IMELDA
Nagising ako sa sakit ng ulo ko. Hang-over na naman. Dahan-dahan akong umupo sa pagkakahiga at hinilot-hilot ang ulo ko.
Bumuntong hinga ako ng makitang hindi pala ako nakabihis kagabi. Yuck. Baka sobrang lasing ko nga last night at nakalimutan ko nang magbihis.
Bumaba ako sa kama ko at nagtungo ng bathroom para maligo. Nang matapos akong magbihis ay bumaba naman ako sa pool area para kumain, kung saan madalas kami doon kumain ng breakfast ni daddy.
Im hungry, 11 am na at alcohol mula kagabi lang ata laman ng tyan ko.
Kumakain ako habang tulalang nakatingin sa kung saan-saan, inaalala ano na naman ang ginawa kong kahihiyan habang lasing ako kagabi. Ano nga pala ang nangyari kagabi?
"Meldy anak, kanina pa ako nagsalita rito." sabi ni dad dahilan para matauhan ako, nagbabasa sya ng newspaper.
"Oh, yes dad? sorry i was just uh, trying to remember what happened last night." sabi ko at hinilot ang sentido ko dahil wala akong maalala.
Ibinaba nya ang hawak nya na newspaper at sumipsip ng kape.
"I was just asking... do you have any goals to achieve this year, next year and so on?" biglaang tanong nya sa akin.
Napaisip ako, siguro ang magka-asawa at magka-anak? dahil 30 na ako? para naman hindi ako tatandang mag-isa? pero alam ko naman na kahit boyfriend nga ay walang wala ako? kaya imposible?
"Uhh... i want to be a successful business woman." sagot ko.
While im in Spain, na ako ang nag-aasikaso sa kompanya namin doon, nalaman ko na lang sa sarili ko na nagustuhan ko ang trabaho na iyon. Yes its stressful at nakakapagod, pero everytime after ko na achieve ang kahit konting bagay na nagustuhan ko ay feeling ko ang sarap sa pakiramdam, na parang para sa akin talaga ang bagay na ito, ang trabaho na ito, ang lahat ng ito dahil pinaghihirapan ko'to. It's not about the money, name and popularity. Its about how you love in what you are doing and how you give so much time and hardwork for it in order to achieve it.
"Then, ikaw ang magiging kapalit at bagong Chief Executive Officer sa pinakamalaking kompanya natin dito sa Pilipinas." sabi ni dad.
Muntik kong maibuga ang kinakain ko at napaubo dahil sa biglaang sinabi ni daddy.
"H-ho? Dad, i mean, what about auntie Sally? bakit biglaan at bakit... bakit ako." parang naguguluhan ko na tanong.
Eldest sister ni daddy si auntie Sally, sya ang ceo ng kompanya namin dito sa Pilipinas noon pa man na nawala ang grandparents namin. At naguguluhan ako dahil bakit naman papalitan nalang sya bigla, baka nag joke lang itong si daddy.
"I went and talked with your auntie Sally the other day. Gusto na daw nya mag retire dahil matanda na sya. Nag-iisip kami ng ipapalit sa pwesto nya, you know... wala na si uncle Robert, ayaw rin ni auntie Ellena. Your cousins also ayaw nila ang mag business dahil busy sila sa mga trabaho nila, they're also not good in business or not business minded."
Oo nga pala, they're doctors, lawyers and professionals yet they don't like business things or whatsoever, yung iba nga nasa ibang bansa.
"And? Nandyan naman si Alita at Daniel, ikaw daddy ikaw na lang. Bakit kasi ako, at tsaka how about yung kompanya natin sa Spain." tanong ko ulit. Oo gusto ko ang business, pero minsan kasi nagdududa at wala akong tiwala sa kakayahan ko at baka hindi ko talaga kaya. At may kompanya pa akong aasikasuhin sa Spain, baka babalik pa ako roon.
"I talked to your sister, ayaw nya. I also talked to Daniel, kontento at busy na daw sya sa pag aabogado. At bakit naman ako, im the chairman of the company. About our company in Spain, ako na bahala roon, wag ka nang bumalik doon, dito ka na lang okay?
Why you... dahil bukod sa wala kaming ibang choice, nakita namin ng auntie Sally mo how your worked so hard in Spain, for 5 years you handled the company there nakita namin na lumalago ang kompanya ng dahil sa kakayahan mo. You negotiate and handle your work so well. You did well and im so proud of you. Kaya ikaw ang napili namin na papalit sa kanya."
Hindi ko mapigilan ang mapangiti sa sinabi ni dad, proud sya sa akin kahit minsan pakiramdam ko ay failure ako. Pinagkatiwalaan pala nila ako, may nagtitiwala at nakakita rin pala sa kakayahan ko.
"Okay dad papayag na ako." nakangiting sabi ko. Pinangarap ko'to kaya aatrasan ko pa ba.
Napangiti rin si dad sa sinabi ko.
"Thank you anak. We'll have a meeting this afternoon. I will also announce about that." pag inform nya sa akin.
Mukhang wala na nga itong atrasan.
"And..." dagdag na sabi ni dad dahilan para mapalingon ako sa kanya at hinintay ang sasabihin nya.
"Did you know how drunk you are last night ng mauwi ka dito?" tanong nya. Napahilot ulit ako sa sentido ko.
"Sorry about last night dad, si Ray ba naghatid sa akin kagabi? marami siguro nainom ko kagabi." nahihiyang sabi ko.
Tumingin lang sya sa akin na parang may nangyari sa akin kagabi na lasing ako.
"It's not Ray."
"Ha? si Dr. Richard ba? i guess i need to thank them sa paghatid sa akin kagabi." sabi ko.
Sa rami talaga siguro ng nainom ko kagabi ay nakalimutan ko ang lahat.
Nagka amnesia ata ako.
"No. Its none of them. Wala ka bang naalala kagabi?" bothered na tanong nya. Parang ngayon lang nagkaganto si daddy ah, na parang chismoso.
Napahawak ako sa bibig ko. Don't tell me...
"Oh my god, dad don't tell me... ako lang ang nagmanehong lasing pauwi kagabi? gosh." sabi ko, nako.
"Hindi, umuwi kang tulog at may kasama."
"Huh, sino ba kasi dad, kilala mo ba sino?" tanong ko.
Baka kasi kung sinong lalaki na nakakiss at nakasama ko, hilig ko pa naman makipag kiss kapag lasing ako at wala sa sarili.
Rinig ko ang paghinga ng malalim ni daddy at tumayo.
"Ikaw ang naglasing so you need to remember it for yourself." sabi nya at umalis.
Nagtataka ko syang sinundan ng tingin, naninibago ako kay dad ha, di ko alam na chismoso na pala sya ngayon.
Pero isa lang ang sure ako, i can't remember anything of what happened last night.
***
After kong nagbihis bumaba na ako kasi baka late na ako. Nauna na rin si daddy umalis.
Of course im a woman, 1 hour maligo, 2 hours magbihis o pumili ng outfit at mag ready.
Nang makarating na ako sa harap ng building ng company namin ay agad akong bumaba mula sa black Mercedes Benz G-class ko. Suot ang red Dior stilettos ko, dala ang black Gucci handbag ko at suot ang YSL na damit. Nang makapasok ako sa building ibinaba ko rin ang Chanel sunglasses na suot ko.
a:💅🏻✨💋✨💎✨👠✨👅✨💵✨
Pinagtinginan ako ng mga empleyado at binabati, yung iba parang shocked at nataranta. Binabati nila ako, binabati ko rin sila pabalik at ngumiti. Ayaw ko na isipin nila at iparamdam sa kanila na strikta ako. I may look suplada and intimidating, but im friendly and nice, kung mabait ka rin sa akin.
Sumakay kami sa elevator kasama ang isang staff at nagtungo sa floor kung saan naroon ang meeting kasama ang board of directors.
"This way ma'am."
Binuksan nya ang pinto at pumasok, pumasok na rin ako at nagsi-tayuan ang lahat ng makita ako. Buti na lang di pa ako late.
Ngumiti ako ng inilibot ko ang paningin ko sa kanila.
Naistatwa ako ng makita, ng makita si... nagtama ang mga mata namin.
Babatiin na sana nila ako ng agad akong tumalikod at napahawak sa bibig ko.
Was that... Ferdinand? Ferdinand?!
Impossible. Hindi ako makapaniwala. Kinurot ko ang sarili ko at mahina akong napa-aray, so ibig sabihin hindi 'to panaginip! Sinampal ko ang pisngi ko. Hindi nga.
"No. Hindi pwede. Bakit sya nandito." pagkausap ko sa sarili ko.
"Ms.Imelda? is there a problem?"
Napatingin at humarap na ako, lahat sila ngayon na nagtatakang nakatingin sa akin.
Including daddy and my... ex.
Umiwas ako ng tingin at pilit nga ngumiti.
Bakit sya nandito. Ano ang ginagawa nya rito.
Umupo na ako at binati na nila ako. Wala akong magagawa dahil lahat sila ay hinihintay ako at nakatingin sa akin. Rinig ko ba ang iba na magbulungon tungkol sa past namin ni... ex. Alam ko naman na lahat ng nandito sa silid na ito ay alam na may nakaraan kami ni Ferdinand. But hello? 5 years na iyon kaya move-on move-on din people.
Wala na akong magagawa, nandito na ako kaya aalis pa ba ako. At hindi naman sya ang pinunta ko rito kaya ba't ako aalis, at bakit ba, wala naman na akong pakialam sa kanya. At kompanya namin ito, kaya hindi ako ang mag-adjust.
Pero ang hindi ko maintindihan, bakit nandito sya sa kompanya namin, ano ang ginagawa nya rito.
Bakit... nagkita kami ulit. Bakit nagpakita sya ulit sa akin. Bakit ganito ang nararamdaman ko. 5 years na ang nakalipas hindi ba?
Bakit... bumalik ulit ang mga sakit dito sa puso ko ng makita ulit sya.
Limang taon na ang nakalipas, limang taon na kaming walang koneksyon at pagkikita, kaya wala na akong nararamdaman sa kanya, at alam ko naman na wala na rin syang nararamdaman para sa akin.
Pero parang gusto ko syang saktan dahil bumabalik lahat ng galit ko sa kanya, sa panloloko nya sa akin noon, at kahit sa babaeng kahalikan nya noon na wala rito ngayon ay bumalik parin lahat ng galit ko. Sa walang hiyang ginawa nila noon, at sa... pagkawala ng baby ko.
Natauhan lang ako ng tumikhim si daddy at nagsalita. Ngayon ko lang napansin na kanina ko pa pala nilaro-laro ang kamay ko na ibig sabihin ay malalim ang iniisip ako.
"Good afternoon everyone..." sabi ni daddy at sinimulan ang meeting. Topic tungkol sa kompanya, share prices at iba pa.
But kanina pa ako hindi nakapag focus, kanina pa akong inip at gusto nang umalis rito.
"I would like to announce all of you, that Ms.Imelda Romualdez will replace me, she will be the new chief executive officer." nakangiting announce ni auntie Sally.
May na shock, yung iba naman parang nalungkot dahil mami-miss nila si auntie, yung iba naman ay napangiti at pumalakpak habang nakatingin sa akin, siguro dahil kilala na nila ako.
Tumayo ako at nakipag shake hands sa kanila, kino-congrats ako ng iba at hina-handshakes.
Mabuti na lang at nasa medyo malayo sya nakaupo dahil baka pati sya e hand shake rin ako. Ni hindi ko nga kayang tignan sya.
"Uhh... thank you for trusting me Mrs.Sally Romualdez-Tolentino, Mr.Romualdez and to the board of directors. I will do my best for our company." pormal pero maikling sabi ko sa kanila. Marami pa ako gustong sabihin pero gusto ko nang matapos ito at umalis na.
Hindi ko makayanan ang nandito sa iisang room kasama at makita ang isang taong sinaktan at niloko ako noon.
"Oh, and i will also announce something important. Since napalitan na ang ating ceo, we will also replaced the company lawyer. Our new company lawyer, Mr.Ferdinand Marcos." sabi ni daddy.
Parang nandilim ang paningin at pandinig ko. What?! Him? the new company lawyer?!
Parang tumaas ang dugo ko ng marinig iyon, napalingon ako sa dereksyon ni Ferdinand na pormal na nakipag usap sa mga board of directors at nakipag hand shakes, niwelcome nila si Ferdinand.
Gusto kong tumayo at magreklamo pero hindi ko magawa dahil sa respeto ko kay daddy at auntie Sally. Ayaw ko rin mapahiya.
Tinignan ko si daddy ng masama pero nginitian nya lang ako. Teka nga lang, plano nya ba ang lahat ng to?
At dahil busy na ang lahat sa pag-uusap ng kanya-kanya dahil tapos na ang meeting, inis kong nilingon ulit si daddy.
"Dad, i want to talk to you, in private, at your office." seryosong sabi ko, tumayo at lumabas patungong chairman's office.
Padabog kong nilagay ang bag ko sa couch at napameywang.
"Dad, ano yon? bakit ganon? company lawyer? bakit sya?" tanong ko, hindi ko maiwasan ang nataasan ng konti ang boses ko dahil sa galit. I dont want him in the company, i dont want cheaters here in my company.
"Meldy anak, look, Attorney Ferdinand is one of the best lawyer here in our country, so we chose him." sagot ni daddy.
"Yeah right, he's one of the best. Pero Dad, alam mo naman, alam ng lahat ang nangyari sa amin dalawa noon. And you expect us to work together? No way! Ayokong nandito sya sa kompanya natin!" inis na sabi ko.
"Anak, me and your auntie Sally's decision is final. Youre the new ceo, and he's our company lawyer, you two should work together. Yes we know you two had a past.
Pero sa tingin ko naman, its been five years, you both had moved on and don't care at each other anymore. He didn't care about you anymore like how you didn't care about him." sabi ni dad.
Parang kumirot ng konti ang puso ko sa huling sinabi ni daddy. Hindi ko mapaliwanag kung bakit. Galit ako pero nasasaktan ang puso ko tuwing isipin ang nakaraan, kung gaano ko sya minahal ng sobra sobra.
"Fine. Pero kapag hindi kami magkasundo, i will make sure i will find a new company lawyer, yung hindi cheater." sabi ko at galit na lumabas sa office ni dad.
Wala ako sa mood na naglakad. Mas nawala pa ang mood ko ng makita si Ferdinand, may kausap itong employee or secretary nya ata.
Umirap ako at nagpatuloy sa paglakad.
"Excuse me, tabi." seryosong sabi ko gamit ang masungit kong mukha. Hindi ako natuwa sa araw na ito at dinagdagan pa nila. Or should i say mas dinagdagan pa nya dahil sya naman ang dahilan bakit nasira ang araw ko.
Tumabi sya kasama ang babae na assistant siguro nya, nakatingin sila ngayon sa akin. Umirap ulit ako at dumeretso sa elevator at bumaba sa parking lot na underground dito sa building.
Pagkapasok ko sa kotse ko ay nag ring ang phone ko, tumawag si Paz sa akin.
[Meldy.]
"Yes Paz, napatawag ka."
[Busy o may lakad ka ba ngayon?] tanong nya.
"Wala naman, why?" sagot ko at sinimulan nang nagmaneho.
[Ano kase, busy ako ngayon, busy rin si Daniel, okay lang ba na ikaw sumundo kay Zoey sa school? Please Meldy, today lang naman.] sabi nya.
Agad akong napangiti, inaanak ko si Zoey, 6 years old na ito, matagal na rin since hindi ko ito nakita, 2 years ago na ata noong binisita ako sa kanilang tatlo ni Daniel sa Spain.
"Sure, kilala pa kaya ako ni Zoey." tawa ko.
[Oo naman, palagi ko pinapakita sa kanya ang photos mo, tinanong nga nya kailan ka uuwi at pasalubong daw.] natatawang sabi ni Paz.
"Oo na marami na akong utang na pamasko dyan sa anak mo. Sige na nag da-drive pa ako, i will fetch Zoey, ihahatid ko rin sya sa'yo."
[Thank you my driver, ay Ms.Ceo pala.]
"Wow ha, sige bye."
Bumaba na ako sa sasakyan ng matapos kong maparking ang sasakyan sa harap ng school ni Zoey.
Huminga muna ako ng malalim bago pumasok sa gate.
DMS... ilang taon nang nakalipas when i resigned as a school principal here bago ako umalis.
Alam ko naman na minsan lang syang pumunta rito kahit sya ang may ari sa school na ito kaya nandito ako ngayon at pumayag na ako ang magsundo ni Zoey.
Pumasok ako, students are playing, yung iba nagtakbuhan pa dahil oras na ng uwian. Nagbago ang school na ito, mas rumami ang estudyante, nag iba na rin ang school uniforms. May nakita rin akong teachers. Mas lumaki at gumanda ang paaralan na ito, nadagdagan rin ng buildings.
Napangiti ako habang nakatingin sa paligid. Kahit papano ay masaya ako na mabuti at maganda pa rin ang paaralan na ito.
"Ms. Romualdez?" sabi ng nasa gilid ko, napatingin naman ako mula roon.
Nanlaki at napangiti ako ng makita si teacher Ann at... Sir Eddie.
"Ms.Romualdez, ikaw nga!" masayang sabi ni teacher Ann at niyakap ako, niyakap ko rin sya pabalik.
Napatingin ako kay Sir Eddie, at niyakap sya.
Masaya akong nakita sila ulit after how many years, mabuting kaibigan at katrabaho ko sila noon kaya hindi ko maiwasan ang mami-miss sila.
"Im happy to see you both again." ngiting sabi ko.
"I am also happy to see you again here Ms.Romualdez, or Ceo Romualdez." sabi ni teacher Ann.
Wow alam pala nila, ang bilis talaga kumalat ng balita dito sa pinas.
"Stop the 'Ms.' and 'ceo', tawagin nyo lang ulit ako ng Meldy, hindi ako sanay sa ganyan." sabi ko kaya napatawa sila.
"Meldy, ang ganda mo pa rin, mas gumanda ka ngayon. Pero nagtatampo pa rin kami sayo, nag resign at umalis ka noon ng wala man lang pasabi." nakasimangot na sabi nya kaya napangit ako.
"Im sorry about that, kailangan kasi because of a personal reasons."
"Sige na nga, apology accepted. Pasalamat ka maganda ka kaya di namin kayang magtampo sayo." sabi ni teacher Ann kaya napatawa ako ng mahina.
"Sshh wag mong sabihin yan, baka sabihin nila na apologist ka, just kidding." joke ko pa kaya napatawa kami.
Nag-usap pa kami ng may batang estudyante ang lumapit sa amin.
"Teacher Ann, yung cleaners today tumatakas. Hindi nila nilinis ang room, naglalaro lang sila at umuwi." pagsumbong nito.
"Hay nako. Ang mga batang iyon talaga. Sige Meldy aalis muna ako at aasikasuhin ko pa mga students ko." pagpapaalam ni Ann bago umalis.
Naiwan naman kaming dalawa ni Ed na kanina pa tahimik at hindi nagsalita, tumatawa lang ito at ngumiti.
"Kamusta ka sa Spain." tanong nya kaya napatingin ako sa kanya, he's now smiling.
"Okay naman, ikaw ba, kamusta ang pagiging teacher." nakangiting sabi ko.
"Okay lang din, pero minsan masakit sa ulo." sabi nya at mahinang tumawa kaya napatawa rin ako.
Nakita ko sa malayo si Zoey na kakalabas sa room nila kaya nilapitan ko ito at tinawag.
Ngumiti naman ito at masiglang lumapit sa akin para magmano.
"Tita Ninang!" nakangiting pagtawag nya at niyakap ako, niyakap ko rin ito agad.
"Zoey, i miss you. How's your day baby?"
"Tita Ninang, hindi na ako baby, malaki na ako, i'm a big boy now. So don't call me baby anymore." sabi nya kaya natawa ako pati si Ed.
"Sige na nga, big boy." nakangiting sabi ko sa bata at ginulo ang buhok nito.
"Oh, Sir Eddie, hi." nakangiting bati nya rin kay Ed.
"Hi Zoey." sagot ni Ed at nag fist bump sila.
"You two are close?" tanong ko sa dalawa, tumango naman ito.
"Yes, i am their Science teacher." sagot nya ng nakangiti.
"Oh kaya pala... Zoey, your bag is heavy, let me carry that." sabi ko at kukunin na sana ang bag nya ng kunin iyon ni Ed.
"Let me, ihahatid ko kayo hanggang doon. Mabigat nga, is it because of books Zoey?" sabi ni Ed at binuhat ang bag ni Zoey, hinawakan nya rin ang kabilang kamay ni Zoey.
Medyo nahiya ako dahil para kaming pamilya ngayon, o mag asawa na sinundo ang anak sa school.
"Yes, i love reading books and answering my home works." sagot ni Zoey kaya sabay kaming napangiti.
"Oh? Tito Ninong!" masiglang sigaw ni Zoey, napalingon naman ako roon.
Nawala ang ngiti ko ng makita si Ferdinand. Sinusundan nya ba ako ha. Bakit sya nandito.
Oo nga pala sya may ari ng school na ito kaya anytime pwede syang makapunta rito. Kaya nag feeling ko naman para sabihin na sinusundan nya ako at kwestyunin na bakit sya nandito. Minsan talaga gusto kong sabunutan ang sarili ko sa pagiging feelingera.
Pero kahit na, naiinis parin ako sa tuwing makikita sya.
Tumingin sya sa dereksyon namin, tinignan si Zoey, si Ed at pagkatapos ako.
Tumakbo si Zoey kay Ferdinand at nagmano kaya nahila ako at napalapit rin sa kanya.
Nagtama ulit ang mga mata namin, pero agad rin akong umiwas.
Nagpaalam na rin agad si Ed sa amin dahil may importanteng lakad pa daw sya.
"Zoey." nakangiting sabi nya nito matapos nyang kanina pa pabalik-balik tignan si Sir Ed na paalis at ako.
"Tito Ninong, this is my tita Ninang. Tita Ninang, this is my tito Ninong." pagpapakilala ni Zoey sa aming dalawa kaya napatingin ako sa bata at napakagat sa ibabang labi.
Hindi ko naman masisisi ang bata dahil wala pa naman itong alam sa aming dalawa.
"Why? are you two enemies? do you hate at each other, tita ninang and tita ninong? bakit hindi kayo smile at each other?" naka pout na sabi ni Zoey ng makitang hindi kami makatingin ni Ferdinand sa isa't isa, ayaw ko naman tumingin sa pagmumukha nya.
Napatingin kami ni Ferdinand sa isat isa pero agad rin nag iwasan ng tingin. Pa sikreto akong umirap.
Bakit ba kasi ako pa pinapasundo mo Paz, bakit ngayon pa kayo busy huhuhu.
"O-of course we don't... hate at each other Zoey. Me and your tito ninong are friends, right? Nag smile naman kami ah, look im smiling." sabi ko sa bata at ngumiti ng pilit.
Narinig ko ang mahinang pagtawa nya ng sarkatisko, kaya naikuyom ko ang kabilang kamay ko. Kung wala lang talagang bata rito at mga tao ay kanina ko pa sya binangga e noh.
Pero buti at alam nya na sa totoo ay puro baliktad lahat ang sinagot ko.
"Yey! is it true tito ninong?" nakangitng tanong ng bata.
Nako Paz at Daniel, ang rami ng tanong nitong anak nyo ha. Balak ata nitong ungkatin ang past namin.
"Yes Zoey, there's no reason for me to hate her." rinig kong sagot ni Ferdinand kaya dahan-dahan akong napatingin sa kanya na nakaluhod at pinapat ang ulo ng bata.
Hindi ko alam pero kanina pa ako nakatingin sa gawi nya, sa mukha nya. Parang mas lalo syang bumabata, hindi ko ma-deny pero mas lalo syang gumagwap—
"Then you two love each other?" tanong ni Zoey kaya napaiwas ako ng tingin.
Yes, i loved him. I once loved him... so much.
"No... we.. don't." rinig kong sagot nya.
I swallowed the lump here in my throat, hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko ngayon dahil sa sagot nya. Pero totoo naman diba, hindi na namin ngayon mahal ang isat isa.
"Dy dy!" sabi ng batang lalaki na kakarating lang at niyakap si Ferdinand.
"Lester." ngiti nya at binuhat ito.
I parted my lips. Daddy? Lester? ibang bata to ah, parang hindi naman ito ang mukha sa anak ni Celest na nakita ko sa nakaraang araw. Siguro anak nya ito sa ibang babae pero pinapareho nya lang ng pangalan.
I scoffed sarcastically. Mga lalaki nga naman, hindi talaga kontento sa isa.
Napatingin si Ferdinand sa akin ng marinig nya ang sakrastiko ko na pag tawa, itinaas nya ang kanyang kabilang kilay na para bang sinabi nya sa akin na ano ang nakakatawa, pero inirapan ko lang ulit sya.
"Kuya Zoey." nakangiting sabi ng anak ni Ferdinand kay Zoey.
Magkahawig sila ni Ferdinand, lalo ang ang ilong at mata, may pagkahawig rin ni Tita Josefa.
Hindi ko maiwasan ang mag-isip na what if... nabuhay ang baby ko noon. Saan kaya sya hawig sa mukha, girl or boy. Masaya siguro ang may anak katulad nito na sinusundo sa school... inaalagaan at minahal mo habang lumalaki.
Wala na akong magagawa e, kundi ang tanggapin ang lahat at ang nangyari. That is what God's plan for me, for us. Even if its hard and painful, i know everything happens for a reason.
"Hi Lester." sagot ni Zoey.
"Uwi na kayo? kami rin." ngiti ng bata.
May pagka Ferdinand talaga ang mukha. Mas nabigyan ako ng rason para magalit kay Ferdinand, hindi ba nya iniisip na niloko na nga nya ako, nagka anak sila ni Celest tapos may iba pa syang anak sa ibang babae? Pareho pa ang pangalan. How could he. Ang kapal talaga ng mukha sa mga lalaking manloloko.
Hindi ko na matiis at gusto ng umalis kaya kinausap ko na si Zoey.
"Let's go Zoey? your mom is waiting for us." ngiti ko kay Zoey, mabuti na lang at tumango ito.
"Okay tita Ninang. Bye Lester, bye tito Ninong." pagpapaalam nya sa dalawa.
"Bye." pag wave ng anak ni Ferdinand.
"Bye Zoey." sabi naman ni Ferdinand.
Hinawakan ko na ulit si Zoey sa kamay, tumalikod kami at isang hakbang pa lang ay natigilan ako ng magsalita ulit si Ferdinand.
"Mag ingat ka... yo. Drive safely." sabi nya kaya napalingon ako sa kanya na ngayon ay umiiwas ng tingin.
Sandali ko syang tinignan, pero umismid ako. Sinabi nya dapat iyon sa mga babaeng nabuntis nya, ilan kaya nabuntis nya, at siguro pareho pareho ang pinapangalan nya sa mga anak nyang lalaki. Tapos walang kaalam-alam ang babaeng nabuntis nya. Walang hiya na babaero.
"I didn't know that you're a fuck boy." sarkastiko at mahinang bulong ko habang binigyan sya ng mapanghusgang tingin.
Parang hindi sya makapaniwalang tumingin sa akin after nyang marinig ang sinabi ko, bakit narinig nya ba? kung oo ay wala akong pake, totoo naman.
Seryoso at malamig syang tumingin sa akin, siguro iniisip nya nag ka-fuckboyan nya, ang pagiging hindi kontento nya sa isa.
Bumuka ang kanyang bibig para magsalita sana ng natigilan sya dahil inismiran ko lang sya at inirapan bago tumalikod na at naglakad paalis hawak si Zoey.
I will be rude, i will always be rude to cheaters, manipulators, liars, to him because he deserve that.
Napalingon uli ako sa kanila. Hinalikan ni Ferdinand ang pisngi ng anak nya habang karga nya ito, cute na ngumiti naman ang bata.
Nakaramdam ulit ako ng kirot dito sa puso ko, akala ko ay masaya na ako para sa kanya pero bakit, bakit bumalik lahat ng galit at sakit dito sa puso ko.
Ang sakit lang makita at isipin na siguro nandyan sya palagi at inaalagaan sa babaeng minahal nya ngayon noong nagbuntis pa ito, mula maliit pa lang ang tyan nito hanggang ngayon na may anak na sila.
Samantalang ako na hindi nya alam na nabuntis at nawalan kami ng baby. Kasalanan ko rin naman dahil hindi ko sinabi sa kanya ang tungkol doon, at hindi na nya dapat malaman pa dahil matagal na iyon.
At bakit ba Imelda, kinalimutan mo na ang lahat hindi ba, dapat mo nang kalimutan ang nakaraan hindi ba, dapat mo na rin kalalimutan na minahal mo sya noon.
***
"Zoey baby, saan mo gusto pumunta ngayon before kita ihatid sa mommy mo?" nakangiting tanong ko sa bata habang nagmamaneho.
"Tita Ninang diba sabi mo kaniwa lets go because my mommy is waiting for us?" bulol na tanong ni Zoey sa akin dahilan para napaawang ang labi ko.
Oo nga pala, dinadahilan ko iyon kanina dahil gusto ko na kaninang umalis sa harap ng lalaking iyon.
"Uhm... well your mommy is busy eh, kaya pwede ka pang e pasyal ni Tita Ninang or tell me saan mo gusto pumunta, pupuntahan natin, or anything you want to buy or eat."
nakangiting sabi ko kay Zoey.
Kaya noong pumunta sila ng Spain 2 years ago nagalit sa akin si Paz dahil inispoil ko daw ang bata, baka daw maging spoiled brat ito. E binibilhan ko kasi lahat ng gusto nito.
Ewan ko ba, ang gaan ng pakiramdam ko sa mga bata. I just love children and kids so much, specially kapag nakangiti at mag giggle ang mga ito. They're so cute and innocent. I love them.
Kaya kapag magka-anak ako i'll make sure i will love them so much, i will take care of them and will be a good mother. I will raise them with care, love and respect.
Yun nga lang kung magka-asawa at magka-baby pa ako in the future. Mukhang malabo na...
"Talaga tita ninang? Usto ko po ice cream." cute na sabi ni Zoey.
"Okay, let's go buy ice cream."
"Yeyyy!" excited na sabi ng bata, itinaas pa nito ang magkabilang kamay.
Pagkatapos namin kumain ng ice-cream at dinner inuwi ko rin agad si Zoey sa kanila dahil gabi na.
"Thank you Meldy, sorry rin sa abala." sabi ni Paz sa akin matapos nya akong yakapin.
"No worries, wala naman akong lakad kaya okay lang."
Pinaupo muna nila ako sa living room nila, puro chikahan o kwentohan kami ni Paz.
"Tita ninang look, my pet hamster." masiglang pagpakita ni Zoey sa pet nyang hamster.
"Zoey no no likot na ha, kaka-half bath at bihis mo pa lang, later matutulog ka na." pagpapa-alala ni Paz sa anak nyang naka night wear na. Tumango naman ni Zoey.
"Yes momma."
"Patingin nga." nakangiting sabi ko at tinignan iyon.
Napa 'awe' at napatulala akong tinignan ang cute na hamster.
Every time nakakita ako ng hamster, it always reminds me of... him.
Cheater na hamster, pfft.
"Tita ninang, pangalan nya ay Andy." ngiti ni Zoey, kaya napaawang ang labi ko.
Natauhan lang ako ng humagikhik si Paz.
"Uhm... Zoey, why A-andy ang pangalan? may iba namang mas magandang pangalan."
"Bigay kase yan galing sa 'ex' mo." tumatawang sabi ni Paz.
"Sabi tito ninong Andy daw name dito, and the other one is Bunny." inosenteng sagot ni Zoey.
Napakagat ako sa ibabang labi ko. Ah talaga. Ginanon nya ang tawagan nya sa akin noon. Ikinuyom ko ang mga kamay ko, ang bweset na manlolokong hamster na iyon!
"Zoey baby, sa susunod wag kang maniwala agad sa mga sasabihin ng tito ninong mo ha, parang clown kasi yon." sabi ko sa bata.
"At lalove rin kasi iyon noon ng tita ninang m—" hindi pa natapos ang sasabihin ni Daniel ng tinignan ko sya ng masama.
"Bakit po parang clown?"
"Kase pinapangiti nya noon ang tita ninang m—" hindi ulit natapos ang sasabihin ni Daniel ng sinamaan ko ulit sya ng tingin. Tawa ng tawa naman si Paz.
Itong Daniel na ito, palibhasa kaibigan nya iyon.
"Kase diba funny at nag uuto ang mga clown, so yeah, wag kang maniwala agad sa kahit sino. You'll get hurt at the end."
Like sabihan ka ng mahal ka daw nya pero saktan ka naman pala sa huli.
"Oh, okay tita ninang."
Ngumiti ako at ginulo ang buhok ni Zoey.
"Ang gwapo at cute mo talaga Zoey, mabuti na lang hindi ka nagmana sa daddy mo na chismoso." sabi ko, napatingin naman si Daniel sa akin.
"What a very rude cousin." sabi ni Daniel, tinawanan ko lang ito.
Pinapatulog na si Zoey kaya wala na akong kalaro, nakipag usap nalang ako sa mag-asawa na kanina pa naglalambing sa isa't isa, kulang nalang gagawa sila ng kapatid ni Zoey sa harapan ko kaya nasusuka ako sa ka sweetan ng dalawa.
"Come on tigilan nyo nga yan sa harapan ko habang nag chikahan tayo, nasusuka ako." sabi ko at kunyaring nasusuka.
"Meldy don't tell me buntis ka— ay wala ka palang boyfriend at dry season mo pala, inggit lang yan kaya ka nasusuka." pang aasar nila sa akin kaya sinamaan ko sila ng tingin.
"Palibhasa may didiligan at nadidiligan."
Tinatawanan lang nila ako, pag ako talaga magkakajowa at madidiligan, who u kayo saken.
Pero imposible na iyang mangyari.
Because hindi na ako magtitiwala ulit, tatanda talaga akong mag-isa at tigang.
Mag ma-madre na lang kaya ako e noh? Ay hindi papayag si daddy.
"Mag boyfriend ka na kasi. Gusto mo hanapan kita ng ka blind-date?" ngisi ni Daniel, tinaasan ko ito ng kilay.
"No thanks, dahil sa pagka-alala ko... yung blind date na ibinigay mo sa akin noon cheated on me. Kaya no, thanks."
"Meldy, paano kung hindi ka talaga nya niloko." sabi ni Daniel, parang may pagkaseryoso ang pagkasabi nito.
"Sinasabi mo lang yan Daniel dahil magkaibigan kayo. Malinaw na sa akin noon pa man na niloko nya ako dahil ako mismo ang nakakita. But... dont worry because just like what i've said 5 years ago before i left, kahit niloko nya ako ay okay lang sa akin na magkaibigan pa rin kayo dahil labas at hindi dapat maapektuhan ang pagkakaibigan nyo sa amin at sa ginawa nya noon." sabi ko, napatango tango naman sya.
Alam kong may marami pang sasabihin si Daniel at Paz pero pinipigilan lang nila dahil alam nilang ayaw ko na mapag-usapan pa ang past.
"Then kamusta nag pagkikita nyo ng company lawyer, sinabi nya sa amin tungkol sa piggy back and Tito Vicente really is—" nakangising sabi ni Daniel pero natigilan rin na parang may nasabi syang hindi dapat sabihin.
Tumikhim sya at kita kong kinurot sya ni Paz sa tagiliran.
Bakit ba ang weirdo na nila bg makauwi ako dito, pati si Dad. May alam ba sila na hindi ko nalaman?
"Uhmm nabalitaan ko kasi sa... kay... auntie Sally oo tama." sabi ni Daniel, napatango nalang ako.
"So... nagkita kayo ulit?"
Nagpakawala ako ng malakas na buntong hininga.
"Oo, kasi si Dad! Bakit pa kase sya pa, there are many good corporate lawyers out there! tapos yung ex ko pa ang napili. I dont want to work with him!" galit na pag rant ko sa dalawa, nagtinginan lang ang mag-asawa .
"Meldy ganito kase yon... magaling kasi si Ferdinand at siguro may malaking tiwala si tito Vicente sa kanya. sabi ni Daniel.
"Tiwala? Yeah right, pinagkatiwalaan sya ni Dad pero ako hindi! Ay, no.. bakit naman ganon talaga kalaki ang pagtitiwala ni Dad sa lalaking iyon e ako na anak nya niloko ako sa lalaking yon! Kahit end of the world pa, hinding hindi ako magtitiwala ulit sa lalaking iyon."
"Galit ka pa rin ba sa kanya dahil sa nakaraan kaya ayaw mo syang maging company lawyer?" tanong ni Daniel.
Sandali akong napalingon sa kanila at natahimik.
"Hindi... hindi naman ito tungkol lahat sa nakaraan noong niloko nya ako Daniel, im mad at him because of some other reasons. Hindi nyo man alam at hindi nyo man nasabi sa akin dahil hindi ako nagtatanong sa inyo mula noon pa tungkol sa kanya, pero alam kong once nyang tinanggap ang offer ni Antony noon laban sa kapatid ko. At mas lalo akong galit sa kanta dahil nakita ko na lang na may niloko syang mga babae, inaanakan at binuntisan nya pa ang mga ito. Pare-pareho pa ang mga pangalan sa mga anak nya. Diba ang kapal ng mukha! Mabuti at nakakatulog pa sya ng mahimbing sa konsensya nya, nagawa nya pang magloko at mambuntis! Hindi nya ba iniisip ang mga damdamin ng mga babaeng niloko nya, at ang mga anak nya! Akala ko pa naman he's one of the best attorney here in our country, pero nambuntis sa iba, bobo ba sya?! akala ko ba matalino sya, ay hindi sya bobo, na-aadik lang siguro sya sa pambabae at sex! Cute pa naman ng mga anak nya, pero nakakalungkot lang na bunga sa pagiging babaero ang mga inosenteng batang iyon. Napakamanloloko nya talaga e no! Kaya hinding hindi ako magtiwala ulit sa lalaking iyon! Hindi ako magtitiwala sa kanya, him as a company lawyer! Nakakainis! Bwiset!" galit na parang nag rap na sabi ko, hinihingal pa ako dahil sa rami ng sinabi ko. Tumaas talaga ang dugo ko e!
Pero ang dalawa ay nakaawang na labing nakatingin lang sa akin, nagtatakang nagtinginan ulit ang mga ito na parang walang alam sa mga sinasabi ko na parang guni-guni at magic lang ang mga sinasabi ko.
"Hoy Meldy teka nga, at sa'n mo naman nakuha ang mga sinasabi mong iyon aber?" nagtatakang tanong ni Paz na parang wala talaga silang alam sa lahat ng sinasabi ko.
"Magkaibigan at magkatrabaho sila ni Daniel, Daniel pagsasabihan mo yung lalaking iyon, dapat alam mo ang mga kalokohan ng kaibigan mong iyon— ah basta! wala na yon kung saan ko yun nanggaling at nalaman. At teka nga wag na natin sya pag-usapan dahil na ha-higblood ako do'n!
Ayaw ko syang pag-usapan noon pa, hindi ba, at wala na akong pakialam sa kanya! Wala akong pakialam kung makipag sex sya ng makipag sex sa mga babae nya at buntisin ang mga ito, kahit isang libong babae pa yan! Malaki na sya at problema na nya iyon.
Basta pagsabihan mo 'yon Daniel dahil kapag once e reklamo sya sa isa sa mga babaeng nabuntis nya, tanggal ang lesensya nya." sabi ko. at hindi pa rin bumaba ang dugo ko. Nakakainis kasing isipin!
Nakaawang pa rin ang labi nilang dalawa na nagtatakang nakatingin sa akin.
"Meldy sigurado ka ba sa mga sinasabi mo? para kaseng—"
"Oo at wag na natin syang pag-usapan, nabibwiset ako."
"Pero paano kung... sa paglipas ng panahon unti-unting mahulog at mahalin nyo ulit ang isa't isa, lalo ka na." sabi ni Daniel ng nakangiti, kinurot ulit sya sa tagiliran ni Paz.
Napatigil ako, mahalin ulit?... posible ba 'yon? Hindi na dahil hinding hindi ako magpapaapekto habang nandito ako sa Pilipinas, beside babalik talaga ako sa Spain kahit ayaw ni dad.
Naniniwala akong hindi ko na ulit sya maging mahal, na hindi na ulit ako magpapaloko, na... hindi ulit ako masasaktan ulit dahil sa pagmamahal.
"Uuwi na ako. Thanks Paz and Daniel sa pakikinig sa mga rants ko. I need to go." nakangiting sabi ko.
Inahatid naman nila ako sa hanggang sa labas, nagpaalam rin ako sa kanila pagkatapos.
Since kompleto na ang gamit sa bago kong bili na condo, do'n ako dumerecho. Hindi muna ako pupunta sa bahay dahil nagtatampo ako kay Dad, pero alam ko namang hindi ko matitiis ang tatay ko, siguro ilang days mawawala rin ang tampo ko sa kanya.
I took a shower at nagbihis ako ng comfortable night wear. At dahil stress at galit ako sa araw na to, naglagay ako ng faces mask sa mukha, a skin care or self care kapag stress ako para iwas wrinkles. Nakasuot rin ako ng bunny headband para hindi magkalat ang buhok sa mukha ko.
Kaya naman para akong multo na sobrang puti ang mukha dahil sa face mask skin care.
At dahil sobrang boring na habang hinihintay si Ali, nagsimula na lang akong nanood ng movie sa tv.
Ilang sandali ay rinig ko ang door bell kaya tumayo ako at binuksan iyon. Bumungad naman sa akin si Alita na may dalang box of pizza at beer in cans.
"Ay bilat ng kambing!" gulat na sabi nito ng makita ang mukha ko at napahawak pa sa dibdib nya.
"Oa." sabi ko at inirapan sya.
"Jusko sis papatayin mo ba ako sa gulat, para ka kasing multo." sabi nito at dere-deretsong pumasok sa loob.
"Sa susunod pag dudumihan mo ulit itong sahig ng unit ko, puputulin ko talaga yang paa mo." Sinamaan ko pa sya ng tingin dahil marumi ang sapatos nya tapos pinasok pa, may mga dumi tuloy na naiwan sa bandang sahig ng pintuan. Umupo lang ito sa sofa at humilata na parang hindi ako narinig.
Nadagdagan na naman ang kastressan ang araw ko. Pinaka-ayaw ko pa naman ang madumi ang lugar ko o unit o tinitirhan.
Nanatiling nakabukas ang door dahil winalis ko muna ang mga dumi.
"Bakit mo ako hinatid mmmshmmmhs im enjoying hkhkhk one martini please hahahaha you really are a kj man."
Natigilan ako ng may boses na babaeng lasing ang nagsalita papalapit. Nasa harap ito ng unit ko at pilit binuksan ang pintuan kasama ang lalaking nakatalikod na inalalayan sya.
"Nuel! mamaya na uwiwi, i... i want to dance tugshtugshtugshmcm hah hahahahskaksksjajs." lasing na sabi nito at humarap sa lalaki na nakatalikod dahilan para mapatingin ako sa mukha ng babae.
Napakaganda nito, parang kaedas ko lang ata, short hair at parang mas matangkad pa ako. Ang ganda naman pala ng kapitbahay ko rito.
At dahil may pagkamarites ako minsan, sinubukan kong tignan ang mukha ng lalaking nakatalikod pero hindi ko makita.
Pamilyar ang likod nya lalo na ang buhok.
"Attorney Alexa pumasok kana sa loob, gabi na at lasing ka na." boses ng lalaki, pati boses nito ay parang pamilyar sa akin.
Ahh so attorney pala ang magandang babae. Wow... beauty and brain.
"Stop calling me awtorney alexa, duh call me Alexa. And... why? do you care for me?" lasing na ngiti nito sabay titig sa lalaking kaharap nito.
Rinig ko ang pag buntong hinga ng lalaki. I feel his kastressan.
"Alexa you're drunk, alangan naman na pabayaan nalang kita—" hindi pa natapos ang sasabihin ng lalaki ng wala sa sariling binuksan ng babae ang pinto.
Papasok na sana ito ng madapa ito sa sahig ng dahil sa kalasingan. Para na itong nakatulog sa sahig. Rinig ko ulit ang pagbuntong hinga ng lalaki.
Ipinatayo ng kaonti ng lalaki ang babae at inalalayan ito. Sandali itong napaharap sa dereksyon ko.
"F-ck, ang liit mo pero ang
bigat m—"
Pareho laming naistatwa ng magtama ang mga mata namin dahil napatingin sya sa dereksyon ko.
Parang tumigil ang puso ko, ng makitang si Ferdinand iyon.
Sandali kami nagtitigan habang nasa pintuan parin ako ng unit ko at sila naman sa pintuan ng unit ng babaeng lasing na nakatulog habang nakasandal sa dibdib nya at alalay nya.
Napatingin ako sa hawak na kamay nya sa babae at pag-alalay nya nito, nakasubsub ang mukha sa babae sa bandang leeg nya. Nasa likod sya ng babae bilang silbing alalay para hindi ito matumba.
Bakit... ganito ang nararamdaman ko ngayon gayong sabi ko sa sarili ko na wala na akong pakialam sa kanya. Hindi 'ba?
"Nnnn... nuel... na...nnnn... nasusuka ako." lasing na sabi ng babae dahilan para matauhan sya at tuluyan na silang pumasok at isinara ang pinto.
Nuel... Emmanuel.
Pero bago paman nasara ang pinto ay nagtama ang mga mata namin, para bang may gusto syang e-explain sa akin.
Tulala at istatwa pa rin akong nakatingin sa pintuan ng unit ng babae.
Shit. Ang mukha ko! Ang porma ko ngayon! naka face mask pa naman ako at naka bunny na headband!
Pero mas mabuti ito at hindi nya ako siguro nakilala, tama, hindi nya siguro ako nakilala. Mabuti na lang.
"Ate ang tagal mo naman dyan, buong hallway ba ang nilinis mo at ang tagal mo rito, nagsimula na ang movie, halika na habang mainit pa ang pizza at malamig pa ang dala kong beer. Bakit ka ba tulala dyan. Hoy halika na." sabi ni Alita kaya natauhan ako.
"Uhh... kase ano, maraming dumi dito." sabi ko at isinara na ang pinto.
Umupo na kami sa sofa at nanood ng movie habang kumakain ng pizza.
Minsan may mga chika o sinabi si Alita sa akin pero puro tango lang ako o tipid na sagot. Parang wala ako sa pag-iisip, nisimula nga ng movie ay hindi ko naintindihan. Bakit ganito.
Napatingin ako sa dereksyon ng pintuan at ininom ang beer in can hanggang sa maubos ito. Pabagsak ko itong nilagay sa coffee table, hindi naman napansin iyon ni Alita dahil focus na focus ito sa movie.
Nagtagis ang ngipin ko. Bagong e flirt na naman ba nya iyon? balak na naman nya bang buntisin ang magandang attorney na iyon?
Anong ginawa nila roon? kanina pa ba sya lumabas? lumabas na ba sya? bakit nya ito hinatid? ano ba sila? ano na kaya nangyari sa kanila doon? may ginawa ba sila?
Shit.
Binuksan ko ang isa pang beer in can at ininom iyon ng ininom hanggang sa maubos agad.
Hingal ko iyon na binagsak sa lamesa at pinunasan ang bibig ko.
Hindi na talaga ako napansin ni Ali at focus na focus talaga ito sa documentary na movie na pinanood. At mukhang nakatulog na nga ito.
Natagpuan ko na lang ang sarili ko na tumayo at binuksan ang pinto.
Pabalik balik at ikot ikot akong naglakad.
"Should i knock?— urgh of course no Imelda, wag, baka isipin nya nangingialam ka sa buhay nila." pagkausap ko sa sarili ko.
Hindi ko alam itong nararamdaman ko.
Nagseselos? pfft! asa pa! Nangingialam? pfft! Hindi to pangingialam noh... ano lang... concern lang ako sa babae at baka buntisin nya iyon, tama, concern lang ako, concern lang din ako sa mga babaeng niloloko at nabuntis nya kaya hindi ito pangingialam! naintindihan nyo ba ha.
Ano ba kasi ang ginawa nila sa unit nito. Hindi ko na matiis kaya lumapit ako sa pinto nito at inilapit ng inilapit ang tainga sa pintuan at baka may marinig ako.
Pero wala naman. Pero sound proof ang mga unit rito at alam ko yon!
Namalayan ko na lang na kinagat kagat ko ang daliri ko habang malapit pa rin ang tainga sa pintuan.
Muntik akong matumba ng bumukas ang pinto kaya naisandal ko ang ulo ko sa bandang matigas na dibdib nya.
Napapikit ako. Shit. Ano ba to. Shet talaga Imelda.
No. Magtaas noo ka. Hindi mapahiya. Hindi to nakakahiya. Pero kailangan mo gumawa ng paraan.
Dahan dahan kong inayos ang pagkaka tayo ko at itinaas ang paningin ko habang sya naman ay nailock at nasara na ang pinto sa likod nya.
Napatingin sya sa suot ko na bunny headband at shet! may face mask pa pala sa mukha ko!
Pero pati ba naman to poproblemahen nya? duhh. Wala syang pakialam.
"May... may sasabihin lang sana ako sa kapitbahay ko." sabi ko or ahould i say, pagpapalusot ko.
Tumingin sya sa akin at nagtama ang mga mata namin. Akala ko ay magsasalita sya, na may sasabihin sya sa akin. Pero malamig lang itong nakatingin sa akin at agad naghakbang paalis.
Na parang isa lang akong hangin na hindi nya nakita.
Parang hindi sya ang Ferdinand na nakasama ko five years ago. He is now looked so serious and cold. Ang mga mata pa lang nya na nakatingin sa akin kanina. He is now... different.
Ang kakaibang nadarama ko kanina ay napalitan ng pain and loneliness.
Napayuko ako.
You're so stupid Imelda for being like this, ang tanga mo sa lahat ng nararamdaman mo.
***
3 days wala akong masyadong work dahil inaasikaso pa lang ang mga papel-papel tungkol sa pagpalit ng ceo. Inaasikaso iyon ng isa sa pinagkatiwalaan na staff ng companya at ng... company lawyer.
3 days na rin noong... nakita kong hinatid ni Ferdinand ang kapitbahay ko o nasa harap ng unit ko.
At dahil nawala na ang tampo ko kay daddy, nagbisita ako sa mansyon ngayon.
"Hi Manang Beth, si daddy?" tanong ko sa isa sa mga kasambahay namin. Bago ito na kasambahay, ng nasa spain na ako ito nagsimulang nagtrabaho nito kaya bago ko pa lang sya nakilala.
"May inaasikaso po daw maam na business sa Pangasinan." sagot nya naman.
Bored ako kaya makipag chika muna ako kay Manang.
Ay oo nga pala, baka alam ni Manang sino naghatid sa akin noong nalasing ako.
"Manang, alam nyo ho ba sino naghatid sa akin dito noong lasing ako?" tanong ko dahil hindi ko talaga maalala.
Napatigil naman ito sandali sa ginawa nya at nag iisip.
"Ay oo, ako kasi nagbukas sa gate. Si... si Sir Fernan? tama ba, ay! alam ko na maam, si Attorney Ferdinand Marcos, sya po naghatid sa inyo, napakagwapo!" sabi ni Manang Beth dahilan para maistatwa ako at hindi makagalaw.
Unti unting bumalik sa akin ang memoryang lasing na gabing iyon.
I thought p-panaginip lang iyon!
No way. No fucking way.
✌🏼🐹
_________________________________________________________________________________________________________________________