TATAPUSIN KO NA 'YANG PHASE KO NA 'YAN.
A/N: Please listen to "All i Want" by Kodaline when Jane is driving to pick up Janella from the airport.
(Song suggested by @_ElixVanguardia on Twitter.)
HINATID KO SYA SA AIRPORT. Nagdala lang sya ng purse nya since marami pa naman raw syang gamit dun sa bahay nya sa US. Assurance na rin daw na babalik sya. Sabi ko naman sakanya, paano naging assurance 'yun eh kayang-kaya nyang bumili ng iba pang mas mamahalin at mas magagandang damit sa ibang bansa?
Ewan ko ba, kasasabi ko lang kahapon na hindi na ako mag o-overthink eh.
She hugged me na parang walang ibang tao sa paligid namin dito sa airport.
I whispered in her ear habang naka-yakap sya sa'kin.
"I love you, but people are watching." I whispered.
"Oh, sorry. I love you too." She said pagka-alis nya sa pagkaka-yakap nya sa'kin. She's so adorable.
"Sige na, go inside na. Baka ma-miss mo pa flight mo." I said, while pushing her in the entrance.
"You're the one that i will miss." She pouted like a baby.
Jusko! My heart is melting! Napaka green flag mo, Janella Salvador!
"Four days ka lang namang mawawala. Umuwi ka sa 31 ha! I'll pick you up. Sige na, i'll just call you pag nasa car na ako." This time, naka-pasok na sya sa entrance ng airport dahil sa pag-tulak ko sakanya.
She waved at me goodbye while pouting.
Paano pa ako makaka-alis nyan papuntang parking lot kung ganyan ka?
Focus, Jane. Babalik naman bebeloves mo eh. Apat na araw lang syang mawawala. Kalmahan mo, okay?
Pagbalik ko ng sasakyan, nalungkot agad ako. Kanina kasi habang nasa byahe kami, she's holding my hand pa habang nagmamaneho ako.
Gosh, miss ko na sya kaagad.
As promised, tinawagan ko sya kaagad.
Huminga muna ako ng malalim bago ko i-dial ang cellphone number nya.
Pagka-dial ko, sumagot sya agad.
"Babi i miss you so much, i'm gonna cry." Rinig na rinig ko sa boses nya 'yung lungkot nya.
"Bakit ka pa kasi pupunta ng US? 'Di mo ba pwedeng i-utos nalang sa iba?" Tanong ko. "It's very important kasi babi, i don't want anyone to know about that."
"Do you mind telling me kung ano ba talaga 'yun?" Gosh, what's that important thing na kailangan, sya pa mismo talaga ang pupunta dun?
"Yes babi, i would mi--"
"Janella! Sorry to bother, pero pwede ba kaming magpa-picture? Idol na idol ka kasi namin."
"Oh yeah! Sure!" She quickly ended the call. Nag-panic siguro.
My poor baby.
I scrolled muna through one of my social media account.
It's been 10 minutes. Jea's still haven't calling me.
"My friend and i saw Janella Salvador here in the airport right now. Bago kami lumapit sakanya, we saw na parang may kausap sya tapos pag-lapit namin, my friend and i heard that she's calling someone "babi". Probably the one na kausap nya before kami magpa-picture."
After the caption, may picture nila sa baba.
Gosh! Sabi ko na nga ba dapat i prohibited her from calling me babi in public, lalo na kanina/ngayon eh.
I decided to check the comments dahil tumataas na rin ang likes, shares and comments nito.
"Ano meaning nito? May boyfriend na ba si Janella?"
"Paano na si Jane? My poor baby. :( "
Hindi ko alam kung anong magiging reactions ko sa mga comments na 'to. Sobrang nakaka-tuwa.
"What if si Jane pala kausap nya? We saw Jane outside the airport, pushing Janella inside the airport dahil ayaw pa ni Janella pumasok sa loob ng airport at nakayakap at pout pa sya kay Jane."
May picture rin kaming dalawa ni Jea na nagyayakapan sa harapan ng entrance ng airport.
Gosh! Are they part of the paparazzis?
"Hala! Omg! Baka nga talaga si Jane 'yun!"
Oh kanina parang nalubog na hope nyo samin ah, biglang layag ba mga vadengs?
"Caca" has one (1) message.
Wow ah, after 13 minutes, ngayon ka lang
nag-paramdam? At message lang talaga? Really?
Chatting with "Caca".
"Babi sorry, i won't be
able to call you again na.
people are watching me.
Imma enter the plane na.
Go home, i love you."
Seen.
"Okay, ingat ka."
Delivered.
Bakit ako mag i-i love you back sakanya, wala pa nga kaming label eh?
Ano ako, easy-to-get?
No, no, no.
Pagka-uwi ko ng bahay, sa bahay ko na ako mismo tumuloy. Pinapa-hatid ko na rin 'yung mga gamit ko sa PA ko.
Sabi ko, kunin nya sa bahay ng parents ko since alam naman na nya bahay nila mama.
Ayoko na rin kasi munang pumunta dun kina mama kasi tatanungin nanaman ako ng mga milyon-milyong mga tanong ng mga 'yun.
And also, may new year vacation kami. 2 weeks actually.
Inaya ko rin si Zoe sa family buena noche namin, pati na rin si Joshua at Kim.
Syempre, naging part na rin sila ng buhay ko. Si mama, close na rin sila ni Zoe.
Ang kwento nga nito ni Zoe sa'kin nung nakaraan, nag dinner raw sila ni mama kinabukasan nung show namin eh.
Nako, kinuwentuhan raw sya nang kinuwentuhan ni mama kung gaano raw ka-supportive saamin si mama sa loveteam namin ni Jea.
'Di ko lang masabi na, malamang supportive si mama dahil alam nyang may something kami ni Jea.
Well, oo, pinsan sya ni Jea. Pero still, hindi pa rin namin pwedeng sabihin dahil sa hindi ko pa sya kilala ng matagal dahil ayun basehan ko ng loyalty sa'kin.
Well, ayos lang naman na ininvite ko si Kim at Joshua sa buena noche namin dahil hindi naman kami nag a-act ni Jea na we're together at hindi kami nagiging suspicious sakanilang tatlo ni Zoe.
Baka kasi isa kay Joshua at Kim ang traitor.
Pero malabo kasi talagang si Joshua 'yun. Sa kulit nun?
Kaya si Kim talaga 'yung pinag-dududahan ko. Bukod sa mataray sya sa'kin nung una, hindi rin maganda ang approach nya sa'kin noon.
It can't be Zoe rin dahil sa sobrang bait at pure nya like Joshua. Ako nga 'tong hindi maganda 'yung approach sakanya nung una.
I even called her stalker.
Hindi ko alam na pwede kaming maging close, just like this.
Kinabukasan, i waited for Jea to call me. Tanghali na, actually. Kina-kabahan na nga ako dahil baka ghinost na ako nito.
Saktong-sakto naman sa overthink ko, biglang nag-vibrate 'yung cellphone ko.
My cellphone is letting me know na may tumatawag sa'kin.
"Oh gosh, oh gosh! Jea?!" I didn't even bother to look kung sino 'yung natawag sa'kin.
"Mama ito Ja-neh anak. Punta ka dito, may hinanda akong food para tanghalian." I looked at the name and tama nga, si mama.
Nawala 'yung abot-tengang ngiti ko.
Pero don't get me wrong, i love my mama. Sadyang disappointed lang ako kasi kanina pa talaga ako naghihintay sa tawag ni Jea.
Grabe rin trust issues ko, maski boses hindi ko na pinagkakatiwalaan eh.
"Sige ma, be there in two hours." 10am na. Saktong ala-una ako makakapunta dun.
Pagka-end ko ng call, nag vibrate ulit.
This time, nakita ko na si Jea na talaga 'yung tumatawag. Kaya bumalik ang abot-tengang ngiti ko na kanina'y nawala.
"Hello babi! I'm already here in my penthouse on seattle." Akala ko ba New York?
Oh well, mayaman sya at i guess marami syang pambili ng penthouse.
I'm not going to overthink over a little thing na maski ako, kaya kong sagutin gamit ang utak at tiwala ko sakanya.
"How's the flight?" Tanong ko. "It's actually tiring, even though i'm just sitting in a chair of the airplane." I laughed at her dahil she do sounds tired.
"Well, i hate to break the call but i need to go and change my clothes dahil pinapa-punta na ako ni mama sa bahay."
"Wait, aren't you in your parent's house?"
"No, umuwi muna ako sa sarili kong bahay. Baka mamaya magkaroon na ng multo rito dahil hindi ko nanaman inuuwian." I jokingly said, then chuckled afterwards.
"Stop joking about ghosts. You know that i'm alone here, right?" Gosh, takot pa rin sya sa multo? Ang tanda-tanda na eh.
"Awooo!" Asar ko pa sakanya while laughing at her. "Jane, stop!" Ito na, titigil na.
"Gosh! Now i need to go outside just to forget your joke!" Grabe, ganon ka-lala pagka-takot nya sa multo?
Oh well, hindi ko naman hawak at kontrolado ang mga fears nya.
I once again said goodbye to her and nagbihis na ako.
Tinatamad pa nga ako pumunta kina mama kasi feeling ko may something na mangyayari na hindi ko magugustuhan?
Ewan ko ba.
Nakarating ako sa bahay ng 12pm. Sabi pa nga ni mama na ang aga ko eh.
Kumain kami ng lunch at aalis na sana ako, pero mama said na may surprise party raw.
Hala i totally forgot! It's papa's birthday!
Oh gosh! Wala akong gift!
"Teka ma! Bili lang ako gift ni papa! I totally forgot!" Mama laughed at me, and thankfully she let me buy a gift for papa.
"Don't tell him that i forgot ha! I love you ma!" I am now in the grocery store. Wala rin si papa sa bahay kasi nasa work.
Maybe he forgot his own birthday dahil busy na rin sya these days.
Si Alex naman, ewan ko kung kailan babalik 'yun dito sa Pilipinas.
Sya ang nag-aasikaso ng US branch nila dun eh.
Sabi pa nga ni papa sakanya dati, kung hindi lang gay si Alex, boto sya eh.
Jusko pa, kung hindi bakla si Alex, ako bakla ako.
Halos masuka-suka kami sa sinabi ni papa nun.
Pero syempre, tinawanan lang sya ni papa nun habang nagduduwal-duwalan si Alex nun pagkatapos sabihin ni papa 'yun sakanya/samin.
I found something nice.
I should definitely buy this.
I finally found a gift na magagamit ni papa.
Pagka-balik ko, mag-gagabi na.
Ewan ko, ganon ako katagal sa labas?
Well, i spent my whole day kaka-hanap ng perfect gift for papa na hindi ko pa naibi-bigay sakanya.
Anyways, pagbalik ko sa bahay, naka-handa na 'yung surprise party namin para kay papa sa pool area namin.
Nilalabas na rin ni mama at nilalagay na rin nila manang Dory 'yung mga food sa may table.
Si Zoe nandito. Pero 'yung dalawa wala. Busy raw eh.
Ano kaya ang pinagkaka-busyhan nung dalawang 'yun ngayon?
Anyways, andito rin 'yung friends and family nina mama at papa.
"Zoe!" I yelled. "Jane!" She rushed towards me and hugged me.
I hugged her back as a friend.
"When did you get here?" I asked. "Actually kararating ko lang." She answered while smiling.
She removed herself from hugging me after i asked her.
"Ja-neh, nasa labas na papa mo!" Mama said. Buti nalang rin at tapos na silang maglabas ng mga foods and mag-prepare.
Nagtago kaming lahat.
We also turned off the pool lights.
To lure my papa from going in here.
"Manang Dory? Emma? Asan kay--"
"Surprise!!!!" We turned on the lights kasabay ng pag-step out nya dito sa pool area.
'yung kaninang mukha nyang confusion, napalitan ng happiness.
"Wow! Thank you all for preparing this surprise for me!"
"Actually pa, sina mama lang ang gumawa nito. I spent the day finding you the best gift ever." Nilabas ko 'yung gift ko sakanya na nakabalot.
Well, pinabalot ko na sa cashier kanina since they're also selling gift wrap.
"Wow! Can i open this now anak?" I nodded. "Yes you can, papa." I said while smiling.
I'm sure na magugustuhan nya 'tong gift ko for him!
I'm really positive.
He's removing the gift wrap tapos...
"Wow! A... Mug."
"Yes. It sayd, 'The Best Dad' with a big heart on it!" I happily said.
"Aren't you happy pa? Parang hindi ka masaya ah." Kung hindi sya masaya sa gift ko, syempre malulungkot ako.
"I spent my whole day looking for a perfect gift pa naman tapos--"
"I'm so happy and grateful for your gift Ja-neh. Thank you anak!" He hugged me. Nakita ko na parang natatawa si mama at Zoe sa'kin.
Aba, what's so funny? It's the best gift in the world kaya!
I'm positive.
"Time to blow the cake!" Mama said while lighting up the candle.
"Make i wish po tito." Zoe said.
Papa blowed the candle without making a wish.
"Why didn't you make a wish po tito?" Zoe asked.
"I can't wish for anything more. Kung meron man, i'll save it kung kailan kailangan." He happily said.
"Ako may wish ako for you pa." I said.
"I want you to be healthy at iwasan ang palaging pagka-kape ha? Ikaw rin ma, huwag ilubog ang sarili sa work. For you rin Zoe, 'wag mainitin ang ulo. I love you all." Wow, hindi ko inakalang magiging emotional ako tonight.
"Ano ba 'yan Ja-neh, parang nagpapa-alam ka?" Mama said, while crying.
"Anong paalam ma? Alam mo namang healthy na healthy ako oh. Speech lang 'yun para sa ka-dramahan ko." I jokingly said while tears are running down through my cheeks and while smiling rin.
"Paano ko naman maiiwasang mag-kape? Eh binigyan mo nga ako ng coffee mug!" Birong sabi ni papa tapos tumawa, to cut the whole drama tension.
The guests laugh along with us.
After that, the party started and ended at 10pm.
Zoe offered to give me a ride pero i had my car with me naman kaya i turned down her offer.
I am now home and naka-shower at naka-palit na rin into my pj's.
I called Jea pero mukhang natutulog pa.
Pero may text sya sa'kin kanina. She's greeting papa a happy birthday. Sabihin ko nalang kay papa bukas pag pumunta ulit ako dun.
Jetlag siguro si Jea. But anyways, ayaw ko naman syang guluhin kung nagpa-pahinga man sya.
I slept na.
--
FINALLY! SUSUNDUIN KO na si Jea. 20 minutes nalang at susunduin ko na sya. She sent me her flight details rin kahapon kaya alam ko. Sya pa nga mismo nagsabi na sunduin ko sya. Pero syempre, kahit hindi nya sabihin sa'kin, susunduin ko naman talaga sya. Ako pa ba? The best kaya ako.
Pero check the label!
I bought a bouquet of red roses for Jea dahil ayun ang gusto nya. Parehas naming gusto, actually.
Napa-tagal rin ako sa pagbili ng flowers eh. Marami kasing tao ngayon dito sa labas. Buti nalang i'm wearing my hoodie and naka face mask rin ako ngayon, para hindi ako makilala.
Sa ganito karaming tao, impossible na walang nakaka-kilala sa'kin.
Isa pa, baka dumugin ako since ako lang mag-isa at wala akong PA na kasama or bodyguards as usual.
I like to be on my own kapag gagala ako, or to be with my friends or together with Jea.
Ngayon lang talaga ako nagtago ng ganito kasi nga sa dami ng tao ngayon sa labas, since new year's eve nga.
Gabi na kasi ngayon. 8pm lapag ng eroplano nya. Probably 9:30 - 10:00 pm ang labas nya ng airport.
8:30 na ngayon hehe.
Nagmamaneho na ako papunta sa airport ngayon since 8:30pm na nga at tapos na ako makabili ng bouquet.
She called me.
"Babi, where are you na po?" Gosh, nakalabas na ba sya? 8:30 pa lang ah?
"Ha? Are you waiting outside na ba?"
"Mhm." She answered.
"Hala! I thought mga 9pm ka pa makakalabas! Sorry babi! Malapit na ako don't worry!" She giggled.
"It's fine, i can wait po. I'm in gate 3." Nag p-po nanaman sya sa'kin? Grabe, nakaka-melt.
"Copy that. Malapit na malapit na ako promise." Binilisan ko na rin 'yung pagma-maneho.
"It's okay babi, take your time. I won't go anywhere."
"But i don't want you to wait. Sorry po."
"Don't apologize. It's okay. Drive slowly and safely. I can hear your engine." Well, malakas talaga tunog ng engine ko ngayon. Sports car ba naman ang ginamit ko ngayon para fancy pang sundo at dagdag pogi points na rin sakanya.
"Rinig mo pa 'yun?" I laughed. "Don't worry, magaling naman akong magmaneho."
"Even though, drive slowly and safely. I don't want you to get hurt." Nakaka-tunaw talaga oh, napaka-sweet.
Ano kayang nakain nito? May kasalanan kaya?
"Well thank you for caring. Ikaw rin, mag-iingat. I don't want you to get hurt also, alright? I love you so much my Janella."
"Wow, why are you so drama? I love you more."
"Wala lang, hindi ba pwedeng i want you to be safe also?" I chuckled.
"Not really, i'm just touched. Well, where are you na ba?"
"Basta malapit na."
"Alright."
"I can't wait to see y---"
"Babi?"
Babi."
"Jane?"
"Jane."
"Jane!"
"Jane what is that sound?!"
"Hey?! Are you alright?!"
Tears started to fall.
I can't move.
I can't speak.
I can still hear her.
But her voice is slowly fading.
As well as my sight getting blurry.
I can hear ringing in my ear.
Why now?
Janella's POV
--