အပိုင္း(၆၆)
သူမေရွ႕မွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေနကို လင္ရွန္း ေဝဖန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ေနေလတယ္. တုရီက စစ္ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာကို ဆင္ျမန္းထားခဲ့တယ္. ဒါ့အျပင္ကို သူက သူနဲ႔အတူ သူ႔လက္ေအာက္ငယ္သားႏွစ္ေယာက္ကိုပါ အတူေခၚေဆာင္လာခဲ့ေလတယ္. 'အိုး...ေရွာင္လုေျပာတာ မွန္ေနတာပဲ.. တုရီက အရမ္းကို ခန႔္ညားတဲ့ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ပဲကိုး.. သူ႔ရဲ႕႐ုပ္ဆင္း႐ူပါကာ ကိုထည့္မေျပာဘဲနဲ႔ေတာင္ သူက အရမ္းအားျပည့္အင္ျပည့္ မာန္ဟုန္အျပည့္နဲ႔ပါလား.. သူတို႔က အင္ပါယာရဲ႕နန္းေဆာင္ထဲကိုေတာင္ လက္နက္ေတြယူလာရဲတာလား။ ဒါကေတာ့ အရမ္းမေလးစားလြန္းရာက်သြားၿပီပဲ!
လင္ရွန္းက သူမစိတ္ထဲမွာပဲ အေတြးအမွ်င္ေတြ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အေျပးအလႊားသြားေနစဥ္မွာပဲ တုေဟာင္က အင္ပါယာ၏အိပ္ရာေဘးကေနၿပီးေတာ့ က်ယ္ေလာင္စြာျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ ေအာ္ေျပာလိုက္ေလတယ္. သူက တုရီေနာက္က ငယ္သားႏွစ္ေယာက္ကို စူးစူးဝါးဝါးျဖင့္ ေအာ္ဟစ္လိုက္ခဲ့သည္. – "အတင့္ရဲလွခ်ည္လား.. အေစခံေတြ? ဒီေနရာကိုလက္နက္ေတြယူလာဖို႔ မင္းတို႔ကို ဘယ္သူက ခြင့္ျပဳထားတာလဲ? ထြက္သြားၾကစမ္း!" တုေဟာင္က ေထာက္ထားညာတာမႈကိုပင္ မျပသေတာ့ေပ. သူက အေစခံေတြကို ေအာ္ဟစ္ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းေနေသာ္လဲ တုရီကို တဲ့တိုးပင္ၾကည့္ေျပာ ေနတာပဲျဖစ္သည္။
ဘာကပိုၿပီးေတာ့ အံအားသင့္စရာေကာင္းလဲဆိုေတာ့ အဲဒီလက္ေအာက္ငယ္သားႏွစ္ေယာက္က တုေဟာင္ေအာ္ဟစ္လိုက္တာကို အေရးစိုက္သည့္ပုံ တစ္စက္ေလးမွ မျပခဲ့ေပ. အျခားတစ္ဖက္မွာေတာ့ သူတို႔က ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ တုရီရဲ႕မ်က္လုံးထဲကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ကာ သူ႔ရဲ႕ခြင့္ျပဳမိန႔္ကို ေတာင္းခံေနခဲ့သည္. သူတို႔ေတြက တုရီရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ရရွိလိုက္မွသာလွ်င္ နန္းေဆာင္ထဲကေန ထြက္ခြာသြားၾကေတာ့သည္။
လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ တုရီကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ အထင္ႀကီးေလးစားသြားေတာ့သည္. တုရီရဲ႕ သူ႔ရဲ႕လက္ေအာက္ငယ္သားေတြအျမင္မွာ ဩဇာႀကီးမားျခင္းႏွင့္ ႀကီးစိုးျခယ္လွယ္ႏိုင္ျခင္းက သူတစ္ေယာက္ထဲတြင္သာ သက္ေရာက္ႏိုင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးသည့္အခ်က္ကိုပင္ျဖစ္သည္. 'တုရီက ဒီေနရာကို မီးေလာင္ေနတုန္းမွာ လုယက္ဖို႔ေရာက္လာတာ ေသခ်ာတာပဲကိုး! ၾကည့္ရတာေတာ့ တုေဟာင္တစ္ေယာက္ေတာ့ ဒုကၡေတာ့ေရာက္ၿပီေဟ့!
လင္ရွန္းက တုေဟာင္အတြက္ စိုးရိမ္သြားစဥ္မွာပဲ တုရီက ေျပာလိုက္တယ္.- "ဒုတိယညီေတာ္.. ေက်းဇူးျပဳၿပီးေတာ့ စိတ္ေအးေအးထားလိုက္ပါ၊ အစ္ကိုေတာ္က စစ္တပ္ကိုနန္းၿမိဳ႕ေတာ္ကို ေခၚလာတာက ခမည္းေတာ္က အရမ္း မက်န္းမမာျဖစ္ေနတယ္လို႔ သတင္းၾကားရလို႔ပါ၊ အစ္ကိုေတာ္က စိုးရိမ္သြားတာေၾကာင့္နဲ႔ သတင္းပို႔သမားအလာကို မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲနဲ႔ ေရာက္ခ်လာရတာပါပဲ၊ အစ္ကိုေတာ္ နည္းနည္း႐ိုင္းပ်သလိုျဖစ္သြားတယ္၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီးေတာ့ အစ္ကိုေတာ့္ကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါ..ဒုတိယညီေတာ္။"
တုရီက အရမ္းကိုယဥ္ေက်းျပဴငွာစြာေျပာဆိုေနေသာ္လဲ သူစကားထဲမွာက ဆိုလိုေနသည့္ ျမဳတ္ကြက္ေတြရွိေနသည္. ပထမဆုံး.. သူက တုေဟာင္ကို အိမ္ေရွ႕မင္းသားလို႔ အမည္တပ္ကာ ထည့္မေျပာသြားခဲ့ဘဲ ဒုတိယညီေတာ္လို႔သာ ေျပာသြားခဲ့တယ္. ဒီအဓိပၸာယ္က သူက တုေဟာင္ရာထူးကိုအသိမွတ္ျပဳဖို႔ ျငင္းဆန္ေနတာပဲမဟုတ္လား. ဒုတိယကေတာ့ တုရီက သူ႔စစ္တပ္က နန္းၿမိဳ႕ေတာ္အျပင္ဘက္မွာရွိေနတယ္လို႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ အရိပ္အမြက္ေျပာေနတာပဲမို႔လား. သူက သူ႔ရဲ႕သေဘာထားရပ္တည္ခ်က္ကို အလြန္ပင္ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျပာၾကားေနတာပဲျဖစ္ေတာ့သည္။
"အိုး..ဟုတ္လား" တုေဟာင္က ေရပင္ေအးခဲမတတ္အသံျဖင့္ ေအးစက္စြာျဖင့္ရယ္ေမာလိုက္ခဲ့သည္. "တကယ္လို႔ အစ္ကိုေတာ္သာ ဒီေလာက္အခ်ိန္ကိုက္ေရာက္လာမယ္မွန္းသာ ညီေတာ္သိရင္ ညီေတာ္က သတင္းပို႔သမားကို ပို႔ဖို႔မလိုေလာက္ေတာ့ဘူးေပါ့၊ ညီေတာ္က သူ႔ကိုျပန္ၿပီးေတာ့ပဲ ဆင့္ေခၚလိုက္ပါ့မယ္ေလ၊ သူလည္း အရမ္းေဝးေဝးလံလံ ေရာက္ေလာက္ေသးမွာ မဟုတ္ပါဘူး"
"ဒုတိယညီေတာ္ က စက္ယႏၲရားတစ္လုံးလို အလုပ္မ်ားတာပဲကိုး.. အစ္ကိုေတာ့္ဆီကို သတင္းပို႔သမားတစ္ေယာက္နဲ႔ ေစလႊတ္ၿပီး သတင္းပို႔ဖို႔ေတာင္မွ အခ်ိန္ေတြက်န္ရွိေနေသးတာပဲ၊ အစ္ကိုေတာ္ကေတာ့ ညီေတာ္ ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ေက်းဇူးမတင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးပဲ။"
"အစ္ကိုေတာ္...အစ္ကိုေတာ္ က အရမ္း႐ိုး႐ိုးကုပ္ကုပ္ေနတတ္တာပဲ၊ ညီေတာ္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုေတာ္နဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္လို႔ရႏိုင္မွာလဲ? စစ္သူႀကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အစ္ကိုေတာ္က ညီေတာ္တို႔တိုင္းျပည္အတြက္ ရန္သူေတြကို တိုက္ထုတ္ဖို႔လိုအပ္တယ္ေနာ္.. အစ္ကိုေတာ္မွာလဲ နန္းေတာ္ထဲကကိစၥရပ္ေတြကို စိုးရိမ္ဖို႔ အခ်ိန္ရွိေနတာပဲကိုး၊ အဲဒါက အစ္ကို႔ေတာ္အတြက္ ျပႆနာအမ်ားႀကီးရွိလာႏိုင္တယ္ေနာ္"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လွ်ာဖ်ားေပၚမွာ စကားစစ္ခင္းေနၾကသည္. စကားတစ္ခြန္းတိုင္းစီက ထီးနန္းပလႅင္ကို ရည္ၫႊန္းေျပာဆိုေနၾကေလသည္. လင္ရွန္းလည္းသက္ျပင္းသဲ့သဲ့သာ ခ်မိလိုက္ေတာ့တယ္... 'သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က မတူဘူးလို႔ ဘယ္သူေတြကမ်ား ေျပာလိုက္တာလဲ? သူတို႔ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႔ ျငင္းခုန္ေနတာကို ၾကည့္လိုက္ရင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ပုံစံခြက္ တစ္ခုတည္းကေနၿပီး ပုံသြင္းၿပီးေတာ့ ထြက္လာတာက်ေနတာပဲ!'
ထိုအခိုက္တန႔္တြင္ ႐ုတ္တရက္ ေၾကညာခ်က္တစ္ခုက ေပၚထြက္လို႔လာခဲ့ကာ- "အရွင္မင္းျမတ္ကို သတင္းပို႔ပါတယ္၊ အမတ္လ်ိဳ၊ အမတ္ဝမ္ နဲ႔ အမတ္ခ်ိဳင္တို႔ က နန္းေဆာင္ထဲကိုဝင္လာဖို႔အတြက္ အျပင္ဘက္မွာ ေစာင့္ဆိုင္းေရာက္ရွိေနေၾကာင္းပါ"
" ခမည္းေတာ္ မက်န္းမမာျဖစ္ေနတာ မင္းမျမင္ဖူးလား။ သူတို႔ကို ေမာင္းထုတ္လိုက္စမ္း!" တုေဟာင္က ေဒါသတႀကီးျဖင့္ ေအာ္ဟစ္လိုက္ခဲ့သည္။
"ဒါေပမယ့္......." မိန္းမစိုးရဲ႕ သြင္ျပင္လကၡဏာက ၾကည့္ရတာ သိပ္ၿပီးေတာ့မေကာင္းခဲ့ေပ. "အမတ္လ်ိဳက ေျပာပါတယ္ခင္ဗ်...သူတို႔ေတြ အရွင္မင္းျမတ္ကို မေတြ႕ရမခ်င္း မထြက္သြားဘူးတဲ့....."
"အရွက္မဲ့လိုက္တာ! ဒီသက္ၾကားအိုႀကီးေတြက အရွင္ဘုရင္ကိုေတာင္မွ အေရးတယူမျပဳၾကေတာ့ဘူးေပါ့။
ငါ့စကားကို ျပန္သြားေျပာလိုက္စမ္း၊ မထြက္သြားခ်င္တဲ့ဘယ္သူမဆို ရာထူးအဆင့္ေလွ်ာ့ခ်ခံရၿပီးေတာ့မွ အိမ္ေတာ္ကို ျပန္ပို႔မယ္လို႔!"
"အာ...." တစ္ဖက္မွာေတာ့ မိန္းမစိုးက အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားကို မဆန႔္က်င္ရဲဘဲ အျခားတစ္ဖက္မွာေတာ့ သူက ေတာ္ဝင္အႀကံေပးအမတ္ေတြကိုလဲ ဆန႔္က်င္ဘက္မလုပ္ရဲျဖစ္လို႔ေနသည္. မိန္းမစိုးက ပဲႀကီးေလွာ္ၾကားထဲတြင္ ဆားညႇပ္ေနခဲ့ၿပီးေတာ့ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ေခ်. သူ႔ကိုၾကည့္ရတာ ထိတ္လန႔္ေၾကာက္႐ြံ႕ေနသည့္ပုံေပါက္လို႔ေနခဲ့သည္။
ထိုအခိုက္တြင္ တုရီက ႐ုတ္တရက္ ဝင္ေျပာလိုက္သည္.- "လ်ိဳအမတ္က နန္းေဆာင္ထဲကို ဝင္လာခ်င္ေနေတာ့လဲ၊ ဒုတိယညီေတာ္...ဘာျဖစ္လို႔ သူ႔ကို အထဲဝင္ခြင့္မျပဳတာလဲ"
" မင္းက အိမ္ေရွ႕မင္းသားလား ဒါမွမဟုတ္ ငါက အိမ္ေရွ႕မင္းသားလား? ငါ့စကားကို သြားျပန္ေျပာလိုက္စမ္း၊ သူတို႔ကို သြားေျပာလိုက္!" တုေဟာင္က သူ႔မ်က္လုံးေတြကပါ စူးစူးရဲရဲျဖစ္သြားကာ ျပန္ေအာ္ဟစ္လိုက္ခဲ့သည္။
လင္ရွန္းလည္း သက္ျပင္းပဲ ခ်မိေတာ့သည္. အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားတစ္ပါးျဖစ္ရတာက ဒီေခါတ္ကာလမွာေတာ့ မလြယ္ပါလား. ဝံပုေလြတစ္ေကာင္က ေရွ႕မွာရွိေနၿပီးေတာ့ က်ားတစ္ေကာင္ကလဲ ေနာက္ေက်ာကေန ေခ်ာင္းေျမာင္းေနတာပဲျဖစ္ေလသည္. တုေဟာင္တစ္ေယာက္ အင္ပါယာဘုရင္ျဖစ္လာႏိုင္ဖို႔က ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းလိမ့္မွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္. ဆူးေျငာင့္ခလုတ္ကသင္းေတြကို သူ ေက်ာ္ျဖတ္ရဦးမွာပဲ. ဒီလိုျဖစ္ေနတာကို ၾကည့္ရတာကေတာ့ တုေဟာင္နဲ႔တုရီက အခုပဲထၿပီးေတာ့ သတ္ျဖတ္ၾကေတာ့မလို႔လို႔ေတာင္ ပုံေပါက္ေနတာပဲမို႔လား!။
ဒက္ဒီအင္ပါယာ.... ရွင့္သားေတာ္ေတြက ထသတ္ၾကေတာ့မယ္ေနာ္...ဖ်န္ေျဖလိုက္ေတာ့ေလ!
မေမွ်ာ္လင့္ထားဘဲ အင္ပါယာက တကယ္ႀကီးပင္ သူ႔ပါးစပ္ကို ဖြင့္ဟလိုက္ခဲ့သည္.- " သူတို႔အထဲကို ဝင္ပါေစ......"
"မွန္လွပါ! ဒီအေစခံလိုက္နာပါ့မယ္!" ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ အင္အားအႀကီးမားဆုံး တစ္စုံတစ္ေယာက္က ေျပာလိုက္ခဲ့ေတာ့ မိန္းမစိုးက ေျဖးညင္းစြာျဖင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွ မတ္တပ္ျပန္ရပ္လိုက္ကာ သူ႔လည္ေခ်ာင္းကို အစြမ္းကုန္ခ်ဲ႕လိုက္၍ က်ယ္ေလာင္စြာျဖင့္ ေအာ္ေျပာလိုက္ခဲ့တယ္.- " အရွင္မင္းျမတ္က အမတ္မင္းေတြကို နန္းေဆာင္ထဲသို႔ဝင္လာဖို႔ ခြင့္ျပဳတယ္၊ အမတ္မင္းတို႔တေတြ ဝင္လာႏိုင္ၿပီ!"
"ဝင္ေရာက္လာပါၿပီ... ဝင္ေရာက္လာပါၿပီ... ဝင္ေရာက္လာပါၿပီ..." နန္းေဆာင္ေတာ္ထဲသို႔ ျဖတ္သန္းလာေနသည့္ စၾကၤန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ပဲ့တင္ထပ္သံေတြက စြဲထင္ရွိေနေတာ့သည္. ခ်က္ခ်င္းပင္ အမႈထမ္းဝတ္စုံျပည့္ ဝတ္စားဆင္ယင္ထားၾကေသာ ေတာ္ဝင္အႀကံေပးအမတ္တစ္စုက နန္းေဆာင္ေတာ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္. လင္ရွန္းက အၾကမ္းဖ်င္းေရတြက္ၾကည့္လိုကေတာ့ သူတို႔ေတြက အနည္းဆုံးဆယ္ေယာက္ေလာက္ရွိတာကို သိလိုက္ရသည္. အုပ္စုထဲမွ ထူးထူးျခားျခားရွိတာကေတာ့ အုပ္စုေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ အရာရွိလ်ိဳပင္ျဖစ္သည္. အမတ္မင္းလ်ိဳက ၿပီးခဲ့သည့္အင္ပါယာေဟာင္းက ခန႔္အပ္ထားခဲ့တာျဖစ္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ရာထူးက အားလုံးေသာ အႀကံေပးအမတ္ေတြထဲမွာ အေတာ္ပင္ ႐ိုေသေလးစားျခင္းခံရသူပင္ ျဖစ္တယ္။
အႀကံေပးအမတ္မ်ား ေရာက္ရွိလာသည့္အခ်ိန္တြင္ သူတို႔က သူတို႔ရဲ႕ဒူးေတြကို ၫႊတ္ေကြးကာ ဒူးေထာက္လိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
"အရွင္မင္းျမတ္!" အမတ္အိုႀကီးလ်ိဳသဲ့ခြၽမ္က ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ခဲ့သည္. သူ႔မ်က္ႏွာအမူအရာကေတာ့ အလြန္ပင္ေလးေလးနက္နက္ရွိေနကာ စိုးရိမ္ဖြယ္ရာျဖစ္လို႔ေနသည္. "ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ မွာ ပုံမွန္မဟုတ္တဲ့ ရာသီဥတုဆိုင္ရာအံ့ဖြယ္ျဖစ္ရပ္တစ္ခု ရွိေနေၾကာင္းပါ..အရွင္မင္းျမတ္၊ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ တိုင္းျပည္ေတာ့ ေဘးဒုကၡက်ေရာက္ေနပါၿပီ၊ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ရဲ႕ စီရင္စုျပည္နယ္တစ္ခ်ိဳ႕ေတြမွာ လေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မိုးေခါင္ေရရွားျခင္းကို ႀကဳံေတြ႕ရတယ္လို႔ဆိုတဲ့သတင္းေတြကို လက္ခံရရွိထားေၾကာင္းပါ၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံတစ္ခုတစ္ေလေတာင္မွ ရိတ္သိမ္းလို႔မရခဲ့ပါဘူး အရွင္မင္းျမတ္၊ ျမစ္ေၾကာင္းက က်ယ္ျပန႔္လာတာကေန ကပ္ေဘးဆိုးေတြ ျဖစ္ေပၚလာေနေၾကာင္းပါ၊ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ရဲ႕ျပည္သူလူထုေတြ အသက္မရွင္သန္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး၊ ထပ္ၿပီးေတာ့လဲ ဂ်ပန္ပင္လယ္ဓားျပေတြက ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ေတြကို က်ားတစ္ေကာင္က သားေကာင္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသလိုမ်ိဳး မ်က္စိေထာက္ေထာင့္ၿပီးေတာ့ ေပၚေပၚထင္ထင္ေစာင့္ၾကည့္ေနေၾကာင္းပါ အရွင္မင္းျမတ္၊ ဒီငယ္သားက အလြန္အေလးအနက္ထားၿပီးေတာ့ ေတာင္းဆိုခ်င္တာကေတာ့ အလြန္အမင္းစိုးရိမ္ဖြယ္ရာျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အရွင္မင္းျမတ္အေနနဲ႔ ဧကရာဇ္အသစ္ကို တိုးျမႇင့္ခ်ီးျမႇင့္တင္ေျမႇာက္ဖို႔ရာ တိုက္တြန္းႏိုးေဆာ္ခ်င္ေၾကာင္းပါ အရွင္ဘုရင္မင္းျမတ္!"
"ဒီလက္ေအာက္ငယ္သားေတြက ဒီလိုစိုးရိမ္ဖြယ္ရာေတြ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ိဳးမွာ အရွင္မင္းျမတ္အေနနဲ႔ ဧကရာဇ္အသစ္ေနရာကို ခ်ီးျမႇင့္တင္ေျမႇာက္ေပးဖို႔ ေလးေလးနက္နက္နဲ႔ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္!" သူ႔ရဲ႕ေနာက္ကေနၿပီးေတာ့ အျခားေတာ္ဝင္အႀကံေပးအမတ္အားလုံးက ထပ္ေလာင္းေျပာဆိုလိုက္ၾကေလသည္။
ဒါက အင္ပါယာကို နန္းစြန႔္ဖို႔ဖိအားေပးတဲ့ သမိုင္းဝင္ထဲကအပိုင္းလား။
လင္ရွန္းက သူမမ်က္လုံးေတြပင္ ေထာင္လိုက္ႀကီးအေပၚတက္သြားသလိုပင္ ခံစားလိုက္ရသည္. လက္ရွိအေျခအေနေတြ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ကေသာင္းကနင္းျဖစ္ေနတာကို ၾကည့္လိုက္ရင္ အင္ပါယာက သူ႔ေနရာကို အိမ္ေရွ႕မင္းသားအတြက္ ထီးနန္းစြန႔္လႊတ္ေအာင္လို႔ ဖိအားေပးခံေနရတာပါပဲျဖစ္သည္. သို႔ေသာ္လဲ ဒီလိုအခ်ိန္တြင္ အမတ္မင္း(၁) က ေရွ႕ကိုထြက္ရွိလာၿပီးေတာ့ တုေဟာင္က အ႐ိုက္အရာအတြက္ သင့္ေတာ္မႈမရွိေၾကာင္းကို ေျပာၾကားလိုက္သည္. ထိုအစား တုရီကသာ တုေဟာင္ေနရာမွာ အစားထိုးသင့္ေၾကာင္းေျပာလိုက္ခဲ့ပါတယ္. ထို႔ေနာက္ အမတ္မင္း(၂) က အမတ္မင္း(၁) ေျပာၾကားလိုက္တာကို ေထာက္ခံလိုက္ခဲ့သည္. ေနာက္ထပ္ အမတ္မင္း(၃)၊ (၄)၊ (၅)၊ (၆).....အားလုံးေသာ အမတ္ေတြကပါ ေရွ႕ကိုထြက္ရွိလာၿပီးေတာ့ အင္ပါယာအား ျပန္စဥ္းစားေပးဖို႔ရာ ေတာင္းပန္ေနခဲ့ၾကေတာ့သည္. "အႀကီးဆုံးမင္းသားမွာ အရည္အခ်င္းေရာ စ႐ိုက္လကၡဏာေကာင္း ရွိေၾကာင္းပါ! သူသာလွ်င္ ေနာက္တက္မည့္ အရွင္ဘုရင္ေလာင္းလ်ာတစ္ေယာက္ ျဖစ္သင့္ေၾကာင္းပါ!"
please! ရွင္တို႔ေတြ ဒီထက္ပိုၿပီးေတာ့ မဖန္တီးႏိုင္ေတာ့ဘူးလား? ဒီဇာတ္ကြက္ႀကီးက တီဗီထဲမွာ ျပလာတာ ႏွစ္ရာခ်ီေနၿပီေလ... ဘာျဖစ္လို႔ ရွင္တို႔ေတြက တူညီတဲ့ဇာတ္ၫႊန္းကိုပဲ ထပ္တလဲလဲ ျပန္သုံးေနရတာလဲ? ရွင္တို႔ေတြက စာဖတ္သူေတြက ငပိန္းေတြလို႔မ်ား ထင္ေနၾကတာလား။ ႏိုး! ကြၽန္မ စာဖတ္သူေတြအေပၚကို ဒီလိုမ်ိဳးလုပ္ဖို႔ ကြၽန္မကန႔္ကြက္တယ္!
တာဝန္ယူမႈရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးအဓိကဇာတ္ေဆာင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ အားအင္တစ္ခုက တလိပ္လိပ္ထိုးတက္လို႔လာခဲ့သည္. သူမက သူမဝတ္႐ုံစကို မတင္လိုက္ကာ ေထာင့္စြန္းကေနၿပီးေတာ့ ေရွ႕ကို ထြက္လာခဲ့သည္. သူမက အားျပည့္အင္ျပည့္ျဖင့္ ဟစ္ေအာ္လိုက္ေတာ့ေလသည္.- "ခင္ဗ်ားတို႔အားလုံး ေတာ္လိုက္ၾကစမ္း!"
သူမစကားလုံးက အလြန္တရာပင္ထိေရာက္မႈ ရွိသြားခဲ့ပါတယ္. အမတ္အားလုံးက ႐ုတ္ခ်ည္းပင္ ေနရာမွာတင္ ေအးခဲသြားေတာ့သည္. တုရီရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚတြင္ေတာ့ ထူးဆန္းေသာ အၿပဳံးတစ္ပြင့္က ေပၚထြက္လို႔လာခဲ့သည္။
လင္ရွန္း လူအမ်ားႀကီးက သူမကိုပဲ ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကေတာ့ အနည္းငယ္ပင္ စိတ္ဖိစီးသလိုျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္. ဒါေပမယ့္လဲ readersေတြအားလုံးအတြက္ သူမက အားလုံးကိုေမာင္းထုတ္ပစ္ရလိမ့္ေပမည္! သူမ သြားတင္းတင္းေစ့လိုက္ကာ ေရွ႕ကိုေျခတစ္လွမ္းတိုးလိုက္၍ သူမရင္ဘတ္ကိုဖိလိုက္ခဲ့ၿပီးေတာ့ သူမေခါင္းကို ေမာ့ေမာ့ထားလိုက္ခဲ့သည္. သူမက အလြန္ပင္ယုံၾကည္အားကိုးေလာက္စရာေကာင္းေနပုံေပါက္ေနကာ- "ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ အတင့္ရဲလွခ်ည္လား။ အရွင္မင္းျမတ္က ေနမေကာင္းျဖစ္႐ုံပဲ၊ သူ ေဆးကုသလို႔ မရေတာ့ဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာလို႔လဲ။ အရွင္မင္းျမတ္ ေသေတာ့မွာလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ကသြယ္ဝိုက္ ေျပာခ်င္ေနၾကတာလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြက ဘာလဲ။"
ေတာ္ဝင္အႀကံေပးအမတ္ေတြက နည္းနည္းေနာင္တရသလိုပင္ ခံစားသြားရေတာ့သည္. သို႔ေသာ္လဲ ဂ်င္ဆင္းအရင့္အမာက ဂ်င္ဆင္းႏုထက္ ပိုၿပီးေတာ့ပူတယ္မဟုတ္ေပလား..
အမတ္မင္းလ်ိဳက ခ်က္ခ်င္းပင္ ပုံမွန္အဆိုျပဳခ်က္တစ္ခုျဖင့္ ျပန္တုံ႔ျပန္လိုက္ခဲ့သည္.. – "ၾကင္ယာေတာ္မင္းသား.. မင္းေျပာေနတာက မင္းကပဲ အရွင္မင္းျမတ္ကို ကုသေပးႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္ေတြရွိသလိုမ်ိဳးပါလား"
ဟင္းဟင္း! အကြက္မိၿပီ! လင္ရွန္းက ေအးေအးေဆးေဆးပင္ ျပန္တုံ႔ျပန္လိုက္ခဲ့ကာ- "ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အရွင္မင္းျမတ္ကို မကုသေပးႏိုင္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ကုသေပးႏိုင္တဲ့သူကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သိေနတယ္!"
"အမွန္တကယ္ပဲလား" တုေဟာင္က ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ခဲ့သည္။
လင္ရွန္းက အသက္ကိုဝဝရႉရႈိက္လိုက္ကာ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္.- "ဟုတ္တယ္၊ တကယ္လို႔ အရွင့္သားက ကြၽန္ေတာ့္မ်ိဳးကို မယုံရင္ အရွင့္သား...အရာရွိလိန္ကို ေမးလို႔ရတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔တေတြ ဒီလိုအဖ်ားမ်ိဳးနဲ႔ ပက္ပင္းေတြ႕ခဲ့ဖူးတယ္၊ အဲဒီအဖ်ားက တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ကုလို႔ရေနတယ္!"
တုေဟာင္က သူ႔အၾကည့္ကို လိန္ဖန္ဆီကိုပဲ တည့္တည့္ေရာက္လိုက္သည္. "အရာရွိလိန္၊ ၾကင္ယာေတာ္မင္းသားေျပာတာ အမွန္ေတြပဲလား" တုေဟာင္က ေမးလိုက္တယ္။
လိန္ဖန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ကာ.- "အရွင္မင္းျမတ္ရဲ႕အဖ်ားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ႕ခဲ့တဲ့ အဖ်ားမ်ိဳးနဲ႔ အရမ္းကိုတူညီေနတယ္၊ အဖြားအိုစုံတြဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေျပာတာကေတာ့ သူတို႔ေတြ ဒီအဖ်ားကို ကုႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာတယ္" လိန္ဖန္က လင္ရွန္းေျပာတာနဲ႔ႏိုင္းယွဥ္ရင္ သူ႔စကားေတြကို အလြန္ကိုဂ႐ုစိုက္စြာနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္. သူ႔စကားလုံးေတြကို သိုသိုသိပ္သိပ္ျဖင့္ အပိုအလိုမရွိေ႐ြးခ်ယ္ထားခဲ့တယ္။
"ေကာင္းတယ္!" တုေဟာင္လဲ အသက္ရႉေပါက္ေခ်ာင္သြားခဲ့ပါတယ္. " အရွင္မင္းျမတ္ရဲ႕ အဖ်ားကို ကုသဖို႔ အဲဒီေက်ာ္ၾကားတဲ့သမားေတာ္ကို ရွာဖို႔ ပထမဆုံးအရာအျဖစ္နဲ႔ သည္မနက္ခင္းမွာပဲ က်ဳပ္ အရာရွိလိန္ကို တာဝန္ေပးလိုက္ၿပီ!"
"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးလဲ အတူတူသြားလိုက္ပါ့မယ္!" လင္ရွန္းက ေဘးကေနၿပီး အလိုက္သင့္ဝင္ေျပာလိုက္ခဲ့သည္။
"မရဘူး!"
"မင္းကို လိုက္သြားဖို႔ ပိတ္ပင္တယ္!"
လိန္ဖန္ႏွင့္တုေဟာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ညီတူညီညာ ေျပာထြက္လာခဲ့သည္. တုရီရဲ႕ပါးစပ္က အၿပဳံးတစ္ခုသို႔ တြန႔္လိပ္သြားခဲ့ပါတယ္. သူက အဆိုျပဳလိုက္ခဲ့သည္. " ခမည္းေတာ္ရဲ႕အဖ်ားကိုကုသဖို႔ ေဆးနည္းတစ္ခုရွိတယ္ဆိုေတာ့လဲ အဲဒါကို ဦးစားေပးအေနနဲ႔ ငါတို႔ သတ္မွတ္သင့္တယ္၊ တကယ္လို႔ အရာရွိလိန္က အကူအညီလိုတယ္ဆိုရင္ ငါက ငါ့ရဲ႕စစ္တပ္ကို ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူလိုက္ေပးဖို႔ ထည့္ေပးႏိုင္ပါတယ္"
"အဲေလာက္ထိ မလိုအပ္ဘူး" တုေဟာင္က လိန္ဖန္ကိုယ္စား ျပတ္ျပတ္သားသားပင္ ျငင္းခ်က္ထုတ္လိုက္ခဲ့သည္. "ညီေတာ္က ညီေတာ့္ကိုယ္ပိုင္စစ္တပ္ကို အရာရွိလိန္နဲ႔ အတူပူးေပါင္းလိုက္ဖို႔ ေစလႊတ္လိုက္ပါ့မယ္၊ အစ္ကိုေတာ့္အတြက္ကေတာ့ အစ္ကိုေတာ္က အစ္ကိုေတာ့စစ္သည္ေတာ္တပ္မကို ခပ္ေဝးေဝးမွာပဲ တပ္စြဲထားႏိုင္တယ္၊ ခမည္းေတာ္ကို အခစားဝင္ဖို႔ အစ္ကိုေတာ့္အဝတ္အစားေတြကိုလဲၿပီးေတာ့ အစ္ကို႔ေတာ့္ ဓားရွည္ကို ဘာျဖစ္လို႔ မျဖဳတ္ေသးရတာလဲ..အစ္ကိုေတာ္"
"ဒုတိယညီေတာ္ရဲ႕စကားက ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္လွပါေပတယ္၊ အစ္ကိုေတာ္ ထြက္ခြာလိုက္ေတာ့ပါအုံးမယ္" တုရီက ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ ျပန္ေျပာလိုက္ခဲ့တယ္. သူမထြက္သြားခင္တြင္ သူက တမင္တကာပင္ လင္ရွန္းအား တည့္မတ္ေသာအၾကည့္တစ္ခ်က္ျဖင့္ၾကည့္သြားခဲ့သည္။
'ရွင္ ဘာၾကည့္တာလဲ။ ရွင္ ေယာက္ကလွ်ာတစ္ေယာက္ကို တစ္ခါမွမေတြ႕ဖူးဘူးလား။ တကယ္လို႔ ရွင္ၾကည့္ခ်င္ရင္လဲ ရွင့္ရဲ႕တတိယညီေလးကိုပဲ သြားၾကည့္လိုက္ပါလား!'
စူးစူးရဲရဲျပန္ၾကည့္လိုက္ဖို႔ရာ ႀကိဳးပမ္းေနေစကာမူ လင္ရွန္းရင္ထဲတြင္ေတာ့ အၾကည့္တစ္ခုကေနၿပီးေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေမႊးညင္းေတြ ေထာင္တက္သြားသလိုပင္ ခံစားလိုက္ရသည္. တုရီက လြယ္ကူတဲ့ၿပိဳင္ဘက္တစ္ေယာက္လိုမ်ိဳးေတာ့ ထင္လို႔ရမည့္သူတစ္ေယာက္ေတာ့ လုံးဝမဟုတ္ေပ!
To Be continued❤❤❤
..........
End....