ခါးပင်ကော့နေရ၏။
ပိုင်လီထျန်းမိမိ၏မာတင်းကာယောင်ကိုင်းနေသောအရာကြီးအား စေးကပ်နေသောအတွင်းထဲမှဆွဲထုတ်ရင်း ရှင်းချန်၏ကိုယ်လုံးလေးကိုမချီကာ သူ့အပေါ်သို့ဆွဲတင်လိုက်လေသည်။ အနောက်ကဆက်ဆံခြင်းက ပိုမိုထိမိသော်ငြား ရှင်းချန်၏မျက်နှာလေးကိုသူမမြင်ရတာကြောင့်ဘုရင်ကြီးမကျေနပ်ပဲ ထိုနှုတ်ခမ်းသားလေးတွေအားနမ်းချင်သေးသည်။
မိမိ၏ရှည်လျားတုတ်ခိုင်လှသောပစ္စည်းကို ရှင်းချန်၏အဝလေးနှင့်ချိန်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးလေးကိုဖိချလိုက်တော့ တွင်းထဲသို့ချောချောမွတ်မွတ်ဝင်သွားကာ ရှင်းချန်၏ညည်းညူသံလေးထွက်လာပေ၏။
ဒီတစ်ခေါက်အနေအထားကပိုမိုထိတာကြောင့် ဘုရင်ကြီး၏ပစ္စည်းမှာကြင်ယာတော်လေး၏ဗိုက်ထဲထိပင်ထိုးဖောက်ဝင်နေသလားအောက်မေ့ရသည်။
ပြင်းထန်လှသောတိုးဝင်မှုကြောင့် မျက်နှာလေးတစ်ခုလုံးရဲတွတ်နေသည့် ရှင်းချန်ကို ပိုင်လီထျန်းကခဏအနားပေးထားရင်း ဖြူဥနေသည့် အသားရည်လေးပေါ်က အနီရောင်ပွင့်ချပ်လေးကိုစုပ်ယူလိုက်တော့ ရှင်းချန်ကခပ်တိုးတိုးညည်းညူ၏။
"ရှင်းချန်... အားချန်... ကိုယ့်ရဲ့ကွေ့ဖေး..."
ပိုင်လီထျန်းတစ်ယောက် စွဲလန်းရူးသွပ်နေသောလူကဲ့သို့ ရှင်းချန်၏မျက်နှာလေးအား တပ်မက်စွာနမ်းရှိုက်နေလေ၏။ မွန်းကြပ်သည်အထိအနမ်းခံရပြီးနောက် ရှင်းချန်ကနှုတ်ခမ်းလေးကိုဖိကိုက်ထားရင်း သူ့အားလှုပ်ရှားပေးရန်တောင်းဆိုသည့်အကြည့်လေးဖြင့်ကြည့်လာလေသည်။ မိမိရင်ခွင်ထဲမှနတ်သားလေးကထိုသို့တောင်းဆိုလာပါလျှင် မည်သည့်ခင်ပွန်းကမှငြင်းဆိုနိုင်မည်ဟု ပိုင်လီထျန်းမထင်ပေ။ သူသည် ထိုကောင်လေး၏ခါးသေးသေးလေးအားဆုပ်ကိုင်ကာ အပေါ်အောက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလှုပ်ရှားလိုက်တော့သည်။
သိပ်ကိုကောင်းလှသည်။
၄င်းအရသာကပူနွေးစေးကပ်ကာ သူ့အားတင်းကြပ်သောအတွင်းသားလေးတွေဖြင့် နတ်စည်းစိမ်ကိုခံစားနေရစေသည်။
ရှင်းချန်၏ပေါင်တံလေးကို တတ်နိုင်သမျှဆွဲကားလိုက်ရင်း ဖြန့်ချထားသည့် ဆံနွယ်လေးတွေအားအနောက်သို့ပို့ကာ နှုတ်ခမ်းပါးနုနုလေးကိုလည်းအငမ်းမရနမ်းမိသေး၏။
ရှင်းချန်၏တစ်ကိုယ်လုံး ဘယ်နေရာကမှမကျန်တော့အောင် အစိတ်အပိုင်းတိုင်းကသူ့ကိုဆွဲဆောင်လျက်ရှိပေသည်။
"အားချန်... ခံစားလို့ကောင်းရဲ့လား ကိုယ်တော့်ကိုဖြေပါဦး"
ပိုင်လီထျန်းက ရှင်းချန်၏နားရွက်လေးကိုလျှာဖြင့်လျက်လိုက်ပြီး သြရှရှအသံဖြင့်အမေးရှိလာသည်။
ထိုကောင်လေး၏မျက်နှာသည်ကား နီရဲကာ မျက်ရည်များဆို့နစ်လျက်ရှိပြီး နှုတ်ခမ်းလေးပွင့်ဟနေ၏။
"အင်း..ကောင်းတယ် ..ဒါပေမဲ့ အ့..ခင်ဗျားအရမ်း...အာ့.ဖြည်းဖြည်း....ပိုင်လီထျန်း!"
ရှင်းချန်ကအလိုမကျစွာညည်းညူလိုက်သော်ငြား သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ငြင်းဆန်မရတာပိုင်လီထျန်းသိသည်။
ပိုင်လီထျန်း ကိုယ်ပေါ်၌ ပေါင်လေးကိုကားရင်းထိုင်နေသည့် ရှင်းချန်၏ခါးသွယ်သွယ်လေးကိုကိုင်ကာ အကြမ်းပတမ်းလှုပ်ခါလိုက်တော့ ကောင်လေး၏ညည်းညူသံတွေကပိုပိုပြီးကျယ်လောင်လာသယောင်။
အချိန်အကြာကြီးအလုပ်လုပ်နေခဲ့ရသော ပိုင်လီထျန်း၏ သွေးသားဆန္ဒတို့သည်လည်း မိမိရင်ခွင်ထဲက လှပနိုင်လွန်းသော ယောက်ျားပျိုထံ၌ အလုံးစုံကျဆင်းလျက်ရှိသည်။
သွေးသွယ်လွန်းသည့်ခါးလေးအား လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲလှည့်လိုက်တော့ ပန်းနုရောင်သန်းနေသည့်တင်ပါးလုံးလုံးလေးနှစ်ခုနှင့်အတူ ကျော့ရှင်းသွယ်လျသောကျောပြင်လေးတို့ကအထင်းသားပေါ်လာ၏။
ပေါင်တံတစ်လျှောက်စီးကျနေသောအရည်ကြည်လေးများနှင့် တုန်ယင်နေသည့် ထိုခန္ဓာကိုယ်လေးကိုမြင်ပါက မည်သို့သောလူသားကများစိတ်ထိန်းနိုင်ပါမည်နည်း။
ပိုင်လီထျန်း မိမိအရှေ့မှ ရှင်းချန်၏ကိုယ်လုံးလေးအား လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ရင်ခွင်ထဲဆွဲပွေ့ကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကရှင်းချန်၏မေးစေ့လေးကိုကိုင်ဆွဲ၍ အနမ်းကြမ်းတို့ဖြင့်နှစ်သိမ့်လျက်ရှိသည်။
တစ်ကြိမ် နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ်...
သက်လုံအားကောင်းလွန်းပါသော ရှင်ဘုရင်၏ရင်ခွင်ထဲမှ ကြင်ယာတော်လေးခမျာ ဆက်လက်ရေတွက်ဖို့ပင်မတတ်နိုင်အောင် မောပန်းလှပြီဖြစ်သည်။
၄င်း၏ပေါင်တံများအား အဝေးဆုံးထိဆွဲကားခံထားရပြီး ခါးတွေပင် ထုံကျင်လာသည်အထိအခစားဝင်ပြီးကာမှ ပိုင်လီထျန်း၏ရင်ခွင်ထဲ အိပ်မောကျသွားလေတော့သည်။
°°
Z••
[ရွင္ဘုရင္၏နဂါးလက္နက္]
အတန္ၾကာေဆာ့ကစားၿပီးေနာက္ ရွင္းခ်န္၏ကိုယ္လံုးေလးအား ဘုရင့္အိပ္ေဆာင္ေတာ္သို႔ေပြ့ခ်ီလာျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ၄င္း၏အေစခံမ်ားက ရွင္းခ်န္အတြက္ဝတ္ရံုမ်ားသယ္ေဆာင္လာေပးၾကေသာ္လည္း လမ္းတစ္ဝက္မွာတင္ အေစာင့္မ်ား၏တားဆီးျခင္းကိုခံလိုက္ရ၏။
ၾကင္ယာေတာ္ႏွင့္ရွင္ဘုရင္ကအိပ္ေဆာင္ဝင္သြားၿပီျဖစ္သျဖင့္ အဝတ္စားမလိုေတာ့ေၾကာင္း ေျပာကာ ပို႔ေဆာင္လာသၫ့္ဝတ္ရံုမ်ားကိုလည္း မနက္က်မွေပးဖို႔လန္ဟြားကပဲသိမ္းဆည္းထားလိုက္ေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း ရွင္းခ်န္၏အေစခံမ်ားက တီးတိုးတီးတိုးျဖင့္ မွတ္ခ်က္ျပဳလာၾက၏။
ညေနကပဲေရခ်ိဳးေဆာင္ထဲမွာ အၾကာႀကီးေဆာ့ၿပီးၾကၿပီေလ အခုအဝတ္စားေတာင္မလိုေတာ့ဘူးလား?
ရွင္ဘုရင္က ကဲကိုကဲလြန္းပါတယ္ေလ...။
ဘုရင့္အိပ္ေဆာင္အတြင္း၌ °°
"အဝတ္စားေတြလာမပို႔ေသးဘူးလား က်ဳပ္အေအးပတ္ေတာ့မယ္"
ရွင္းခ်န္၏ႏွာတံလံုးလံုးေလးက ရဲတြတ္ေနၿပီး ေစာင္ပံုၾကားမွ ေခါင္းတိုးထြက္ကာ အေမးရိွလာသည္။ ဖတ္ေနေသာေနာက္ဆံုးစာလိပ္ကိုခ်လိုက္သၫ့္ရွင္ဘုရင္ကလည္း အိပ္ယာေပၚသို႔ေဘးတေစာင္းထိုင္ကာ ၄င္း၏နဖူးေလးကိုစမ္းၾကၫ့္လိုက္၏။
"သမားေတာ္ႀကီးကိုေခၚေပးရမလား"
ရွင္းခ်န္က မ်က္ႏွာကိုရႈံ႔မဲ့ကာ ေခါင္းခါသည္။
"သမားေတာ္ႀကီးနဲ႔ရန္ျဖစ္ထားတယ္"
ပိုင္လီထ်န္းသေဘာက်စြာရယ္လိုက္ၿပီး အေမးရိွလာ၏။
"မင္းဘက္ကပဲ ရန္ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူးလား"
ရွင္းခ်န္က ဆက္မေျဖေတာ့ပဲ သူ႔ေခါင္းေလးကို ေစာင္ပံုထဲတိုးဝင္သြားသည္မွာ က်ားေပါက္ေလးတစ္ေကာင္ သူ၏ဂူထဲဝင္ပုန္းေနသၫ့္အလားပင္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အခိုက္တန႔္ေလးမ်ားက ရွင္းခ်န္ကဲ့သို႔လူမ်ိဳးတြင္ ရိွေနသည္အားေတြးရင္း ပိုင္လီထ်န္းမၿပံဳးပဲမေနႏိုင္။
"ခင္ဗ်ားတကယ္ႀကီးရွန္ယြင္နဲ႔အိပ္ခဲ့တာလား"
ေစာင္ပံုေလးထဲမွထြက္ကာ အေမးေတာ္ရိွလာသၫ့္ ရွင္းခ်န္ေၾကာင့္ ပိုင္လီထ်န္းကၿပံဳးရံုသာၿပံဳးေနသည္။
တိတ္ဆိတ္ျခင္းသည္ ဝန္ခံျခင္းေပပဲမို႔ ရွင္းခ်န္ႏွာေခါင္းကိုရႈံ႔၏။
"ဘာလဲ သဝန္တိုလို႔လား"
ရွင္းခ်န္ မ်က္ဆံလွန္ျပလိုက္သည္။
"ဘယ္သူကသဝန္တိုေနလို႔လဲ ခင္ဗ်ားကဘုရင္ပဲ အိပ္ခ်င္တဲ့လူနဲ႔အိပ္ေပါ့"
ထိုမ်က္ဆံလွန္ေသာအမူအရာေလးမ်ားအား ပိုင္လီထ်န္းအသည္းယားလြန္းပါသျဖင့္ လိမၼော္သီးေလး၏ႏွာေခါင္းလံုးလံုးေလးကို ဖ်စ္ၫွစ္လိုက္မိသည္အထိပင္။
ရွန္ယြင့္အေပၚသေဘာထားသၫ့္ ရွင္းခ်န္၏စိတ္က မုန္းတီးေနသည္မ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ဒီတိုင္းၾကၫ့္မရရံုသာျဖစ္ေၾကာင္း မူလဝတၲုထဲေဖာ္ျပၿပီးသားျဖစ္သည္။ ရွန္ယြင္ က်ဳန္းလိတိုင္းျပည္ကိုစေရာက္သၫ့္အခိုက္ သူ႔အားနန္းေတာ္ထဲထိလိုက္ပါပို႔ေဆာင္ေပးရသူက ရွင္းခ်န္၏ဒုတိယအစ္ကိုေတာ္ ယြီက်င္းဖန္ ပင္။
၄င္းက ယြီအိမ္ေတာ္ကိုျပန္လာၿပီးသၫ့္ေနာက္ပိုင္း ရွန္ယြင္၏အလွတရားအား ေန့ညမပ်က္ခ်ီးက်ူးလို႔ေနတတ္ၿပီး ရွင္းခ်န္ႏွင့္လည္း ခဏခဏႏိႈင္းယွဉ္ကာ စေနာက္တတ္သည္မို႔ ရွင္းခ်န္ရင္ထဲအႀကိတ္အခဲရိွေနျခင္းတစ္ခုသာရိွ၏။
"လာပါဦး..."
ပိုင္လီထ်န္း ရင္ခြင္ကိုဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ရွင္းခ်န္ကျငင္းဆိုသည္။
"မလာဘူး ေဝးေဝးေန"
ပိုင္လီထ်န္းေအာ္ရယ္လိုက္မိျပန္သည္။ ဒီဟာေလးကဘယ္လိုေတာင္ ဂ်စ္တူးေနရတာလဲ?
သည္းမခံႏိုင္ေတာ့သၫ့္အဆံုး ေစာင္ပံုၾကားမွ လိမၼော္သီးေလး၏ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကိုသူ႔လက္ဖဝါးေတြၾကားဖိၫွစ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းသားရဲရဲေလးအား အသက္ရႈၾကပ္သည္အထိနမ္းရိႈက္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
သူလႊတ္ေပးသၫ့္အခ်ိန္ ရွင္းခ်န္ခမ်ာ ငါးေလးတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ အသက္လုရႈေနရၿပီး ၄င္း၏ပါးျပင္ေလးႏွစ္ဖက္က ဖိၫွစ္မႈေၾကာင့္ ရဲတြတ္ေန၏။
သိပ္မၾကာလိုက္ခင္မွာပဲ အခန္းတြင္းရိွအသက္ရႈသံမ်ားက ျပင္းထန္လို႔လာသည္။ ရွင္းခ်န္ ကိုယ္ေပၚကေစာင္သည္လဲ ပိုင္လီထ်န္းေၾကာင့္ ေအာက္သို႔လႊင့္ပစ္ခံလိုက္ရၿပီး အဝတ္ဗလာကိုယ္လံုးေလးက သူ႔ေအာက္တြင္ဖိခံထားရ၏။
ႏွစ္ဦးသား၏အသက္ရႈသံမ်ားက ၾကမ္းတမ္းေနၿပီး ရွင္းခ်န္၏ကိုယ္လံုးေလးကိုပြတ္သပ္ထိေတြ့လိုက္တိုင္း သူ႔၏ႏူးညံ့သၫ့္အသားရည္ေလးေၾကာင့္ မိုခ်ီတံုးေလးကိုကိုင္တြယ္ေနရသလိုပင္ ပိုပိုၿပီးစိတ္လႈပ္ရွားလာရသည္။ က်ဳန္းလိျပည္၏အလွဆံုးေသာ ေယာက္်ားပ်ိဳဟုဆိုၾကသည္မွာလည္းမမွားေပ။ ရွင္းခ်န္၏ေပါင္တံသြယ္သြယ္ေလးႏွင့္ အင္မတန္လွပေသာခႏၶာကိုယ္ေလး၏ ေကာက္ေၾကာင္းအလွမွာ ျမင္သူပုရိသတိုင္းကို ရူးသြပ္သြားေစႏိုင္ေလာက္သည္။
ခပ္ရဲရဲပါးျပင္ေလးႏွင့္ ႏူးညံ့ဝင္းမြတ္လွသၫ့္အသားရည္ေလးၾကား အိပ္ယာေပၚလဲေလ်ာင္းေနသၫ့္ထိုေကာင္ေလး၏အလွကေပၚလြင္ေနေပသည္။ ပိုင္လီထ်န္းေအာက္ပိုင္းမွ ပူေနြးမာတင္းလွေသာပစၥည္းမွာ ျပင္းထန္လွသၫ့္စိတ္ခံစားမႈမ်ားေၾကာင့္ ေပါက္ထြက္မတတ္ခံစားေနရေပ၏။ ေတာင့္တင္း၍မာလြန္းသျဖင့္ သံေခ်ာင္းကဲ့သို႔ ထိုပစၥည္းမွာ ရွင္းခ်န္၏ေပါင္တံသြယ္သြယ္ေလးကိုသြားေထာက္ေနၿပီး ၄င္း၏အရြယ္အစားက အရင္ဘဝကဟာထက္ပင္ပို၍ႀကီးမား၏။
ပိုင္လီထ်န္းသည္ကား သက္သက္လြတ္စားေသာက်ားမဟုတ္သလို ရွင္းခ်န္၏အလွတရားတြင္မနစ္ေျမာႏိုင္သည္အထိ ရူးမိုက္လွေသာဘုန္းႀကီးအိုလည္းမဟုတ္ရပါေခ်။ မိမိ၏ျပင္းထန္လွေသာစိတ္ဆႏၵအစံုက ထိုက်စ္လ်စ္သြယ္လ်လြန္းေသာကိုယ္လံုးေလးတြင္သာရိွေနၿပီး ၄င္းကေပါက္ထြက္ေတာ့မၫ့္ဗံုးတစ္ခုႏွင့္ပင္အလားသ႑ာန္တူလွေပသည္။
ရွင္းခ်န္၏ေပါင္တံေလးႏွစ္ဖက္ကိုဟလိုက္သၫ့္အခိုက္ အတြင္းထဲမွလ်ိဳ႕ဝွက္လွေသာေနရာေလးထြက္ေပၚလို႔လာသည္။ ပန္းႏုေရာင္သန္းေနသၫ့္တြင္းဝေလးမွာ အင္မတန္လွပေပ၏။ သူ႔ပစၥည္းႏွင့္ယွဉ္လ်ွင္ေတာ့ ထိုတြင္းဝေလးမွာ ေသးငယ္လြန္းလွသည္။
"..အင့္.."
ပိုင္လီထ်န္းတိုးဝင္လိုက္သၫ့္အခ်ိန္တြင္ ရွင္းခ်န္ကိုယ္လံုးေလးက တစ္ခ်က္မ်ွတုန္ယင္သြားၿပီး ညည္းၫူသံတိုးလ်လ်ေလးထြက္လာ၏။ ထိုႏုနယ္လွေသာေနရာေလးက မိမိပစၥည္းႀကီးကိုလက္မခံႏိုင္ျဖစ္သည္မွာသဘာဝက်လွၿပီး အတြင္းႂကြက္သားမ်ားကပိုင္လီထ်န္းကိုဆြဲၫွစ္လို႔ထားသည္။ ပူေနြးေနြးအသားေခ်ာင္းႀကီးမွာ ႀကီးမားရွည္လ်ားလြန္းသျဖင့္ တြင္းဝေလးခမ်ာ မခ်ိမဆန႔္သြတ္သြင္းသၫ့္ဒဏ္ကို သည္းခံေနရ၏။
"အ့ ..ပိုင္... ပိုင္လီထ်န္း .. .."
ရွင္းခ်န္၏ေပါင္တံေလးႏွစ္ဖက္မွာ အေဝးဆံုးထိကားထားရၿပီး တင္းမာလွသၫ့္အသားစိုင္ႀကီးတစ္ေခ်ာင္းက ထိုလ်ိႈ႔ဝွက္သၫ့္ေနရာေလးမွတစ္ဆင့္ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးကိုဆြဲၿဖဲေနသေယာင္ခံစားရေပသည္။ ဘုရင္မင္းျမတ္က ေအာက္သို႔ငံု႔ခ်၍ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးအား နမ္းရိႈက္ေန၍သာ အနည္းငယ္သက္သာသည္ဟုဆိုရေပမည္။
ပိုင္လီထ်န္းသည္ကား သူ႔ၾကင္ယာေတာ္ေလး၏ဆြဲေဆာင္မႈရိွလွေသာအလွတရားေအာက္၌ အရူးအမူးက်ရႈံးေနခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ေအာက္တြင္ရိွေနသည့္ အဝတ္ဗလာႏွင့္နတ္သားေလးက မိမိပိုင္ဆိုင္ေသာၾကင္ယာေတာ္ေလးပင္ျဖစ္သည္ဟူေသာအသိမွာ ပိုင္လီထ်န္းအားပို၍ပင္စိတ္ေက်နပ္ေစေလသည္။
သူသည္ရွင္းခ်န္၏မ်က္ႏွာေလးကိုအုပ္မိုးကိုင္ရင္း ျမတ္ႏိုးျခင္းႀကီးစြာျဖင့္ နမ္းရိႈက္ေနမိေတာ့သည္။ ဤလူငယ္ေလးကသူ႔ေကြ့ေဖးျဖစ္ေနသည္မွာ မည္မ်ွပင္ကံေကာင္းလိုက္သနည္း။
အဆံုးထိတိုးဝင္လိုက္သၫ့္အခ်ိန္တြင္ ရွင္းခ်န္၏ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားက တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္လ်က္ရိွၿပီး လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားက အိပ္ယာခင္းစကိုက်စ္က်စ္ဆြဲဆုပ္ထား၏။
ရွင္းခ်န္၏ခႏၶာကိုယ္ေလးသည္ကား သူ႔ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ဆက္ယွက္ခဲ့ဖူးပါေသာ္ျငား ပူေနြးတင္းၾကပ္ေနဆဲျဖစ္ၿပီး ပိုင္လီထ်န္းကိုရူးမတတ္ခံစားမႈမ်ားေပးစြမ္းႏိုင္ေပသည္။
သူသည္အားမရႏိုင္စြာျဖင့္ လူငယ္ေလး၏ခါးသြယ္သြယ္ေလးမွတဆင့္ ခပ္တင္းတင္းဖက္တြယ္ကာ လႈပ္ရွားမႈျပဳေတာ့သည္။ ထိုသန္မာေတာင့္တင္းလွေသာဘုရင္ႀကီး၏ ခြန္အားမ်ားက ေအာက္တြင္လဲေလ်ာင္းေနေသာ ၾကင္ယာေတာ္ေလးအား ပင့္သက္ရိႈက္မိေစ၏။ ပိုင္လီထ်န္း၏ပစၥည္းမွာ အလ်ားရွည္ၿပီးလံုးပတ္ကလည္းႀကီးမားလြန္းသၫ့္အတြက္ တစ္ခ်က္ထိုးသြင္းလိုက္တိုင္း ရွင္းခ်န္၏ပူေနြးလွေသာအတြင္းသားနံရံမ်ားကိုပြတ္တိုက္သြားကာ ၄င္းကသူ႔ပစၥည္းကိုပိုပိုၿပီးမာန္ဖီလာေစသည္။
ရွင္းခ်န္၏ကိုယ္လံုးေလးမွာ ပိုင္လီထ်န္းႏွင့္ဆက္ယွက္ေနရမႈေၾကာင့္ တုန္ယင္လ်က္ရိွၿပီး အားႏွင့္ေဆာင့္သြင္းလိုက္သၫ့္အခါတိုင္း ခါးေလးပင္ေကာ့တတ္သြားရကာ နီရဲေနေသာမ်က္ႏွာေလးႏွင့္ ညည္းၫူသံသဲ့သဲ့ေလးကပင္ သူ႔ကိုဆြဲေဆာင္လ်က္ရိွ၏။
ရွင္းခ်န္၏လည္တိုင္ေလးကိုခပ္ဖြဖြငံုခဲရင္း ပိုင္လီထ်န္းလက္မ်ားက ေကာင္ေလး၏တစ္ကိုယ္လံုးကိုပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လ်က္ရိွေပသည္။ ထိုေယာက္်ားပ်ိဳသည္ကား ျပင္းထန္လွေသာရမၼက္၏ဒဏ္ကိုအလူးအလဲခံစားေနရၿပီးေနာက္ ခပ္တိုးတိုးဆူပူလာ၏။
"ပိုင္..လီထ်န္း. က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားကို..သင္းကြပ္ပစ္မွာ အ့ အာ့.."
အမွန္ပင္အသက္ရႈ၍မရေတာ့ေပ။ သရဲသဘက္ဝင္စီးေနသလားေအာက္ေမ့ရသၫ့္ရွင္ဘုရင္၏ ေဆာင့္သြင္းခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ၾကင္ယာေတာ္ေလးမွာ မကူႏိုင္မကယ္ႏိုင္ျဖင့္။ မ်က္ဝန္းေလးေတြမ်က္ရည္စေလးမ်ားဆို႔ေနၿပီး ေအာက္တြင္လွဲေနရင္း ပိုင္လီထ်န္းကို က်ိန္ဆဲဖို႔သာတတ္ႏိုင္ေပသည္။
ရွင္ဘုရင္၏ပစၥည္းမွာ လံုးပတ္ႀကီးလြန္းသည္သာမက အလြန္ရွည္၏။ ထိုစံခ်ိန္မွီသည္ထက္ပိုေသာ အသားေခ်ာင္းႀကီးႏွင့္ဆက္ဆံေနသည္ကိုပင္မေထာက္၊ ၄ကသူ႔ကိုယ္ထဲသို႔ အၾကမ္းပတမ္းထိုးသြင္းလ်က္ရိွေသးသည္။ သူစိတ္ေပါက္ေပါက္ျဖင့္ ထိုသူ၏ရင္ဘတ္ကိုကန္လိုက္မိေလေတာ့ တစ္ဖက္လူကစိတ္မဆိုးသည့္အျပင္ခပ္ဟဟသာရယ္ေလ၏။
"ကိုယ္ေတာ့္ရဲ့ေကြ့ေဖးကအရမ္းလွလြန္းတယ္... အလွဆံုးပဲ"
ရွင္းခ်န္၏ေျခက်င္းဝတ္ေလးအား ပိုင္လီထ်န္းကသူ၏ႀကီးမားေသာလက္ႀကီးမ်ားျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ကာေကာင္ေလး၏ေျခသလံုးသြယ္သြယ္ေလးအားႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ဖိကပ္ရင္းဆိုေလရာ ၾကင္ယာေတာ္ေလး၏မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုလံုး နီရဲသြားေတာ့သည္။
"ခင္..ခင္ဗ်ား ေပါက္ကရေတြမေျပာပဲ လုပ္စမ္းပါ"
သူသည္က်ဳန္းလိတစ္ျပည္လံုး၏အလွဆံုးရတနာတစ္ပါးျဖစ္ေၾကာင္းယြီရွင္းခ်န္ေသခ်ာေပါက္သိၿပီးသားပင္။ သို႔ေသာ္ သူျမတ္ႏိုးသည့္ခင္ပြန္းသည္ကထိုသို႔ရူးရူးရူးမူးမူးစြဲလန္းေနေသာအၾကည့္ျဖင့္ ပြင့္လင္းစြာခ်ီးက်ူးလာသည့္အခါတြင္ေတာ့မိမိမွာ မ်က္ႏွာကိုမည္သည့္ေနရာ၌ဖြက္ထားရမည္မွန္းမသိေတာ့ေခ်။
ၾကင္ယာေတာ္ေလးသည္ကား မ်က္ႏွာနီနီေလးျဖင့္ မ်က္လံုးမိွတ္ထားကာ စိတ္ေကာက္သည့္ဟန္ျဖင့္ ပိုင္လီထ်န္းကိုထပ္မၾကည့္ေတာ့ေပ။
သို႔ေသာ္ အခ်ိန္သိပ္မၾကာခင္၌ ပိုင္လီထ်န္း၏ေမႊေနွာက္ရွာေဖြမႈအဆံုး ထိထိမိမိရိွလွသၫ့္ေနရာေလးတစ္ခုသို႔ ေရာက္သြားခ်ိန္၌ ရွင္းခ်န္၏ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားပင္ ပြင့္ဟသြားရသည္။ တင္းၾကပ္ျပၫ့္ႏွက္ေနေသာ ထိုေအာက္ပိုင္းမွ အပူဒဏ္တစ္မ်ိူးကိုသူခံစားရ၍ ရိႈက္သံမ်ားၾကားက ညည္းၫူမိသည္အထိပင္။
ပိုင္လီထ်န္းသည္ကားပိုလို႔ပင္ ရမၼက္ႂကြလာရၿပီး ရွင္းခ်န္၏ ကိုယ္ထဲသို႔ခပ္သြက္သြက္ေလးေဆာင့္သြင္းေတာ့သည္။ သူ၏လႈပ္ရွားခ်က္တိုင္းကို ေကာင္ေလး၏ကိုယ္လံုးေလးက ျပန္ျပန္ပင့္ေဆာင့္ေနသည္မို႔ ပိုၿပီးထိထိမိမိရိွလွကာ ပိုင္လီထ်န္းဘယ္လိုမွမရပ္တန႔္ႏိုင္ေတာ့ပါေခ်။
ပိုင္လီထ်န္းမိမိေအာက္မွေကာင္ေလး၏ ေပါင္တံႏွင့္တင္ပါးေလးအား ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ရင္း အတြင္းထဲသို႔ပိုမိုနစ္ဝင္သြားေစပါရန္အားစိုက္ထုတ္ေနမိ၏။ လက္ခံသူေယာက္်ားပ်ိဳေလးသည္ကား ေပါင္တံႏွစ္ဖက္ကိုအေဝးဆံုးထိဆြဲကားခံထားရၿပီး ဘုရင္ႀကီးရဲ့ၾကမ္းတမ္းလွေသာေဆာင့္သြင္းခ်က္မ်ားေၾကာင့္ မ်က္ဝန္းေထာင့္တြင္မ်က္ရည္စေလးမ်ားပင္ဆို႔ေနေတာ့သည္။
ပိုင္လီထ်န္း၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားအၿပီးတြင္ေတာ့ မိမိ၏ပူေနြးတင္းမာလွေသာအသားေခ်ာင္းႀကီးက ရွင္းခ်န္၏ကိုယ္ထဲတြင္တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္လာၿပီးေနာက္ ေျမာက္မ်ားစြာေသာခြၽဲပ်စ္ပ်စ္အရည္မ်ားအားထုတ္လႊတ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူသည္ရွင္းခ်န္၏ခႏၶာကိုယ္ေလးအားတင္းၾကပ္စြာေထြးေပြ့ထားရင္း ထိုပစၥည္းကိုအတြင္းထဲနက္နက္ေလးထိုးႏွစ္ထားရင္း တစ္စက္ပင္မက်န္ေအာင္ထည့္သြင္းႏိုင္ဖို႔ေမ်ွာ္လင့္ေနေလ၏။
ၿပီးေျမာက္မႈအဆံုး၌ အေမာေျဖရင္း လည္တိုင္ေၾကာ့ေၾကာ့ေလးကို အနမ္းဖြဖြေပးေတာ့ ရွင္းခ်န္၏မ်က္လံုးေလးမ်ားကေမွးစင္းကာ အင့္ခနဲအသံျပဳ၏။ ႏွစ္ဦးသားယွက္ႏြယ္ထားသၫ့္ေနရာတြင္လည္း အခ်စ္ရည္အခ်ိဳ႕ ရွင္းခ်န္ကိုယ္ထဲကေနျပန္စီးက်လို႔ေနသည္။ ပိုင္လီထ်န္းေကာင္ေလးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆက္ဆံခဲ့မိသည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေခ်ာ့ျမဴသၫ့္အေနျဖင့္ ပါးျပင္ေလးအားခပ္ဖြဖြနမ္းေန၏။
ေမာဟိုက္ေနသၫ့္ေကာင္ေလးကေတာ့ ဘာမွတုန႔္ျပန္ျခင္းမရိွပဲ မ်က္ဝန္းေလးကိုသာမိွတ္ထားဆဲ။ တစ္ခ်ီတည္းႏွင့္ပင္ ဤမ်ွေလာက္ပင္ပန္းသြားမည္ဟု သူမေတြးထားခဲ့ေသာေၾကာင့္ပင္။
ရွင္းခ်န္၏ကိုယ္လံုးေလးက လွသည္ထက္ပင္ပိုၿပီး အသူရာနတ္သားတစ္ပါးကေတာင္ယွဉ္လို႔မရႏိုင္ေလာက္ေပ။ ပိုင္လီထ်န္းတစ္ခ်က္ထိုးသြင္းလိုက္တိုင္း တုန္ယင္သြားသၫ့္ႏႈတ္ခမ္းပါးေလး၊ ညည္းၫူသံသဲ့သဲ့ေလးႏွင့္ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာအထုတ္အသြင္းျပဳေနသၫ့္တိုင္ ျပၫ့္သိပ္ေနေသာအဝင္ဝေလးတို႔က သူ႔အားမြတ္သိပ္လွေသာတဏွာရမၼက္မ်ားထႂကြေစေပ၏။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ပိုင္လီထ်န္းစိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ဆက္ဆံပစ္သည္အထိပင္။
ပိုင္လီထ်န္း၏တရႊတ္ရႊတ္နမ္းရိႈက္၍ေခ်ာ့ျမဴေနပံုေၾကာင့္ ရွင္းခ်န္က သူ႔အားအသာတြန္းထုတ္ရင္း မ်က္ဆံလွန္ျပသည္။ အခုမွလာမထိနဲ႔ ဟူသၫ့္ပံုစံမ်ိဳးအျပၫ့္ပါ၏။
"ကိုယ္အရမ္းလြန္သြားလို႔လား?"
သိခ်င္ရင္သူကိုယ္တိုင္ခံစားဖို႔ ေနရာလဲေပးႏိုင္ေၾကာင္း ရွင္းခ်န္ဆူပူပစ္လိုက္ခ်င္မိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေသခ်ာသည္က သူ႔ထံတြင္ထိုသို႔ေအာ္ဟစ္ဖို႔အင္အားမရိွသလို ဤရွင္ဘုရင္ႀကီးဘယ္ေသာအခါမွနားလည္ႏိုင္မၫ့္အရာတစ္ခုမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ပင္။ ေခတၲအနားေပးရင္း ရွင္းခ်န္၏ပါးျပင္ေလးကိုတရႊတ္ရႊတ္နမ္းရိႈက္ေနသၫ့္ ဘုရင္မင္းျမတ္အား ၾကင္ယာေတာ္ေလးလက္ေလ်ာ့ထားေပ၏။
"ကိုယ္ေတာ္ကမင္းကိုအရမ္းျမတ္ႏိုးတာေၾကာင့္ စိတ္လႈပ္ရွားသြားတာပါ ဒီဆိုးသြမ္းတဲ့ဘုရင္ကို အားခ်န္ေလးကပဲခြင့္လႊတ္ေပးေနာ္"
အေမာေျဖေနသၫ့္ ထိုေကာင္ေလး၏ခါးေလးကိုလက္ျဖင့္ဆြဲမကာသူႏွင့္နီးကပ္ေစၿပီး ႏႈတ္ခမ္းသားေလးကိုတပ္တပ္မက္မက္နမ္းရိႈက္လိုက္မိသည္။
သူရွင္းခ်န္အေပၚက်ရႈံးသြားခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ပိုင္လီထ်န္းဝန္ခံပါသည္။ ဤေကာင္ေလး၏ဆူဆူပူပူစကားေလးမ်ားမွအစ အၾကည့္စူးစူးေလးမ်ားအထိ သူ႔ရင္ထဲဝင္ေရာက္ေနခဲ့ေခ်ၿပီ။ ပိုင္လီထ်န္းအတိတ္၌ စိတ္ကူးယဥ္ထားေသာ type မ်ိဳးႏွင့္ရွင္းခ်န္သည္လံုးလံုးလ်ားလ်ားကြာျခားေသာ္ျငား အမွန္ပင္ဒီလူငယ္ေလးကိုေတာ့ျမတ္ႏိုးမိေလသည္တဲ့။
သူသည္ ၾကင္ယာေတာ္ေလးအား သက္ဆံုးတိုင္အနားတြင္ထားရိွေစၿပီး အခ်ိန္မ်ားစြာအား လူငယ္ေလးႏွင့္ျဖတ္သန္းလိုေသာဆႏၵသာရိွေတာ့သည္...။
ဤသို႔အေတြးမ်ားစြာျဖင့္ ေခ်ာ့ေနရင္းျဖင့္ပင္ ၾကင္ယာေတာ္ေလး၏ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကိုရႉရိႈက္မိၿပီးေနာက္ မိမိ၏ထုထည္ႀကီးမားလွေသာအရာႀကီးက တင္းမာကာရွင္းခ်န္၏အဝင္ဝေလးကိုပြတ္တိုက္မိေနသည္မို႔ ၄င္းကပိုပိုၿပီးႀကီးလာေတာ့သည္။
သူ႔ခင္ပြန္းကဘယ္ေသာအခါမွ တစ္ေခါက္ထဲျဖင့္မၿပီးေပ။ ၄ကိုသိသည့္ရွင္းခ်န္က ႏွာမႈတ္သံေလးျပဳေလေတာ့ ဘုရင္မင္းျမတ္ကအရွက္မဲ့စြာပင္ ရယ္ျပလိုက္၏။
ပိုင္လီထ်န္းရင္ခြင္ထဲမွေကာင္ေလးကို တစ္ဖက္သို႔ဆြဲလွၫ့္ကာပံုစံေျပာင္းေစေတာ့ ေလးဖက္ေထာက္လ်က္သားအေနအထားႏွင့္ရွင္းခ်န္၏ကိုယ္လံုးေလးကသူ႔မ်က္ခံုးမ်ားကိုပင္ ပင့္တက္သြားေစေတာ့သည္။ ရွင္းခ်န္၏တင္ပါးလံုးလံုးေလးမွာ သူ၏ဖိၫွစ္ပြတ္သပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ အနည္းငယ္နီျမန္းလ်က္ရိွၿပီး ထိုအတြင္းၾကားမွ အေပါက္ေလးသည္ကား သူ႔အရာျဖင့္မခ်ိမဆန႔္ခ်ဲ့ကားျခင္းခံထားရသည္ေၾကာင့္ နီရဲကာ အတြင္းထဲမွပိုင္လီထ်န္းလႊတ္ခဲ့သၫ့္ ခြၽဲပ်စ္ပ်စ္အရည္မ်ားျဖင့္စီးက်လ်က္ရိွေပေတာ့သည္။
ပိုင္လီထ်န္း၏ပစၥည္းသည္ကားထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ပို၍ပင္ ေထာင္မတ္လာၿပီး အတြင္းထဲသို႔ခိုေအာင္းရန္အသင့္ျဖစ္ေနသၫ့္အလား။ သူလည္းအခ်ိန္မဆြဲေတာ့ပဲ ရွင္းခ်န္၏တင္ပါးေလးႏွစ္တံုးကိုဆြဲၿဖဲကာ ေပၚထြက္လာသၫ့္အဝေလးထဲသို႔ မိမိ၏ႀကီးမားလွေသာအသားေခ်ာင္းႀကီးအား အဆံုးထိထိုးသြင္းပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
အေနအထားကပိုေကာင္းတာေၾကာင့္ ပိုင္လီထ်န္း၏အသားေခ်ာင္းႀကီးတိုးဝင္သြားမႈကရွင္းခ်န္ကိုအေရ႔ွသို႔ပင္ယိုင္သြားေစၿပီး တိုးလ်လ်ညည္းၫူေစသည္။ ပိုင္လီထ်န္းက ထိုကိုယ္လံုးေလးကိုအလြတ္မေပးေစပဲ ခါးေလးကိုကိုင္ဆြဲ၍ ျပင္းထန္စြာေဆာင့္သြင္းေတာ့၏။
ႏွစ္ဦးသား၏အခ်စ္ရည္မ်ားေၾကာင့္ ဆက္ႏြယ္ထားသၫ့္ေနရာတြင္ တႁပြတ္ႁပြတ္အသံမ်ားပင္ျမည္လို႔ေနၿပီး ပိုင္လီထ်န္းကရပ္နားျခင္းမရိွပဲ ရွင္းခ်န္၏တင္ပါးေလးမ်ားအားဆြဲၫွစ္ရင္း စိတ္ေက်နပ္သည္အထိဆုပ္နယ္လ်က္။
ျပင္းထန္လွသည္အရိွန္ေၾကာင့္ ရမၼက္ျပည့္ေသာေအာ္ညည္းသံမ်ားပင္ အိပ္ေဆာင္အတြင္းပ်ံ့လြင့္လ်က္ရိွ၍ ၾကင္ယာေတာ္ေလးမွာ မခံမရပ္ႏိုင္စြာျဖင့္ ခါးပင္ေကာ့ေနရ၏။
ပိုင္လီထ်န္းမိမိ၏မာတင္းကာေယာင္ကိုင္းေနေသာအရာႀကီးအား ေစးကပ္ေနေသာအတြင္းထဲမွဆြဲထုတ္ရင္း ရွင္းခ်န္၏ကိုယ္လံုးေလးကိုမခ်ီကာ သူ႔အေပၚသို႔ဆြဲတင္လိုက္ေလသည္။ အေနာက္ကဆက္ဆံျခင္းက ပိုမိုထိမိေသာ္ျငား ရွင္းခ်န္၏မ်က္ႏွာေလးကိုသူမျမင္ရတာေၾကာင့္ဘုရင္ႀကီးမေက်နပ္ပဲ ထိုႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြအားနမ္းခ်င္ေသးသည္။
မိမိ၏ရွည္လ်ားတုတ္ခိုင္လွေသာပစၥည္းကို ရွင္းခ်န္၏အဝေလးႏွင့္ခ်ိန္လိုက္ၿပီး ကိုယ္လံုးေလးကိုဖိခ်လိုက္ေတာ့ တြင္းထဲသို႔ေခ်ာေခ်ာမြတ္မြတ္ဝင္သြားကာ ရွင္းခ်န္၏ညည္းၫူသံေလးထြက္လာေပ၏။
ဒီတစ္ေခါက္အေနအထားကပိုမိုထိတာေၾကာင့္ ဘုရင္ႀကီး၏ပစၥည္းမွာၾကင္ယာေတာ္ေလး၏ဗိုက္ထဲထိပင္ထိုးေဖာက္ဝင္ေနသလားေအာက္ေမ့ရသည္။
ျပင္းထန္လွေသာတိုးဝင္မႈေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုလံုးရဲတြတ္ေနသၫ့္ ရွင္းခ်န္ကို ပိုင္လီထ်န္းကခဏအနားေပးထားရင္း ျဖဴဥေနသၫ့္ အသားရည္ေလးေပၚက အနီေရာင္ပြင့္ခ်ပ္ေလးကိုစုပ္ယူလိုက္ေတာ့ ရွင္းခ်န္ကခပ္တိုးတိုးညည္းၫူ၏။
"ရွင္းခ်န္... အားခ်န္... ကိုယ့္ရဲ့ေကြ့ေဖး..."
ပိုင္လီထ်န္းတစ္ေယာက္ စြဲလန္းရူးသြပ္ေနေသာလူကဲ့သို႔ ရွင္းခ်န္၏မ်က္ႏွာေလးအား တပ္မက္စြာနမ္းရိႈက္ေနေလ၏။ မြန္းၾကပ္သည္အထိအနမ္းခံရၿပီးေနာက္ ရွင္းခ်န္ကႏႈတ္ခမ္းေလးကိုဖိကိုက္ထားရင္း သူ႔အားလႈပ္ရွားေပးရန္ေတာင္းဆိုသည့္အၾကည့္ေလးျဖင့္ၾကည့္လာေလသည္။ မိမိရင္ခြင္ထဲမွနတ္သားေလးကထိုသို႔ေတာင္းဆိုလာပါလ်ွင္ မည္သည့္ခင္ပြန္းကမျွငင္းဆိုႏိုင္မည္ဟု ပိုင္လီထ်န္းမထင္ေပ။ သူသည္ ထိုေကာင္ေလး၏ခါးေသးေသးေလးအားဆုပ္ကိုင္ကာ အေပၚေအာက္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလႈပ္ရွားလိုက္ေတာ့သည္။
သိပ္ကိုေကာင္းလွသည္။
၄င္းအရသာကပူေနြးေစးကပ္ကာ သူ႔အားတင္းၾကပ္ေသာအတြင္းသားေလးေတျြဖင့္ နတ္စည္းစိမ္ကိုခံစားေနရေစသည္။
ရွင္းခ်န္၏ေပါင္တံေလးကို တတ္ႏိုင္သမ်ွဆြဲကားလိုက္ရင္း ျဖန႔္ခ်ထားသၫ့္ ဆံႏြယ္ေလးေတြအားအေနာက္သို႔ပို႔ကာ ႏႈတ္ခမ္းပါးႏုႏုေလးကိုလည္းအငမ္းမရနမ္းမိေသး၏။
ရွင္းခ်န္၏တစ္ကိုယ္လံုး ဘယ္ေနရာကမွမက်န္ေတာ့ေအာင္ အစိတ္အပိုင္းတိုင္းကသူ႔ကိုဆြဲေဆာင္လ်က္ရိွေပသည္။
"အားခ်န္... ခံစားလို႔ေကာင္းရဲ့လား ကိုယ္ေတာ့္ကိုေျဖပါဦး"
ပိုင္လီထ်န္းက ရွင္းခ်န္၏နားရြက္ေလးကိုလ်ွာျဖင့္လ်က္လိုက္ၿပီး ၾသရွရွအသံျဖင့္အေမးရိွလာသည္။
ထိုေကာင္ေလး၏မ်က္ႏွာသည္ကား နီရဲကာ မ်က္ရည္မ်ားဆို႔နစ္လ်က္ရိွၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးပြင့္ဟေန၏။
"အင္း..ေကာင္းတယ္ ..ဒါေပမဲ့ အ့..ခင္ဗ်ားအရမ္း...အာ့.ျဖည္းျဖည္း....ပိုင္လီထ်န္း!"
ရွင္းခ်န္ကအလိုမက်စြာညည္းၫူလိုက္ေသာ္ျငား သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့ျငင္းဆန္မရတာပိုင္လီထ်န္းသိသည္။
ပိုင္လီထ်န္း ကိုယ္ေပၚ၌ ေပါင္ေလးကိုကားရင္းထိုင္ေနသၫ့္ ရွင္းခ်န္၏ခါးသြယ္သြယ္ေလးကိုကိုင္ကာ အၾကမ္းပတမ္းလႈပ္ခါလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလး၏ညည္းၫူသံေတြကပိုပိုၿပီးက်ယ္ေလာင္လာသေယာင္။
အခ်ိန္အၾကာႀကီးအလုပ္လုပ္ေနခဲ့ရေသာ ပိုင္လီထ်န္း၏ ေသြးသားဆႏၵတို႔သည္လည္း မိမိရင္ခြင္ထဲက လွပႏိုင္လြန္းေသာ ေယာက္်ားပ်ိဳထံ၌ အလံုးစံုက်ဆင္းလ်က္ရိွသည္။
ေသြးသြယ္လြန္းသၫ့္ခါးေလးအား လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ဆြဲလွၫ့္လိုက္ေတာ့ ပန္းႏုေရာင္သန္းေနသၫ့္တင္ပါးလံုးလံုးေလးႏွစ္ခုႏွင့္အတူ ေက်ာ့ရွင္းသြယ္လ်ေသာေက်ာျပင္ေလးတို႔ကအထင္းသားေပၚလာ၏။
ေပါင္တံတစ္ေလ်ွာက္စီးက်ေနေသာအရည္ၾကည္ေလးမ်ားႏွင့္ တုန္ယင္ေနသၫ့္ ထိုခႏၶာကိုယ္ေလးကိုျမင္ပါက မည္သို႔ေသာလူသားကမ်ားစိတ္ထိန္းႏိုင္ပါမည္နည္း။
ပိုင္လီထ်န္း မိမိအေရ႔ွမွ ရွင္းခ်န္၏ကိုယ္လံုးေလးအား လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ရင္ခြင္ထဲဆြဲေပြ့ကာ က်န္လက္တစ္ဖက္ကရွင္းခ်န္၏ေမးေစ့ေလးကိုကိုင္ဆြဲ၍ အနမ္းၾကမ္းတို႔ျဖင့္ႏွစ္သိမ့္လ်က္ရိွသည္။
တစ္ႀကိမ္ ႏွစ္ႀကိမ္ သံုးႀကိမ္...
သက္လံုအားေကာင္းလြန္းပါေသာ ရွင္ဘုရင္၏ရင္ခြင္ထဲမွ ၾကင္ယာေတာ္ေလးခမ်ာ ဆက္လက္ေရတြက္ဖို႔ပင္မတတ္ႏိုင္ေအာင္ ေမာပန္းလွၿပီျဖစ္သည္။
၄င္း၏ေပါင္တံမ်ားအား အေဝးဆံုးထိဆြဲကားခံထားရၿပီး ခါးေတြပင္ ထံုက်င္လာသည္အထိအခစားဝင္ၿပီးကာမွ ပိုင္လီထ်န္း၏ရင္ခြင္ထဲ အိပ္ေမာက်သြားေလေတာ့သည္။
°°