Ethan's POV
Kanina pang nakarating ang teacher pero wala pa rin yung Cherub na yun. Nanakot ata ng mga lalake sa cr. Hehe. Natawa ako sa isip ko pero, nakalabas. Kaya ayun, tinanong ako ni Matt kung may problema ba. Umiling ako. Hm... Naimagine ko lang kasi mukha nya kanina. Para syang white man. Not white lady. White man.
"Bro, grabe naman yun si Cherub. Biruin mo, natawa pa nung masabugan sya ng powder sa mukha?" Sambit bigla ni Caelum habang umiiling. "Grabe din yung baklang yun."
Maya-maya pa, dumating na sya. Ginulo nya ang buhok nya dahilan para may mahulog na mga powder mula sa buhok nya. He continued doing that until he reached his chair.
"Now I look like Oddish of pokemon. Except, my weeds are black and withered. Whahahahhaa!" Rinig kong bulong nya. "Now I'll use, sleeping powder!" Pagkasabi nito, he shook his head hard until he's surrounded by white powder that he assumes to be "sleeping powder".
"Cherub–" tawag bigla ni ma'am. Hm.. sigurado ako, magsusumbong itong si Cherub kay ma'am Alya. "Bakit natagalan ka? At ano 'yang nasa buhok mo? Para ka tuloy panda." Cherub chuckled when he heard ma'am's comment.
"Eh ma'am, binigyan po kasi ako ng isang box ng isang student pagpunta ko sa locker ko. Nung pagbukas ko, BOOM!" He shouted while making an exploding gesture. "Kaya ayun po. Hhihihihihi!!"
Now that's not true. Pinagtakpan nya lang ginawa ni Eric sa kanya. Hmm... Weird.
"Okay. But next time, don't accept anything from the students here. They can be naughty as the students of junior high." Paalala ni ma'am sa kanya.
He nodded and grinned. How can this boy cover what Eric did to him? How.. how selfless of him. I realized that he's looking at me when I saw him grinned again. I adverted my gaze and focused on the subject. What is this strange feeling? He! Basta.
Ma'am discussed about mental illnesses in her subject 'personal development'. She discussed about the factors that affects the development of a certain type of mental illness to a person. While discussing, I looked at Cherub na nakangiti habang nakikinig. There is something wrong with him. I noticed it pagdating palang nya dito. Hindi ko lang alam kung ano. Wala syang kahit isang kaibigan dito pero, nakangiti lang sya. Minsan, he can be found listening to music or reading wattpad. He draw sometimes. Kahit day two palang nya dito, he suffered a lot sa kamay ng mga kaklase ko. And it includes Matt and Caelum.
Natapos na ang period ni ma'am kasabay ng pagtunog ng phone ni Cherub. Sinagot nya ang video chat ng isang babae.
"Hoy Cherub?! Ano yung nabalitaan ko kanina ha??" Rinig kong tanong ng babae.
"Ha? Ano na naman bang pinagsasasabi mo Keilah?" Natatawang tanong nya.
"Your mom heard you mumble words last night. Something about not asking to be alive." Paliwanag nung babae while emphasizing the "not asking to be alive" sentence.
"Hehehe–" he chuckled nervously. "Wala akong matandaan eh.. probably because, tulog ako nun."
No, I don't think so.
"Hoy Cherub Clayton Sanford, 'wag mo nga akong maloko. Naku!! Lagot ka sa akin mamaya."
"Huh? Bakit mamaya? Pupunta ka sa flower shop 'no?"
"Yep."
He sighed before talking. "What did I told you about that matter? You can't go there. Baka mamaya, sinusundan kana pala nila Radson. Edi nalaman nung mokong na yun kung nasaan ako."
Tumaas ang kilay ko sa narinig ko sa kanya. I know I shouldn't listen to their conversation pero, can't help it. Magkatabi lang kami ng upuan. He talks to loud. So as the girl on the other side of the screen.
"Okay fine. Hindi na muna ako pupunta dyan."
"I'll tell you to come when everything is settled. Okay?" Lumingon sya sa gawi namin at binalik ang atensyon nya sa babae na kausap nya.
"Teka nga Cherub, nasa school ka ba?" Tumango lang ito sa tanong ng babae. "Pakita mo nga sa akin yung nagbato ng dodgeball sa ulo mo. Malilintikan 'yan sa akin. Paduduguin ko din ilong nya kagaya ng pagpapadugo nila ng ilong mo."
"Naku, wag na!! Tapos na rin naman yun." Protests nya.
"Cherub, 'wag ka ngang pasaway!!"
"Eh kahit naman kasi sabihin ko sayo, hindi mo naman sila mauupakan. Gaya nga ng sabi ko, katuwaan lang yun."
"Naku!! Ito talagang batang 'to! Ang hilig pagtakpan ang mga nananakit sa kanya. Haysst!!"
Are they talking about the dodgeball yesterday on PE period? Bakit wala akong alam na dumugo ang ilong ni Cherub?
"Kamusta na pala yung bruises mo? Yung natamo mo kahapon sa dodgeball?" Tanong ulit nung babae.
"Ito, okay na rin naman. Gumana yung cold compress. Mabuti nalang, sinuggest mo." Ngumiti ulit sya. "Oh and by the way, I made a few friends here."
"Ah? Really? May mababait din pala sa section nyo."
Biglang hinarap ni Cherub ang screen sa gawi namin. "That's what I'm talking about." He said proudly. Hindi nila napapansin na kanina pa ako nakikinig sa usapan nila. At kahit hindi totoo, sinabi nya na kaibigan na nya yung mga taga-rito.
"See? I told you I'm fine here. Talagang katuwaan lang yun."
"Siguraduhim mo lang ah!! Kasi pag nalaman ko na nagsisinungaling ka sa akin, sasabihan ko ang mga kaklase natin na resbakan na dyan. Sabihin ko rin si Radson na puntahan ka dyan!" Bakas sa boses ng babae ang pangamba at pagbabanta.
"Okay nga lang ako hehehhe... Sige na. Una na ako. May teacher na kami." Paalam ni Cherub.
"Oh sya sige. Call ka ulit mamaya."
"I will." With that short reply, he ended the call. I heard him sighed. Kumunot bigla ang noo ko.
He use the excuse na may teacher na to end the call? Really? Natawa sya bigla dahilan para mag mukha syang baliw. Maya-maya pa, tumayo sya dala ang bag nya. "Um.. Ethan, pakisabihan nalang si Mr. Perez na pupunta lang ako sa locker ko para kunin yung notebook ko. And thank you pala dito–" binigay nya sa akin ang math book na hiniram nya kahapon bago mag-uwian.
Tuluyan na syang umalis ng room. Pero bago pa man sya makaalis ng tuluyan, nahagip ng mata ko yung notebook na gagamitin sya sa third subject namin.
I opened the few pages of the book until I noticed something na nakadikit sa isang page ng book.
Hanggang dito pa lang natatapos ko. Haystt! Hihiramin ko nalang ito sa kanya next time...
Kamusta na kaya si Damien sa bahay nya? Sana nadidiligan nya rin yung si Damien the black rose ko. Huhu (T-T). Miss ko na yun...
Hmm... Pinangalanan nyang Damien yung black rose na yun? Don't worry. Inaalagaan ko naman sya ng mabuti. Looks like, Alaga ni Cherub yung black rose na yun. It even got a name! Napangiti nalang ako na parang baliw habang paulit-ulit na binabasa yung sticky note na nakalagay sa libro.
"Bro? Anyare kay Ethan? Nababaliw na rin ba sya tulad nung faggot na classmate natin?" Biglang tanong ni Caelum.
"I don't know." Tipid na sagot ni Matt. Sinarahan ko ang libro at binalik sa loob ng bag ko. Of course, while keeping the note where I found it.
"Bro sa tingin mo, ano kayang rason bakit ka binigyan ng black rose nung lalake na tinutukoy mo?" Tanong ulit ni Caelum sa akin.
I shrugged. "Ewan. Probably because, hindi na nya maalagaan yung rose. O hindi kaya meron syang bagong rose."
"O hindi naman kaya, sanay lang yung lalake na yun magbigay ng roses sa customers nila." Suggestion ni Matt.
I highly doubt that. Cherub gave me that rose because of something. Maybe because sinabihan sya ni mama na need ko ng tanim sa room ko. As I think of reasons of why he gave that rose, sumagi sa isip ko yung pagkawala ng nightmares ko kahapon at kanina. At parang gumaan ang buong surrounding sa kwarto ko. Hindi kaya ito yung rason kung bakit nya ako binigyan ng rose? Weird naman.
Thoughts?