Medya:Asya Karahanlı
✨
1
5 oy 15 yorum
Açlıktan ölmüşcesine yemek yiyordum Ateş Ardaya baktı "dün nasıldı?" Arda bı anda ne cevap vericegini şaşırdı.
Kaan bı anlığına gülüp sonra gülmesini tutu "iyiydi dimi Arda?"
Arda sinirle Kaana baktı "çok iyiydi "
Arda Kaana atığı bakışla Kaan durdu "ben kalkıyım çok güzeldi gerçekten"
Koray Kaana baktı "devam ede bilirsin"
"Yok teşekkürler" diyip kalktı
Arkasından Ardayla Egemende kalktı hepsi tek tek kalkmış sadece Poyraz , Koray ve Ateş kalmıştı onlarda yemiyor bana bakiyordular ortamı yumuşatmak için gülümsedim "bende..."
Dediğimde hepsi durmami işaret etti
Hay ama!
Deryaya içeri geçmesini işaret ettiler
Poyraz bı anda Ateşe döndü "gelmiyor babanız"
"Ciddi misin ?"
"Ateş"
Ateş her zamanki sevincini yaptı rahatlamışa benziyordu.
"Asya kalkabilirsin istersen" bunun için mı bekletmişlerdi cidden ben kalkıp salona yürürken bı anda arkamda Koray belirdi elimden tutu "Napıyosun be?"
"Bekle özür dilerim ama sana yemin ederim sandığın gibi bişey değil "
Yutkundum "sen ne düşünürdün?"
"biliyorum ama..." Sustu gözlerini sıkıca kapatmıştı tek eliyle kulağını tutdu "güçlü olman gerekicek ne kadar zor oldugunu biliyorum ama her şeyin daha iyi olması için"
Elimi bıraktı "seni zorlamaya hakkım yok" diyip içeri geçti.
Arda'nın yanına giderken karşıma Egemen çıktı "ödümü kopardın"
"Yüzünü gören cennetlik"
"Abilerinin öyle olduğunu sanmam" Allah'ım affet.
"Hadi canım ben olabilirim sa belki yada yok oo yok hiç ogg tamam olamazmisim "
"Sana bı şey sorcam"
"Gene mi?"
"Korayın sorunu ne?"
"Ona sorsana"
"Çok yardımcı oldun"
Bir az durup yutkundu "benle konuşulmaz onlar pek"
Ben sinirlenmesini beklerken arkasını dönüp yavaşça yürüdü.
"Yani Asyacim onlar benle pek uğraşmaz"
Sonunda salona ulaşmıştım kendimi oradaki koltuğa attım Ardayla Kaan karşımdaki koltuktalardı. Arda "Noldu?"
Koltuktaki ufak yastığı aldım "ne demek noldu beni orda bırakıp gittinız" diyerek yastığı onlara fırlattım.
***
Evde yine kimse kalmamıştı Kaanla Arda'nın oynadığı topu ele geçirmiştim şimdi duvara attıp kendimce vakit öldürüyodum.
"Asya!"
Topu daha hızlı ve sert atmaya başladım "Gene ne var?"
"Talimat var gidip dersini yap"
Arda başıma dikilmişti topu tutup Ardaya attım "ne fark eder evde bile değiller"
Arda gözüyle arkayı işaret etti "o kadar emin olma"
"Ne be?... Ha" Arkamda Koray vardı.
"Hayalet gibi eve girip duruyorsunuz bı salın artık"
"Kalk hadi"
"Ama"
"Ne ama ne odana... İlk okul çocuğu gibi bakıcam ikinizinkinede"
***
"Sence bunun çevabı ne?"
Arda kitaba bakarak "hiç bir fikrim yok"
Biraz daha inceledim "A"
"Atma"
"A işte ne zamandan beri a çıkmadı kesin a'dır... Şaka yapıyorum anladım"
Kitabı kapatıp masada bana en uzak köşeye uzattım.
"Şimdi napsak"
Arda bı anda küfür ederek "saate bak"
Ardayla aynı tepkiyi verdim "başlıyıcam ailesine abisine Ka" Arda bana bakış attı "ailesiyle abisine "
Bı anda kapı açıldı içeri Koray girdi "as"
Arda bana baktı dudaklarımı ısırdım kalemi kapıya doğru fırlattım "yeter be"
Koray kaşlarını çattı "Asya!" Yutkundum kalemi yerden aldı.
Kalemle bizi işaret ederek"Kopya çektinizden çok eminim"
Arda lafa girdi "yani abicim şimdi ikiz olduğumuz için kafamız aynı çalışmış olabilir diyelim"
"Ha ha kalk lan yemegini ye"
"Daha çok zıkımlan gibi oldu "
"Hadi"
Arda önden kalktı tam bende kalkıcakken Koray durmamı işaret etti Arda çıktığında Koray'a sinirle baktım "efendim"
"Tek bı şey... Sen nasıl olmasını isterdin?"
"Neyin?"
"Hepsini "
"Bilmiyorum hiç böyle hayal etmemiştim hatta ben hiç düşünmemiştim"
Elini sıkmasıyla kırılma sesi geldi eline baktı "Mürekkep lekesi nasıl çıkar biliyor musun?"
Beyaz tişörtünün her yerine damla damla dagılmıştı nasıl sıktıysa yüzünde bile vardı.
Güldüm "Deryacıgına sor hatta hiç bozmadan böyle git de sor"
Bu söylediğimle kaşlarını çatıp odadaki banyoya girdi girmesiyle bağırdı "Asya!" Nasıl olsa beni koridorda o şekilde kovalayamazdı.
Odadan çıkıp koşarak aşağı inip yemek odasına girdim koltukta oturan abi tayfasının hepsi bı anda bana döndü "noldu?"
Yalandan gülümsedim "hiç" diyerek Arda'nın yanına oturdum.
"Az sonra Koray'ın gelişini iyi izle"
Arda anlamayarak bana baktı "naptın?" Güldüm "ben yapmadım o kendi kendine yaptı"
Az sonra Koray girdi sinirden gözü hiç bir şey görmüyordu baştan sona mahvolmuştu ama kendini bozmadan üstünü değiştirmişti. Yüzündeki lekeyi çıkartmaya nasıl ugraştıysa saçlarının önü ıslanmıştı kurulamaklada ugraşmamıştı.
Koray'ın bu halıne ufakta olsa sesizce gülmüştüm ama bu haliyle bile normal bir kız olsam fena etkilenirdim.
Sandalyesini çekip oturdu "gelin artık"
Koray'a yanasmadan kenardan yerime geçtim.
Sağ elinin ufak bir yerin deki lekeye baktıkça hırslanıyordu.
***
"Asya!"
Gece boyu uyuyamamistim yüz üstü yatakta yatarken içeri Ateş girdi.
"Hadi kalk okula gitmen lazım "
"Ama çok kötü başım ağrıyor uykusuzum"
Ateş yaklaşıp yüzümü inceledi anlıma elini koydu falan ben Ateşim var demedim. Buna o ismini kim vermişti acaba?
"Bı şeyin yokmuş gibi görünüyor"
Masumca ona baktım "çok kötüyüm gerçekten"
Yatağın kenarına oturdu "bı şey olursa alırım okuldan seni hemen... En ufak şeyde"
Yüzümü yastığa bastırarak ofladım "kendimi boğarsam gitmem"
"Abi dersen evde kalabilirsin"
Gözümü açtım "okul saati geçsin söylerim"
"Ulan çok ikna ediciydide bunun için okulunla oynayamam"
Başımın altından yastığı çıkarıp Ateşe attım "çık be odamdan"
"Ayıp oluyor ama"
"Kahvaltı yapmıyıcam "
"Niye?"
"İstemiyorum uykum var"
Kaşlarını çattı "bı dahaki gelişime hazırlanmış ol"
"Oggg ogg git başımdan"
Ateş odadan çıkınca rahatladım yerden yastığını alıp tekrar başımın altına koydum. Abi demek istiyip istemediğimi bilmiyordum en çok Ateşin hak ettiğini düşüncesinin beni ele geçirmesiden korkuyordum.
"Bunlar onca şeyin arasında nasıl çalışıp okula giditmiştiler?"
Onu sesli söylemiştim bı anda kafamı kaldırıp etrafa baktım kimse yoktu en azından.
Kalkıp üstümü giyinip hazırlandım.
Aşağı inerken son basamağa geldiğimde düşüyordum az kalsın "hop" Ateş son anda elimden tutmuştu "bak kötüyüm işte"
Ateş bir az daha düşündü " tamam benim söylediğimi çaktırma biraz kal sonra hastalandın diye çıkarsın alırım seni"
"Arda?"
"Bilemiyorum oda hasta olabilir"
Güldüm "tamam"
Kapıda Ardayla Koray beni bekliyordu
"Şükür"
Arabaya bindiğinizde Koraya baktığımda içimden gülmek geldi gülmemi tutmayı başardığımda "tişörte noldu?"
"Geri dönüşümde şu an"
Tabi adamın umrumda mı olur? Zengin aynısından onlarca vardır.
***
"Sonradan olma Karahanlı pek keyifsizsin"
"Ne anlatmaya çalışıyorsun sen ya?"
"Sana ufak bı bilgi... Sen kendini bir şey sanıyorsun ya bu senenin devamında bu surat ifadesine sahip olduğun için mutlu olacaksın"
Sude boş yaparken arkasından Sanem geldi "Asya?"
Sude arkaya döndü Sanem onu yavaşça uzaklaştırdı "sen napıyosun? Ya"
"A yeni bir gereksiz geldi"
Arkasındaki kadraj doldurmak için yerleştirilmiş kızlar sadece onu dogruluyordu.
"Sen hep burdaydın"
"Derken?"
"Bu kadar belli etme git yerine uslu uslu otur"dediğimde kapı açılıp hoca girdi Sude yüzü şekilden şekle girerek yerine geçti.
Arda bizi gördü sesizce "noldu?"
"Yok bı şey"
Birinci yada ikinci dersin tenefüsündeydik Arda bana bir az baktı "Asya iyi misin?"
"İyim" dedim Arda anlıma elini tutu yüzümü çevirdim "eve gitmek ister misin?"
***
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum ♥️
Lütfen yorum yazın hazırda bölümler var artık çok az aktif olucam ne kadar fazla oyve yorum olursa okadar bölüm atarım