Saçma olmuş olabilir üzgünüm...
Sabah beni kaldıran şey Jeongin ve Minho oppanin harika basslı şarkısı olmuştu. 'Ne bakıyorsun araba farı görmüş tavşan gibi kalk eğlen bari.' Göz devirdim ve Minho oppa yi alkışladım. "Bu destansı şarkı ve kelime oyunu için sağol." Beni kendine çekti ve sarıldı. 'Çilek kız bana küstü mü?' Bende ona sarıldım. "Hayır küsmedim. Ama şu şarkıyı lütfen sil artık." Minho oppa sırıttı ve Jeongin'i gösterdi. 'Ben degil o açtı ve şarkı onda.' Jeongin'e bakmam ile yok olması bir oldu. "Gel buraya tilki çocuk." arkasından koşmaya başladım ve üstüne atladım. Sonuç olarak ikimizde yere düştük. Tabi ki beni son dakika Felix tutmuştu. Birbirimize baktık ve ben göz kırpıştırdım. "Teşekkürler." Felix gülümsedi ve beni kaldırdı.
"Teşekkürler Lix." Felix kaşlarını çattı ve baktı. 'Lix?' Gülümsedim ve ona baktım. "Yeni takma adın Angel Boy dan sonra." Yanakları hafif pembeleşmişti ve çok sevimli duruyordu. "Neyse ben çıkıyorum üstümü giyindeyim." Chan oppa bana baktı. 'Nereye Byeol hanım?' Chan oppaya baktım ve gülümsedim. "İşim var." Chan oppa önüme geçti ve durdu. 'Ne işiymiş o?' Gözlerimi kaçırdım ve etrafa baktım. 'Jay'le mi dışarı çıkacaksın?' Kafamı salladım ve Chan oppaya baktım. 'İyi tamam ama erken dön ve gelirken yaz. Giderken de.' Kafamı salladım ve odaya gidip üstümü giyindim, yüzümü yıkadım ardından hafif makyaj yapıp aşağı geri indim. "Görüşürüz." ayakkabılarımı giydim ve çıktım.
Jay'in evine gelmiştim. Akşam da Jay'de kalacaktım. Ama bunu Chan oppaya söylememiştim onun yerine Minho oppaya söyledim. Chan oppa hayatta izin vermezdi. Evine gelmiş ve kapıyı açmıştı. Gülümsedim ve sarıldım. Benim bırakmam için hafifçe itti. Şu aralar bana bayağı soğuktu. Sebebini bilmiyordum ama durduk yere böyle yapması normal değildi. 'İçeri gel hadi.' Ev gerçekten kocamandı ve harika duruyordu. Salona geçtim ve oturdum. Evi incelemeye başladım. "Evin ne kadar geniş?" Jay gülümsedi ve bana baktı. 'Sanırım öyle.' Jay'e baktım ve gülümsedim. 'Acıktın mi?' Olumlu anlamda kafamı salladım. Jay elimi tuttu ve mutfağa götürdü. Sandalyelerin birini çekti ve oturmamı sağladı. 'Afiyet olsun.'
Yemekleri yemeye başladım ama Jay azını birine bile sürmedi sorduğumda ise ben g
elmeden önce yediğini söyledi. Şimdi ise beraber oturmuş birşeyler izliyorduk. Ama nedense beni uyku basmıştı. Jay bana baktı ve gülümsedi. Ve başımı onun omuzuna yaslamamı sağladı. Sonrasında göz kapaklarım kapandı.
//Lee Felix//
Byeol uzun zamandır ne bizi aramış ne de mesaj atmıştı. Chan oppa sinir krizi geçirmek üzereydi. Minho oppa ile ben de onu sakinleştirmeye çalışıyorduk. İşe yaradığı tartışılır. Minho oppa kafasını elindeki telefona gömdü ve birşeyler yazmaya başladı gelen bildirim ile telefona baktım.
Kedi Kralı:
O bugün Jay'de kalacağını söyledi bana ama Chan a deme diye tembih etti.
20.00
Ama söylememiz lazım yoksa daha da sinirlenecek.
20.01
Tamam o zaman.
20.01
'Chan sana birşey diyeceğim sinirlenme.' Chan oppa bize yan bir bakış attı. 'Neye sinirlenmemem gerek acaba.' Minho oppa derin bir nefes aldı. 'Byeol sana söylemem için tembih etti ama.' yine derin bir iç çekti. 'Bugün bana Jay'de kalacağını söyledi.' Chan oppa ve ben Minho oppaya şok olmuş bir şekilde baktık. 'Sen ciddi misin?' Ayni anda sorduk. 'Dur şimdi o Jay'de mi? Ne zaman gelirim dedi?' 'Sabah saat 8-9 gibi dedi.' Chan oppa kafasını salladı ve kalktı. 'Geri eve getirmeliyiz. Ev adresi var mı?' Minho oppa olumsuz anlamda salladı. 'Sabah gelmezse polise haber veririm söylersin.' Minho oppa yutkundu ve Chan oppaya baktı. ' Tamam.'
Minho oppa beni tuttu ve balkona çıktı. Sandalyenin birine oturdu. Bende kapıdan içeri girenler görmesin diye kapının oraya oturmuştuk. 'Bana cevapta vermiyor. Yazdım ama bakmıyor. Bu kız beni de çıldırtacak.' Ellerini kafasına götürdü ve karıştırmaya başladı. Ardından eline sigarasını aldı ve yaktı. "Eminim yazar." Bu söylediğim şeye ben bile inanmazken söylemem dışında ve Byeol'den haber alamamamız dışında pek problem yoktu gibi. Kolumda hissettiğim acı ile kolumu tuttum. H-ha-hayır olamaz değil mi? Daha sonra yüzümde hissettiğim ve ellerimde hissettiğim acı ile biraz sesim çıkmıştı. Minho oppa bana tek kaşını kaldırmış baktı. 'İyi misin?' Olumlu anlamda kafamı salladım. "Ama Byeol'un nerde olduğunu bulmamız lazım." Yine tek kaşını kaldırmış bana baktı. 'Bence de ama nasıl?' Biraz düşündükten sonra aklıma gelen fikir ile koşarak Chan oppaya baktım.
//Lee Byeol//
Uyandığımda karanlık bir odaydim ve ellerim bağlıydı artı olarak ağzımda. Kapının açılması ile içeri giren Jay ile göz göze geldik. Kahkaha attı ve önümde eğilip bana baktı. 'Nasılsın bakalım? A doğru ağzın kapalı değil mi?' Sinirle ona baktım. Ağzımı çözdü ve bana baktı. 'Ne kadar bağırsan da zaten bulamazlar seni.' Tekrar bana baktı ve boy hizamda eğildi. 'Neden bağırıyorsun?' Bana tip tip baktı. "Çocukluğum böyle geçti o zaman bağırdım fayda etmedi. Şimdi de edeceğini sanmıyorum." Sustum ve Jay'e baktım. Bana açılmış gibi baktı ardından saçlarımdan tutup yere attı. Ve çıkıp gitti.
Bense yine kendimi ağlarken bulmuştum. Evet maldım, aptaldım ve gereksizdim. Ben bunları hak ediyordum. Asla iyi bir çocuk, arkadaş, öğrenci ve en önemlisi sevilen. İlk kez bencillik yapıp ben mutlu olayım dedim. Buydu sonuç. Yine kimsesiz, yalnız ve aptal. Asla söz dinlemeyen biri. Gözlerim tekrar kendiliğinden kapanmak üzereydi. Ama bu karanlıkta olmazdı. Karanlık her zaman kötülüktür. Yemediğim dayağın sövülmedigim sabahın olmadığı yerdi. Ben bunları yaşarken hak etmiştim demek ki. Şimdi yine acılarını çekiyorum.
Ama ne biliyor musun artık acıtmıyor. Kendimden nefret etmek. Kendime aptal demek. Kullanılmak. Özlememek. Umursanmamak. Dinlememek. Konuşmamak. İçini dönmemek. Harika olamamak. Asla başaramamak. Hayatta asla biri için özel olamamak. Arkadaşların tarafından sevilmemek. Herkesten özür dileyip bir kez bile kendinden dilememek. Mutluluk maskesi takmak. Asla sevilmemek. Dışlamak. Zorbalık görmek. Zorba olmak. Kendime zarar vermek. Üzülmek isteyip yapamamak. Kendini suçlamak. Arkadaşının senin yüzünden ölmesi. Sanırım kaderin bu Byeol. Kabullen kimse seni istemiyor. Kabullen artık.
İçeri giren Jay ile Bada'ya baktım. Aklıma yeni dank etmişti. Yine kullanıldığım. 'Selam minik zorba.' Sustum ve sadece gülümsedim. Bana yaklaşıp çenemi sertçe tuttu. 'Konuşsana.' Susup yine ona baktım. 'Senin gibi bir aptal ile uğraşmak sıkıcı biliyor musun? Üstelik çirkinsin, malsin, değer görmemiş bir eziksin. Sana acıyorum. Ve O küçücük şeye intahar eden arka-' karnına vurmam ile susmuş ve sendelemişti. "Beni istediğin kadar ezikle ama ona izin vermem." Saçımı tutup çekti ve o da benim karnıma art arda tekme atmaya başladı. 'Vay bir de sinirleniyormuş.' Jay Bada'yı çekti ve sarıldı ardından öptü. Sadece baktım. Yine sevilmediğimi hatırladım. Yine aldatıldım. Kullanildim. Bir kez daha ona güvenmeyip verdiğim kararda yanlış olduğumu.
Jay, Bada'yi alıp odadan çıktı. Bense öksürmek ile yetindim. Ağzımdan gelen kan ile gülümsedim. Ben böyle olmazdım ki. Biraz daha zorlamaliydi. Biraz daha vurmalı yada anında boynuma bıçağı dayamalıydı. Gözlerim artık kendilerini kapattı.
1034 kelime...
En sevdiğiniz yer?
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
Hata varsa özür dilerim.