Adam hediyelerle gelmişti, sabâhın nûrunda seyrini fotoğraflamış ve Huzur'da huzur bulmuş sözlerle;
Secde ve dua ile Huzur'da huzur bulduk çok Şûkûr...
Başı dumanlı dağ ile iki çift kanat ile huzur bulduk çok Şûkûr...
Bacadaki güvercin, daldaki tomurcuk ile bir kanat damla ile huzur bulduk çok Şûkûr...
Kadın sabahın nûru, fecr vakti sakinlerinden, gözlerindeki ışıkla baktı karelere tek tek;
"Dağları yine sarmış duman. Nasıl da yakışıyorlar değil mi?
Dumanı kalkmakta olan dağların fotoğrafları çok hoş, güzel yakaladınız...
Çeteden bir gözcü çatıda, tam bacanın üzerinde gözcülük etmekte. Planları nedir acaba?
Hareketsiz dağlar, dumanıyla birlikte Rabbine doğru secde etmekteler. Bu bir tesbihtir, duadır.
Her bitki, yaprağıyla, çiçeğiyle, meyvesiyle secde ve dua eder...
Kâinat secdeye varmış, siz de 'gördünüz' ve fotoğrafladınız.
Müthiş birşey..."
Adam hediyelerinin kabulü ve seyrin ortk sevinciyle söze girdi;
Kainat secdeye varmış, her biri secde ve dua halinde, her biri kendi dilinde...
Her biri hareket halinde, her biri güne başlamış vaziyette...
Dağda duman dolanır, gökte kuşlar süzülür, dalda damla damla sular... Hepsini bir karede toplamak bir makinede olmaz ama Yaradan eşsiz bir fotoğraflama eşsiz bir kayıt cihazı vermiş insana...
Bir yandan kayıt yapıyor insan bir yandan bağ kuruyor.
Gördüklerini gördüğü yerde bırakmazsa insan, bu bağ kurulabiliyor, kayıt şuurluca yapılıyor...
Rabbimin nimetlerine sonsuz Şûkûrler olsun!
"Aşkı, yanarken feryad etmeyen insana sor" dedi kadın...