Attention
"You won."
Hindi iyon isang tanong kundi isang statement galing sa namamanghang si Chase Liam.
"Yeah," bored kong sagot.
"Hindi ka manlang natamaan," nakanganga niya paring ani.
Okay? Ano naman kung hindi manlang ako natamaan? Anong big deal don? Bulongan niyo naman ako para alam ko.
"Ano naman sayo ngayon?" pag tataray kong tanong.
"Nag tataray kana ngayon?"
Hindi ko alam kung nandito lang ba sila o siya para bwesitin ako.
"What's the big deal? Nakakainis ka."
Nauna akong nag lakad at hindi na hinintay pa ang ibang kasama. Hindi naman ako napagud sa laban namin ng babaeng yun mas napagud ako sa kakulitan ni Chase Liam.
"Amanda Vens! May something talaga sayo na hindi ko maiwasan! Fuck i think i'm inlove!"
Kung mapula ang kamatis wala na itabi niyo na dahil mas mapula pa sa napakaraming kamatis ang buong mukha ko.
Ang kapal talaga ng lalaking to.
"Makapal ba talaga master?"
Halos tumalon ako dahil sa biglang pag sasalita ni Summy sa likod ko.
"A-ano ba nakakagulat ka!"
Ngumisi niya. "Ngingiti ka na nga lang tinitipid mo pa sarili mo."
"I'm not smiling ano ba."
Biglang umakbay naman sakin ang bagong dating na si Ethel. "Who's smiling?"
"Siya," mabilis na turo sakin ni Summy.
Natawa naman si Ethel dahil sa biglang pamumula ng mukha ko.
Jusko yung atensiyon ng mga tao na samin na paano ba naman eh mga walang hiya itong kasama ko.
Ang lalakas subra hindi na napagud, galing kami sa laban pero ito sila at energetic parin mga walang kupas.
"Girls gather muna for minute lang!"
Kumunot ang noo ko ng makitang nakikisabay ang apat.
"Anong ginagawa niyo? Sabi ko girls kaya umalis kayo!"
"Ang sama sama ng ugali mo!" Kenneth.
"Mga siraulo," Govannie.
"What? I'm not with them!" Chase Liam.
Tumingin naman ako kay Frank na inosente lang na nakatingin sa mga kaibigan niya bago naiiling na naunang umalis.
Binalingan ko naman ng tingin ang mga kaibigan bago ngumiti sa kanila.
"Who wants an icecream?!"
"Me!"
"Ako pa?!"
"Hoy yung akin!"
Lumawak lalo ang ngiti ko bago tinuro ang mall. "Let's go!" sigaw ko bago tumakbo.
It's been a while since naexperience ko ang ganitong saya at sigla, ngayon lang ulit ako may nakasama at ang malala tinuturing ko pang kaibigan.
Seeing those girls push me to do something about this school at talagang hindi ko sila bibiguin.
AFTER AN HOUR LATER
(07:46 pm)
Drain na drain ang energy ko dahil sa pinag gagagawa namin sa mall at ang magaling na si Chase Liam nandito at sumama pa sa doorm ko.
"Ano ba kasi ang meron dito sa doorm ko na wala sa doorm mo ha? Baka masanay ka niyan."
Hindi ako sanay sa seryosong mukha niya at lalong hindi ko gusto ang biglaang pananahimik niya.
After niyang sagutin ang tawag kanina nong nasa mall kami naging ganyan na siya buong maghapon. Nakakapanibago.
"Is there something wrong?"
"Ikaw."
Nagulat naman ako dahil sa sagot niya.
"Anong ako? What's wrong yung tanong ko tapos naging biglang ako?"
Umangat naman ang tingin niya sakin. "No! I mean yes! Shit paano ba? I mean ikaw, merong ikaw dito sa dorm mo na wala sa dorm ko."
Hindi ko alam pero after kong marinig ang mga sinabi niya bigla akong nakahinga ng maluwag, after hearing his explanation bigla akong nakampanti at umurong ang kaba sa dibdib ko.
Shit! Nandito ka para talonin siya hindi para maging tanga!
Know your place Amanda and remember your agenda kung bakit ka nandito!
"Lumabas kana matutulog na ko."
Hinawakan ko siya sa braso para ihatid palabas pero tumayo lang siya at nag lakad papasok ng kwarto.
Nakanganga naman akong sinundan siya ng tingin, feel at home amputa.
Mas magiging cause of death ko ata ang lalaking to kaysa ang makipag patayan para sa kalayaan ng mga studyante sa paaralan.
"Ano ba?! Dorm ng mga babae to kaya umalis kana dahil matutulog na ko."
"Mas mahimbing ang tulog mo pag katabi ako," walang pakialam na sagot nito.
"Binabangungot ako pag kasama ka sa iisang kwarto."
"Maniwala sayo siraulo," pabalang niyang sagot.
"Edi sige. Gusto mo pala dito sa dorm ko kaya sayo na, ako nalang ang lilipat para makatulog na ko."
Peke naman akong ngumiti bago kunwaring lalabas sa kwarto.
Hindi niya manlang ba ko pipigilan?
"Hayop naman eh! Umalis kana kung ayaw mong ireport kita sa dean!"
This is my first time na manakot gamit ang pangalan ng iba. Masiyado akong nasanay na nasisindak agad ang ibang tao sa isang masamang tingin lang.
"I have connection."
"Hindi ko tinanong."
He smirk. "Let's sleep. Matutulog lang, pangako."
Agad akong lumayo ng makita kong nag lalakad na ito papalapit sakin. I ready myself para sipain siya sa itlog pero mabilis ang mga naging susunod na galaw niya.
Mabilis niyang sinagang ang sipa ko at hinila ang paang ginamit papalapit sa kanya. Nandidiri kong sinampal ang kamay niyang hinihimas ang hita ko.
"Kinginang kamanyakan yan!"
Natawa naman siya. "Just admiring your long and white legs," manyak niyang sabi.
Buong lakas ko siyang tinulak kaya napahiga naman ako sa kama habang siya may distansiya rito. Nanlaki ang mga mata ko dahil sa posisyon naming dalawa.
Hindi ito ang mga pangyayari na inaasahan ko. Hindi siya magandang tignan dahil parang may gagawin kaming milagro sa itsura namin ngayon.
"Hindi ko naman alam na gusto mo palang ikaw ang unang hihiga sa kama?" ngisi niya.
"Tigilan mo ko diyan sa mga kagaguhan mo Chase Liam! Binabalaan kita, sisigaw ako pag hindi kapa umalis dito."
"I thought you love hugging me like a pillow."
"Niluluko mo lang sarili mo," iwas tingin kong sagot.
"You think so?"
Matamis naman siyang ngumiti sakin bago umupo sa tabi ko. Pilit kong nilalabanan ang kakaibang mga titig niya.
Ang lapit ng mukha niya sa mukha ko kaya hindi ko alam kung saan titingin o ano ang gagawin. Nacurious din ako kung mabango parin ba ang hininga ko o amoy bulok.
"I don't know what to do, Amanda. Kahit alam kong hindi pag aaral ang pinunta mo sa school na to, hindi ko magawang pigilan ka. I don't know where to start dahil ayokong labanan ka. Sa una palang alam ko ng may mali sayo at sa mga kilos mo kaya agad mong nakuha ang atensiyon ko."
Pinakikinggan ko lang ang mga sinasabi niya pero deep inside tudong kaba na ang nararamdaman ko. Kaya ba nilalapitan niya ko lagi dahil alam niyang may plinaplano ako?
"Bakit hindi mo ko pigilan?" matapang kong tanong.
"Dahil ayokong umalis ka sa lugar na to. I don't want you to leave this place dahil pag nangyari yun wala na kong kasiguraduhan kong makikita paba kita sa pag alis ko."
Aminin ko man sa hindi pero kagaya niya, nakuha niya narin ang atensiyon ko nong unang banggit palang sa pangalan niya.
Pero ano ngaba ang magagawa niya para matupad ang mga plano ko? Siya ang utak at pasimuno ng lahat nang to kaya subrang labo na matulongan niya ko.