"Type mo? Type mo?"
Inirapan ko na lang siya't hindi pinansin.
"Luh, porket nakakita na ng bagong kaibigan hindi na namamansin. Ganyan ka-"
"Diego." Mahinahon pero maoturidad siyang sinaway ni Mattew.
Andito na kami sa Cafeteria namin ngayon. Lahat kami'y sabay-sabay. Yes, even Mattew. I don't know how but since Mattew became the SSG President ay hindi na siya ginagawang ibang tao nang mga 'to.
Ngumuso si Diego't hindi na nagsalita pa. I ate peacefully while the others talked. They never shut up. Simula nang maging magkaibigan sila'y natutu na silang magbonding. Too much bonding.
At the middle of eating, I felt some strange feeling around me. I feel like someone's watching me. I choose to stay silent and acted normal. "I'll just buy a drink." I told them.
I went to the counter. I ordered a drink. While I was waiting, I got my phone and acted like I'm using it as a mirror. But in reality I'm using it to find the person watching me through the reflection. And got you.
Phoenix? Phoenix from section eleven?
He's hiding across the next table. He's wearing a maroon jacket while holding a camera. Wala siyang kasama o katabi. Hindi rin naman siya napapansin nang iba.
Pero anong ginagawa niya rito? Hindi siya pwede rito, ah. Malaking gulo 'to kung sakali. Siguradong pagtutulungan siya.
"Sir," The woman handed me my order.
Tinanggap ko naman iyon. Hindi muna ako bumalik sa lamesa namin. Instead, I texted Aidan.
Me:
Text your friend Phoenix. Tell him to meet me behind the Auditorium.
Aidan:
E? nong mron?
Me:
Just do it.
Aidan:
Ayw 😛
Chismis mna 🙂
Me:
Aidan Luis Frilles.
Aidan:
😞😞😞😞
Damot. D kw bti 😞😒
I rolled my eyes, as if he could see me. Pinuntahan ko ang mga kaklase't sinabing may naiwan ako sa classroom. Hindi pa sila tapos kumain kaya walang nagpumilit na sumama.
I went to the back of the auditorium. Dito sinubukan dumaan nang mga section eleven para mag skip. Tsk!
Hindi rin ako naghintay nang matagal dahil agad ring dumating si Phoenix. He stayed far from me. He squated on the ground and checked something on his camera.
"Anong ginagawa mo sa cafeteria namin?" I asked directly.
What he did was super bold. He was so brave for that. He risk his life there. Territory 'yon nang mga special science. Pwedeng pwede siyang pagtulungan dahil siya ang trespasser. And to think na lumapit pa talaga siya.
"Nothing." Giit niya.
Hindi parin siya nakatingin sakin at tinututukan ang Camerang hawak.
"What you did is against the rules. Hindi ka pwede roon."
Finally he glance at me. "Why? Because I sat there?" He raised his brows.
"Sat? Sat there?" He walked closer to him with my hands in my pockets. "Kasama ba sa 'sat' na 'yan ang pangunguha mo nang litrato? You took pictures without their consent."
Tumayo rin siya't pinantayan ang mga tingin ko. "Ano ba kayo? Diyos? Bawal kunan nang litrato?"
"You could have asked for permission."
"Bakit kung nagpaalam ba 'ko papayag sila? Segi nga, Khai." Panghahamon niya.
There were something in his tone that annoyed me. Parang nanglalait siya.
"You could have at least tried." Diinan ko ang bawat salitang binitawan. "Yet you didn't. You invade our territory and privacy. Better delete that, kid, and I won't say a thing." Yun lang ang sinabi ko't nilagpasan na siya.
Hindi pa man ako nakakalayo nang may humila sa braso ko. His actions were fast. I just found myself laying on the floor after receiving a hard punch from Phoenix. Sa subrang gulat ko't hindi na 'ko nakareact sa nangyare. Agad niya 'kong pinatungan at pinagsusuntok.
Bago pa 'ko muling tamaan ng susunod niyang suntok ay nahawakan ko na ang pulso niya't sinuntok rin siya sa muka. Mukang nagulat rin siya sa ginawa ko kaya hindi siya nakagalaw. Wala akong sinayang na segondo't inalis siya sa ibabaw ko.
Hinawakan ko ang panga dahil pakeramdam ko'y tumabingi ito dahil sa suntok niya. "Tarantado. Problema mo?" I asked him.
He glance at me with anger in his eyes. Nagkaroon pa siya nang pasa sa muka dahil sa suntok ko. Bumangon siya sa pagkahiga sa sahig.
My eyes widen when I saw his camera on the ground. Mukang nasira. Hindi ko alam kung paano pero may basag na ang lense non. Nagkaroon rin nang gasgas.
Did I cause that?
Gosh, I didn't mean it. Hindi ko naman namalayan.
Walang imik siyang umalis at kinuha ang camera.
Naguilty naman ako habang pinapanood siyang umalis. Fuck! The heck was that, khai? You just ruined his Camera.
Umalis narin ako nang Auditorium at dumertso sa clinic. Pinagpahinga muna ako nang nurse sa isang kama. While laying on it, I can't help but to feel guilty. The heck! I just ruined his Camera! I totally lost it!
I look up on the internet kung gaano ka mahal ang camera. Sinigurado kong pareho 'yon nang sakanyan. Sa estado kasi nang camera niya'y parang hindi na magamit. Tupi-tupi na, gasgas, basag pa ang lense. How could he still used that?
Well the closest price is around 23,000. At saan ko naman pupulutin 'yon? Sa puson nang nanay 'ko?
Minsan na nga lang makipag-away nadali pa.
Bumalik na 'ko sa classroom after mag pahinga. Boung klase'y tahimik lang ako, like normal. Mattew beside me is peacefully sleeping. Lagi naman tulog ang isang 'to. Last subject na nang klase nang maisipang pumunta muna ng banyo.
Hindi naman ganoon kalayo ang banyo rito. On my way, I heard a familiar voice. Hindi ganon ka familiar pero alam kong kilaka ko 'yon. At first I tried to fight the urge to middle, but I failed desperately. I followed that voice.
Napunta ako sa medyong tagong lugar. Nasa gilid ito nang maliit na gate na papuntang kabilang building. Madumi ang lugar kaya walang pumupunta rito.
When the voice got stronger I realized they were near. I hid behind the wall and tried to see them. My eyes widen when I saw Phoenix kneeling. Nakayuko siya't umiiyak. May roon siyang kausap pero hindi ko makita dahil sa pader.
"P-please, kaylangan na kaylangan k-ko y-yon." Umiiyak na pakiusap ni Phoenix.
May narinig akong tawa. "Fuck! Desperate much?" Then someone laughed.
Familiar sakin ang isa pang boses. Hindi ko lang tuluyang makilala ngunit alam kong kilala ko 'yon.
Phoenix moved his gaze at muntik nang mapunta sakin. I quickly hid behind the wall. Hindi ko na sila nakikita pero naririnig ko pa naman.
"P-parang a-awa mo na.... G-gagawin ko lahat... K-kahit ano..."
"Pft- hahahahahaha.... Kahit ano?!"
"Y-yes.... Please.... U-utang na loob."
Nanlumo ang loob ko habang pinariringan ang boses ni Phoenix. Hindi ko siya lubos na kilala, pero kahit sino naman sigurong lumuhod at umiyak ay nakakawa parin. Lalo na't parang gusto lang siyang pagtripan nang kausap.
"Hubad."
Na alarma ako nang marinig ang tinuran nang lalaki. Akmang magpapakita na 'ko nang may humawak sa braso ko. Mutikan na 'kong tumili ngunit na takpan niya ang bibig ko.
Nakahinga naman ako nang makita ang tila naiirita niyang muka. He put his point finger in his mouth, signing me to keep quiet. Napatingin ako sa kamay niyang may hawak na telepono.
Pagkamangha at gulat ang bumalot sakin nang makitang nire-record ni Lawrence ang nangyayare.
Hindi na ako umalma at nanahimik narin.
"P-please...."
"Sabi mo kahit ano diba? Hubad." Seryoso na ang boses nang kausap ni Phoenix tila hindi na ito nagbibiro. "Take your clothes off and i'll get you that camera."
I halted because of what I heard.
Camera?
Please don't tell me Phoenix is doing this in order to get a new camera because I destroyed his?
I scolded myself for my ridiculous actions.
"Mar-"
"Maghuhubad kaba o hindi? Time is gold for me, acfos. Better be quick."
Hindi nakaimik sa Phoenix. The next still we heard is someone scoffed. Then we heard footsteps. Lawrence pulled me closer to him covered my mouth.
Then a guy walked away in front of us. I can't help but to gasp when I saw that familiar back. Suddenly image of that back flashed in front of me.
Lagi ko iyang nakikita dahil sa harap ko sita nakaupo. That voice. That was so Familiar dahil boses niya ang laging nagsisimula nang ingay.
Sa likod nang maingay at malakas niyang boses, sino ang mag-aakala na siya, siya ang may gawa nito?
Mark....
Hindi ko pa tuluyang natatanggap ang nangyare nang maramdaman ko ang paggalaw ni Lawrence. He left my side and went to Phoenix.
Gusto ko siyang sundan. Gusto ko ring gumalaw. Pero tuluyan atang naestatwa ang katawan ko.
S-sino... Sinong mag-aakala na magagawa ni Mark 'to?
Hubad? He just asked Phoenix to....... Gosh!
Nahimasmasan lamang ako nang marinig ang seryosong boses ni Lawrence. "Care to tell what happened?" He's voice sound more demanding than asking.
Hindi muna ako umimik o nagpakita. I choose to not move and listen.
"Phoenix Acfos!"
Napapitlag ako dahil sa biglaang sigaw ni Lawrence.
"L-lawrence..." Phoenix voice sounded like he's surprised or something.
Nakatayo si Lawrence sa harap ko pero hindi na siya natatakpan nang pader kaya nakikita na siya ni Phoenix, at nakin. Nakita ko ang pag-igting nang bagang niya at talim nang tingin.
"What. Happened?" Madiin na ulit ni Lawrence.
I do not agree on his way and tone of asking yet I didn't mindle with his ways.
Hindi nakasagot si Phoenix kaya kumuyom ang Kamao ni Lawrence. Akma niyang lalapitan si Phoenix nang hilahin ko ang kamay niya, Napatingin siya sakin dahil don. Umiling ako sa kanya at bibitawan na sana ang kamay niya ngunit hindi niya hinayaan iyon. He leaned on the thin wall covering me from Phoenix's sight, and he held my hand tighter.
Aangal pa sana ako but his Jaw clinched. Hinayaan ko na lang dahil mukang sa kamay ko pa siya kumukuha nang pasensya. Sumandal ako a pader waiting for them to talk, while my hand is intertwined with Lawrence's.
"L-lawrence... Hayop s-sila. T-tama ka... P-pare-pareho sila."
My fist clinched when my heart tighten.
"Tell me something I'm not aware of." Seryosong turan ni Lawrence.
"S-si Mark... Punyeta! Punyeta siya! Punyeta silang lahat! W-wala silang k-kupas!.... M-mga puta sila! M-mga walang a-awa.... Mas m-masahol pa sila sa h-hayop..." Humihikbi parin si Phoenix. "H-hayop...... H-hayop sila.... Lahat sila....."
Basag na basag na ang boses ni Phoenix. Patuloy parin ang pag hagulhól niya nang iyak. Hirap na hirap na rin siya sa paghinga.
"A-ayoko na, r-rence..... S-suko na 'ko. Argabyadong a-argabyado na t-tayo.... Kalat n-na kalat sa p-pisteng skwelahan n-na ito ang n-nakakadiring y-yapak nang kapatid mo!"