.
Arşivdeki siyah alana koyulan dosyaya uzunca baktı Başkan Walsh.
Kendi eğittiği kişi, suçsuz şekilde kara listeye alınıyordu ve o da bunu izliyordu.
Zorunda bırakılmıştı.
Dolan gözlerini kırpıştırarak arkasını dönüp kilitli olan arşiv odasından çıkmıştı. Yukarı çıktığında yasa bürünmüşçesine ruhsuz ve sessiz olan ekiplere bakmıştı. Derin bir nefes vermiş yutkunmayı denemişti.
Jungkook'un gidişi çok ağır sonuçlara sebep olacak gibiydi.
Müdür yanında durduğunda nefretle ona baktı.
"Kızımın hayalini, buradaki insanların işini, arkadaşlarını. Sizin yüzünüzden oğlum gibi gördüğüm masum bir çocuğun hayatını çaldık."
Müdür iç çekerek gitmek için arkasını dönmüştü ki, Başkan Walsh kolundan sertçe tutmuştu onu.
"Jungkook eninde sonunda seni alt edecek, bunu biliyorsun değil mi?"
.
Jungkook derince bir nefes vererek elindeki dosyayı kapatmış gelişigüzel masanın üstüne doğru atarak Vera'ya bakmıştı.
"Bu eve taşındığımızda."
Aradan geçmiş olan saatlerin ardından Jungkook konuşmaya başladığında Vera hızla ona bakmıştı. Jungkook ise evi inceliyordu.
"Çok mutluyduk. Şen şakrak bir mahalleye gelmiş, sanki yıllardır buradaymışız gibi eve yerleşmiştik."
Jungkook masanın üzerindeki kardeşiyle olan fotoğrafına bakıp burukça gülümsemişti.
"Her şey harikaydı. JungHe polis olmak için akademiye girmişti. Ben de mimarlık okuyordum."
Vera onun gibi masanın üzerindeki fotoğrafa baktığında Jungkook'un gülüşüne takılmamıştı bu kez. Abisine aşkla bakan kıza bakmıştı öylece.
"Vatanına aşık bir insandı. Akademiye girememe korkusuyla ağlamıştı sabaha kadar, sabahsa akademiye ilk beşte girdiğini öğrenmişti. Her şey çok güzel ve stabil giderken."
Bakışları Jungkook'a döndüğünde dolan gözlerini görmüş şaşkınca bakakalmıştı.
"T**avüze uğradı. Sabah vakti."
Jungkook yutkunmaya çalışarak kafasında yankılanmaya başlayan kardeşinin sesiyle gözyaşlarını tutamamıştı.
"Beni aradı sonra. 'Ben nasıl yaşayacağım bundan sonra' dedi telefonu açtığım gibi. Kalbim durdu Vera. Onu bulduğumda kalbim durdu."
Jungkook derin bir nefes aldı.
"Yanında olduk hepimiz elini sıkıca tuttuk. Psikiyatri, psikolog elimden geleni yaptım. Sonra hamile olduğunu öğrendiğimizde mahvoldu."
Bu sefer hıçkırığını tutmak için susmuştu Jungkook. Ardından derin bir nefes almayı denedi.
"Aradan bir ay falan geçmişti. Son günlerde sürekli bana sarılıyordu, gülüyordu. Normalmiş gibi davranıyordu. İşkillendim ama mutluluğunu bozmamak için sesimi de çıkarmadım. Sabah kalktığımda annem bana onu uyandırmamı söyledi. "
Jungkook akan yaşlarıyla burukça gülümseyerek Vera'ya baktığında Vera şaşkınlıkla dinliyordu onu.
"Odasına girdiğimde kendini asmış şekilde buldum onu. Gece boyu asılı kalmıştı."
Vera'nın dolan gözleriyle gözlerini buluşturduğunda iç çekti Jeon.
"Aradan çok geçmedi. Annem t*cize uğradı. Aynı gün arayıp babamdan özür diledi. Ona karşı hissettiği vicdan azabından bilerek şarampole yuvarladı arabayı."
Vera'nın elleri titremeye başladığında Jungkook gözlerini silmişti.
"Kabullenemedim. Hem kız kardeşimin hayalini yaşatmak hem de onlara bunu yapan şeref yoksunlarını bulmak için akademiye girdim. Babam ise tamamen dağıttı. Sigara, alkol. Aşırı tüketimden dolayı bünyesi kaldıramadı. Öldü."
Vera başını elleri arasına alıp duyduklarını sindirmeye çalışmıştı ancak Jungkook her seferinde yenisini ekliyordu.
"Güle eğlene girdiğimiz bu ev, bütün ailemi benden alırken. Tüm mahalle halkı bizi uğursuz ilan edip terk etti burayı."
Jungkook sessizce Vera'ya baktığında Vera ona dolu gözleriyle bakmıştı.
"Akademiye %92 başarıyla girip %98'le bitirdim."
Vera gözlerini büyütürken Jungkook onun bu hâline gülmüştü.
"Emniyete atandığımda, Yunesa'm..."
Jungkook elini uzatıp kızın saçını kulağının arkasına sıkıştırdı.
"Baban bana sahip çıktı. Bana yardım etti. Duygularımla baş etmeyi, ayakta durabilmeyi. Baban beni eğitti."
Vera şaşkınca ona bakmaya başladığında Jungkook elini kızın yüzüne yerleştirmiş yanağını okşamıştı.
"Sonra Melinda atandı. Onunla çok iyi bir ikili olduk ve birçok vakayı çözdük. Sonra denemeye karar verip sevgili olduk."
Vera bakışlarını ondan kaçırdığında yanağındaki elin çekildiğini hissederek Jungkook'a baktı.
"Tam bu sıralarda annem ve kardeşimin vakasına o kadar odaklanmıştım ki müdürün olacak herifle başkomiserin üzerime kurdukları oyunu fark etmedim."
Vera anlamsız bakışlarını ona diktiğinde Jungkook bazı bilgileri bilmeden Vera'yı yaralayacak konulara girmişti.
"Başkomiser, bir kıza t**avüz etmiş, müdür ise kız konuşmasın ele vermesinler diye onu öldürmüştü."
Vera şaşkınlıkla gözlerini büyütmüştü. Jungkook'un biraz garibine gitsede normal olabileceğini düşünerek devam etmişti.
"Vakayı beklemeye aldıklarında Melinda bana yardım edebileceğini söylemişti ancak reddedip sadece yanımda olmasını istedim. Sonraki gün bana yapılan ufak bir kumpasa yem gittim. Beni bayıltarak parmak izimi alıp dondurmuş, spermlerimden örnek alarak olay yerinde bunları kullanmışlardı. Tüm oklar bana döndüğünde, rütbeme el koyuldu... "
Jungkook alayla gülmüş dudaklarını diliyle ıslatarak Vera'ya baktı.
" Baban tarafından. "
Vera'nın nefesi git gide kesilirken tırnaklarını ellerine geçirip sakinleşmeye çalıştı.
"MinHyuk, o çok sevgili ekip arkadaşın benim en yakınımdı. Ama beni bayıltıp onların benden örnek aldıkları odaya taşıyan da oydu. Baban bana inanmasına rağmen yardım etmek yerine rütbeme el koyarak beni emniyetten uzaklaştırdı. Ancak şahit bulup geri döndüğümde adam müdüre olan korkusundan kendi yaptığını söyledi. Suç üstümden kalktı ancak yemin ettim. Bu olayı kanıtlayacağıma ve onlara rahat vermeyip o emniyeti onlara dar edeceğime yemin ettim. "
Vera'nın gözlerinden yaşlar hızla akmaya başladığında yanak içlerini ısırmaya başladı.
"İlk cinayetimi iki kişiyle işledim. Bu sefer Melinda'yı kullandılar. Ona onlardan uzak durmasını söyledim. Onu yanıma alabileceğimi söyledim ama o işini seçti ve. "
Jungkook duraksadığında yanındaki ruhuna dokunmak istediği kadının elini tuttu. Vera'nın eli gevşerken birleşen ellerine bakmıştı ikiside.
"Benim suçumu itiraf ettiğim kaydı onlara götürdü. Sonrada kaydı her yerden silerek kıdemlilere gitmesini engellemiş, suçunu ve suçumu itiraf etmediği için benim suçumda üstüne kaldı. İki yıl belki daha fazla hücreye kapatıldı. Sonrada polis yetersizliği diyerek çıkartıldı."
Vera başını olumlu şekilde sallayıp dudaklarını araladı.
" Biliyorum. Babam çıkarttı onu, benimle tanıştırdı. "
Jungkook'un bakışları onu bulduğunda Jungkook hafifçe tebessüm etti.
" Devamını bilmesende olur güzelim. Bilmen gereken asıl şeyler bunlardı zaten."
Vera içinde tuttuğu hıçkırıkları bıraktığında Jungkook ona uzunca bakmıştı. Neden ağladığını bilmiyordu.
"Sorun ne Yunesa? Anlat bana."
Jungkook doğrularak kızın yüzünü iki eliyle kavradığında Vera hıçkırıkları arasında konuştu.
"Özür dilerim Jeon, hepsi için özür dilerim."
"Kızım, sen niye özür diliyorsun? Anlam..."
Vera elleriyle yüzünü kapatıp boğuk sesiyle onun sözünü kesmişti.
"Müdür, o benim dayım Jeon."
Jungkook duyduğuyla kalakalırken yutkunmuş sindirmeye çalışarak gözlerini kırpıştırdı.
"Özür dilerim, yemin ederim bilmiyordum ben, çok özür dilerim Jungkook. Hayatını böyle mahvettikleri için özür dilerim."
Jungkook başını sağa yatırmış bir süre onun masumluğuna, çocuksu kırılganlığına bakmıştı. Yavaşça kolundan tutup kendine doğru çektiği kıza sımsıkı sarılmış saçlarının arasına öpücüklerini kondurmuştu.
"Senin suçun yok Yunesa'm. Sen sadece hayran olduğun adamın yolundan gitmeye çalışırken sürekli tökezlemeye zorlanmış bir kız çocuğusun."
Vera ona sıkıca sarıldığında Jungkook gözlerini huzurla kapatmıştı. Ancak ters giden tek şey Vera'nın bayılarak kendini Jungkook'un kollarına bırakması olmuştu...
.
