Jeon Jungkook
Kapıyı zorlayan bir yığın sözde polis ekibine karşı göz devirmeme engel olamadan yanımda duran Yunesa'ya baktım. Sıkılmışça etrafına bakıyordu ki bunda fazlasıyla haklıydı.
Dirseğimle dirseğine hafifçe vurup bana bakmasını sağladığımda göz göze gelmiştik.
Aslında böyle kalsak hiçte fena olmazdı.
"Beni idare edebilir misin?"
Kaşları çatılırken ekiplerin destek çağırmasıyla cidden sıyırmak üzereydim.
"Tamam da, niye?"
Tebessüm edip yanağından makas alarak yanından ayrılmış yan taraftaki çıkıntılı duvara ilerlemiştim. Ayağımı ilk çukura yerleştirip kaymayacağımdan emin olduktan sonra bir elimi yandaki boruya diğer elimi üst çukurlardan birine atmış kendimi yukarı çekmeye çalışmıştım. Dikkatle en tepeye ulaştığımda yıkık dökük çatıya dikkat ederek yandaki binanın çatısıyla arasında kalan mesafeye bakmıştım. Yeterince ideal olsada kayma ihtimalini de göz önüne almak zorundaydım.
"Ulan! Manyak herif! Ne yapıyorsun orada?"
Bakışlarım aşağıda bana telaşla bakan MinHyuk'a kaydığında bütün ekip beni fark etmişti. Onlara göz devirdiğimde Yunesa ile göz göze gelmiştik. Bakışlarımı onun korku dolu bakışlarından çekip zamanında sırtımı yasladığım ve yaslamaz olaydım dediğim MinHyuk'a çevirmiştim.
"Siz devam edin ya, işe yarar belki!"
Birkaç adım gerileyip hızla terasa doğru atladığımda göründüğünden daha uzun mesafe olan eskimiş binanın terasının önüne doğru düşmüş, son anda kenarındaki boşluğa tutunarak tam anlamıyla ölümden döndürmüştüm kendimi.
"Jungkook! Dur orada aptal!"
Telaşla bağıran MinHyuk'u takmadan kendimi biraz sallayarak sol elimi de terasın kenarına atmış derin bir nefes alıp yukarı çekmeye çalışmıştım.
Çalışmakta kalmamalıydı.
Zorlansam ve avuç içlerim soyulsada ayağımı en üst kattaki camın üst tarafındaki çıkıntısına koyup kendimi yukarı doğru itmiştim.
Avucumun içinden çıkan terasın eskimiş duvarının betonuyla tekrar savrulduğumda en felaketi yaşamak üzereydim. Sol kolum sağ koluma göre daha güçsüzdü.
Sakin kal Jeon.
Aşağıdaki gürültüleri takmamaya çalışsamda Yunesa'nın dolu gözlerini görmemle anlık olarak her şeyi unutmuştum.
Hayır, duygu düşünme!
Hızla bakışlarımı ondan çekip ayağımı koyduğum çıkıntıya basıp kendimi geri itmiş sol elimi tutunduğu boşluktan çekmiştim.
Hızlı düşün.
Yere doğru düşmeye yüz tutmaya başlayan bedenimi önümde beliren demire tutunarak durdursamda buradan sonra ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.
Hızla yukarı bakmış gördüğüm doğalgaz borularına son çaremmiş gibi elimi atmıştım.
Yukarı doğru çektiğim bedenimi kontrol etmeye çalışarak terlemeye başlayan ellerimin arasında kalan borulara baktım.
Çok vaktim yoktu.
Kendimi biraz daha yukarı çektiğimde gördüğüm çıkıntıya basıp derin bir nefes vermiştim.
Bastığım çıkıntı da parmak ucuma yükselerek tekrar terasın duvarına uzanmıştım. Sağ elimin hemen yanına attım sol elimle kendimi yukarı çekmeye çalışmış ayağımı boruya koyarak yukarı doğru gitmiştim kendimi.
Terasın duvarı un gibi ellerim arasında ufalırken son bir güçle kollarımdan destek almış bedenimi teras zemine atmış sırt üstü yatakalmıştım.
Derin bir nefes verirken salak gibi kendime gülmeyi de ihmal etmemiştim.
Hızla ayağa kalkıp teras kapısını iterek en alt kata inip hâlâ zorladıkları bina kapısını açıp sırıtmıştım.
"Birine mi bakmıştınız?"
Hepsi şaşkınlıkla bana bakarken göz devirerek bodruma inen merdivenlere yönelmiştim. Telefonun ışığını açarak biraz olsun etrafın aydınlanmasını sağlamıştım.
"Harbiden değişmemişsin, deli deli takılıyorsun resmen."
MinHyuk'un hayretle konuşarak el fenerini açmasıyla bir şey demeden ondan ayrılmıştım. Sağ taraftaki odaya ilerlerken diğerlerini de dörde bölen MinHyuk, Yunesa ve başkomiserle yanıma gelmişti.
Diğerlerini takmadan başkomisere baktığımda ben dışında her yere baktığını görmüştüm.
"Bunun ne işi var burada?"
MinHyuk gerildiğini belli eden bir nefes aldığı sırada gereksiz varlığın sesi kulaklarımı tırmalamıştı.
"Sen bir katil olarak burada ne arıyorsun asıl? Belki de bu işte parmağın var?"
Yunesa kolumu tutarken MinHyuk herhangi bir sıkıntı çıkacakmış gibi aramıza girmeye hazır şekilde duruyordu. Bense onların bu hâline gülmeden edememiştim.
"Belki de var? Bunu bilemeyeceğin için üzgün olmalısın, çünkü ben hiçbir zaman açık vermem."
O öylece kalırken hızla yanında durduğum kapıyı itip içeri girmiş elimdeki telefonun ışığını odada gezdirmiştim. Yanda gördüğüm abajurun tuşunu açtığımda oda aydınlanmıştı.
" Bunlarda ne? "
Yunesa'mın şaşkın sesine karşı gülmüş kolumu omuzuna atıp onun boyuna gelmek için hafifçe eğilmiştim.
"Sen bu masum halinle bu mesleği nasıl seçtin sevgilim?"
Gözlerini kırpıştırarak bakışlarını kaçırdığında tebessüm ederek doğrulmuş duvarlarda asılı olan orak, usturalar, bıçaklar ve kemerlere bakmıştım.
Bir tür... Sadistlik vakası denilenilir miydi?
" Jungkook, sen anlarsın bu işlerden. Sence vaka ne? "
Başkomiserin alaylı sorusuna karşı başımı sallayıp iç çekmiş odanın ortasına yürüyüp masanın üzerindeki jilet, tuz ve biraları eğilerek incelemiştim.
"Bir tür sadist veyahut mazoşistlik. Dikkat et..."
Göz ucuyla ona baktığımda çatılan kaşları gülme isteğimi uyandırıyordu.
"Seni bulurlarsa çok acılı olur. Düşündüğümden diyorum."
Yavaş adımlarla onlara yaklaştığımda iyice gerilmişti.
Hak ediyordu.
"Şahsen, ustura ve oraklarla üzerinde çalışılan kişilerin çığlıkları katlanılmaz oluyor."
Sessizce konuşmamla iyicene bedenini sardığı korku kendini belli etmeye başlamıştı. Onu takmadan Yunesa'ma döndüğümde bizi takmadan açtığı fenerle herhangi bir iz var mı diye baktığını görmüştüm. MinHyuk odayı fotoğraflarken ben de son kez başkomisere bakmış sırıtarak işime dönmüştüm.
Aptal herif.
.