U••
[ဟယ့်မိသားစုမှလူများ]
ကိုယ်ဝန်နှစ်လရှိသောအခါ မစ္စရှန်းက ဖန်းကျင်းဗီလာသို့ ရောက်လာသည်။ အဲဒီမတိုင်ခင်က ရှန်ယွီရှန်း က အမျိုးသမီးကြီးကို ပြောထားပြီးသားဖြစ်ပြီး သူကဗြောင်ကျကျပင် ဖုံးကွယ်ထားတာမျိုးမရှိပါချေ။ အဘွားအိုသည်ကား နှစ်ပေါင်းများစွာ ဖြတ်သန်းခဲ့သော သက်ကြီးရွယ်အိုတစ်ဦးဖြစ်သည့်တိုင် တစ်ချို့အရာတွေကို သာမန်လူငယ်တွေထက် ပိုမြန်မြန်ပင်လက်ခံခဲ့၏။ ဟယ့်ချန်းနင် ကို ဘီလူးတစ်ကောင်လို ဆက်ဆံမယ့်အစား သူမမ်က္လုံးထဲမွာ မျက်ရည်တွေ ပြည့်နေခဲ့သည်ပင်။ ရွန္မိသားစု၌ ဟယ့်ချန်းနင် ကဲ့သို့သော မြေးသားမက်ကောင်းကောင်းလေးရပြီး ရှန်ယွီရှန်းအတွက်လဲ ချန်းနင်နှင့် လက်ထပ်ရသည်မှာကား ကောင်းချီးတစ်ခုပင်ဖြစ်ကြောင်း ၎က ဆက်လက်ပြောခဲ့သည်။ အတိုချုပ်ပြောရလျှင် သူမသည်ကား ဝမ်းသာလွန်း၍စကားများအဆက်အစပ်မရှိပင်ပြောဆိုနေတော့၏။
ထိုအချိန်မှစပြီး ရက်အနည်းငယ်ကြာတိုင်း အဘွားကြီးသည် အရသာရှိသောအစားအစာများစွာဖြင့် ဟယ့်ချန်းနင် ကို လာတွေ့ပြီး အလွန်ကြောက်စရာကောင်းသော အော့အန်ခြင်းကို သိပြီးသည့်နောက် အော့အန်ခြင်းကို ရပ်တန့်ရန် နည်းလမ်းများစွာကို တွေးတောနေပါသေးသည်။ သို့သော် ထိုနည်းလမ်းများက ဟယ့်ချန်းနင် အတွက်အန္တရာယ်ဖြစ်စေမည်ကိုလဲစိုးရိမ်သဖြင့် မသုံးဝံ့ပြန်ချေ။ ထိုသို့သော စိတ်ဆင်းရဲစရာ အခြေအနေဖြင့် သူမသည်လည်း ဟယ့်ချန်းနင် နှင့်အတူလိုက်ပါခံစားပေးနေရတော့သည်။
ယခု ကိုယ်ဝန်သတ္တမလသို့ရောက်လာချေပြီ။ ရှန်ယွီရှန်း အလုပ်မှထွက်ပြီး ဟယ့်ချန်းနင်အားအိမ်တွင်အဖော်ပြုပေးရင်း တတ်နိုင်သမျှနည်းမျိုးစုံနှင့်သူ့ကိုဂရုစိုက်ပေးနေတော့သည်။
ကိုယ်ဝန်သတ္တမလမှစပြီး အော့အန်ခြင်း၏ လက္ခဏာများမှာ အလွန်နည်းလာသည်။ သူနောက်ပိုင်း မအန်တော့ဘူး။ ဟယ့်ချန်းနင် ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ ပိုကောင်းလာတယ်။ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုတွေ၊ အားနည်းမှုတွေမရှိတော့တဲ့အလျောက် သူ၏ ပိန်ပိန်ပါးပါး ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း တဖြည်းဖြည်း ဝဖြိုးလာကာ အစာစားချင်စိတ် ရှိလာတာနဲ့အမျှ ဗိုက်ဟာ သာမန်မျက်စိနဲ့ မြင်နိုင်တဲ့နှုန်းနဲ့ ကြီးထွားလာပါတော့သည်။
ရှန်ယွီရှန်း နေ့တိုင်း စိတ်လှုပ်ရှားနေရ၏။ ဟယ့်ချန်းနင် ၏ စားသောက်နိုင်သော အစားအစာမ်ားက သိသိသာသာ တိုးလာခဲ့သည်ဖြစ်ရာ ချန်းနင်ကိုထိခိုက်စေမည်စိုးရိမ်သဖြင့် ဖြည်းဖြည်းစားဖို့၊ လျှော့စားဖို့ချော့မြူနေရ၏။ တစ်ဖက်တွင်လည်း ကလေးတွေကို လုံလောက်တဲ့အာဟာရမဖြစ်မှာကို ကြောက်တာကြောင့် ဟယ့်ချန်းနင် ပိုစားဖို့ကိုသူမျှော်လင့်မိပြန်ပါသည်။ သူ့နှလုံးသားက ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ပြီး ရှုပ်ယှက်ခတ်နေပါ၏။
ဟယ့်ချန်းနင် ၏ ရူးမတတ်ဖောင်းကားလာသောဝမ်းဗိုက်ကို ကြည့်ပြီး သူသည် လျင်မြန်ပြီး ကြီးလွန်းလာကာ ဟယ့်ချန်းနင်ဒဏ်မခံနိုင်တော့မည်ကိုစိုးရိမ်မိသည်။ ဇနီးသည်လေး၏ မညီမ်ွေသာ ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးက သူ့ကို နေ့တိုင်း စိတ်ပူစေကာ မတ်တပ်ရပ်မိသည့်အချိန်၌ ခြေချော်ကာ လဲကျမည်ကို စိုးရိမ်နေရ၏။
သူ၏ ပါးလွှာသော ဗိုက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ အရေပြားအောက်ရှိ အပြာရောင် သွေးကြောများကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရသည်ဖြစ်ရာ ရှန်ယွီရှန်း ၏မျက်ခုံးသည် ခြင်တစ်ကောင်ကိုပင်ညှစ်သတ်နိုင်လောက်သည်အထိကျုံ့နေတော့၏။ သူကစိုးရိမ်ပြီးကြောက်ရွံ့နေပါ၏။ ကလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ အလေးချိန်ကို မခံနိုင်မှာကို သူစိုးရိမ်နေပြီး တစ်နေ့၌ ဗိုက်ကြီးကွဲထွက်သွားကာ အရာအားလုံးအဆုံးသတ်သွားမည်ကိုကြောက်နေမိပါ၏။ သူကတစ်နေ့လုံးစိတ်ရှုပ်ထွေးနေရပြီး ဟယ့်ချန်းနင် ရဲ့ ဗိုက္ကို အမှတ်မထင် အမြဲကြည့်နေမိတယ်။ ဗိုက္ကြဲသြားမွာကို ကြောက်လွန်းလို့ သူ့လက်တွေ ချွေးတွေတောင်ထွက်နေသည်လေ။
ဤနည်းဖြင့် ရှန်အဖွဲ့အစည်း၏ဥက္ကဌသည်ကား ဟယ့်ချန်းနင်၏အနောက်တွင် နေ့တိုင်း ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်စွာလိုက်ပါနေရင်း လူနှစ်ယောက်ကို ကြိုးတစ်ချောင်းယူ၍ပင်ချည်ထားချင်သည့်အလား။ သို့မဟုတ် သူ့ဇနီးလေးကို သေးငယ်စေရန်ပြုလုပ်ပြီး လက်ဖဝါးပေါ်တွင် ကိုင်ထားရန် စိတ်အားထက်သန်နေသည်ပင်။ သို့မှသာသူ့မျက်စိအောက်တွင်တစ်ချိန်လုံးကောင်လေးကိုထားနိုင်မည်လေ။ သူမျက်လုံးနဲ့မြင်မနေရမချင်းသူလုံးဝစိတ်မချနိုင်ပါချေ။
ရှန်ယွီရှန်း၏ မတော်တဆအခိုက်အတန့်တွင် ကယ်တင်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေသော စိတ်ဓာတ်နှင့် ပတ်သက်၍ ဟယ့်ချန်းနင် အတွက်တော့ ဤလူသည် ကိစ္စအသေးလေးအပေါ်အလွန်အမင်းလုပ်ဆောင်နေသယောင်ပါပင်။ သူ၏ကိုယ်ခန္ဓာအကြောင်းသူရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိ၏။ အရင်တုန်းက ရုန်းကန်ခဲ့ရပေမယ့် ကိုယ်ဝန်သတ္တမလမှာ သိသိသာသာ ပိုကောင်းလာပြီး အစာစားတဲ့အခါ မအီမသာဖြစ်တော့ပေ။ အရင်ကလို ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုမရှိဘဲ တစ်နေ့လုံး အိပ်ယာထဲမှာ အိပ်နေဖို့လဲမလိုတော့ချေ။ ခြံထဲမှာ လမ်းလျှောက်ရင်းလတ်ဆတ်တဲ့လေကို ရှုရှိုက်ရတဲ့ ခံစားခ်က္က ထူးထူးခြားခြား ကောင်းမွန်လှ၏။ ဒါပေါ့ သဘာဝအားဖြင့် စိတ်ကောင်းဝင်နေတာကသူ့ကိုအစားကောင်းကောင်းဝင်စေတယ်။ ဒီသုံးလမပြည့်ခင်မှာ ကလေးတွေကို အတတ်နိုင်ဆုံး အဟာရ ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ သူစိတ်ကူးထားတယ်။ မွေးပြီးရင်တော့ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကျန်းမာရေးကို လူကြီးတွေကကောင်းကောင်း ပြုစုစောင့်ရှောက်ပေးနိုင်တယ်လေ။
သို့သော်လည်း ရှန်ယွီရှန်းမှာမူ နေ့တိုင်း ရန်သူနှင့်ရင်ဆိုင်နေရသကဲ့သို့ သတိအပြည့်အနေအထား။ ဟယ့်ချန်းနင်အတွက် ဤလူက ရယ်စရာကောင်းလှသည်ဟုထင်မိသော်လည်း အထူးသဖြင့် သူ့ကြောင့် စိတ်ဒုက္ခရောက်နေသည်ကိုခံစားမိတော့စိတ်မကောင်းလည်ဖြစ်မိပြန်သည်။။ ကိုယ်ဝန်ကြောင့်သူခံစားခဲ့ရတာမှန်ပေမဲ့ ရှန်ယွီရှန်းအတွက်လဲဒီထက်ပိုကောင်းနေတာတော့မဟုတ်ဘူး။ သူ့ခမျာ(SYS) တနေကုန်စိတ်ပူပေးနေရပြီးသူ(HCN)ပူမှာလည်းကြောက်၊ အေးမှာလည်းကြောက်၊ ဗိုက်ဆာမှာကြောက်၊ စိတ်မသက်မသာဖြစ်မှာကြောက်နဲ့ ။ စိတ်ပူရလွန်းလို့ ထိုင်ပြီး စားစရာတစ်ခုခုအေးအေးဆေးဆေးစားဖို့တောင်မတတ်နိုင်ရှာဘူး။ သူ့စိတ်နှလုံးတစ်ခုလုံးက သူတို့သုံးယောက်ကိုပဲ အာရုံစိုက်နေတာ။ နေ့ဘက်တွေမှာဆိုရင် မတော်တဆဖြစ်မှာကြောက်လို့ သူ့လက်ကို ကိုင်ထားရင်း၊ တွဲရင်း၊ ပွေ့ဖက်ရင်းနဲ့တောက်လျှောက်အနောက်ကလိုက်အဖော်ပြုပေးမယ်။ ညဘက်ကျရင်လဲ ဟယ့်ချန်းနင် နည်းနည်းလှုပ်လိုက်တာနဲ့ သူချက်ချင်းနိုးလာလိမ့်မယ်။ ဇနီးဖြစ်သူက အိပ်ပျော်နေတဲ့ အနေအထားပြောင်းသွားတာကို မြင်ရင် ဘာမွ အမှားအယွင်းမရှိတာ သေချာတဲ့အထိ စစ်ဆေးပြီးမှသာ ဆက်အိပ်တယ်။ သူကမျက်လုံးဖွင့်ပြီးအိပ်လုနီးနီးပဲ။
လပေါင်းများစွာ ကြာပြီးနောက်မှာတော့ ဒီလူရဲ့ ကိုယ်အလေးချိန်အများကြီးကျသွားပြီး မျက်လုံးအောက်က မျက်ကွင်းညိုကလဲပုံသေဖြစ်လာခဲ့ပြီ။
ဟယ့်ချန်းနင် ရဲ့နှလုံးသားထဲစိတ်မကောင်းဖြစ်မိတာကြောင့် ဘာမွ မကြောက်ဖို့နဲ့ ဘာမတော်တဆမှမဖြစ်ဘူးဆိုတာကို ရှင်းပြချော့မြူနေရတယ်။ ဒါပေမဲ့လည်းသူက ပြောတုန်းတော့ ကတိပေးပေမယ့် အရင်အတိုင်းပြုမူနေတုန်းပဲ။ ဟယ့်ချန်းနင်လည်း ဘာမှမတတ်နိုင်တော့တဲ့အတွက် သူ့ကိုသာ လုပ်ချင်တာလုပ်ခွင့်ပေးထားရတော့တယ်။ တစ်ဖက်လူစိတ်ပူရသက်သာအောင် များများစားပြီး များများအိပ်တာကလွဲလို့သူဘာမှမတတ်နိုင်ဘူး။
ဤနေ့တွင်လည်း အနားယူရန် ဟယ့်ချန်းနင်ကို အိပ်ယာပေါ်တင်ပေးနေသည့်အချိန်၌ပင် သာ့ကျိုး က ဖုန်းဆက်လာချေ၏။
"သခင်လေး၊ ကုမ္ပဏီကို တစ်ယောက်ယောက်လာတယ်"
သာ့ကျိုး ၏အကြောင်းကို ရှန်ယွီရှန်းကောင်းကောင်းနားလည်သည်ဖြစ်ရာ အထူးအရေးကြီးသည့်ကိစ္စမဟုတ်သရွေ့ ဒီအချိန်မှာ သူ့ကို နှောင့်ယှက်မှာ မဟုတ်မှန်းသူသိသည်။
"သူတို့ကဘယ်သူတွေလဲ?"
သာ့ကျိုး က မျက်မှောင်ကြုတ်ကာဆို၏။
"သူတို့ပြောတာက သူတို့ရဲ့ မျိုးရိုးနာမည်က 'ဟယ့်'တဲ့ "
ရှန်ယွီရှန်း က မျက်မှောင်အသာကြုတ်သွားချေ၏။
"သူတို့ဘာပြောလဲ?"
"သူက သခင်လေးနင် ကို တွေ့ချင်တယ်လို့ ပြောတယ်"
"သူတို့ကဘယ်လိုပုံစံလဲ?"
"အသက်လေးဆယ်လောက်ရှိပြီ၊ သူ့အနားမှာ အသက်နှစ်ဆယ်ကျော် လူငယ်လေးတစ်ယောက် ရှိတယ်။ အဲဒီလူက အခု ကုမ္ပဏီမှာ ရောက်နေပြီ၊ သခင်လေး"
ထိုအချိန်၌ ရှန်ယွီရှန်းက ဟယ့်ချန်းနင် ကို အပြင်လူများနှင့်တွေ့ဆုံစေဖို့ မလိုလားပေ။ မျိုးရိုးဟယ့်နဲ့လူတွေ? သူခန့်မှန်းတာ မှန်တယ်ဆိုရင် အဲ့တာက ဟယ့်ချန်းနင် ရဲ့ မိခင် မိသားစုပဲ ဖြစ်သင့်တယ်။ အဲ့လူတွေက သူနဲ့ မဆက္သြယ္တာ အနှစ် ၂၀ ကျော်ပြီ။ ဒီလိုအချိန်မျိုးမှ သူတို့က တံခါးဝရောက်လာတယ်။ သူတို့ကဒီတိုင်း အကြောင်းပြချက်မရှိပဲ ဆွေမျိုးစပ်ဖို့ရောက်လာတယ်ဆိုတာသူမယုံဘူး။
"သူတို့ကိုပြန်လွှတ်လိုက်"
သခင်လေးနင်ကို သခင်လေးက ဘယ်လောက် ဂရုစိုက်သလဲဆိုတာ မျက်စိအမြင်ရှိတဲ့သူတိုင်း အဲဒါကို မြင်နိုင်တယ်၊ အထူးသဖြင့် ဒီအချိန်မှာပေါ့။
"ဟုတ်ကဲ့ သခင်လေး"
ဟယ့်ချန်းနင် မွာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေတယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့အချိန်ကစလို့ ရှန်ယွီရှန်း ၊ မဒမ်ရှန် နဲ့ ပိုင်မော့တို့စုံတွဲအပြင် အဲဒီအကြောင်းကို သိတဲ့လူအနည်းငယ်ကတော့ ရှန်ယွီရှန်းရဲ့လူတွေပဲရှိတယ်။ သေချာပေါက်အန်တီချင်နဲ့ တျခား အစေခံတွေလည်း ရှိတာပေါ့။ ကျန်တဲ့အိမ်ဟောင်းကခေါ်လာတဲ့လူတွေအပါအဝင် အားလုံးကို ရှန်ယွီရှန်း မွ နှင်ထုတ်ခဲ့တာပင်။
ဤရက်ပိုင်းများ၌ ဖန်းကျင်းဗီလာ အပြင်ဘက်တွင် ယုံကြည်စိတ်ချရသောလူအနည်းငယ်သာ ပင်မအိမ်ကို ဝင်ရောက်နိုင်သည်။ ဟယ့်ချန်းနင် ၏ကိုယ်ဝန်ကို မည်သည့်နည်းနှင့်မျှ ပေါက်ကြားခံလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ ထို့ကြောင့် ဟယ့်မိသားစုက ဤအချိန်တွင် တစ်ယောက်ယောက်ကို တွေ့လာရခြင်း၏ အဓိပ္ပါယ်မှာ အဘယ်နည်း? မင်းရဲ့ ဆွေမျိုးတွေကို အသိအမှတ်ပြုချင်တာလား? ဒါမှမဟုတ် တခြားရည်ရွယ်ချက်ရှိနေသေးတာလား? သို့သော် သူတို့၏ရည်ရွယ်ချက်သည် မည်သို့ပင်ရှိစေကာမူ ဟယ့်ချန်းနင် နှင့်ကလေးများကို အာရုံစိုက်ရန်ပင် မကြိုးစားသင့်ချေ။
ဟယ့်မိသားစုက သာ့ကျိုးနှင်ထုတ်တာခံရပြီးနောက်တွင် ကုမ္ပဏီသို့ တစ်ခါမျှပြန်ပေါ်မလာတော့ချေ။ အဖြစ်ပျက်များပြီးသွားသည်ဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း ဟယ့်မိသားစု၏အနေအထားက အံ့အားသင့်စရာဖြစ်ကြောင်း သိသာထင်ရှားစွာ သူတို့သည်ကား ဖန်းကျင်းဗီလာကိုရှာဖွေတွေ့ရှိပြီး တံခါးအပြင်ဘက်တွင် ဟယ့်ချန်းနင် ကိုတွေ့ရန် တောင်းဆိုလာကြတော့သည်။
အိပ်ခန်းထဲမှာ ဟယ့်ချန်းနင် ကမျက်တောင်လေးပုတ်ခတ်၏။
"ဟယ့်မိသားစုက လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်အနည်းငယ်က ကုမ္ပဏီကို လာကြတယ်လို့ ခင်ဗျားပြောတယ်၊ အခုသူတို့က အိမ်ကိုလာကြပြန်ပြီ?"
သူ့ဇနီးလေးကို နို့တစ်ဇွန်းခွံ့ပေးပြီး ပါးစပ်လေးကို သုတ်ပေးနေသည့် ရှန်ယွီရှန်း က ဟယ့်မိသားစု၏ လာလည်မှုကို စိတ်မရှည်တော့ပါချေ။
"Baby သူတို့ကို တွေ့ချင်လား"
ဟယ့်ချန်းနင် ခေါင်းခါလိုက်သည်။
"အခုတွေ့လို့ အဆင်မပြေတာကိုမပြောနဲ့ဦး အဆင်ပြေရင်တောင် ကျွန်တော်သူတို့နဲ့မဆုံချင်ဘူး"
သူကောင်လေးရဲ့ပါးကို နမ်းလိုက်ချေသည်။
"ကောင်းပြီ ဒါကမင်းအပေါ်ပဲမူတည်တာမို့လို့ ကိုယ့်ကိုသာအပ်ထားလိုက်"
လသာဆောင် နေရောင်ထိုင်ခင်းပေါ်တွင် အိပ်ရန် ဇနီးဖြစ်သူကို ကူညီပြီးနောက် စောင်တစ်ထည်နှင့် အုပ္ကာ ရေတစ်ခွက်နှင့် အဆာပြေမုန့်များကို သူ့ဘေးတွင် ထားခဲ့ချေသည်။ ထို့နောက် ရှောင်ဝူ ကို သတိထားရန် ညွှန်ကြားရင်းဖြင့် ရှန်ယွီရှန်းသည်ကား အောက်ထပ်သို့ မဆင်းမီ ဤအရာအားလုံးကို လုပ်ဆောင်ခဲ့ခြင်းပင်။
ဧည့်ခန်း ဆိုဖာပေါ်မှာ လူနှစ်ယောက် ထိုင်နေ၏။ တစ်ယောက်က အသက်လေးဆယ်ကျော်၊ နောက်တစ်ယောက်ကတော့ အသက်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်ရှိမည်ထင်သည်။
ရှန်ယွီရှန်း ဆင်းလာပြီး ထိုင်ဖို့ တည့်တည့် လျှောက်လာလိုက်၏။ ရှည်လျားသော ခြေတံများကို တစ်ဖက်နှင့်တစ်ဖက် သဘာဝအတိုင်း ချိတ်ထားလျက်။ သူ့မျက်နှာတွင် အမူအယာမရွိ၊ သူ့မျက်လုံးထဲတွင် အေးစက်သောအလင်းရောင်ဖြင့် ထိုင်နေသည့် လူနှစ်ယောက်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ သူစကားပြောသည့်အချိန်၌ နွေးထွေးမှုတစ်စွန်းတစ်စပင်မရှိချေ။
"မင်းတို့နှစ်ယောက်က ဘယ္သူလဲ?"
ဟယ့်မင်ဖန် သည် မျက်ခုံးများကို ပင့်ကာ သူ့ရှေ့က လူငယ္ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ဓားနှင့်တူသော သုံးဖက်မြင်သွင်ပြင်များ ပါ၀င်သည့် လူငယ်၏မျက်နှာသည် တင်းမာပြီး တည်တံ့သည်၊ သူ့ရုပ်သွင်က သွယ်လျပြီး ဖြောင့်စင်းသည်၊ အထူးသဖြင့် သူ၏ စိတ်နေစိတ်ထားနှင့်အမူအရာကအဆင့်အတန်းရှိလှချေ၏။ အမှန်တကယ်ပင် သူသည်ကား မိသားစုကြီးမှ မွေးမြူထားသော အမွေဆက်ခံသူဖြစ်သည့်အလျောက် သာမန်လူများနှင့် မယှဉ်နိုင်သောခံစားချက်မျိုးကိုပေးစွမ်း၏။ တမင်တကာ အရှိန်အဝါထုတ်မထားရင်တောင် ဘေးမှာ ထိုင်ရုံနဲ့ တခြားသူတွေက သူ့ရဲ့တည်ရှိမှုကို လျစ်လျူရှုဖို့မဖြစ်နိုင်ချေ။ ဟယ့်မိသားစုရဲ့ ပါတနာဖြစ်ဖို့ ထိုက်တန်ပါပေတယ်။
သူ့မျက်မှန်ကို တွန်းတင်လိုက်ပြီးနောက် သူ့အမူအရာက နူးညံ့ယဉ်ကျေးစွာဖြင့်ဆိုလာ၏။
"မစ္စတာရှန်၊နှောင့်ယှက်မှုတွေ အများကြီးဖြစ်ခဲ့တဲ့အတွက် စိတ်မကောင်းပါဘူး၊ ကျုပ်မျိုးရိုးကဟယ့်ပါ ဒါကေတာ့ ကျုပ်ရဲ့တူ ဟယ့်ကျွင်းရှန်းပါ"
ဟယ့်ကျွင်းရှန်းကနှုတ်ဆက်ရန်အတွက်သူ့ကိုယ်သူအနည်းငယ်မတ်လိုက်သော်လည်း ရှန်ယွီရှန်း က သူ့ကိုအကြည့်တစ်ချက်ပင်မပေး၊ ထိုအစား သူ့မျက်လုံးတွေက ဟယ့်မင်ဖန် ကိုသာ ကြည့်နေသည် ။
အပြုအမူ၊ အသရေရှိပုံနှင့် နူးညံ့ပုံတို့ကတော့ ဟယ့်မိသားစုအတိုင်းပါပင်။
"ပြောစရာရှိတာသာပြော "
သို့သော်လည်း ရှန်ယွီရှန်း က သူတို့ကိုအချိန်ပေးနေဖို့ စိတ်မရှည်လှသည်ပင်။
ရှန်ယွီရှန်း ၏ စိတ်မရှည်သောလေသံကို ကြားလိုက်ရပြီးသည့်နောက် ဟယ့်မင်ဖန် ကစိတ်ထဲမထားဘဲဆို၏။
"ဒါကဒီလိုပါ...၊ ကျုပ်တူ ဟယ့်ချန်းနင်ကိုတွေ့ဖို့ ဒီကိုလာခဲ့တာ"
"စိတ်မကောင်းပါဘူး Mr.ဟယ့် ၊ ငါ့လက်တွဲဖော်က ဟယ့်ချန်းနင် လို့ခေါ်တာတော့အမှန်ပဲ၊ ဒါပေမယ့် မင်းပြောတဲ့ မင်းရဲ့တူမဟုတ်ဘူး၊ တောင်းပန်ပါတယ်"
ရှန်ယွီရှန်း ကဧည့်သည်များကိုပြန်သွားရန်တစ်ချက်လွှတ်အမိန့်ထုတ်နေခြင်းပါပင်။
ဟယ့်မင်ဖန် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်မိ၏။
"မစ္စတာရှန်း၊ ကျုပ်တို့သာမသေချာရင် မင်းတံခါးရှေ့ကိုရောက်လာမှာတောင်မဟုတ်ဘူး။"
ရှန်ယွီရှန်း ၏မျက်နှာထားကအမူအရာမဲ့ဆဲပါပင်။
"ကျုပ်သိသလောက် ကျုပ်ယောက္ခမက တစ်ကောင်ကြွက်လေ။ ဒီလိုဆိုရင် သူ့မိသားစုအကြောင်း ပြောစရာကိုမရှိဘူး။ အဲ့လိုပဲထပ်ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ ကျုပ်ရဲ့ဇနီးမှာလဲ သဘာဝက်က်ပဲ ဘိုးဘွားမိသားစုဆိုတာမျိုး မရွိဘူး"
ဟယ့်မင်ဖန် မျက်နှာကနစ်မြုပ်သွားချေသည်။
"မစ္စတာရှန်း ဟယ့်မိသားစုရဲ့ကိစ္စတွေက အရမ်းရှုပ်ထွေးတယ်... စကားအချို့လောက်နဲ့ရှင်းပြလို့ရတဲ့အရာတွေမဟုတ်ဘူး"
"ဒါတွေက ကျုပ်နဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူးလေ သဘာဝက်က်ပဲ ကျုပ်ချစ်သူနဲ့လဲဘာမှမဆိုင်ဘူး"
"မင်း..."
ဟယ့်မင်ဖန်သီးသွားကာ စကားတစ်ခွန်းမှပင် ပြန်မပြောနိုင်တော့ချေ။
ဟယ့်ကျွင်းရှန်း သည်ကား ငယ်သေးသည်မို့ အထိန်းအကွပ်မဲ့သွားရန်လွယ်လှသည်။ သူ့ဦးလေးက ရှန်ယွီရှန်း ကြောင့် စကားမပြောဘဲနေတာမြင်တော့ သူအရမ်းစိတ်ဆိုးသွားပြီး သူ့စကားသံက ပိုတင်းမာသွားကာ ဒေါသသံပါလာ၏။
"မစ္စတာရှန်း...ကျုပ်တို့ဒီကိုလာတာ ဟယ့်ချန်းနင်ကိုတွေ့ဖို့ပဲ ဒီစကားပြောမယ်ဆိုရင်တောင်သူကိုယ်တိုင်ပဲကျုပ်တို့ကိုလာပြောခွင့်ပေးလိုက်ပါ"
ရှန်ယွီရှန်း ၏ အေးစက်သော မ်က္လုံးမ်ားက ဟယ့်ကျွင်းရှန်း ကို ခဏလောက် စိုက်ကြည့်ကာ...
"မင်းက ငါ့ကိုလာအမိန့်ပေးရအောင် ဘာအဆင့်ရှိလို့လဲ?"
ဟယ့်ကျွင်းရှန်း သည် ရှန်ယွီရှန်းရဲ့အေးစက်စွာစိုက်ကြည့်မှုကြောင့် ကျောရိုးတစ်လျှောက် ချွေးအေးများထွက်လာကာ စိတ်မသက်မသာဖြစ်မှုကြောင့် သူ့လည်စည်းကိုဆွဲထုတ်လိုက်ချေသည်။
"ကျွန်တော်က ဟယ့်ချန်းနင် ရဲ့ဝမ်းကွဲပါ။"
"မင်းရဲ့ IQ က ဘယ်အဆင့်လဲ? ငါပါးစပ်ကထွက်တဲ့စကားတွေကိုတောင် နားမလည်ဘူးလား?"
ဟယ့်ကျွင်းရှန်း ၏ မ်က္လုံးမ်ား ပြူးကျယ်သွားကာ..
"မင်း???"
လေထုက တင်းတင်းမာမာဖြစ်လာသည်မို့ ဟယ့်မင်ဖန် သည် သူ့တန်ဖိုးကို စွန့်လွှတ်ကာ စကားထပ်ပြောဖို့ကြိုးစားရတော့သည်။
"မစ္စတာရှန်း ကျုပ်တို့က ချန်းနင်ကိုတွေ့ချင်ရုံပါပဲ တျခားဘာမွမရွိပါဘူး"
"တောင်းပန်ပါတယ် ဒါပေမဲ့ ကျုပ်ချစ်သူက သူ့ကို မြင်ချင်တဲ့သူတိုင်းကို တွေ့ပေးရမဲ့သူမျိုးမဟုတ်ဘူး"
သူက လက်ဝှေ့ယမ်းပြပြီးနောက်ဆို၏။
"ရှောင်ချီ... ဧည့်သည်တွေကို ပြန်ပို့လိုက်တော့"
ထို့နောက် ရှန်ယွီရှန်း က အပေါ်ထပ်သို့ တိုက်ရိုက်တက်လာခဲ့တော့သည်။
လက်ဖက်ရည်ပူပူလေးတစ်ခွက်တောင် မသောက်ခဲ့ရတဲ့ ဟယ့်မင်ဖန် နဲ့ ဟယ့်ကျွင်းရှန်း က ဗီလာထဲကေန ဒီလိုပဲမောင်းထုတ်ခံလိုက်ရပါတော့သည်။
ဟော်တယ်မှာတော့ ဟယ့်ကျွင်းရှန်း က ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း အသက်ပင်မရှုနိုင်တော့ချေ။
"ဘယ်လိုသောက်ကျိုးနည်းတာလဲ! ဒီကေလးက ကြင်နာမှုကိုဘယ်လိုလက်ခံရမလဲ တကယ္မသိတာပဲ... ငါတို့က သူ့ကို လေးလေးစားစားနဲ့ သိက္ခာရှိရှိလာတွေ့ခဲ့တာ၊ ဒါပေမယ့် သူကတော့အထက်စီးကြီးနဲ့.. အဘိုးကသူ့ကိုလာတွေ့ဖို့ပြောထားတာကြောင့်သာမဟုတ်ရင် ဒီသခင်လေးကသူ့ကိုဂရုတောင်စိုက်မနေဘူး။ ပြီးတော့အဲ့ဒီ ရှန်ယွီရှန်း က တကယ့်ကို မာနကြီးပြီး မောက်မာလွန်းတယ်။ သူကရှန်မိသားစုရဲ့သခင်လေးဖြစ်တော့ရောဘာဖြစ်လဲ? ဟယ့်မိသားစုနဲ့ယှဉ်လာရင် သူကငါတို့ဖိနပ်ကိုသယ်ပေးဖို့တောင်မတန်ဘူး"
နောက်ဆုံးတွင်တော့ ဟယ့်မင်ဖန် ကအတွေ့အကြုံများစွာရှိပြီးသည်ဖြစ်ရာ တည်ငြိမ်နေဆဲပါပင်။
"အဲ့လို မပြောနဲ့... ရွန္မိသားစုက ထင်သလောက် အပေါ်ယံတော့ မဟုတ္ဘူး။ ရှန်အဖွဲ့အစည်းကလွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်နှစ်လောက်က မိသားစု လုပ်ငန်းလေးတစ်ခုပဲ ဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့ အခုချိန်မှာတော့ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု အတိုင်းအတာက အတော်လေးကြီးတယ်ပြောရမယ်။ ဒါပေမဲ့ ရွန္မိသားစုကို ကမ္ဘာကအသိအမှတ်ပြုဖို့အတွက် သူတို့ကရှန်အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုထဲကိုမှီခိုနေတာမဟုတ်ဘူး"
ဟယ့်ကျွင်းရှန်း အံ့ဩသွားသည်။ တစ်ချို့အရာတွေက သူ့အသက်အရွယ်နဲ့ အေနအထားအရ မသိသင့်တာတွေရှိနေဆဲပင်။
"ဒုတိယဦးလေး ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ?"
ဟယ့်မင်ဖန် က သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေ၏။ သူ့ရဲ့ဒီတူလေးက နည်းနည်း မာနကြီးကာ ဟယ့်မိသားစုအတွင်းမှသူ၏ဂုဏ်ပုဒ်ကြောင့် မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှ မျက်စိထဲမထားချေ။ ဒီနေ့မှာတော့ အပြင်လောကမှာ သူ့ထက်အများကြီးသာတဲ့လူတွေရှိတယ်ဆိုတဲ့အမှန်တရားကို ပြောပြမှဖြစ်တော့မယ်။
"ရှန်မိသားစုရဲ့မျိုးရိုးကနှစ်တစ်ရာကျော်သက်တမ်းရှိနေပြီမိသားစု အမွေအနှစ်က ဟယ်မိသားစုထက်တောင် ခိုင်မာသည်။ ရှန်မိသားစုရဲ့ဘိုးဘေးတွေက ရှေးမင်းဆက်တွေထဲက နန်းတွင်းအမှုထမ်းတွေ။ သူတို့ရဲ့အာဏာက လူတစ်သောင်းနီးပါးရဲ့အထက်မှာရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့သူတို့ရဲ့ဘိုးဘေးက တော်တော်ဉာဏ်ပြေးတယ်... ဧကရာဇ္က သူ့အာဏာကို မကြာခင် ဒါမှမဟုတ် နောက်ပိုင်းမှ သံသယဖြစ်လာမှာကိုသိတယ်။ 'အရမ်းအဝေးကိုသွားလွန်းတာက ဘယ်မှမသွားတာနည်းတူ အန္တရာယ်များတယ်' ဆိုတဲ့မူဝါဒအတိုင်းပဲသူက သူ့အာဏာတွေကို တဖြည်းဖြည်းလျှော့ချပြီး နောင်လာနောက်သား မျိုးဆက်သစ်မြေးတွေကိုလဲ သခင်ကိုဘယ်တော့မှ မလွှမ်းမိုးမိဖို့(ပုန်မကန်ဖို့)သတိပေးထားတယ်။ အဲ့တာမှသူ့ရဲ့မျိုးဆက်တွေကိုမထိခိုက်စေမှာ"
လက်ဖက်ရည်တစ်ငုံသောက်ပြီးသည့်နောက်မှ သူကဆက်ဆိုသည်။
"နောက်ဆုံးကျတော့ ရှန်မျိုးဆက်ရဲ့သားတွေ မြေးတွေက မျိုးဆက်နှစ်ဆက်အပြီးမှာသူတို့ရဲ့အာဏာတွေအကုန်ရုတ်သိမ်းလိုက်နိုင်ပြီးစီးပွားရေးစလုပ်ကြတော့တယ်။ မင်းဆက်တွေအများကြီးဖြတ်သန်းလာခဲ့ပေမဲ့ ရှန်မျိုးဆက်က မကျဆင်းသွားရုံသာမကဘူး အဓွန့်ရှည်တည်တံ့ပြီးရပ်တန့်လို့မရအောင်အင်အားကြီးလာကြတော့တာပဲ"
"အာဏာဗဟိုကေန နုတ်ထွက်ပြီး စီးပွားရေးအသွင်ပြောင်းလာပေမယ့် သူတို့ရဲ့ဘိုးဘေးတွေက အရမ်းတော်တယ်။ တိုင်းပြည်ရဲ့ ပိုင်ရှင် ဘယ်သူဖြစ်ပါစေ၊ တိုင်းပြည်အတွက် ဘယ်လောက်ပဲ အကျိုးပြုနေပါစေ သူတို့ကို အသုံးချဖို့၊ ဂုတ်သွေးစုပ်တာမျိုးလုပ်ဖို့ခက်အောင် ကာကွယ်ပေးထားခဲ့တယ်။ သူတို့ရဲ့ဘိုးဘေးတွေက သူတို့မိသားစုကို ကာကွယ်ဖို့ ကိုယ်ပိုင်လျှို့ဝှက်အာဏာကို ထူထောင်ထားခဲ့ကြပြီးသားလေ..."
ဟယ့်ကျွင်းရှန်း က သူ့မျက်လုံးတွေကို ကျဉ်းမြောင်းပြီး အာရုံစိုက်နားထောင်နေသည်ဖြစ်ရာ သူ့ဦးလေးအား တခဏမျှမျက်တောင်မခတ် စိုက်ကြည့်ရင်း နောက်ထပ် ပြောလာဖို့မျှော်လင့်နေဟန်ဖြင့်။
ဟယ့်မင်ဖန် က သူ့လည်ချောင်းကို ရှင်းထုတ်ပြီးနောက်ဆို၏။
"မျိုးဆက်ပေါင်းများစွာ လည်ပတ်ပြီးနောက်ပိုင်း ဒီလျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်တဲ့ စွမ်းအားက နိုင်ငံတော်ရဲ့ စက်ယန္တရားတွေနဲ့ ပြိုင်ဆိုင်နိုင်လောက်အောင် အစွမ်းထက်လာတယ်။ရလဒ်တစ်ခုအနေနဲ့ အဲ့တာက ရှန်မျိုးနွယ်ကို မရေမတွက်နိုင်တဲ့ အကျပ်အတည်းပေါင်းများစွာကို လွတ်မြောက်အောင် ကူညီပေးခဲ့ပြီး ဒီနေ့ထိရှန်မျိုးနွယ်ကို ရှင်သန်စေခဲ့တာပဲ"
"ရွန္မိသားစုမွာ ဒီမျိုးဆက်ရဲ့ အမွေဆက်ခံသူအနေနဲ့ ရှန်ယွီရှန်း က ဒီစွမ်းအားကို ကျွမ်းကျင်နေပြီဆိုတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ အဲ့လိုမှမဟုတ်ရင် ရှန်အဖွဲ့အစည်းကို ရှစ်နှစ်အတွင်း လက်ရှိအခြေအနေထိ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်အောင်လုပ်ဖို့ ဆိုတာမဖြစ်နိုင်ဘူး။"
ဟယ့်ကျွင်းရှန်း သူ့နောက်ကျောတစ်ခုလုံးချမ်းစိမ့်သွားသည်ကိုခံစားလိုက်ရပြီးနောက် မသိစိတ္က တံတွေး မျိုချလိုက်မိ၏။
"ဒါပေမယ့် ရွန္မိသားစုမွာ ဒီလို အင်အားကြီးမားတဲ့အစွမ်းရှိတယ်ဆိုရင် ရှန်ယွီရှန်း ရဲ့ အဖေလက်ထဲမှာတုန်းက ရှန်အဖွဲ့အစည်းကဘာလို့မိသားစုစီးပွားရေးလုပ်ငန်းလေးတစ်ခုအပြင်မပိုခဲ့တာလဲ? သူက စီးပွားရေးလောကကို ပိုကောင်းအောင်လုပ်ဖို့ ဒီစွမ်းအားကို သုံးမွာမဟုတ္ဘူးလား? ဘာလို့သူ့သားလက်ထဲရောက်မှကောင်းလာတာလဲ?"
လူငယ်တစ်ယောက်၏ အတွေးအမြင်မှာ မိုက်မဲနေဆဲပါပင်။
"စီးပွားရေးသမားတိုင်းက ဒီအာဏာကို အမွေဆက်ခံဖို့ အရည်အချင်းမပြည့်မီဘူး၊ မဟုတ်ရင် ရှန်မျိုးနွယ်စုဟာ သမိုင်းရဲ့ရှည်လျားတဲ့ ဒီမြစ်ထဲ ပျောက်ကွယ်သွားတော့မှာပေါ့"
သူကဟယ့်ကျွင်းရှန်းကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်လေသည်။
"မိသားစုရဲ့အာဏာပိုင်တွေက ပိုတင်းကျပ်တဲ့ ဒါမှမဟုတ် ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်တဲ့ သွေးသံရဲရဲပျိုးထောင်ခြင်းတွေလုပ်ကြလိမ့်မယ်။ အဲ့လိုအပ်ချက်တွေနဲ့ ကိုက်ညီတဲ့သူတွေကိုပဲ အသိအမှတ်ပြုဖို့ အရည်အချင်းပြည့်မီတယ်လို့သတ်မှတ်တာ။ တစ်ချို့ဆက်ခံသူတွေဆိုရင် အသိအမှတ်ပြုမခံရသေးပဲတောင်အရွေးခံလိုက်ရတာတွေရှိသေးတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ အရည်အချင်းနဲ့ဉာဏ်ရည်က ရွေးတဲ့နေရာမှာအဓိကအချက်မို့လို့ပဲ။ သူတို့တွေကပဲ ရွန္မိသားစုကို ဆက်လက်ရှင်သန်ဖို့ ဦးဆောင်ဦးရွက်ပြုပြီး အဲ့အာဏာကိုတည်စေမှာ။ အရည်အချင်းပြည့်ဝပြီး သူတို့ရဲ့ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ဖို့ ထိုက်တန်တဲ့လူပေါ်လာတဲ့အချိန်မှာ သူတို့ကသူတို့ဘာသာထွက်လာပြီးသခင်ကိုအလုပ်အကျွေးပြုကြလိမ့်မယ်။ အဲ့နောက်တော့ရှန်မိသားစုအတွက်ဆက်ပြီးအမှုထမ်းကြတာပေါ့"
ဟယ့်ကျွင်းရှန်း ၏ပါးစပ်နှင့်လျှာများ အနည်းငယ် ခြောက်သွားပြီး...
"ဒါဆို ဒုတိယဦးလေးပြောနေတာက ရှန်ယွီရှန်းက ရှန်မျိုးရိုးရဲ့ လက်ရှိသခင်အစစ်တင်မဟုတ်ဘဲ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်တဲ့စွမ်းအင်ရဲ့ပိုင်ရှင်လည်း ဖြစ်တယ်ပေါ့"
ဟယ့်မင်ဖန် သည် ယနေ့ ရှန်ယွီရှန်း နှင့် တွေ့သောအခါ မြင်ကွင်းကို သတိရမိသည်။ သူက အသက် 30 အရွယ် လူငယ်တစ်ဦးဖြစ်နေပေမဲ့ စီးပွားရေးလောကမှာ ပြတ်ပြတ်သားသား ရပ်တည်နေစေနိုင်ဖို့ ဘယ်လောက်တောင်ပြင်းထန်ခိုင်လုံတဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်တွေကိုချတတ်တဲ့လူမှန်းသိသာ၏။ သူ့ရဲ့တည်ငြိမ်တဲ့အမူအရာက တခြားသူတွေအနေနဲ့ လျစ်လျူရှုဖို့မဖြစ်နိုင်တဲ့ အစွမ်းမျိုးကိုပိုင်ထားလေတယ်။ စီးပွားရေးလောကမှာ နှစ်အတော်ကြာနေခဲ့တဲ့ ဝါရင့်နယ်ပယ်က လူတစ်ဦးကို ဒီလိုအရှိန်အဝါနဲ့ မြင်တွေ့ရရင် အံ့သြစရာမဟုတ်ပေမယ့် အသက်သုံးဆယ်အရွယ် အမျိုးသားတစ်ဦးမှာ ဒီလို ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ အရှိန်အဟုန် ပေါ်လာဖို့ဆိုတာတော့ မလွယ်လှဘူးလေ။ ဒါကပိုပြီးရှုပ်ထွေးလာခဲ့ပြီ။
"ငါတော့အဲ့လိုပဲ ထင်တာပဲ။"
ဟယ့်ကျွင်းရှန်း ၏ စိတ်၌ ပြန်၍တွေးတောနေမိသည်။ ရှန်ယွီရှန်း က သူ့ကိုကြည့်တဲ့အကြည့်အကြောင်းတွေးမိတော့ သူ့ခန္ဓာကိုယ် တုန်လှုပ်သွားသည်။ သူ့မျက်လုံးများက အနည်းငယ် ကြောက်စရာကောင်းသည်ကတော့အမှန်ပင်။
"ဒုတိယဦးလေးပြောတာ မှန်ပါတယ်။"
နှစ်ယောက်စလုံး တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။ ဒီခရီးစဉ်ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကတော့ ဟယ့်ချန်းနင် ကိုတွေ့ဖို့ပဲ။ အဘိုးအိုက ဟယ့်ချန်းနင် ကို လူကိုယ်တိုင်တွေ့ခိုင်းတယ်။ အဘိုးအို၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို သူတို့ မခန့်မှန်းနိုင်သော်လည်း ဟယ့်မိသားစုတွင် မည်သူမျှ အဘိုးအို၏ စကားကို လျစ်လျူရှုရန် မဝံ့ရဲကြပေ။ ဒီလူက ဟယ့်မိသားစု၏ ကျောရိုးဖြစ်သည်။ သူမရှိရင် ဟယ့်မိသားစုက ဘာမှမဟုတ်နေဘူး။
ဟယ့်ကျွင်းရှန်း ကညှိုးငယ်စွာဆို၏။
"ဒုတိယဦးလေး၊ အခု ကျွန်တော်တို့ ဘာလုပ်သင့်လဲ? အဘိုးခိုင်းတာကိုကျွန်တော်တို့ မလုပ်နိုင်မှာစိုးတယ်။ ရှန်ယွီရှန်းက ဟယ့်ချန်းနင် ကို သေမလိုကာကွယ်ပေးထားတာ။ သူ့ကိုတွေ့ဖို့ဆိုတာ ကျွန်တော်တို့ကောင်းကင်ဘုံကိုတက်ရတာထက်တောင်ခက်ဦးမယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ အဘိုးကိုဘယ်လိုပြန်ပြောရမှာလဲ?"
ဟယ့်မင်ဖန် က မျက်ခုံးမွှေးတွေကို ပွတ်သပ်ရင်းဆို၏။
"ငါ့ကိုပြောစမ်းပါကွာ မင်းအဘိုးရဲ့ သဘောထားအစစ်အမှန်ကတကယ်ပဲဘာလဲ?"
ရိုးရှင်းတဲ့ တွေ့ဆုံမှုကို ဒီလောက် ရှုပ်ထွေးဖို့ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါချေ။ သူတို့ အပြင်မထွက်ခင် အဖိုးအိုက ထပ်ခါတလဲလဲ ရှင်းပြနေတာ အံ့သြစရာ မရှိတော့ပါဘူး။ သူက ရှန်ယွီရှန်းရှေ့မှာ နှိမ့်ချပြီး ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့ရမယ်၊ မာနမကြီးရဘူး။ ထို့အပြင်၊ ဟယ့်ချန်းနင် ကိုတွေ့သောအခါ ထိတ်လန့်ခြင်းနှင့် သံသယစိတ်တို့အပြည့်မျက်နှာထားမျိူး မပြရဘူးအစရှိသည်ဖြင့်။ သူဘာကိုမှမမြင်သလိုဟန်ဆောင်ရင်း ဟယ့်ချန်းနင်အစစ် ဟုတ်မဟုတ်သာအတည်ပြုပေးဖို့၎င်းကမှာကြားခဲ့၏။
အဘိုးအို၏ မှာကြားချက်က အလွန်ရှုပ်ထွေးသော်လည်း ယခုတော့ သူက မည်သူကိုမျှ မတွေ့ရတော့သည်မို့ ဘာမှပြောစရာလဲမရှိတော့ပါချေ။
°°
Z••
[ဟယ့္မိသားစုမွလူမ်ား]
ကိုယ္ဝန္ႏွစ္လရွိေသာအခါ မစၥရွန္းက ဖန္းက်င္းဗီလာသို႔ ေရာက္လာသည္။ အဲဒီမတိုင္ခင္က ရွန္ယြီရွန္း က အမ်ိဳးသမီးႀကီးကို ေျပာထားၿပီးသားျဖစ္ၿပီး သူကေျဗာင္က်က်ပင္ ဖုံးကြယ္ထားတာမ်ိဳးမရွိပါေခ်။ အဘြားအိုသည္ကား ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ သက္ႀကီး႐ြယ္အိုတစ္ဦးျဖစ္သည့္တိုင္ တစ္ခ်ိဳ႕အရာေတြကို သာမန္လူငယ္ေတြထက္ ပိုျမန္ျမန္ပင္လက္ခံခဲ့၏။ ဟယ့္ခ်န္းနင္ ကို ဘီလူးတစ္ေကာင္လို ဆက္ဆံမယ့္အစား သူမမ်က္လုံးထဲမွာ မ်က္ရည္ေတြ ျပည့္ေနခဲ့သည္ပင္။ ရွန္မိသားစု၌ ဟယ့္ခ်န္းနင္ ကဲ့သို႔ေသာ ေျမးသားမက္ေကာင္းေကာင္းေလးရၿပီး ရွန္ယြီရွန္းအတြက္လဲ ခ်န္းနင္နွင့္ လက္ထပ္ရသည္မွာကား ေကာင္းခ်ီးတစ္ခုပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာခဲ့သည္။ အတိုခ်ဳပ္ေျပာရလွ်င္ သူမသည္ကား ဝမ္းသာလြန္း၍စကားမ်ားအဆက္အစပ္မရွိပင္ေျပာဆိုေနေတာ့၏။
ထိုအခ်ိန္မွစၿပီး ရက္အနည္းငယ္ၾကာတိုင္း အဘြားႀကီးသည္ အရသာရွိေသာအစားအစာမ်ားစြာျဖင့္ ဟယ့္ခ်န္းနင္ ကို လာေတြ႕ၿပီး အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ ေအာ့အန္ျခင္းကို သိၿပီးသည့္ေနာက္ ေအာ့အန္ျခင္းကို ရပ္တန႔္ရန္ နည္းလမ္းမ်ားစြာကို ေတြးေတာေနပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုနည္းလမ္းမ်ားက ဟယ့္ခ်န္းနင္ အတြက္အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစမည္ကိုလဲစိုးရိမ္သျဖင့္ မသုံးဝံ့ျပန္ေခ်။ ထိုသို႔ေသာ စိတ္ဆင္းရဲစရာ အေျခအေနျဖင့္ သူမသည္လည္း ဟယ့္ခ်န္းနင္ ႏွင့္အတူလိုက္ပါခံစားေပးေနရေတာ့သည္။
ယခု ကိုယ္ဝန္သတၱမလသို႔ေရာက္လာေခ်ၿပီ။ ရွန္ယြီရွန္း အလုပ္မွထြက္ၿပီး ဟယ့္ခ်န္းနင္အားအိမ္တြင္အေဖာ္ျပဳေပးရင္း တတ္နိုင္သမ်ွနည္းမ်ိဳးစံုနွင့္သူ႔ကိုဂရုစိုက္ေပးေနေတာ့သည္။
ကိုယ္ဝန္သတၱမလမွစၿပီး ေအာ့အန္ျခင္း၏ လကၡဏာမ်ားမွာ အလြန္နည္းလာသည္။ သူေနာက္ပိုင္း မအန္ေတာ့ဘူး။ ဟယ့္ခ်န္းနင္ ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကလဲ ပိုေကာင္းလာတယ္။ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈေတြ၊ အားနည္းမႈေတြမရွိေတာ့တဲ့အေလ်ာက္ သူ၏ ပိန္ပိန္ပါးပါး ခႏၶာကိုယ္သည္လည္း တျဖည္းျဖည္း ဝၿဖိဳးလာကာ အစာစားခ်င္စိတ္ ရွိလာတာနဲ႕အမွ် ဗိုက္ဟာ သာမန္မ်က္စိနဲ႕ ျမင္နိုင္တဲ့ႏႈန္းနဲ႕ ႀကီးထြားလာပါေတာ့သည္။
ရွန္ယြီရွန္း ေန႕တိုင္း စိတ္လႈပ္ရွားေနရ၏။ ဟယ့္ခ်န္းနင္ ၏ စားေသာက္နိုင္ေသာ အစားအစာမ်ားက သိသိသာသာ တိုးလာခဲ့သည္ျဖစ္ရာ ခ်န္းနင္ကိုထိခိုက္ေစမည္စိုးရိမ္သျဖင့္ ျဖည္းျဖည္းစားဖို႔၊ ေလွ်ာ့စားဖို႔ေခ်ာ့ျမဴေနရ၏။ တစ္ဖက္တြင္လည္း ကေလးေတြကို လုံေလာက္တဲ့အာဟာရမျဖစ္မွာကို ေၾကာက္တာေၾကာင့္ ဟယ့္ခ်န္းနင္ ပိုစားဖို႔ကိုသူေမ်ွာ္လင့္မိျပန္ပါသည္။ သူ႔ႏွလုံးသားက ဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္ၿပီး ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနပါ၏။
ဟယ့္ခ်န္းနင္ ၏ ရူးမတတ္ေဖာင္းကားလာေသာဝမ္းဗိုက္ကို ၾကည့္ၿပီး သူသည္ လ်င္ျမန္ၿပီး ႀကီးလြန္းလာကာ ဟယ့္ခ်န္းနင္ဒဏ္မခံနိုင္ေတာ့မည္ကိုစိုးရိမ္မိသည္။ ဇနီးသည္ေလး၏ မညီမ်ွေသာ ခႏၶာကိုယ္ေသးေသးေလးက သူ႕ကို ေန႕တိုင္း စိတ္ပူေစကာ မတ္တပ္ရပ္မိသည့္အခ်ိန္၌ ေျခေခ်ာ္ကာ လဲက်မည္ကို စိုးရိမ္ေနရ၏။
သူ၏ ပါးလႊာေသာ ဗိုက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေရျပားေအာက္ရွိ အျပာေရာင္ ေသြးေၾကာမ်ားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရသည္ျဖစ္ရာ ရွန္ယြီရွန္း ၏မ်က္ခုံးသည္ ျခင္တစ္ေကာင္ကိုပင္ညႇစ္သတ္နိုင္ေလာက္သည္အထိက်ံဳ႕ေနေတာ့၏။ သူကစိုးရိမ္ၿပီးေၾကာက္႐ြံ႕ေနပါ၏။ ကေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အေလးခ်ိန္ကို မခံနိုင္မွာကို သူစိုးရိမ္ေနၿပီး တစ္ေန႔၌ ဗိုက္ႀကီးကြဲထြက္သြားကာ အရာအားလံုးအဆံုးသတ္သြားမည္ကိုေၾကာက္ေနမိပါ၏။ သူကတစ္ေန႔လံုးစိတ္ရႈပ္ေထြးေနရၿပီး ဟယ့္ခ်န္းနင္ ရဲ႕ ဗိုက္ကို အမွတ္မထင္ အၿမဲၾကည့္ေနမိတယ္။ ဗိုက္ကြဲသြားမွာကို ေၾကာက္လြန္းလို႔ သူ႔လက္ေတြ ေခြၽးေတြေတာင္ထြက္ေနသည္ေလ။
ဤနည္းျဖင့္ ရွန္အဖြဲ႕အစည္း၏ဥကၠဌသည္ကား ဟယ့္ခ်န္းနင္၏အေနာက္တြင္ ေန႕တိုင္း ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္စြာလိုက္ပါေနရင္း လူႏွစ္ေယာက္ကို ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းယူ၍ပင္ခ်ည္ထားခ်င္သည့္အလား။ သို႔မဟုတ္ သူ႕ဇနီးေလးကို ေသးငယ္ေစရန္ျပဳလုပ္ၿပီး လက္ဖဝါးေပၚတြင္ ကိုင္ထားရန္ စိတ္အားထက္သန္ေနသည္ပင္။ သို႔မွသာသူ႔မ်က္စိေအာက္တြင္တစ္ခ်ိန္လံုးေကာင္ေလးကိုထားနိုင္မည္ေလ။ သူမ်က္လံုးနဲ႔ျမင္မေနရမခ်င္းသူလံုးဝစိတ္မခ်နိုင္ပါေခ်။
ရွန္ယြီရွန္း၏ မေတာ္တဆအခိုက္အတန႔္တြင္ ကယ္တင္ရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေသာ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဟယ့္ခ်န္းနင္ အတြက္ေတာ့ ဤလူသည္ ကိစၥအေသးေလးအေပၚအလြန္အမင္းလုပ္ေဆာင္ေနသေယာင္ပါပင္။ သူ၏ကိုယ္ခႏၶာအေၾကာင္းသူရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိ၏။ အရင္တုန္းက ႐ုန္းကန္ခဲ့ရေပမယ့္ ကိုယ္ဝန္သတၱမလမွာ သိသိသာသာ ပိုေကာင္းလာၿပီး အစာစားတဲ့အခါ မအီမသာျဖစ္ေတာ့ေပ။ အရင္ကလို ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈမရွိဘဲ တစ္ေန႕လုံး အိပ္ယာထဲမွာ အိပ္ေနဖို႔လဲမလိုေတာ့ေခ်။ ၿခံထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းလတ္ဆတ္တဲ့ေလကို ရႈရွိုက္ရတဲ့ ခံစားခ်က္က ထူးထူးျခားျခား ေကာင္းမြန္လွ၏။ ဒါေပါ့ သဘာဝအားျဖင့္ စိတ္ေကာင္းဝင္ေနတာကသူ႔ကိုအစားေကာင္းေကာင္းဝင္ေစတယ္။ ဒီသုံးလမျပည့္ခင္မွာ ကေလးေတြကို အတတ္နိုင္ဆုံး အဟာရ ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ သူစိတ္ကူးထားတယ္။ ေမြးၿပီးရင္ေတာ့ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ က်န္းမာေရးကို လူႀကီးေတြကေကာင္းေကာင္း ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးနိုင္တယ္ေလ။
သို႔ေသာ္လည္း ရွန္ယြီရွန္းမွာမူ ေန႕တိုင္း ရန္သူနွင့္ရင္ဆိုင္ေနရသကဲ့သို႔ သတိအျပည့္အေနအထား။ ဟယ့္ခ်န္းနင္အတြက္ ဤလူက ရယ္စရာေကာင္းလွသည္ဟုထင္မိေသာ္လည္း အထူးသျဖင့္ သူ႕ေၾကာင့္ စိတ္ဒုကၡေရာက္ေနသည္ကိုခံစားမိေတာ့စိတ္မေကာင္းလည္ျဖစ္မိျပန္သည္။။ ကိုယ္ဝန္ေၾကာင့္သူခံစားခဲ့ရတာမွန္ေပမဲ့ ရွန္ယြီရွန္းအတြက္လဲဒီထက္ပိုေကာင္းေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ခမ်ာ(SYS) တေနကုန္စိတ္ပူေပးေနရၿပီးသူ(HCN)ပူမွာလည္းေၾကာက္၊ ေအးမွာလည္းေၾကာက္၊ ဗိုက္ဆာမွာေၾကာက္၊ စိတ္မသက္မသာျဖစ္မွာေၾကာက္နဲ႔ ။ စိတ္ပူရလြန္းလို႔ ထိုင္ၿပီး စားစရာတစ္ခုခုေအးေအးေဆးေဆးစားဖို႔ေတာင္မတတ္နိုင္ရွာဘူး။ သူ႕စိတ္ႏွလုံးတစ္ခုလုံးက သူတို႔သုံးေယာက္ကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္ေနတာ။ ေန႔ဘက္ေတြမွာဆိုရင္ မေတာ္တဆျဖစ္မွာေၾကာက္လို႔ သူ႔လက္ကို ကိုင္ထားရင္း၊ တြဲရင္း၊ ေပြ႕ဖက္ရင္းနဲ႔ေတာက္ေလ်ွာက္အေနာက္ကလိုက္အေဖာ္ျပဳေပးမယ္။ ညဘက္က်ရင္လဲ ဟယ့္ခ်န္းနင္ နည္းနည္းလႈပ္လိုက္တာနဲ႕ သူခ်က္ခ်င္းနိုးလာလိမ့္မယ္။ ဇနီးျဖစ္သူက အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ အေနအထားေျပာင္းသြားတာကို ျမင္ရင္ ဘာမွ အမွားအယြင္းမရွိတာ ေသခ်ာတဲ့အထိ စစ္ေဆးၿပီးမွသာ ဆက္အိပ္တယ္။ သူကမ်က္လံုးဖြင့္ၿပီးအိပ္လုနီးနီးပဲ။
လေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ဒီလူရဲ႕ ကိုယ္အေလးခ်ိန္အမ်ားႀကီးက်သြားၿပီး မ်က္လံုးေအာက္က မ်က္ကြင္းညိဳကလဲပံုေသျဖစ္လာခဲ့ၿပီ။
ဟယ့္ခ်န္းနင္ ရဲ႕နွလံုးသားထဲစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာေၾကာင့္ ဘာမွ မေၾကာက္ဖို႔နဲ႔ ဘာမေတာ္တဆမွမျဖစ္ဘူးဆိုတာကို ရွင္းျပေခ်ာ့ျမဴေနရတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္းသူက ေျပာတုန္းေတာ့ ကတိေပးေပမယ့္ အရင္အတိုင္းျပဳမူေနတုန္းပဲ။ ဟယ့္ခ်န္းနင္လည္း ဘာမွမတတ္နိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ သူ႕ကိုသာ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ခြင့္ေပးထားရေတာ့တယ္။ တစ္ဖက္လူစိတ္ပူရသက္သာေအာင္ မ်ားမ်ားစားၿပီး မ်ားမ်ားအိပ္တာကလြဲလို႔သူဘာမွမတတ္နိုင္ဘူး။
ဤေန႕တြင္လည္း အနားယူရန္ ဟယ့္ခ်န္းနင္ကို အိပ္ယာေပၚတင္ေပးေနသည့္အခ်ိန္၌ပင္ သာ့က်ိဳး က ဖုန္းဆက္လာေခ်၏။
"သခင္ေလး၊ ကုမၸဏီကို တစ္ေယာက္ေယာက္လာတယ္"
သာ့က်ိဳး ၏အေၾကာင္းကို ရွန္ယြီရွန္းေကာင္းေကာင္းနားလည္သည္ျဖစ္ရာ အထူးအေရးႀကီးသည့္ကိစၥမဟုတ္သေ႐ြ႕ ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႕ကို ေနွာင့္ယွက္မွာ မဟုတ္မွန္းသူသိသည္။
"သူတို႔ကဘယ္သူေတြလဲ?"
သာ့က်ိဳး က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာဆို၏။
"သူတို႔ေျပာတာက သူတို႔ရဲ႕ မ်ိဳးရိုးနာမည္က 'ဟယ့္'တဲ့ "
ရွန္ယြီရွန္း က မ်က္ေမွာင္အသာၾကဳတ္သြားေခ်၏။
"သူတို႔ဘာေျပာလဲ?"
"သူက သခင္ေလးနင္ ကို ေတြ႕ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတယ္"
"သူတို႔ကဘယ္လိုပံုစံလဲ?"
"အသက္ေလးဆယ္ေလာက္ရွိၿပီ၊ သူ႕အနားမွာ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ အဲဒီလူက အခု ကုမၸဏီမွာ ေရာက္ေနၿပီ၊ သခင္ေလး"
ထိုအခ်ိန္၌ ရွန္ယြီရွန္းက ဟယ့္ခ်န္းနင္ ကို အျပင္လူမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆုံေစဖို႔ မလိုလားေပ။ မ်ိဳးရိုးဟယ့္နဲ႔လူေတြ? သူခန္႔မွန္းတာ မွန္တယ္ဆိုရင္ အဲ့တာက ဟယ့္ခ်န္းနင္ ရဲ႕ မိခင္ မိသားစုပဲ ျဖစ္သင့္တယ္။ အဲ့လူေတြက သူနဲ႕ မဆက္သြယ္တာ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၿပီ။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွ သူတို႔က တံခါးဝေရာက္လာတယ္။ သူတို႔ကဒီတိုင္း အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိပဲ ေဆြမ်ိဳးစပ္ဖို႔ေရာက္လာတယ္ဆိုတာသူမယံုဘူး။
"သူတို႔ကိုျပန္လႊတ္လိုက္"
သခင္ေလးနင္ကို သခင္ေလးက ဘယ္ေလာက္ ဂ႐ုစိုက္သလဲဆိုတာ မ်က္စိအျမင္ရွိတဲ့သူတိုင္း အဲဒါကို ျမင္နိုင္တယ္၊ အထူးသျဖင့္ ဒီအခ်ိန္မွာေပါ့။
"ဟုတ္ကဲ့ သခင္ေလး"
ဟယ့္ခ်န္းနင္ မွာ ကိုယ္ဝန္ရွိေနတယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတဲ့အခ်ိန္ကစလို႔ ရွန္ယြီရွန္း ၊ မဒမ္ရွန္ နဲ႕ ပိုင္ေမာ့တို႔စံုတြဲအျပင္ အဲဒီအေၾကာင္းကို သိတဲ့လူအနည္းငယ္ကေတာ့ ရွန္ယြီရွန္းရဲ႕လူေတြပဲရွိတယ္။ ေသခ်ာေပါက္အန္တီခ်င္နဲ႕ တျခား အေစခံေတြလည္း ရွိတာေပါ့။ က်န္တဲ့အိမ္ေဟာင္းကေခၚလာတဲ့လူေတြအပါအဝင္ အားလုံးကို ရွန္ယြီရွန္း မွ ႏွင္ထုတ္ခဲ့တာပင္။
ဤရက္ပိုင္းမ်ား၌ ဖန္းက်င္းဗီလာ အျပင္ဘက္တြင္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရေသာလူအနည္းငယ္သာ ပင္မအိမ္ကို ဝင္ေရာက္နိုင္သည္။ ဟယ့္ခ်န္းနင္ ၏ကိုယ္ဝန္ကို မည္သည့္နည္းနွင့္မွ် ေပါက္ၾကားခံလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဟယ့္မိသားစုက ဤအခ်ိန္တြင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေတြ႕လာရျခင္း၏ အဓိပၸါယ္မွာ အဘယ္နည္း? မင္းရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတြကို အသိအမွတ္ျပဳခ်င္တာလား? ဒါမွမဟုတ္ တျခားရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိေနေသးတာလား? သို႔ေသာ္ သူတို႔၏ရည္႐ြယ္ခ်က္သည္ မည္သို႔ပင္ရွိေစကာမူ ဟယ့္ခ်န္းနင္ ႏွင့္ကေလးမ်ားကို အာ႐ုံစိုက္ရန္ပင္ မႀကိဳးစားသင့္ေခ်။
ဟယ့္မိသားစုက သာ့က်ိဳးနွင္ထုတ္တာခံရျပီးေနာက္တြင္ ကုမၸဏီသို႔ တစ္ခါမွ်ျပန္ေပၚမလာေတာ့ေခ်။ အျဖစ္ပ်က္မ်ားၿပီးသြားသည္ဟု ထင္ခဲ့ေသာ္လည္း ဟယ့္မိသားစု၏အေနအထားက အံ့အားသင့္စရာျဖစ္ေၾကာင္း သိသာထင္ရွားစြာ သူတို႔သည္ကား ဖန္းက်င္းဗီလာကိုရွာေဖြေတြ႕ရွိၿပီး တံခါးအျပင္ဘက္တြင္ ဟယ့္ခ်န္းနင္ ကိုေတြ႕ရန္ ေတာင္းဆိုလာၾကေတာ့သည္။
အိပ္ခန္းထဲမွာ ဟယ့္ခ်န္းနင္ ကမ်က္ေတာင္ေလးပုတ္ခတ္၏။
"ဟယ့္မိသားစုက လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္အနည္းငယ္က ကုမၸဏီကို လာၾကတယ္လို႔ ခင္ဗ်ားေျပာတယ္၊ အခုသူတို႔က အိမ္ကိုလာၾကျပန္ၿပီ?"
သူ႕ဇနီးေလးကို နို႔တစ္ဇြန္းခြံ႕ေပးၿပီး ပါးစပ္ေလးကို သုတ္ေပးေနသည့္ ရွန္ယြီရွန္း က ဟယ့္မိသားစု၏ လာလည္မႈကို စိတ္မရွည္ေတာ့ပါေခ်။
"Baby သူတို႔ကို ေတြ႕ခ်င္လား"
ဟယ့္ခ်န္းနင္ ေခါင္းခါလိုက္သည္။
"အခုေတြ႕လို႔ အဆင္မေျပတာကိုမေျပာနဲ႕ဦး အဆင္ေျပရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္သူတို႔နဲ႔မဆုံခ်င္ဘူး"
သူေကာင္ေလးရဲ႕ပါးကို နမ္းလိုက္ေခ်သည္။
"ေကာင္းၿပီ ဒါကမင္းအေပၚပဲမူတည္တာမို႔လို႔ ကိုယ့္ကိုသာအပ္ထားလိုက္"
လသာေဆာင္ ေနေရာင္ထိုင္ခင္းေပၚတြင္ အိပ္ရန္ ဇနီးျဖစ္သူကို ကူညီၿပီးေနာက္ ေစာင္တစ္ထည္ႏွင့္ အုပ္ကာ ေရတစ္ခြက္ႏွင့္ အဆာေျပမုန္႔မ်ားကို သူ႕ေဘးတြင္ ထားခဲ့ေခ်သည္။ ထို႔ေနာက္ ေရွာင္ဝူ ကို သတိထားရန္ ၫႊန္ၾကားရင္းျဖင့္ ရွန္ယြီရွန္းသည္ကား ေအာက္ထပ္သို႔ မဆင္းမီ ဤအရာအားလုံးကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းပင္။
ဧည့္ခန္း ဆိုဖာေပၚမွာ လူႏွစ္ေယာက္ ထိုင္ေန၏။ တစ္ေယာက္က အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိမည္ထင္သည္။
ရွန္ယြီရွန္း ဆင္းလာၿပီး ထိုင္ဖို႔ တည့္တည့္ ေလွ်ာက္လာလိုက္၏။ ရွည္လ်ားေသာ ေျခတံမ်ားကို တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ သဘာဝအတိုင္း ခ်ိတ္ထားလ်က္။ သူ႕မ်က္ႏွာတြင္ အမူအယာမရွိ၊ သူ႕မ်က္လုံးထဲတြင္ ေအးစက္ေသာအလင္းေရာင္ျဖင့္ ထိုင္ေနသည့္ လူႏွစ္ေယာက္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ သူစကားေျပာသည့္အခ်ိန္၌ ေႏြးေထြးမႈတစ္စြန္းတစ္စပင္မရွိေခ်။
"မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္က ဘယ္သူလဲ?"
ဟယ့္မင္ဖန္ သည္ မ်က္ခံုးမ်ားကို ပင့္ကာ သူ႕ေရွ႕က လူငယ္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ဓားႏွင့္တူေသာ သုံးဖက္ျမင္သြင္ျပင္မ်ား ပါ၀င္သည့္ လူငယ္၏မ်က္ႏွာသည္ တင္းမာၿပီး တည္တံ့သည္၊ သူ႕႐ုပ္သြင္က သြယ္လ်ၿပီး ေျဖာင့္စင္းသည္၊ အထူးသျဖင့္ သူ၏ စိတ္ေနစိတ္ထားနွင့္အမူအရာကအဆင့္အတန္းရွိလွေခ်၏။ အမွန္တကယ္ပင္ သူသည္ကား မိသားစုႀကီးမွ ေမြးျမဴထားေသာ အေမြဆက္ခံသူျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ သာမန္လူမ်ားႏွင့္ မယွဥ္နိုင္ေသာခံစားခ်က္မ်ိဳးကိုေပးစြမ္း၏။ တမင္တကာ အရွိန္အဝါထုတ္မထားရင္ေတာင္ ေဘးမွာ ထိုင္႐ုံနဲ႕ တျခားသူေတြက သူ႔ရဲ႕တည္ရွိမႈကို လ်စ္လ်ဴရႈဖို႔မျဖစ္နိုင္ေခ်။ ဟယ့္မိသားစုရဲ႕ ပါတနာျဖစ္ဖို႔ ထိုက္တန္ပါေပတယ္။
သူ႕မ်က္မွန္ကို တြန္းတင္လိုက္ၿပီးေနာက္ သူ႕အမူအရာက ႏူးညံ့ယဥ္ေက်းစြာျဖင့္ဆိုလာ၏။
"မစၥတာရွန္၊ေႏွာင့္ယွက္မႈေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ က်ဳပ္မ်ိဳးရိုးကဟယ့္ပါ ဒါကေတာ့ က်ဳပ္ရဲ႕တူ ဟယ့္ကြၽင္းရွန္းပါ"
ဟယ့္ကြၽင္းရွန္းကနႈတ္ဆက္ရန္အတြက္သူ႔ကိုယ္သူအနည္းငယ္မတ္လိုက္ေသာ္လည္း ရွန္ယြီရွန္း က သူ႕ကိုအၾကည့္တစ္ခ်က္ပင္မေပး၊ ထိုအစား သူ႕မ်က္လုံးေတြက ဟယ့္မင္ဖန္ ကိုသာ ၾကည့္ေနသည္ ။
အျပဳအမူ၊ အသေရရွိပံုနွင့္ ႏူးညံ့ပံုတို႔ကေတာ့ ဟယ့္မိသားစုအတိုင္းပါပင္။
"ေျပာစရာရွိတာသာေျပာ "
သို႔ေသာ္လည္း ရွန္ယြီရွန္း က သူတို႔ကိုအခ်ိန္ေပးေနဖို႔ စိတ္မရွည္လွသည္ပင္။
ရွန္ယြီရွန္း ၏ စိတ္မရွည္ေသာေလသံကို ၾကားလိုက္ရၿပီးသည့္ေနာက္ ဟယ့္မင္ဖန္ ကစိတ္ထဲမထားဘဲဆို၏။
"ဒါကဒီလိုပါ...၊ က်ဳပ္တူ ဟယ့္ခ်န္းနင္ကိုေတြ႕ဖို႔ ဒီကိုလာခဲ့တာ"
"စိတ္မေကာင္းပါဘူး Mr.ဟယ့္ ၊ ငါ့လက္တြဲေဖာ္က ဟယ့္ခ်န္းနင္ လို႔ေခၚတာေတာ့အမွန္ပဲ၊ ဒါေပမယ့္ မင္းေျပာတဲ့ မင္းရဲ႕တူမဟုတ္ဘူး၊ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
ရွန္ယြီရွန္း ကဧည့္သည္မ်ားကိုျပန္သြားရန္တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔ထုတ္ေနျခင္းပါပင္။
ဟယ့္မင္ဖန္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိ၏။
"မစၥတာရွန္း၊ က်ဳပ္တို႔သာမေသခ်ာရင္ မင္းတံခါးေရွ႕ကိုေရာက္လာမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး။"
ရွန္ယြီရွန္း ၏မ်က္ႏွာထားကအမူအရာမဲ့ဆဲပါပင္။
"က်ဳပ္သိသေလာက္ က်ဳပ္ေယာကၡမက တစ္ေကာင္ႂကြက္ေလ။ ဒီလိုဆိုရင္ သူ႔မိသားစုအေၾကာင္း ေျပာစရာကိုမရွိဘူး။ အဲ့လိုပဲထပ္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်ဳပ္ရဲ႕ဇနီးမွာလဲ သဘာဝက်က်ပဲ ဘိုးဘြားမိသားစုဆိုတာမ်ိဳး မရွိဘူး"
ဟယ့္မင္ဖန္ မ်က္ႏွာကနစ္ျမဳပ္သြားေခ်သည္။
"မစၥတာရွန္း ဟယ့္မိသားစုရဲ႕ကိစၥေတြက အရမ္းရႈပ္ေထြးတယ္... စကားအခ်ိဳ႕ေလာက္နဲ႔ရွင္းျပလို႔ရတဲ့အရာေတြမဟုတ္ဘူး"
"ဒါေတြက က်ဳပ္နဲ႕ဘာမွမဆိုင္ဘူးေလ သဘာဝက်က်ပဲ က်ဳပ္ခ်စ္သူနဲ႕လဲဘာမွမဆိုင္ဘူး"
"မင္း..."
ဟယ့္မင္ဖန္သီးသြားကာ စကားတစ္ခြန္းမွပင္ ျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့ေခ်။
ဟယ့္ကြၽင္းရွန္း သည္ကား ငယ္ေသးသည္မို႔ အထိန္းအကြပ္မဲ့သြားရန္လြယ္လွသည္။ သူ႕ဦးေလးက ရွန္ယြီရွန္း ေၾကာင့္ စကားမေျပာဘဲေနတာျမင္ေတာ့ သူအရမ္းစိတ္ဆိုးသြားၿပီး သူ႕စကားသံက ပိုတင္းမာသြားကာ ေဒါသသံပါလာ၏။
"မစၥတာရွန္း...က်ဳပ္တို႔ဒီကိုလာတာ ဟယ့္ခ်န္းနင္ကိုေတြ႕ဖို႔ပဲ ဒီစကားေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာင္သူကိုယ္တိုင္ပဲက်ဳပ္တို႔ကိုလာေျပာခြင့္ေပးလိုက္ပါ"
ရွန္ယြီရွန္း ၏ ေအးစက္ေသာ မ်က္လုံးမ်ားက ဟယ့္ကြၽင္းရွန္း ကို ခဏေလာက္ စိုက္ၾကည့္ကာ...
"မင္းက ငါ့ကိုလာအမိန႔္ေပးရေအာင္ ဘာအဆင့္ရွိလို႔လဲ?"
ဟယ့္ကြၽင္းရွန္း သည္ ရွန္ယြီရွန္းရဲ႕ေအးစက္စြာစိုက္ၾကည့္မႈေၾကာင့္ ေက်ာရိုးတစ္ေလ်ွာက္ ေခြၽးေအးမ်ားထြက္လာကာ စိတ္မသက္မသာျဖစ္မႈေၾကာင့္ သူ႕လည္စည္းကိုဆြဲထုတ္လိုက္ေခ်သည္။
"ကြၽန္ေတာ္က ဟယ့္ခ်န္းနင္ ရဲ႕ဝမ္းကြဲပါ။"
"မင္းရဲ႕ IQ က ဘယ္အဆင့္လဲ? ငါပါးစပ္ကထြက္တဲ့စကားေတြကိုေတာင္ နားမလည္ဘူးလား?"
ဟယ့္ကြၽင္းရွန္း ၏ မ်က္လုံးမ်ား ျပဴးက်ယ္သြားကာ..
"မင္း???"
ေလထုက တင္းတင္းမာမာျဖစ္လာသည္မို႔ ဟယ့္မင္ဖန္ သည္ သူ႕တန္ဖိုးကို စြန႔္လႊတ္ကာ စကားထပ္ေျပာဖို႔ႀကိဳးစားရေတာ့သည္။
"မစၥတာရွန္း က်ဳပ္တို႔က ခ်န္းနင္ကိုေတြ႕ခ်င္ရံုပါပဲ တျခားဘာမွမရွိပါဘူး"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္ခ်စ္သူက သူ႔ကို ျမင္ခ်င္တဲ့သူတိုင္းကို ေတြ႕ေပးရမဲ့သူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး"
သူက လက္ေဝွ႕ယမ္းျပၿပီးေနာက္ဆို၏။
"ေရွာင္ခ်ီ... ဧည့္သည္ေတြကို ျပန္ပို႔လိုက္ေတာ့"
ထို႔ေနာက္ ရွန္ယြီရွန္း က အေပၚထပ္သို႔ တိုက္ရိုက္တက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
လက္ဖက္ရည္ပူပူေလးတစ္ခြက္ေတာင္ မေသာက္ခဲ့ရတဲ့ ဟယ့္မင္ဖန္ နဲ႕ ဟယ့္ကြၽင္းရွန္း က ဗီလာထဲကေန ဒီလိုပဲေမာင္းထုတ္ခံလိုက္ရပါေတာ့သည္။
ေဟာ္တယ္မွာေတာ့ ဟယ့္ကြၽင္းရွန္း က ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္ရင္း အသက္ပင္မရႈနိုင္ေတာ့ေခ်။
"ဘယ္လိုေသာက္က်ိဳးနည္းတာလဲ! ဒီကေလးက ၾကင္နာမႈကိုဘယ္လိုလက္ခံရမလဲ တကယ္မသိတာပဲ... ငါတို႔က သူ႕ကို ေလးေလးစားစားနဲ႕ သိကၡာရွိရွိလာေတြ႕ခဲ့တာ၊ ဒါေပမယ့္ သူကေတာ့အထက္စီးႀကီးနဲ႔.. အဘိုးကသူ႔ကိုလာေတြ႕ဖို႔ေျပာထားတာေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ ဒီသခင္ေလးကသူ႔ကိုဂရုေတာင္စိုက္မေနဘူး။ ၿပီးေတာ့အဲ့ဒီ ရွန္ယြီရွန္း က တကယ့္ကို မာနႀကီးၿပီး ေမာက္မာလြန္းတယ္။ သူကရွန္မိသားစုရဲ႕သခင္ေလးျဖစ္ေတာ့ေရာဘာျဖစ္လဲ? ဟယ့္မိသားစုနဲ႔ယွဥ္လာရင္ သူကငါတို႔ဖိနပ္ကိုသယ္ေပးဖို႔ေတာင္မတန္ဘူး"
ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ ဟယ့္မင္ဖန္ ကအေတြ႕အႀကဳံမ်ားစြာရွိၿပီးသည္ျဖစ္ရာ တည္ၿငိမ္ေနဆဲပါပင္။
"အဲ့လို မေျပာနဲ႕... ရွန္မိသားစုက ထင္သေလာက္ အေပၚယံေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ရွန္အဖြဲ႕အစည္းကလြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္က မိသားစု လုပ္ငန္းေလးတစ္ခုပဲ ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အတိုင္းအတာက အေတာ္ေလးႀကီးတယ္ေျပာရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ရွန္မိသားစုကို ကမာၻကအသိအမွတ္ျပဳဖို႔အတြက္ သူတို႔ကရွန္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုထဲကိုမွီခိုေနတာမဟုတ္ဘူး"
ဟယ့္ကြၽင္းရွန္း အံ့ဩသြားသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕အရာေတြက သူ႕အသက္အ႐ြယ္နဲ႕ အေနအထားအရ မသိသင့္တာေတြရွိေနဆဲပင္။
"ဒုတိယဦးေလး ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ?"
ဟယ့္မင္ဖန္ က သူ႕ကို စိုက္ၾကည့္ေန၏။ သူ႔ရဲ႕ဒီတူေလးက နည္းနည္း မာနႀကီးကာ ဟယ့္မိသားစုအတြင္းမွသူ၏ဂုဏ္ပုဒ္ေၾကာင့္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် မ်က္စိထဲမထားေခ်။ ဒီေန႕မွာေတာ့ အျပင္ေလာကမွာ သူ႔ထက္အမ်ားႀကီးသာတဲ့လူေတြရွိတယ္ဆိုတဲ့အမွန္တရားကို ေျပာျပမွျဖစ္ေတာ့မယ္။
"ရွန္မိသားစုရဲ႕မ်ိဳးရိုးကႏွစ္တစ္ရာေက်ာ္သက္တမ္းရွိေနၿပီမိသားစု အေမြအႏွစ္က ဟယ္မိသားစုထက္ေတာင္ ခိုင္မာသည္။ ရွန္မိသားစုရဲ႕ဘိုးေဘးေတြက ေရွးမင္းဆက္ေတြထဲက နန္းတြင္းအမႈထမ္းေတြ။ သူတို႔ရဲ႕အာဏာက လူတစ္ေသာင္းနီးပါးရဲ႕အထက္မွာရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့သူတို႔ရဲ႕ဘိုးေဘးက ေတာ္ေတာ္ဥာဏ္ေျပးတယ္... ဧကရာဇ္က သူ႕အာဏာကို မၾကာခင္ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ပိုင္းမွ သံသယျဖစ္လာမွာကိုသိတယ္။ 'အရမ္းအေဝးကိုသြားလြန္းတာက ဘယ္မွမသြားတာနည္းတူ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္' ဆိုတဲ့မူဝါဒအတိုင္းပဲသူက သူ႔အာဏာေတြကို တျဖည္းျဖည္းေလ်ွာ႔ခ်ၿပီး ေနာင္လာေနာက္သား မ်ိဳးဆက္သစ္ေျမးေတြကိုလဲ သခင္ကိုဘယ္ေတာ့မွ မလႊမ္းမိုးမိဖို႔(ပုန္မကန္ဖုိ႔)သတိေပးထားတယ္။ အဲ့တာမွသူ႔ရဲ႕မ်ိဳးဆက္ေတြကိုမထိခိုက္ေစမွာ"
လက္ဖက္ရည္တစ္ငံုေသာက္ၿပီးသည့္ေနာက္မွ သူကဆက္ဆိုသည္။
"ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ရွန္မ်ိဳးဆက္ရဲ႕သားေတြ ေျမးေတြက မ်ိဳးဆက္နွစ္ဆက္အၿပီးမွာသူတို႔ရဲ႕အာဏာေတြအကုန္ရုတ္သိမ္းလိုက္နိုင္ၿပီးစီးပြားေရးစလုပ္ၾကေတာ့တယ္။ မင္းဆက္ေတြအမ်ားႀကီးျဖတ္သန္းလာခဲ့ေပမဲ့ ရွန္မ်ိဳးဆက္က မက်ဆင္းသြားရံုသာမကဘူး အဓြန္႔ရွည္တည္တံ့ၿပီးရပ္တန္႔လို႔မရေအာင္အင္အားႀကီးလာၾကေတာ့တာပဲ"
"အာဏာဗဟိုကေန ႏုတ္ထြက္ၿပီး စီးပြားေရးအသြင္ေျပာင္းလာေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕ဘိုးေဘးေတြက အရမ္းေတာ္တယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ပိုင္ရွင္ ဘယ္သူျဖစ္ပါေစ၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ အက်ိဳးျပဳေနပါေစ သူတို႔ကို အသံုးခ်ဖို႔၊ ဂုတ္ေသြးစုပ္တာမ်ိဳးလုပ္ဖို႔ခက္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးထားခဲ့တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ဘိုးေဘးေတြက သူတို႔မိသားစုကို ကာကြယ္ဖို႔ ကိုယ္ပိုင္လွ်ို႔ဝွက္အာဏာကို ထူေထာင္ထားခဲ့ၾကၿပီးသားေလ..."
ဟယ့္ကြၽင္းရွန္း က သူ႕မ်က္လုံးေတြကို က်ဥ္းေျမာင္းၿပီး အာရံုစိုက္နားေထာင္ေနသည္ျဖစ္ရာ သူ႕ဦးေလးအား တခဏမွ်မ်က္ေတာင္မခတ္ စိုက္ၾကည့္ရင္း ေနာက္ထပ္ ေျပာလာဖို႔ေမ်ွာ္လင့္ေနဟန္ျဖင့္။
ဟယ့္မင္ဖန္ က သူ႕လည္ေခ်ာင္းကို ရွင္းထုတ္ၿပီးေနာက္ဆို၏။
"မ်ိဳးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ လည္ပတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ဒီလွ်ို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္တဲ့ စြမ္းအားက နိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ စက္ယႏၱရားေတြနဲ႕ ၿပိဳင္ဆိုင္နိုင္ေလာက္ေအာင္ အစြမ္းထက္လာတယ္။ရလဒ္တစ္ခုအေနနဲ႔ အဲ့တာက ရွန္မ်ိဳးႏြယ္ကို မေရမတြက္နိုင္တဲ့ အက်ပ္အတည္းေပါင္းမ်ားစြာကို လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကူညီေပးခဲ့ၿပီး ဒီေန႔ထိရွန္မ်ိဳးႏြယ္ကို ရွင္သန္ေစခဲ့တာပဲ"
"ရွန္မိသားစုမွာ ဒီမ်ိဳးဆက္ရဲ႕ အေမြဆက္ခံသူအေနနဲ႕ ရွန္ယြီရွန္း က ဒီစြမ္းအားကို ကြၽမ္းက်င္ေနၿပီဆိုတာ ျဖစ္နိုင္တယ္။ အဲ့လိုမွမဟုတ္ရင္ ရွန္အဖြဲ႕အစည္းကို ရွစ္ႏွစ္အတြင္း လက္ရွိအေျခအေနထိ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ဆိုတာမျဖစ္နိုင္ဘူး။"
ဟယ့္ကြၽင္းရွန္း သူ႕ေနာက္ေက်ာတစ္ခုလံုးခ်မ္းစိမ့္သြားသည္ကိုခံစားလိုက္ရၿပီးေနာက္ မသိစိတ္က တံေတြး မ်ိဳခ်လိဳက္မိ၏။
"ဒါေပမယ့္ ရွန္မိသားစုမွာ ဒီလို အင္အားႀကီးမားတဲ့အစြမ္းရွိတယ္ဆိုရင္ ရွန္ယြီရွန္း ရဲ႕ အေဖလက္ထဲမွာတုန္းက ရွန္အဖြဲ႕အစည္းကဘာလို႔မိသားစုစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေလးတစ္ခုအျပင္မပိုခဲ့တာလဲ? သူက စီးပြားေရးေလာကကို ပိုေကာင္းေအာင္လုပ္ဖို႔ ဒီစြမ္းအားကို သုံးမွာမဟုတ္ဘူးလား? ဘာလို႔သူ႔သားလက္ထဲေရာက္မွေကာင္းလာတာလဲ?"
လူငယ္တစ္ေယာက္၏ အေတြးအျမင္မွာ မိုက္မဲေနဆဲပါပင္။
"စီးပြားေရးသမားတိုင္းက ဒီအာဏာကို အေမြဆက္ခံဖို႔ အရည္အခ်င္းမျပည့္မီဘူး၊ မဟုတ္ရင္ ရွန္မ်ိဳးႏြယ္စုဟာ သမိုင္းရဲ႕ရွည္လ်ားတဲ့ ဒီျမစ္ထဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မွာေပါ့"
သူကဟယ့္ကြၽင္းရွန္းကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေလသည္။
"မိသားစုရဲ႕အာဏာပိုင္ေတြက ပိုတင္းက်ပ္တဲ့ ဒါမွမဟုတ္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ ေသြးသံရဲရဲပ်ိဳးေထာင္ျခင္းေတြလုပ္ၾကလိမ့္မယ္။ အဲ့လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့သူေတြကိုပဲ အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ အရည္အခ်င္းျပည့္မီတယ္လို႔သတ္မွတ္တာ။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆက္ခံသူေတြဆိုရင္ အသိအမွတ္ျပဳမခံရေသးပဲေတာင္အေ႐ြးခံလိုက္ရတာေတြရွိေသးတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔ဥာဏ္ရည္က ေ႐ြးတဲ့ေနရာမွာအဓိကအခ်က္မို႔လို႔ပဲ။ သူတို႔ေတြကပဲ ရွန္မိသားစုကို ဆက္လက္ရွင္သန္ဖို႔ ဦးေဆာင္ဦး႐ြက္ျပဳၿပီး အဲ့အာဏာကိုတည္ေစမွာ။ အရည္အခ်င္းျပည့္ဝၿပီး သူတို႔ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖို႔ ထိုက္တန္တဲ့လူေပၚလာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔ကသူတို႔ဘာသာထြက္လာၿပီးသခင္ကိုအလုပ္အေကြၽးျပဳၾကလိမ့္မယ္။ အဲ့ေနာက္ေတာ့ရွန္မိသားစုအတြက္ဆက္ၿပီးအမႈထမ္းၾကတာေပါ့"
ဟယ့္ကြၽင္းရွန္း ၏ပါးစပ္နွင့္လ်ွာမ်ား အနည္းငယ္ ေျခာက္သြားၿပီး...
"ဒါဆို ဒုတိယဦးေလးေျပာေနတာက ရွန္ယြီရွန္းက ရွန္မ်ိဳးရိုးရဲ႕ လက္ရွိသခင္အစစ္တင္မဟုတ္ဘဲ လွ်ို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္တဲ့စြမ္းအင္ရဲ႕ပိုင္ရွင္လည္း ျဖစ္တယ္ေပါ့"
ဟယ့္မင္ဖန္ သည္ ယေန႕ ရွန္ယြီရွန္း ႏွင့္ ေတြ႕ေသာအခါ ျမင္ကြင္းကို သတိရမိသည္။ သူက အသက္ 30 အ႐ြယ္ လူငယ္တစ္ဦးျဖစ္ေနေပမဲ့ စီးပြားေရးေလာကမွာ ျပတ္ျပတ္သားသား ရပ္တည္ေနေစနိုင္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ျပင္းထန္ခိုင္လံုတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကိုခ်တတ္တဲ့လူမွန္းသိသာ၏။ သူ႔ရဲ႕တည္ၿငိမ္တဲ့အမူအရာက တျခားသူေတြအေနနဲ႔ လ်စ္လ်ဴရႈဖို႔မျဖစ္နိုင္တဲ့ အစြမ္းမ်ိဳးကိုပိုင္ထားေလတယ္။ စီးပြားေရးေလာကမွာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာေနခဲ့တဲ့ ဝါရင့္နယ္ပယ္က လူတစ္ဦးကို ဒီလိုအရွိန္အဝါနဲ႔ ျမင္ေတြ႕ရရင္ အံ့ၾသစရာမဟုတ္ေပမယ့္ အသက္သုံးဆယ္အ႐ြယ္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးမွာ ဒီလို ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အရွိန္အဟုန္ ေပၚလာဖို႔ဆိုတာေတာ့ မလြယ္လွဘူးေလ။ ဒါကပိုၿပီးရႈပ္ေထြးလာခဲ့ၿပီ။
"ငါေတာ့အဲ့လိုပဲ ထင္တာပဲ။"
ဟယ့္ကြၽင္းရွန္း ၏ စိတ္၌ ျပန္၍ေတြးေတာေနမိသည္။ ရွန္ယြီရွန္း က သူ႕ကိုၾကည့္တဲ့အၾကည့္အေၾကာင္းေတြးမိေတာ့ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ တုန္လႈပ္သြားသည္။ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားက အနည္းငယ္ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္ကေတာ့အမွန္ပင္။
"ဒုတိယဦးေလးေျပာတာ မွန္ပါတယ္။"
ႏွစ္ေယာက္စလုံး တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည္။ ဒီခရီးစဥ္ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဟယ့္ခ်န္းနင္ ကိုေတြ႕ဖို႔ပဲ။ အဘိုးအိုက ဟယ့္ခ်န္းနင္ ကို လူကိုယ္တိုင္ေတြ႕ခိုင္းတယ္။ အဘိုးအို၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို သူတို႔ မခန႔္မွန္းနိုင္ေသာ္လည္း ဟယ့္မိသားစုတြင္ မည္သူမွ် အဘိုးအို၏ စကားကို လ်စ္လ်ဴရႈရန္ မဝံ့ရဲၾကေပ။ ဒီလူက ဟယ့္မိသားစု၏ ေက်ာရိုးျဖစ္သည္။ သူမရွိရင္ ဟယ့္မိသားစုက ဘာမွမဟုတ္ေနဘူး။
ဟယ့္ကြၽင္းရွန္း ကညႇိဳးငယ္စြာဆို၏။
"ဒုတိယဦးေလး၊ အခု ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာလုပ္သင့္လဲ? အဘိုးခိုင္းတာကိုကြၽန္ေတာ္တို႔ မလုပ္နိုင္မွာစိုးတယ္။ ရွန္ယြီရွန္းက ဟယ့္ခ်န္းနင္ ကို ေသမလိုကာကြယ္ေပးထားတာ။ သူ႔ကိုေတြ႕ဖို႔ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေကာင္းကင္ဘံုကိုတက္ရတာထက္ေတာင္ခက္ဦးမယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဘိုးကိုဘယ္လိုျပန္ေျပာရမွာလဲ?"
ဟယ့္မင္ဖန္ က မ်က္ခုံးေမႊးေတြကို ပြတ္သပ္ရင္းဆို၏။
"ငါ့ကိုေျပာစမ္းပါကြာ မင္းအဘိုးရဲ႕ သေဘာထားအစစ္အမွန္ကတကယ္ပဲဘာလဲ?"
ရိုးရွင္းတဲ့ ေတြ႕ဆုံမႈကို ဒီေလာက္ ရႈပ္ေထြးဖို႔ မေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ပါေခ်။ သူတို႔ အျပင္မထြက္ခင္ အဖိုးအိုက ထပ္ခါတလဲလဲ ရွင္းျပေနတာ အံ့ၾသစရာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ သူက ရွန္ယြီရွန္းေရွ႕မွာ ႏွိမ့္ခ်ၿပီး ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ရမယ္၊ မာနမႀကီးရဘူး။ ထို႔အျပင္၊ ဟယ့္ခ်န္းနင္ ကိုေတြ႕ေသာအခါ ထိတ္လန႔္ျခင္းႏွင့္ သံသယစိတ္တို႔အျပည့္မ်က္နွာထားမ်ိဴး မျပရဘူးအစရွိသည္ျဖင့္။ သူဘာကိုမွမျမင္သလိုဟန္ေဆာင္ရင္း ဟယ့္ခ်န္းနင္အစစ္ ဟုတ္မဟုတ္သာအတည္ျပဳေပးဖို႔၎ကမွာၾကားခဲ့၏။
အဘိုးအို၏ မွာၾကားခ်က္က အလြန္ရႈပ္ေထြးေသာ္လည္း ယခုေတာ့ သူက မည္သူကိုမွ် မေတြ႕ရေတာ့သည္မို႔ ဘာမွေျပာစရာလဲမရွိေတာ့ပါေခ်။
°°