All of them are now running towards the front door. Nauuna sa pagtakbo sina Faith, Maxwell, at Lexie para gabayan ang kanilang mga kasama. The three of them are now taking the lead, and making sure that it's safe out there for them to survive. Sinisigurado nila na walang nasugod na mga zombies sa dinaraanan nila upang makaligtas sila at hindi na mabawasan pa.
Jill, Richalaine, Amber, and Sir Raygon are located at the middle of the line. Nakasunod naman sila doon sa tatlong nangunguna upang masigurado nila ang kanilang kaligtasan. Some of the infectees were running towards them, ngunit may hawak naman silang mga baril kaya naman sila na ang bahala rito at hindi na nagsayang ng oras pa.
Aidan, Tom, and Flerida are located behind all of them. Sinisigurado kasi nila na walang maiiwan sa kanila sa lugar na ito. With Ethan and Devon's death, sigurado sila na sampu na lamang sila ngayong natitira. Binilisan na nila ang kanilang mga paglakad. Unti-unti na kasing dumarami ang mga infected na umaaligid sa kanila, kaya naman sigurado sila na kapag hindi pa sila umalis sa lugar na ito ay magiging pagkain na sila.
Dumiretso sina Maxwell, Lexie, at Faith sa sinakyan nilang jeep kanina. Sasakay na sana sina Lexie at Faith sa loob nito, habang si Maxwell naman sa may driver's seat, nang makita nila ang bangkay ni Francis sa loob nito. Putol-putol na ang katawan nito habang naagos na ang dugo mula sa jeepney. Nakita nila na nandoon pa ang infected na kumakain sa katawan ni Framcis, kaya naman agad na nagsigawan ang dalawang babae atsaka umurong.
Maxwell looked behind him. Takang-taka siya kung bakit nagsigawan bigla ang kanyang mga kasama. Nagmamadali na kasi siya kanina kaya naman hindi na niya ito nai-check pa. Nang makita niyang ganito pala ang sitwasyon sa loob ng jeepney ay tiyaka siya bumaba, habang nagsisisigaw na rin, atsaka tumakbo.
Bumaba ang babaeng infected mula sa jeepney atsaka hinabol si Maxwell. Nakuha kasi niya ang atensiyon nito noong nagsisisigaw siya, kaya naman siya na ang susunod nitong puntirya. Natataranta na ang lahat ng mga tao rito at nagkakagulo. Hindi na nila alam kung saan sila pupunta, dahil unti-unti na ring narami ang mga infected na pumapalibot sa kanila. They all thought that this is the end. Tila dito na magtatapos ang lahat ng kanilang mga paglalakbay.
Faith reloaded her gun and aim it on the infected whose chasing Maxwell. Nang ma-lock niya ang kanyang paningin dito ay ipinutok na niya ang kanyang baril, na sumakto naman sa sentido noong babaeng infected. Napayuko naman si Maxwell dahil sa takot. Tinakpan pa niya ang kanyang tenga dahil muntikan na siyang matamaan nito. He slowly looked behind him, and saw Faith holding out her gun. Nausok pa ang dulo nito, na siya naman nitong hinipan.
"Never doubt my aiming skills." Ani Faith atsaka ngumisi. Lumapit si Lexie sa posisyon ni Maxwell atsaka ito tinulungang maglakad. Nanginginig pa rin kasi ito dahil sa takot at dahil muntikan na siyang matamaan ng bala kanina. The three of them looked around. Hindi na nila alam kung saan sila pupunta.
Nang makita naman nina Amber, Jill, Richalaine, at Sir Raygon na ganoon ang sitwasyon sa jeep, ay sa bus naman sila dumiretso. Bukas ang pintuan nito dahil nasa loob ang pang-sarado nito. Patuloy nilang tinatawag ang pangalan nina Peter at Francis, ngunit hindi lumalabas ang mga ito upang tulungan sila. Nagtataka na sila kung bakit, ngunit dahil sila ay nagmamadali, ay tumaas na sila ng bus atsaka doon nagtago.
Sinimulan na nilang i-check ang mga rows sa loob ng bus. Inisa-isa nila ito upang masigurado na walang mga infected na nakatago, at nagulat na lamang sila nang meron nga silang makitang mga iilan-ilan at ginugulat sila. It's a good thing that the four of them are alert, dahil hindi sila nagugulat dito at binabaril na kaagad nila.
Their adrenaline rush is kicking on these moments. Kada makikita nilang may tatayong infected mula sa isang row ay binabaril na kaagad nila ito. Hindi pa man tuloy nakakalapit sa kanila ang mga infected na ito, ay butas na kaagad ang bungo nito at may tama na ng bala sa sentido.
Nang masigurado nila na wala nang mga infected sa loob ng bus, ay sumilip na sila sa labas atsaka niyaya ang iba pa nilang mga kasama. Umupo na si Sir Raygon sa Driver's seat. Habang wala pang mga tao sa loob ng bus, ay kinuha muna niya ang kanyang baril atsaka ito inalisa. Nakita niya na kakaunti na lamang pala ang kaniyang mga bala. Napamura na lamang siya at napailing, atsaka ito inilagay sa kanyang tabi upang hindi na magamit pa ng iba. Sinimulan na rin niyang pag-aralan ang bus upang mapa-andar niya ito mamaya.
Tinawag na nina Amber, Richalaine, at Jill ang kanilang mga kasama. Tinulungan ni Amber si Lexie upang bitbitin si Maxwell, habang sina Faith, Richalaine, at Jill naman ang bahala sa cover para sa mga infected na nalapit sa kanila. Pinapaulanan nila ng bala ang mga ito upang hindi na ito makalapit pa sa kanila. Nakataas na ang tatlo sa loob ng bus. Sina Tom, Aidan, at Flerida na lamang ang wala na sa kasalukuyan ay may kinakaharap pa.
Lalabas na sana sina Tom, Aidan, at Flerida mula sa convenience store nang may humarang sa kanila sa may pintuan. It is an infected man, with so many bloodstains all over its mouth. Isa ito sa mga infected na bumaba galing sa air vent, at ito na lamang ang natitira mula sa tatlo na bumaba galing doon. The three of them were shocked on seeing it. Kinapa nila ang kanilang mga sarili, at napag-alaman nila na wala na silang mga baril at kutsilyo na naitabi. Mas lalo lamang silang kinabahan dahil dito.
"We don't have any fucking weapons left here, guys." Flerida said. Napalunok siya dahil sa takot. "Anong ipapanglaban natin diyan?"
Aidan starts to look around. Sinimulan na niyang banggitin ang lahat ng kanyang mga nakikita. "Chocolates? Candies?" Wala na talaga siyang makitang puwedeng maipang-patay sa infected na nasa kanilang harapan ngayon.
"TANGINANG IYAN!" Tom exclaimed. "Ano iyan, aso?" Inilibot na rin niya ang kanyang mga paningin upang maghanap nang maaari niyang ipanglaban; Ngunit katulad ng kanyang dalawang kasama, ay wala na siyang makita pa.
Nagulat silang tatlo nang bigla na lamang tumakbo ang infected papunta sa kanilang posisyon. Dahil si Aidan ang nasa gitna sa kanila, ay nag-sakripisyo na lamang siya at itinulak ang kanyang dalawang kasama upang hindi sila ang sugurin nito. Bumagsak sa sahig si Aidan dahil sa lakas nang pagkakabunggo ng infected sa kanya. Pumaibabaw ito sa kanya, kaya naman sinubukang pigilan ni Aidan ang lalaking infected na nasa kanyang itaas upang makagat, makalmot, o matalsikan siya ng mga laway at dugo nito.
Nakalagay ang parehong mga kamay ni Aidan sa leeg ng infectee upang hindi siya nito makagat. Patuloy na nagsisisigaw si Aidan dahil sa takot. Sobrang aggressive ng infected na nasa ibabaw niya, at tila gagawin nito ang lahat upang makagat lamang siya.
Aidan is putting too much effort on trying not to get bitten, that the wound on his arms are now opening slowly. Unti-unti nang nagbubukas ang sugat niya mula sa pagkaka-saksak ni Mang Dell sa kanyang bisig kanina. Naagos na ulit ang mga dugo ni Aidan sa kanyang braso dahil dito. Ramdam na ramdam niya ang pagbubukas ng sugat niya rito, kaya naman hindi na niya maiwasan pa ang mapasigaw at pumalahaw ng iyak.
Nakakita si Flerida ng charger malapit sa counter kaya naman kinuha niya ito. Tumakbo na siya papunta sa puwesto ni Aidan upang tulungan ito nang marinig niya na nagsisisigaw na ito. Ipinulupot niya ang charger sa leeg noong lalaking infected, atsaka siya malakas na ibinalibag sa isang gilid. Narinig pa nilang tatlo ang paglagutok ng mga buto sa leeg noong lalaki. The infected's neck is now dislocated, kaya naman matagal pa itong nakabangon muli mula sa pagkakabagsak nito sa sahig.
Flerida comforted Aidan. Dahil sa takot ay napayakap agad si Aidan sa kanya. Aidan is now crying. . . Wala naman siyang kalmot, sugat, o kagat kaya naman alam nila na magiging maayos din ang lahat. "Everything will gonna be fine, Aidan. Makaka-alis din tayo mula sa lugar na ito. Malapit na. . . Tiwala lang."
"G- Guys?" Tom just said. Napatingin na lamang silang tatlo sa infected na ibinalibag ni Flerida. Nakatayo na ulit ito habang ang naka-laylay na ang leeg na tila bali na. Unti-unti na ulit itong naglalakad patungo sa kanilang posisyon. Nang malapit na ito sa kanila ay tiyaka ito tumakbo, na ikinatakot naman nilang lahat.
Nakakita si Tom ng payong mula sa umbrella stand sa may entrance. Agad niyang kinuha ito atsaka isinaksak nang buong lakas sa may bandang puso ng infected. Akala niya ay dito na magtatapos ang lahat, ngunit nagulat na lamang siya nang magsimula na ulit na lumapit ang infected patungo sa kanilang direksiyon, kahit na nakatusok na ang payong sa may bandang puso nito.
The umbrella just goes deeper and deeper on the zombie's heart. Tila hayok na hayok ito dahil kahit tumagos na ang payong sa likuran ng infected, ay patuloy pa rin ito sa pag-abante upang makalapit lamang sa kanila. Nasa kalahati na ng payong ang nakapasok sa katawan ng infectee ngunit patuloy pa rin ito sa paggalaw. Nakatusok na sa zombie ang halos kabuuan ng payong, ngunit patuloy lamang ito sa paglapit kay Tom.
Hindi na ito hinayaan pang mangyare ni Flerida. Gamit ang isa pang payong, ay hinila na niya kaagad ang infected sa leeg gamit ang hawakan nito. Agad itong bumagsak sa lupa. Kumuha si Flerida ng upuan atsaka ito inilagay sa may bandang dibdib ng infected. The infected was trapped there, but just for a short period of time, at hindi na ito makabangon pa. Nagulat na lamang si Flerida nang malaman niya kung gaano kalakas ang infected. Kaunti na lamang kasi ay maitataob na kaagad nito ang upuan na nakapatong sa kanya.
Nagulat na lamang siya nang patabihin siya ni Aidan. Ayaw pa sana niyang umalis ngunit nagulat siya nang makita niyang may dala itong fire extinguisher. Agad siyang umalis sa dinaraanan ni Aidan dahil sa takot. Sakto naman at pagbitaw ni Flerida sa upuan ay tiyaka malakas na ibinagsak ni Aidan ang fire extinguisher sa ulo noong lalaking infectee. Tatayo pa sana ang infected na ito ngunit tumama na ang fire extinguisher sa kanyang ulo, dahilan upang mayupi ito at agad na mapisa.
Sumabog ang ulo ng lalaking infected. Nagkalat kaagad sa sahig ang utak, dugo, mata, at mga ngipin ng zombie dahil sa nangyare. Tila rays ng araw ang senaryo dahil nakapalibot ang lahat ng mga laman na iyon sa may fire extinguisher. Agad na ibinagsak nina Flerida, Tom, at Aidan ang kanilang mga katawan sa sahig dahil sa pagod sa pakikipaglaban.
"Fucking dick." Ani Aidan sa pagitan ng mga pagbu-buntong hininga niya. Flerida check out his wound. Sabi naman nito na hindi malala ang nangyaring pagbukas ng kanyang sugat, kaya naman sa mga susunod na oras ay maghihilom na ulit ito at magsasara. Nakahinga naman sila nang maluwag dahil dito.
"Grabe ka rin pala kung magalit 'no, Aidan? Nangbubuhat ka ng fire extinguisher." Pagbati ni Tom sa kanya.
"Nandudurog pa ng ulo." Flerida added. Nagtawanan naman silang tatlo dahil dito kahit na nasa ganitong posisyon na sila.
Nagulat silang tatlo nang bigla na lamang bumukas ang pintuan ng 7-Eleven. Agad silang napatingin dito at napalayo. May hawak pa silang tatlo na mga payong, at handa na sila ulit na makipaglaban kung sakaling mga infectees ang bubungad sa kanila. To their shock, sina Jill, Richalaine, at Amber ito na sinusundo na sila. May hawak pang mga baril ang tatlong babae.
"Uhhmmm. . . Hello, I guess?" Aidan asked. Nagtataka pa rin siya kung bakit nasa harapan nila ngayon ang tatlong babae, habang hawak ng mga ito ang kani-kanilang mga baril.
"Heyyyy!" Masiglang bati sa kanya ni Amber habang nakaway pa. She's so alive. . . Tila wala sila sa ganitong sitwasyon dahil nakukuha pa niya ang ngumiti.
"May I ask, girls, bakit kayo nandito?" Tom asked. "And, please. . . You could lower your guns now. . . Baka makabaril pa kayo."
Ibinaba na nina Jill at Richalaine ang mga hawak nilang baril. Kanina pa kasi nakababa ang kay Amber, na tila hindi kinakabahan sa mga nangyayari sa kanilang paligid ngayon. "Pinapatawag na kayo nina Maxwell. Malapit na raw kasi tayong umalis." Ani Jill sa kanila.
"At bakit hindi sila ang pumunta rito? Bakit kayo pa na mga babae?" Flerida asked. Napa-iling siya dahil dito. "Lagot talaga sa akin yung mga iyon."
"Binabantayan kasi nila si Sir Raygon! Sabi kasi nila na baka raw itakbo niya nang mag-isa ang bus. . . Mabuti na raw na sila ang magbabantay doon dahil atleast, hindi iyon magagawa ni Sir Raygon." Amber said. Napatango naman sila.
"And what's with your line, by the way? Minamaliit mo ba kami?" Richalaine asked. Tila magkakainitan pa sana sa pagitan nila kaya naman sinimulan na silamg awatin nina Tom.
"What happened to his hands? Nakagat ba iyan?" Jill asked, referring to Aidan.
Ginamit ni Aidan ang kanyang kamay na may sugat upang kumaway. Nahihirapan man siya at nasasaktan nang gawin niya ito, but he managed to do it. Ginawa pa niya ito nang may ngiti sa labi. "Ito pa yung kanina; Yung sa may exit sa school. Nagdugo lang ulit gawa nang lalaking iyan." Itinuro niya ang direksiyon noong lalaking infected.
The girls looked at that direction, at nakita nila ang wala nang ulong infected na nakahiga sa sahig. Nakatayo ang fire extinguisher sa dating pinaglalagyan ng ulo noong lalaking iyon. Agad na napaduwal si Amber sa isang gilid dahil sa pandidiri.
"Ilan na kayo sa bus? Marami pa ba tayo?" Flerida asked.
Richalaine shook her head. "Seven na kami doon. . . Kayong tatlo na lang ang kulang."
"Seven?" Tom asked. "Nasaan na sina Peter at Francis? Akala ko, mauuna na sila sa bus?"
"Iyon din ang akala namin, eh. . . Pero sa kabilang buhay na pala sila mauuna." Jill said. All of them frowned dahil sa dark humor nito. "Nakita namin ang bangkay ni Francis sa may jeepney na sinakyan natin kanina noong pumunta tayo rito. . . Then, Peter was nowhere to be found! Hindi namin alam kung nasaan siya, pero nakakita kami ng mga dugo sa gilid ng bus. It's safe to say that he's also dead. Tayong sampu na lang talaga ang natitira rito."
Napailing na lamang sina Flerida dahil sa panghihinayang. They saw Amber looking around. "Unti-unti nang narami ang mga infected, guys. . . . Kailangan na nating umalis." Napatango naman ang lahat bilang pag-sang-ayon sa kanya.
Jill, Richalaine, and Amber gave their guns to Aidan, Tom, and Flerida. Sabi kasi nila na pagod na sila sa paghawak ng baril, kaya naman silang tatlo na lang ang pinagamit nila sa pagbalik nila sa may bus. Aidan, Tom, and Flerida accepted it. Pinauna na rin nila ang tatlong babae upang ma-cover nila ito at masigurado ang kanilang kaligtasan.
----------
Lumabas na silang anim mula sa 7-Eleven. Nakita nila sa may bukana ng bus sina Lexie at Maxwell, na hinihikayat na silang bilisan ang pagtakbo upang maka-alis na sila sa lugar na ito. Faith is also there, keeping an eye on Sir Raygon. Alam kasi ng lahat na sa kanya lamang takot ito, kaya naman hindi na makapalag pa si Sir Raygon sa kanya. Tumakbo na ang anim papunta sa direksiyon ng bus. Nauuna sa pagtakbo sina Tom, Aidan, at Flerida para ma-cover nila sina Amber, Jill, at Richalaine.
Pa-minsan-minsan ay lumilingon-lingon sina Tom, Aidan, at Flerida upang barilin ang mga papa-sugod na infected sa kanila. The three of them are all sharpshooter, kaya naman kada isang bala ay isang zombie na kaagad ang kanilang napapatumba. They are always aiming the head. Hindi naman sila pumapalya dahil kada hila nila ng gatilyo ay sumasabog ang ulo ng infected na tumatakbo papunta sa kanila.
Nadadapa pa-minsan-minsan si Amber. Bumaliktad kasi ang kanyang sikmura nang makita niya ang walang ulong infected kanina sa may convenience store. Tila pa-ulit-ulit itong nabalik sa kanyang ala-ala, kaya naman nahihilo siya at napapaduwal kahit na naglalakad sila. Naging dahilan ito upang maging mabagal ang kanyang pag-usad, ngunit hindi naman siya iniiwan ng kanyang mga kasama.
Aidan pulled the trigger of the gun he is holding, but no bullets came out. Napamura siya dahil dito. Sinubukan pa niyang kalabitin nang kalabitin ang gatilyo nito ngunit wala na talagang lumalabas. Chineck niya ang kanyang baril, at nalaman niya na wala na pala siyang bala. "I'm out!" He announced. "Ngayon pa talaga ako nawalan!"
Nagulat si Aidan nang ihagis na lamang bigla ni Flerida ang baril na hawak nito. Sunod-sunod na rin ang pagmura nito, atsaka nag-focus na lamang sa pagtakbo. Nalaman niya na wala na rin pala itong bala at wala na rin siyang dalang extra. Hindi na nila alam kung makakarating pa sila sa bus ng buhay.
Tom fired his gun one more time. May mga infected na humahabol sa kanila kaya naman mas lalo pa nilang binilisan ang pagtakbo. Nang kalabitin ulit ni Tom ang baril na hawak niya ay wala nang bala na lumabas dito. Napamura na lamang siya atsaka itinapon ang baril kung saan. Malapit na naman sila sa may bus kaya wala na silang sinayang pang sandali at tuluyan nang sumakay dito.
Sir Raygon started the bus. Hindi na siya pinigilan pa ni Faith dahil nakita niya na malapit na naman sina Tom dito. Sumakay na rin at pumwesto na sina Maxwell at Lexie sa loob ng bus. Masyado kasing makipot ang hagdanan ng bus, at one person at a time lang ang kayang sumakay dito. Idagdag mo pa na natakbo ang kanilang mga kasama kaya naman baka mabunggo lamang sila. Nag-stay na lamang silang tatlo— sina Faith, Maxwell, at Lexie— sa loob ng bus kahit na kinakabahan sila sa kanilang mga kaibigan.
Nagsimula nang umandar ang bus. Naka-abot na sila sa pagsakay dito. Pinauna nila si Flerida, at pagkatapos ay si Aidan, at pagkatapos ay si Tom. All of them looked back. Nakita nila na tumatakbo na rin papunta sa puwesto ng bus sina Richalaine, Jill, at Amber. May mga infected na humahabol sa kanilang likuran. Wala na silang oras pa upang matisod dahil maaari silang mahabol ng mga ito sa isang maling galaw nila.
Umalis na sina Tom sa may pintuan ng bus. Bumuwelo na rin sina Richalaine, Jill, at Amber upang tumaas dito. Nauna na si Richalaine, na napahiga na sa may sahig ng bus matapos niyang talunin ito. Jill was next, at agad siyang nagtatatakbo papasok dahil sa takot na baka mahabol siya ng mga infectes. Nang si Amber na ang sasakay, ay bigla na lamang pinindot ni Sir Raygon ang button upang magsarado ang pinto. Abala pa sina Tom sa pagtulong kina Jill kaya naman hindi nila napansin ito.
Bumunggo nang sobrang lakas si Amber sa pintuan ng bus. Tumama pa ang kanyang braso sa gilid ng bus kaya naman na-dislocate kaagad ito. Natumba siya sa sahig, ngunit hindi niya ito ininda at agad na bumangon. Her nose are now broken. Napaka-bilis ng mga pangyayare dahil sa isang iglap ay duguan na kaagad si Amber sa may pinto.
Nadugo na ang bibig nito dahil sa lakas nang kanyang pagkakabunggo. Bumukas na rin ang kanyang noo at pisngi dahil sa impact, ngunit patuloy lamang ito sa paghampas sa pinto. Puro bloodprints na ang pintuan ng bus. Hinahampas-hampas ito ni Amber, habang umiiyak na, ngunit ayaw talaga siyang pagbuksan ni Sir Raygon. Sinimulan nang paandarin ni Sir Raygon ang bus.
Richalaine saw all of it. Bubuksan na sana niya ang pinto ngunit pinigilan siya ni Sir Raygon. Pipindutin na sana niya ang button upang magbukas ito, ngunit bigla na lamang nitong hinawakan ang kanyang kamay atsaka pinisil nang napaka-higpit. Napasigaw naman si Richalaine dahil dito. Sir Raygon pushed her. Napaupo siya sa sahig ng bus dahil dito.
"WHAT IN THE HELL ARE YOU THINKING!" Sigaw ni Richalaine kay Sir Raygon habang sinasapo ang napilipit nitong kamay.
Dahil sa kanyang pagsigaw ay nakuha na nila ang atensiyon ng lahat. Nakita nila ang sitwasyon ni Amber sa labas ng bus. Pupunta na sana si Lexie sa unahan ng bus at bubuksan ang pintuan, ngunit agad itong pinaandar ni Sir Raygon. Naging dahilan ito upang magtumbahan ang lahat nang nakatayo sa loob.
"Don't you dare open that door, Bitch!We. Need. A. Bait." Matigas na sabi nito.
"Bait? A FUCKING BAIT? Sir Raygon, buhay si Amber! Tao iyan! Hindi iyan hayop o kung ano! Bakit gagawin niyo iyang bait!" Sigaw ni Maxwell sa kanya.
"Hindi niyo ba ako naiintindihan? Kailangan nating magkaroon ng pa-in para maka-alis tayo rito nang buhay! Hindi titigil iyang mga infected na iyan kapag wala tayong isinakripisyo! Titigil lang ang mga iyan kapag may nakain na sila, and this time, it's Amber's time to shine! Pasalamatan na lang natin ang bangkay niya kapag nakaligtas na tayo rito ng buhay."
"This is not some sacrificing-shit, Mister Raygon! Hindi ito ritual o kung ano. . . Kailangang sama-sama tayong maka-alis nang buhay rito!" Flerida shouted.
Sir Raygon grinned. "But you have said that nasa 'Battle of the fittest' na tayong lahat dito. . . Matira na ang matibay! As theory of evolution have said, either we adapt. . . Or we die! We need to make her a bait for us to survive. . . Kailangan niyang mamatay, para mabuhay tayong lahat."
Outside, Amber continue banging the door. Iyak na siya nang iyak at nakikiusap na sa kanila na papasukin na siya. Her face is now bloody. Duguan na rin ang kanyang damit, ngunit hindi niya ito ininda. Nagsisimula nang umandar ang bus. Amber looked around. Malapit na rin siyang maabutan ng mga infected, kaya naman mas lalo pa niyang nilakasan ang hampas sa pintuan at ang mga pagsigaw.
Umabante si Faith at tinapatan si Sir Raygon. Napaurong naman ang lahat nang makita nilang may hawak na baril si Faith, atsaka ito itinutok sa sentido ni Sir Raygon. Nagkaka-tensiyon na sa loob ng bus. "Open the door, Sir Raygon. . . Now."
Hindi man lang siya nilingon nito. "No."
"I said, OPEN. THE FUCKING. DOOR. . . NOW."
"Don't you hear what I said? I. . . SAID. . . NO. And I will gonna stick with that."
"NOW, FREAK." Kinasa na ni Faith ang baril. Kinakabahan na ang lahat ng mga nanonood sa kanila. Alam nila na hindi na nakikipagbiruan si Faith sa kanya. Anumang oras kasi ay maaari niyang iputok ang baril, dahil mula pa dati ay punong-puno na siya kay Sir Raygon.
"Alam mo sa sarili mo na kailangan natin ng sacrifice para maka-alis tayo dito, Faith. Dahil kung walang kakainin ang mga putanginang iyan sa labas, patuloy pa rin nila tayong hahabulin. Patuloy pa rin nila tayong gagambalain! Offering Amber could make them slow down! It could give us time! BE. . . FUCKING. . . PRACTICAL. . . BITCH!"
"Huwag mong hahayaang makabilang ako ng tatlo, sinasabi ko sa'yo. . . Buksan mo na ang pinto kung ayaw mong sumabog ang laman ng utak mo."
Sir Raygon just smirked. Tumingin na ito sa kanya. "Killing me is like killing yourself, bitch. Alam mo ba kung saan tayo papunta? Alam mo ba kung saan ang evacuation center? I got a radio call ealier back there; And I heard everything from the Employees' Room." Itinutok ni Sir Raygon ang baril sa kanyang noo. "Killing me would just killing everyone here in the bus, including you and your friends. So go on, Faith! Decide! Decide until you got the chance. . . I got a Faith on you." He smiled.
Nanginginig na ngayon si Faith. Hindi na niya alam kung ano ang tamang gagawin. Sa huli ay ibinaba na niya ang kanyang hawak na baril, atsaka pinabayaan na lamang si Sir Raygon. Nagtataka pa rin ang mga kasama ni Faith kung bakit hindi niya iyon itinuloy, ngunit alam nila na may rason kung bakit ganoon niya ito ginawa. Hindi na nagtanong pa ang mga ito sa kanya.
That is the last thing that Amber saw. May bumunggo nang infected sa kanya atsaka siya kinagat sa balikat. Sinubukan pa niyang tumayo, ngunit dinaganan pa siya ng isa, atsaka siya kinagat sa may ulo. Agad na natanggal ang kanyang tenga dahil may biglaang kumagat dito. Sinusubukan niyang tumayo ngunit may humila sa kanyang buhok, hanggang sa matanggal na ang mga ito at natuklap sa kanyang anit.
Sa isang iglap ay nakahiga na kaagad si Amber sa sahig. Habang halos sampung mga infected ang nakapa-ibabaw sa kanya, at pinaghahati-hatian ang katawan niya. Everyone can hear Amber's scream. Tumatalsik na ang mga dugo sa pintuan ng bus. Nakita nila na may mga body parts nang napuputol at pinagpapasa-pasahan ang mga infected. Nakita nila na may kamay at paa nang kinakain ang mga ito sa may pintuan.
Puro dugo na ang sahig sa may entrance ng bus. The scenery looks like a bloodbath. Tila napapanood nilang lahat ngayon ang live action ng The Green Inferno dahil sa dami ng dugo na nasa kanilang harapan. Nakatingin pa ang mga infected sa bintana habang kinakain ang mga piraso mg katawan ni Amber, na tila ipinapakita pa sa kanila ang lahat at proud na proud pang ganito ang mga nangyayari.
Amber's scream just stopped. Nakita nila na gumagalaw pa nang dahan-dahan ang katawan nito, bago ito tuluyang bumagsak sa lupa. Nakadilat pa ang mga mata nito nang siya ay mamatay, ngunit bigla na lamang itong dinukot ng infected mula sa eye socket atsaka inilagay sa bibig. The infected chew her eyes like a bubble gum candy. Kitang-kita ng mga tao sa loob ng bus kung papaanong nadurog iyon sa pagitan ng ngipin noong infected, bago niya ito tuluyang lunukin. Napaduwal ang lahat sa kanilang nakita.
Tila pinaglalaruan pa sila ng isang infected. Kinuha nito ang putol na ulo ni Amber— na ngayon ay wala nang mata, ilong, tenga, at labi— atsaka isinabit sa windshield ng bus. Ibinuhol nito ang buhok ni Amber sa may wiper. Kitang-kita tuloy ng lahat ang pugot na ulo ni Amber, na bakas pa sa mukha nito ang pagka-takot at ang mga sakit na napagdaanan nito. Mas lalo lang tuloy nagsisisigaw ang lahat dahil sa takot at awa. Richalaine and Jill started to cry. Bago pa man mahuli ang lahat, ay pinaandar na ni Sir Raygon ang bus atsaka mabilis itong ipinaharurot papaalis.
Sir Raygon tried to remove Amber's severed head from the windshield. Sinubukan niyang paganahin ang wiper upang matanggal ito, dumulas, at mahulog. . . But by doing that, mas lalo lamang kumalat ang dugo ni Amber sa windshield at mas lalo lamang itong nagkaroon ng mga buo-buong laman mula sa ulo nito. Mas lalo lamang nandiri ang lahat. Dumuwal na sa gilid ang iba dahil hindi na nila kinaya pa ang mga nangyayari.
"You guys should be glad, anyways. Mabuti na lang at hindi ko isinara ang pintuang iyon noong hindi pa nakakapasok iyang sina Richalaine at Jill. . . I know I could do it, pero hindi ko pa rin ginawa! You guys should be thankful to me. Niligtas ko lang ang buhay ninyo back there." Sir Raygon said, while looking at them on the rear-view mirror.
"So, you're saying that I owe my life, along with Richalaine's life, to you?" Sigaw ni Jill sa kanya. Naka-ngiwi pa ang mukha nito habang nagsasalita na tila nandidiri sa kanya.
Sir Raygon looked at the rear-view mirror, and then nervously nodded.
"SHUT THE FUCK UP, MOTHERFUCKER!" Richalaine shouted. Hindi na siya natutuwa pa sa mga litanya ni Sir Raygon. Naiyak pa rin silang dalawa sa mga nangyare. Napatahimik na lamang si Sir Raygon at hindi na muling umimik pa. Tahimik lamang silang lahat sa kanilang biyahe, dahil alam nila na puno pa ng tensiyon ang loob ng bus.
——————————
Tahimik lamang ang naging biyahe nila. May sarili kasing mundo ang lahat, kaya naman hindi na nila ito pinakialaman pa. Sir Raygon is so focused on driving. Wala na siyang ibang iniisip kundi ang makaligtas siya mula sa outbreak na ito. Nasa isip kasi niya na malapit nang matapos ang lahat ng kanyang mga paghihirap, kaya naman hindi na siya nagsasayang pa ng mga oras.
Nasa tatluhang seat naman sina Flerida, Jill, at Richalaine. Flerida comforts the two girls who couldn't stop crying. Magkakaibigan kasi sila nina Amber, kaya naman masakit para sa kanila na ganoon na lamang ang kinahantungan nito. Hindi pa sila makatingin nang diretso dahil nasa wiper pa rin ang pugot na ulo ni Amber. Kapag tuloy napapatingin sila rito nang aksidente ay napapaiyak ulit sila, at napapaduwal ulit sa isang gilid.
Tom, Faith, Aidan, Lexie, and Maxwell are located at the back of the bus. Doon sila sa pinaka-likurang hilera nito para naman mag-kasya sila. Ginamot muna nila ang sugat ni Aidan, at nang maayos na nila ito ay nagkuwentuhan muna sila nang saglit.
Aidan is trying to hype them. Nagpapatawa ito habang sila ay nagkukuwentuhan, ngunit ramdam mo na kahit siya ay napapagod na rin sa mga nangyayare. Unti-unti nang humihina ang kanilang pagkukuwentuhan, hanggang sa hindi na ulit sila nag-usap pa. Wala silang energy para mag-sustain ng conversation sa panahon nila ngayon. Gusto muna nila na masigurado ang kanilang kaligtasan, bago sila tuluyang magsaya.
Bente silang umalis sa Tagaytay City, ngunit dumaan lang silang saglit sa may convenience store ay nangalahati na kaagad sila. Hindi nila napagtanto na ganito pala ka-delikado ang labas, kaya naman hindi na nila lalaruin pa ang mga pagkakataon. They must focus on their goal. . . And their goal right now is to be alive. Papunta na sila sa evacuation center ngayon. Wala na silang maisip pa na maaaring masamang mangyare, ngunit ayaw nilang batiin ito dahil baka hindi sila makarating sa kanilang paroroonan.
All of them are now super tired on what had happened earlier. Sina Lexie at Faith ay natutulog na sa balikat ng mga boys, habang sina Tom, Aidan, at Maxwell naman ay nakatingin lamang sa labas. Pinagmamasdan nila ang kanilang mga dinaraanan. Wala na silang enerhiya pa para magsalita, at tinitignan na lamang nila ito upang may mapag-lilibangan.
It is now 5 pm. Malapit na ang mag-gabi. Their beloved sunset is now there, ngunit wala sila sa mood ngayon upang tignan ito. Infact, mas natakot pa sila nang makita ito dahil mas delikado. Mas delikado dahil nasa gitna pa rin sila ng kalsada, at nagbabiyahe pa rin sila sa mga pagkakataon na ito. . . Wala naman silang magawa dahil si Sir Raygon lamang ang nakaka-alam ng lahat. Sinabi naman ni Sir Raygon na nasa kalahati na sila, kaya naman hindi na sila nangamba pa.
May mga ilan-ilang mga infected na nasugod sa bus nila ngunit binubunggo na lamang sila ni Sir Raygon. Nasa highway sila ngunit tila may mga humps rito dahil sa dami ng mga bangkay na nadadaanan at nagugulungan ng bus na sinasakyan nila. Pagod na ang lahat upang pansinin pa ito. Pagod na sila upang sawayin pa si Sir Raygon na huwag padaanin sa mga ganoon. Hinayaan na lamang nila ito, hanggang sa antukin na rin sila sa kanilang biyahe.
Napapapikit na si Tom nang biglang tumigil ang bus na kanilang sinasakyan. Bumangon siya, habang pumi-pikit-pikit pa ang kanyang mga mata, atsaka tinignan ang kanyang paligid. Nakita niya na nasa gitna pa rin sila ng kalsada, ngunit may mga malalaking building na na matatagpuan sa magkabilang bahagi nito. He woke his friends up. Ginising niya ang kanyang limang kaibigan, pati na sina Flerida na nasa kasunod lamang nilang hilera. Agad na napangiti at naghiyawan ang lahat dahil sa saya.
"Andito na tayo? Nakaligtas na tayo?" Richalaine asked excitedly.
"Bulag ka ba? Ayan na yung building, oh! Tara na, bilis!" Jill shouted. Niyaya na niyang bumaba si Richalaine.
Agad na tumayo ang dalawa at lumakad. Excited na excited pa silang dalawa, at lalabas na sana sila, ngunit hinarangan lamang sila ni Sir Raygon.
"We are still not there yet. . . Oo, nasa Pasay City na tayo. But we still have 10 more minutes of driving bago makarating sa pinakamalapit na evacuation center." Sagot ni Sir Raygon sa kanila.
"Then, ano pa ang hinihintay mo? Go! Drive! 10 minutes na lang naman pala ang hinihintay natin para makaligtas tayo, eh. . . At bakit ka pa tumigil dito?" Flerida asked.
"At sa gitna pa talaga ng kalsada?" Faith laughed. "Tignan mo nga, oh!" Faith looked around. Ginaya na rin siya ng kanyang mga kasama. "Unti-unti nang narami ang mga infected sa paligid. Baka masira pa nila ang pintuan ng bus!Baka ma-trap pa nila tayo rito!"
"Iyon na nga ang problema, eh. . ." Nakita nila ang pagkamot ni Sir Raygon sa kanyang batok. "Wala ng gas ang bus, everyone. . . Wala na tayong paraan pa para maka-abante! We're fucking trapped here. . . Hindi na tayo makakalabas pa rito nang buhay."
Agad na nanlumo ang lahat dahil sa kanilang mga narinig. Napa-salampak na lamang sila sa sahig dahil sa panghihina.