"Madali lang naman pala kausap 'yon!"
Katatapos lang namin ng klase ngayong hapon at pauwi na kami ni Billy sa aming apartment. Kanina pa ako nakatingin sa phone ko habang naglalakad. Paano ba naman kasi ngayong hapon pa hindi nagparamdam si Mr. Pink Hooded Guy, kahit sa chat or text eh wala.
"Hoy!" Natauhan ako dahil tinawag ulit ni Billy ang pangalan ko. Kanina niya pa kasi ako kinukulit na puntahan yung lima pa naming kaibigan na papunta na ngayon dito.
"Ano na naman ba?" Pagsusungit ko habang binabasa ang huling text sa akin ni PInk Hood na kaka-tanggap ko pa lang kanina.
"Kung sasama daw ba tayo mamaya sa kanila. Nagyayakag sila Sam oh!" Pag-aaya niya sa akin at tinabunan ako ng tingin kaya lumingon sa kanya at tinaasan ng kilay.
Umiling ako. "Sino-sino ba tayo? Lagi naman tayo hindi kumpleto, ha." Sabi ko sa kanya.
Nanliit ang kanyang mga mata at sumimangot, bago huminga ng malalim at nag-bilang sa kanyang kamay."Kasama naman sina Samantha, Troy, Ako-" I cut him off.
"Sam, Troy, Ako, Ikaw, Hannah, Livance and Avery." I mentioned mt friends' names and counted on my fingers, before looking at him.
Tumango siya. "Yup!" he affirmed and grinned slightly.
"Ano? Sama ka- wait change of plans daw," huminto siya sa paglalakad dahil sa sinabi niya kaya nahinto kami sa paglalakad.
My forehead creased in frustration and I lurked on his phone to see who was he chatting with. I was surprised that he's texting on our group chat. Ka-chat niya si Troy habang yung iba naman eh nagse-seenzone lang. Hinayaan niya akong tumingin sa phone niya at siya na rin yung nagte-text. His eyes were fixed on his phone and he pressed the keyboard to reply on the recent message that he received from Troy.
"Libre daw tayo ni Liv, perfect daw siya kanina sa quiz niya." Sabi niya at lumingon para tignan ako. He's convincing me to go with Him, kahit sa labag masyado sa loob ko.
It's not like I don't want to be with them. Sometimes, I feel like I'm zoning out kapag kasama ko silang lahat. They are still my friends. Wala akong rason para hindi sumama sa kanila.
"Ano, g?" He asked me with a convincing look in his eyes. He's convincing me to go with Him.
Umiling ako at suminghal. "No, may gagawin pa ako. Pass muna ako sa quiz celebration ni Liv."
He frowned and tangles his arms around mine, begging me to go with Him. Napa-kamot naman ako sa buhok ko dahil lagi siyang mapilit. Sahalos dalawang taon na kasama ko siya ay
"Sumama ka na kasi, minsan-minsan na nga lang natin sila makita, e. Ayaw mo ba makita blonde hair ni Troy at kagaguhan niya? Yung ship natin na si Avery at Livance." He pleaded and waited for my response.
Umirap ako sa kanya. "Fine, pero chat mo na sila na sasama ako. Lowbat na phone ko."
He let go of caressing my arm and wears his delighted smile when he heard of my response. Naghalukipkip naman ako ng braso at napa-singhal na lang kasi tumalon siya ng isang beses dahil sa tuwa, which is weird dahil nasa sidewalk kami ngayon.
Maraming tao na naglalakad sa sidewalk kung saan kami parehas nakatayo, at nasa gitna pa kami. Napansin kong hinaharangan namin ang daan kaya pinaki-usapan ko si Billy na gumilid muna kami. Sinunod naman niya ang sinabi ko kaya naglakad kami sa isang gilid.
His eyes were fixed on staring at his phone, pressing his fingers against the screen of his phone. I watched on what he was doing, then averted my gaze across the distance. Malapit lang KFC dito at iba pang fastfood chains at nasa tapat lang ng FEU ang mga iyon.
He looked at me right after he chatted Samantha at nahagilap ko naman ang tingin niya kaya nagtama ang mga tingin namin sa isa't-isa."Nasa KFC daw sila ngayon dito sa Morayta." Sabi niya.
"Teka akala ko ba Jollibee?" I asked out of confusion. There's one person came into my mind when the plan always changes at last minute.
"Tabi-tabi naman mga fast food do'n, e. Tsaka 'wag ka na mag-reklamo." Sambit niya at mahinang tumawa at ngumisi. Pinilit ko na lang ngumiti, at umirap ako sa kanya pagkatapos ay naglakad na papalayo.
He chased me right after I walked past Him. Tumabi naman siya sa akin at dumeretso kami sa paglalakad sa may footbridge. Medyo malayo papuna doon pero nakarating naman kami agad. ayaw ko kasing tumawid sa may Ped Xing kasi ayaw kong mabangga. Dami pa namang nagsisi-daanang sasakyan at ayaw kong mamatay nang maaga.
Naalala ko tuloy noong bata pa ako at muntik na ako mabangga ng jeep. Buti nasagip agad ako ni Papa noon at simula noon ay natakot ako tumawid mag-isa at gusto kong lagi may kasama. As the years passed by, I always walk in a footbridge nearby or take a friend to accompany me to cross the street.
"Kamusta kayo ni Pink-Hoodie? Hindi na nagno-notif phone mo, ha!" Pang-aasar niya sa akin at mahinang tumawa. HIndi ako nagsalita at dinedmahan ko na lang siya. Kabababa pa lang namin sa footbridge at kasalukuyan naming hinahanap sina Troy habang naglalakad kami sa sidewalk papuntang Jollibee.
"Na-lowbat ako, noh! Tsaka huwag ka ngang ano diyan, Ang creepy niya tapos aasarin mo pa 'ko do'n." I sighed and shook my head.
Nakapunta kami sa harap ng Jollibee ay kasunod naman ng sunod na agaw-atensyon ng pag-hiyaw ni Sam sa pangalan namin. Agad na nakuha ng atensyon ko at lumingon ako kung saan ko 'yon narinig at ganoon rin si Billy. We saw them running towards us, as the crowd of people walks across the sidewalk.
"Bria!" Agaw-atensyon na hiyaw sa amin nila Samantha kasama pa ang tatlong babae na nasa likod niya. It's the same for Troy and Livance reaching for Billy as they run towards Him.
"Billy!" HIyaw naman nung isa at alam kong si Troy iyon dahil sa katangkaran niya at sa malalim niyang boses. My eyes caught him and I'm surprised when he hugged Billy as tight as he could.
Nabigla na lang rin ako sa mahigpit na pagyakap sa akin ni Samantha, her arms wrapped around my waist and she hugs me tight as warm as the summer air. Kahit iyong pabango niya ay maamoy rin at alam kong kakapit iyon sa uniform ko. Nakakagaan sa pakiramdam at parang tumaba ang puso ko kaya napangiti na lang ako. Hannah and Avery did the same and hugged me, too.
Humiwalay silang tatlo sa pagyakap sa akin at nginitian ako bago siya magsalita, "OMG, kamusta na kayong dalawa ni Billy?" usisa ni Samantha sa akin at pinasadahan niya sa Billy ng tingin mula paa hanggang ulo.
Medyo may katangkaran si Billy kay Samantha, pero halata naman na magka-height silang dalawa.
Humiwalay rin naman sila Troy sa pagyakap kay Billy at lumapit naman silang dalawa ni Troy sa akin para yakapin ako nang mahigpit, pero sandali lamang iyon nangari. Humakbang sila papalayo sa akin at muling tumabi kay Billy.
"Huwag ka, pinilit ko pa 'yan kahit maraming gagawin" Pagyayabang pa ni Billy kina Sam at Hannah.
"Excuse me, marami kaya ako gagawin," Pagtataas ko ng boses sabay irap sa kanya. "Tyaka libre ni Liv 'di ba?" sabay tapon ng tingin ko kay Liv para palitan ang topic.
They averted their gaze at Billy. Nakahinga naman ako ng maluwag do'n. Pinasadahan ko ng tingin si Billy at gigil kong kinagat ang labi ko dahil sa inis at tinaasan siya ng kilay. Ngumisi lang siya at tumingin kay Livance na ngayon ay namumula ang pisngi at nanlalaki ang mata dahil tinawag ang kanyang pangalan.
"Liv, libre mo 'di ba?" Billy averted his gaze at Livance who's standing still and his eyes were fixed on staring at his phone, busied himself on texting someone. He just nodded and raised his brows and pocketed his hands.
"May jowa na 'yang si Liv, 'di n'yo lang alam!" Pang-aasar pa ni Hannah kay Liv na mas malakas ang boses para maagaw niya ang atensyon ni Liv.
My eyes widened and my jaw dropped. Kaming lahat ay napatingin kay Liv, habang siya naman ay wala pa ring ekspresyon sa mukha na parang wala siyang pake sa reaksyon namin.
"Shut up, Hannah!" Iritado niyang sabi kay Hannah at nag-angat ng tingin sa aming lahat at tinignan kami isa-isa. Pinatay niya ang kanyang phone at binulsa niya iyon tapos ay bumuntunghininga ulit.
"Una sa lahat, fake news si Hannah," he tightened his jaw then he looked at her.
"Hala, hindi, ah!" Sabi pa ulit ni Hannah, her eyes still widened.
"Shut up!" suway niya pa ulit kay Hannah.
Nanlaki naman mata ni Hannah at napalunok na lang bigla. "Pangalawa, wala akong girlfriend, fling lang ang meron ako, in short... another boy like kind of friend, we were more than just friends as much as I can think of." Paliwanag niya pa sa amin.
Natawa naman nang mahina si Troy sa narinig at tumingin kay Liv, "Edi may jowa ka na nga... ulit. Pinag-hiwalay mo lang Boy at Friend, e."
Sumama naman ang tingin ni Livance kay Troy, "Wala nga akong jowa. At mas lalong wala akong boyfriend or girlfriend. Baka ikaw yun, puro ka lang naman sex anytime, anywhere." pikon na sagot pabalik ni Liv sa kanya.
Napa-oh naman kaming lahat at napatingin kay Troy na namumula ang tenga at pisngi. Kinagat naman niya ang kanyang labi sa inis at nag-kamao, "Bobo! Ikaw pinag-uusapan dito, huwag mo ilipat sa akin usapan. Mabubuking ako nito dahil sa 'yo, e." paninisi niya kay Livance. Natawa naman kami do'n.
"Seryoso? Ew, kadiri ka talaga, Troy!" nandidiri na sambit ni Avery at nagkunwaring nacho-choke na siya habang pinagmamasdan ang mukha ni Troy. Ilang saglit ay inalis niya ang kanyang tingin kay Troy.
"Bakit, totoo naman, ha!" ganti ni Livance tyaka ngumisi ng nakakaloko.
"Sus, maniwala," napipikon na tinig na sambit ni Troy.
"Bleh, ikaw bobo, ako pa rin panalo," pang-aasar pa ni Livance sa kanya, dahilan para mag-takbuhan sila hanggang sa maka-takbo sila papunta sa loob ng Jollibee. Buti ay hindi sila hinarang ng guard dahil sa ginawa nila. Boys being boys, tsk!
"Liv, hoy, yung bucket of chicken ang bilhin mo, bobo!" Pahabol pa ni Troy na tumakbo para maabutan si Livance sa pila sa may counter. Tumabi naman si Troy sa kanya at nagta-tawanan pa. He volunteered to help Liv to get the orders kapag tapos na silang mag-order.
Ilang saglit pa ay binangga na naman ako ni Billy, habang sinusundan namin si Samantha upang maghanap ng uupuan. Ang hilig mambangga nitong lalakeng 'to, kahit mahina, e, parang natatangay ako. He nudged me again on my elbow at lumingon naman ako sa kanya at tinignan siya nang masama. I easily get irritated, because of what he was doing.
"Bakit ka ba nambabangga na naman, ha?" Inis kong sabi at na-upo na empty seat na binigay sa akin ni BIlly. Billy sat in front of me, ang dalawang bakante pang upuan na nasa tabi ni Billy ay na naka-reserba para kay Troy at Liv. Sa gitna ay doon naka-upo si Avery. Sa aming linya naman ay sina Sam at Hannah.
Nang maupo kami ay may tinanong sa akin si Sam kaya naman natigil si Billy sa pakikipag-usap niya sa akin. Naging mabilis lang naman yung kuwentuhan namin ni Sam at nagtawanan pa kami nila Hannah dahil sa chika niya na meron daw siyang nagustuhan na taga-DLSU, which is where Hannah's studying at.
Binalik ko ang atensyon ko kay Billy na ngayo'y nakatingin do'n sa iisang direksyon. I slapped him at doon siya natauhan. Napatingin naman siya sa akin at hinaplos yung pisngi dahil sa pag-sampal ko sa kanya.
"Kailangan pa bang gawin 'yon, Bria?" He asked frustratingly, then frowned while rubbing his cheeks with his palm. Masakit yata yung pag-sampal ko sa kanya at napansin kong medyo namula ang pisngi niya ng kaunti mula sa pagsampal ko.
"Ang alin?"
"Manampal!"
"Eh paano ba naman kasi, sa sobrang lutang mo, hindi mo namamalayan na may kakausapin ka pa sa harap mo!" Usal ko sabay halupkip ng braso at sumandal sa sarili kong upuan.
"Ano ba kasing iku-kwento mo?" Iritado kong tanong sa kanya.
"90 degrees, sa may likod mo, malayo dito." He said and quickly looked on that direction. His eyes were fixed on staring at someone from the distance.
"Huwag ka lang magpa-halata." Dagdag niya pa.
Napabuntonghininga na lang ako sa inis at lumingon upang tignan kung saang direksyon ang tinutukoy niya. Hindi ko rin naman alam kung saang anggulo na ako nakatingin dahil hindi naman ako gaano marunong sa math. Malay ko ba sa 90 degrees na sinasabi niya, mukha tuloy kaming suspicious ditong dalawa.
"Saan ka ba nakatingin, ayun sa may ano oh, sa may ano, dun, oh!" Napahinga na lang siya ng malalim dahil sa inis niya sa akin at siya na ang nagkusang i-posisyon ang aking mukha papunta sa direksyon na tinutukoy niya. He placed both of his hands and cupped my face then slowly tilted my head on the direction on where he was facing a while ago.
I rolled my eyes and cleared my throat upon seeing him again. He is casually sitting there, taking a bite of his fries on the side of his mouth and gave me that devilish smile, while looking straight into my eyes. My throat became dry and I can't breathe anymore.
I felt like I was losing my breathe when I saw his face. Blood running through my veins pumping into my heart. I feel like my heart will burst when his eyes met mine. That's the time when my eyes widened and I had felt a sudden urge to look away by his gaze.
"Shit!" I mouthed at agad nang umiwas ng tingin sa kanya at napa-kamot sa ulo at lumingon kay Billy na binigyan ako ng mapang-asar na ngiti. Of course, he always like to tease me with that Guy. He's really not helping me to get away with him.
I easily got irritated. "Stop smiling, Billy! Hindi na nakakatuwa."
"Hoy! Mga may sariling mundo, chicken niyo kunin n'yo na!" Hiyaw pa ni Liv sa amin at inabot yung bucket of chicken sa amin nila Sam. We didn't even realize that they are here already. Natagpuan na lang ng mga mata ko na naka-upo na sina Troy at Liv sa bakanteng upuan na ni-reserba ni Billy para sa kanila. Yung presensya nilang dalawa, laging magksabay.
Kinuha naman 'yon ni Sam at kumuha na siya ng chicken niya. Inabot naman niya 'yon sa akin ang bucket of chicken at kinuha ang sari-sarilinaming mga chicken. I took the wing part, while Billy got the thigh part. Nilapag ko naman sa table yung bucket at kinuha naman mainit na kanin na nakabalot sa plastic at nilagay yun sa plato ko. I unwrapped it and started to eat. I need to calm down and distract myself. I don't want to cause a scene here. Kahit gaano pa siya ka-pogi ay nananaig pa rin yung pagwo-worry ko para sa sarili ko. He follows me now, unlike before that he always waits for me at the main gate. He really is making me uncomfortable the way that I can't stand it anymore.
Napapatingin ako kung saan si pink hood naka-upo habang kumakain. I can't even focus on eating without thinking of him, glaring at me. Dahil alam ko sa sarili ko na parang nakatingin siya sa aming direksyon at parang sa akin lang siya nakatingin.
"Nakatingin ba siya?" Bulong ko kay Billy at pasimpleng uminom ng coke para hindi mahalata na nag-uusap kaming dalawa.
Umiling siya at humarap sa akin. "Not anymore. Nakain siya ng Sundae. He's enjoying himself for a while," he said without looking at me.
"Huwag kang mag-alala, mabibilaukan rin yun. Kain ka na lang diyan." He assured. I am calm now as soon as he said that.
"Huwag kang mag-alala. Nandito naman kami oh. Safe ka." Paalala pa niya sa akin. Gumaan naman ang pakiramdam ko sa narinig ko mula sa kanya.
Sam nudged at me again. "Kilala mo yung Pink Hooded guy?"
"What?" I tried to sound denial but I was shocked when I heard it. Seriously? Pink Hood Guy? How'd the hell she knows him. I pretended to be shocked and curious, eventhough I heard of Him.
I averted my gaze at the pink hooded guy. He's a few distance away from us. He sits at the edge and he's alone, savoring every bit of burger, munching it in his mouth. And after a minute, our eyes met when he took a quick glance. He, the, stood up and picks up his trash and cleaned his own table. I watched him as he walked away, disappearing from my sight.
"I said, kung kilala mo ba itong si Aus- nevermind" Nanlaki ang mata niya at namula ang pisngi niya at napalunok na lang. Nagtaka naman ako sa kanyang ginawang reaksyon. She looked so surprise. Ibinalik niya ang tingin niya sa phone niya at pinatay niya iyon agad ay nilapag sa table.
Napalingon naman ako sa direksyon sa may plato ko kung saan niya pinatong ang kamay niya at nabigla ako doon. The presence and its scent, I suddenly know who it is that made my heart raced in lightspeed. Nakita ko yung ma-ugat niyang kamay at nilapag niya yung ice cream sundae sa may gilid ng plato ko. Nakatingin rin naman si Billy sa may direksyon ko na nasa likod ko lang kaya naman awtomatiko rin akong napalingon. My jaw slowly dropped and my eyes were fixed on staring at his beautiful, gorgeous brown eyes.
Panic rushed through my veins when I saw his face. He looked at me then grinned like a devil and it looked so different from earlier. He's like a cuter handsome angel of death. He's looking straight at my eyes, studying my gaze on him. He cleared his throat, making his adams apple boggling up and down.
Agad akong umiwas ng tingin dahil nasa likod ko siya, and worst case, nakatingin rin silang lahat sa akin at kay Pink Hooded guy. I slightly cupped my hands on the side of my face to hide myself from him. Sila naman ay parang nakakita ng artista dahil todo ang ngiti nila habang nakatingin kay Pink Hooded guy.
"Anong ginagawa niya dito?" Pabulong ko kay Billy na nakayuko at hindi nag-aangat ng tingin.
"Ewan ko, bigla siyang lumapit." Bulong niya pabalik sa akin.
"Palayasin mo!" I mouthed.
"Nasa likod mo na. Ikaw na magpa-layas sa kanya." Bulong niya ulit at doon ako mas lalong na-inis. How dare he told me to do it. Natagpuan ko naman si Troy na manghang-mangha sa lalakeng nasa likod ko at bumilog bibig niya at pabalik-balik ang tingin sa cellphone at kay Pink Hood.
"Oy Mr. Pink Hood," Gulat na gulat na sabi ni Troy ay nakita kong nilabas niya yung kanyang phone mula sa kanyang bulsa. Napalunok naman ako sa aking narinig mula kay Troy.
"Umm, what?" He asked.
"Pwede bang magpa-picture sa'yo, lods? Famous ka sa UST, e. Naalala mo yung free polaroid booth mo sa Espana dati?" He permitted and reminisced something that he shared it with us.
"Sure." I heard him answered.
My eyes widened by the time I heard of it from Troy. It is because of what he mentioned earlier that they knew Austin, because of the booth he mentioned a while ago. Binura ko iyon sa utak ko at natauhan ulit ako dahil sa ingay sa paligid.
Ilang saglit ay pumunta sina Hannah at Avery sa likod ko at tumabi kay Austin. Inalis naman ni Austin ang pag-patong niya sa table. Nakahinga ako ng maluwag at yumuko pa rin.
"Hoy, Bria! Tingin dito, aba!" Agaw-atensyong hiyaw sa akin ni Troy. Walang alinlangan na lang akong nag-angat ng tingin at tumingala kung saan naka-puwesto si Troy, upang kumuha ng litrato na kasama kaming lahat, pati siya, na kukuhanan niya ng litrato gamit ang kanyang phone.
He raised his hand up in the air, holding his phone and positioned it parallel to him and fixed the angle on upper side para kita kaming lahat sa iisang litrato. Naka-front view ang camera kaya kita kaming lahat sa iisang frame.
I forced smile, while facing in front of the camera. We were genuinely smiling. Troy took many shots first, then at last came the final one. Pagod na ang panga ko dahil sa kanina ko pang pag-ngiti.
"Say cheese!" Troy initiated. The camera flashed on us, taking a groupfie from Troy's phone.
"Cheese!" sabay ngiti ulit habang nakatingin sa camera. Naghi-hiwalay kami pagkatapos ay pinakita ni Troy sa amin ang mga pictures. Sabi niya sa amin na ise-send niya lang pictures sa GC kapag tapos naming kumain.
Thank God I can see myself from the camera. Buti na lang ay nakapamulsa lang siya habang nakangiti sa camera. I quickly survived yet I died from the inside. Gusto ko na siyang umalis sa likod ko dahil ang unkomportable na para sa akin ang lahat.
Nakuha pa nilang magpa-pic, e alam naman nilang target ako ng hooded guy na nasa likod ko ngayon. Eventhough I gathered some informations from Sam and Troy, I am still uncomfy that the guy they knew before was now a stalker of mine.
Pagkatapos naming mag-picture ay nag-thank you ulit si Troy sa kanya at hindi na niya inalam ang kanyang pangalan. Kanina ko pa 'yon hinihintay pero hindi nila tinanong 'yon. Nagpaalam na rin naman yung lalakeng 'yon at sabay -sabay nila akong inasar.
"Score!" Hiyaw pa ni Troy nang malakas at nag-tawanan naman sila habang ako naman ay naiinis na mula pa kanina.
"Buti na lang at lumapit, hindi natin makukuhanan ng picture yung lovebirds." Pamimikon pa ni Troy sabay hagalpak sa tawa.
"Ewan ko sa'yo!" Pagsusungit ko.
"May sinabi ba akong ikaw 'yon?" Mataas na boses na sambit niya na may sarkastikong tono.
Tumahimik na lang ako ay hindi na nagsalita. Ayaw kong magalit pa sa harap nila kaya ipapagpaliban ko na ang lahat. Patuloy lang sila sa pang-aasar nila sa akin at pamimikon at hinayaan ko na lang sila. Ginantihan ko naman sila ng mga joke at doon ay nagtawanan naman kami.
Ilang oras ang tinagal ay humaba ang kwentuhan namin at naging attentive na ulit ako sa mga kwento nila. Naalalako pa rin ang nangyari kanina at lumipas na rin yung inis ko dahil wala na dito sa pink hooded guy.
We spent our vacant time listening and sharing every funny story that we encountered and experienced. After a while, my phone vibrated. Kinuha ko naman iyon sa bulsa ko. I thought I turned it off, pero hindi pala. My phone was dimmed and I can't thoroughly see what the text message I received from an unknown number that popped up on the notification screen a while ago. 3 percent na lang natitirang laman ng phone ko kaya mabilis ko na lang binasa ang text message.
My cheeks blushed and my eyes widened when I saw the message. I am surprised that the message I got came from pink hood.
09***********: thank you 😊
I gulped. What was he thanking for?