အပိုင္း(၃၉)**
**Warning A Little bit
လင္ရွန္း တစ္ေယာက္ ႐ုတ္တရက္ႀကီး မ်က္စိႏွစ္လုံးကို စုံမွိတ္ပိတ္ခ်လိုက္မယ္လို႔ လိန္ဖန္ မထင္ထားခဲ့ေတာ့ သူ အနည္းငယ္ေလးပင္ ကူရာမဲ့သြားသလို ျဖစ္သြားသည္။
အလင္းေရာင္မွိန္ပ်ပ်ေလးက တံခါးကေနျဖတ္သန္းဝင္လာခဲ့တာက လင္ရွန္းကို ဝိုးတိုးဝါးတားေလး ျမင္လို႔ရေစသည္. အခ်စ္နဲ႔ပတ္သတ္လာရင္ ေတြ႕ႀကဳံဖူးျခင္း
မရွိခဲ့ေသာ လိန္ဖန္တစ္ေယာက္ေတာ့ ႏွလုံးသားတြင္ လြန္စြာမွစိတ္လႈပ္ရွားရင္ခုန္ေနခဲ့သည္. အဲဒါက သူ႔ကို အဆုံးစြန္ထိလုပ္ေဆာင္ေစရန္ တြန္းအားေပးလို႔ေနခဲ့ပါတယ္. သူမကို သူ တကယ္ပင္ နမ္းရႈိက္ခ်င္ေနခဲ့သည္. ဒါေပမယ့္လည္း သူ႔ရဲ႕ကိုယ္က်င့္တရားက သူ႔ဆႏၵသိကၡာေတြကို ခ်ဳပ္တည္းထားဖို႔သာ ႏိုးေဆာ္တိုက္တြန္းလို႔ေနခဲ့သည္။
'ကြၽန္မကို နမ္းလိုက္ပါေတာ့လား! ဘာလို႔ ရွင္ မနမ္းေသးရတာလဲ? တကယ္လို႔ ရွင္ ကြၽန္မကို မနမ္းေတာ့ဘူးဆိုရင္လဲ၊ ၾကည့္ေန၊ ကြၽန္မကဘဲ ရွင့္ကို နမ္းပစ္လိုက္မွာေနာ္!' စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ စိတ္မရွည္စြာေအာ္ဟစ္လို႔ေနသည္. ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူမ ေနာက္ထပ္စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူမရဲ႕မ်က္လုံးေတြကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့သည္။
သူမရဲ႕မ်က္လုံးေတြကို ဒုတိယအႀကိမ္ ဖြင့္လိုက္သည့္အခါတြင္ေတာ့ လိန္ဖန္က သူမကို ေျဖေလ်ာ့ေပးလိုက္၍ စားပြဲခုံေပၚမွမီးအိမ္ကို ထြန္းညႇိရန္ လွည့္ထြက္သြားလိုက္သည္။
မီးအိမ္ကို မီးထြန္းညႇိလိုက္႐ုံျဖင့္ အခန္းတစ္ခန္းလုံးက လင္းထိန္လို႔လာခဲ့သည္. အနမ္းတစ္ခုကိုသာ တက္မက္ေမာစြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာ လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ ေဒါသေတြကထိန္းမႏိုင္ေအာင္ပင္ ခ်က္ခ်င္းအစားထိုးလို႔သြားသည္. 'ဘယ္လို ဝဋ္ေႂကြးမ်ိဳးလဲ!! ပထမ..ရွင္ ကြၽန္မအဝတ္စားေတြ လဲေပးခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ရွင္ ကြၽန္မကို မေတြ႕ေအာင္ပုန္းေနတယ္၊ အခုေတာ့ ရွင္က ကြၽန္မကို ၾကမ္းျပင္ေပၚကို တြန္းလွဲခ်လိုက္ၿပီးေတာ့မွ ကြၽန္မကို အခြင့္အေရးယူသြားတယ္ အဲလိုလုပ္ၿပီးတာေတာင္ ရွင္က ကြၽန္မကို အနမ္း မေပးေတာ့ဘူးတဲ့လား? ရွင္ ကြၽန္မကို တကယ္ပဲ ႀကိဳက္တာလား၊ မႀကိဳက္တာလား!'
'မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ႏွလုံးသားကို နားလည္ႏိုင္ဖို႔က ဟိုးသမုဒၵရာေအာက္ေျခထိေအာင္ေရာက္ရွိေနတဲ့ ေခါက္ဆြဲမွ်င္တစ္ဖက္ကို ၾကည့္ေနရတာနဲ႔ အတူတူပဲလို႔ ေျပာၾကသည္.' ဒါေပမယ့္
လင္ရွန္း ကေတာ့ ယုံၾကည္ေနပါတယ္. ဒီေနရာမွာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကိုပဲ အစားထိုးၿပီးေတာ့ ေဖာ္ျပလိုက္ဖို႔ဘဲ သုံးလိုက္သင့္တယ္လို႔ပါပဲ။
'မင္း ငါးမမွ်ားဖူးရင္ေတာ့ မင္း ငါး မွ်ားဖူးလို႔ရလာတဲ့ ခံစားခ်က္ကို သိမွာမဟုတ္ဘူးတဲ့. မင္း ငါးကို ဖမ္းမိသြားၿပီလို႔ ေတြးမိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အဲဒါက မ်က္စိ တစ္မွိတ္အတြင္းမွာပဲ ေပ်ာက္ကြယ္လို႔သြားေရာေပါ့..... ဒါက ဘယ္လို ခံစားခ်က္မ်ိဳးႀကီးလဲ'
သူမကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ အဲဒီ ခံစားခ်က္ႀကီးကို ရွင္းလင္းစြာနားမလည္ခဲ့ေတာ့ေပ. သူမ ခံစားရတာအားလုံးက စိတ္ပ်က္ၿပီးအားမလိုအားမရ အလိုမက်ျဖစ္ေနတာပါပဲ. အဲဒါ က မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားေသာ လိန္ဖန္ရဲ႕စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို ဘာတစ္ခုမွဖတ္လို႔မရႏိုင္ေအာင္ပင္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္လို႔ေနခဲ့သည္။
"ကြၽန္မ ပင္ပန္းေနၿပီ၊ ကြၽန္မ အိပ္ခ်င္ေနၿပီ." သူမ က စိတ္ဆိုးစြာျဖင့္ အဆိုျပဳလိုက္သည္။
"ေကာင္းၿပီ" လိန္ဖန္ကလဲ မာဆတ္ဆတ္ျဖင့္ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
"ကြၽန္မေျပာေနတယ္ေလ ကြၽန္မ အိပ္ခ်င္ေနၿပီလို႔!" လင္ရွန္းက သူမရဲ႕အသံႏႈန္းကို ျမႇင့္၍ေျပာလိုက္သည္. "ေက်းဇူးျပဳၿပီး. ထြက္သြားပါေတာ့"
"မင္း လုံၿခဳံစိတ္ခ်ရဖို႔ ငါ ဒီအခန္းထဲကထြက္သြားမွာ မဟုတ္ဘူး" လိန္ဖန္က မတုန္မလႈပ္ပင္ ေျပာလိုက္သည္။
သူ႔ရဲ႕ တည္ၿငိမ္ေအးေဆးစြာ တုံ႔ျပန္လိုက္မႈေၾကာင့္ လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ ပိုလို႔ပင္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္လို႔သြားၿပီးေတာ့ သူမ ျပန္၍ေခ်ပလိုက္တယ္. " ရွင္က ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ေလ. ကြၽန္မက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပဲ. ကြၽန္မတို႔ၾကားမွာ ဘာရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္မႈမွ မရွိဘူးေလ၊ ဘာလို႔ ကြၽန္မ အိပ္ေနတုန္း ရွင္က အခန္းထဲမွာ ရွိေနရမွာလဲ? ထြက္သြားေပးပါေတာ့!"
"မင္းက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဆိုတာကိုေတာ့ သတိရေသးတယ္ေပါ့? လိန္ဖန္က႐ြဲ႕ေျပာလိုက္တယ္. "မင္းက ေယာက်္ားေလးေတြ တစ္ဖြဲ႕ႀကီးနဲ႔ေတာင္ ဒီေလာက္အခ်ိန္အၾကာႀကီး အတူေနလာခဲ့တာကိုေတာ့ မေၾကာက္ဘဲနဲ႔၊ မင္းက ငါ့ကို ေၾကာက္ေနတာလား"
"ရွင္!" လင္ရွန္း အလြန္စိတ္ဆိုးလို႔သြားလို႔ ဘာတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေခ်ပႏိုင္ေတာ့ပါဘူး. "ၿပီးေရာ၊ ရွင္ ေန ခ်င္တယ္ဆိုလဲ ေနလိုက္ေတာ့! ရွင္ ႀကိဳက္သေလာက္သာ ေနလိုက္! ကြၽန္မ ရွင့္ ကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘူး!" ၿပီးေနာက္ သူမ ေဒါသမုန္တိုင္းထန္စြာျဖင့္ အိပ္ရာဝင္လိုက္ေတာ့သည္။
တူညီေသာအမိုးျပားတစ္ခုေအာက္ထဲတြင္ လူေတြအလြန္မ်ားျပားစြာ အတူေနထိုင္ေနတာေၾကာင့္ လင္ရွန္းခမ်ာ အိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ အလြန္ခက္ခဲေနခဲ့တယ္. ဒါ့အျပင္ သူမ မ်က္လုံးမွိတ္လိုက္တိုင္း ဒီလူအေၾကာင္းကိုပဲ ေတြးေတာေနမိျပန္ပါတယ္. အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ ဟိုဘက္လွိမ့္လိုက္ ဒီဘက္လွိမ့္လိုက္လုပ္ၿပီးေနာက္ သူမရဲ႕နားကေနၿပီး လႈပ္ရွားသံေတြကို နားစြင့္ရန္ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သူမရဲ႕သိလိုစိတ္ကို ေနာက္ထပ္ထပ္ၿပီး သည္းညည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္၍ သူမ ရဲ႕ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့တယ္။
လိန္ဖန္က ထိုင္လ်က္အေနအထားျဖင္ စားပြဲခုံေဘးတြင္ရွိေနတာကို လင္ရွန္း ေတြ႕ရသည္. ၾကည့္ရတာေတာ့ သူ အိပ္ေပ်ာ္ေနပုံ ရပါတယ္. ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုေတာ့ သူက မလႈပ္မလ်က္ဘဲ ၿငိမ္သက္ေနလို႔ပါ။
'ဪ..ငတုံးႀကီး! ကြၽန္မမွာေတာ့ ရွင့္ေၾကာင့္ အိပ္လို႔ေတာင္မရဘူး.. ရွင္ကေတာ့ ထိုင္လ်က္နဲ႔ေတာင္ အိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္ေသးတယ္ေပါ့! အိပ္.. အိပ္..အိပ္! အိပ္ၿပီးပဲ ေသလိုက္ေတာ့!' လင္ရွန္း က လိန္ဖန္ကို မ်က္ႏွာမူလိုက္ၿပီးေတာ့ ေခါင္းအုံးနဲ႔ေတာင္ သူ႔ကို ပစ္ေပါက္ခ်င္ေနမိသြားသည္. ဒါ ေပမယ့္ သူမမွာက ေခါင္းအုံးတစ္လုံးထဲရွိတာကို ေတြးလိုက္ၿပီးေတာ့ မပစ္ေပါက္လိုက္ေတာ့ေပ။
ခဏေလာက္ စဥ္းစားခ်ိန္ဆလိုက္ၿပီးေတာ့ စိတ္ရႈးေပါက္စြာျဖင့္ ေခါင္းအုံးကို တစ္ဖက္သို႔လွန္လိုက္ၿပီး - 'ဟြန႔္! ရွင္ေတာင္ အိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္ေသးတာပဲ ကြၽန္မ လဲ အိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္ရမွာေပါ့! ဘယ္သူက ပိုၿပီးေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္လဲလို႔ ၾကည့္လိုက္ရေအာင္ေလ!'
သူမရဲ႕ "အေလာင္းအစား" က တကယ္ပင္ သူမကို အိပ္ေမာက်သြားေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ အိမ္မက္မက္ေနခဲ့ပါတယ္. သူမ၏အိမ္မက္ထဲတြင္ သူမက ျမည္းတစ္ေကာင္ ျဖစ္လို႔သြားၿပီးေတာ့ သူမက မုန္လာဥတစ္လုံးေနာက္သို႔ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္လို႔ေနပါတယ္. ေျပး. ေျပး. ေျပး! ေျပးရင္းနဲ႔ သူမ အေမာဆို႔ၿပီးေတာ့ အားအင္ကုန္ခမ္းတဲ့အထိကို အေျပးလိုက္ေနခဲ့သည္. ေနာက္ဆုံးတြင္ သူမကိုယ္တိုင္ မုန္လာဥႀကီးဆီသို႔ ပစ္ဝင္လိုက္ေတာ့သည္. 'မိၿပီ!'
သူမ အရမ္းကို ေပ်ာ္႐ႊင္ေနခဲ့သည္. သူမ မုန္လာဥကို တစ္ကိုက္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ကိုက္မလို႔ လုပ္လိုက္ေတာ့ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းက မုန္လာဥကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားတာကို သူမ သတိထားမိသြားသည္. ၿပီးေတာ့ အဲဒီႀကိဳးကို ကိုင္ထားတဲ့သူကေတာ့ လိန္ဖန္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္. သူက သူမ ကို လက္ေဝ့ရမ္းျပေနခဲ့သည္။
'ဘာေတြလဲ! လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ အံဩဘနန္းႀကီးစြာျဖင့္ အိပ္မက္မွ လန႔္ႏိုးလာခဲ့သည္. သူမ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အျပင္ဘက္ေကာင္းကင္မွအလင္းေရာင္မွိန္မွိန္ေလးထြက္ေနသည္. သူမ အိပ္ရာထက္မွ ထထိုင္၍လိန္ဖန္ကို ၾကည့္မိလိုက္သည္။
လိန္ဖန္က မေန႔ညကအတိုင္း တူညီတဲ့အေနအထားျဖင့္ပင္ ရွိေနသည္. ၾကည့္ရတာကေတာ့ သူက တစ္လက္မေလးေတာင္ မေ႐ြ႕တဲ့အတိုင္းပင္. သူ႔ရဲ႕ေဘးမွာေတာ့ သူ႔လက္ထဲကေန ဘယ္တုန္းကမွ လႊတ္မထားခဲ့ေသာ ေ႐ႊဓားရွည္က ရွိေနသည္။
အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ပဲလား ဒါမွမဟုတ္ သူမရဲ႕တစ္ေရးႏိုးလာ၍ အိပ္ခ်င္မူးတူး ျဖစ္ေနလို႔ေၾကာင့္လားေတာ့မသိေပ. လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ ႐ုတ္တရက္ ဓားရွည္က ဧရာမ မုန္လာဥႀကီးတစ္လုံးလို႔ ထင္မိသြားေတာ့တယ္. တကယ္လို႔မ်ား သူမ ျမင္တဲ့အရာႀကီးဟုတ္ႏိုင္မလားလို႔..သူမ တျဖည္းျဖည္းေရွ႕တိုးၾကည့္ခ်င္သြားကာ ......
လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ အိပ္မက္မက္ေနစဥ္မွာပဲ လိန္ဖန္တစ္ေယာက္လဲည္းလိုက္၍ အိပ္မက္မက္ေနခဲ့သည္. မေန႔ညက သူကိုယ္တိုင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သေယာင္ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္စြာျဖင့္ အိပ္မက္မက္ေနခဲ့သည္. သူ႔ စိတ္ထဲတြင္ ေန႔ေရာညပါေတြးေတာေနခဲ့ရေသာ မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုက တစ္လက္မခ်င္း တစ္လက္မခ်င္း နီးကပ္လို႔လာခဲ့သည္. သူမရဲ႕မ်က္လုံးေလးေတြက တင္းက်ပ္စြာမွိတ္ထားခဲ့ကာ သူမရဲ႕ ေသးငယ္ၿပီးသိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ေနေသာ ႏွာေခါင္းထိပ္ဖ်ားေလးက စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းတာေၾကာင့္ ႐ြံ႕တြ႐ြံ႕တြ ျဖစ္လို႔ေန၍ သူမရဲ႕ပါးစပ္ကေတာ့ ေယာင္ေယာင္ေလးပြင့္ဟေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းသားေလးက ေရွ႕သို႔စူထြက္ေနသည္။
ခ်စ္စဖြယ္အလြန္ေကာင္းၿပီး တြန္းလွန္၍မရေအာင္ပင္ စြဲမက္စရာေကာင္းေနသည္. လိန္ဖန္ ေနာက္ထပ္ၾကာၾကာ ထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ဘဲ ညင္သာေပ်ာ့ေျပာင္းစြာျဖင့္ သူမ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးကို အနမ္းေပးမိသြားေတာ့သည္။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ လွပလိုက္တဲ့ ရႈျမင္ကြင္းေလးတစ္ခုလဲ. အိုး. ဒီေပ်ာ့ေျပာင္း စိုစြတ္ ခ်ိဳၿမိန္လြန္းတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားေလး.. တကယ္တမ္းေျပာရရင္ သူ အိပ္မက္လို႔ကို မခံစားေနရပါဘူး. သူ ဘယ္တုန္းကမွ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္နဲ႔လဲ မနမ္းရႈိက္ခဲ့ဖူးဘူး. ထို႔ေၾကာင့္ သူက သူ႔ရဲ႕လ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ညင္သာႏူးညံ့စြာ တိုးသြားလိုက္ကာ အရသာခံ၍ ျမည္းစမ္းၾကည့္လိုက္တယ္. သူ႔ရဲ႕လွ်ာထိပ္က လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ပင္ ပုလဲလုံးေလးလို ျဖဴေဖြးတဲ့သြားတန္းေလးကို ျဖတ္ေက်ာ္လိုက္ခဲ့ကာ သူ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပြင့္ဟသြားေအာင္ ထိုးကေလာ္လိုက္ခဲ့ေတာ့.....
"အြန္း.... " ညည္းထြားသံတစ္ခုက သူ႔ရဲ႕နားထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္. လိန္ဖန္ သူ႔မ်က္စိကို ခ်က္ခ်င္းဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ သူတကယ္ႀကီး အျပင္ဘက္တြင္ လင္ရွန္းႏွင့္အနမ္းခ်င္းဖလွယ္ေနတာကို သေဘာေပါက္လိုက္တယ္!!! သူ အံအားသင့္သြားကာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေနာက္ဆုတ္မိလိုက္ေတာ့တယ္။
အစတုန္းကေတာ့ လင္ရွန္း ေ႐ႊဓားစလြယ္အေပၚတြင္ပဲ အာ႐ုံစူးစိုက္ေနခဲ့ပါတယ္. ဒါေပမယ့္လဲ ဘာလို႔မွန္းမသိ သူမမ်က္လုံးေတြက လိန္ဖန္ရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚကို အဆုံးသတ္သြားေတာ့သည္. အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ လိန္ဖန္က ႐ုတ္တရက္ႀကီးေရွ႕ကိုတိုးလာခဲ့တာကေနၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ပထမဆုံး အနမ္းက သဘာဝအေလ်ာက္ပင္ ျဖစ္ပ်က္သြားခဲ့ေတာ့သည္။
အဆုံးသတ္တြင္ လုံးလုံးလ်ားလ်ားကို ခုခံေတာ္လွန္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့ၾကေပ. ထိုဟာက အတိသုခ ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈသာလ်င္ ျဖစ္ေပသည္. ဒီအနမ္းေလးက ဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တယ္လို႔ မွတ္ယူလိုက္ရမွာပဲ! ဒါေပမယ့္ လင္ရွန္း မထင္ထားတာက လိန္ဖန္က သူ႔အနမ္းကို တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ႀကီး ထားပစ္ခဲ့တာကိုပါပဲ. ဒီလိုမ်ိဳး အရသာရွိတဲ့အနမ္းေလးက အရွိန္ပ်က္သြားခဲ့ရတာကေတာ့ သူမကို မ်ားစြာစိတ္ပ်က္လို႔သြားေစခဲ့သည္။
လင္ရွန္း က တကယ္တမ္းက်ေတာ့ လင္ရွန္းအစစ္ပါပဲ. သူမရဲ႕လက္ေတြက လိန္ဖန္လည္ပင္းကို ျပန္လည္ဆြဲယူလိုက္၍ နည္းနည္းေလးေတာင္မွ တုံ႔ဆိုင္းျခင္း
အလ်င္းမရွိဘဲ ျပင္းျပင္းရွရွကို လိန္ဖန္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း အနမ္းဖလွယ္လိုက္ေတာ့သည္။
°°°°°°°°
လိန္ဖန္ ေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့တာကေတာ့ လင္ရွန္းက သူ႔ကို သူ႔စိတ္သေဘာဆႏၵအေလ်ာက္ပင္ ျပန္လည္နမ္းရႈိက္ေနခဲ့လို႔ပါပဲ. သူ အံအားသင့္လို႔သြားေတာ့သည္. ဒါေပမယ့္ သူ လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ အလိုက္သင့္ျဖစ္လို႔သြားသည္. စိတ္ခံစားခ်က္အားလုံးက ဖိႏွိပ္လို႔မရေအာင္ပင္ ႐ုတ္တရက္ ေပါက္ကြဲထြက္သြားေတာ့သည္. သူ ေနာက္ထပ္ၾကာရွည္စြာမထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ေတာ့ေပ. သူလႈပ္ရွားလိုက္တဲ့ေနာက္ထပ္အရာကေတာ့ လင္ရွန္းကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ စိတ္ကူးထားခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့ေပ။
လိန္ဖန္က သူ ရဲ႕လက္တစ္ဖက္ကို သူမရဲ႕ခါးတြင္ ေနရာယူလိုက္၍ အျခားတစ္ဖက္ကေတာ့ သူမရဲ႕လည္ပင္းေပၚသို႔ ေရာက္ရွိသြားကာ သူမကို ပိုပူးကပ္သြားေအာင္ ဆြဲယူလိုက္တာပါပဲ။
လင္ရွန္းက လိန္ဖန္ရဲ႕ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အံ့အားသင့္လို႔သြားကာ သူမရဲ႕ကိုယ္ခႏၲာကပင္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလို႔သြားသည္. သူမက ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍ လိန္ဖန္ရဲ႕ေပါင္ေပၚတြင္ တက္ထိုင္ခ်လိုက္ခဲ့ေတာ့ သူမ၏ရင္ဘတ္က စေနႏွစ္ခိုင္က သူ၏ရင္ဘတ္ႀကီးႏွင့္ ထိေတြ႕မိသြားေတာ့သည္. ထိေတြ႕မႈေၾကာင့္ပင္ မီးလိုမ်ိဳးပူေလာင္လာမႈက သူမတစ္ကိုယ္လုံးကို ကူးစက္လို႔သြားေတာ့သည္။
သူမက အနာဂတ္မွေရာက္လာခဲ့တာ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း ဒီလိုမ်ိဳးျပင္းျပတဲ့ ကိုယ္ဖိရင္ဖိထိေတြ႕မႈေၾကာင့္ သူမရဲ႕ပါးျပင္မို႔မို႔ပင္ ပန္းေသြးေရာင္သန္းလာခဲ့ၿပီး သူမႏွလုံးက တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေပါက္လာခဲ့ေတာ့သည္. သူမကိုယ္ခႏၲာ၏တုန႔္ျပန္မႈေၾကာင့္ အနမ္းဖလွယ္ကေန သူမကို အရာအားလုံးရဲ႕အျပင္ဘက္သို႔ စုပ္ထုတ္ေစလိုက္ေတာ့သည္. သူမစိတ္ထဲတြင္ တႏုံ႔ႏုံ႔ျဖစ္လို႔သြားၿပီး သူမ၏ေျခလက္ေလးဘက္လုံးကို ေပ်ာ့ေခြယိုင္လို႔သြားေစေတာ့သည္။
သူမကိုယ္လုံးေတြ ေပ်ာ့ေခြယိုင္လာမႈကို ထိန္းႏိုင္ရန္ လိန္ဖန္ရဲ႕အဝတ္အစားေတြကိုပဲ တင္းက်ပ္စြာ ဖိဆုပ္ထားမိလိုက္ေတာ့သည္။
ဒီလိုနဲ႔ပင္ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏အနမ္းက နက္ရႈိင္းသထက္ နက္ရႈိင္းလာေတာ့သည္. ဒါကို ၾကည့္ရတာနဲ႔တင္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္မယ့္အေၾကာင္းမရွိေတာ့ပါဘူး. ႐ုတ္တရက္ တံခါးေခါက္သံတစ္ခု ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္. အဲဒီေနာက္ခ်က္ခ်င္းပင္ ဝမ္ဟိန္ဟူ၏ အသံက ေနာက္မွလိုက္ပါလာခဲ့ပါတယ္။
"အရာရွိ ၊ မိန္းကေလးစုန႔္ ..ခင္ဗ်ားတို႔တေတြ ႏိုးေနက်ၿပီလားခင္ဗ်။ က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ေဆြးေႏြးစရာရွိလို႔ပါ"
လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ အသံ ၾကားလိုက္ရလ်င္ခ်င္းခ်င္းပင္ လူမိသြားေသာ သူခိုးတစ္ေယာက္လို လိန္ဖန္ဆီမွ ျပန္ကန္ထြက္လိုက္ေတာ့သည္. သူမ၏ေခါင္းကို ငုံ႔လိုက္ၿပီး ရွက္႐ြံ႕စိတ္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာနီျမန္းလို႔သြားသည္။
"ေကာင္းၿပီ။ ငါတို႔ကို ခဏေလာက္အခ်ိန္ေပးဦး" လိန္ဖန္မွ ျပန္ေျဖလိုက္သည္. သူ႔၏မ်က္လုံးမ်ားကေတာ့ လင္ရွန္းထံမွ အၾကည့္လုံးဝမလႊဲခဲ့ဘဲ သူ႔၏လက္ေတြျဖင့္ သူမ၏အဝတ္အစားေတြကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္သြားေအာင္ ျပဳျပင္လိုက္၍ ညင္သာစြာျဖင့္ သူမ၏ရႈတ္ေထြးေပြလီေနေသာ ဆံႏြယ္ေလးကို ဖိသပ္လိုက္ပါတယ္. သူ၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားက သူမရဲ႕ရွက္ေသြးဖ်ာေနတဲ့ ပါးျပင္ကို ပြတ္သပ္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးလုံးပင္ ဘာစကားစေျပာရမွန္းမသိေအာင္ပင္ အက်ပ္႐ိုက္လို႔သြားတယ္. လင္ရွန္း၏ပါးျပင္က ပြင့္လန္းထြက္လာေတာ့မည့္ ပန္းေလးတစ္ပြင့္လို ပိုမိုလို႔ပင္အနီေရာင္ေျပာင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။
"အမ္.... အာ....က်..ကြၽန္မ......" လင္ရွန္း စကားထစ္ေငါ့စြာျဖင့္ အသံထြက္လာလိုက္သည္။
သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းသားေပၚတြင္ လိန္ဖန္က သူ၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ညင္သာႏူးညံ့စြာပိတ္လိုက္ၿပီးေတာ့- " မင္း ဘာပဲေျပာခ်င္ေန ေျပာခ်င္ေန ငါတို႔ေတြ ေတာင္ေအာက္ကို ျပန္ေရာက္မွပဲ ေျပာၾကရေအာင္''
********
End......
4/7/2023
#ဒီnovel ေလးကို pdf file ေလးနဲ႔ဖတ္ခ်င္တဲ့သူေတြအတြက္ စ-ဆံုး pdf file တယ္လီ paid group ေလးရွိပါတယ္ရွင့္။ ဝယ္ဖတ္ခ်င္တယ္ဆို cb နဲ႔ တာ့ တယ္လီအေကာင့္ @tartarmoon မွာ လာဝယ္ဖတ္လို႔ရပါတယ္ေနာ္♥️💕💖💖