SVU:DMBKab12
Like
Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ni Jerdon. Pagkalabas kasi namin ni Jerdon ng gate ay may tumigil agad na SUV sa harapan namin, may bumabang lalaking hula ko ay bodyguard niya mula sa front seat. Pinagbuksan niya ng pinto si Jerdon kaya agad kaming nakapasok.
"Madudumihan ang sasakyan niyo..." aamba pa sana akong aalis pero nakaharang siya sa pinto. Hinila niya ako at bumagsak sa kandungan niya.
I shrieked.
"J-jerdon!" nanggugulantang kong ani. "Madudumihan ka! Ibaba mo na lang ako..."
"No. Do you think I will let you go without me in your situation now? Fucking no." umigting ang panga niya at magkasalubong ang kilay na bumaling sa ibang direksyon.
"F-fine. Ibaba mo na lang ako," hininaan ko ang sinabi ko sa kasunod na sinabi. "Nakakahiya sa mga kasama natin dito oh..." humawak pa ako sa balikat niya dahil biglang pumreno ang sasakyan!
He sighed before letting me go. Siya ang nagbuhat sa akin para makaupo ng ayos sa tabi niya.
I shivered after he put me beside him. Napahawak ako sa mga braso ko, Jerdon look at me before turning to his driver.
"Turn off the aircon." he said and he look at the back, may inabot siyang kung ano doon bago bumaling sa akin.
He put a jacket on my lap.
"Madudumihan ang jacket mo..." I said lowly.
His jaw clenched when he saw my face. He sighed heavily as he put some strand of my hair behind ear.
"I'm sorry I was late..." He whispered instead, walang paki sa sinabi kong madudumihan ang jacket niya. Actually kanina pa ako nagsasabi sa kanya na madudumihan siya at ang sasakyan niya pero parang wala lang iyon sa kanya.
Bumaba ang mata ko sa kandungan ko at pinaglaruan ang kamay ko.
"You don't have to say sorry. Wala ka namang kasalanan." Inangat ko ang paningin ko para bumagsak lang din ulit sa mga kamay ko, naramdam ko ang kamay niyang pumalibot sa nanginginig kong kamay.
Umawang ang labi ko sa ginawa niya.
"Still. I am late, kung sana lang maaga ako pumasok hindi ka sana napagtripan ng mga iyon." I can hear the frustration in his voice.
His fingers slowly massage my hands, after slightly massaging my hands, he interwined his hand on my hands!
Hindi ako umangal.
Hindi ko alam kung bakit hindi ako umangal o bakit kahit simpleng paggalaw para bumitaw ay hindi ko ginawa! Instead I feel like I wanted to do it with him!
"I-it's not your fault..."
He's blaming himself for something that he didn't do, or he doesn't have anything to do! I feel like burning thinking that Precious and her gals didn't even look apologetic then here's this man... Wala naman siyang ginawa mali pero nahingi ng tawad.
"Even so..." He said in a strained voice.
Wala na kaming imikan sa sumunod pang pangyayari. Wala siyang sinabi kung saan kami pupunta, kaya naman laking gulat ko nang makita na ang dinadaanan namin ay patungo sa mansion nila!
"H-huh?! Ba... bakit tayo papunta sa mansion niyo?" Nagugulantang kong tanong.
Mas naramdaman kong dumi lang ako sa paligid niya! Naiisip ko pa lang na papasok ako sa loob ng napakaganda nilang bahay ay gusto ko na lang agad magpakain sa lupa!
"What's wrong?" Balik na tanong niya sa pagkataranta ko.
"Akala ko sa bahay! Oh my gosh! Can't you see me? Napakadumi ng suot ko! No way in hell I would go inside!" Sobra talaga akong nag-aalala na baka madumihan ang bahay nila at ayoko naman na mangyari yon.
Maisip pa lang ang itsura ng mayordoma nila ay kinakabahan na ako! Iba pa naman tumingin sa akin iyon kapag naroon ako. Palaging malinis ang bahay na 'yon, halos wala nga akong makitang alikabok kahit pa ipadaan ko ang daliri ko.
"What's the problem? Malilinis pa rin naman. And besides, kaya nga tayo pumunta dito so you can change." Nakakunot ang noo niya habang sinasabi iyon.
I wasn't ready when the door of the SUV opened, mas lalong hindi ako handa dahil nabitbit agad ako ni Jerdon!
I shrieked at his arms!
"I'm sorry for being touchy to you, but I have this feeling you'll find a way to escape from me." His voice sounds determine and no one can change what he is doing.
I gasped.
Hindi na lang ang pang-ibaba niyang suot ang narumihan kundi pati na rin ang pang-itaas!
"Jerdon! Nadumihan ka na!" I exclaimed but he doesn't care!
Nang makita ng mga kasambahay ang paparating nilang amo ay agad nilang binuksan ang malalaking double doors, tumabi din agad nang mapansin na mukhang wala sa mood ang Senyorito nila.
Bumungad sa amin ang Mayordoma nila na si Aling Vilma.
"Hijo..." She gasped at the sight of us. Her eyes darted at me then her eyebrows knotted. "Hija... Anong nangyari sa inyo?"
"Manang can you prepare clothes for her? Bring it on my room. Thanks."
Pagkatapos niyang sabihin iyon ay agad niya ring nilagpasan ang matanda.
Napahawak ako sa balikat niya noong nagsimula siyang umakyat sa enggrandeng hagdan.
Nakita ko ang panlalaki ng mata ng mga nakarinig sa sinabi ni Jerdon! Even me got shocked too!
"Senyorito?! Sa kwarto niyo?!"
Hindi siya sinagot ni Jerdon kaya naman ako na ang humarap sa huli. Mukhang wala talaga siyang pake kaya naman hindi ko napigilan ang hampasin ang kanyang balikat.
He was startled at that. Umawang ang labi niya bago bumaling sa akin. I saw how he lick his lips like he was worried about my reactions!
"Anong sinasabi mong sa kwarto mo?! I... I-i can wash and change to the common bathroom!"
"It's more comfortable to wash inside my room." Iyon lang ang sinabi niya bago tuloy tuloy na naglakad hanggang kwarto niya kahit pa gumagalaw galaw ako sa kanyang hawak.
This is my first time here.
Sa second floor kasi ng bahay nila ay sa kaliwang bahagi lang ako palaging nakakapunta, that's where he's office room is located. Bukod sa office naroon din ang library, drawing room, may tatlong guest room at ang mini living room. Dito sa kanang bahagi naman ay ang masters bedroom at ang room ni Jerdon, I don't know other than that.
Maraming pinto kaming nadaanan bago siya huminto sa isa at binuksan iyon.
Hindi niya pa rin ako ibinababa, bumungad sa amin ang kanyang amoy pagkapasok. He's signature perfume is all around the room! I can live here forever...
His bed is so large I think a whole family can fit there. There's a sofa and a table nearby the balcony, nakasara iyon kaya hindi ko alam kung anong view. In front of the chairs and table is a big flat screen TV. Sa kabilang banda naman ay may dalawang pinto, there's a mini cabinet near his bed, may lamp don and a frame...
His room screams dull and manliness. Lalaking lalaki at parang napakalungkot ng nakatira dito. Puros itim at abo ang kulay ng gamit, bukod ang lamp niya na dilaw ang siyang nagpaiba.
Lumiwanag ang buong kwarto nang buksan niya ang ilaw.
Finally he put me down.
"Hey..." Hinuli niya agad ang paningin ko, hindi pa kasi ko tapos magtingin tingin sa kwarto niya. "Go to the bathroom. I'll ask manang to bring you clothes here..."
Kinagat ko ang ibabang labi ko bago tumango. Isinenyas niya sa akin ang bathroom kaya naman pumasok na ako doon. Isinara ko agad ang pinto bago sumandal doon.
Hindi na ako nagulat ng malaki rin ang loob banyo niya.
Umiling na lang ako bago naghubad, nilock ko muna ang pinto bago iyon. Hinawi ko ang kurtina sa loob at bumungad sa akin ang smokeglass na loob.
Umawang ang labi ko at kung ano anong senaryo ang pumasok sa isip ko! Fuck it!
Umiling iling na lamang ako at sa iba itinuon ang atensyon. Pumasok na ako sa loob at nagsimulang magkuskos ng katawan. May mga putik na tumigas na sa aking hita kaya naman nagtagal ako doon.
Napangiwi pa ako noong makitang ang puting tiles ay nabahiran ng itim na putik.
I'll clean it after.
Pagkatapos kong maglinis ng katawan ay lumabas din naman ako sa loob, may nakita akong robe doon at iyon ang sinuot ko.
Dahan dahan kong binuksan ang pinto at sinilip ang labas. Wala na si Jerdon sa kwarto niya, ang tahimik at malinis tignan ang kabuuan. Nang matanto na walang ibang tao at ako na lamang ang naroon ay lumabas ako at iginala ang mga mata.
I saw a dress in the edge of the king size bed.
Natagalan ako sa loob kanina dahil andami kong kinuskos at pinagpapahid sa katawan... kaya siguro hindi ko na rin naabutan ang nagdala ng damit.
Umupo ako sa dulo ng kama at pinagmasdan ang dress. Inangat ko iyon at nakita ang underwears na tinakpan ng dress.
My cheeks flushed. Damn.
The baby blue colored dress doesn't match with my personality. I will look like innocent wearing this, so much contrasting with the real me.
I looked at the ground when my feet felt something. Umawang ang labi ko nang makita ang isang pares ng sandals doon.
It's a flat beige sandals. May tali pa na alam kong aabot hanggang hita ko.
Hindi pa rin ako makagalaw sa samu't saring naiisip ko noong may kumatok.
"Are you done?"
That's Jerdon's voice.
Nataranta naman ako noong marealize na hindi pa ako nakakapagbihis!
"N-no! Wag mo munang bubuksan! I'm not done yet." Sigaw ko.
"Don't worry, I won't..." his horse voice echoed in my ears. "Take your time, I'll wait for you here."
Dali dali kong kinuha ang mga hinanda sa akin at pumasok ulit sa loob ng bathroom, I changed immediately and went out after awhile.
Basa pa ang buhok ko kaya pinunasan ko muna iyon, kahit hindi pa masyadong tuyo ay lumabas na ako ng bathroom.
Isang pasada pa sa buong kwarto ni Jerdon bago ako lumabas.
Naabutan ko siyang nakasandal sa pader, agad namang umangat ang mga mata niya sa akin noong buksan ko ang pinto.
I saw how his eyes travel from my face down to my neck and collarbone. Bumaba rin tuloy ang paningin ko sa suot ko. The dress is a square strap until above my knee. Flowy din iyon kahit pa makapal, sumasabay sa aking galaw.
He bit his lower lip before averting his eyes on me.
Nangunot ang noo ko sa inasal niya.
I cleared my throat. "A-ah... Thank you for helping me."
Lumingon ulit siya sa 'kin bago tumango. "Let's go downstairs? You should eat."
"Kumain na ako ng umagahan. Pero maraming salamat sa pag-alok."
"Lunch then."
Ngumuso ako bago tumingin sa aking relo. It's too early for lunch.
"Maaga pa para dyan..." Inangatan ko siya ng paningin at bahagyang ngumisi.
"How about early lunch?" He asked. Still not backing out.
I chuckled.
In the end I just saw myself in their dining. This is my second time here in their dining and the thing that comes to my mind is... wealthy. Bakit pa nga ba ako magtataka na ganito kagarbo ang bawal makita kong bagay sa mansion nila, mas nakakapagtaka kung wala akong makikitang mga nagviviolin o music habang nakain kami.
"I already asked one of our classmates on our first subject to excuse us. Hindi pa tapos ang klase kaya naman hindi pa niya naisesend ang notes niya. I'll email it to you once I already have the copy." si Jerdon habang nakain kami.
Uminom ako ng tubig bago nagsalita.
"Kung ganoon makakaabot kaya tayo sa sunod na klase?" pagbabakasakali ko.
He nodded.
"After this we'll go to school."
Tumango rin ako at hindi na nagsalita pa.
He cleared his throat kaya naman tumingin ako sa kanya. Nakatingin siya sa leeg ko pababa sa damit. Umangat ang paningin niya at napasandal sa upuan, he saw I caught him looking at me.
"Are you comfortable wearing that?" napapaos na tanong niya.
Bumaba ang mga mata ko sa suot ko.
Hindi naman masyadong nagpapakita ng balat iyon kaya bakit ako hindi magiging kumportable? At isa pa... mas malala pa nga ang isinusuot ko sa Manila noon. I was once in modeling...kaya naman hindi na bago sa akin ang pagpapakita ng balat.
"Of... course, why wouldn't I? Anyway thanks for this..." I said the last sincerely.
"You're always welcome..." answered still glancing at the dress. "Are you really comfortable? I can find something better than that dress..."
I chuckled. I slanted my head and lick my lips looking at him looking like a constipated man.
"Ikaw ata ang hindi kumportable...hindi ba bagay sa akin?" I asked and fake my sadness.
"Of course it is! It looks fucking good on you... I can already see the assholes faces in our school looking at you..." he gritted his teeth in anger.
Bahagya akong natawa doon. Tinignan niya ako ng masama. Mas lalo akong natawa dahil doon. Ngayon ko lang nakita ang pikon niyang mukha... and it's a good sight.
Bahagyang napawi ang kanyang sama ng tingin at tila natulala sa akin. Ngumuso tuloy ako at hindi na tumawa. Pinagpatuloy ko na lamang ang pagkain hanggang sa natapos ako.
"Forgive my disrespectful... I asked one of the maids to transfer your things in a new bag since yours is excretive. Don't worry I told them to wash it already." he said while we're on our way to the living area.
May bago ngang bag na naroon sa upuan sa living area nila, inabot niya sa akin iyon.
I opened the bag and saw my things there.
"Let's go?" tanong niya kaya naman tumango na ako.
I felt his hand on my lower back guiding me.
His bodyguard open the door of the SUV for us. Pinauna niya ulit akong pumasok kasunod siya. Wala na kaming imikan habang bumabyahe pabalik sa university.
Maya maya lang ay naramdaman kong may pinatong siya sa aking kandungan.
"What..." hindi ko na naituloy iyon noong kuhanin niya ulit at ipatong sa balikat ko iyon.
"I hope you won't remove this once we're inside." nalanghap ko ang napakabango niyang amoy noong lumapit siya sa akin at ilagay iyon sa balikat ko.
Napasinghap ako nang balingan niya ako.
Sa lapit ng mukha niya ay kitang kita ko sa malapitan ang kanyang nakapakinis na balat. He has no pores. Parang naka skincare.
Umawang ang labi ko nang makitang bumaba ang kanyang mata sa labi ko. I can't help but to stare at his lips too! Damn it!
I bit my lips and look at him. Nakaigting na ang panga niya at madilim ang tingin sa akin, he saw me looking at his lips! Siya naman ang nauna, ba't parang siya pa ang galit?
"You're so beautiful... I'm afraid I might kiss you without asking for permission first. I'm afraid I'll scare you. Fuck it." He said caressing my jaw, I was expecting him to kiss me but he didn't...
Instead he kissed my forehead before uttering those words I'm afraid too... I'm feeling also.
"I like you..."