အရွင့္သား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မွားမွန္းသိပါၿပီ[Zawgyi Version]

အပိုင္း(၁၉)

အပိုင္း(၁၉)

လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ လိန္ဖန္ကို ျမင္းေဇာင္းထဲမွာ ရွာေတြ႕ခဲ့ပါတယ္. သူက အေနာက္တိုင္း တိုင္းျပည္ကေန လက္ေဆာင္

ဘဏၰာ​ေတာ္အျဖစ္ ဆက္သလာတဲ့ ျမင္းေကာင္းျမင္းသန႔္ေတြကို စစ္ေဆးၾကည့္ရႈေနပါတယ္.

မၾကာမီ နန္းေတာ္ထဲတြင္ျမင္းစီးႏွင့္ေလးျမႇားအတတ္ ၿပိဳင္ပြဲေတြက်င္းပေပးဖို႔ ရွိေနတာပဲျဖစ္တယ္။

မလွမ္းမကမ္းကေနၿပီးေတာ့ မုန္တိုင္းထန္စြာနဲ႔ ေဒါသတေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ သူ႔ဆီသို႔ ဆိုက္ဆိုက္လာေနတာကို သူျမင္လိုက္ရပါတယ္. လိန္ဖန္က အလန႔္တၾကားျဖစ္သြားၿပီးေတာ့ မ်က္လုံးခ်င္းမဆုံမိ​ေစရန္ ေရွာင္ရွားဖို႔ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ သူက ေရွာင္ထြက္သြားခ်င္ေနပါတယ္။

'အိုး.လူငယ္ေလးေရ... နင္က ငါ့ကို ေပၚေပၚတင္တင္ႀကီးေတာင္

ဥပကၡာျပဳဖို႔ႀကိဳးစားေနတာလား. အာ?! လင္ရွန္းက လ်င္ျမန္စြာနဲ႔

လိန္ဖန္ဆီကို တဟုန္ထိုးေျပးသြားလိုက္ၿပီး လိန္ဖန္ရဲ႕လက္ေမာင္းကိုဖမ္းဆြဲထားလိုက္ကာ -

" မင္း ထြက္သြားလို႔မရဘူး! ငါ့မွာ မင္းကို ေမးစရာကိစၥရွိတယ္!"

လိန္ဖန္က လင္ရွန္း သူ႔ကို ဒီလိုမ်ိဳးဖိအားေပးလိုက္မယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့ပါဘူး. အဲဒါေၾကာင့္ သူ႔မွာ ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိ​ေတာ့ဘဲနဲ႔ ရပ္ၿမဲအတိုင္းပဲ ရပ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ သူက တည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ ေနာက္ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေမးလိုက္သည္။

"ၾကင္ယာေတာ္မင္းသား.. ဒီအမႈထမ္းရဲ႕ အကူအညီကို လိုအပ္လို႔လား? ၿပီးေတာ့ ၾကင္ရာေတာ္မင္းသား ဒီအမႈထမ္းကို သူ စကားျပန္မေျပာခင္ေလး လက္ကိုလႊတ္ေပးထားလို႔ရမလား?"

"မင္း အဲလိုမ်ိဳးေျပာ႐ုံနဲ႔ ငါ မင္းကိုထြက္သြားခြင့္ေပးလိမ့္မယ္လို႔ မင္းထင္ေနတာလား။ ငါ မင္းကို ထြက္သြားခြင့္ေပးလိုက္တာနဲ႔ မင္းကေလွ်ာထြက္သြားေတာ့မွာ မဟုတ္လား! မင္း ငါ့ကို ေရွာင္ေနတာနဲ႔ ငါ ဘာမွ မေျပာႏိုင္ဘူးလို႔ မင္းထင္မေနနဲ႔!" ဘာအေၾကာင္းနဲ႔မွ် လင္ရွန္းက ထြက္သြားခြင့္မေပးခဲ့ပါဘူး. သူမက အခုသူ႔ကို ခ်ိန္းေျခာက္ၿပီးေတာ့ ဆန႔္က်င္လို႔ေနပါတယ္။