IMELDA
Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko ngayon.
Regret? Self-blame, pain, sadness, conscience, doubt?
Napaupo ako at napayuko, kasalanan ko ang lahat... it was my fault. Kasalanan ko na... nasaktan na noon ng sobra sobra si Ferdinand.
I feel like i have to blame my self for everything after kaming nag usap ni Celest kanina.
.
.
.
"C-celest."
"Ano ang ginawa mo dito." walang ka emosyon emosyon na tanong ko.
May bakas na parang pagkatakot at hiya ang mukha nya dahil hindi ito makatingin ng deretso sa aking mga mata.
Bakit? naalala nya ba kung gaano nila ako niloko ni Ferdinand noon? kung gaano sila naghalikan? Kung gaano ako nasaktan?
At ngayon nagpapakita ulit sya sa akin, para ano? para maulit, ulit ang nakaraan?
"Month ago, alam ko na nakita at nakausap mo ang anak ko dahil yun ang sinabi nya sa akin, ang pangalan mo." nakayuko na sabi nya.
Hindi ko maitanggi na maganda pa rin si Celest kahit may anak ka. Maikli na rin ang buhok nito kaya naninibago ako, since ngayon ko lang ulit sya nakita ng nasa malapit sa halos limang taon.
"He said you're pretty." nakangiti na sabi nya.
"And?" sabi ko, ano naman kung nagkausap kami ng anak nya.
Oo noon, akala ko na galing iyon ni Ferdinand pero nagkakamali lang pala ako.
Pero what if anak talaga yon ni Ferdinand? Susuntukin ko talaga ang lalaking yon!
"And im worried that... you might think its... Ferdinand's." sabi nya kaya napalingon ako sa kanya.
"Ano naman kung mag-isip ako ng ganoon? sa ginawa nyo ba namang panloloko sa akin noon, sa tingin mo ba hindi ko kayang mag isip na posible kayong magka-anak dalawa? naghalikan kayo habang wala ako diba, sa iisang kama, kaya wag na wag mong sabihin na worried ka, dahil oo, nasaktan na ako ng sobra noon dahil sa inyo." walang ka emosyon emosyon na sabi ko, napayuko naman si Celest.
Ayoko man mag tunog-galit, pero hindi ko maiwasan dahil kausap ko ngayon ang babaeng sumira sa amin ni Ferdinand noon.
"K-kaya nandito ako... i want to talk to you and... apologize." sabi nya sa akin.
