Chapter 35
ငါ Yogurt ထပ်မသောက်ချင်တော့ဘူး!
သူ fan ကလပ်ကိုဆက်သွယ်လိုက်သည့်အခါ 'အထူးအကျိုးကျေးဇူးများ' ဆိုသည့် ကော်လံသည် "အိုင်ဒေါနှင့်တွေ့ဆုံရမည့်သီးသန့်အခွင့်အရေး' ဟုပြောထားခဲ့သည်၊ သို့သော် ဖြစ်နိုင်ချေနည်းလွန်းသည်ဟုထင်၍ သူဘာမှမျှော်လင့်မထားခဲ့ပေ။
သူကံအကောင်းဆုံးလူဖြစ်လိမ့်မည်ဟု တစ်ခါမှမတွေးထားခဲ့ပေ။ ရုန်ယီရင်ဖိုမှုကိုခံစားနေရသည်။
တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူ့ပျော်ရွှင်မှုကိုဝေမျှရန်ဘယ်သူမှမရှိချေ။ သူနှင့်စိတ်ဝင်စားမှုချင်းတူသည့် တစ်ဦးတည်းသောသူငယ်ချင်းရှောင်ကျန်းက အခုချိန်တွင်အလုပ်ကြိုးစားနေသည်။ သူခွင့်တင်ထားသောကြောင့်သူအောင်ပွဲခံလျှင် တပါးသူကိုအထင်သေးရာရောက်နိုင်သည်။
လက်မှတ်ကိုကိုင်ထားရင်း ရုန်ယီအခန်းထဲတွင်နှစ်ကြိမ်ခန့်စက်ဝိုင်းပတ်လှည့်နေသည်၊ သို့ရာတွင် သူ့ခေါင်းကမူးဝေနေဆဲဖြစ်ကာအဖျားကအရှင်းမပျောက်သေးသောကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်ကစတင်ဆန့်ကျင်လာသည်။
ရုန်ယီ အိပ်ရာပေါ်ခုန်တက်ပြီးလက်မှတ်ကို ဧရာမအနမ်းပေးလိုက်၏။ ထို့နောက် အချိန်ဇယားကိုစီစဉ်ရန်သူ့ဖုန်းကိုထုတ်လိုက်သည်။
.
ချန်းခယ့်ယောင်အခန်းထဲမှထွက်လာပြီး ဆေးသောက်ကာအချိန်အ
တန်ကြာတမှေးအိပ်ပြီးနောက် ရုန်ယီကောင်းကောင်းအနားယူပြီးလေပြီ။ သူအိပ်ရာမှနောက်တဖန်ထလာပြီး သူ၏နာကျင်အားနည်းနေသည့်ကြွက်သားများပါ သူအတော်လေးနေထိုင်ကောင်းသွားခဲ့သည်။ သူ့ခေါင်းကအချိန်အကြာကြီးမူးဝေခြင်းမျိုးမရှိတော့၊ အမြင်အာရုံလည်းမဝါးတော့ဘဲ ဦးနှောက်မှာလည်းကောင်းစွာအလုပ်လုပ်နေသည်၊ သူဝမ်းသာသွားသည်။
သူ့အတွက်ညစာကိုပင်သူကိုယ်တိုင်ပြင်ဆင်နိုင်သလိုခံစားရသည်။
သူအခန်းထဲမှထွက်လာသည်၊ မီးဖိုချောင်ထဲမှချက်ပြုတ်နေသည့်အသံမျိုးကြားရသည်။ အစ်မလန်ကထွက်သွားခဲ့ပြီဖြစ်၍ ၎င်းကချန်းခယ့်ယောင်ဖြစ်နိုင်သည်။
ဒီလူတကယ်ချက်ပြုတ်တတ်တာလား?
ရုန်ယီက အလွန်သိချင်စိတ်ပြင်းပြနေပြီးအထဲဝင်သွား၍မေးလိုက်၏။
"ဘယ်လို 'ဟင်းလျာရဲ့အမှောင်ဘက်ခြမ်း' ကိုချက်ပြုတ်နေတာလဲ?"
နောက်တော့ သူ့ရင်ခုန်သံစည်းချက်မှာလွဲချော်သွားသည်။
အစ်မလန်ကလှည့်ကြည့်လာသည်၊ လက်ထဲတွင်ဒယ်ပြားကိုင်ထားလျက်သူ့ကိုပြုံးပြလာသည်။
"အာ...ကြည့်ရတာငါခရမ်းသီးကိုတူးအောင်လုပ်မိပြီထင်တယ်"
"တောင်းပန်ပါတယ်၊ ကျွန်တော်ထင်လိုက်တာ..."
ရုန်ယီမှာ အမြန်ရှင်းပြလိုက်ရသည်။
"သူအပြင်ထွက်သွားတယ်"
အစ်မလန်ကခပ်ပြုံးပြုံးနှင့်ဆိုသည်။
"သူပြောတာတော့လေးနာရီခွဲလောက်ပြန်ရောက်မယ်တဲ့၊ ခဏနေရင်ပြန်လာလောက်မလား?"
"ဟိုလေ၊ အစ်မလန်"
ရုန်ယီ ခဏတာတွန့်ဆုတ်နေသော်လည်းမနေနိုင်ဘဲမေးလိုက်ရသည်။
"အစ်မဒီညဘယ်မှာနေမှာလဲ?"
"ယောင်ယောင်ကငါ့ကိုဒီအနားက ဟိုတယ်မှာတွေ့တာ၊ မင်းကကျန်းမာရေးကောင်းတာမဟုတ်ဘူး၊ အပြင်စာတွေကမင်းကိုနေပြန်ကောင်းလာအောင်လုံလောက်တဲ့အာဟာရမပေးနိုင်ဘူး၊ အဲဒါကြောင့် ငါဒီကိုလာပြီး နေ့လည်မှာမင်းကိုညစာလာချက်ပေးတာ"
ရုန်ယီ လုံးဝလှုပ်ရှားသွားသည်။
"အစ်မလန်၊ တောင်းပန်ပါတယ်။ ကျွန်တော်အစ်မအခန်းကိုယူပြီးအလုပ်ရှုပ်အောင်လုပ်မိလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်..."
"မပြောနေနဲ့တော့။ မင်းကယောင်ယောင်နဲ့ဆက်ဆံရေးကောင်းတာပဲ၊ အနှေးနဲ့အမြန်မိသားစုတွေဖြစ်လာမှာပဲ"
အစ်မလန်ကသူ့ကိုပြန်ပြုံးပြသည်။
"မင်းနောက်ထပ်အနားယူသင့်တယ်၊ ညစာအသင့်ဖြစ်ရင်မင်းကိုခေါ်လိုက်မယ်"
ရုန်ယီ့ဘဝတွင် သူအခြားယောက်ျားတစ်ယောက်၏ကောင်လေးအဖြစ်မရေမတွက်နိုင်အောင်ဟန်ဆောင်ခဲ့ဖူးသည်၊ သို့သော် သူလိပ်ပြာမလုံစိတ်ကိုယခုမှပထမဆုံးအကြိမ်ခံစားဖူးတာပင်။
အစ်မလန်က ပြည့်စုံလွန်းသည်၊ သိမ်မွေ့ပြီးလှပသည်၊ စဉ်းစားတတ်ပြီး အခြားသူများအပေါ်လည်းဂရုစိုက်ပေးရာတွင်တော်သည်၊ သူမကတကယ်နတ်ဘုရားမတစ်ပါးနှင့်တူသည်။ လူကြီးတစ်ယောက်ကိုလှည့်စားနေခြင်းကရုန်ယီ၏ အပြစ်ရှိစိတ်ကိုဖောင်းကားလာစေပြီးပေါက်ကွဲထွက်လောက်သည်။
ကိုယ်ကျင့်တရားရုန်းကန်မှုကိုထပ်ပေါင်းလိုက်သည့်အခါ သူအလွန်အမင်းစိတ်ရှုပ်ထွေးနေရသည်။
မကြာသေးခင်က သူချန်းခယ့်ယောင်အဖေနှင့်တွေ့ခဲ့ဖူးသည်။ သူ၏အထင်သေးဖွယ်ရာ အပေါ်ယံအမြင်ဖမ်းစားချက်အရ အန်ကယ်၏ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးက ဖြစ်ကတတ်ဆန်းနိုင်ပြီးဆုံးဖြတ်ရခက်သည်၊ သို့တစေ အနှီသူသည်သဘောကောင်းသည်မှာထင်ရှားပြီး သိမ်မွေ့သူဖြစ်ကာ အဆင်ပြေနိုင်ရန်မခက်ခဲပေ။
ပုံပန်းသွင်ပြင်အရ သူတို့ကတစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ကောင်းကင်ဘုံကဖန်တီးပေးခဲ့သည့်စုံတွဲများနှယ် မပြည့်စုံပေ။ သူတို့၏ငယ်ရွယ်ချိန်တွင် လက်ထပ်ခဲ့ကြခြင်းက ထိုအချိန်ရှိလူများစွာ၏ချီးမြှောက်မှုအဖြစ်တွေ့မြင်ဖူးပြီးဖြစ်စေခဲ့သည်။
သူတို့၏ခွာပြဲမှုအတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်ပေးသည့်လူများနှင့်လည်း
တွေ့ကြုံပြီးခဲ့လောက်သည်။ လိုက်ဖက်ညီသည့်စုံတွဲကိုဘယ်အရာက ကွဲကွာစေခဲ့သနည်း။
အဲဒီအန်ကယ်ချောချောက တကယ်ကြီးမိန်းမရှုပ်တဲ့လူများလား?
အဆိုပါ ပုံစံနှင့် မည်သည့် ငယ်ရွယ်သောအိုမီဂါအရိုင်းလေးကိုမဆိုလှည့်စားရန်လွယ်ကူသည်။ ဤကိစ္စနှင့်သာဆိုပါက အစ်မလန်မှာမခံချင်စိတ်အများအပြားကိုခံစားရလိမ့်မည်။
အနှီလူရှုပ်လူပွေဗီဇကို ဖျောက်နိုင်မဖျောက်နိုင် မသေချာသေးပေ။ ချန်းခယ့်ယောင်က ယခုအချိန်တွင်ဇာတ်လမ်းအရှုပ်အထွေးများမရှိနိုင်သေးပေ၊ ဆယ်ပုံကိုးပုံခန့်က သူမလုပ်ချင်၍မဟုတ်၊ မလုပ်နိုင်ခြင်းကြောင့်ပင်။
သည့်အပြင် လူနည်းစုကသာ အယ်လ်ဖာအချင်းချင်းကိုလက်ခံနိုင်ကြသည်။ အခွင့်အရေးရ၍ သူတို့ဆုံတွေ့ခဲ့ကြလျှင်ပင် အပြန်အလှန်သဟဇာတမဖြစ်နိုင်ပါချေ။
သို့ဖြစ်၍ အနှီသူက ကာဆာနိုဗာဟုတ်မဟုတ်ပြောရခက်သည်။
အချိန်တစ်ခုကြာခဲ့လျှင် သူချန်းခယ့်ယောင်၏ 'Schrödinger' ဟုခေါ်နိုင်လောက်သည်။
.
ရုန်ယီ မြင်ယောင်ရန်ကြိုးစားရင်းအိပ်ရာထဲတွင်လဲလျောင်းနေသည်။ ခဏအကြာတွင် အပြင်ဘက်မှဆူညံသံအချို့ထွက်လာသည်။
မကြာခင် တစ်စုံတစ်ယောက်ကသူ့အခန်းတံခါးကိုလာခေါက်သည်။
"အခြေအနေဘယ်လိုလဲ"
ချန်းခယ်ယောင် တံခါးပေါ်ကိုကိုယ်တစ်ဝက်မှီထားသည်။
"နေကောင်းသွားပြီလား?"
ရုန်ယီ သူ့ကိုမျက်တောင်လေးကိုခတ်ပြကာလက်မြှောက်၍ လက်ညိုးလေးဖြင့်ခေါ်သည်။
"ဒီနားကိုလာခဲ့"
ချန်းခယ့်ယောင်မှာ စဉ်းစားရခက်သွားသည်။ သူအထဲဝင်မလာခင်တွေဝေနေသေး၏။ သူ့အနောက်မှတံခါးကိုပိတ်ကာ ထိတ်လန့်နေပုံရ
သည်။ သူစကားပြောသည့်အခါ ကိုယ်တိုင်ပင်မသိလိုက်ဘဲအသံကိုနှိမ့်ထားမိသည်။
"မင်းအဖေ? ၊ ဘာလို့အရင်ကဒီကိုမလာတာလဲ?"
ရုန်ယီကသူခိုးနှယ် အသံကိုနှိမ့်မေးသည်။
ချန်းခယ့်ယောင်က ရုန်ရီထူးခြားသည့်စကားတစ်ခုခုပြောလာမည်ဟုထင်ခဲ့သည်။ ဤအတိုင်းကြားလိုက်ရသည့်အခါ မရယ်ဘဲမနေနိုင်တော့ချေ။
"သေချာပေါက်သူဒီကိုလာတာပေါ့၊ သူလာတဲ့အချိန်တိုင်းမင်းကအလုပ်မှာလေ"
"အိုကေ"
"ဒါပေမဲ့၊ ကိုယ်ကအစ်မလန်ဒီမှာရှိနေတယ်လို့ပြောလိုက်တော့ရက်ပိုင်းလောက်လာမှမဟုတ်ဘူး"
ရုန်ယီ စမ်းမေးကြည့်လိုက်သည်။
"ဘာလို့လဲ"
"ဘာလို့လဲဆိုတော့သူတို့တွေ့ဖို့မလိုလို့လေ"
ချန်းခယ့်ယောင်ကပြောပြီး ခေါင်းယမ်းသည်။
"အဲဒါလောက်လေးနဲ့စိတ်ရှုပ်မခံနဲ့တေ့ာ့၊ မင်းနေကောင်းသွားပြီလား?"
မေးခွန်းမေးပြီး လက်ကိုဆန့်ထုတ်၍ရုန်ယီ့နဖူးပေါ်တင်သည်။
"အဖျားကတော့ကျသွားပြီထင်တယ်"
ရုန်ယီခေါင်းကို အသာရှောင်လိုက်ပြီးရှင်းမပြတတ်သည့်ထိတ်လန့်မှုများဖြင့်
"ငါအခုလေးတင်တိုင်းထားတာ၊ ကောင်းသွားပြီ"
"ဖြစ်ပျက်သွားတာတွေကမြန်လိုက်တာ"
ချန်းခယ့်ယောင်မှာ နောက်ဆုံးတွင်စိတ်ချသွားရသည်။
"ညစာမရသေးဘူး၊ မင်းဗိုက်ဆာပြီလား?"
"ငါ Yogurt တော့ထပ်မသောက်ချင်တော့ဘူး"
ရုန်ယီအသည်းအသန်ခေါင်းခါလိုက်သည်။
ချန်းခယ့်ယောင်ကရယ်လျက်ပြောလာသည်။
"ကိုယ်မင်းအတွက်အဆာပြေမုန့်တွေဝယ်လာတယ်၊ ထွက်ပြီးလာစားလှည့်ချေ"
.
သူရုန်ယီ့အတွက် စတော်ဘယ်ရီအရသာ ကိတ်လေးတစ်လုံးဝယ်လာပေးသည်။
အရသာကောင်းသည့်တိုင် စားနေစဉ်တစ်ချိန်လုံးအကြည့်ခံနေရခြင်းက စိတ်မဖြောင့်ပေ။
ရုန်ယီမှာတဖန်နေမကောင်းဖြစ်ချင်လာသည်။
"ဘာလုပ်နေတာလဲ? ၊ မင်းမှာအခြားလုပ်စရာမရှိတော့ဘူးလား?"
ချန်းခယ့်ယောင်က အေးအေးလူလူခေါင်းယမ်းပြသည်။
"ဟင့်အင်း"
"မင်းအယ်ဒီတာတော့ငိုတော့မှာပဲ"
ရုန်ယီ ခေါင်းငုံ့ကာသူ့ကိုထပ်ကြည့်မနေတော့ဘဲကိတ်မုန့်ကိုစားနေလိုက်တော့သည်။
"ကိတ်မုန့်ကအရသာရှိလား?"
ရုန်ယီကသူ့ကိုကြည့်ပင်မနေတော့။
"အင်း"
ချန်းခယ့်ယောင်မှာ ခေတ္တခန့်တွေးနေသည်။
"မင်းစတော်ဘယ်ရီအရသာကြိုက်လိမ့်မယ်လို့ကိုယ်ထင်လို့လေ"
"....."
ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်နေခြင်းမျိုးမဟုတ်။ ဒီလူကသူ့ကိုတမင်တကာလှောင်ပြောင်နေခြင်းကသေချာသည်။ သူတုံ့ပြန်လိုက်လျှင်သည်လူကိုအနိုင်ရအောင်အခွင့်အရေးပေးသလိုဖြစ်သွားလိမ့်မည်။
သို့သော် မတုံ့ပြန်လျှင်လည်းရုန်ယီမှာခံပြင်းမှုကိုခံစားနေရသည်။ ရုန်ယီ ကိတ်ပေါ်မှစတော်ဘယ်ရီနှစ်လုံးကိုထိုးစိုက်လိုက်သည်၊ ခေါင်း
ကိုမြှောက်ကာ ချန်းခယ့်ယောင်ကိုစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
ပြိုင်ဘက်ကတော့ဂရုစိုက်ပုံမရ၊ ပျော်ရွှင်နေပုံပင်ပေါ်သေးသည်။
"ဘာလို့လဲ၊ စတော်ဘယ်ရီလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်လေးမကြိုက်ဘူး
လား? ကိုယ်စားလိုက်မယ်"
ချန်းခယ့်ယောင်ကမျက်နှာကိုရှေ့တိုးလာပြီး ပါးစပ်ဟပေးသည်။
"အာ..."
"....."
ရုန်ယီ တဒင်္ဂခန့်တွေဝေနေသည်။
ထိုအချိန် သူငြင်းပယ်ချင်သော်ငြား သူ့မျက်လုံးများကချန်းခယ့်ယောင်၏ပြုံးနေသောမျက်လုံးများနှင့်ဆုံတွေ့သွားသည့်အခါ အမည်မသိအကြောင်းပြချက်အချို့ကြောင့် သူစတော်ဘယ်ရီကိုယူလိုက်ပြီးချန်းခယ့်ယောင်ပါးစပ်ထဲထည့်ပေးလိုက်လေရာ ဆွဲဆောင်မှုပိုရှိသွားသည်။
ချန်းခယ့်ယောင်ကမျက်လွှာချကာ စတော်ဘယ်ရီကိုကိုက်လိုက်သည့်အချိန် ရုန်ယီ့လက်ကထိန်းမရအောင်တုန်ယင်သွားသည်။
သူလက်ကိုအမြန်ပြန်ရုတ်လိုက်သည်၊ ခံစားချက်များကရှုပ်ထွေးနေ
သည်။ သူ့အပြုအမူကိုထိန်းချုပ်ရန် တစ်စုံတစ်ခုပြောချင်သော်ငြား
ချန်းခယ့်ယောင်ကရုတ်ချည့်မျက်မှောင်ကြုပ်သည်။ မျက်ခုံးများတင်
မက သူ့တစ်မျက်နှာလုံးရှုံ့တွလာသည်။
"ဝိုး...ဘာလို့ဒီလောက်အေးရတာလဲ?"
သူခါးသက်သည့်မျက်နှာနှင့်ဝါးနေသည်။
"ချဉ်လည်းချဉ်သေးတယ်၊ ကိုယ့်သွားတွေတော့ပျော့စိကုန်ပါပြီ"
"မင်းကိုယ်တိုင်စားချင်တာလေ"
ရုန်ယီ ခေါင်းငုံ့ကာကျန်နေသေးသောကိတ်များကိုသူ့ပါးစပ်ထဲအပြည့်သိပ်ထည့်လိုက်သည်၊ ပြီးနောက် အခန်းထဲသို့ခြေကုန်သုတ်ပြေးသွားပြီး အနောက်မှတံခါးကိုဆွဲပိတ်လိုက်သည်။
ကိတ်ပေါ်မှစတော်ဘယ်ရီကြီးအများစုကမချိုပေ။
သို့သော် ကိတ်များကတော့ချိုသည်၊ ရုန်ယီအရမ်းနှစ်သက်သည်။ သူစတော်ဘယ်ရီအရသာကိုနှစ်သက်သည်။
.
ချန်းခယ့်ယောင်သည် ညစာမစားခင်သူ့ကိုမုန့်များကျွေးတတ်သည်။
၎င်းကား အကျင့်ဆိုးတစ်ခုပင်။
ညစာစားပွဲတွင် အစ်မလန်ကသူ့အတွက်အထူးတလှယ်ချက်ပေးထားသည့်ဟင်းပွဲများနှင့် စားပွဲတစ်ခုလုံးပြည့်နေခဲ့သည်၊ ရုန်ယီ့ အစာအိမ်မှာ ၎င်းတို့အတွက်နေရာမကျန်တော့ပေ။ သိူ့သော်ငြား အစ်မလန်ကိုစိတ်မပျက်စေချင်၍ ဘယ်လိုနည်းနှင့်ဖြစ်စေ ထိုးသိပ်ထည့်ရန်ဆုံးဖြတ်ထားသည်။
စတော်ဘယ်ရီသီးတစ်လုံးသာစားထားသည့်ချန်းခယ့်ယောင်ကလည်းခံတွင်းမတွေ့ပုံပင်။
အနှီသူမှာသူ့လည်ချောင်းထဲသို့ Yogurt များလောင်းချထားပြန်ပြီ
ဟု ရုန်ယီသံသယဝင်လာသည်။ ၎င်းတို့သည် ဒိတ်မကုန်ခင်နာရီပိုင်းခန့်သာလိုတော့သည်၊ ရေခဲသေတ္တာထဲတွင် တစ်ပါကင်ပင်ကျန်နေလောက်သေးသည်။ တွေးနေရင်း တစ်ဝက်ရောက်မှ မနေ့ကမှယနေ့ထိသူတို့ Yogurt ဘူးတစ်ပါကင်သောက်ရန်ကျန်နေသေးသည်။
ချန်းခယ့်ယောင်သည်သူ့ကိုယ်သူ Yogurt အရသာအဖြစ်ပြောင်းထားနိုင်သည်။
ဒါဆိုငါအခုနေသူ့ကိုနမ်းလိုက်ရင်...သူ...
ရုန်ယီ သူ့အတွေးနှင့်သူထိတ်လန့်သွားပြီး အသိပြန်ဝင်လာသည့်အခါမျက်နှာကရဲပတောင်းခတ်လာသည်။
အစားပဲစား၊ လျှောက်မတွေးနေနဲ့။
သူပါးစပ်အပြည့် ထမင်းတလုတ်သွင်းလိုက်သည်။ သူကြည့်လိုက်သည့်အခါ ချန်းခယ့်ယောင်ကသူ့ကိုကြည့်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရ၏။
ရုန်ယီသည် ထမင်းစားပွဲတွင်ယဉ်ကျေးရည်မွန်သည့်အပြုအမူနည်းပါးမှုအတွက် အရှက်မရသေးခင်ချန်းခယ့်ယောင်မျက်နှာကဖြူလျော်လာသည်ကိုသူတွေ့လိုက်သည်။
"အိုး...ကောင်းပြီ"
ချန်းခယ့်ယောင် သူ့ပန်းကန်လုံးနှင့်တူကိုပြန်ချသည်။
"ကိုယ်လုပ်စရာရှိသေးတယ်၊ မင်းတို့နှစ်ယောက်ပဲစားလိုက်ကြတော့"
သူသည်သူ့အခန်းထဲသို့အမြန်ပြန်သွားသည်၊ ရုန်ယီကစိတ်ရှုပ်ထွေးစွာကျန်ရစ်ခဲ့ပြီး အစ်မလန်ကစိုးရိမ်နေသည်။
"သူလည်းနေသိပ်ကောင်းပုံမရဘူး"
"မနေ့ညကအနွေးထည်မဝတ်ဘဲအပြင်ထွက်သွားလို့အအေးမိနေတာများလား?"
"ဟမ်?"
ရုန်ယီ့ပါးစပ်က ထမင်းများနှင့်ပြည့်နေသည်။ စကားပင်ကောင်းကောင်းမပြောနိုင်၍ အမူအရာနှင့်သာမေးဟန်ပြနိုင်သည်။
"သူအခုလေးတင်အန်တော့မလိုဖြစ်နေတယ်ထင်တယ်၊ ငါသူ့ကိုလိုက်ရှာတော့ဘေစင်နားမှာငေးကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေတာတွေ့လိုက်တယ်"
အစ်မလန်က စိတ်ပူစွာဖြင့်မျက်ခုံးများကိုတွန့်ချိုးထားသည်။
"ငါသူ့ကိုနေမကောင်းဘူးလားမေးတော့၊ သူကမဟုတ်ဘူးတဲ့"
ရုန်ယီ ဘာပြောရမှန်းပင်မသိတော့။
ချန်းခယ့်ယောင် ဤတစ်ကြိမ်နေမကောင်းဖြစ်ရတာသူ့ကြောင့်ပေလားမသေချာချေ။ သူ့ကိုစတော်ဘယ်ရီကျွေးလိုက်ပြီးတည်းက သူကအခန်းထဲပြန်သွားပြီး နှစ်ယောက်ကြားတွင်ထိတွေ့မှုမရှိတော့။
တကယ်ကြီးကိုအစာအိမ်က မသက်မသာဖြစ်တာများလား?
Yogurt သောက်တာများသွားလို့များလား?
.
ညစာစားပြီးချိန် ရုန်ယီသည်ချန်းခယ့်ယောင်၏ကျန်းမာရေးအခြေအနေနှင့်ပတ်သတ်ပြီးစိတ်မချသေးသောကြောင့် အခန်းတံခါးသွားခေါက်ကြည့်သည်။
ချန်းခယ့်ယောင်က သူ၏ဘက်စုံသုံးပြေးစက်ပေါ်တွင်ချွေးများမနည်း
မနောထွက်နေသည်။
သူသည် နေမကောင်းဖြစ်ရန်ပင်အားပြည့်လွန်းနေသည်။
ရုန်ယီသည် သူ့ပါးနှင့်လည်ပင်းပေါ်မှချွေးများကိုကြည့်လိုက်သည်၊ ချွေးများကြောင့်ကိုယ်ပေါ်ကပ်နေသည့် တီရှပ်က သူ့ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကိုပုံဖော်ထားသည်။ သူ့နှလုံးမှာလည်းကားမတော်တဆဖြစ်တော့မည့်အတိုင်း အခုန်မြန်နေသည်။
သူစကားပြောနေစဉ် ကျောဘက်တွင်သူ့လက်များကိုပွတ်နေမိသည်။
"မင်း..ညစာစားပြီးပြီးချင်းလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေတာလား၊ အဲဒါအစာချေစနစ်အတွက်မကောင်းဘူးမဟုတ်လား?"
"အဆင်ပြေလောက်ပါတယ်၊ ကိုယ်လည်းညစာအများကြီးမစားထားဘူးလေ"
ချန်းခယ့်ယောင်မျက်လုံးများကတဖျတ်ဖျတ်တောက်ပလာသည်။
"ဘာလို့လဲ?"
"ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး၊ မင်းညစာအများကြီးမစားလို့လာမေးကြည့်တာပါ"
"ကိုယ် Yogurt တွေစားတာများသွားလို့ပါ"
ချန်းခယ့်ယောင်ကသူ့ဘေးမှတဘတ်ကိုယူပြီး မျက်နှာကိုသုတ်သည်။
"နောက်တော့၊ ကိုယ်ဗိုက်ဆာတဲ့အခါစားလိုက်ပါ့မယ်"
"အိုး..."
ရုန်ယီခေါင်းညိတ်သည်။
"အစာအိမ်ဟောင်းလောင်းနဲ့လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာလည်းမကောင်းဘူးနော်"
သူသည်စကားလုံးများပိုထွက်လာစေရန် ဦးနှောက်ကိုကလော်ထုတ်နေခဲ့သော်ငြား ရုတ်တရက်ချန်းခယ့်ယောင်ကရယ်လာသည်။
"ဘာလို့ကိုယ့်ကိုစိတ်ပူနေတာလဲ?"
"မင်းအလုပ်တွေပြီးလို့ညစာစားပြီးတိုင်းအိပ်ရာထဲလှဲနေတာကိုယ်မြင်ပါတယ်၊ မင်းရဲ့ကိုယ်ခံအားကအရမ်းနည်းလို့ တုပ်ကွေးမိတာနဲ့ဖျားတတ်တာမဆန်းတော့ပါဘူး"
"....."
ဖျားတယ်?...မင်းကမှငါ့ကိုဖျားအောင်လုပ်နေတာ!
ငါကမင်းကိုဂရုစိုက်လို့ဒီနေရာအထိလာတယ်၊ ပြီးတော့ မင်းကငါ့ကိုဒီလိုမျိုးပြောတယ်? အားပဲရှိပြီးဉာဏ်မရှိတဲ့အရူးကောင်!
ရုန်ယီ သူ့နှလုံးသားထဲမှာပင်အပြစ်တင်နေသည့်တိုင် သူ့ရင်အုပ်ကကြီးမကြီးသိချင်၍ တိတ်တိတ်လေးကြည့်လိုက်သည်။ သို့ထိတိုင် တီရှပ်ကကြားခံနေ၍ သူအသေအချာမမြင်ရပေ။
၎င်းကသူ့အသိစိတ်ကိုနှောင့်ယှက်နေသည်။
Xxxxxx