ភាគ7
ចិត្តចង់ឲ្យគេស្លាប់ខ្លាំងណាស់ពេលស្លាប់ហើយហេតុអីក៏នៅមិនសុខដដែល? វាហាក់ល្ហរល្ហេវខ្លាំងណាស់គេស្លាប់គឺជារឿងងាយគ្រាន់តែនាយមិនចង់ឲ្យគេឆាប់ស្លាប់មុននឹងបានសងសឹក។
បន្ទាប់ពីធ្វើសង្រ្គាមរួលរាល់អុីបូក៏ចេញមកបន្ទប់វិញទាំងមុខស្មើខោអាវក៏មិនរៀបរយ។
ក្រាក់~
"ចៅហ្វាយ វាស្លាប់ហើយឬ "នាយចនដែលនៅខាងក្រៅសួទៅកាន់ចៅហ្វាយព្រោះថាមុននេះឮសម្លេងពួកគេធ្វើរឿងលើគ្រែជាមួយគ្នាមួយសន្ទុះអុីបូក៏ស្រែកថាស៊ាវចាន់ស្លាប់។
"ហៅពេទ្យមក "អុីបូមិនតបបែជាបញ្ជាឲ្យនាយចនទៅហៅពេទ្យប្រចាំដែលរស់នៅភូមិគ្រឹះរបស់នាយនេះទៅវិញ។
"ហៅ.ធ្វើអីចៅហ្វាយ ? នេះចៅហ្វាយមានរបួសហេ៎ ? "គ្រាន់តែឮថាឲ្យហៅពេទ្យនាយចនចូលមកក្បែអុីបូរួចពិនិទ្យមើលជុំខ្លួនក្រែងមានកន្លែងរបួស។
"គ្មាន.! ហៅវាមកកុំសាំញាំុ "កែវភ្នែកមុតស្រួចសម្លក់នាយចន ព្រោះថាកូនចៅម្នាក់នេះកំពូលសួហើយ សួនោះៗនាយឆ្លើយចង់ដាច់បំពង់កទៅហើយ។
"បាទ ចៅហ្វាយ "នាយចនឱនគោរពរួចក៏ចាក់ចេញទៅអុីបូមិនមាត់នាយបានចូលទៅបន្ទប់ដែលស៊ាវចាន់រស់នៅវិញ។
ទង្វើរដែលស្ងៀមស្ងាត់នឹងកក់ក្ដៅវាមិនធ្លាប់មានពីមុនមកនោះទេអុីបូបានដោះច្រវាក់ពីដៃស៊ាវចាន់ថ្នមៗរួចក៏នាំស៊ាវចាន់ទៅងូចទឹកឲ្យស្អាតនេះជាលើកដំបូងហើយដែលនាយថ្នាក់ថ្នមអ្នកដែលគេងជាមួយនាយ បន្ទាប់ងូចទឹករូចរាល់នាយក៏យកអាវសសាមីរបស់ខ្លួនមកស៊ករួចក៏បីទៅលើគ្រែគេងរបស់នាយ។
"ចាត់ទុកថាឯង បម្រើយើងធ្វើឲ្យយើងពេញចិត្តចុះ "អុីបូវែកសក់ស៊ាវចាន់ចេញទឹកមុខស្មើៗ តែបង្គប់ន័យជ្រៅនាយបារម្ភតែក៏មិនដឹងថាមកពីអ្វី ព្រោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលកំពុងមានឬការគុំនុំដែលកំពុងផ្ទុះ។
តុ~តុ
សម្លេងគោះបានបង្វែរចំណាប់អារម្មណ៍អុីបូមកវិញកុំឲ្យគេដឹងថានាយចិត្តទន់តាមពិតទៅគេក៏មិនជាមនុស្សឃោឃៅអីដែលតែនាយមិនមែនគ្រួសារឬសាច់ញាតិឯណា៎ទៀតឡើយមានតែប្អូនស្រីម្នាក់ដែលស្លូតត្រង់ត្រូវពួកមនុស្សថោកទាបចាប់រំលោភរហូតដល់ស្លាប់ អុីបូធ្វើខ្លួនធម្មតារួចបែទៅសម្លឹងទៅកាន់មាត់ទ្វា។
"ចៅហ្វាយ គ្រូពេទ្យមកដល់ហើយ "នាយចន
"ចូលមក "អុីបូបានអនុញ្ញាតឲ្យនាយចនចូលមកគ្រាន់តែឮបញ្ជាភ្លាមនាយចនក៏បើកទ្វានាំគ្រូពេទ្យចូលមកខាងក្នុងគ្រូពេទ្យស្រស់សង្ហាមានអាយុ30ឆ្នាំមានឈ្មោះថាសុីយុនជាគ្រូពេទ្យបមរចាំភូមិគ្រឹះ។
"ខ្ញុំការអនុញ្ញាត ពិនិទ្យមើលអ្នកជំងឺ "គ្រូពេទ្យសុីយុនបានឱនគោរពទោះបីជាខ្លាចសាតាន់មួយនេះតែនាយចង់ព្យាបាលអ្នកដែកគេងលក់នៅលើគ្រែមើលទៅគេពិតជាអាណិតខ្លាំងណាស់ស្នាមជាំពេសពេញដងខ្លួន មុខក៏ហើបព្រោះតែស្នាមះរបស់នាយចៅកំហូចនឹង ចៅហ្វាយព្រៃផ្សៃ។
"បាន.. "អុីបូក្រហឹមដើមករួចឆ្លើតទាំងមុខស្មើរគ្រូពេទ្យមិនមាត់ នាយបានចូលទៅពិនិទ្យមើលស៊ាវចាន់សព្វគ្រប់រួចក៏បែមកនិយាយជាមួយសាតាន់កំណាចនេះវិញ។
"អ្នកប្រុស ម្នាក់នេះគ្មានអ្វីធ្ងន់ធ្ងរ ទេគ្រាន់តែ ហត់នឹងកម្លាំងខ្លាំងមានកន្លែងខ្លះដាច់រលាត់ ទើបធ្វើឲ្យគាត់សន្លប់ សម្រាកប៉ុន្មានថ្ងៃទៅលែងអីហើយ "លោកគ្រូពេទ្យបានប្រាប់ទៅអុីបូទាំងឱនមុខចុះជាការគោរព។
"បើមិនស្លាប់ចឹងបានហើយ ចេញទៅ "អុីបូមិនខ្វល់ទេថាគេឈឺឬកើតអីឬអត់នាយគ្រាន់តែបារម្ភខ្លាចគេស្លាប់លែងមានអ្នកបម្រើតណ្ហា ខ្លាចគេស្លាប់ខានបានសងសឹកចេះតែបារម្ភទៅ។
"លោកម្ចាស់សុខភាពគេខ្សោយ សូមមេត្តាកុំធ្វើរឿងបែបនោះទៀតផ្អាកឲ្យគេជាសះស្បើយសិន ខ្លាចមានមេរោគធ្វើឲ្យគេមានជំងឺ "លោកគ្រូពេទ្យបានផ្ដាំទៅអុីបូព្រោះគ្រាន់តែក្រលែកក៏ដឹងទៅហើយថាស៊ាវចាន់ត្រូវគេអុីបូរំលោភយ៉ាងព្រៃផ្សៃយ៉ាងណា៎ក្មេងប្រុសម្នាក់នេះនៅក្មេងខ្ចូ។
"ធ្វើឬអត់ឯងជាអ្នកដទៃកុំចេះលូកដៃ ឲ្យថ្នាំហើយចេញទៅ "អុីបូស្រាប់តែក្រោតខឹងមនុស្សនាយកំពុងស្អប់ឲ្យផ្អាកយ៉ាងមិចបើរំលោភរាល់ថ្ងៃទៅយ៉ាងមិច ស្លាប់ឬអត់នាយជាអ្នកសម្រាច់ចិត្តមិនមែនពេទ្យដែលមិនដែលប៉ះស្រីដូចគេនោះទេ។
"បាទ "លោកគ្រូពេទ្យពិតជាខ្លាចនឹងកែវភ្នែកពិឃាត់មួយនេះខ្លាំងណាស់ទើបរហ័សចាក់ចេញព្រមទាំងទុកថ្នាំនឹងនាយចន។
"ឯង ចេញទៅ "អុីបូបានកញ្ឆក់ថ្នាំពីដៃនាយចនរួចស្រែកដេញទាំងទឹកមុខស្មើរ។
"បាទ ចៅហ្វាយ "នាយចនក៏បានចាក់ចេញទុកឲ្យចៅហ្វាយខ្លួននៅតែ2នាក់ស៊ាវចាន់បើនៅទៀតច្បាស់ជាស្លាប់មិនខានបើចូលចិត្តស្រែកសម្លត់ម្លឹងៗនោះ។
"ស៊ាវចាន់ ឯងមិនត្រូវស្លាប់ឡើយ ជាប្រពន្ធប្ដីរំលោភតិចតួចគួតែជារឿងធម្មតា ឯងមិនទាន់សងយើងអស់ទេគ្មានបញ្ជាពីយើងឯងគ្មានសិទ្ធស្លាប់ទេ ហិក "អុីបូបានទាញដបថ្នាំដែលជាថ្នាំសម្រាប់ប៉ូវកម្លាំងមកចាក់ចូលក្នុងមាត់រួចនាយក៏ឱនទៅបបូរមាត់នាយបានស៊កអណ្ដាតបញ្ចូនថ្នាំចូលទៅបំពុងកស៊ាវចាន់នាយនិយាយដើមកតិចៗ មិនចង់យំហាក់ចុកអួលក្នុងទ្រូងផ្នែកខាងឆ្វេង។
"ស៊ាវចាន់ ឯងស្លាប់មិនបានទេឯងជាក្ដាអុករបស់យើង ស៊ាវចាន់ឯងត្រូវតែរស់ ឯងត្រូវតែរស់ដើម្បីសងយើង ស៊ាវចាន់ឆាប់ភ្ញាក់ឡើង "អុីបូសម្លឹងមុខស៊ាវចាន់នាយចាប់ដៃស៊ាវចាន់ឡើងជាប់គេត្រូវតែរស់ដើម្បីបន្តរជាក្ដាអុកនាយសងសឹកមិនទាន់ឆ្អែតឆ្អន់នោះទេគេគ្មានសិទ្ធចាក់ចោលនាយឡើងគេត្រូវតែរស់។
"យើងមិនព្រមឲ្យឯងស្លាប់នោះទេ កាស្លាប់គ្មានទេបើយើងនៅទីនេះ ឯងកុំគិតឲ្យសោះថានឹងចាក់ចេញពីិយើងបាន យើងមិនព្រមដាច់ខានឯងត្រូវតែរស់ដើម្បីឲ្យយើង អស់ចិត្ត អស់គ្នាជាមួយឪឯង បើឯងស្លាប់យើងនឹងបញ្ជូនឪឯងទៅជាមួយហើយ "អុីបូ។
"ស៊ាវចាន់.. ឯងជាទាសកររបស់យើង ឯងគ្មានសិទ្ធចាក់ចោលយើងនោះទេ ចាំទុកក្នុងខួក្បាលឯងផង បើឯងនៅតែមិនព្រមភ្ញាក់ដឹងខ្លូនយើងនឹង បញ្ចូនឪឯងឲ្យទៅស្លាប់ជាមួយ "ពេលខ្លះនាយក៏ស្ទើតែឆ្គួតព្រោះតែការស្លាប់ប្អូនស្រីរបស់ខ្លួនគឺឃោឃៅប្អូនស្រីជាទីស្រឡាញ់ ត្រូវគេរំលោភយ៉ាងឃោឃៅរួចទុកចោលនៅនឹង កន្លែងតើបងប្រុសឯណា៎ទៅទ្រាំបានសភាពគេគឺដូចស៊ាវចាន់ពេលនេះណាស់តែក៏ល្អជាងឆ្ងាយ ណាស់ ព្រោះគេមិនត្រូវបុរសជាច្រើនរំលោភពេលខ្លះនាយក៏មិនដាច់ចិត្តហើយក៏ស្អប់ខ្លួនឯង ដែលមិនដាច់ចិត្តឲ្យប្រុសផ្សេងរំលោភប្រុសតូចម្នាក់នេះដូចគ្នា។
"ប្អូនស្រី ហិក បងសូមទោស បងសូមទោស អុីឡាង តែប្អូនកុំបារម្ភបងគ្មានថ្ងៃឲ្យអាឃាត់កនោះរស់បានសុខឡើយ បងគ្មានថ្ងៃឲ្យវានឹង កូនវាជួបគ្នាឡើយ វាត្រូវតែបែកគ្នាដូចពួកយើង ហិក "តើក្មេងអាយុ16ឆ្នាំខុសអីគេក៏ជាក្មេងហេតុអីក៏ចោទគេថាអាក្រក់ចុះអ្នកអាក្រក់ពិតនោះគេមានក្ដីសុខ? តើនាយខុសត្រង់ណា៎ដែលគ្រាន់តែសងសឹកឲ្យប្អូនជាទីស្រឡាញ់នោះ?វាជាកំហុសមនុស្សចាស់តែកូនៗបែជារង់ទុកជំនួសទៅវិញ។
អុីបូអង្គុយយំសស្រាក់មួយសន្ទុះទៅបន្ទប់មួយទផតដែលនៅជិតនេះវាជាបន្ទប់របស់វ៉ាងអុីឡាងដែលជាប្អូនស្រីតែម្នាក់គត់របស់នាយ។
ព្រឹកប្រលឹម
គ្រប់គ្នាក្នុងភូមិគ្រឹះគឺចេញទៅធ្វើការងារ រាងខ្លួនអស់សម្បីតែសាតាន់ម្នាក់នោះក៏ទៅបាត់តាំងពីប្រលឹមស្រាងៗ ដែលនេះក៏ម៉ោង9ល្មមតាមទម្លាប់កម្ល៉ោះតូចតែងតែងើបតាំងពីម៉ោង6ដើម្បីបើកហាងផ្កា តែដោយសារតែការនឿយហត់ទើបលង់លក់យួរយ៉ាងនេះ។
"ហិុម."សម្លេងដើមកបានពន្លឺឡើងស៊ាវចាន់លើកដៃញីភ្នែកទាំងដៃពោពេញទៅដោយស្នាមជាំអ្នកបម្រើគ្រប់គ្នាបានចូលមកក្បែដើម្បីរង់ចាំបម្រើ។
"អ្នកប្រុសតូចភ្ញាក់ហើយហេ៎ "ម៉ែដោះដែលចាំបម្រើក៏សួឡើងគាត់នៅចាំមើលថែស៊ាវចាន់តាំងពីយប់មកម្ល៉េះព្រោះថានេះជាបញ្ជារបស់អុីបូ។
"ហុិម..អ៊ំស្រី ជាអ្នកណា៎ នេះជាកន្លែងណា៎ខ្ញុំស្លាប់ហើយមែនទេ "គ្រាន់តែឮសម្លេងម៉ែដោះស៊ាវចាន់ក៏ភ្ញាក់ព្រឺតនាយសម្លឹងមើលជុំវិញទីនេះមិនមែនជាបន្ទប់ចាស់ដែលគេឃុំនាយឡើយ។
"ស្លាប់..! អ្នកប្រុស ស្លាប់ពីពេលណា៎ នេះជាបន្ទប់លោកម្ចាស់ គាត់ឲ្យម៉ែដោះមើលថែអ្នកប្រុសតូចពេញមួយយប់ ព្រោះយប់មិញអ្នកប្រុសក្ដៅខ្លួនខ្លាំង អរនេះស៊ុប យីនសុីនអ្នកប្រុសតូចពិសារទៅ "ម៉ែដោះគ្រាន់តែឮស៊ាវចាន់ថាខ្លួនឯងស្លាប់ក៏អស់សំណើចព្រោះថាអុីបូមើលថែគេពេញមួយយប់។
"ហិក ហេតុអីក៏គេមិនទុកឲ្យខ្ញុំស្លាប់ទៅ "