03
Bigla akong nahiya sa hitsura ko. Wala pa akong ligo while sya sobrang fresh! Tumingala ako sakanya. Ang linis tingnan ng kabuan ng mukha n'ya, wala ka talagang makikitang dumi kahit isa. Perfect!
"You won't invite me to come inside? That's rude."
"Nasaan si Wrena, S-sir?"
"She can't come. Dad called her in his office while we're on our way here."
"Ah ganon ba," sabi ko sabay tango-tango.
"Mag-isa kalang dito?" Tumango naman agad ako dahil hindi ko alam ang gagawin ko.
"M-may binili lang sa labas, hihi..."
Nanatili kaming nagkatitigan hanggang sa ako ang unang umiwas. Para nyang kinakain ang buo kong pagkatao.
"Hindi mo ba ako papasukin?" Seryosong sambit n'ya. "And you are sick? Is it true?"
"Isa-isa lang po ang tanong, ano kaba. Pasok ka muna, Sir!"
Agad naman syang pumasok sa loob. Gago nakakahiya, ang kalat ng sala namin. Para tuloy akong nanliit. Hindi sya bagay sa ganitong uri ng bahay! Iginaya ko sya sa sofa saka doon pinaupo, mukha syang babasagin. Inilibot nya ang tingin sa buong bahay.
"First time mo makapasok sa ganitong bahay, Sir? Mukha kang ignorante," natatawang saad ko.
Binigyan n'ya lamang ako ng isang malamig sa tingin at walang ka ngiting-ngiti mukha. Ay walang bago. Sinimulan kong iligpit ang mga projects ko sa lamesa na nasa harapan n'ya.
"You should take a sit, young lady. You are sick!"
"Hindi naman po ako balbado!" Sigaw ko pabalik sakanya.
"Tigas ng ulo mo."
"Nugagawen," inismaran ko sya.
"E kong hindi ka po pumunta edi sana natutulog ako ngayon. Nakakahiya naman sayo kong hindi ko liligpitin 'to-."
"You don't have to, let go of that. Maids will take care of that–."
"Wala kaning maid, okay? Hindi kami sobrang yaman tulad n'yo." Napasimangot ako. His forehead furrowed.
Isa-isa kong pinulot ang maliliit na papel. Napatigil ako ng maramdaman ko ang kamay nya sa balikat ko.
"Sit. Let me," malamig na sabi n'ya.
Agad n'yang hinawakan ang pulsuhan ko at iginaya paupo ng sapilitan. Napasinghap ako ng sinimulan n'yang ligpitin ang natitirang kalat.
"H-hoy ano kaba, hindi bagay sayo maging katulong. Tabi ako na dyan!"
Tumayo ako at akmang tutulong nadin ay biglang bumukas ang pintuan. Dalawang kalbo na naka uniporme. Guard nya ata. May dalang groceries at prutas. Required ba maging kalbo pag guard? Hindi naman ata.
Nanlaki ang mata nila napatingin kay Sir Wrath. Sino ba namang hindi. Pati nga ako eh. He looks hot, though.
Feel na feel nila yong bahay namin. Nilagay ata nila ang mga dala nila sa kusina.
"Ano po 'yon, Sir? Yong bitbit nila," sabi ko sabay dungaw sa mga kalbo sa kusina.
"Groceries–."
"I mean para po saan? Nanalo ba kami ng raffles ganon?" Tanong ko sakanya.
Nakita kong tumayo na sya kaya alam kong tapos na iyon. Agad din naman akong nagkuha ng walis para medyo mawala yong mga maliliit na paper cuts.
"Raffles? What's raffles, woman?" Malamig nyang tanong.
"Mayaman ka kasi kaya hindi mo po alam."
"Hmmm..."
Akmang tatayo na sana sya para agawin ang hawak ko pero sinamaan ko sya ng tingin.
"Ako na," marahang sabi ko.
"But–." He protest.
"Upo. Palayasin kita dyan eh," banta ko.
Nagulat ako sa bilis ng kilos n'ya. Good boy. Takot pala 'to palayasin eh. Masurin. Kong e kkwento ko saka to sa mga schoolmates ko, maniniwala kaya sila? Syempre hindi. Baka akalain non masyado na akong ilusyunada.
Pa minsa-minsan ay napapasulyap ako sakanya. Nakatitig lang sya sakin. Grabi naman 'to, makatitig wagas! Naiilang ako! Ako ang unang nag bababa ng tingin dahil gandang-ganda ako sa mga mata n'ya. Baka kumandong ako bigla.
Nang tapos na ako sa ginagawa ko ay umupo ako sa harap ng inuupuan n'ya. Medyo pinagpapawisan kaya inamoy-amoy ko ang collar ng hoodie ko. I'm being conscious!
Naiilang ako dahil hanggang ngayon ay nakatitig parin sya sakin. Ano ba 'yan.
"So, you and my sister are close, huh?"
"Ahh oo e, bakit ayaw n'yo po ba?"
"I'm cool..." He gave me a smirk. Pota ang pogi n'ya! Parang gusto ko nalang takbuhin ang cellphone ko sa kwarto para e record sya.
"You're sweating, come here... Let me wipe you,"
Nanlaki ang mata ko sa narinig. Seryoso?! Ganito ba sya sa lahat ng babae?! Mababaliw yata na talaga ako. Lord Jesus.
Dahil malaki ang kanyang kalaway sobrang dali n'ya lang akong mahigit palapit sakanya.
Nanlaki ang mata ko! Hindi masyadong mahigpit ang hawak n'ya sa akong pulsuhan kaya hindi masakit.
"A-ako na po," gusto kong kutusan ang sarili dahil nautal ako.
Nagpupumiglas ako pero hindi nya ako hinayaan. Mas lalo nya akong hinapit palapit sakanya. Lord! Namumula narin ata ang mukha ko. My body shivered as our body collided. My heart starts to beat fast. It's not normal anymore.
He tightly held my waist with his both of hand. At kinulong sa dalawa n'yang binti. Para kaming mag jowa! Naiilang ako kaya dali-dali kong iniwas ang tingin ko sakanya. Mukha akong bata. Nakatingala sya sakin.
"So adorable..." Mahinang sambit n'ya pero rinig ko parin! Adorable daw ako? Hala si Sir nilalandi n'ya ata ako! Pumapatol pala to sa estudyante? Gago.
Gusto kong mag wala sa iniisip kong sino-sinong estudyante ang pinapatulan n'ya. Napanguso ako. Saka ko napagtanto na wala pala akong karapatan hihi. Sorry naman, it's my false ay hindi bobo, sorry it's my fault pala 'yon.
"Do you have a shirt inside this hoodie?" Tanong n'ya.
"B-bakit?"
"I'll remove it," he smirked at me when he saw how shocked my face is.
"W-wag po, v-virgin pa po ako..."
Kumunot ang kanyang noo sabay tawa ng malakas, ang dating walang emosyon ay napalitan ng saya. Napatitig ako sakanya. He did... just laughed? Wala sa sarili napangiti din ako. He's better this way. He looks like a child, showing his teeth while laughing. Gusto ko ganito sa palagi!
Sinubsob n'ya ang mukha n'ya sa tiyan ko dahilan ng pag-igtad ko ng kaunti. Tangina, kinikilig ako! Akala ko titigil na sya pero hindi pa pala, doon na ako napikon. Aba!
Anong bang nakakatawa sa sinabi ko?
Inalis ko ang mukha n'ya sa tiyan ko.
"Alis nga! Bakit ka tumatawa?!" Galit kong sigaw.
"Okay, okay, I'll stop laughing na," sabi n'ya saka hinigpitan ang kapit sa bewang ko.
"You're so fúcking cute... You don't know how much... it turns... me o-on what you just have said, damn woman."
"Ano?" Hindi ko kasi narinig ang sinabi n'ya kasi sobrang hina non.
"Nevermind... Let's take your hoodie off, I won't do anything that you won't like. I'm harmless, stop thinking malicious things. Hmm. I'll just wipe your sweats," he assured me. Tumango ako.
Hinawakan n'ya ang dulo ng hoodie saka dahang-dahang itinaas. Wala akong bra!
"Teka lang po!" Pinigilan ko ang kamay sya. Nagtatakang napatingin sya sakin. "Wala akong b-bra," sabi ko sakanya sabay nguso.
"Wala din naman siguro akong makikita diba?" Nanlaki ang mata ko. Tumawa sya.
"Grabi ka! Meron kaya!" Sinampal ko ang mukha n'ya saka sya sinabunutan. Tumawa lamang sya pagkatapos ay hinuli ang kamay ko.
Tyansing pala tong si Sir Wrath. Kanina ko pa napansin na medyo gusto nya ang pwesto namin. Paminsan-minsan ay hinahaplos nya ang bewang ko. Love language n'ya ata, physical touch.
"Go put a brassiere on, then come here immediately."
Tumango nalang ako saka pilit inalis ang kamay nya sa bewang ko saka sa mga binti. Ayaw nya pa nga sana akong pakawalan pero kinurot ko ang binti n'ya.
Dali-dali akong naglakad papuntang kwarto ko. Pag pasok ko ay saka doon na bumuhos ang hininga ko, kanina po pa pala pinipigilan iyon!
Did we just have a landian in the sala?! Kahit sino ang magsasabi sa posisyon namin ay parang mag jowa. Pero hindi kami mag jowa! Napanguso ako saka bumuntong-hininga.
Bahala na nga. Kainis. Pinagpapawisan nga ako mas lalo nga lang lumala dayon sa init ng pakiramdam ko. Kinikilig ako!
Para bang normal lang sakanya ang ganoong gawain.
Hinubad ko ang hoodie ko saka nag suot ng bra. Iniwan ko na ang hoodie ko sa kama. Kumuha ako ng towel pang punas.
Lumabas ako at agad pumunta sakanya. Kinuha nya agad ang towel sa kamay ko saka n'ya sinimulang punasan ang buong mukha ko.
Required ba talaga sya ang mag punas? Pwede namang ako nalang. Pero hinayaan ko nalang sya. Gusto ko rin naman eh. Sobrang seryoso ng mukha n'ya habang nagpupunas.
He's so handsome. Perfect jaw line, pointed nose, red lips... especially his beautiful eyes. The most beautiful eyes that I have ever seen. I want to have those eyes also.
Bumaba sa leeg ko ang towel kaya tumingala ako saka pumikit. I heard his obsequious curses.
"Turn around..."
Iginaya nya ang bewang ko patalikod. Napaigtad ako ng maramdaman ko ang kamay nya sa likuran ko. Nakikiliti ako.
Napapikit ako. Marahan ang pag hagod nya sa likuran ko. Matapos n'yang punasan ay nilagay nya ang towel sa likuran ko.
"It's already done..."
Doon ako nagbukas ng tingin saka sya hinarap. Nagulat ako sa sobrang lapit ng mukha n'ya sakin. Bumaba ang tingin n'ya sa labi ko sabay lunok.
"Fuck,"
Ako na ang unang lumayo sakanya kasi hindi na normal ang tibok ng puso ko. Natatakot akong marinig n'ya iyon!
"Thank you, Sir Wrath." I gave him my sweetest smile.
"Welcome..." Malamig n'yang tugon. Bumalik na naman sya sa pagiging cold. Maulan kasi baka sumabay sya sa panahon. Tama!
"Sir, nasan cellphone mo po?" Tanong ko sakanya. Gusto ko mag picture-picture kami, remembrance lang.
Agad nyang binigay sakin ang iPhone n'ya. Naks naman.
"Kahit e benta ko kidney ko hindi ko parin ma afford to, tsk."
"I can buy one for you, you want a phone like this, hmm?"
Sunod-sunod ang naging iling ko.
"Ano ka sugar daddy?" Sabi ko sabay tawa.
"What's sugar daddy?" Tanong nya.
"Yong matandang mapagbigay, mga ganoon!"
"But I'm not that old!" Giit nya.
"28 kana diba? Medyo, gurang na," pang-aasar ko sakanya.
Tumalim ang tingin n'ya sakin. Kaya nag peace sign ako.
"I'm still on my 20s!"
"Ako 16 palang, duh, syempre matanda kana talaga! Mag asawa kana," sabi ko sakanya.
"You're... what? Sixteen?! A fúcking... minor?!" Sigaw nya.
"Oo, e, 16 palang ako. Ano naman sayo?"
Napatayo sya sabay sapo sa noo.
"Fuck... I know you're young but... I'm not expecting you to be this fúcking young! Can't believe it,"
"Grade 11 ako! Alangan namang 23 diba! Bobo mo," inis kong sabi sakanya.
"Yeah I know, I'm just overreacting..." Buti alam mo!
"Two years nalang naman," bulong nya pero hindi ko masyadong narinig.
Sinabi kong gutom na ako kaya nagtungo kami sa kusina. Sya nagluto dahil hindi ako maalam doon, habang nag cecellphone lang ako. Minsan pinipicturan ko syang nakatalikod. His broad shoulders were in an open full view. Dahil naka simple sweet shirt lamang sya.
Realization hits out of me. Why did he suddenly became sweet? Hindi naman kasi magkaibigan, mas lalong hindi mag jowa. Mga isang buwan narin simula nong nag-usap kami sa opisina n'ya, yon pa yong may inutos si Manong Guard. Hindi kaya ganito sya kong umakto dahil akala nya bata pa ako? At responsibility n'ya ako?!
Wala naman kami sa school!
O baka naman dahil we're friends with his sister, Wrena?
Or baka ganito lang sya sa lahat ng babae nya? Kong ganoon, isa ako sakanila? Wala akong pinagkaiba sa naging parausan nya– nevermind. Alam ko naman sa sarili kong gusto ko sya but he's out of my league. He is like a sun, so near yet so far. I deeply released a deep sighed.
"Pwede po pa log in sa facebook, Sir? Tinamad na ako para kunin cellphone ko, eh," ningitian ko sya ng matamis. Napatitig sya sakin at natigilan pero agad din namang tumalikod.
"Do whatever you want..." Malamig nyang sabi.
"Kahit e post ko ang picture natin sa Facebook, okay lang sayo?" Hamon ko sakanya.
"Hell yeah, I'd love that..."
Inexpect kong magagalit sya at hindi papayag pero okay lang naman pala. Binibiro ko lang naman sya eh! As if naman kaya kong Gawin 'yon, baka dumugin ako ng fans n'ya.
I logged in my account and then click the create story. I put some story. Yong naka talikod sya sa kusina, tas yong picture namin sa sala na medyo blurred na 0.5. Para naman medyo aesthetic tingnan. Isa pa baka ma issue kaya iwas-iwas muna tayo sa ganyan. Hindi mo malalaman kong sino ang lalaking kasama ko dahil blurred iyon. Nag lagay narin ako ng music na Panaginip by Iluna.
I put some captions on it, “babysitter for today's video ka, sir 🤪❤️.” I even tagged him pero tinago ko iyon baka makita nila iyon! Ano pa ang sabihin. Pa low-key effect muna tayo.
I got satisfied so nag scroll-scroll muna ako. Panay ang tawa ko sa mga memes na lumalabas sa newsfeed ko. Nakita ko ang post ng isang classmate ko. Yong mga pictures namin kaya nag love narin ako.
Pag may nagustuhan akong memes kay shinishare ko iyon. Wala narin kasing laman timeline ko.
May nakita akong post na; “Waiting for my first flower.” kaya ayon shinare ko na, eme eme lang ganon. Wala naman akong jowa di na ako mag eexpect!
"You want flowers?"
"Borikat!" Nahulog ako sa kinauupuan ko pero bago ako bumagsak ay hinawakan n'ya bewang ko bilang suporta saka walang hirap na pabalik na binuhat paupo sa lamesa. Oo, sa lamesa ako umupo mas komportable ako sa mesa. Parang bata naman tayo nito! Napahawak tuloy ako sa dibdib ko.
"Bakit ka nang gugulat?!" Sigaw ko sabay hampas ko sa kamay nya.
"I'm sorry, I didn't mean to shocked you." Natatawang sabi nya. Is he mocking me?! Pero agad humupa ang tawa nya ng sinamaan ko ang tingin n'ya.
"By the way, what's your favorite color?" Tanong n'ya.
"Ano, tatlo kasi favorite color ko, eh... Yellow, black, and blue..." Sagot ko.
He nodded his head. "I see..."
"Ikaw? Ano favorite n'yo, Sir?" Tanong ko.
Nakipag-titigan ako sakanya.
"Ikaw lang ang favorite ko," napakamot ako sa sagot n'ya. "I mean, you know I don't have a favorite color, but from now on yours will be my favorite also. Want that?"
"Gaya-gaya ka,"
Parang bata naman akong tumango-tango. I'm speechless. Natapos na ang niluto n'ya ang adobo kaya bumaba na ako sa mesa saka umupo na sa upuan.
Nagsimula na kaming kumain. Kumurap ako sa sarap ng niluto n'ya! Pwede na sya magpatayo ng karenderya tas sya ang head cook. Ay oo nga pala mayaman na pala sya, hindi na nya kailangan ng restaurant.
"Ang sarap!" I moaned as I chew the adobo. Napapikit ako habang ninanamnam ang adobo.
"Fuck," napaubo sya sabay mura ng malutong kaya napamulat ako.
"Problema mo dyan, Sir?"
Agad mo syang inabutan ng tubig, tinanggap n'ya naman agad 'yon saka diritso ang pag lunok.
"Could you please stop torturing me? Damn!" Mariing saad n'ya. "Magkakasala ako sayo ng wala sa oras!"
Nagulat ako sa sigaw nya. He's looking into my eyes intently. Sobrang dilim ng mukha n'ya. Namumula sya hanggang leeg.
"Huh?"
"Nevermind... Eat," utos n'ya. Nilagyan n'ya pa ang pinggan ko kahit busog na ako.
"Oy, busog na ako!"
"Eat. Kaunti palang kinain mo... Then take medicine after,"
Labag sa loob na kinain ko ang nilagay n'ya. Ayaw na magkasiya sa tiyan ko. Tananong nya kong saan ang lagayan ng gamot kaya tinuro ko. Kumuha sya ng gamot sakanya nilagay malapit sa pinggan ko. Then he continue eating, silently. Pero paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin.
Naramdaman ko ang kamay nya sa buhok ko. Napatingin agad ako sakanya. Ang mga mata nyang kumukislap ang sumalubong sakin.
Nakakapanghina mga titig n'ya. Shuta.
Inangat n'ya ang iilang buhok sa humaharang sa mukha ko papunta sa tenga ko.
"There... Better. Do you have a hair band? So I can tie your hair," he softly said.
He's so gentleman! Don't judge a book by its cover ikanga. Akala ko talaga noon ay babalian nya ako ng buto pag nagkamali ako.
Tumayo sya at pumwesto sa likuran ko. He took my left arm so he can pull out the hair band.
Hinayaan ko na lamang sya dahil abala ako sa pag ubos ng mga nilagay n'ya. Napangisi ako ng maramdaman kong nahihirapan sya sa pag tali ng buhok ko.
"Fuck. This is so fúcking hard! I should practice to tie a hair, so I can do it properly next time. I'm sorry, I don't know how to tie someone's hair, this is my first time."
"Thank you! Ang ganda kaya," kahit hindi ko nakikita ay nahahawakan ko naman. May iilang hibla nga lang naiwan pero okay narin. Ang cute n'ya!
Ngumiti sya ng tipid sakin.
"You should come often in my office, so I can tie your hair. How was that?"
"Paano?"
"What do you mean how?"
Sinamaan ko sya ng tingin. "I mean sabi noong Agatha, hindi ka nagpapapasok ng estudyante sa opisina mo–." He cut me off.
"You're an exception..."
"Baka ma issue!"
"Hindi 'yan. You're a student... But if you, pwede ring susunduin kita," he gave me a smirk.
"Gago," he chuckled.
"Cute."
"Huwag mong subukan!"
That's how my weekend went. Hindi na naabutan ni Mama at Papa si Sir Wrath. Nag tanong pa sila kong sino ang ang luto ng adobo. Pati sila ay sarap na sarap sa luyo ni Sir.
Well masarap talaga si Sir, I mean ang adobo ni Sir. Napailing nalang ako.
I'm about to but I chose to have a peak on my Instagram baka kasi may chat si mrthegreat doon. Pero wala akong nakita. He even deactivated his account. Bakit kaya?
Hindi man lang sya nagpakilala.
Naisipan kong e stalk si Sir Wrath. Wala naman akong magawa. Pero never ko syang e fo-follow no! My pride won't let me.
Ang dating 2 post ay naging tatlo iyon. Dahil curious ako ay nag scroll down ako. 'Yon na lamang ang kabog ng puso ko.
Kamay namin 'yon ni Sir na naka holding hands doon sa sala! Our fingers were interwined! May caption na tatlong hearts, yellow, blue, and black.
Tinitigan kong mabuti ang picture pero hindi talaga ako pwedeng magkamali! Kamay ko iyon! Sobrang liit kong e kompara sakanya! Pero ang cute n'ya.
Anong ibig sabihin nito? Should I asked him tomorrow? Pero baka hindi kami magkita bukas sa school.
I checked the comment section. Dinumog iyon ng mga fans n'ya at mga estudyante sa Grandeur University pero puro mga lalaki ang nasa mga featured comments.
“He's already taken, paano naman ako lodi 💔😭.”
“Dude, wtf, you really did posted it. Lmao.”
“Jail is waiting for you, you can defend yourself though.”
“Naks naman, wowers Sir Wrath!”
“Kong kaninong kamay 'to, wag kang papauto dyan. Maraming babae 'to, mare.”
May reply sya doon ng fuck off.
“Akala ko ako lang, Grit!🥺💔😭😫”
“Congrats, par! Pogi ng baby boy namin, wews.”
“Maawa ka naman sa bata, may pangarap pa iyan!”
Natawa ako sa mga comments nilang puro kalokohan! Siguro mga kaibigan n'ya? Halos hindi ako makatulog buong gabi kakaisip anong ibig sabihin noon.