-Takumi's love for Atsuki
Nike's pov
Hindi ko akalain na nagpakita na ang hinahangaan kong racer, ilang taon siyang nagtago at wala na kaming balita. Huling kita namin sa kaniya ay nasa edad na 17.
Ang laki ng pinagbago niya, iba na siya. Iba ang pakiramdam ko sa kaniya ngayon, parang bumigat.
"Miyuki. I'm really disappointed, you're useless. If you think someone will accept you as a friend? That'll never happen, cause you're WEAK.SHIT."Nawala ang malawak na ngiti ko bigla dahil sa sinabi niya.
Napakasakit niya magsalita, wala siyang karapatan na sabihin iyon kay Miyuki.
"Vans, right? Or known as Skyblue"Lakad nito palapit kay Vans at tumigil sa likuran niya.
"........"
"I LIKE YOU. You're amazing" Humawak pa ito sa magkabilang balikat ni Vans kaya napakuyom ako ng kamao. "Mind if I touch you?"
"N-nike"Kahit hindi ko man narinig ang sinasabi niya, nabasa ko pa rin ang pagbuka ng labi niya.
Lalo na ang mga mata nitong nakatitig sa akin, nagsasabing hindi siya komportable sa pagkahawak ni Adam sa kaniya.
"You should be more careful, take care of your gorgeous hand...like YOU"Haplos niya sa palad ni Vans at nagtangkang halikan pa ito.
"Huwag mo ituloy!" Pigil ko sa kaniya kaya naagaw ko ang atensiyon nito at unti unting lumapit sa gawi ko. "Bawiin mo ang sinabi mo kay Miyuki!"
"If I already said it, I won't take it back. What will you do now?"
"Kung ayaw mong bawiin, pwes gusto kong bawiin mo kapag natalo kita dito"Turo ko sa aking kotse.
Kita ko ang malawak na ngisi nito.
"After a few years makikita na ulit natin si Adam na makipagkarera!"
"ADAM! ADAM! ADAM! ADAM!"
"So he finally came out?"Said Jay.
"I need to end my grudge 4 years ago"Said Cherry.
"Kapag nanalo ako, humingi ka ng paumanhin kay Miyuki!"
"What if I don't?"
"Stop it! I'm fine. Bakit ako magpapaapekto sa mga sinasabi niya?"
"Hindi pwedeng hayaan na lang natin siya"Sagot ko.
"Walang karera na magaganap!"Kontra niya.
"Lalabanan ko siya"
"I feel like I'm watching drama" Aniya. "They said our emotion will see on our eyes, then what shape it is?"
"Ey! Huwag mong ibahin ang usapan!"
"I don't have 1 million interest on you, but..." Umilaw na naman muli ang mga ngipin nito. "If the price will be HER, why would I disagree?"Turo niya kay Vans.
Lumapit na naman ito kay Vans at marahan na hinawakan sa panga upang magharap ang kanilang mukha.
"If I win, you'll have a dinner with me"
"No!"Sigaw ko.
"Sure"Sagot ni Vans.
"Vans! Ano ba!"
"She said yes, it's a deal."
-
Kasalukuyan kaming na sa loob ng classroom, tahimik lang kaming nakikinig sa guro nang kausapin ako ni Vans.
"Bakit mo naman siya gustong labanan?"
"Nakakainis na eh, napakayabang" Sagot ko sabay taas ng dalawang kamay at inilagay iyon sa ulo ko para magsilbing unan. "Ikaw, anong nakita mo sa lalaking 'yon at pumayag ka sa gusto niya"
"Nakakainis na eh, napakayabang at para manahimik na rin"Gaya niya ng sagot sa akin pero dinagdagan niya lang yung sa kaniya.
"Akala ko sasabihin mong astig siya, mask niya nga lang yung astig sa kaniya" Nguso ko. "Dib-"
Napatigil ako sa pagsasalita nang may humampas sa akin ng libro sa mukha kaya napahawak ako sa aking ilong na mas napuruhan.
"Owww! Shit! Sakit 'non ah"
"Kita mong nagkaklase ako sa gitna, kinukulit mo rin tong si Vans"Doon ko lang nalaman na guro pala namin yun.
Narinig ko pa ang mumunting hagikhik niya.
-
"Sakit pa rin ng ilong ko" Hawak ko sa aking ilong na may band aid. "Mukhang kamatis na tuloy"Tingin ko sa salamin na nasa harapan ko.
"Cute nga eh"
"Cute ka diyan."
"By the way, who's that Adam ba?"
"Sikat yan dito, nagsimula siyang sumali sa RT or race tournament at nanalo siya. Hanggang sa nagsunod-sunod na"
"Oh"
"He is also known as an undefeated racer"
"Cool"
"Ngek."
"Yun lang? Wala na bang iba?"
"He is a captain, kadalasang tawag sa kaniya ng mga kapwa racer ay captain. Yung mga taga-suporta naman ay legend ang tawag sa kaniya"
"Ikaw, anong tawag mo?"
"Adam, para sa akin hindi siya nababagay maging captain kung madumi ang ugali niya"
"Ano pa alam mo sa kaniya?"
"Kunti lang ang alam namin sa kaniya, isa siyang napaka misteryosong tao" Tugon ko. "Pero siguro dalawa lang ang nakakaalam"
"Who?"
"The 1st and 2nd vice captain, Cherry and Jay"
"Anong ugnayan ba nila sa isa't isa?"
"Yun ang hindi ko alam"
"Why are you guys talking about that?"Napalingon kaming pareho ni Vans sa nagsalita sa tabi ko.
"Jay?!"
"You know him?"Tanong niya.
"The 2nd vice captain, known as the fastest muscular racer!"Tuwa kong pahayag sa kaniya.
"Huwag puro “muscular racer”, you should also let her know that I am handsome at habulin ng mga kababaihan"Akbay nito sa akin kaya muntik pa akong mahulog sa inuupuan ko dahil sa bigat ng braso nito.
Bar chair pa naman inuupuan namin.
"What the hell!"
"So ganon pala ka galing si Adam?"Tanong ni Vans kay Jay kaya inalis na niya ang kaniyang mabigat na braso sa balikat ko.
"Aray."
"Tawag sa kaniya ng karamihan ay...“The poison of love” "
"Poison of love?"
"Adam says that racing is a poison in our heart,"Kung lason lang pala, bakit hindi siya tumigil?
"What? I don't get it"
"Me, too"
"I don't get it, either. I don't have to understand anything from him anymore" May galit sa boses nito. "Pero ang masasabi ko lang, isa siyang mapanganib na racer"
"Why?"
"Ang mga racer na may lakas loob siyang kalabanin ay hindi makakatakas nang hindi nasusugatan, nasasaktan at nababalian"
"Hindi na mabilang kung ilang racer na ba ang tumigil dahil sa kaniya."
Sana bumalik ka pa.
"Sapat naman na ata ang mga nasabi ko upang magkalaman ang utak niyo tungkol sa kaniya? Pano ba yan, mauna na ako" Kaway niya sa amin at kumindat pa. "See yaaa!"
-
"Goodmorning, Master Atsuki"Bati ng butler.
"Where are my mom and aunt?"
"They're in the living room, master"Dumeritso na kaagad si Atsuki sa living room kung nasaan ang kaniyang ina at mga tiyahin.
"You're finally here"Bungad sa kaniya ng kaniyang ina.
"Yes. I'm sorry if I kept you waiting, tinapos ko lang po ang mga gawain sa opisina ko"Paliwanag nito sa harap ng kaniyang ina at dalawang tiyahin.
"It's okay, Nephew. Halika't maupo upang makapag-usap naman tayo."Paanyaya ng kaniyang ina, naupo naman si Atsuki sa sofa na nasa harapan nila na pang-isahan.
"So how are you, Son?"
"Quitely fine."
"Your body is not the same as before, are you okay?"May pag-aalalang tanong ng kaniyang ina.
"I've just been busy these past few weeks so that's why, but don't worry I'm okay."Pekeng ngiti nito.
"Katulad ka talaga ng iyong ama, pero huwag mo masyadong pinapahirapan ang iyong sarili,"
"Alam ko naman po yun at isa pa lagi naman akong magiging maayos, I have my mother and aunts who look after me"Matamis na ngiti ang ibinigay nito sa kanila.
Habang abala sila sa pag-uusap. Si Takumi naman na sekretarya ni Atsuki ay naghihintay sa harap ng pinto, ngunit palihim na nakikinig sa kanilang usapan.
"Kailan ka ba mag-aasawa?"Biglaang tanong ng tiyahin ni Atsuki.
"Parang ang bilis naman po, auntie"Sagot nito.
"Walang mabilis diyan, Atsuki. We just want to know if you already like someone?"
"So far aunt, wala pa naman"
*Sigh*
"Dapat sa pagbalik namin dito sa susunod, may ipapakilala ka na sa amin..." Nakangiting wika ng kaniyang tiyahin. "Na mapapangasawa mo."
"Asahan niyo lang po"
"I want a woman you deserve, must be worthy of the Satou family" Ang sabi ng kaniyang ina bago tumayo. "At dapat yung magugustuhan ko"Dugtong nito bago pinutol ang usapan at nagpaalam na aalis na sila.
"Yeah, tama sila. Dapat ang nababagay sayo at karapatdapat sa pamilya niyo..."
Shit! Why do I feel this pain? Why do I have to feel this way? I still love you, Atsuki. I love you.
-
"Hi."Boses sa aming likuran kaya pareho kaming napalingon sa nagsalita.
"Miyuki?"
"I brought you something to drink"Abot niya sa amin ng dalawang coca-cola.
"Thanks."Pasalamat ni Vans
"Anong sadya mo dito?"Tanong ko.
"Hindi pa kayo nagsisimula sa practice, diba? Kaya nandito ako para ituro sa inyo ang ibang moves and schedule ng practice niyo"Pakita niya sa amin ang nakalista sa kaniyang cellphone.
"Oh?"
"Mukhang mahirap ah?"Sabay naming sabi ni Vans.
"Kung gusto niyong manalo laban kay Adam. Walang magrereklamo, gawin niyo na lang"
"Okay!"Sagot ko at ngumiti kay Vans na abot tainga.