သံသယလွန်ကဲတဲ့ ​ဘောစ့်​​​တွေအားလုံးက ငါ့ရည်း​စား​​တွေ

အပိုင်း-၆

နှစ်​ယောက်သား တစ်​ယောက်နဲ့တစ်​ယောက် စကားများ​နေတာကြ​ကြောင့်လား ဒါမှမဟုတ် လုရီချန်က စားစရာ​တွေ အများကြီး ပြင်ဆင်ထားတာ​ကြောင့်လား စုကျင်းယန်က အများကြီး စားလိုက်ပြီး အချိန်ကို လုံးလုံးမေ့သွားခဲ့တယ်။

စုကျင်းယန် နံရံ​ပေါ်မှာ ချိတ်ထားတဲ့ လျှပ်စစ်နာရီကို သူ​ကြည့်လိုက်​တော့ ​နောက်​ကျ​​​တော့မယ်ဆိုတာ သ​ဘော​ပေါက်သွားပြီး သူ့မျက်လုံး​တွေက ပြူးကျယ်လာပြီး သူအစာနင်လုနီးပါးဖြစ်သွားသည်။

လက်ရှိအချိန်သည် သူ​ကျောင်းကိုပုံမှန်သွားသည့် အချိန်ထက် ခန့်မှန်း​ခြေ နာရီဝက်​လောက်​နောက်ကျ​နေပြီး ပိုပြီး​​လန့်စရာ​ကောင်းတာက အခုချိန်မှာ သူကညအိတ်ဝတ်စုံကို ဝတ်ထားပြီး ​ခြေအိတ်​တောင်မဝတ်ထားခဲ့​ပေ။

​သေစမ်း! ငါ​တော့​သေပြီပဲ။

​နောက်ဆုံးတွင် ​ရုတ်တရက် အလင်း​သွားသကဲ့သို့ အကြံတစ်ခုက အလင်းကဲ့သို့ ရိုက်ခတ်လာပြီး စုကျင်းယန်က လုချီရန်ဆီသို့ အလျင်အမြန် ​လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။သူ့ကို အပြုံးတစ်ဝက်ဖြင့် ​​မျှော်လင့်တကြီးနဲ့ ရှက်ရွံစွာ ​​မေးလိုက်တယ် "မင်းစက်ဘီး စီးတတ်လား?"

စုကျင်းယန် ​ကျောင်သွား ​ကျောင်းပြန်ကို လမ်း​လျှောက်ရတာကြိုက်ခြင်းမှာ ​နောက်ထပ်အ​ကြောင်းရင်းကြံး တစ်ခုလည်းရှိသည်။သူဒီအ​ကြောင်းကို ဘယ်သူ့ကိုမှမ​ပြောဖူး​ပေ ဘာလို့လဲဆို​​တော့ အရမ်းရှက်စရာ​ကောင်းတယ်လို့ ထင်လို့ဖြစ်သည်။

အဲ့ဒါက သူစက်ဘီးဘယ်လိုစီးရမလဲ မသင်ယူနိုင်​ပေ။

​နောက်ပိုင်း ပို​အိပ်​နိုင်​စေရန် စက်ဘီးဘယ်လိုစီးရမလဲ သင်ယူဖို့ ​သူ​တစ်ကြိမ် တွေးခဲ့ဖူး​သော်လည်း သူ့ဟန်ချက် အာရုံမှာ အမှန်တကယ် ဆိုးရွားပြီး သူ့​ခြေလက်​တွေကလည်း အလွန်အမင်း အချိုးမ​ပြေ​ပေ။အဲ့​​ပေါ်မှာ သူထိုင်လိုက်ပြီး သူ့​ခြေ​ထောက်​တွေကို ​မြေပြင်​ပေါ်က ဖယ်လိုက်တာနဲ့ သူ​မြေကြီး​ပေါ် ပြင်းထန်စွာ လှဲကျသွားလိမ့်မည်။သူ့ခန္ဓာကိုယ်​​ပေါ်က အမှတ်​တွေက ဒါ​ကြောင့်ဖြစ်တာလို့​တောင် ​ပြောလို့ရသည်။

သူနှစ်လနီးပါး​လောက် သင်ဖို့ကြိုးစားခဲ့​ပေမယ့် မစီးတတ်​သေးတဲ့အတွက်​ကြောင့် သူစက်ဘီးစီးသင်ဖို့ အကြံကို လုံးလုံး အ​လျော့​ပေးလိုက်ရသည်။အဲ့အစား သူ​စိတ်ပါလက်ပါ မနက်​စော​စော ထပြီး ​ကျောင်းကို လမ်း​လျှောက်သွားခဲ့သည်။

သူ​ငွေအ​မြောက်အမြားနဲ့ ဝယ်ထားတဲ့ စက်ဘီးကို ခြံထဲမှာထားခဲ့ပြီး ဘယ်​တော့မီ ထပ်အသုံးမပြု​တော့​ပေ။

လုရီချန်က စုကျင်းယန်ရဲ့ ​တောက်ပ​နေတဲ့ သမင်မျက်လုံး​တွေကို ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့စိတ်ထဲမှာရှိ​နေတဲ့ စက်ဆုပ်စရာ​ကောင်း​သော အ​တွေးများသည် ထပ်ပြီး​ပေါက်ကွဲထွက်လာပြီး သူ့မျက်လုံး​​တွေက​တောင် ချက်ချင်း ကျုံ့သွားခဲ့သည်။

ဟုတ်တယ်!အဲ့လို ဟုတ်တယ်!

ငါ့ကိုအဲ့လိုပဲကြည့်​နေ!ငါ့ကိုပဲ ကြည့်​နေ!

ဒါက ငါလိုချင်တာပဲ!

စုကျင်းယန်က လုရီချန်အ​ဖြေကို အချိန်ကြာကြီး ​စောင့်​ဆိုင်းနေရင်း စိုက်ကြည့်​နေကာ သူ​နောက်ဆုံး ​ကောင်​လေးက ​သူ့​ခေါင်းကို အနည်းငယ် ညိတ်ပြလိုက်တာကို ​တွေ့ရလိုက်​တော့ သူစိတ်လှုပ်ရှားမှု့​ကြောင့် ထခုန်လုနီပါးဖြစ်သွားသည်။

ထိုအချိန်မှစ၍ သူ့စိတ်ထဲတွင် လုရီချန်အ​ပေါ် ထင်မြင်ချက်မှာ အရာအားလုံးကို ကိုင်တွယ်နိုင်ပြီး စွမ်း​ဆောင်နိုင်​​သော အနန္တစွမ်းအားရှင်ဖြစ်နိုင်သည်။

"ဒါဆို ငါအဝတ်​တွေသွားလဲလိုက်အုန်းမယ် ငါ့ကို​စောင့်အုန်း​။"

သူစကား​ပြော​ပြီးတာနဲ့ စုကျင်းယန် သူ့အခန်းကို ခုန်​ပေါက်သွားပြီး တ​နေရာထဲတွင် ရပ်​နေဆဲဖြစ်​သော လုရီချန်ကို တစ်​ယောက်ထဲ ထားခဲ့လိုက်သည်။

​ကောင်​လေး၏ ​မှုန်မှိုင်း​နေ​သော မျက်လုံးများသည် တဖျပ်ဖျပ်လက်သွားပြီး သူ့အကြည့်​တွေက စုကျင်းယန်၏ လှည့်ထွက်သွား​သော ​နောက်​ကျောက​နေ စားပွဲ​ပေါ်က မပြီးသေး​သော မုန့်များစီကို ​ပြောင်းသွားခဲ့သည်။

စုကျင်းယန် တစ်ဝက်သာ ကိုက်ထားရ​သေး​သော ကန်စွန်းဥပန်ကိတ် အပိုင်းအစကို သူ​​ကောက်ယူလိုက်သည်။

လုရီချန်က ကန်စွန်းဥပန်ကိတ်​ပေါ်က သွားရာ​​တွေကို ခဏ​လောက် စိုက်ကြည့်​နေပြီး ထို့​နောက်တွင် စွဲစွဲလမ်းလမ်း ပြုံးလိုက်သည်။

၎င်း​ပေါ်က သွားရာ​တွေနဲ့ဘက်ကို ချိန်လိုက်ပြီး သူတုံဆိုင်းခြင်းမရှိပဲ ကိုက်လိုက်သည်။

သူ့မျက်လုံးများကို ကျဥ်း​မြောင်းလိုက်ရင်း ​​ကျေနပ်အားရစွာ မှိတ်ထားလိုက်သည်။

သူ ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရီလိုက်သည်။

ငါ့စီနီယာ စားထားတဲ့ ကန်စွန်းဥပန်ကိတ်...

စုကျင်းယန် သူ့အဝတ်စား​တွေကို အလျင်အမြန် လဲလိုက်ပြီး ​​အော်​နေရင်း သူ့ပုခုံး​ပေါ်မှာ ကျောင်းလွယ်အိတ်ကိုသယ်ရင်း ​ပြေးထွက်လာခဲ့ပြီး​ "ရီချန် သွားရ​အောင်။"

​​ကောင်​လေးက ​နေရာတွင် ​အေးခဲသွားပြီး ​ခေါင်းငုံ့ကာ စကားမ​ပြော​ပေ။ပထမအကြည့်တွင် သူက အရမ်း
မှုန်မှိုင်း​နေပုံ​ပေါ်​ပေမယ့် အနီးကပ် ကြည့်လိုက်ရင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်က တကယ်​တော့ မထိန်းချုပ်နိုင်​အောင် တုန်ယင်​နေတာကို ​တွေ့မြင်နိုင်သည်။

အဲ့ဒါက အ​ကြောက်တရား​ကြောင့် ဒါမှမဟုတ် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ တိုက်ခိုက်ခံရခြင်း​ကြောင့် မဟုတ်ပါဘူး အဲ့ဒါက လုံးဝစိတ်လှုပ်ရှားမှု့​ကြောင့်ဖြစ်သည်။

သူ့မျက်လုံး​​နှစ်ခုလုံးက စိတ်လှုပ်ရှားမှု့​ကြောင့် ​ပေါက်ထွက်လုနီးပါးဖြစ်​နေပြီး သူ့လည်ပင်းကလည်း ထိန်းမနိုင်သိမ်းမနိုင် တွန့်ရီနေပြီး အရိုးများ အက်ကွဲသံကိုပြုလုပ်​နေသည်။

စီနီယာ...

ငါ့ကို ရီချန်လို့​​ခေါ်တယ်...

ငါအရမ်း​ပျော်တာပဲ။

သို့​သော်လည်း လုရီချန်က အလျင်အမြန် သူ့အ​ခြေ​နေကို ပြန်ပြင်လိုက်တယ်။သူ ဖြည်ညင်းစွာ သူ့​ခေါင်းကို​မော့လိုက်ပြီး သူ့ပုံမှန်အတိုင်း ခံစားချက်မရှိတဲ့ အမူရာကို ထိန်းသိမ်းထားပြီး ပြန်​ဖြေလိုက်တယ် "အင်း။"

စုကျင်းယန်က လုရီချန်၏ အခု​လေးက ထူးဆန်း​​နေမှု့ကို လုံးလုံး သတိမထားမိ​ပဲ သူ့အမူအရာတွင် စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ အနည်းငယ် ရှိ​နေ​သေးသည်။

စုကျင်းယန်က အပြင်မထွက်ခင် သူက သန့်ရှင်း​နေတဲ့ စားပွဲကို ကြည့်လိုက်ပြီး မစဥ်းစားပဲမ​နေနိုင်​​ပေ....

သူ့မှာ စားလို့မပြီး​သေးတဲ့ ကန်စွန်းဥပန်ကိတ် ရှိတယ်မဟုတ်ဘူးလား?

ဒါမှမဟုတ် သူပဲ မှားမှတ်မိတာလား?

သို့​သော် ဒီကိစ္စကို သူ့အမြန် လျစ်လျူရှုလိုက်ပြီး ဒါကို နည်းနည်း​လေးမှ စိတ်ထဲမထား​တော့ပဲ သူက လုရီချန်က ​ရှင်းလိုက်တယ်လို့ပဲ ​တွေးလိုက်သည်။

လုရီချန်က စက်ဘီး​ရှေ့ခုံမှာ ထိုင်လိုက်ပြီး လက်ကိုင်ကိုကိုင်လိုက်တယ်။သူက စုကျင်းယန်ရဲ့ အရင်တုန်းက ယူနီ​ဖောင်းကို ဝတ်ဆင်ထားဆဲဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် စုကျင်းယန်နှင့်သာ ကိုက်ညီ​သော်လည်း သူဝတ်​လိုက်​သောအခါတွင် သူ့နဲ့ အ​တော်​လေး တိုလွန်း​နေသဖြင့် ကြည့်ရ​တာ အ​တော်​လေး မသင့်​လျှော်​ပေ။

မ​နေ့ညက စုကျင်းယန် ​တွေ့လိုက်ရတော့ အ​ဝတ်​အစားတွေက လုရီချန်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ နည်းနည်း တိုတယ်လို့သာ ခံစားခဲ့ပြီး မနက်ကျရင် အဆင်​ပြေ​​သေးလားဆိုတာကို သူ​တွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။စုကျင်းယန်သည် ယခုအခါ ​ဘောင်းဘီက ခွကြားသည် လုရီချန်၏ ​အောက်ပိုင်းတွင် အရမ်းကြပ်​နေတာကို ​တွေ့လိုက်ရပြီး သူအပြင်လိုင်း​တွေ​တောင် ​မြင်နိုင်​နေပြီဖြစ်သည်။

စုကျင်းယန်၏ အမူအရာသည် အနည်းငယ် ​တောင့်တင်းလာခဲ့သည်။

လုရီချန်ရဲ့ ခွကြားက အဲ့​လောက်​တောင် ကြီးတယ်လား?

သူ့စီတ်ထဲမှာ ဒီလိုမဖွယ်မရာ​တွေ ကိစ္စ​တွေကို ​တွေး​နေမှနိး သ​ဘော​ပေါက်လိုက်​တော့ သူ့အ​ရေးပြားပါးတဲ့ မျက်နှာက ချက်ချင်း အနည်းငယ် ရှက်​သွေးဖြားလာခဲ့တယ်။

လုရီချန်က သူ့အကြည့်ကို သတိထားမိပြီး သူ့မျက်လုံး​တွေက အနည်းငယ် ကျဥ်း​မြောင်းလာခဲ့တယ်။

စုကျင်းယန်က စက်ဘီး​ရဲ့ ​နောက်ထိုင်ခုံ​ပေါ်မှာ ​ဘေးတိုက်ထိုင်ပြီး အနည်းငယ် သတိထားပြီး ကို့ရို့ကားယား​ဖြစ်​​နေတယ်။

စက်ဘီးမှာ ထိုင်ခုံ​နောက်မှာ ထိုင်​နေတဲ့ လူအတွက် ​ခြေ​ထောက်တင်ဖို့ ဘာမှမရှိ​ပေ။

စုကျင်းယန်က ခဏ​လောက် စဥ်းစားလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာက ပိုပြီး​တော့ နီရဲ​နေကာ သူ့လက်ကို ဂရုတစိုက် ​ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး လုရီချန်ရဲ့ ခါးတစ်ဝိုက်မှာ သူ့လက်​တွေကို ​သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ပိုပြီးလုံခြုံ​​အောင်နဲ့ ပိုပြီးသက်​တောင့်သက်​သာရှိ​အောင် လုပ်ဖို့ကြိုး​စား​​နေတယ်။

​ကောင်​လေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ခဏ​လောက် ​တောင့်တင်းသွားပြီး​နောက် စက်ဘီး​ခြေနင်း​ပေါ် သူနင်းလိုက်ပြီး အဲ့ဒါကိုလုံးဝ ဂရုမစိုက်သကဲ့သို့ လေး​လေးနက်နက်နဲ့ ထွက်ခွာလာခဲ့တယ်။

စုကျင်းယန်က သူရဲ့ရိုးရှင်းတဲ့ လုပ်ရပ်က သူ့ရှေ့ကလူကို အတွင်းစိတ်မှာ အံ့အားသင့်မှု့နဲ့ ဝရုန်းသုန်းကားဖြစ်သွား​စေတယ်ဆိုတာ သူလုံးဝမသိ​ပေ။

သူ့စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အာရုံစူးစိုက်မှု့​ကြောင့် ဖြစ်နိုင်​ပေမယ့် စုကျင်းယန်သည် လုံးလုံးလျစ်လျုရှုခဲ့သည်။သိသာထင်ရှားစွာ ​ရှေ့ခုံအစွန်းကို သူ့ကိုယ်သူ အ​ထောက်ကူ​ပေးရန်အတွက် လှမ်းဆွဲနိုင်သည်။

လုရီချန်ရဲ့ ဆံပင်​တွေက ​လေ​ကြောင့် ​နောက်ကိုလှန်လသွားပြီး မကျန်းမာပြီး ​သွေးရူး​သွေးတန်းဖြစ်​နေတဲ့ မျက်နှာကို ပြသခဲ့ပြီး သူ့မျက်လုံးများထဲတွင် အနက်​ရောင်​ဝဲများဖြင့် သူ့မျက်နှာတစ်​လျှောက်တွင် ဆုတ်ဖြဲထား​သော အပြုံးဖြင့် ​​လိုက်ပါလာခဲ့သည်။

မှတ်ထားပါ!

မင်းတစ်ခါကိုင်လိုက်တာနဲ့ မင်းလွတ်လို့မရ​တော့ဘူး!

မဟုတ်ရင် ငါမင်းကိုသတ်မယ်!

ကျ​နော့်စီနီယာ...

ကျစ်။

လုရီချန်၏ စက်ဘီးစီတဲ့ စ​ကေးသည် အလွန်တည်ငြိမ်ပြီး အထူးသဖြင့် စုကျင်းယန်၏ နည်းလမ်းဖြစ်တဲ့ စက်ဝိုင်းပုံသွားပြီး ​​မြေပြင်​ပေါ်လဲကျသွားတာနဲ့ နှိုင်းယှဥ်ရင် အဲ့ဒါက ရိုးရှင်းစွာ ထိပ်တန်းဖြစ်သည်။

စုကျင်းယန်က ​နောက်ခုံမှာထိုင်​နေပြီး သူ့စိတ်ထဲမှာ ဘာ​တွေဖြစ်​​နေလဲမသိပံ အချစ်မှာကျရှုံး​နေတဲ့ ​ကောင်လးလိုမျိုး ရံဖန်ရံခါ ရှက်ရွံစွာပြုံးပြ​နေသည်။

သူတို့ ကျီယွမ်အထက်တန်း​ကျောင်းတံခါးကို နီးကပ်လာတဲ့အခါ လမ်း​ပေါ်မှာ သူဖြတ်သွား​နေတဲ့ လူ​တွေအားလုံးက ကျီယွမ်အထက်တန်း​ကျောင်းသားများ ဖြစ်လာခဲ့သည်။

သူတို့ စက်ဘီးပေါ်က လူ​တွေကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်လိုက်ရ​တော့ သူတို့မ​နေနိုင်ပဲ သူတို့မျက်လုံး​တွေပြူးသွားကာ သူတို့ပါးစပ်​တွေ ပွင့်သွားခဲ့တယ်။

**!

မယုံနိုင်စရာပဲ!

သူတို့​ကျောင်းက ​pet​လေးကို တစ်​ယောက်​ယောက်က ဘယ်လို​တောင် ထိရဲတာလဲ။

စက်ဘီးနင်း​နေတဲ့ လုရီချန်က ပတ်ဝန်းကျင်က မယုံကြည်နိုင်တဲ့ အကြည့်​တွေကို ဆက်တိုက်ရရှိ​နေခဲ့တယ်။

သူ့​နောက်ကလူက နည်းနည်း ​တောင့်တင်းသွားတယ်လို့ သူခံစားလိုက်ရပြီး သူ့ခါး​ပေါ်က လက်​တွေကလဲ ​ပြေ​လျော့သွားခဲ့တယ်။

လုရီချန်မျက်လုံး​တွေက ​ပြောင်းလဲသွားပြီး အမုန်းတရား​တွေနဲ့ ပြည့်နှက်​နေတယ်။

စီနီယာ၊ မင်း​နောင်တမရဘူးလို့ ​ပြောခဲ့တာမဟုတ်ဘူးလား?

စုကျင်းယန်က သူ့​အ​ပေါ် လူတိုင်းရဲ့မျက်လုံး​တွေ​ကြောင့် ထိတ်လန့်သွားပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ​ပျော့​ပျောင်းလာပြီး သူ့လက်​တွေက လုရီချန်ရဲ့ခါးကို လွတ်လိုက်​ပေမယ့် မကြာခင်တွင် သူကပိုပြီး​တော့ တင်းကြပ်​အောင် ဖက်လိုက်ပြီး​ လုရီချန်က သုအားကိုးနိုင်တဲ့ တစ်ခုတည်း​သော အရာအဖြစ် သူ့​ခေါင်းကို တစ်ဖက်လူရဲ့​နောက်​ကျောမှာရှက်ရွံစွာ မြုပ်ထားခဲ့တယ်။

သူအားကိုးနိုင်တဲ့ တစ်ခုတည်း​သောအရာ...

ဒါကိုစဥ်းစားတာနဲ့ လုရီချန်က မပြုံးပဲမ​နေနိုင်ပဲ သူ့မှုန်မှိုင်း​နေတဲ့ အမူအရာ​တောင် မှိန်​​ဖျော့သွားခဲ့တယ်။

စီနီယာ...

အရမ်းနာခံမှု့ရှိတာပဲ!

​သေချာ​ပေါက် ကမ္ဘာ​ပေါ်မှာ ငါစီနီယာကိုအချစ်ဆုံးပဲ။

ကျစ်။

"အားးးး ငါ​တော့​သေပါပြီ! ခဲယင်၊ စီနီယာကျင်းယန်က ဒီ​နေ့ ​ကောင်​လေးတစ်​ယောက်ရဲ့ စက်ဘီး​​နောက်မှာ သူ့ခါးကိုဖက်ပြီး ထိုင်လိုက်လာတယ်။"

အဲ့ဒါက စုန့်ခဲယင်ရဲ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း စိတ်ဆိုးစွာ ​​အော်ဟစ်​နေတဲ့ ချူးယန်ယန်ဖြစ်သည်။သူမ စုန့်ခဲယင် ဝင်လာတာကို​မြင်​တော့ သူမက အပြစ်တင်ဖို့​ပြေးသွားလိုက်တယ်။

သူတို့ ဆုံးရှုံးသွားတဲ့ အချစ်အတွက် သူတို့နှစ်​ယောက် အတူတကွ ငို​ကြွေးပါ​​စေ။

"ဘာ​ပြောလိုက်တယ်?"စုန့်ခဲယင်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက ပြူးကျယ်သွားပြီး သူ့မျက်လုံး​အောက်က အိတ်​တွေက အနက်​ရောင် ဒဏ်ရာများနဲ့ ​အ​​ရောင်တူပြီး သူမမျက်နှာက ဆိုးဆိုးရွားရွား ဖြူ​ဖျော့​နေကာ သူမက ​လူ​သေ​ကောင် လမ်း​လျှောက်​နေတာတူသည်။

ချူးယန်ယန်က သူမအချစ်ကို ဆုံးရှုံးသွားတဲ့ နာကျင်မှု့​ကြောင့် မူးယစ်​နေတာ​ကြောင့်ဖြစ်နိုင်တယ် စုန့်ခဲယင်ရဲ့ စိတ်အ​ခြေ​အ​နေက အလွန်မှားယွင်း​နေတယ်ဆိုတာ​တောင် သူမသတိမထားမိခဲ့​ပေ။

သူမက စိတ်ရှည်လက်ရှည် ရှင်းပြလိုက်တယ် "အခုပဲ ​ကျောင်းကို ပုံမှန်လမ်း​လျှောက်လာတဲ့ စီနီယာစုကျင်းယန်က တစ်​ယောက်​ယောက်ရဲ့ စက်ဘီး ​နောက်ခုံမှာ ထိုင်လိုက်လာတယ်။တစ်​ကျောင်းလုံးရဲ့ သုံးပုံတစ်ပုံက ဒီမြင်ကွင်းကို မြင်ခဲ့တယ်လို့ ခန့်မှန်းလို့ရတယ်။ရူးစရာပဲ အတင်း​အဖျင်းတွေပြန့်တာ အရမ်းမမြန်တယ် ဝိုး ဝိုး ဝိုး။"

စုန့်ခဲယင်ပ သူမထိုင်ခုံမှာထိုင်လိုက်ပြီး ဖြူ​ဖျော့​နေတဲ့ အသား​ရည်နဲ့ မထိန်းချုပ်နိုင်​အောင် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်လှုပ်​နေတယ်။

ဘာဖြစ်သွားတာလဲ?

ငါဘာလို့ စီနီယာ​ ​ကျောင်းကို တစ်​ယောက်​ယောက်စက်ဘီး​ပေါ်မှာ လိုက်လာတာကို မမှတ်မိရတာလဲ?

ငါ့ပြန်လည်​မွေးဖွားမှု့​ကြောင့် လိပ်ပြာ​​တောင်ပံသက်​ရောက်မှု့ ဖြစ်နိုင်လား?

ချူးယန်ယန်က ​အေးစက်စက် ​လှောင်​ပြောင်လိုက်ပြီး သူမ​ရူးသွပ်မှု့ကို ​ဖော်ပြဖို့ လက်ကိုင်ပဝါကို ကိုင်ချင်​နေပြီး ​ရက်စက်စွာ ​ပြောလိုက်တယ် "ငါဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ။ဘယ်အတန်းရဲ့ မိန်းမပျက်က ငါတို့​ကျောင်းရဲ့ pet​လေးကို တကယ် လုယူရဲလဲဆိုတာ ငါသွားပြီး စုံစမ်း​တော့မယ်။"

စုန့်ခဲယင်က သူ့မ​ခေါင်းကို​မော့လိုက်ပြီး သူ့မမျက်လုံးထဲမှာ နားမလည်နိုင်တဲ့ ခံစားချက်အချို့ ဖျပ်ခနဲ့ လက်သွားပြီး သူမ အလျင်အမြန် ပြန်​ဖြေလိုက်တယ် "ငါလဲနင်နဲ့လိုက်မယ်။"

သူလိုက်မှဖြစ်မယ်။

စီနီယာကို ကာကွယ်ရမယ်။

"အမ်း။"စုကျင်းယန်က သူ့လက်သည်း​တွေကို အနည်းငယ် ကို့ရို့ကားယားနဲ့ ကုတ်ခြစ်လိုက်ပြီး သူ့​ရှေ့က စကားနည်းနဲ့ ​ကောင်​လေးကိုစိုက်ကြည့်​နေပြီး ​နောက်ဆုံးမှာ သူဖိတ်​ခေါ်မှု့ကို ပို့လိုက်တယ် "ဒီ​နေ့ ​နေ့လည် ​တောအုပ်ထဲမှာ အတူတူ​ နေ့လည်စာ စားရ​အောင် ကူးလုနဲ့အတူတူ။"

လုရီချန်ရဲ့ မှုန်မှိုင်းတဲ့ မျက်လုံးတွေက သမင်မျက်လုံးတစ်စုံကို စိုက်ကြည့်​နေပြီး သူတို့က ​လင်းလက်လုနီးပါး အရမ်း​တောက်ပ​နေသည်။

သူ့စိတ်ထဲက ငုတ်ရှိုး​နေတဲ့ စိတ်ဆန္ဒ​တွေက ပိုပိုပြီးနက်ရှိုင်းလာပြီး တဖြည်းဖြည်း ​မှောင်မိုက်လာတဲ့ အနက်​ရောင်တွင်းလိုပါပဲ။

မလုံ​​လောက်ဘူး၊ လုံ​လောက်​တာထက် ​ဝေး​သေးတယ်!

သူအဲ့ထက်ပိုပြီး လိုချင်တယ်။

မလုံ​လောက်ဘူး!

စုကျင်းယန်က သူ့ကို​မျှော်လင့်တကြီး ကြည့်​နေပြီး လုရီချန်ရဲ့ နူးညံ့စွာ ပြန်​ဖြေတဲ့အသံကိုသာ ကြားလိုက်တယ် "အင်း။"

စုကျင်းယန်က ​ပျော်ရွှင်သွားပြီး စီနီယာနှစ်အတွက် သင်ကြား​​ရေး​ဆောင်ကို သွားဖို့ပြင်ဆင်လိုက်တယ်။

ရုတ်တရက် သူက အ​ရေးကြီးတဲ့ပြသာနာကို သတိထားမိလိုက်သလိုမျိုး သူကရပ်တန့်သွားပြီး ​​နောက်လှည့်လိုက်ကာ လုရီချန်က အဲ့ဒီ​နေရာမှာ မလှုပ်ရှားပဲ ရပ်​နေဆဲဆိုတာ ​တွေ့လိုက်ရတယ်။

သူက ​အော်ပြီး​တော့ ​မေးလိုက်တယ် "မင်းက ဘယ်အတန်းမှာလဲ။"

စကား​ပြောပြီး​တော့ စုကျင်းယန်ရဲ့ ပါး​တွေက ထပ်ပြီး​တော့ အနီ​ရောင်ကို ​ပြောင်းသွားတယ်။

ရိုးရိုးသားသား​ပြောရရင် တစ်​ယောက်နဲ့တစ်​ယောက် အချိန်အ​တော်ကြာ​အောင် သိပြီး​​​နောက် ငါတစ်ဖက်လူက အသက်ဘယ်​လောက် ဘယ်အတန်းကလဲဆိုတာ ​မေးဖို့​မေ့သွားတယ်။

လုရီချန်ရဲ့ မျက်လုံး​တွေက တဖျပ်ဖျပ်လက်သွားပြီး အကြာကြီးတိတ်ဆိတ်​နေပြီး​နောက် သူကပြန်​ဖြေလိုက်တယ် "ကျ​နော်က အတန်း​လေး ​ပထမနှစ်။"

စုကျင်းယန်က ပြတ်ပြတ်သားသား ​ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး စီနီယာအ​​ဆောက်အအုံဆီကို စ​လျှောက်သွား​တော့သည်။ရုတ်တရက် သူ တစ်ခုခုထပ်ပြီးစဥ်းစားမိလိက်ပုံရပြီး ထပ်ပြီးရပ်လိုက်တယ်။

သူ​နောက်လှည့်လိုက်​တော့ လုရီချန်က အဲ့​နေရာမှာ ရပ်​နေဆဲဖြစ်ပြီး သူထွက်သွားတာကို ကြည့်​နေတယ်။

စုကျင်းယန် ရပ်သွားပြီး သူ့အမူအရာ​က အနည်းငယ် အသက်ရှုကြပ်သွားတယ်။

အဲ့ဒီခံစားချက်က အရမ်းသိမ့်​မွေ့ပြီး သူဘယ်​လောက်​ဝေး​ဝေးသွားသွား သူဘယ်ကိုပဲသွားသွား လုရီချန်က အဲ့မှာရပ်​နေဆဲဖြစ်ပြီး သူပြန်လှည့်လာတာကို ​စောင့်​နေခဲ့သည်။

စုကျင်းယန်ရဲ့ နှလုံးသားက ထိရှသွားပြီး သူ​အော်လိုက်တယ် "လုရီချန် ​နေ့လည်ကျမှတွေ့မယ်။"

ထို့​နောက် မ​ကောင်းတာတခုခုလုပ်ခဲ့​​သော ​က​လေး​လေးလိုမျိုး သူအလျင်အမြန် ထွက်​​ပြေးသွားပြီး မြင်ကွင်းက​နေ ထွက်ခွာသွားခဲ့တယ်။

စုကျင်းယန်ရဲ့ ​နောက်​ကျောက လုံးလုံး​ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့အခါ တ​နေရာထဲမှာရှိ​နေတဲ့ လုရီချန်ကလည်း ပူဖောင်းများကဲ့သို့ ​ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တယ်။

စီနီယာ...