-Vans's first win
Vans's pov
I don't know what happened but, I suddenly ran to Nike. Even though the guards tried to stop me, I didn't stop running until I reached Nike's car.
Nang makarating ako sa kaniyang kotse ay mabilis akong kumatok sa kaniyang bintana. Binaba niya naman ito.
“Vans, Ah!”
“Nike! What happened? Are you okay? Bakit hindi ka nagmaneho?”Sunod sunod na tanong ko sa kaniya.
“I can't move both of my arms, naramdaman ko kanina na may pumitik”He said.
“Lemme get you out of here, guards!” Tawag ko sa mga bantay na agad naman nagsilapitan sa akin. “Nike! Open the door”
“Bukas na yan, argh"
“Take him to the hospital” I ordered. “Now!”
“Vans! Ayaw ko kaunting sakit lang to-- Ah” Kaunting sakit nga. “Kailangan kong manalo!”
“Mukhang matatalo na si Red”
"Ohhhh"Nalulungkot na reaksyon ng mga taga-suporta ni Nike.
“Sir” I called the guard. “If something bad happen to a racer, pwede po mapalitan?”I asked.
“Of course you can! Ikaw ba papalit kay Red?”
“Not like that, ngayon lang po ito”
“Ah, bihira lang ang babaeng racer dito, apat o iilan lang ang makikita mo”
“Ganon po ba, hehe”
“Sige na hija para makahabol ka sa kanila”
“Thankyou po!”Mabilis agad akong pumasok sa kotse ni Nike, hindi ko na nga nagawang lingonin si Red este Nike.
When I entered, I closed the door and the window, but someone's knocked.
“Are you really sure you can do it? It's not easy”Binaba ko uli ang bintana ng kotse at pamilyar sa akin yung babae.
Siya 'yong babae sa...
“Kakayanin ko”Buo na ang desisyon ko.
“She will replace Red as a temporary”
“Cherry! ACKKKKKK!!!!!”
“Nandito si Cherry ibig sabihin nandito din si Jay?”
“Cherry Blossom!”
“The AI racer is here!”
AI racer? So she's a racer?
“Ang ganda mo Cherry!"
“Bagay kayo ni Jay!”
“Vans!”
“Anong sinabi niya? Ang babaeng yan ang papalit?”
“Kaya niya ba?!”
“There's no way you can win Vans!” Okay na siya? Gano'n kabilis? “Baliw ka ba?!”Yes.
“Even an amateur or whoever that is...”
“Once you enter the car of a racer, he has to race.” Kalmadong sagot niya kay Nike at tumingin sa akin. “Goodluck”
“Vans! Sasaktan mo lang ang sarili mo! Hindi mo alam kung gaano ka delikado!”
“Let's try to find out”Sagot ko.
“Nakikinig ka ba sa akin Vans?!”
*Sigh*
“I won't know unless I try”
“Baka mapaano ka!”Binigyan ko lang siya ng isang mumunting ngiti bago isinara ang bintana ng kotse.
Nilingon ko pa siya uli sa huling sandali, kinuha na siya ng dalawang lalaki palayo sa gitna.
“VANNNNSSSS!!!!”
“Imposible na makahabol siya"
“Kapahamakan lang ang mapupunta sa kaniya”
I ignored them and started the engine at pinaharurot ito, I know how to drive a car but naninibago uli ako.
I can control it but not as much as I control a normal car. Mabilis naman akong nakahabol sa kanila pero iisang kotse lang ang natatanaw ko.
Brown car.
“I forgot to tell her that there is a big difference between a racing car and a normal car”
“Vans.”May pag-aalala sa boses ni Nike.
“Kilala siya ni Red? Sino siya?”
“Baka girlfriend?”
“Girlfriend? No way!”
“Bakit hindi mo siya dinala sa hospital?”Tanong ni Kaori sa lalaki.
“Maayos na daw siya at ayaw din magpadala sa hospital”
“Are you really fine?”
“Si Vans baka mapaano siya...”
“Even though you've been hurt, you still think about her” Pailing iling na wika ni Kaori. “I will follow them, hop on”Pag-aya niya habang sakay ng kaniyang AI motorcycle.
I don't know kung kakayanin kong mahabol sila pero kailangan ko lang magtiwala, mas lalo kong binilisan ang pagmamaneho as if I were the worse driver in the world.
Doon ay naunahan ko ang nakabrown car and yellow car. Dalawa na lang ang kailangan kong mahabol, kaya ko 'to.
“VANNNNSSSS!!!”
That voice.
“Nike?”Tumingin ako sa side mirror at nakita ko do'n si Nike na naka angkas at yong nagmamaneho ay walang iba kundi ang tinatawag nilang Cherry Blossom.
“Don't worry about me, okay na ako!”
“Kids are such a liar”
“I'm okay! Moron!”
“My name is Kaori Yunīkunasakura”
“TSK. Vannnsss, okay ka lang diyan?”Hindi ko na siya pinansin at inunahan na sila dahil maya lang ay parating na ang dalawang kotse na 'yon.
“She's awesome!”
“Admirable!”
“Mahahabol niya na si strong!”
I wasn't born to give up, I was born to fight and win! I am Vans Hayakawa. Hindi naman ako magaling sa ganito pero dati na akong sumubok.
I'm not a racer pero sinasama ako ni kuya kapag pumupunta siya sa race track para magpraktis, tinuturuan niya rin ako kahit ayaw ko naman.
I miss my brother.
Nahabol ko ang nakapurple car pero may kung anong inihagis sa gulong ko. What happened? Flat ba? May narinig akong pumutok.
“Flat ang isang gulong ng sasakyan ni Red!”
Tumigil ako saglit sa gilid sabay ibinaba ang bintana at tinignan ang kaliwang gulong, flat nga.
Ganito pala sa race? May dayaan?
“'Yong gulong flat! Delikado para kay Vans!”
“Cyler, how long before she reaches the finish line?”
“5 minutes - 300 seconds. She still has 5 kilometers to go”
“How long before her tire gives up?”
“3 minutes if it's slow and two minutes and 15 seconds if it's too fast”
“Hindi pa rin aabot, kailangan niya mag-isip ng paraan”
“Vans"
The purple car passed me again, I'm here now chasing him. He was just in front of me, his car was very close to me.
Hindi ko alam paano mandaya but I'll try, I pushed his car hard para mapunta siya sa gilid at nung mapunta siya doon ay inipit ko siya kaagad.
Binaba ko ang bintana at itinusok sa kaniyang gulong ang kutsilyo na nakita ko sa kotse ni Nike.
"Gumamit siya ng patalim!"
"1ST WARNING!"
I stopped for a few seconds 'cause his car wasn't running well and even though my tire was flat, I forced myself to speed up driving to catch up with the gray car.
He's so fast! I can't catch up with him. My tire can't handle it anymore.
“Papunta na sila sa madilim na bahagi”
“Vans!”
“Sa tingin mo mananalo siya?”
“Maybe?”
“Wala pa rin siyang laban kay Sunday, tignan na lang natin”Jay said.
Hahabol pa sana ako nang muntik na akong mauntog sa sarili kong manibela dahil may tumulak sa kotse ko, lumingon ako sa likuran and I saw the yellow and brown car.
Nagtutulungan, ah?
I ignored them instead drove properly and left them there, focus on the front. Since Nike is also a racer, I looked around inside his car to see if there was anything that could help me.
Hindi naman pwede na hindi siya mandaraya eh nandadaya mga kasama niya, I mean kalaban.
“Darts?”
Hindi bale, magagamit ko naman ito.
“Girl!”
Biglang dumilim ang paligid at tanging ilaw ng sasakyan ko na lang ang nagsisilbing liwanag.
Hindi ko na makita kung nasaan ang sasakyan ng kalaban.
“She experienced racing”
“Huh, what do you mean?”
“Based on her movements, she obviously knows something about racing”Kaori said.
“No way”
*Demønic laugh*
“Master?”
“Find out everything about her”
“Yes, master”
Naramdaman ko ang pag-iba nang takbo ng aking sasakyan, bumagal ito. Bad timing!
“No, no, no! Not now!”
“Mananalo na ako”Hinanap ko ang nagsalita at na sa gilid ko lang pala, kaya hindi ko makita dahil hindi siya gumagamit ng ilaw.
How can he see? Ah, he's a racer so probably used to it and saulado na ang daan na ito. Malapit na ba ang finish line? May natatanaw na akong liwanag.
Ayon na ba?
“Natatanaw ko na ang panalo at ako ang mananalo”Humalakhak ito at pinaharurot ang sasakyan.
Ito na lang ang paraan.
Sinubukan kong iangat ang aking sasakyan para tumagilid ito at para mabilis akong makaabot dahil hindi flat ang dalawang gulong.
“No way!”
“Paano niya nagawa 'yon?!”
“Amazing!”
Ngayon ay nakatagilid na ang kotse ko, mahirap para sa akin ang posisyon ko pero mas makakahabol ako nito kaysa sa kanina. Gulat siya ata dahil magkatabi na kami.
“Malapit na sila!”
“Sky blue hair!”
Hito na.
“Sino kaya ang mananalo?!”
“Nangunguna na si Sky blue!”
“Humahabol si Sunday!”
“Pantay na sila!”
“Sunday! Sunday! Sunday!”
I can already see the checkered flag being waved.
Sabay kaming lumagpas sa flag, pakiramdam ko ay biglang bumagal ang paligid.
“Woah!”
“Si Sky blue hair ang nanalo!”
“AAAAAAAAH!!!”
“Girl!”
“VANNNNSSSSS!!!”
Hindi ko namalayan na sa labas na pala ako at buhat buhat ni Nike habang iniikot.
“Nanalo ka! Yes! Woahhhh!!! Ang galing mo!”
Natauhan na lang ako dahil sa ginawa niya.
“Put me down, Nike”I said at marahan niya naman akong ibinaba.
“I'm sorry, masaya lang ako” He said and hugged me tight. “Are you okay?”Kalas niya.
“I'm okay”Ngiti ko.
“Mabuti naman”He remarked.
“Nanalo ka” Lapit sa akin ni Cherry. “But because you used a knife, si Nike ay nagkaroon ng 1st warning”
“Oh? Nike, I'm sorry”Kunot noo kong sabi at hinawakan ang kamay niya.
“No problem! Ang importante ay maayos ka at nanalo pa rin”Wika niya sabay tapik sa balikat ko.
“Sky blue!”
“Sky blue!”
“Sky blue!”
Ganito pala kasarap sa pakiramdam ang manalo, ipagsisigawan ka at magkakaroon ng supporters.
Ngayon ay sobrang ingay na ng arena, puro sigawan na lang.