အိုမီဂါအဖြစ် ကူးပြောင်းပြီးနေ...

By Azure5549

1.1M 129K 2.5K

Description မရေးတော့ဘူနော်။ရေးရင် တင်မရတော့လို့။ IQ team ထံမှ တစ်ဆင့်ပြန်တင်ပြီးဖော်ပြဖို့ ခွင့်ပြုချက်ရပြီးသ... More

မိတ်ဆက် + ရှင်းလင်းချက်
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
hello သတင်းကောင်းလေးပါရှင့်
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175 ( End )
IQ team က အသစ်ပြန်တဲ့ အပုဒ်လေးနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးချင်လို့ပါရှင့်

11

6.8K 858 1
By Azure5549

Chapter 11

လူတိုင်း၏​​အေးခဲ​နေ​သော အကြည့်​အောက်တွင် ​လေ့ကျင့်​ရေးမက်ခါမှ ​အောင်မြင်စွာနိုးထလာ​​လေပြီ၊

ကျိုး​ဖေးရွယ်မှာ ပါးစပ်အ​ဟောင်းသားဖြင့် မယုံနိုင်​အောင်ဖြစ်​နေမိသည်။ ​အော်ရီရယ်၏မူလ စိတ်ကြီး၀င်​နေ​သောမက်နှာမှာလည်း​အေးခဲလျက်။
စွမ်းအင်မီးကိုကြည့်လျက် သူ့တွင်​ပြောစရာစကားပင်မဲ့သွားမိသည်။

လုရန်ရှုသည်သူ၏မျက်လုံးကိုပွတ်သပ်လျက် မိမိလက်​မောင့်ကိုဆိတ်ကြည့်လိုက်ကာ အိပ်မက်မက်​နေသည်မဟုတ်မှန်းအတည်ပြုလိုက်ပြီးမှ

"​သေစမ်း၊ သူကCအဆင့်စိတ်စွမ်းအားပဲ ရှိတာမဟုတ်ဘူးလား"

"ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ၊ သူမက်ခါကိုအဆင့်​ကျော်ပြီး​မောင်းနိုင်တာလား"

"အဆင့်​ကျော်တယ်ဟုတ်လား၊ မဖြစ်နိုင်ဘူး"

ထိုအခိုက်အတန့်တွင် မက်ခါမှာယွမ်ရှင်းကျဲနှင့် တသားထဲ​ပေါင်းစပ်သွားသကဲ့သို့။ ယွမ်ရှင်းကျဲ သူ၏လက်​ချောင်​လေးများကိုလှုပ်လိုက်လျှင် မက်ခါလည်းလက်​ချောင်းများကိုလှုပ်လိုက်သည်။

​လေ့ကျင့်​ရေးမက်ခါမှာ အားလုံး၏အကြည့်များ​ရှေ့တွင် စတင်လမ်း​လျှောက်လိုက်သည်။ လှုပ်ရှားမှုမှာ​ချော​မွေ့လျက် ​ခြေတစ်လှမ်းစီတွင် ​မြေပြင်မှာတုန်ခါ​နေခဲ့သည်။

"ကြည့်စမ်း၊ သွား​နေပြီ"

"ယွမ်ရှင်းကျဲကတကယ်ကြီးမက်ခါ​မောင်းနိုင်တယ်​ပေါ့​လေ"

"သူအရင်ကမက်ခါအတန်း​တွေ​တောင်မတက်ဘူးမဟုတ်ဘူးလား"

မက်ခါကိုစတင်​မောင်းနှင်သူအများစုမှာ မက်ခါ၏လှုပ်ရှားမှုထိန်းညှိရန်အလွန်ခက်ခဲကြသည်ပင်၊
လမ်း​လျှောက်လျှင်လည်းကျွမ်းထိုး​မှောက်ခုန်ဖြစ်ကြသူချည်း။

သို့​သော်ယွမ်ရှင်းကျဲကမူ မက်ခါအား အလွယ်တကူပင် လမ်းလျှောက်ရန်ထိန်းချုပ်နိုင်​လေသည်။ ဤသည်မှာမည်သို့ကျိုး​ကြောင်းဆီ​လျော်ပါမည်နည်း။

လမ်း​လျှောက်​နေ​သောမက်ခါကြီးကိုကြည့်ပြီး လူတိုင်းမိမိဘ၀ကို​မေးခွန်းထုတ်မိကုန်ကြသည်။သို့​​သော်မက်ခါ၏​​နောက်ထပ်လှုပ်ရှားမှုကမူ လူတိုင်းပါစပ်အ​ဟောင်းသားဖြစ်​စေရသည်အထိ။

​လေ့ကျင့်​ရေးမက်ခါမှာ ကွင်းပြင်ကျယ်ထံ​လျှောက်သွားလျက် ရုတ်ချည်းလှည့်လိုက်ကာ အကွာအဝေး အနည်းငယ်သို့တရှိန်ထိုး​ပြေးလိုက်သည်။ ထို့​နောက်တွင် ၄င်းကခုန်လိုက်ပြီး ​လေထဲတွင်​အောင်မြင်စွာရပ်​နေလိုက်ပြန်သည်။

လူတိုင်းမှာ မက်ခါ၏ အလွန်မိမိုက်​သောလှုပ်ရှားမှုများကို ကြည့်ရင်း အံ့အားသငိ့မဆုံးနိုင်​တော့။

ကျိုး​ဖေးရွယ်မှာ မက်ခါအားအ​ကြောင်သား​မော့ကြည့်​နေမိသည်။ ​လေထဲခုန်ပျံခြင်းမှ အမှားအယွင်းတစုံတရာပင်မရှိပဲ အလွန်​ချော​မွေ့စွာလုပ်​​ဆောင်သွားခြင်းပင်။ ၄င်းမှာ လူသစ်တစ်​ယောက်လုပ်နိုင်သည့်အရာမဟုတ်​ချေ။

​မြေ ဆွဲအားဆန့်ကျင့်​ရေးအင်ဂျင်မှ တ၀မ်၀မ်ဟူသော အသံကြီးကယွမ်ရှင်းကျဲနားထဲသို့၀င်​ရောက်လာခဲ့သည်။ သူသည် မြင်ကွင်းကြည့်မျက်မှန်မှတဆင့်မြေပြင်အားကြည့်လိုက်သည်။ သူ၏နှလုံးခုန်နှုန်းမှာမြန်လွန်း၍ ​ပေါက်ထွက်​တော့မလိုပင်။

​နောက်ဆုံး​တော့သူမက်ခါတစ်စီးကို​မောင်းနိုင်ခဲ့ပြီ။

ဤမက်ခါ၏လုပ်​ဆောင်မှုများမှာ သာမာန်သာဖြစ်ပြီး အကန့်အသတ်များစွာရှိ​စေကာမူ  အခိုက်အဆန့်တွင်သူ့အိပ်မက်မှာအမှန်တကယ်ဖြစ်လာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ သူ​နောက်ထပ်နည်းနည်းစမ်းကြည့်ချင်​သေးသည်။

မက်ခါ​လေ့ကျင့်​ရေးခန်းမမှာ မြင့်ပြီး ​လေ့ကျင့်​ရေူမက်ခါအတွက် ခန်းမအတွင်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်​ပြေးနိုင်သည်ပင်။ ​အော်ရီရယ်မှာ ​လေ့ကျင့်​ရေးမက်ခါကိုကြည့်လျက် သူ၏မျက်လုံးများတုန်ယင်​နေခဲ့သည်။ ​သေးငယ်​​သောမက်ခါ​​လေးမှာ အကြီးကြီးဖြစ်လာသလိုမျိုး ။

အစအ​ဆုံးမြင်လိုက်ရခြင်း​ကြောင့်သာလျှင် ယခု​မောင်း​နေသူက အိုမီဂါဟုမည်သူမျှယုံနိုင်မည်မဟုတ်။ ​အော်ရီရယ်တန့်​​နေမိစဥ်မှာပင် ​လေ့ကျင့်​ရေးမက်ခါမှာ ရုတ်ချည်း ပျံသန်းသည့်ဂျက်အင်ဂျင်ကိုဖွင့်လျက် သူ့ထံတရှိန်ထိုးပျံလာ​တော့သည်။

​အော်ရီရယ်မှာ​ကြောက်လွန်း၍ ​ခြေ​ထောက်များပင် ​ပျော့​ခွေလျက် ၊ သူကပါးစပ်ကိုဖွင့်လိုက်​သော်လည်း မ​အော်နိုင်​ချေ။

​ပြေးရန်ပြင်လိုက်​သော်လည်း သူ၏​ခြေ​ထောက်များမှာမ​ရွေ့လျားနိုင်​ချေ။ သူ၏မျက်နှာမှာလွန်သွာဖြူ​ဖျော့လျက် အကူအ​ညီ​တောင်းရန်ပြင်လိုက်စဥ်မှာပင်
မက်ခါမှာသူ၏​ခေါင်းထက်တွင် လှုပ်ရှားမှုတစ်စုံတစ်ရာမရှိပဲရပ်သွားခဲ့သည်။ သို့​သော်၄င်းမှာခြိမ်း​ခြောက်မှုအ​ငွေ့အသက်ကိုထုတ်လွှတ်​နေဆဲပင်။
အင်ဂျင်စက်သံကပင် သားရဲကြီးတစ်​ကောင်မာန်ဖီ​နေသကဲ့သို့ပင်။

မည်သူမျှစကားမ​​ပြောရဲကြ​ချေ။ ​အော်ရီရယ်မှာ​မြေ​​ပေါ်လဲကျ​တော့မတက်။ ယွမ်ရှင်းကျဲမှာ ​အော်ရီရယ်အား ​ခြောက်လှန့်ချင်ရုံသက်သက်ဖြစ်​သော်လည်း ထိုလူကဤမျှ​ကြောက်သွားမည်မထင်ထား​ချေ။

ကျိုး​ဖေးရွယ်၀င်တားရန်ပြင်လိုက်စဥ်မှာပင်
​လေ့ကျင့်​ရေးမက်ခါမှာ ဦးတည်ရာ​ပြောင်းလျက် ​လေထံဟိုဟိုဒီဒီပျံ​နေ​သေးသည်။ ထို့​​နောက်​မြေပြင်​ပေါ်ညင်သာစွာဆင်းသက်လိုက်သည်။

အတန်းEမှ​ကျောင်းသားများမှာ အခုထိအ​ကြောင်သားပင်။

တကယ်ပဲသူတို့သိတဲ့ယွမ်ရှင်းကျဲလား၊

"ငါအိပ်မက်မက်​နေတာလား"

"​မောင်းနှင်သူ​နေရာကတစ်​​ယောက်ကတကယ်ပဲ ယွမ်ရှင်းကျဲလား"

"အိုမီဂါတစ်​​ယောက်က မက်ခါကိုဒီ​လောက်မိုက်​အောင် ​မောင်းနိုင်တယ်​ပေါ့"

ယွမ်ရှင်းကျဲ၏​ဒေတာများကိုစစ်​ဆေး​နေရင်း ကျိုး​ဖေးရွယ်၏မျက်လုံးမှာ စိတ်စွမ်းအင်တိုင်းတာသည့်မျက်နှာပြင်တွင်သာ တန့်​နေခဲ့သည်။

သူ၏အ​တွေးထဲတွင် ​လေ့ကျင့်​ရေးမက်ခါ၏ တိုင်းတာခြင်းကပင်ချို့ယွင်း​နေသ​လော၊ သို့တည်းမဟုတ် Cအဆင့်မက်ခါပဲဖြစ်​နေခဲ့သလားဟု​တွေး​နေမိတာပင်။

သို့​သော်သူယွမ်ရှင်းကျဲကိုသိသ​လောက်ဆိုလျှင် Cအဆင့်မက်ခါကို​တောင်မ​သေရုံတမယ်သာ​မောင်းနိုင်လိမ့်မည်။ ယခုအဘယ်​ကြောင့် အရမ်းကျွမ်းကျင်​နေရပါသနည်း။

ယွမ်ရှင်းကျဲမှာ ကြာကြာထပ်​မောင်းချင်ပြီး ရှုပ်​ထွေး​သောလုပ်​ဆောင်ချက်များကိုပင်စမ်းကြည့်ချင်ခဲ့​သေးသည်။ သို့​သော်သူ၏စိတ်စွမ်းအားနှင့် ကိုယ်ခံအားမှာအလွန်ဂိတ်ဆုံး​ရောက်​နေပြီမို့ရပ်လိုက်ရတာဖြစ်သည်။ မက်ခါ​မြေပြင်​ပေါ်​ရောက်သည်နှင့် ချိတ်ဆက်ခြင်းကိုချက်ချင်းဖြုတ်လျက် မက်ခါ​ပေါ်မှဆင်းလာလိုက်သည်။

သူ​အောက်သို့ဆင်းလာသည်နှင့် လူတိုင်းအားသူ့ထံ၀ိုင်းလာကြပြီး ​လေးစားမှုများ စိတ်၀င်စားမှုများဖြင့်ကြည့်လျက်

"ယွမ်ရှင်းကျဲ မင်းအစွမ်း​တွေလျှိုထားတယ်​ပေါ့​လေ"

"ဟုတ်တယ်၊ မင်း​မက်ခါ​​မောင်းနိုင်မှန်းငါတို့လည်းမသိခဲ့ရပါလား"

"မင်းရဲ့စိတ်စွမ်းအားအဆင့်ကတကယ်ပဲCလား"

တစ်​ယောက်ပြီးတစ်​​ယောက် အလုအယက်​မေးလာခဲ့
​သော်လည်း ယွမ်ရှင်းကျဲကမူမ​​ဖြေနိုင်​တော့။ မက်ခါထဲမှထွက်လာသည်နှင့် သူ၏​ခြေလက်များကိုမနည်းသယ်​နေရပြီး မျက်နှာမှာလည်းဖြူ​​ဖျော့​​နေခဲ့သည်၊ အသက်ကိုလည်းလုရှု​နေရပြီး ​ခေါင်းကလည်းတဖြည်းဖြည်း​လေးလာခဲ့သည်။

လုရန်ရှုလူအုပ်ကြားမှာတိုးထွက်လိုက်ပြီး ယွမ်ယှက်းကျဲထံ​ပြေးသွားလိုက်သည်။

"ရှင်းကျဲ၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ "

လုရန်ရှု၏အသံကိုကြားလျှင် ကျိုး​ေဖးရွယ်လည်း အမြန်​လျှောက်လာပြီး မျက်​မှောင်​ကြုတ် လျက်

"မင်းတကယ်သတ္တိရှိတာပဲဟမ်၊ ယွမ်ရှင်းကျဲ"

ယွမ်ရှင်းကျဲမှာလုံလောက်​သောသန်မာမှုမရှိသည့်အပြင် ​လေ့ကျင့်မှုစနစ်တကျမလုပ်ထားမှန်းကျိုး​ဖေးရွယ်​ပြောနိုင်သည်။ သူမက်ခါအား​မောင်းနှင်နိုင်လျှင်​တောင် အလွန်အတင်းအကြပ်လုပ်ခြင်းသာဖြစ်လိမ့်မည်။

"အမြန်လုပ် ​​ကျောင်း​ဆေးခန်းကိုသွား​တော့"

"ဆရာကျွန်​တော်အဆင်​ပြေပါတယ်"

ယွမ်ရှင်းကျဲ ထရပ်ရန်ကြိုးစားလိုက်သည်၊

"ကျွန်​တော်အသားမကျ​သေးရုံပါ နည်ူနည်း​လောက်နားလိုက်ရင်ရပါပြီ

ယွမ်ရှင်းကျဲမှာ ​နောက်ဆုံးတွင်မှ မက်ခါတစ်စီးကို​မောင်းနှင်ခွင့်ရပြီမို့ ​နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်​မောင်းကြည့်ချင်သည်မှာ ပုံမှန်ပင်။ ကျိုး​ဖေးရွယ် သူ၏အ​တွေးကို​ဖောက်မြင်ရသည်မို့ စိတ်ရင်းဖြင့်သတိ​ပေးလိုက်သည်။

"မင်းခံနိုင်ရည်ဂိတ်ဆုံး​ရောက်​နေပြီ၊ ​နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်​မောင်းလို့မရဘူး"

"ကျွန်​တော်အလွန်အကျွံလုပ်ခဲ့တာမဟုတ်ပါဘူး တကယ်ပါ၊ "

ယွမ်ရှင်းကျဲမှာ ယ​နေ့​လေ့ကျင့်ခန်းအလုပ်များသွားသဖြင့်ပင်ပန်း​ ​နေသည်ဟုသာခံစားရသည်။

ကျိုး​ဖေးရွယ်ကဆိုသည်။

"အလွန်အကျွံ​မောင်းနှင်ခြင်းရဲ့လက်ခန္ဓာ​တွေက​ခေါင်းကိုက်တာပဲ၊ "

"မကိုက်ပါဘူး" ယွမ်ရှင်းကျဲကဆိုသည်။

ကျိုး​ဖေးရွယ်" ဒါ​ပေမယ့် မင်းနှာ​ခေါင်း​သွေးလျှံ​​နေတယ်​လေ"

"မလျှံပါဘူး၊ "

​ယွမ်ရှင်းကျဲ၏နှာ​ခေါင်းနှစ်​ပေါက်မှ ​သွေးနီနီတို့စီးကျလာခဲ့သည်။

ကျိုး​ဖေးရွယ် "​ခေါင်းမာမ​နေနဲ့ မင်း​ခြေ​ထောက်​တွေ​တောင်​သေချာမရပ်နိုင်ပဲနဲ့၊ "

"ကျွန်​တော်အဆင်​ပြေ​နေမှရမှာလား"

​ပြောပြီးသည်နှင့် အားလုံး၏မျက်စိ​အောက်တွင် ယွမ်ရှင်းကျဲ တစ်ယောက်​မြေပြင်​ပေါ်လဲကျသွား​တော့သည်။

လုရန်ရှုလည်းသူ့အား အလျင်အမြန်လှမ်းဖမ်းလျက် ထိတ်လန့်​နေ​တော့သည်။ ထို့​နောက်တွင် ယွမ်ရှင်းကျဲလည်းသတိ​မေ့သွား​​တော့သည်။

သူနိုးထလာ​သောအခါ ​ဆေးရနံ့များဖြင့် မွမ်းထုံ​နေခဲ့သည်။ ​ဆေးဘက်ဆိုင်ရာစက်ရုပ်ထံမှအသံထွက်​ပေါ်လာသည်။

"လူနာနိုးထလာပါပြီ၊ ​နှလုံးခုန်နှုန်းတည်ငြိမ်ပါသည်။ ​သွေးဖိအားတည်ငြိမ်ပါသည်"

သူသည် ​​ဆေးခန်းရှိကုတင်​ပေါ်တွင်လဲ​လျောင်း​နေခဲ့ပြီး လုရန်ရှုနှင့်ကျိုး​ဖေးရွယ်တို့မှာ ​ဘေးတွင်ရပ်လျက်သားရှိ​နေခဲ့သည်။

"မင်းနိုးလာပြီပဲ"

လုရန်ရှု စိတ်သက်သာရာရလျက် သက်ပြင်းချလျက်

"ရှင်းကျဲ ​နောက်ဆို မင်းကိုယ်မင်းသိပ်တွန်းအားမ​ပေးပါနဲ့၊ မင်းမက်ခါတစ်စီး​မောင်းနိုင်တာကိုငါအံ့သြ​ပေမယ့် ဒါ​ပေမယ့်မင်းခံနိုင်ရည်မလုံ​လောက်​သေးဘူး​လေ၊ ကံ​ကောင်းလို့မင်း​အတွက်​ဆေးအမြန်သွင်းလိုက်နိုင်လို့​ပေါ့"

"မင်းနိုးလာတာ​ကောင်းတယ်"

ကျိုး​ဖေးရွယ်မှာလည်းအ​တော်စိတ်သက်သာရသွားတာ သိသာလှသည်။

"မင်းလဲကျသွား​တော့ မင်းကမက်ခါရဲ့​ခြေ​ထောက်ကိုင်ထားတုန်းပဲ၊ မင်းမက်ခါ​တွေကို အဲ​လောက်​တောင်သ​ဘောကျတာလား၊ အရင်တုန်းကငါဘာလို့မသိခဲ့ရတာလဲ"

ယွမ်ရှင်းကျဲဖြည်းညင်းစွာထရပ်လိုက်သည်။ သူစိတ်ရင်းဖြင့်​တောင်းပန်လိုက်သည်၊

"ကျွန်​တော်​တောင်းပန်ပါတယ်၊ ​နောက်တစ်ခါဆို မဆင်မခြင်မလုပ်​တော့ပါဘူး၊ ကျွန်​တော်အခု အပြည့်အ၀ပြန်​ကောင်းသွားပါပြီ ၊ ပြီး​တော့ကျွန်​တော့်မှာ အချိန်ပိုင်းအလုပ်ရှိ.."

လုရန်ရှုကသူ့အားအိပ်ယာ​ပေါ်ပြန်လှဲချလိုက်သည်။

"ဒါကမဆင်မခြင်လုပ်ရုံသက်သက်မို့လား၊ "

ကျိုး​ဖေးရွယ်မှာ စိတ်တိုလွန်း၍ သူ၏နှုတ်ခမ်း​မွှေးတို့ပင်လျှင် နှာ​ခေါင်းကိုထိ​တော့မတက်။

"ကိုယ့်ဘာကိုယ်စဥ်းစား ၊ မင်းကအခုမှလူသစ်ပဲရှိ​သေးတယ်၊အဲဒါကိုမင်းကကိုယ့်ဟာကိုယ်ပင်ပန်း​နေမှန်းသိရက်နဲ့ မက်ခါ​မောင်းရဲ​သေးတယ်၊ ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်အ​ခြေအ​နေကို ကိုယ်မသိဘူးလား"

ယွမ်ရှင်းကျဲ နှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်း​စေ့လျက် ဘာမှမ​ပြောနိုင်​တော့​ချေ။

"ကိုယ်ခံအားနဲ့ စိတ်စွမ်းအားကိုအနာဂါတ်မှာပို​လေ့ကျင့် "

ကျိုး​ဖေးရွယ်သူ၏​လေသံကို​လျော့လိုက်သည်။

"မင်းရဲ့ စိတ်စွမ်းအားနဲ့ ကိုယ်ခံအားတိုးမလာခင်အထိငါမင်းကိုမက်ခါ​တွေထိခွင့်မပြုနိုင်ဘူး၊ "

မူလတွင်​သေ​​တော့မည်လူလို​ပျော့ဖတ်​နေ​သော ယွမ်ရှင်းကျဲမှာ ချက်ချင်းထထိုင်လာပြီး

"ဟင့်အင်း ကျွန်​တော်နည်းနည်းပဲပင်ပန်းသွားတာပါ၊ကျွန်​တော်.. "

ကျိုး​ဖေးရွယ်ကလည်းသူ့ကိုတားလိုက်ကာ

"​ကောင်း​ကောင်းနားလိုက်​​တော့.. "

မသွားခင်တွင် ကျိုး​ဖေးရွယ်က ယွမ်ရှင်းကျဲအားအ​လေးအနက်ကြည့်လျက် တခါမှမ​ပြောဖူး​သော​လေသံဖြင့်

"အနာဂါတ်မှာ မက်ခါနဲ့ပါတ်သတ်ပြီး သိချင်တာရှိရင် ငါ့ကိုအချိန်မ​​ရွေးလာ​မေးနိုင်တယ်"

ထို့​နောက်သူထွက်ခွာသွား​တော့သည်။

​ဆေးခန်းမှထွက်လာသည်နှင့် ကျိုး​ဖေးရွယ်သည် သူ၏​လေ့ကျင့်​ရေးမက်ခါအားချို့ယွင်းချက်ရှိမစှိ အရင်ဆုံးစမ်းသပ်ရန် ​တေးထားလိုက်သည်။ ယွမ်ရှင်းကျဲ၏စိတ်စွမ်းအားအဆင့်မှ Cဖြစ်သည်။ ထို့​ကြောင့် ဤမက်ခါမှာလည်း Cအဆင့်သာဖြစ်သင့်သည်။
မက်ခါအားအဆင့်​ကျော်​မောင်းနှင်ခြင်းကို​တော့ ကျိုး​ဖေးရွယ်လုံး၀ဖြစ်နိုင်သည်ဟုမထင်​ချေ။

လုရန်ရှုသည်ယွမ်ရှင်းကျဲအားမျက်​စောင်းထိုးကြည့်လျက် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

"ဆရာကမင်း​ကောင်းဖို့အတွက်လုပ်​နေတာ၊ ဒါ​ပေမယ့်ငါကိုယ်တိုင်လည်း မင်းဘာလို့မက်ခါ​တွေကိုအဲ​လောက်သ​ဘောကျသွားမှန်းနားကိုမလည်ဘူး"

ယွမ်ရှင်းကျဲ​ခေါင်းကုတ်လိုက်သည်။

"အဆင်​ပြေပါတယ်၊ ဒါကငါ့ရဲ့ပထမဆုံးအကြိမ် မက်ခါ​အစစ်ကိုမောင်းရတာဆို​တော့ ငါနည်းနည်းစိတ်လှုပ်ရှားသွားလို့ပါ။

"ဒီ​တော့မင်းမက်ခါဘယ်လို​မောင်းရမလဲ သင်ဖူးတယ်​ပေါ့၊ "လုရန်ရှူ​မေးလိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ်" နှစ်ဦးသားအ​တော်ကြာ​ပြောပြီး​နောက် လုရန်ရှု သန့်စင်ခန်းသုံးရန်ခဏထွက်သွားခဲ့သည်။
ထိုစဥ်တံခါး​ခေါက်သံထွက်သာခဲ့သည်။ ထို့​နောက်တဖက်လူသ​ဘောတူမတူ​စောင့်မ​နေပဲ ထိုလူကအထဲကို၀င်လာ​တော့သည်။

ယွမ်ရှင်းကျဲလည်း မဖိတ်​ခေါ်ပဲ​ရောက်လာ​သော ဧည့်သည်ကိုကြည့်လိုက်ရာ ​လေထုမှာရုတ်ချည်း​အေးခဲသွား​တော့သည်။

ထိုလူမှာချီယုပင် ဖြစ်​တော့သည်။

xxxxx

Continue Reading

You'll Also Like

747K 30K 50
ဒုတိယအကြိမ် ပြန်တင်ခြင်း....
88K 12.9K 61
'' အကောင်ပေါက်လေး ဒီကိုလာ ပြီးတော့ မင်းရဲ့ချစ်စရာ ကောင်းမှု တွေကို ပြသ ပေး!'' English title ' Little orc comes hear , show off your cuteness! '' Titl...
652K 88.2K 159
Unicode + Zawgyi ကိုယ်တိုင်ဖတ်ချင်မိတဲ့အတွက် ဘာသာပြန်ခြင်း ဖြစ်ပါတယ် ပျော်စရာကောင်းသော နေ့ရက်လေးများ ပိုင်ဆိုင်ကြပါစေ