Two Ghosts

Galing kay cc_chase

13.2K 946 1.1K

Jane Florence De Leon is a well-known dancer and an actress. Her colleagues in highschool emailed her to join... Higit pa

CHARACTERS AND WARNING
PROLOGUE
Chapter 1 - The Invitation
Chapter 2 - Take You Home
Chapter 3 - Unblocked
Chapter 5 - Rumor
Chapter 6 - Mall
Chapter 7 - 50% Bad News
Chapter 8 - Dinner Party
Chapter 9 - Blessing in Disguise
Chapter 10 - Daydreaming
Chapter 11 - Merry Christmas
Chapter 12 - Noche Buena
Chapter 13 - Wish You Were Sober
Chapter 14 - Presscon
Chapter 15 - Lies
Chapter 16 - A Memorable Party
Chapter 17 - I'm Watching You
Chapter 18 - Am I Being Watched?
Chapter 19 - Yes, You're Being Watched
Chapter 20 - I'll Stand By You
Chapter 21 - A Short Chapter
Chapter 22 - Clue
Chapter 23 - The Performance
Chapter 24 - The Flight
Chapter 25 - New Year's Eve
Chapter 26 - Six Months?
Chapter 26.5 - Six Months? 2.5
Chapter 27 - Vision
Chapter 28 - Delivery
shhh
Chapter 29 - Jane's Mad
:)
Chapter 30 - Hate
Chapter 31 - Step-Sister
Chapter 32 - Dare
Chapter 33 - Challenge
Chapter 34 - Mama's Wish
Chapter 35 - Frown
Chapter 36 - What Happened to Mama?
Announcement
Meet Me At Midnight
Chapter 37 - I'll Do It
Chapter 38 - Jea's Letter
Chapter 39 - HongKong
Chapter 40 - Disneyland
Chapter 41 - Jane's Decision
Chapter 42 - It's a Yes
Chapter 43 - Back to It
Chapter 44 - The Woman
announcement
Chapter 45 - Unreachable
Chapter 46 - Felly
Chapter 47 - Everything Goes According To Plan

Chapter 4 - Ghost?

324 21 34
Galing kay cc_chase

"ZOE."












"IKAW NANAMAN?!" Napatigil ako sa paghampas kay Jea. "What do you mean ako nanaman?" She chuckled awkwardly. "Magkakilala kayo?" Jea asked. "I know Jane, but not personally. Ngayon lang kami nagkita." Ay, oo nga pala hindi pala nya ako kilala nun.
Mas mabuti na sigurong hindi na ako mag introduce sakanya na ako 'yung kahapon sa supermarker at kanina sa gas station. Sinabihan ko pa sya ng kung ano-ano.

"How about you, woman? Do you know her?" Wow ha, woman. How about, your woman?

Eme! Baka kiligin ka pa kung nababasa mo isip ko.

"No, not at all. I thought she was someone else."

"Tsk tsk." Jea said. "Well, this is Zoe Lopez, the director of this commercial and my..."

"Jane! Janella! The ceo wants to meet you both! Ngayon na raw!" My manager called us both, dahilan para maputol ang sinasabi ni Jea.

Makakapaghintay naman siguro 'yung sasabihin nya.

Bumaba kami ni Jea ng van. Nauna si Jea kasi sya 'yung nasa may bandang pintuan ng van.

She didn't even bothered to help me na bumaba.

Buti nalang si Zoe, she offered her hand towards me so i held it para makababa ako ng safe.

"Ang arte mo. Kaya mo naman sigurong bumaba mag-isa, right?" Wait... Did i heard her right? Did she just speak tagalog? Like buong-buo?

She only do that when she's mad.

Ano, nagseselos ka samin?

Well, ano pa nga ba? Sabi na nga ba di ka pa nakaka-move on sa'kin eh.

Bitter much.

Hanggang sa makarating kami sa ceo na nasa tent at nagpapahinga, hindi kami nagpapansinan.

Kahit si Zoe na annoying at creep, hindi na rin nagsasalita eh.

Nadadamay sa kagagawan ni Jea.

Sabagay, ganito naman si Jea ever since bumalik sya ng Pilipinas. Parang mas matigas pa sya sa bato at mas malamig pa sa yelo.

"Wow! It's nice to see you again, Jane!" Niyakap ako ni mr. Ceo, the moment na nakita nya 'ko. "It's nice to see you too, Mr. Ceo!" Di ko naman alam name nya at wala akong balak alamin, kaya mr. Ceo nalang.

"And finally, it's nice to meet and see you, the one and only, Janella Salvador." Akmang yayakapin na sana ni Mr. Ceo si Jea but then...

"Pwedeng handshake nalang kayo?" Saad ko, dahilan para mapatingin silang tatlo sa'kin.

Nandito rin kasi si Zoe.

"Ah yes, the protective girlfriend." What?! Anong protective girlfriend pinagsasabi mo dyan, Mr. Ceo? Kadiri!

Yuck!

Never in a million years!

"We're not like that---" saad ni Jea.

"Oh stop, darating rin tayo dyan." Ay hindi po Mr. Ceo, nakalagpas na po kami sa nakakadiring era namin na 'yan.

"Film tayo mamayang umaga. Magpahinga na muna kayo."

"Ay if i may ask, ano po palang scenarios ang gagawin?"

"Ask Zoe, she's the director." There's no way na kakausapin ko 'tong creep weirdo na 'to ng kaming dalawa lang.

Ay wait, wala namang sinabi si Mr. Ceo na kausapin ko sya ng kaming dalawa lang.

Edi sorry, assuming nanaman ang peg ko nito.

Pagkalabas namin ng tent ni mr. Ceo, nagtanong ako kay Zoe.

"So where are we going to sleep?" I asked.

"Kasama kita dun sa may tent ko, while si Jea sa kabilang---"

"No thank you, Zoe. Jane and i will be sleeping at the van." Hala, desisyon 'to oh! Ayoko nga matulog dun! Ansikip-sikip tapos katabi pa kita? Yuck!

"What do you mean? Magtatabi tayo?" I asked again. But this time, it was Jea that i asked.

"No! Who told you that you're going to sleep beside me?" Ay? Eh sa'n pala? Mas mabuti kung matulog nalang ako sa tent ni Zoe. Malawak at for sure, may kama dun na malambot or di kaya kutyon.

Anything will do, basta makatulog ako ng maayos dahil it's super late na.

"Hindi na, thank you for the offer Jea but---"

"I said what i said, Jane. Matutulog ka sa van with me or walang shoot na mangyayari mamaya?" Sabi ko nga.

Bakit ba kasi umaangal? Sino bang umaangal dito? Nakakasira tuloy ng mood oh.

Sumunod na ako kay boss madam, baka mamaya kung ano pang gawin nito at hindi matuloy ang shoot namin dito.

Bukod sa masasayang ang oras ko, sayang rin kikitain ko dito 'noh.

Tsaka, pasalamat sya she's an important thing for me sa ngayon, dahil i can use her for the meantime para lumago pa lalo ang fanbase at fame ko.

She's a worldwide-known artist eh.

I realized na i'm about to use her fame para rin sa sake ko.

What?

Oh gosh self, please don't be blinded by fame.

"Oh, go inside." Just like she said, pumasok ako at isinarado ang pintuan nang makapasok na sya sa may likuran.

Seriously? Dito ako matutulog? Dito sa masikip na space na 'to?

Kanina pa ako galaw nang galaw dahil uncomfy ako sa pwesto ko.

"Jane! Stop fucking moving!" Oh, kailangan ba magmura?

I rolled my eyes on her without her knowing na i rolled my eyes.

Baka kasi matanggalan ako ng mata ngayon pag harap-harapan kong ginawa sakanya 'yun.

"Jane! I told you to stop moving!" Hala? Hindi na nga ako gumagalaw kahit napaka uncomfy ko na sa pwesto ko.

"Jane!" She called me again kaya tumayo ako na sakto rin na tumayo sya para silipin ako.

We paused for a moment.

"S-stop moving!" She said, stuttering.

"Hindi naman ako gumagalaw? Sinasabi mo?"

"T-then who is... Moving?!" Nasa likuran sya at mahirap bumaba kapag nasa likura ng seat ko, pero sya pa ang unang lumabas ng van kesa sa'kin na nasa harapan.

Scaredy cat.

I followed her outside.

Tahimik na rin sa labas.

Ang ilaw nalang is medyo malayo dito sa may pinag parkingan namin and wala na ring tao na nasa labas, unlike kanina.

"Oh god Jane, where are we going to sleep now?* Ayan napapala ng mga pasaway, pero matatakutin.

"Edi dito sa van! Ikaw naman, parang onting alog lang eh natatakot ka na. Wala ka pala eh!" I said teasing her. Medyo nakita ko 'yung mukha nya na nag transition from scared to angry and wants to punch my face right now.

"You should enter first!" Pinapapasok nya ako without knowing na mas delikado dito sa labas kesa sa loob kasi nasa loob ang susi, kaya kung merong bad guys dito sa labas makakaalis kaagad ako.

Without her.

Oo, iiwan ko talaga sya pag may nangyaring ganon. Ayoko ng maarte at maingay na kasama tapos grumpy pa.

"Sige, ako mauuna. Pero kapag nasa labas na 'yung---"

"Stop! Don't continue what you were going to say!!" Habang sinisigawan nya ako ay nauuna na syang pumasok sa loob ng van.

Pagpasok ko, sya na 'yung nasa harapan. "Oh, bakit nandyan ka?" Tanong ko sakanya. "Isn't it obvious?" Ah, para kapag gumalaw ulit, mas mauuna syang lumabas kesa sa'kin.

Tinabihan ko sya tapos sinarado ko na 'yung pintuan.

"Wha--- why are you here?!" Galit nyang sabi habang hinahampas ako sa braso ko. "Aray ko! Syempre gusto ko rin maka-survive if that happens!" Gumaganti lang ata 'to ng paghampas sa'kin dahil kanina, hinahampas ko sya eh.

Natigil lang 'yung paghampas nya sa'kin nang umalog nanaman ang van.

She got closer to me and she even hugged me.

Naka tago sya ngayon sa may likuran ng braso ko.

"Is someone there?" Mahina nyang sabi.

Hindi naman ako makasagot dahil sa pwesto namin ngayon.

Hindi pa nya siguro nar-realize kung anong pwesto namin ngayon.

"Psst!"

"N-no. Wala."  Right after i said that, biglang umalog nanaman 'yung van kaya pati ako, natakot na rin.

I pushed aside Jea gently tapos pumunta ako sa may driver's seat ng hindi lumalabas.

I drove away from there.

Iikutin na muna namin siguro 'tong lugar hanggang sa magliwanag bago kami bumalik.

Syempre i checked the location muna kung saan kami para is-search ko nalang kung paano bumalik dito since i'm not familiar here.

As of now, i don't care kung maligaw kami ni Jea.

Natatakot na rin kasi ako.

Baka may mumu.

"Where are we going?" I looked at her dahil habang nagsasalita sya ay kasabay ng paglipat nya sa tabi ko.

"Actually, i don't really know." Honest kong saad sakanya. "So where are you taking me?!" Oh, bakit sumisigaw nanaman?

"Kasasabi ko lang diba? Nakakaintindi ka naman siguro ng english? Englishera ka nga eh." Gusto ko syang tarayan gamit ang mga mata ko, pero katulad ng sabi ko kanina, baka wala na akong mata nito mamaya pag ginawa ko 'yun.

"Oh sige subukan mo'ko hampasin ibabangga ko 'to!" Panakot ko sakanya dahil nag-aakma nanaman syang manghampas sa braso ko.

Annoying.

Napa cross arms nalang sya tapos naka grumpy face rin dahil hindi nya ako nahampas dahil sa sinabi ko.

Ano ka ngayon par?

"But seriously, where are you taking me?"

"Bahala na si batman." This time, she really slapped me on my arm. "Sakit nun ah!"

"Deserved!" Sagot nya sa'kin agad. "Where do you wanna go?" Mags-search nalang ako sa cellphone ko kung pa'no pumunta sa gusto nyang puntahan.

Honestly, wala talaga akong idea dahil parang bundok na 'tong Tagaytay.

Hindi sya sumasagot, probably because hindi nya rin alam kung saan.

She's been away for so long and marami nang nagbago dito.

I stopped for a moment and search something up.

I found something and i think ito na 'yung right place to chill for us.


"Stargazing? Really?" Medyo malayo ko pinark 'yung van. Medyo sa may gilid ng highway.

Medyo lang naman para kung may mangyaring something, makakatakbo agad kami dun.

Nagdala ako ng kumot na pwedeng ilatag dito.

Balak ko kasi na humiga kami while stargazing.

That'll be romantic.

Huh? Romantic? Anong romantic ka dyan self?

Anyways, ako na 'yung naglatag tapos napaka arte pa.

Nakatayo lang sya while watching me ng nakahiga.

"Ayaw mo ba?" I asked. "Uhm no thanks. There's so much germs and bacteria there." Aba'y arte ah! Ganito na talaga sya ever since.

"Ako pa magpapaligo sa'yo mamaya, gusto mo ako na rin mag-alaga sa'yo kapag nagkasakit ka from this." I said jokingly pero nagulat ako nang magmadali syang humiga.

I got frozen while staring at her.

"What?" She asked while looking at the sky.

Magtatanong ka pa talaga.

"I did this because you're gonna take the consequences if i get sick." Wow ha, so that means peperahan nya ako?

Mukha ngang she's richer than me.

Sabagay, she really is richer than me. Ever since, mayaman na sya.

"Look at that oh, that looks like a cat!" Bruh, i ain't seeing a cat shaped in that stars she's pointing at.

Liar talaga.

Pero syempre, i ignored it para naman hindi sya manahimik or else, it'll be awkward for us.

I noticed na she's getting cold kaya i gave her the jacket that i'm wearing right now.

She got shocked when i threw the jacket in her top but after a few seconds of her staring at me, she wore the jacket.

That made me smile a bit.

"Why are you smiling?" She asked me irritated.

Halata sa boses nya na naiirita at naiinis sya sa'kin pag nakikita nya akong masaya.

I guess lang naman.

"Me taking your jacket doesn't mean that we can get a closure." Oh, may sinabi ba ako?

The bit of smile faded from my mouth and face.

"Inaano kita dyan? Siraulo ampota." I said, habang nakakunot nanaman ang noo at kilay ko sakanya.

"I'm just making it clear, you might expect something from me. We never know." I slapped her arm lightly.

Mabilis lang syang tumingin ulit sa'kin tapos nakakunot na rin ang noo at kilay nya.

"Oh, you started it first. Baka gusto mong iwan kita dito?" She smilednat me sarcastically and that made me chuckle.

Ewan ko ba, parang i'm already getting the closure from her that we both deserves.

Alam kong sobra 'yung ginawa ko sakanya and five years ago na 'yun but, i'm really happy to be with her right now.

I mean, not as lovers but friends.

Good friends.

Ayoko naman bigyan ng malisya kung anong meron kaming dalawa ngayon.

'yung loveteam siguro na 'yan, 'yan 'yung way of us para magkaroon ng closure.

Sana lang talaga kapag may something na ano, hindi kami ma-awkward sa isa't-isa.

Pinili nya 'yan, nag-stay sya sa bahay eh.

Maya-maya rin, nag s-start na mag sunrise kaya we decided to go back.

Naglakad lang kami ng konti papunta sa van, kung saan naka park.

Wala kaming kibuan along the way.




Nakarating kami sa set and pagkababa namin, maliwanag na sa labas.

Around 6am na siguro.

Sinalubong kaagad kami ng staffs and managers namin, kasama si Zoe.

"My god Jane! Janella! Saan kayo nagpunta?! We've been looking for you both, everywhere!" Mas mabuti na sigurong hindi ko na sabihin kung saan.

"We've been roaming around." Sagot ni Jea sa manager namin habang naglalakad kami papunta sa tent, kung saan kami m-make-up-an.

Pinaupo kami ng magkatabi but different chairs naman.

"Grabe, pinag-alala nyo kaming dalawa." Saad nung manager ni Jea but Jea just rolled her eyes on him.

I slapped her hand lightly tapos mabilis syang tumingin sa'kin ng nakakunot ang noo at kilay nya.

I looked at her up and down habang nakataas ang isa kong kilay tapos inikutan nya lang rin ko ng mata nyang mataray.

"Zoe? Anong scenario na?" Nasa may likod ko kasi si Zoe. Nakita ko sya before kami umupo ni Jea dito, and nakasunod rin sya samin.

"Well, nag shoot kami earlier sainyo..." What shoot?

"Remember nung gumagalaw 'yung van nyo? That was us." Gusto kong mag-apoy sa galit at inis ngayon sa team na 'to.

We got fucking played!

"EH ANO BA KASI 'TONG IE-ENDORSE NAMIN?!" galit kong sabi kay Zoe. Nakakainis na rin kasi, dapat naman sana ininform kami, before doing something para hindi kami nagp-panic.

"Kung sinabi namin sainyo, hindi genuine ang kinalabasan. That was a good shot nga eh." She said, smirking.

"What do you mean by hindi genuine?! I'm the best fucking actress in this country! Tapos sasabihin mong hindi genuine?!" Tumayo ako at medyo inilayo ko 'yung nagm-make-up sa'kin out of irritation.

"Uuwi nalang ako!" Medyo attitude ako sa part na 'to, but i think they deserves to hear my thoughts about it.

Ano 'yun, what if may ginagawa pala kaming iba ni Jea that time, edi naka film sila?

I mean, atleast let us know.

Ampangit kasi ng ganon.

Hindi ko naman sinasabing may gagawin talaga kami ni Jea by that time...

I mean---

I would want to but---

Ano ba 'tong pinagsasabi ko?! Jusmiyo for the sake of the loving fudgee cake, i'm not the same person that i used to be.

Like, crazy inlove with Jea and will do anything for her.

Not until she asked me to...

"Jane!" Zoe called me while chasing after me.

I didn't look at her back.

"Jane---" hinawakan nya ang braso ko, dahilan para mapaharap ako sakanya pero may biglang nagtanggal ng pagkahawak nya sa braso ko.

Si Jea.

"Zoe." Tawag ni Jea kay Zoe na may pagalit na boses. "I just want to explain, misunderstanding lang naman. Give me a chance." Nakakunot pa rin ang noo at kilay ko habang nakatingin ako sakanya, pero hindi ako sumasagot.

"Okay, explain yourself." Bakit naman ang haba ng pasensya ni Jea dito? Ano nya ba si Zoe?

"Well, kanina kasing umaga, remember natulog kami?" Tumango si Jea.

Gusto ko na umalis pero pinipigilan ako ni Jea. Gusto nya rin siguro makinig ako sa explanation ni Zoe samin.

"I woke up the staffs quietly. Hindi nyo naman narinig 'yun kasi nasa Van na kayo and god knows what you both are doing." Nanlaki 'yung mata ko sa sinabi nya. Parang kasi sa sinasabi nya, may ginagawa kaming something-something there.

"Do you know that's called "invading privacy."?" Jea said, surprisingly.

Zoe looked down.

"That's why i'm apologizing---"

"Well i don't hear any?" Jea said, cutting her words off.

I looked at Jea out of adoration.

Not gonna lie, she's hotter kapag galit sya.

I shook my head tapos bumalik ako ng sama nang tingin kay Zoe.

Zoe finally looked at me and apologized.

"I'm sorry, to the both of you." I nod once tapos bumalik ako sa may tent.

"Now, answer my question. Ano ba 'tong is-shoot at ie-endorse namin?" I asked Zoe once again habang bumalik naman sa pagm-make-up sa'kin 'yung make-up artist.

"Car. Didn't you read the contract?" I glared at her, tapos nag action sya nung mouth zipper.

Annoying.

"What else do we need to shoot?" Jea said, asking Zoe.

"We need to shoot the scenario before that shaking happens." Honestly, i'm still disappointed and confused kung bakit kailangan nila kaming i-film habang natutulog, nagpapahinga.

Sana matapos na namijn 'o today para makauwi na kami.

I mean, ako.

I care about myself only, not the others.

"Ready them in 15 minutes." What? 15 minutes agad? Ang aga-aga pa ah?

Nag agree naman 'yung make-up artist so baka alam na nya kung anong gagawin.

Teka wala pa kaming script---

"Don't worry about your script, just act. sabihin nyo gusto nyong sabihin at that very moment and syempre, jumpscares warning ha?" What the fuck, papatayin nya ba talaga kaming dalawa ni Jea sa atake sa puso, if ever?

Why don't she just say it? Bakit kailangan on point kaagad? I'm an actress, kaya kong gumawa ng iba't-ibang facial expression base sa scene na gagawin.

Isa pa, ganon na ba talaga ka-pangit umacting si Jea kaya kailangan on point para hindi sya ma-pressure?

Ay, i guess so. Why would she choose the music career kung she's good at acting?

Besides, hindi ko pa rin sya nakikita sa mga tv show sa ibang bansa.

Baka nga ganon talaga.

Let's see nalang mamaya.







---








"DID YOU HEAR THAT?" I asked Jea while looking at our back, sa may bandang damuhan. She looked at me, "no, what is it?" She asked me back. I chuckled and says, "nothing, i may be hallucinating." Kitang-kita ko sa action nya 'yung silent "okay." Nya.

"Cut!" Zoe shouted. "That's a great scene! Nice!" One take lang ang inabot since kailangan nga on point and gladly, na-perfect namin ni Jea.

I smiled.

"Nawawala 'yung mata mo kapag ngumingiti ka, 'noh?" Napatigil ako sa pag ngiti at tumango.

Nahiya ako kasi baka mamaya napapangitan sya or what so ever.

Kung anong thoughts nya about that.

Shit, bakit ba ako nago-overthink over little things?

"It's cute!" Zoe said while pinching the both of my cheeks na para akong bata.

"It's cute." I heard Jea muttered.

"Huh?" I asked. "Huh?" She asked me too. Baka namali lang ako ng rinig dahil nga nago-overthink ako kanina.

I rolled my eyes on her tapos sumunod ako kay Zoe para sa next scene na namin.

Plus point ka sa'kin ngayon Zoe.

"The next scene is, yayayain mo na sya bumalik sa van 'cause you still keeps on hearing rustling sounds from the bush and she's hearing it this time too. Basta, gawan nyo ng paraan." Wow, bakit pa kaya sya nag director kung ganito?

Gusto nya kasi 'yung real na real ang reaction eh.

Ano kaya itsura namin sa shinoot nila kanina? Puta, lumabas pa kami parehas nun, tapos si Jea nakikipag unahan pa sa'kin kanina.

"Mamaya na ulit gabi mag s-shoot, okay? Now, we need to do something para hindi tayo ma-bore." What the fuck? Ganon lang kaikli ginawa namin tapos minadali pa make-up namin?

Ano ba naman syang klaseng director?

Minus point ka sa'kin.

I heard a rustling sound coming from the bush, so i look at the sound's direction.

"Who's there?!" I shouted. This time, napansin na rin ni Jea 'yung sound.

"Show yourself!" Jea shouted. I held her arms tapos i said na, "let's go back to the van nalang love." she looked at me frozen tapos nodded slowly.

We both ran towards the van and then....

"Cut!" They all clap along with Zoe. "That's so good!"

"I told you, i can make everything real." I winked at her tapos she got frozen while smiling.

Si Jea naman pumasok sa van.

"Let's go back to Manila. I have an urgent thing to do." Ano naman kaya 'yun? Kanina ang light light ng skin nya pero ngayon, her aura looks dark nanaman.

Parang, kapag ininterrupt mo sya, she'll kill you right away.

And hindi na rin ako makapag tanong sakanya kung bakit babalik na kami ng Manila, kasi sa isang buka ng bibig palang nya, sinabi nya na lahat.

Straight-forward sya kumbaga.

I called our manager and our driver tapos nauna na silang pumunta ng van namin kesa sa'kin, kailangan ko pa kasi kausapin si Zoe.

"Zoe, ngayon ko lang na-realize. 'yung brand ba ng van is new brand nung car nitong company?" She chuckled. "Kaya nga namin pinadala sainyo 'yan dahil brand new diba?" Ahhh, so it's already planned na pala.

We're already doing the act na siguro, nang hindi namin nalalaman.

We both hugged each other na palang walang nangyaring tampuhan kanina, tapos we both heard na sumigaw si Jea.

"Hindi pa ba tayo aalis?!" Nagtatagalog nanaman sya.

Hinatid ako ni Zoe sa van tapos nagpaalam rin sya kay Jea. "Be careful Janella on your way home, huh?" Jea just rolled her eyes on her.

That made Zoe look at me tapos she hugged me once again.

"Antagal naman umalis!" Jea yelled again.

Nananadya ata 'to eh, syempre nagpapabango pa ako sakanya baka mamaya kunin ulit akong artist diba? Or di kaya i-recommend ako sa iba.

Jusme.


After a few hours, malapit na rin kami sa Manila, finally.

Our silence fields the van so loud.

Tulog kasi 'yung dalawa naming manager, while si Jea naman nagc-cellphone.

Gusto ko sana pag-tripan kaso katabi ko lang sya.

Teka, bakit nga ba sya tumabi sa'kin ngayon?

"Jane."

"Ay Jane!" She looked at me while raising her eyebrow towards me.

Kasalanan ko bang may iniisip ako tapos bigla nya akong tatawagin?

"What?" I asked her na parang proud na maangas na ready makipag sabayan at suntukan sakanya.

"Why did you call me that earlier?" Anong that? Hindi ko nga sya kinakausap eh.

Nabaliw na ata dahil sa bad acting nya kanina sa taping.

Oo, bad. Kasi bihira lang sya magsalita ng line nya.

I mean, on point nga eh.

Ako lang nagbubuhat sakanya ng sarili kong lines kanina.

"Anong that?" I asked. "Nothing, nevermind." Bumalik 'yung attention nya sa cellphone nya tapos umiiling-iling sya.

"Ano nga?" I said asking her one more time again.

"Nothing." Tanggi nya ulit sa'kin.

That's also what i hate in a person.

'yung paghuhulain pa ako kung anong nararamdaman nya at gusto nya.

Siguro kaya kami nagkasundo ni Jea dati dahil she's a straight-forward person.

Anyare ngayon?

"Is there something bothering you?" I asked her once again. Similar sa question ko kanina kasi kung sasagutin nya 'to, sasagutin nya rin 'yung tanong ko kung ano 'yung tinatanong nya.

"Yes." Matipid nyang sagot sa'kin. "Ano 'yun?"

Nagbuntong hininga sya. "You're so stubborn, i already told you. Nothing." Amp, kasasabi nya lang na there's something bothering her tapos ganyan isasagot nya sa'kin?

Dati ba syang kulang sa aruga?

Ay...

Anyways.

"Are you dating someone?" Hindi ko alam kung saan nanggaling 'yung tanong ko sakanya just now, but i want to know kung meron.

Maybe because out of my curiosity na rin dahil dun sa news about her.

"Why are you asking me that question right now?" Oh, is there a right time to ask you that question ba? Besides, kami lang naman dalawa gising dito.

Syempre asides from the driver 'noh.

He won't mind naman.

"Those are just rumors." My lips are forming a smile automatically.

I'm not even controlling my own lips to smile right now. It's doing it on its own.

"So tell me, why did you call me love earlier?"




---

Ipagpatuloy ang Pagbabasa

Magugustuhan mo rin

114K 2.1K 19
They told me to be grateful for the roof above my head, food on my table, affording hundreds of thousands of tuition fees, and all the other luxuriou...
35.4K 1.3K 12
Synopsis: To the one I love, I cannot stand you. In fact, I hate you. To my dearly detested... how do I loathe thee? Let me count the ways. ...
131K 3.1K 53
"Here, Under the Stars... What if our paths crossed again?" Four years after her heart got broken, successful music producer and CEO, Magui Feola, we...
23.9K 1K 43
They say that "All is fair in love and war" but not with these three hearts who were tangled together. One is meant to be whole and the other is mean...