Happiness is a sense of well-being, joy, or contentment.
*****
Chapter 27
Tumayo ito at tinungaw ang bintanang salamin na kita ang kabuhuan ng buong syudad. "N-nasabi na sa akin ni Akari kung sino ka. Your the grandson of one of the richest family in the world. Kaya naiintindihan kong ayaw mong makipag-kaibigan sa isang kagaya ko at isa pa baka nga anong sabihin ng fiancee mo. Kaya hindi mo na kailangang humingi ng kapatawaran at wala rin akong ikinikimkim na galit sayo para sampalin kita," mahinang saad nito habang nakatalikod.
Tumayo ako at mabilis na lumapit rito.
Nagulat pa ito ng hawakan ko ito sa balikat at hinarap at ikinulong sa gitna ng dalawa kong braso na nakatukod sa salaming bintana.
"Hindi yan ang dahilan kaya ayaw kong nakikipaglapit ka sa akin!" galit kong saad rito. Natilihan pa ako ng maramdaman ko ang biglang panginginig ng katawan nito. Nakikita ko sa mga mata nito ang takot at trauma sa nangyari kanina at ngayon ko lang napansin na kanina pa pala nito ito itinatago. She was good in hiding it.
And I just shouted her. I'm such a fucking bastard!
Bigla ko itong kinabig at niyakap ng mahigpit. "I'm sorry. I'm sorry," paulit-ulit kong saad.
Naririnig ko ang munting paghikbi nito na tumutusok sa aking puso. "Why, why are you doing this to me? Hindi kita maintindihan. You said na layuan kita pero ano ito?"
Itinaas ko ang mukha nito at parang gusto kong suntukin ang sarili sa nakikitang hinagpis sa mga mata nito.
And I cause this thing to her.
Pinahid ko ang mga luha nito. "I'm so sorry, Angel. I'm sorry nasigawan kita ngayon at kanina. I am just too afraid sa nangyari sayo. Hindi ko kayang isipin na kung wala ako roon ay baka mas malala pa ang nangyari sayo. And it would kill me. I'm sorry for making you hurt me, for making you the things you're not capable to do. I forgot how kind you are and how pure your heart is."
Nakita ko ang paglamlam ng mga mata nito. Pinagtagpo ko ang noo namin. "And I'm sorry for hurting you with my lies. I want you to stay away from me not because I don't want to but because I don't want you to be tainted from me. And one more thing, I don't want to be just your friend. I want more than that."
Narinig ko ang pagsinghap nito. "But It is true that I had a fiancée. Pero ang lolo ko ang may gusto nun. This engagement is just a bussiness. But that would be the least of my worries dahil nasa akin parin ang desisyon kong itutuloy ko ito o hindi."
Lumayo ito ng bahagya. "Why are you explaining this to me?"
"Dahil ayaw ko lang may hadlang sa gusto kong mangyari. But for now, all I want is to beg for your forgiveness. Gagawin ko ang lahat mapatawad mo lang ako."
"Diba sabi ko na hindi mo na kailangang humingi ng tawad dahil pinatawad na kita."
"Yeah, I know that. Pero hindi lang yan ang gusto ko ihingi ng tawad." Nangunot ang noo nito. "I want you also to forgive me for bringing you in my world. I know you feel this strong attraction between us. No, I think it is more than that. Ang akala ko ay mawawala lang ito pero kabaligtaran ang nangyayari. Each passing day, I keep falling more of you."
Hindi makapaniwalang nakatitig ito sa akin. "A-are you saying that you're in love with me?"
Ngumiti ako at ikinulong ang mukha nito sa palad ko. "I don't know what love is dahil hindi ko pa naman yun nararanasan. But for me it is more than that kung may salita pa bang nakakahigit sa pagmamahal. Do you feel the same way too?"
Napakagat ito ng labi at inaamin ko, kinakabahan ako sa magiging sagot nito. But if she say no, then I will make her fall hopelessly in love with me.
What the fuck! The mighty Rave Adrian Silvestri had become a love sick bastard and I really don't care.
"Y-yes," hindi makatinging sagot nito sa akin.
Para akong nabunutan ng tinik sa sinabi nito. Napuno rin ng hindi mapaliwanag na saya ang puso ko. "Look into my eyes and say it again."
Namumula ang pisngi nitong tumitig sa akin. And damn she is so beautiful. "Yes, may nararamdaman rin ako sayo dahil kung wala ay hindi ako masasaktan ng ganun. I-I'm in love with you Rave."
"Oh God!" At niyakap ko ito ng mahigpit. Parang nilulutang ako sa hangin sa mga sinabi nito. "Then your mine now."
Napatawa ito. "Mine talaga ha. Hindi ba girlfriend?"
"No, coz your more than that for me."
"Paano ang fiancee mo?"
Hinila ko ito papunta sa sofa para maupo. Hinawi ko rin ang ilang hibla ng buhok na nakatabing sa magandang mukha nito. Then I touched her wounded lips. Bumalik na naman ang galit ko sa mga lalaking iyon.
I will make sure they will pay for this!
Nagulat pa ako ng hawakan nito ang kamay ko. "I'm alright, okey." Nakita siguro nito ang galit sa mukha ko.
Bumuga muna ako ng hininga at hinila ito palapit sa akin. Inhaling her strawberry scent makes me calm. "The first time I saw you, you already stirred something from me that I thought I never had. From then on, deep inside, that I should cancel the engagement. Hindi ko lang nagawa dahil busy pa ako kaka-analyze sa nararamdaman ko sayo."
"And why the sudden change of mind?"
"Dahil kahit anong pilit kong ilayo ang sarili ko sayo ay hindi ko magawa. Hindi ka nga nakikita ng mga mata ko, palagi naman kita nakikita sa isip ko. Do you know that I keep stalking on you? And I don't want to experience that pain again without you by my side. I feel like a fish that wash out from the water."
"At ayaw ko na rin maranasan iyon. Kahit sinasabi ng isip kong naiintindihan kita ay hindi maiwasang masaktan ang puso ko. You know, y-your my first love."
I know that because I already investigated her. Pero iba parin pala pag
nagmula sa bibig nito. "And your first in everything."
And the last coz I'll make sure no man can take you away from me, over my dead body.
*****
"Diyan tayo sasakay?" tanong nito ng makita ang dala kong itim na Harley Davidson. Isang linggo at mahigit na rin ang relasyon namin. And it's our first date today and I want it to be special even though I don't have any idea about this things. It's my first time to take someone for a date because it takes a beautiful angel for me to do this. Thanks to Nate for his expertise.
Siya rin ang pinakaunahang taong isinakay ko sa
"Oo," tipid kong saad bago ito hinila palapit sa akin. Inipit ko ang sa tenga nito ang ilang hibla ng buhok nito. Nagatataka naman itong nakatingala sa akin. "I just want you to wear this," pakita ko rito sa kulay yellow na helmet.
"Favorite color ko talaga ha," biro nito na ikinangiti ko. Talagang sinadya kong yellow ang pinabili na helmet dahil nga sa paboritong kulay niya ito.
Pagkatapos kong isuot ito rito ay ibinigay ko naman rito ang suot kong leather jacket. "Para hindi ka mahamugan." T-shirt lang kasi ang suot nito.
"Ikaw?"
"Don't worry. Sanay na ang balat ko sa malamig," saad ko. Malamig naman kasi sa London kaya immune na ako sa malalamig na panahon.
Pag-angkas nito ay ramdam ko ang pag-aalinlangan nito sa pagkapit sa aking baywang kaya hinuli ko ang mga kamay nito at ipinulupot sa aking katawan. Narinig ko ang pagsinghap nito. Bigla rin akong nag-init ng maramdaman ko ang malambot na dibdib nito na nakalapat sa likod ko.
Damn those things!
Ipinaandar ko na lang ang Harley. "Hold me tight, Angel!" sigaw ko at pinaharurot ng mabilis ang motor. Ilang minuto ang lumipas ng huminto kami sa isang greenhouse.
"Nasaan tayo?" tanong nito pagkatapos makababa.
"Makikita mo."
We entered the big greenhouse and I smirked when I see her reaction. Parang hindi ito makapaniwala sa nakikita ngayon. Puno lang naman ng mga bulaklak na sunflower ang buong greenhouse.
"You like it?" tanong ko habang inaabot ang kamay nito para ipagsalikop sa akin.
"Like it? I love it! Oh God, paano mo alam na paborito ko ang sunflower?"
"I had my ways," ikling sagot ko pagkatapos ay hinila ito. Namamanghang palinga-linga ito sa buong paligid. Nagulat pa ito ng dalhin ko ito sa pinakagitna at makita roon ang isang blanket na nakalatag at sa ibabaw ay isang basket. Ipinaayos ko kasi ito kay Nate kanina.
"W-we're going to have a picnic?" nai-excite na tanong nito.
Nakangiting tumango ako rito. Parang bumukas ang langit sa nakikita kong kasayahan sa mga mata nito. A picnic that surrounded by her favorite flowers for our first date. Ito yung naisip kong gawin para mas maging memorable ang first date namin.
Umayos kami ng upo sa gitna. Iniisa-isa ko ring ilabas ang mga pagkaing iniluto ni Nate. "You cook all of this?"
"No. Si Nate ang nagluto ng mga ito."
"Wow! Ang galing niyang magluto ha. Sa hitsura pa lang, mukha ng masarap!" humahangang saad nito. Hindi ko alam pero biglang may gumuhit na munting inggit sa puso ko. Ayaw kong marinig na may pinupuri itong ibang lalake bukod sa akin. It may sound selfish but that is what I feel right now.
"Nakabusangot ka yata?" nagtatakang tanong nito. "M-may nasabi ba akong masama?"
Bumuga muna ako ng hininga bago ito sinagot. "I just don't want you talking about another man," pagkatotoo ko rito na ikinabigla nito. Tumingin ako sa mga mata nito. "I don't know but when it comes to you I became selfish."
Nakita ko ang paglunok nito at pagkatapos ay umiwas ng tingin. "W-well I don't blame c-coz I feel the same way towards you," namumulang saad nito.
Napatili ito ng bigla ko itong hilahin at pina-upo sa kandungan ko. "Rave! What you're doing?"
"Claiming your first kiss," seryosong saad ko. Nanlaki naman ang mga mata nito. "Now close your eyes, Angel."
"B-baka may makakita rito sa atin."
"Don't worry, I rented this whole place." Hinaplos ko ang namumulang pisngi nito at bumaba ang tingin ko sa mapupulang labi nito. Napasinghap ito ng paraan ko ito ng hinlalaki ko.
Then I kissed her gently. At sa paglapat pa lang ng mga labi namin ay nanulay na agad ang bolta-boltaheng kuryente sa aking katawan. It's the only sweetest lips I ever tasted and I know for sure I will get addicted.
"This lips are mine, only mine," saad ko na hindi nilalayo ang mga labi ko rito. "Now Angel, I want to give you a real kiss. So encircled your arms around my neck baby, you may get fainted."
*****
Dumagundong ang buong opisina ko sa lakas ng pagkakabukas ng pintuan. Tumambad sa akin ang galit na galit na si Akari at si Nate na nasa likuran nito na hindi alam kong papaano pipigilan ang dalaga.
"We are going to talk Silvestri," matigas na saad nito.
"Iwanan mo muna kami Nate," utos ko rito. Tumango naman ito bago lumabas at isinara ang pinto. "Take a sit Akari," alok ko pero hindi nito iyon pinansin.
"Akala ko ba nagkakaintindihan na tayo Adrian na lalayuan mo na ang kabigan ko! Ano ito ngayon ha?" singhal nito sa akin.
Walang emosyon ko itong tiningnan. "Wala kang karapat para sabihan ako sa kung anong gagawin ko."
Napatiim ito ng bagang. "Wala nga akong karapatan pero kaibigan ko na ang involve. Alam mo naman diba na pwede niya ikapahamak ito. For goodness sake..."
"I can protect her," putol ko sa sasabihin nito.
"What? You can protect her? Alam mo ba ang sinasabi mo? As long as your not still the Primo, you are just an ordinary member. Wala ka paring kontrol sa tauhan mo. Ngayon, sabihin mo sa akin kung papaano mo siya mapoprotektahan?"
Hindi ako nakasagot sa huling tanong nito. Tama nga naman ito, isa nga lang naman akong sunod-sunuran sa aking lolo. I don't have the power to control the people under the Silvestri family that could help me to protect my Angel. Pero may isa pang paraan at yun siguro ang dapat kong gawin.
"I'm begging you Adrian, stay away from Krishna."
Sorry Akari, pero hindi ko na magagawa ulit iyon. I don't want to experience that hellish pain again.
"No, I can't do that again."
"But why?"
"Alam kong alam mo kung bakit. Diba nga sabi mo nga malapit na ako sa bagay na yun. It's too late coz right now it already hit me. I love her," pag-amin ko rito na ikinalaki ng mga mata nito.
"N-no, you aren't cable on that."
"Do you think? Last time I checked I'm still human," sarcastically I said.
Nanghihina itong umupo sa visitor's sit. "Goodness you're really in love! Alam kong mangyayari ito dahil unang beses kitang nakita na nagka-ganun, pero nakakagulat parin pala kung sayo mismo nanggaling. But crap, mas pinalala mo pa ang sitwasyon. Alam mo ba ang mangyayari pag nalaman ito ng mga kaaway ng La Vigore? Because right now, Krishna is your weakness especially you are going to be the next Primo. Hindi rin ito magugustuhan ng lolo mo."
Nag-igting ang bagang ko sa sinabi nito. "I'm not going to accept it."
Nangunot ang noo nito. "Ano?"
"I'm quitting from being part of La Vigore."
Dahil alam ko na ngayon kung bakit pinili ng ama ko ang normal na buhay kaysa sa buhay na ito, ito ang tunay na kasiyahan.
*****
-LG-
05-28-15