" hello မဂၤ လာ ပါ "
ဝဲတဲတဲအသံေလးေၾကာင့္ ထက္ေနာင္ ၾကာဇံသုတ္စားေနရာမွ ဆိုင္ေရွ႕ဆီ အၾကည့္ေရာက္မိ၏။
သူထင္သည့္တိုင္း ဝါဖန႔္ဖန႔္မ်က္ဆန္ၾကည္ၾကည္ေလးတို႔ျဖင့္ ေရာက္ရွိလာသူက လူမ်ိဳးျခားေလးပင္။
အုတ္ခဲေရာင္ ပုဆိုးေလးကို ပုံစံမက်စြာစည္းထားရင္း ခါးပတ္ေလးျဖင့္ ပတ္ထားပုံက ပုဆိုးမဝတ္တတ္ေသးသည့္ ကေလးေလးအလား...
သို႔ေသာ္ျငား ကပိုက႐ိုစည္းထားသည့္ပုဆိုးေလးႏွင့္ ဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ရွပ္လက္တိုကို ဝတ္ဆင္ထားပုံက သူႏွင္ေတာ့ အေတာ္ေလးၾကည့္ေကာင္းေနျပန္၏။
ျဖဴဝင္းေသာအသားအေရ၊ ဝင္းဖန႔္ဖန႔္မ်က္လုံးတို႔ႏွင့္ ယခုဝတ္စုံေလးက သူႏွင့္ မည္သို႔မည္ပုံ ပနံသင့္မွန္းမသိ ပနံသင့္ကာလိုက္ဖက္ေနသည္ကိုျဖင့္ ဝန္မခံ၍မရ။
" ဟာ Lucas လာလာ "
ထက္ေနာင္ ဝမ္းသာအားရ ဖိတ္ေခၚလိုက္သည့္အခါ လူးကပ္စ္က ႏူးညံ့စြာၿပဳံးျပရင္း ဆိုင္ထဲသို႔ဝင္လာ၏။
လူမ်ိဳးျခားေလး၏ အၿပဳံးက အေတာ္ေႏြးေထြးကာ လွပသည္ကိုပါေတာ့ သူ အသိအမွတ္မျပဳမိဘဲ မေနႏိုင္ပါေလ...
" ကြၽန္ေတာ္ အစ္ကို နဲ႔ မေတြ႕ မွာ ေၾကာက္ ေနတာ "
ထက္ေနာင္ဆီ ဦးတည္ေျပာလာသံေလးက ေလသံခပ္တိုးတိုး...
လိုခ်င္သည့္အရာကို ရလိုက္၍ေပ်ာ္႐ႊင္သြားသည့္
ကေလးတစ္ေယာက္အလား ဆိုလာသူေၾကာင့္ ထက္ေနာင္ ရင္ထဲေႏြးခနဲ...
" ဪ အစ္ကိုရွိပါတယ္ကြ အေမ ဒါ သားမေန႔ကေျပာျပတဲ့ လူးကပ္စ္ေလ လူးကပ္စ္ ဒါက အစ္ကို႔အေမပဲ ေဒၚပန္း႐ုံတဲ့ အစ္ကို႔မွာ ညီမေလးတစ္ေယာက္ ရွိေသးေပမဲ့ ဒီအခ်ိန္ သူက ေရာက္မလာေသးဘူးေလ "
ထက္ေနာင္က ေဒၚပန္း႐ုံႏွင့္ လူးကပ္စ္ကို ပ်ာပ်ာသလဲ မိတ္ဆက္ေပးရင္း အလုပ္ရႈပ္ေနေတာ့၏။
အေနာက္တိုင္းဗီဇမေပ်ာက္ေသးသည့္ လူးကပ္စ္က လက္အုပ္ေလးခ်ီရင္း
" မဂၤ လာ ပါ Lucas Damond ျဖစ္ ပါတယ္ ဗ် မဲ့ရ္ (mère) အဲ မိခင္ က ပုဂံေျမ ကပါ ဖခင္ က ေတာ့ ျပင္ သစ္ လူမ်ိဳး ပါ ဗ် "
" ေအးကြယ္ အေဒၚက ေဒၚပန္း႐ုံပါ သားေလးက လူေလးက ေခ်ာတဲ့အျပင္ ျမန္မာစကားေျပာတာ ခ်စ္စရာေလးကြယ္ ဝင္ထိုင္ေလ လာ လာ "
မေန႔က ဖ်က္ခနဲျမင္လိုက္ရသည့္ လူးကပ္စ္ကိုပင္ ခ်ီးက်ဴးေနသည့္အေမက လူးကပ္စ္၏ စကားေျပာသံကို ၾကားရသည့္အခါ တၿပဳံးၿပဳံးျဖင့္ အေတာ္ေလး သေဘာက်ေနပုံပါပင္...
တက္က်သံဘာသာစကားဟု သတ္မွတ္ထားသည့္ျမန္မာစကားကို လူးကပ္စ္က စကားသံအဖိအေဖာ့မရွိဘဲ စာဖတ္သည့္အလား တစ္သတ္မတ္တည္း ေျပာေနေသာ္လည္း ထိုအသံေလးကပင္ ဆြဲေဆာင္မႈတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေန၏။
စကားေလးသည္လည္း မဟုတ္ဘဲ စကားတစ္လုံးစီကိုပီပီသသေလး ႀကိဳးစားေျပာေနပုံက ျမင္သူတိုင္းကို ၿပဳံးမိေစႏိုင္ျပန္သည္။
" ေက်းဇူး တင္ ပါတယ္ ခင္ဗ် ကြၽန္ ေတာ္ ဒီေဒ သက ပစၥည္း ေတြ ေလ့ လာခ်င္ လို႔ ဝင္လာ ခဲ့တာ ပါ ဗ်"
" ဟုတ္ပါၿပီကြယ္ ေဒၚေဒၚတို႔ဆိုင္က ႀကိဳဆိုပါတယ္ သားေလး စိတ္ႀကိဳက္သာၾကည့္ ဘာမွမဝယ္သြားလဲ
ရတယ္ေနာ္ အားမနာတမ္းသာၾကည့္ သိလား "
ဖိတ္ေခၚေနသည့္ ေဒၚပန္း႐ုံအသံကလည္း ဝမ္းသာအားရ...
အနီးအနားမွ ဆိုင္အခ်ိဳ႕ကလည္း မ်က္ဆန္ဝါဝါႏွင့္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ႏိုင္ငံျခားသားေလးအား ႏွစ္လိုစြာေငးေမာေနၾက၏။
လူးကပ္စ္ဆိုသည့္ လူမ်ိဳးျခားေလးက ထိုကဲ့သို႔လည္း ခ်စ္ေမြးပါလြန္းလွသည္။
" အနံ႔ ဒီ အနံ႔ကေလ "
" ဟင္! "
ဆိုင္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္း ဆိုလာသည့္ လူးကပ္စ္စကားေၾကာင့္ ထက္ေနာင္ႏွင့္ ေဒၚပန္း႐ုံပါ မ်က္လုံးမ်ားျပဴးသြားရ၏။
လူးကပ္စ္ကမူ ႏွာေခါင္းေလးတရႈံ႕ရႈံ႕လုပ္ရင္း ဆိုင္တြင္ခ်ိတ္ထားသည့္ စံကားဝါပန္းကုံးေလးမ်ားကို လက္ညႇိဳးထိုးရင္း
" ဒီ ပန္းပြင့္ ဆီက အနံ႔ မေန႔ က တည္းက ဒီ ေတာင္ေပၚ တက္ခဲ့ တဲ့ တစ္ေလွ်ာက္ လုံးလဲ ဒီ အနံ႔ ရ တယ္ ေနပါ ဦး အဲဒီ ေရေမႊး ရနံ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ သိတယ္"
ပုပၸားမွ စံကားဝါရနံ႔ကို ထူးဆန္းစြာ ေလ့လာေနသည့္ အာဂေသြးေႏွာေလးပါပင္...
ေဒၚပန္း႐ုံကမူ စံကားဝါပန္းေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာထိကိုင္ၾကည့္ေနရင္း ေတြးေတြးဆဆေလး ဆိုလာသည့္ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ကာ အရယ္မရပ္ပါေလေတာ့...
ထက္ေနာင္လည္း ရယ္ေမာကာ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္လုပ္ရင္း
" ဪ လူးကပ္စ္က စံကားဝါပန္းရနံ႔ကို ေျပာေနတာပဲ ဒီပန္းက စံကားဝါပန္းတဲ့ လူးကပ္စ္ရဲ႕ သူက သိပ္ေမႊးတာေၾကာင့္ ေရေမႊးအျပင္ အျခားအေမႊးနံ႔သာပစၥည္း ထုတ္တဲ့ေနရာမွာလဲ သုံးၾကတယ္ေလ "
" စံကား ဝါ "
သူ႔စကားကို ေနာက္မွလိုက္႐ြတ္ၾကည့္ေနသည့္ လူမ်ိဳးျခားေလးရယ္ပါ...
" ဟုတ္တယ္ လူးကပ္စ္ရဲ႕ စံကားဝါလို႔ေခၚတယ္ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ေပါက္ေရာက္တတ္တဲ့ Magnolia Champaca မ်ိဳးစိတ္ဝင္ yellow- champac ဆိုတဲ့ ပန္းတစ္မ်ိဳးေပါ့ "
" ဒါေၾကာင့္ ထင္ တယ္ ဒီ ပန္းကို ျပင္ သစ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ ႀကိမ္မွ မ ျမင္ ဖူး ဘူး ဒါထက္ အစ္ကို က အဲဒီ ေရေမႊး သုံးတာ လားဗ် "
" ေဟ "
မ်က္ဆန္ဝါေလး၏အေမးကို ထက္ေနာင္ ႐ုတ္တရက္ ေၾကာင္အသြားမိ၏။
" မ မေန႔က အစ္ကို႔ ဆီက ဒီရနံ႔ ရလိုက္ လို႔ေလ အဲဒါ "
ထိုအခါမွ ထက္ေနာင္ ဟက္ခနဲရယ္ခ်မိရင္း
" ဪ အဲဒါလား အစ္ကိုက ေရေမႊးမသုံးျဖစ္ပါဘူး ဒီဘက္မွာက စံကားဝါေတြသိပ္ေပါေတာ့ စံကားဝါေတြေကာက္ၿပီး ေလွ်ာ္ဖြပ္ၿပီးတဲ့အက်ႌေတြၾကား ညႇပ္ထားလိုက္တာေလ သူ႔ရနံ႔က အက်ႌမွာ လာစြဲေနတာ "
" အာ အဲလိုလား hand made perfumeေပါ့ ဒီပန္း အေၾကာင္း ေရာ ေျပာ ျပလို႔ ရလား ခင္ဗ် "
" သိပ္ရတာေပါ့ ဒီပန္းမ်ိဳးႏြယ္က ေဟာဒီ စံကားဝါအျပင္ စံကားျဖဴ၊ စံကားစိမ္း၊ စံကားေ႐ႊ၊ စံကားနီရယ္လို႔လဲ ရွိေသးေပမဲ့ ဒီပုပၸားေျမမွာေတာ့ စကားဝါပန္းက အေပါဆုံးပဲ ဒီေျမမွာ စံကားဝါပန္းေတြ သိပ္ေပါတာမို႔ စံကားဝါေျမလို႔ေတာင္ ေခၚၾကတယ္ေလ "
" စံကား ျဖဴ၊ စံကား စိမ္း၊ စံကား ေ႐ႊ အင္း...ၿပီးေတာ့ ဘာတဲ့ စံကား နီ အဲ့ အဲဒါ ေတြက ေရာ သူ႔လို ပဲလား "
သူ႔စကားကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး နားေထာင္ေနသည့္ ေကာင္ေလးက မ်က္ေမွာင္ေလးကုတ္ရင္း စူးစမ္းလာျပန္၏။
သူေျပာသည့္ပန္းနာမည္မ်ားကို တစ္ခုခ်င္း အတိအက် လိုက္မွတ္ႏိုင္သည့္ လူမ်ိဳးျခားေလးက ဉာဏ္အေတာ္ထက္မည့္ပုံေလးပင္...
ေဘးဆိုင္မွ ဆိုင္ရွင္အခ်ိဳ႕ကပင္ ထက္ေနာင္အား တတြတ္တြတ္ေမးရင္း ေခါင္းတညိတ္ညိတ္လုပ္ေနသည့္ လူးကပ္စ္အား သေဘာက်စရာအ႐ုပ္ေလးအလား ၿပဳံးရယ္ရင္းေငးၾကည့္ေနၾကေတာ့သည္။
ပန္းအေၾကာင္း သေဘာတက်ေမးျမန္းေနသည့္ လူမ်ိဳးျခားေလးကို သူ ေခါင္းညိတ္ျပမိရင္း
" အင္း ဆိုပါေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ကြာတာရွိၾကေပမဲ့ ဒီအမ်ိဳးႏြယ္ဝင္မို႔ အေတာ္တူၾကတာေပါ့ ပြင့္ခ်ပ္အေရာင္အလိုက္ ေခၚၾကတာပါပဲ "
" ပြင့္ ခ်ပ္ "
" ဪ ပြင့္ခ်ပ္ဆိုတာက petal ကိုေျပာတာ ဒီပန္းက ပြင့္ခ်ပ္အေရာင္အလိုက္ ပန္းအမည္ကြဲသြားတာေလ အင္း color of petalအရေပါ့ အျဖဴ၊ အစိမ္း၊ အနီဆိုတာ အေရာင္ေတြဆိုတာေတာ့ သိတယ္မဟုတ္လား အခု ပန္းေတြကိုလည္း အဂၤလိပ္လိုေျပာရရင္ white champaca, green champaca, golden champacaနဲ႔ red champaca လို႔ေခၚၾကတာေပါ့ "
လူးကပ္စ္က စကားဝါပြင့္ေလးကို အသာအယာထိကိုင္ၾကည့္ရင္း
" ဟုတ္ ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ ပါၿပီ စံကား ဝါက တကယ္ လွတယ္ ေနာ္ ကြၽန္ေတာ္က ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းလို႔ အမည္ရတဲ့ အဝါေရာင္ ကို သေဘာ အက်ဆုံး ပဲေလ ဒီေတာ့ ဒီပန္း အမ်ိဳး အစား ထဲမွာလဲ စံကား ဝါကိုပဲ ပိုႀကိဳက္ မိမယ္ ထင္ပါတယ္ "
ထက္ေနာင္ လူမ်ိဳးျခားေလးကို ၿပဳံးျပရင္း ေခါင္းညိတ္မိ၏။
အဝါေရာင္က ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းဆိုတာ တကယ္ဟုတ္မွာ...
မင္းေရာက္လာကတည္းက ဒီလူ႔ဘဝထဲေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေတြ အကန႔္အသတ္မဲ့ တစ္ဟုန္ထိုးဝင္လာလိုက္ပုံမ်ား အံ့အားသင့္စရာ မဟုတ္လား...
" အင္း ျမန္မာေတြကလဲ စံကားပန္းမ်ိဳးစိတ္ေတြထဲ စံကားဝါကို ပိုအေလးထားတယ္ ပိုသေဘာက်ၾကတယ္ လူးကပ္စ္ရဲ႕ အစ္ကိုတို႔ ျမန္မာလရဲ႕ ဒုတိယလျဖစ္တဲ့ ကဆုန္လရဲ႕ ရာသီပန္းကိုေတာင္ ေဟာဒီက စံကားဝါပန္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကတာေလ "
" ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ က ျမန္မာ လူမ်ိဳးမို႔ စံကား ဝါ ႀကိဳက္တာ ထင္တယ္ ဒီ ပန္းက အနံ႔ ေကာင္း တယ္ ေနာ္ "
" ေဟ "
ခပ္တည္တည္ေျပာခ်လာသည့္ ေကာင္ေလးက အေမ့ထံမွ အာေမဋိတ္ေၾကာင့္ မ်က္ဆန္ဝါေလးမ်ား ဝိုင္းစက္သြားရင္း
" ဟို ကြၽန္ေတာ္ ေျပာ တာ မွား သြား လို႔ လားဗ်"
" မမွားပါဘူး သား ေျပာတာ မွားတယ္ေတာ့ မဟုတ္ေပမဲ့ ပန္းကို အနံ႔ေကာင္းတယ္ဆိုတာထက္ ေမႊးတယ္ေျပာရတယ္ေလ အင္း ေမႊးပ်ံ႕တယ္ေပါ့ကြယ္ "
အေမကပါ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ဝင္ရွင္းျပမွ ထိုေကာင္ေလးက ေခါင္းေလးတညိတ္ညိတ္ျဖင့္
" အာ အဲဒီ လို လားဗ် ဒါ ေလး ေတြက ေရာ ဘာေၾကာင့္ ပုလင္း ထဲ ထည့္ၿပီး ေရ နဲ႔ ႏွစ္ ထားရ တာလဲ ဗ် ပန္းက ပ်က္ စီး မသြား ဘူး လား"
ယခုမွပင္ ဖန္ပုလင္းေလးမ်ားထဲမွ စံကားဝါပန္းမ်ားကို ျမင္သြားပုံရကာ စံကားဝါပုလင္းေလးမ်ားေရွ႕ရပ္ရင္း စပ္စုေနေသာ လူမ်ိဳးျခားေလးပင္...
ပန္းမ်ား ႏြမ္းေျခာက္မသြားႏိုင္လားဟု ေမးခ်င္သည္ကို ျမန္မာစကားကို လိပ္ပတ္လည္ေအာင္ မတတ္သည့္အခါ မပ်က္စီးဘူးလားဟု ျဖစ္သြားေၾကာင္း ထက္ေနာင္ တပ္အပ္သိလိုက္ပါ၏။
" ဒါက ဒီစံကားဝါရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ပဲ လူးကပ္စ္ရဲ႕ သူက ခုလိုဖန္ပုလင္းထဲ ေရနဲ႔စိမ္ထားရင္ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာရင္ေတာင္ အပြင့္က ညႇိဳးႏြမ္းမသြားတဲ့အျပင္ ေမႊးရနံ႔လဲ ေပ်ာက္မသြားဘူးေလ "
" အဟုတ္ လား အျခား ပန္း ေတြဆို ပ်က္ အဲ အစ္ကို ေျပာတာ ဘယ္လို "
" ညႇိဳးႏြမ္း "
လူးကပ္စ္က ဖန္ပုလင္းေလးကိုယူၾကည့္ကာ အထူးအဆန္းသဖြယ္ မ်က္ဆန္ဝါဝါေလးမ်ား ဝိုင္းစက္ေနေအာင္ ၾကည့္ေနရင္းမွ
" အင္း ညႇိဳးႏြမ္း တာ အဲလို ျဖစ္သြား မွာ ကို ေနာ္ ပုလင္းထဲ ေရနဲ႔ ထည့္ထား တာကို ဘာမွ မေျပာင္း လဲ ဘူး ေပါ့ ထူး ဆန္း လိုက္တာ "
" ေရက ႐ိုး႐ိုးေရမဟုတ္ဘဲ ေက်ာက္ခ်ဥ္က်ိဳထားတဲ့
ေရနဲ႔စိမ္ထားတာ ဆိုတာပါ ထည့္ေျပာေလသားရဲ႕ "
" ေက်ာက္ ခ်ဥ္ အဲဒါ ကေရာ ဘာ လဲ အစ္ကို "
ေဒၚပန္း႐ုံစကားေၾကာင့္ လူးကပ္စ္ မ်က္လုံးေလးမ်ားက စံကားဝါပုလင္းထံမွ အၾကည့္ခြာရင္း ေက်ာက္ခ်ဥ္ဆိုသည္ကို သိခ်င္စြာေမးလာျပန္၏။
" ဪ ေက်ာက္ခ်ဥ္ဆိုတာ alumကိုေခၚတာ ေရကိုၾကည္ေစတဲ့ အစိုင္အခဲေလးေလ လူးကပ္စ္လဲ သိတယ္မဟုတ္လား alumကို "
" ဟုတ္ ကဲ့ "
" ဒီပုလင္းထဲေရက alumကို ေရထဲအရည္ေပ်ာ္က်တဲ့အထိထည့္က်ိဳၿပီးမွ အဲဒီေရကို ဒီစံကားဝါကိုစိမ္ဖို႔ အသုံးျပဳထားတာ လူးကပ္စ္ရဲ႕ ဘယ္လိုပဲ ေက်ာက္ခ်ဥ္ေရျဖစ္ျဖစ္ စံကားဝါအျပင္ ဘယ္ပန္းကိုမွ ဒီလိုထားလို႔မရပါဘူးေလ စံကားဝါမို႔ရတာ မပ်က္မယြင္းဘဲ တာရွည္ခံတာကိုက စံကားဝါရဲ႕ ထူးျခားခ်က္မို႔ပါ "
" ေထာက္ခံ ပါ တယ္ "
" ေဟ "
လက္ကေလးကို ႐ုတ္တရက္ေျမာက္ရင္း ထဆိုလာသူေလးေၾကာင့္ ထက္ေနာင္ အံ့အားသင့္သြားရခ်ိန္ လူးကပ္စ္က မ်က္ေတာင္ေလးမ်ား တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္ရင္း
" အစ္ကို မွန္တယ္ စံကား ဝါ မဟုတ္ တဲ့ ဘယ္ ပန္း ကမွ ဒီလို ၾကာ ၾကာ မေန ဘူးေလ အစ္ကိုက ပန္း အေၾကာင္း အမ်ားႀကီး သိတာပဲေနာ္ ဒီပန္းရဲ႕ message ကိုေရာ သိလားဟင္ "
" ဟင္ "
" ဒီပန္းရဲ႕ message ဒါမွ မဟုတ္ meaningေခၚတာ လား ကြၽန္ေတာ္ မေမးတတ္လို႔ "
" လူးကပ္စ္ေမးခ်င္တာကို ကိုယ္သိပါတယ္ အေျဖကိုမသိတာ လူးကပ္စ္က ဒီပန္းေလးရဲ႕ ရည္ၫႊန္းတဲ့ပန္းစကားကို သိခ်င္ေနတာ ဟုတ္တယ္ဟုတ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ "
ေခါင္းေလးညိတ္ျပလာသည့္ ေကာင္ေလးကို သူရယ္ျပလိုက္ရင္း
" တကယ္ေတာ့ ဒီစံကားဝါရဲ႕ ပန္းစကားကိုေတာ့ အစ္ကိုမသိဘူးရယ္ အစ္ကိုရွာဖတ္ၾကည့္ၿပီး ေနာက္မွ ထပ္ေတြ႕ၾကတဲ့အခါ ေသခ်ာေပါက္ အျပည့္အစုံေလး ေျပာျပပါမယ္ အခုေတာ့ လူးကပ္စ္ သေဘာက်ရင္ ဒီပုလင္းေလးကို အစ္ကိုလက္ေဆာင္ေပးမယ္ေလ "
" ဟာ မဟုတ္တာ ကြၽန္ေတာ္ ဝယ္ပါ့ မယ္ "
" အစ္ကိုက ေစတနာနဲ႔ ေပးတာေလ မျငင္းရဘူး လူးကပ္စ္ရဲ႕ ဒီစံကားဝါပုလင္းေလးေတြကလဲ တန္ဖိုးသိပ္မႀကီးတာမို႔ အားမနာပါနဲ႔ "
" တကယ္ လား ဗ် အဲလို ဆို ေက်းဇူးတင္ စြာ လက္ခံ လိုက္ ပါ့ မယ္ တန္ဖိုးလဲ ထားပါ့ မယ္ဗ် ကြၽန္ေတာ္ ဒီျပင္ ပစၥည္းေတြ ဝယ္မွာ ကိုေတာ့ မျငင္း ပါနဲ႔ဗ် "
စံကားဝါ ဖန္ပုလင္းေလးကို တယုတယကိုင္ေနသည့္ ေကာင္ငယ္ေလး၏ ပုံရိပ္ေလးက ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ဖူးသမွ်ထဲ အလွဆုံးသက္ရွိပန္းခ်ီကားရယ္ပါ
ကြၽန္ေတာ္ ေပးမိတာ စံကားဝါဖန္ပုလင္းေလးေပမဲ့
သူကေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကိုပါ ခိုးယူသြားေလရဲ႕
ဖန္ပုလင္းေလးထဲက စံကားဝါပန္းကသာ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးသားဆိုရင္ သူ႔အခ်စ္ေရစင္နဲ႔မွ လန္းဆန္းေတာ့မွာ အေသအခ်ာ...
" ဒါထက္ ဒါေလး ေတြက ေရာဗ် "
လူးကပ္စ္က စံကားဝါဖန္ပုလင္းေလးကို လက္ကပိုက္ရင္း အဆင္ဒီဇိုင္းစုံျဖင့္ ဝါးလက္ေကာက္ေလးမ်ားကို သေဘာတက် စူးစမ္းလာျပန္၏။
" ဪ ဒါကလား ဝါးလက္ေကာက္ေလ "
" ဝါး အာ ခဏ ခဏေလး အဲ့ ဒါကို ကြၽန္ေတာ္ သိတယ္ ဝါးအပင္ ေပါက္ေလးကို ခ်က္စား လို႔ ရတယ္ေလ ဟုတ္တယ္ေနာ္ မွန္တယ္မဟုတ္လား "
လူမ်ိဳးျခားေလး၏ စကားသံအဆုံး ထက္ေနာင္တို႔ဆိုင္ခန္းေလးအျပင္ အျခားဆိုင္ခန္းအခ်ိဳ႕တြင္ပါ တေဘာတက် ရယ္သံတို႔ဖုံးလႊမ္းသြားရ၏။
လူးကပ္စ္က ေခါင္းေလးပုရင္း လွ်ာေလးပါထုတ္ကာ
" ဟို ဟို ကြၽန္ေတာ္ မွား သြားျပန္ ၿပီ လား "
" မမွားဘူး လူးကပ္စ္ေျပာတာ လုံးဝမမွားပါဘူး ဒါက လူးကပ္စ္ေျပာတဲ့ အပင္ပါပဲ ဒါေပမဲ့ ဝါးအပင္ေပါက္လို႔မေခၚရဘူး အစ္ကိုတို႔ဆီမွာ မွ်စ္လို႔ေခၚတာ မွ်စ္ကို လူးကပ္စ္ေျပာသလို ေၾကာ္စား ခ်က္စားၾကတာေပါ့ "
" မွ်စ္ အဲဒီလို ေခၚတယ္ ေပါ့ ကြၽန္ေတာ္ သိထားတာ bamboo- shootမို႔ ဝါး အပင္ ေပါက္ ပဲ ေခၚ မယ္ ထင္ေနတာ အဲဒီလို မဟုတ္ ဘူးလား ျမန္မာ စကား က တကယ္ ခက္ခဲ တယ္ ေနာ္"
" အင္း ျမန္မာစကားက မ႐ိုးရွင္းလွဘူး လူးကပ္စ္ရဲ႕ လူးကပ္စ္ေျပာတဲ့ bamboo- shootကိုပဲ ဒီမွာေတာ့ ဝါးစို႔၊ ဝါးအပင္ေပါက္ အဲဒီလိုမေခၚၾကဘဲ မွ်စ္ လို႔ေခၚၾကတယ္ေလ ဝါးရဲ႕ အသုံးဝင္ပုံကိုေတာ့ လူးကပ္စ္ ၾကားဖူးတယ္မဟုတ္လား "
ထိုအခါမွ လူးကပ္စ္က ေခါင္းေလးညိတ္ျပရင္း
" အဲ ဒါေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ သိ ပါ တယ္ ျခင္းေတြ၊ ထီးေတြ လုပ္တာ ျမင္ဖူး တယ္ေလ လက္ေကာက္ေတာ့ တကယ္ မ ျမင္ဖူးဘူး "
" အင္း ဒီမွာေတာ့ ဝါးကို ဝါးလက္ေကာက္၊ ဝါးေရခြက္အျပင္ ဝါးယပ္ေတာင္လို ပစၥည္းေလးေတြကအစ ဖန္တီးၾကတယ္လူးကပ္စ္ရဲ႕ ေဟာဒီကခြက္ကေလးဆိုရင္လဲ ဝါးေရခြက္ေလးေလ "
ထက္ေနာင္ ဝါးေရခြက္ေလးကိုျပမိေတာ့ ဝါးေရခြက္ေလးကို ကိုင္ၾကည့္ရင့္ အံ့အားသင့္ေနသည့္ လူမ်ိဳးျခားေလးက ပါးစပ္အေဟာင္းသားပင္...
" ဒီ ေရခြက္ က လဲ ဝါးနဲ႔ လုပ္ ထားတာ လား အဲဒီလို ရ တယ္ေပါ့ ေနာ္ တကယ္ ထူးဆန္း လိုက္ တာ "
" ေဟာ ဆိုင္ကို ဧည့္သည္ေရာက္ေနတာလား "
ထိုအခိုက္ နီနီက ေျပာေျပာဆိုဆို ဝင္ေရာက္လာရာ စကားစကိုျဖတ္ရင္း မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရ၏။
" လူးကပ္စ္ ဒါက အစ္ကို႔ညီမေလ ရဲေသြးနီနီတဲ့ နီနီ သူကေတာ့ ျပင္သစ္ျမန္မာကျပားေလး လူးကပ္စ္တဲ့ "
" လူးကပ္စ္ဒါမြန္ပါ ေတြ႕ ရတာ ဝမ္း သာပါ တယ္ဗ် "
" ဟုတ္ကဲ့ နီနီပါရွင့္ ဒါထက္ ဒီကအစ္ကိုက ျမန္မာစကားကို ေကာင္းေကာင္းေျပာတတ္တာပဲေနာ္ ျမန္မာနာမည္ေရာရွိလားဟင္ "
နီနီ႔အေမးေၾကာင့္ ထက္ေနာင္ မ်က္ခုံးပင့္တက္သြားမိ၏။
ထိုေမးခြန္းက သူ သိခ်င္ေသာ္လည္း လူးကပ္စ္ကို မေမးျဖစ္ခဲ့သည့္ ေမးခြန္းပင္...
" အာ ရွိတယ္ ဗ် ကမာၻ ျပင္သစ္ ဘာသာနဲ႔ ဆိုရင္
Damondက worldမို႔ ျမန္မာ ဘာသာဆို ကမာၻလို႔ ေခၚလို႔ ရတယ္လို႔္ ပဲရ္က ေျပာ ဖူးတယ္ "
" ကမာၻ အင္း နာမည္က တစ္မ်ိဳး "
" လွပါတယ္ လွတယ္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ နာမည္ေလးလဲ ငါေတာင္ႀကိဳက္တယ္ "
အနည္းငယ္ဆန္းသည့္ နာမည္ေၾကာင့္ နီနီ႔ထံမွ မွတ္ခ်က္ထြက္မည့္ဆဲဆဲ သူ အလ်င္စလို ဝင္ေျပာလိုက္သည့္အခါ ညီမငယ္က သူ႔ကို အံ့အားသင့္စြာၾကည့္လာသည္။
" ေက်းဇူး ပါ ဗ် "
သူ႔စကားအဆုံး မ်က္လုံးေလးမ်ား မွိတ္က်သြားသည္အထိ ေက်နပ္ေပ်ာ္႐ႊင္သြားသည့္ လူမ်ိဳးျခားေလးေၾကာင့္ စကားျဖတ္ေျပာရက်ိဳးနပ္သည္ဟု ခံစားလိုက္မိသူက ရဲေသြးထက္ေနာင္ပါပင္...
တကယ္လည္း ကမာၻဆိုသည့္ စကားလုံးေလးက မည္မွ်လွပလိုက္သလဲေလ...
ပုပၸားတြင္ သူ႔ သီးျခားကမာၻငယ္ေလးကို ရွာေတြ႕ခဲ့မွန္း ထက္ေနာင္တစ္ေယာက္ သူကိုယ္တိုင္ပင္ မသိခဲ့...
ဟုတ္သည္။
ကမာၻ...သူ႔ရဲ႕ကမာၻ
ေပ်ာ္စရာေတြ ေဆာင္က်ဥ္းလာသည့္ အဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ကမာၻငယ္ေလး...
" ဒါဆို ကိုကို ပုဂံဘက္သြားေတာ့မလား ဒီမွာ ထမင္းခ်ိဳင့္နဲ႔ စာတိုက္ကိုပို႔ရမဲ့ ပစၥည္းေတြပါလာၿပီသိလား "
" ဪ ေအး ေအး "
သူ႔အေပ်ာ္က တာရွည္မခံလိုက္...
နီနီသတိေပးမွ အေယာင္ေယာင္အမွားမွား ေခါင္းညိတ္ရသည္။
အေရာင္ေဖ်ာ့သြားသည့္ မ်က္ဆန္ဝါေလးတစ္စုံက သူ႔ကိုေငးၾကည့္ရင္း
" ဟုတ္သား အစ္ကို က ပုဂံကို သြားရ မွာကို ကြၽန္ေတာ္ ေမ့ေန လိုက္တာ ဒါဆို ေတာင္ ကလပ္ေပၚ အစ္ကို႔ကို ေခၚမလို႔ ဟာကို အခု မရ ေတာ့ ဘူးပဲ "
" မဟုတ္တာ အစ္ကိုက နီနီ ဆိုင္ကိုေရာက္မွသြားေနၾကပါ ဘာမွမျဖစ္ဘူး ဒါဆို လူးကပ္စ္ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေလ့လာေနာ္ အေမနဲ႔ နီနီရွိသားပဲ ဟုတ္လား "
" ဟုတ္ ကဲ့ ေက်းဇူး ပါ အစ္ကို "
" နီနီ ဒါဆို အစ္ကိုသြားမယ္ လူးကပ္စ္ကို ဒီဝါးလက္ေကာက္ေတြအေၾကာင္းနဲ႔ သူသိခ်င္တာ နည္းနည္းေျပာျပလိုက္ သိလား အားကိုးမယ္ေနာ္ "
ထိုေန႔က e-bikeကေလးျဖင့္ ပုဂံဘက္ဆီေရာက္လာခဲ့သည့္တိုင္ သူ႔စိတ္အစဥ္က ပုပၸား၌က်န္ရစ္ခဲ့ေလ၏။
မဟုတ္ေသး...
ပုပၸားတြင္ဆိုသည္ထက္ မ်က္ဆန္ဝါေလးတစ္စုံထံ က်န္ခဲ့သည္ဆိုပါက ပိုမွန္လိမ့္မည္သာ...
ညေန ဆိုင္ကိုျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ ထက္ေနာင္ ေမးမိသည္မွာ တစ္စုံတစ္ေယာက္အေၾကာင္းပင္...
" ဪ ႏိုင္ငံျခားေကာင္ေလးလား မနက္ကတည္းက ေတာင္ကလပ္ေပၚ တက္သြားေလရဲ႕ ခုထိ ျပန္မေရာက္ေသးဘူးထင္တယ္ ပစၥည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလဲ ေငြရွင္းထားခဲ့တာ ဝင္မွမယူေသးပဲ "
ထက္ေနာင္ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္လုပ္ရင္း မ်က္လုံးတို႔က ပြဲလဲထားဟန္တူသည့္ မွည့္ဝင္းေနေသာ ငွက္ေပ်ာဖီးအခ်ိဳ႕ဆီေရာက္သြားခိုက္ အႀကံတစ္ခုက ေခါင္းထဲဝင္လာ၏။
" အေမေရ ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္ေပၚတက္လိုက္အုံးမယ္ "
" ေဟ ညေနပဲ ေနက်ေနၿပီသားရယ္ ေတာင္ကလပ္ေပၚ ဘာလုပ္ဖို႔တုံး "
ထက္ေနာင္ ေရွ႕ဘက္မွ ငွက္ေပ်ာဖီးသုံးဖီးလုံးကို ေတာင္းေလးထဲေကာက္ထည့္ရင္း
" အဟမ္း ေမ်ာက္စာ ေမ်ာက္စာတက္ေကြၽးမလို႔ ဒီမွာ ငွက္ေပ်ာပြဲအက်ေတြေလ"
" ဟဲ့ ဟဲ့ အဲဒီငွက္ေပ်ာသီးေတြက သားညီမနီနီ ကေလးေတြကို ေကြၽးမလို႔ဆိုၿပီးေျပာေနတာ သားရဲ႕"
" ဟုတ္တယ္ေလ ကိုကိုပဲ အရင္ရက္ကေတာ့ ငွက္ေပ်ာပြဲမွည့္ရင္ ကေလးေတြကို ေၾကာ္ေကြၽးရေအာင္ဆိုၿပီးေတာ့ "
ေဒၚပန္း႐ုံအျပင္ သူ႔အသံကိုၾကားသြားပုံရသည့္ နီနီကပါ ဆိုင္အတြင္းထဲမွ ကမန္းကတန္းလွမ္းေအာ္လာ၏။
နီနီ႔စကားေၾကာင့္ ငွက္ေပ်ာဖီးမ်ားထည့္ထားသည့္ ေတာင္းကို မ ခ်ီရင္း ထက္ေနာင္ လက္တြန႔္သြားရသည္။
အမွန္တကယ္လည္း ယခင္ရက္မ်ားက ညဘက္စာက်က္ရင္း ကေလးမ်ား ဗိုက္ဆာေနသည္ကို သတိထားမိ၍ ငွက္ေပ်ာပြဲအက်ကို ကေလးမ်ားအား ေၾကာ္ေကြၽးၾကရန္ သူ အႀကံေပးမိျခင္းပင္...
" အဟမ္း ဟို အဲဒါအရင္ရက္က ေျပာတာေလ အခု ငွက္ေပ်ာငွက္ေပ်ာသီးေတြကလဲ အမွည့္လြန္ေနၿပီဟ ကေလးေတြကို ေကြၽးမေနပါနဲ႔ေတာ့ဟာ ေတာင္ေပၚက ေမ်ာက္ေလးေတြပဲ ေကြၽးလိုက္မယ္သိလား "
" ေဟာေတာ္ ငါၾကည့္မိတာေတာ့ ငွက္ေပ်ာသီးက မေန႔ကမွ ဝင္းေရာင္လာတာပါ ကိုကိုရယ္ ခုေန႔ပဲ ျဗဳန္းစားႀကီး အမွည့္လြန္ရတယ္လို႔ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေၾကာ္လို႔ရတာပဲဟယ္ ငွက္ေပ်ာသီးမုန႔္ဖုတ္လဲရတာပဲ "
အငယ္မက အံ့ဩတႀကီးေရ႐ြတ္ရင္း ကေလးမ်ားအား မုန႔္လုပ္ေကြၽးရန္သာ တာစူေနေတာ့၏။"
" ဟာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငွက္ေပ်ာသီးက အမွည့္လြန္ေနပါၿပီဆိုေန ဒီေကာင္မေလးေတာ့ လူႀကီးေျပာေနရင္ နားမလည္ဘူး ကေလးေတြက ငွက္ေပ်ာသီးမဟုတ္လဲ စားစရာေတြမွ ေပါလို႔ "
" မဟုတ္ဘူး ကိုကိုရဲ႕ ညီမေလးက ဒီေန႔ ငွက္ေပ်ာသီးေၾကာ္ေကြၽးမယ္လို႔ ကေလးေတြကို ေျပာထားၿပီးသားရယ္ အဲဒါေၾကာင့္ "
" ဒါျဖင့္လဲ ေမ်ာက္လူသားေတြအတြက္ အျပန္က်မွ ငွက္ေပ်ာေကာ္ျပန႔္ျဖစ္ျဖစ္ ဝင္ဝယ္လိုက္ ဒါက ေမ်ာက္အစစ္ေတြအတြက္ေဟ့ ဒါပဲ "
ထက္ေနာင္ ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ေတာင္ေပၚဆီ အေျပးတက္သြားလိုက္သည္။
အမွည့္လြန္ေနၿပီဟု မတရားေခါင္းစဥ္အတပ္ခံလိုက္ရသည့္ ဝင္းေရာင္သန္းစငွက္ေပ်ာသီးတို႔ကေတာ့ သူ႔လက္ထဲ ပါသြားခဲ့ေလၿပီ။
ေတာင္ကလပ္ေပၚအေရာက္ ဟိုဟိုဒီဒီ ေဝ့ဝဲၾကည့္မိသည့္အခါ လူးကပ္စ္က သူ႔ပန္းခ်ီပစၥည္းမ်ားအား သိမ္းဆည္းေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရ၏။
" လူးကပ္စ္ "
" ဪ အစ္ကို "
လူးကပ္စ္က ပစၥည္းမ်ားသိမ္းရင္း သူ႔မူပိုင္မ်က္လုံးေလးမ်ား မွိတ္က်သြားသည္အထိ ရယ္ျပလာ၏။
" ေစာပါေသးတယ္ကြ ပစၥည္းေတြသိမ္းၿပီး ျပန္ေတာ့မလို႔လား "
သူ႔စကားေၾကာင့္ လူးကပ္စ္က ပန္းခ်ီကားကို ေမးဆက္ျပလိုက္ရင္း
" ပုံက ဆြဲၿပီးသြားၿပီေလ အစ္ကိုရဲ႕ "
ထိုအခါမွ လူးကပ္စ္ ပန္းခ်ီကားကို သူၾကည့္မိ၏။
ဟုတ္ပါရဲ႕...
ေတာင္ေအာက္ဘက္ျမင္ကြင္း ပန္းခ်ီကားေလးက လွပစြာလက္စသတ္ထားၿပီပဲ...
လက္ရာေျမာက္သည့္ ပန္းခ်ီကားေလးကိုၾကည့္ရင္း သူ႔ရင္ထဲ အဘယ္ေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းသြားရပါလိမ့္...
" ဟုတ္သားေနာ္ တကယ္ ၿပီးသြားၿပီပဲ "
ထက္ေနာင္အသံက အဖ်ားတြင္ တုန္ယင္လႈိက္ခါသြား၏။
ထိုအခိုက္ လူးကပ္စ္က ေတာင္းထဲမွ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ားကို ျမင္သြားကာ
" ဒါထက္ ဒီ အသီး ေတြ က "
" ဪ ဒါေတြလား ဟိုေကာင္ေတြဖို႔ေလ လာ လူးကပ္စ္ ကိုယ္တို႔ ဟိုဘက္မွာ သြားေကြၽးရေအာင္ "
ႏွစ္ေယာက္သားလက္ထဲမွ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ားကို ျမင္သည္ႏွင့္ အုပ္လိုက္ေရာက္ရွိလာေသာ ေမ်ာက္မ်ားေၾကာင့္ ငွက္ေပ်ာဖီးသုံးဖီးမွာ စကၠန႔္ပိုင္းအတြင္း အစေပ်ာက္သြားရသည္။
ငွက္ေပ်ာသီး မစားလိုက္ရသည့္ေမ်ာက္မ်ားကလည္း ဒုႏွင့္ ေဒးပင္...
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အနီး ေမ်ာက္မ်ားက ဝိုင္းႀကီးပတ္ပတ္လွည့္ကာ အစာထပ္ေတာင္းေနၾကသည္မွာ တကြီကြီညံလွ်က္...
အနားမွ ေမ်ာက္မ်ားကို သေဘာတက် ၾကည့္ေနသည့္ ေကာင္ေလးအား ထက္ေနာင္ေငးၾကည့္ရင္း
" လူးကပ္စ္ "
" ဗ် "
" ေမ်ာက္ခ်စ္တတ္လား "
" ဟုတ္ကဲ့ "
" ေမ်ာက္ေရာ ေမြးခ်င္လား "
" ဟင့္ အင္း ေမ်ာက္ခ်ီး က သိပ္ နံတယ္ "
" ေဟ "
လူမ်ိဳးျခားေလး၏ အေျဖေၾကာင့္ ထက္ေနာင္ ေခါင္းတစ္ခါခါႏွင့္သာ ရယ္ေမာလိုက္မိေတာ့သည္။
" အစ္ကို႔ကို မင္း လိပ္စာေပးမလား "
" ဗ်ာ "
" လူးကပ္စ္ အခုေနတဲ့ ပုဂံကလိပ္စာေလ အစ္ကိုက ပုဂံကိုေရာက္ျဖစ္ေတာ့ လူးကပ္စ္ဆီ စံကားဝါပန္းေတြ ဝင္ေပးရမလား "
သူ႔စကားေၾကာင့္ ေသြးေႏွာေကာင္ေလးမ်က္ႏွာက လျပည့္ဝန္းပမာ ဝင္းလက္သြားရင္း
" တ ကယ္လား အစ္ကို "
" ဒါေပါ့ကြ တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေတာ့ အစ္ကို ေသခ်ာေပါက္ဝင္ေပးဖို႔ ကတိေပးႏိုင္ပါတယ္ လူးကပ္စ္လဲ စံကားဝါရနံ႔ႀကိဳက္ေတာ့ အဝတ္ေတြၾကား ညႇပ္ထားလို႔ရတာေပါ့ "
ထက္ေနာင္က ကိုယ့္အေတြးႏွင့္ကိုယ္ ေျပာမိျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုေကာင္ေလး စံကားဝါရနံ႔ကို မေမ့ေစလို...
ထို႔ထက္ကေတာ့ စံကားဝါေျမမွ ကိုယ့္ကို ပို၍ပင္ မေမ့ေစလိုပါေလ...
" ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆို Myanmar's Bagan Hotel ကို သိတယ္ မဟုတ္ လား အစ္ကို အဲ ဒီကို လာခဲ့ ေနာ္ "
လူးကပ္စ္စကားေၾကာင့္ ထက္ေနာင္ မ်က္ခုံးပင့္တက္သြားရသည္။
ျမန္မာ့ပုဂံအမည္ႏွင့္ hotelက မၾကာေသးမီကမွ ေဆာက္လုပ္ၿပီးစီးသည့္ နာမည္ရ ၾကယ္ငါးပြင့္အဆင့္ဟိုတယ္ႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း သူ သိေနပါ၏။
သို႔ေသာ္ သူထင္ထားမိသည္က လူမ်ိဳးျခားေလးမိခင္က ပုဂံသားဟုသိထား၍ ေဆြမ်ိဳးအိမ္၊ သို႔မဟုတ္ ကိုယ္ပိုင္အိမ္တြင္ေနမည္ဟု ထင္ထားမိျခင္းသာ...
" ဟင္ ဟိုတယ္လား လူးကပ္စ္က ပုဂံမွာပဲေနေတာ့မယ္ဆို အာ ေနရာရွာမရေသး ဒါမွမဟုတ္ အိမ္မေဆာက္ရေသးတာလား "
" မဟုတ္ ပါ ဘူး ဗ် Myanmar's Baganက ကြၽန္ေတာ့္ အိမ္ပဲ ေလ အစ္ကို ရဲ႕ "
ထိုအခါမွ ႐ုတ္တရက္ေတြးလိုက္မိသည့္ ျမန္မာ့ပုဂံ၏ပိုင္ရွင္ ပုဂံသားဆိုသူ...
" ေဟ ဒါဆို ျမန္မာ့ပုဂံရဲ႕ owner ေဒၚေထြးရီေမာ္က "
" ဟာ အစ္ကို က မဲ့ရ္ကို သိ တယ္လား အဲေလ သူက ကြၽန္ေတာ့္ အ အေမပါ "
" သိတာေပါ့ကြ ပုဂံရဲ႕ အႀကီးဆုံးဟိုတယ္စာရင္းဝင္ျဖစ္ၿပီး လပိုင္းနဲ႔တင္ reviewsေတြ တအားေကာင္းတဲ့ ဟိုတယ္တစ္ခုပဲဟာ "
" ေက်းဇူး တင္ ပါတယ္ ဗ် "
ထိုေန႔က ပုပၸားေတာင္ကလပ္ထက္၌ ေမ်ာက္ကေလးမ်ားကို ေငးၾကည့္ေနသည့္ေကာင္ေလးႏွင့္ ထိုေကာင္ေလးကို ေငးၾကည့္ေနသည့္ ေကာင္ေလးတစ္ဦး ရွိခဲ့ေလသည္။
6.12.22
Tuesday
႐ႊန္းလဲ့ေက်ာ္
စံကားျဖဴ
စံကားစိမ္း
စံကားဝါ
စံကားေရႊ
စံကားနီ
ဝါးလက္ေကာက္၊ ဝါးေရခြက္
#All pic crd
#pic from pinterest and facebook