មិនមែនមិនដឹងទេប៉ុន្តែជុងហ្គុកនាយធ្វើមិនដឹងឮនិងដើរតាមក្រឡារបស់ថេហ្យុងនាយតែងតែលួចមើលទៅថេហ្យុងរាល់ពេលដែលរាងតូចនិយាយគឺខ្សែរភ្នែករបស់គេនឹងធឹងមិនមែនស្រទន់បែបមិនដឹងអីដូចកាលពីមុនបញ្ជាក់ថាគេកុហកនាយសូម្បីតែរុឿងជះបបរលើខេឡាក៏ជុងហ្គុកដឹងដែរថាថេហ្យុងកុហកប៉ុន្តែនាយសុខជឿសុខចិត្តព្រមគ្រប់យ៉ាង នៅថ្ងៃដែលជុងហ្គុកនាំថេហ្យុងទៅមើលរូបថតនៅផ្ទះវិឡានាយគ្រាន់តែចង់រំលឹកអោយថេហ្យុងឃើញនិងនឹកដល់អានុស្សាវរីយ៍ចាស់ៗរួមជាមួយនឹងកូនសង្ឃឹមថាអនាគត់ទៅគេនិងលើកលែងទោសអោយនាយ ទោះដឹងថាថេហ្យុងពេលនោះមិនបានយកត្រចៀកស្ដាប់ពាក្យសុំទោសឬពាក្យបកស្រាយរបស់នាយក៏ដោយ
បន្ទាប់ពីនោះមកគឺនាយដើរតាមក្រឡាថេហ្យុងគ្រប់យ៉ាងអោយគេធ្វើក៏ធ្វើចុះអោយតែបានធូស្បើយនៅភាពឈឺចាប់ខ្លះដែលខ្លួននាយផ្ទាល់ក៏ដូចជាគ្រួសារនាយសាងទៅលើគេ ទោះចរឹកថេហ្យុងពូកែគុំសកសឹកនិងធ្វើបាបវាយដុំទៅលើគេដូចកាលពីថេហ្យុង15 ឆ្នាំមុនប៉ុន្តែនាយមិនមានអារម្មណ៍ថាស្អប់ឬខ្នើសចិត្តនិងចរឹករាងតូចទេគឺកាន់តែស្រលាញ់ទ្វេដង បើទោះគេមានចរឹកបែបណាក៏ដោយ ហើយរឿងកូនក៏នាយនិងប្រគល់អោយទៅថេហ្យុងដែរនាយលែងចង់បានឬបំបែកបំបាក់គេទៀតហើយ
កាលពីមុនធ្វើរឿងអាក្រក់និងអាត្មានិយមដាក់ថេហ្យុងជ្រុលពេកថ្នាក់មកដល់អនាគត់នេះមិនហ៊ានសូម្បីតែស្រមៃថាថេហ្យុងលើកលែងទោសរួចក៏ត្រឡប់មកវិញដូចដើមជាមួយនាយវិញដែរ បើទោះពេលនេះបេះ
ដូងនាយពោពេញដោយរូបថេហ្យុងប៉ុន្តែអានាគត់ទៅថេហ្យុងមិនជ្រើសនាយក៏នាយមិនថាអីដែរព្រោះកាលពីអតីតកាលនាយក៏ធ្វើចរឹកមិនគម្បីមិនទុកថេហ្យុងជាជម្រើសនាយដែរបែបនោះទុកថាកម្មពាទៅចុះ
សំខាន់ពេលនេះជុងហ្គុកត្រូវតែធ្វើជាគ្រាប់អុករំសាយកំហឹងរបស់អតីតភរិយានាយហើយរឿងដាក់ថ្នាំពុលនេះក៏ជុងហ្គុកដឹងតាំងពីយប់មិញនាយខឹងនិងអ្នកស្រីចនណាស់ដែលឮអ្នកបម្រើសារភាពដំបូងតែក៏និងចាំមើលថាថេហ្យុងនិងធ្វើអីចំពោះគាត់នាយមានតែបិទភ្នែកបណ្ដោយតាមកម្មផលដែលអ្នកស្រីចនធ្វើចុះ ហើយអាហារដែលថេហ្យុងដាក់ថ្នាំជុងហ្គុកគឺដឹងតាមរយៈទឹកមុខរបស់រាងតូចតែនាយនៅតែខំប្រឹងញាុំដូចដែលនិយាយអញ្ចឹងថា
*អោយតែអូនបានធូចិត្តបងនិងញាុំ*
"ហ្ហឹម..."បន្ទាប់ពីគេងលក់មួយស្របក់ថេហ្យុងក៏ភ្ញាក់ដឹងខ្លួនហើយក៏ក្រោកអង្គុយ
"គេងវិញមក.."ជុងហ្គុកក៏ទាញរាងតូចអោយមកគេងក្បែរនាយហើយរាងក្រាសអោបគេពេញដៃនិងបិទភ្នែកញញឹម
"លែង..."ថេហ្យុងធ្វើមុខឃៅនិងព្យាយាមរើ
"មិនលែងទេ..អោបបែបនេះហើយឆាប់ជា
សឺត..ជុបៗ!"ជុងហ្គុកបណ្ដឹងដៃអោបនិងថើបថ្ពាល់ប៉ោងនិងបបូមាត់ពូកែឆ្នាស់បន្តិចទើបដកវិញ
"ឡប់សតិលែងខ្ញុំ!"ថេហ្យុងក៏ស្រែកចាចផ្អើលអស់មន្ទីពេទ្យតែជុងហ្គុកមិនលែងទេនាយគិតតែពីញញឹម
"ពេលមកដំបូងដូចមិនឆ្នាស់អញ្ចឹងទេយូទៅកាន់តែឆ្នាស់ទៅៗ"ជុងហ្គុក
"រឿងខ្ញុំ"ថេហ្យុងក៏បញ្ចេញចរឹកពិតមកខ្ជិលសម្ដែងទៀតណាស់
"អញ្ចឹងបងអោបក៏ជារឿងរបស់បងដែរ"ជុងហ្គុកនិងប្រហើនថើបកញ្ចឹង.ករបស់រាងតូចទៀតផងថេហ្យុងអស់ជម្រើសមានតែខ្ជិលរើ
"ថេយ៍.."សំងំមួយសន្ទុះរាងក្រាសក៏ហៅឈ្មោះថេហ្យុង
"ថី?"ថេហ្យុង
"រឿងជេលីនោះពេលចេញពីមន្ទីពេទ្យបងនិងប្រាប់កា
ពិតដល់នាងហើយនាងបើដឹងហើយមិនថាមានរឿងបែបណាបងនឹងអោយកូនទៅនៅជាមួយអូន..."
ជុងហ្គុកសំងំនិយាយក្នុងបំពង.កនាយដឹងថាថេហ្យុងស្រលាញ់និងត្រូវការកូនទើបគេត្រឡប់មកទីនេះម្ដងទៀតបន្ទាប់ទៅអស់រយៈពេល11ឆ្នាំ
"ចុះលោកនិងគិតបែបណា"ពេលនេះគេកំពុងតែបញ្ចេញការពិតប្រាប់ជុងហ្គុកហើយក៏មិនសម្ដែងទៀតគេរងចាំមើលប្រតិកម្មជុងហ្គុកពេលដឹងនាយត្រូវថេហ្យុងបោកតើនាយមានប្រតិកម្មអ្វីឬក៏ស្អប់គេដូចមុនក៏និងចាំមើល
"អូនកុំនាំកូនទៅឆ្ងាយបានទេ? នៅប្រទេសកូរ៉េនេះហើយគ្រាន់នឹងបងបានមើលកូនខ្លះហើយសុំតែផ្គត់ផ្គង់នាងតែប៉ុណ្ណោះ"ជុងហ្គុកនិយាយបែបនេះព្រោះមិនហ៊ានប្រាថ្នាសុំរាងតូចត្រូវគ្នាវិញទេ
"លែងខ្ញុំ..ល្អខ្ញុំយល់ព្រមតាមសំណើរលោកខ្ញុំក៏មិនចង់នៅក្បែរគ្រួសារលោកយូដែរ.."ថេហ្យុងក្រវាស់ដៃនាយនិងក្រោកចុះពីលើគ្រែនឹងដើរទៅបាត់ទាំងមុខមាំដោយជុងហ្គុកនៅតាមមើលទាំងឆ្ងល់តើមុននេះនាយនិយាយអីប៉ះពាល់ចិត្តគេមែនទេ?ទើបប្រែជាខឹងបែបនេះ។ (ប្រុសល្ងង់...)
#វិឡាគីម
នៅក្នុងផ្ទះវិឡាដ៍ធំពេលនេះកំពុងតែមានការឈ្លោះទាស់ទែងគ្នារវាងប្ដីប្រពន្ធមួយគូដែលមើលទៅនាយជាប្ដីគឺខឹងខ្លាំងណាស់
"អ្នកណាអោយអូននាំម៉ាក់ទៅចម្ការនោះ? ហេតុអីមិនcallប្រាប់បង.."ណាមជុនច្របាច់ជីមីនមួយទំហឹងនិងស្រែកទៅកាន់រាងតូចជាលើកដំបូងក្នុងជីវិត ព្រោះតែនាយគឺខ្លាចថាម៉ាក់នាយលែងអោយនាយទៅចម្ការនោះទៀតវាអាចខាតការងារក៏ដូចនាយលែង
បាមឃើញមុខជីនដែរ
"ហេតុអីទៅមិនបានបងច្រឡោតធ្វើអី?"ជីមីនពេបមាត់រលីងរលោង
"គឺ...បងហាមដាច់ខាតនាំម៉ាក់ទៅចម្ការទំពាំងបាយជូនោះទៀតបើមិនអញ្ចឹងកុំថាបងអាក្រក់ផាកជីមីន ព្រូស!! "ដោយខឹងខ្លាំងពេកណាមជុនក៏ជ្រុលដៃរុញជីមីនទៅនិងតុរួចក៏ដើរចេញទៅបាត់បើនៅយូនាយអាចនឹងជាងនឹងក៏ថាបាន
"អួយ...ហ្ហឹកៗ..."ជីមីនក៏លើកកែងដៃដែលបុកនិងតុចេញឈាមរឹមនិងជាំទាំងយំនិងមិនយល់ថាគេខុសអីបានជាណាមជុនធ្វើបែបនេះចំពោះគេ
ខាងក្រោម
ងឺត! ង៉ោង!!
"អួយ..ឡានអាជុនតើវាបើកប្រញាប់ទៅណា?"យុនហ្គីគឺនាយឈាងចូលមករកជីមីនតែក៏ជ្រួលផ្លូវនិងឡានណាមជុនដែលបើកដូចហោះទៅបាត់ មិនគិត
ច្រើនយុនហ្គីក៏បើកបន្តទៅក្នុងបរិវេនផ្ទះវិឡានោះ
"ជីមីន? "យុនហ្គីដើរចូលមកនិងហៅរាងតូចតែដូចមិនឃើញសោះ
"លោកប្រុសមករកអ្នកប្រុសតូចមែនទេ?"អ្នកបម្រើ
"អ្ហឹម..គេនៅឯណា?"យុនហ្គី
"គាត់នៅបន្ទប់"អ្នកបម្រើនិយាយរួចយុនហ្គីក៏ងក់ក្បាលនិងឡើងទៅខាងលើ
ក្រាក!
"ហ្ហឹកៗ...អ្ហឹកហ្ហឹក..."គ្រាន់តែបើកទ្វាភ្លាមនាយក៏ឮសម្លេងយំរបស់ក្មេងតូចដែលតែងតែរីករាយនោះ
"ជីមីន? កើតអីអ្នកណាធ្វើអីឯង?"យុនហ្គី
"ហ្ហឹកៗ..បងយុន ណាមជុនគេស្រែកដាក់ខ្ញុំទាំងដែលខ្ញុំមិនបានខុសហ្ហឹកៗ"ជីមីនក៏អោបយុនហ្គីនិងយំកាន់តែខ្លាំង
"កុំយំអី?នេះតើមានរឿងអីទៅ?"យុនហ្គី
"ខ្ញុំគ្រាន់តែនាំម៉ាក់ក្មេកទៅចម្ការទំពាំងបាយជូនោះគាត់ក៏សម្លុតខ្ញុំហើយក៏មិនអោយខ្ញុំនាំម៉ាក់ក្មេកទៅទៀតដែរ"សម្រាប់យុនហ្គីម្នាក់ជីមីននិយាយប្រាប់មិនលាក់នោះទេ
"បានហើយឈប់យំចាំបងលាបរបួសអោយ"យុនហ្គីក៏អង្អែលក្បាលជីមីនស្រាលៗ
*ឯងប្រាកដជាមានអ្វីលាក់បាំងនិងម្ចាស់ចម្ការនោះមិនខានណាមជុនយើងត្រូវតែដឹងអោយបាន*យុនហ្គីលួចសង្ស័យតាំងពីមកពីដើរលេងចម្ការនោះមកម្លេះនាយតែងតែឃើញណាមជុនសម្លឹងមើលជីននិងទៅលួចមើលជីននិងកូនគេរហូតធ្វើខ្លួនអើតឡើមៗមានពិរុទ្ធគួរអោយសង្ស័យ..។
#ភូមិគ្រិះត្រកូលគីម
"ខានមកភូមិគ្រិះឯងយូអើយសែនយូវានៅតែស្អាតដដែល"ជីមីនងាកមើលឆ្វេងស្ដាំនិងដើរតាមថេហ្យុងសំដៅបន្ទប់ក្រោមដី
"តិចទៀតយើងឌីហ្សាញម៉ូឌរថនាថ្មី"ថេហ្យុងនិយាយដោយដំណើរកំពុងតែដើរទៅបន្ទប់ក្រោមដីនោះដើម្បីទៅប្រដៅខេឡាចុងក្រោយធានាថាលើកនេះនាងលែងហ៊ានឯជីមីនគ្រាន់តែឮថាមកប្រដៅខេឡាគេទុករឿងsadមួយឡែកសិនចង់មកជាមួយនិង
ថេហ្យុង
បន្ទប់ក្រោមដី
រាងកាយរបស់មនុស្សស្រីម្នាក់កំពុងតែដេកដង្ហក់ខ្យល់និងសភាពមុខមាត់ស្លេកស្លាំងគ្រប់ដណ្ដប់ដោយក្រណាត់រហែកគ្របកាយអាក្រាតព្រោះតែជាច្រើនថ្ងៃមកនេះខេឡាត្រូវបានកូនចៅថេហ្យុងជាច្រើនរំលោភមិនឈប់នៅជួលបុរសបម្រើនៅក្នុងclubមកបន្ថែមទៀតធ្វើអោយចំណុចទន់ជ្រាយរបស់ខេឡាស្ទើរតែធ្លុះធ្លាយទៅហើយថែមទាំងហូឈាមមិនឈប់ទៀតផង
"យ៉ាងមិចដែរស្នាដៃសីុចកូនចៅរបស់យើងលើកនេះតើអាចធ្វើអោយនាងឆ្អែតនិងកាមតណ្ហាទេ?"ថេហ្យុងដើរចូលមកជាមួតនិងជីមីនអោបដៃញញឹមចុងមាត់ជីមីនក៏ញញឹមសមចិត្តដូចគ្នា
"ថេហ្យុងដោះលែងយើងទៅ"ខេឡានិយាយខ្សាវៗទៅកាន់រាងតូច
"aww? ក្រែងនាងឃ្លានចង់អោយប្រុសបុ*ណាស់មែនទេ?សូម្បីតែប្ដីមិត្តក៏នាងមិនលើកលែងប៉ុន្តែលោកចនជាប្រុសតែម្នាក់ទេតែបើនៅទីនេះមានប្រុសច្រើនហើយគេចូលចិត្តរុកនាងទៀតផង មិនសប្បាយទេហ្ហ?"ជីមីនក៏ធ្វើជាសើចចុងមាត់និងសួរបញ្ឈឺ
"ហ្ហឹកៗ..."នាងក៏យំដោយភាពឈឺចាប់តែក៏មិនមែននាងដឹងកំហុសទេគឺនាងកាន់តែគុំ
ថេហ្យុងប៉ុន្តែមិនត្រូវជះកំហឹងពេលនេះជៀសវាងថេហ្យុងផ្ដាច់សង្ខាររបស់នាង
"អ្ហា..ជីមីនឯងធ្វើអោយក្មេងតូចយំហើយ..មោះ! យើងលេងល្បែងជាមួយគ្នាវិញហ្ន៍មីន?"ថេហ្យុងបែរទៅញញឹមជីមីន
"ok friend"ជីមីន
"ពួកឯងលើកនាងមក"ថេហ្យុងស្រែកបញ្ជារអោយកូនចៅលើកខេឡាទៅចងនៅកន្លែងសរសរមួយ
"នេះរបស់ឯង?"ថេហ្យុងដកកាំភ្លើងចេញពីហោប៉ៅនិងហុចជីមីនដោយថេហ្យុងក៏យកផ្លែប៉ោមទៅចងលើព្យួនៅលើក្បាលខេឡា
"ហ្ហឹម? កុំកំរើកប្រយ័តន្នត្រូវក្បាលនាងជំនួសផ្លែប៉ោមណាមិត្ត"ថេហ្យុងញញឹមហើយក៏និយាយរួចនិងក្រោកទៅឆ្ងាយបន្តិច
"អ្ហាយ..ហ្ហឹកៗ..កុំណាថេហ្យុងជីមីនហ្ហឹកៗយើងខ្លាចហើយ"ខេឡាស្រែកយំនិងភ័យដូចជាមនុស្សឆ្កួតពេលនេះនាយគឺនៅពាក់កណ្ដាលស្លាប់និងរស់ហើយ
ផាំង!! !
"អ្ហាយ!! អ្ហឹក"ខេឡាសភ្នែកក្រោយថេហ្យុងបាញ់មកមិននិយាយច្រើនគឺត្រូវចំផ្លែប៉ោមនោះតែម្ដងថេហ្យុងគេតែងតែរៀនហាត់កាំភ្លើងមករហូត
"អូ..ត្រូវហើយ"ថេហ្យុង
"យើងម្ដង..យើងមិនចេះបាញ់ទេណា"ជីមីនក៏មកឈម្ដង
"កុំអ្ហឹកហ្ហឹក..កុំណាជីមីន ផាំង!! អ្ហាយ!! !!
អ្ហឹក.."ជីមិនមិនចេះបាញ់ទេគេក៏បាញ់ទៅលើតែខេឡាភ័យពេកនាងស្រែករហូតដល់សន្លប់ដូចដែលប្រាប់អញ្ចឹងថាគេនិងប្រដៅអោយរៀងមួយជីវិត
"ហាហា...ផាច់! yes"ជីមីននិងថេហ្យុងសើចព្រមគ្នានិងវាយដៃគ្នារបៀប high five នេះហើយជាលទ្ធផលដែលនាងមិនចេះរាងចាលចាំមើលលើកនេះទៅមើលប្រតិកម្មនាងបែបណា។
(ធម្មតាបើចូលមកឈ្នានីសក្នុងរឿងអ្នកនិពន្ធម្នាក់នេះធានាថាប្រដៅនាងឯងមិនអោយស្រាលដៃទេ)
#វិមានចន
កន្លងផុតទៅច្រើនថ្ងៃរាប់ចូលជិត2សប្ដាហ៍ហើយទើបតែយប់មិញដែលថេហ្យុងដោះលែងខេឡាទើបនាងប្រញាប់សីុញ៉េក្រដាសលែងលះនិងរើចេញយ៉ាងលឿនដោយអ្នកស្រីចនក៏រើដូចគ្នាទាំងពីអ្នកមើលទៅបាក់ស្បាត ទោះយ៉ាងណាអ្នកស្រីនៅតែអាណិតខេឡាដែលគ្មានទីពឹងទើបនាំនាងទៅភូមិគ្រិះចនតែម្ដង ពេលយកវ៉ាលីមកដល់ក្រោមនាងនិងអ្នកស្រីក៏បានឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់មានមុខមាត់ដូចថេហ្យុងបេះដាក់កំពុងតែដើរមកជាមួយឈុតខោកាប៊យរហែកនិងអាវយឺតនិងអាវធំស្បែកខាងក្រៅដៃកានកាបូបដើរចូមកទាំងមុខមាំ
"នៅទីនេះហើយ"កម្លោះតូចនិយាយតែឯងទាំងដៃមើលទូរស័ព្ទ
"គីមថេហ្យុងឯងចង់សម្ដែងអីទៀតហើយពេលនេះពួកយើងក៏រើចេញហើយយើងក៏ឈប់ពាក់ព័ន្ធនិងឯងទៀតដែរមិចក៏ចងកម្មមិនឈប់?"ខេឡានិយាយទៅកាន់ក្មេងប្រុសនោះព្រោះរូបរាងមុខមាត់ស្រដៀងថេហ្យុងទើបនាងគិតថេហ្យុងតែងខ្លួនក្មេងជាងវ័យមកលេងល្បែងអីទៀតហើយ?
"មីងជាអ្នកណា?"
(រាល់ដងខ្ញុំសរសេរកំណត់ត្រឹម1600ពាក្យទេប៉ុន្តែប៉ុន្មានភាគមកនេះគឺសរសេរគ្រប់2000ពាក្យតែម្ដងវាស្មើរនិងសរសេរ2h...សឹងតែបាក់ដៃ😆)
To be continued......
wrote by steemeeraa🎀💋