"Scar" napatingin ako kay chairman at napangiwi.
"Oo na, chairman. Hindi na ako aalis sa trabahong ito"
"Kung ganun, pirmahan mo ito" ngumiwi ulit ako at pinirmahan ang contract na binigay niya. "Tapos na po"
"Good" napabuntong hininga ako at tumingin sa desk niya, napakunot noo ako ng makita ko ang maliit na teddy bear. Ang cute.
"Sino nagbigay nito, chairman? Ang cute, ah!" Kinuha ko ang teddy bear at pinag-masdan.
"Someone na mahalaga sayo"
"Really? Si calex?" Ngumiwi si chairman kaya natawa ako.
Napatingin kami sa pinto ng may kumatok at niluwa nito sila xander.
"Chairman, pinapatawag niyo daw kami?" Tumikhim ako at tumayo.
"Exit na ako dito---"
"Sit down, scarlet" napabuga ako ng hangin at umupo. "And all of you" tumango sila at naupo. "Kaya ko kayo pinatawag dahil gusto ko kayong iinform na may magaganap na ball night next week, invited lahat kaya sana dumalo kayo"
"Ball night?" Ako agad ang nag-react dahil nagulat talaga ako. "Chairman?"
"Oo, tama ang iyong dinig. Magkakaroon ng ball night. I hope, makita ko kayo doon. That's all dismissed" ngumiwi ako at nauna na akong lumabas sa office ni chairman.
"Doc, bumubuti na ang kalagayan ni angel" sambit ng nurse kay xander, sa likod ko sila nagdadaldalan kaya narinig ko ang usapan nila.
"Good"
Mas binilisan ko ang lakad ko at agad akong pumunta sa waiting room, umupo ako at kinalma ang sarili. Kumuha ako ng juice sa vending machine at agad yun ininom. Bumubuti na ang kalagayan ni angel, baka maunahan pa ako ni angel kay calex. Kailangan ko ng maaya si calex sa lalong madaling panahon. We need to get married as soon as possible.
"Scar?" Napatingin ako kay calex at agad akong lumapit sa kaniya.
"Calex, may gusto sana akong itanong"
"Mm, what is it?"
"Pwede bang next month na tayo ikasal?"
"Why? Nagmamadali ka ba?"
"No, I just want us to get married already. Ayaw mo ba iyon?" Napa-isip siya ng malalim at napalunok, magsasalita na sana siya ng may sumigaw na nurse.
"Humihina ang pulson ni angel, doc!" Agad nataranta si calex at agad pumunta sa ICU room ni angel.
Natawa ako dahil sa sakit na nararamdaman ko, he choose her. Of course si angel yun, eh.
"I hate myself" kumuha ako ng beer sa vending machine at agad yun nilagok. "What a shit life!"
"Hindi ganiyan magalit" napatingin ako sa lalaking nagligtas sa akin.
"Oh, you're here again" sabay inom sa beer. "What's your name? Hindi ko manlang alam ang pangalan ng taong nagligtas sa akin"
"Jake"
"Salamat, Jake!" Sabay taas ko ng beer at inom.
"May duty ka pa pero bakit ka umiinom?"
"Kailangan ko si best friend ngayon, eh! Why don't you join me?"
"No thanks. I'm not a alcohol like you"
"Tsk, arte"
"Give me that" nagulat ako ng kuhanin ni dark ang beer sa kamay ko.
"Huy! Akina yan!" Inirapan niya agad ako. "Tsk, bastard" kumuha ulit ako ng beer sa vending machine at agad akong natawa sa beer na hawak ko. "Sabi ni chairman, nagkaroon daw ako ng ex boyfriend. Hahaha! Nakakatawa, hindi ko manlang maalala kung sino ang ex boyfriend ko na tinutukoy niya"
"Akina nga yan" kinuha ni Jake ang hawak kong beer kaya napaluha ako.
"Pati ba naman best friend ko kukunin mo! Wala na kayong tinira sa akin! Sige, ganiyan naman kayo, eh. Gusto niyo laging nakikitang walang-wala na ako. Eh! Ano bang kasalanan ko, ah! Bakit hindi niyo sabihin? Hindi yung tinitira niyo ako ng patalikod" iyak kong sabi, sinubukan naman akong hawakan ni Jacob. "Go away! I can take care of myself!"
"Then, bakit napahamak ka pa din?" Sambit ni jay, napangiwi tuloy ako.
"May kasama lang yun pero kapag mag-isa yun! Kayang--kaya ko yun!"
"Tsk, kaya ka napapahamak dahil sa kayabangan mo"
"Of course not! I just can take care of myself. Maka-alis na nga dito" aalis na sana ako ng pigilan ako ni dark.
"Ako na maghahatid sayo"
"Ayoko, dala ko sasakyan ko at isa pa! Wala akong balak gawin kang katulong ko, sa iba ka na lang mag-apply"
"The heck!" Nagsibungisngis tuloy sila Jake dahil sa sinabi ko, tinaasan ko siya ng kilay. "Inoofferan lang kita, Hindi ako mag-aapply biglang bodyguard mo! At isa pa, you're already drunk"
"I can still manage myself. I know what am I doing" ngumiwi ako ngg makaramdam ako ng hilo. "Pumunta na kayo kay angel, balita ko bumubuti na ang kalagayan niya"
"Really? That's good, then" tumango ako kay Jake. Good for him.
"Hays!" Inayos ko ang sarili ko at umalis na ako doon.
Umupo ako sa bench at ngumiti sa kawalan, maybe I should accept it. Kailangan ko ng tanggapin na hinding-hindi na ako mamahalin pabalik ni calex.
"Just wait for him" basa ko sa naka-sulat sa bench, natawa ako at umiling. Sa tingin ko, I can't wait him anymore.
Tumingin ako sa buwan, sobrang gandang pagmasdan ang pagkabilog nito.
"I wish I was your star, my moon" bulong ko at napangiti. Of course, I am.
Kinabukasan pagkadating ko sa hospital nagkakagulo ang lahat, maraming nagsisi-iyakan sa ER. Nang may mapadaan na nurse sa akin ay agad ko siyang hinila.
"Anong nangyayari dito?" Tanong ko dito.
"Nagkaroon po ng sunod sa barangay nila at halos lahat po ay napahamak" napatango ako at agad kong kinuha ang white coat ko at sinuot yun.
Mabilis akong tumakbo sa ER, wala akong ibang marinig kundi ang iyak at daing. Nilapitan ko ang ginang at agad kong ginamot ang paso niya.
"Clear!" Napatingin ako sa inooperahan na nila dito, napalunok ako at bumalik na ulit sa paggagamot. "Time of death 7:12AM" para akong nanlamig dahil sa narinig ko.
Napatayo ako ng tapos ko ng magamot ang sugat niya, napatingin ako sa labas ng makarinig ako ng tunog ng ambulance.
"Doc, kailangan po ng operation ang isang ito" tumingin ako sa kaniya at tumango.
"Called doctor xander"
"He's busy, doc"
"I said, called him" napalunok ito at tumango.
Sinalubong ko na ang bagong pasyente na sobrang lala ng kondisyon. Masyadong marami ang pasyente ngayon kaya halos hindi na kami makakain.
"Argh" sabay masahe ko sa balikat ko, kinuha ko ang tubig at agad itong ininom. Napatingin ako sa oras at 8:23PM na, tsk. Nalipasan na naman ako ng gutom kaya pala parang luntang gulay na naman ako. Nanghihina na din ako sa gutom.
Naglakad na ako papunta sa canteen dahil gutom na gutom na talaga ako, habang naglalakad ako nadaanan ko ang ICU. At sakto din ng paglingon ko ay nakita ko sila calex na nasa loob ng room ni angel. Sinusuri ni xander si angel at parang napaka-seryoso ng usapan nila.
Nagpatuloy na ako sa paglalakad at habang naglalakad ako napapatingin na lang ako sa white shoes ko. Ngumiwi ako at mas binilisan pang pumunta sa canteen.
Nag-order ako ng spaghetti at kung ano pang makita kong masarap, nasa kalagitnaan na ako ng pagkain ng may umupo sa harap ko.
"Bakit nagpapalipas ka ng gutom?" Tanong ni adrian.
"Bilang isang doctor expected na yun"
"Tsk, look at you. Para kang pusa sa kalye" inirapan ko nga ito dahil kung makapang-lait wagas.
"Lumayas ka sa harapan ko kung ang alam mo lang ay ang manglait" ngumiwi siya at agad kinuha ang burger na dapat ay kakainin ko. "Yah! Bumili ka ng iyo! Akina na--calex?" Nagulat ako ng bumungad si calex sa gilid ko.
"Let's go"
"Pero, kumakain--"
"I said, let's go" ngumuso ako at tumango, nauna na siyang naglakad kaya sumunod na din ako sa kaniya.
"Anong gagawin natin dito?" Tanong ko sa kaniya ng dalhin niya ako sa rooftop.
"Eat" nagulat ako ng bigyan niya ako ng box, binuksan ko ang box at nakita ko ang laman. Isang chicken, isang nuggets at kanin. Napalunok ako at tumango.
"Hindi ka ba kakain, calex?" Tinignan niya lang ako kaya kumain na lang ako. Nagugulat pa din ako sa presensya niya.
"May business trip ako bukas"
"Ah?"
"May business trip ako sa Hong Kong" dahan-dahan akong tumango. "Babalik ako sa linggo" napatango ulit ako, Thursday pa lang ngayon kaya paniguradong matatagalan siya doon. "Two days akong wala, baka kung sino-sino na naman umaaligid sayo. At isa pa, huwag ka ngang magpalipas ng gutom. Tignan mo yang katawan mo, tsk"
"I'm sorry"
"Huwag ka sakin humingi ng sorry, kundi diyan sa sarili mo. Naturingan ka pa namang doctor kung pabaya ka din lang sa sarili mo" napalunok ako sa sinabi niya. "Bakit ka nga ba nag-doctor?"
Hanggang ngayon pala isipan pa din sa akin ang tanong ni calex, of course, I want to save someone's lives. Pero, parang may malalim pa akong dahilan kung bakit ako nag-doctor. Ano nga ba iyon? Agad akong napahawak sa ulo ko ng pumasok na naman na alaala.
"Please, chairman, huhu! I need to save him! Please, I want to be his doctor! Huhu, please chairman" umiiyak kong paki-usap kay chairman.
"No! Mas lalo lang magiging magulo ang lahat! Stop now, scar! Please, you need to move on! Lahat sila galit sayo for what you did to him!"
"No, please! I can fixed this! Just let me be! I want to be his doctor, please chairman! Huhu"
Agad akong napahawak ng mahigpit sa bottle of water. No! Sino naman ang mga may galit sakin? And sino naman ang tinutukoy ko? Napa-iling ako at inayos ang sarili, hindi kaya ang mag-asawa iyon? Eh, sino naman ang ililigtas ko?
Ngayong araw na umalis si calex kaya nalulungkot ako, hindi manlang siya nagpaalam sa akin. Lumabas ako sa bahay namin at handa na sana akong sumakay sa kotse ko ng may maanigan akong tao sa tabi ng puno. Sinara ko ang pinto ng kotse ko at agad nilapitan ang dalawang taong nag-uusap, habang papalapit ako ng papalapit mas lalo ko silang nagmumukhaan. Dark? Jake? Anong ginagawa nila dito?
Nagtago ako sa pader upang pakinggan ang usapan nilang napaka-seryoso.
"Maagang umalis si calex kanina, hindi na natin siya naabutan" saad ni dark.
"For sure matutuwa si calex kapag nalaman niyang gising na si angel" napatakip ako sa bibig ko upang hindi makapag-bigay ingay.
"Napalupit naman ng tadhana sa kanila, kung kailan gising na si angel saka naman umalis si calex"
"Then, anong mangyayari kay scar?"
"Once na malaman ni calex na gising na siya, alam naman ng lahat na iiwan na ni calex si scar"
"Ginawa niyang panakip butas si scar?!"
"Tsk, aware naman si scar diyan, noh! Tsaka, don't tell me pinapatawad mo na si scar sa lahat ng ginawa niya?"
"She can't remember anything"
"At doon lang tayo nakakaganti sa kaniya, habang wala siyang naaalala ipagpatuloy lang natin ang lahat! We can't hurt in physically but we can hurt her in mentally" napatulo ang luha ko at napatango-tango. May ginawa akong mali noon, at ang nakakainis lang dahil wala akong maalala.
Mabilis akong tumakbo papunta sa kotse ko at doon ako umiyak ng umiyak.
"Argh! Why?! Bakit sa ganitong way kayo gumaganti? I thought we're friends!" Sino ba talaga ako?! Bakit ganun sila kagalit sa akin? Even my family have a secret on me.
"Why?" Napatingin ako sa matandang napadaan sa harap ko. "Because you almost killed him"
"Huh?"
"Sumama ka sa akin, hija. I'll tell you everything. Hindi ka nila pwedeng saktan sa ganiyang kondisyon mo. That's unfair" pinunasan ko ang luha ko at tumango.
Sinundan ko ang matanda sa gubat at nakakapag-taka lang dahil hindi ko alam na may dagat pala dito. Sumakay ang matanda sa bangka kaya sumakay din ako, kinuha ko ang sagwan at binigay sa kaniya. Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin but I want to know everything. Please, tell me everything.
Halos isang oras din siyang nag-sagwan at tila sanay na sanay na siya sa ginagawa niya. Tumigil kami sa kabilang isla at bumaba na siya kaya bumaba na din ako.
"Welcome back, Scarlet Louisiana Hernandez" sambit ng matanda at ngumiti sa akin, tumango-tango ako at bigla na lamang akong nawalan ng malay.